Miejskie Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji w Lublinie Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Wytyczne techniczne do projektowania sieci, przyłączy oraz urządzeń wodociągowych i kanalizacyjnych Lublin, maj 2008
Wytyczne do projektowania zawierają zbiór podstawowych wymagań Miejskiego Przedsiębiorstwa Wodociągów i Kanalizacji w Lublinie Sp. z o.o., które naleŝy uwzględnić przy opracowywaniu dokumentacji sieci wodociągowych i kanalizacyjnych oraz urządzeń sieciowych usytuowanych na terenie działania Spółki. Wytyczne zostały opracowane jako materiały pomocnicze dla projektantów, słuŝb inwestorskich, nadzoru technicznego, wykonawców i wszystkich zainteresowanych opracowywaniem i uzgadnianiem dokumentacji. Korzystanie z informacji zawartych w Wytycznych ułatwi projektowanie i uzgadnianie dokumentacji oraz przyczyni się do poprawy jakości przekazywanych do eksploatacji obiektów. Stosowanie wytycznych nie zwalnia z obowiązku przestrzegania przepisów, norm, instrukcji, zarządzeń branŝowych i państwowych oraz właściwego wykorzystania wiedzy inŝynierskiej. Niezbędne w procesie projektowania załączniki i wnioski dostępne są na stronach internetowych MPWiK Sp. z o.o. w Lublinie i Urzędu Miejskiego w Lublinie. Wytyczne techniczne do projektowania sieci, przyłączy oraz urządzeń wodociągowych i kanalizacyjnych. - 2 -
SPIS TREŚCI Rozdział I SIEĆ WODOCIĄGOWA... - 5-1. Informacje ogólne... - 5-1.1 System wodociągowy istniejący w Lublinie... - 5-1.2 Rodzaje przewodów wodociągowych... - 5-2. Lokalizacja sieci... - 5-3. Zagłębienie i posadowienie przewodów... - 6-4. Materiał przewodów... - 6-5. Złącza... - 7-5.1. śeliwo... - 7-5.2. PEHD... - 7-6. Uzbrojenie przewodów... - 7-6.1 Magistrale... - 7-6.2 Przewody rozdzielcze... - 8-6.3 Obiekty na sieci... - 9-7. Przejścia przez przeszkody... - 11-7.1 Tory kolejowe... - 11-7.2 Trasy, węzły komunikacyjne, jezdnie... - 11-7.3 Cieki wodne... - 11-7.4 Mosty, wiadukty, kładki... - 11-7.5 Dodatkowe wymagania dla przewodów układanych nad terenem... - 11-8. SkrzyŜowania przewodów z istniejącym i projektowanym uzbrojeniem... - 12-9. Przebudowa przewodów wodociągowych... - 12-10. Próba szczelności, dezynfekcja i płukanie przewodów... - 12 - Rozdział II PRZYŁĄCZA WODOCIĄGOWE... - 13-1. Informacje ogólne... - 13-2. Trasa przyłączy wodociągowych... - 13-3. Materiał, średnica, przykrycie, spadek, prędkość przepływu... - 14-3.1. Materiał... - 14-3.2 Złącza... - 14-3.3. Średnica... - 14-3.4. Wysokość przykrycia przyłącza wodociągowego... - 14-3.5. Spadek przyłącza wodociągowego... - 14-3.6. Prędkość przepływu w przyłączach wodociągowych... - 14-4. Sposób włączenia przyłącza wodociągowego do przewodu rozdzielczego... - 14-5. Uzbrojenie... - 15-5.1. Zasuwy... - 15-5.2. Wodomierze... - 15-5.3 Zabezpieczenie przed wtórnym zanieczyszczeniem wody w instalacji wodociągowej... - 17-5.4 Opomiarowanie wody bezpowrotnie zuŝytej... - 17-6. SkrzyŜowania przyłączy z istniejącym i projektowanym uzbrojeniem... - 18 - Rozdział III SIEĆ KANALIZACYJNA... - 19-1. Informacje ogólne... - 19-1.1 System kanalizacji istniejący w Lublinie... - 19-1.2 Podział kanalizacji ściekowej... - 19-2. Lokalizacja kanałów... - 19-3. Zagłębienie i posadowienie kanałów... - 20-4. Materiał kanału... - 20-5. Wymiarowanie kanałów ściekowych: napełnienie, prędkość, spadek kanału... - 21-5.1 Napełnienie kanałów... - 21-5.2 Prędkości przepływu w kanałach... - 21-5.3 Spadek kanału... - 21-6. Sposoby łączenia kanałów... - 21-7. Sposoby włączenia przyłączy kanalizacyjnych do kanałów ulicznych... - 22-8. Uzbrojenie sieci kanalizacyjnej... - 22-8.1 Rozmieszczenie w planie... - 22-8.2 Studzienki rewizyjne, połączeniowe i rozgałęzieniowe.... - 22-8.3 Studzienki kaskadowe... - 23-8.4 Obiekty specjalne na sieci... - 23 - Wytyczne techniczne do projektowania sieci, przyłączy oraz urządzeń wodociągowych i kanalizacyjnych. - 3 -
8.5 Uwagi dotyczące uzbrojenia sieci kanalizacyjnej... - 24-9. SkrzyŜowania kanałów z istniejącym i projektowanym uzbrojeniem oraz przeszkodami terenowymi... - 24-10. Przebudowa przewodów kanalizacyjnych... - 24-11. Droga dojazdowa eksploatacyjna... - 24-12. Przewody tłoczne... - 24-12.1 Lokalizacja przewodów tłocznych... - 24-12.2 Zagłębienie i posadowienie przewodów tłocznych... - 24-12.3 Materiał przewodu... - 25-12.4 Spadek przewodu... - 25-12.5 Uzbrojenie... - 25-13. Przepompownie sieciowe... - 25-14. Uwagi końcowe... - 26 - Rozdział IV PRZYŁĄCZA KANALIZACYJNE... - 27-1. Informacje ogólne... - 27-2. Trasa przyłączy kanalizacyjnych... - 27-3. Materiał, zagłębienie, spadki... - 28-3.1 Materiał... - 28-3.2 Zagłębienie... - 28-3.3 Spadki... - 28-4. Sposoby włączenia przyłączy kanalizacyjnych do kanałów... - 28-5. Posadowienie... - 29-6. Uzbrojenie... - 29-6.1. Studzienki rewizyjne... - 29-6.2. Urządzenia przeciwzalewowe... - 30-6.3. Rewizje... - 30-6.4. Wentylacja pionów... - 30-6.5. Przepompownie... - 30 - Rozdział V UZGODNIENIE DOKUMENTACJI... - 31-1.Wymagania ogólne:... - 31-2.Wymagania dla projektów sieci wodociągowych i kanalizacyjnych... - 31-2.1. Wymagane załączniki:... - 31-2.2. Wymagania dla części opisowej i graficznej:... - 32-3.Wymagania dla projektów przyłączy wodociągowych i kanalizacyjnych... - 33-3.1. Wymagane załączniki:... - 33-3.2. Wymagania dla części opisowej i graficznej:... - 33-4. Uwagi końcowe... - 34 - Rozdział VI BIBLIOGRAFIA... - 35 - Wytyczne techniczne do projektowania sieci, przyłączy oraz urządzeń wodociągowych i kanalizacyjnych. - 4 -
Rozdział I SIEĆ WODOCIĄGOWA 1. Informacje ogólne 1.1 System wodociągowy istniejący w Lublinie Sieć wodociągowa miejska jest to układ przewodów wodociągowych wraz z uzbrojeniem, będący na stanie lub w uŝytkowaniu MPWiK Sp. z o. o. w Lublinie. 1.2 Rodzaje przewodów wodociągowych Przewody wodociągowe ze względu na przeznaczenie dzielą się na: przewody magistralne - średnica DN300mm i powyŝej, przewody rozdzielcze - średnice DN100mm DN250mm. Magistrale słuŝą do rozprowadzenia wody do przewodów rozdzielczych. Przewody rozdzielcze słuŝą do doprowadzenia wody do odbiorców (na cele socjalnobytowe, technologiczne) za pośrednictwem przyłączy wodociągowych. Stanowią teŝ źródło wody do celów przeciwpoŝarowych, w ilości wynikającej z przepustowości sieci wodociągowej w danym rejonie. NaleŜy je projektować tak aby pracowały w układzie pierścieniowym. W wyjątkowych przypadkach - za zgodą MPWIK Sp. z o.o. w Lublinie- magistrala moŝe spełniać rolę przewodu rozdzielczego. Magistralę o charakterze przewodu rozdzielczego naleŝy projektować zgodnie z zasadami podanymi w punkcie 6.2. 2. Lokalizacja sieci Przewody wodociągowe naleŝy lokalizować w liniach rozgraniczających ulic, dróg dojazdowych, ciągów pieszo-jezdnych oraz w terenie ogólnodostępnym, w wydzielonych dla uzbrojenia pasach, z zapewnieniem dojazdu dla słuŝb eksploatacyjnych, w nawiązaniu do planu zagospodarowania terenu i koncepcji drogowej. W przypadku braku moŝliwości lokalizowania sieci w terenach naleŝących do Gminy Lublin dopuszcza się moŝliwość usytuowania na prywatnych gruntach, pod warunkiem ustanowienia przez właściciela terenu ograniczonego prawa rzeczowego w formie aktu notarialnego na rzecz MPWIK Sp. z o.o. w Lublinie w związku z posadowieniem na nich sieci, które naleŝy przedłoŝyć na etapie zgłaszania sieci do odbioru. Do projektu naleŝy załączyć zgody właścicieli działek na usytuowanie sieci. Przewody wodociągowe naleŝy układać w pasie chodnika lub zieleni, w pasie między jezdniami oraz w utwardzonych ciągach pieszo-jezdnych. W szczególnych przypadkach, przy braku miejsca, dopuszcza się lokalizację przewodów w jezdni, za zgodą zarządcy drogi. Przewody rozdzielcze powinno się lokalizować po stronie zabudowy. W ulicach zabudowanych dwustronnie naleŝy dąŝyć do usytuowania przewodów po stronie z większą ilością przyłączy wodociągowych. W przypadku ulic o szerokości ponad 30 m i dwustronnej, zwartej zabudowie, przewody rozdzielcze zaleca się projektować po obu stronach ulicy. Trasy przewodów wodociągowych naleŝy projektować bez zbędnych załamań, zachowując przebieg prostoliniowy i równoległy do innego uzbrojenia terenu. Powinno się unikać nieuzasadnionego przechodzenia przewodów wodociągowych z jednej strony ulicy na drugą. Wytyczne techniczne do projektowania sieci, przyłączy oraz urządzeń wodociągowych i kanalizacyjnych. - 5 -
Przejścia przewodów wodociągowych przez ulice, tory kolejowe naleŝy projektować pod kątem prostym lub zbliŝonym do prostego. Zaleca się projektowanie skrzyŝowań przewodów wodociągowych z innym uzbrojeniem terenu równieŝ pod kątem zbliŝonym do prostego. Wraz z siecią wodociągową wymaga się projektowania odgałęzień w kierunku ulic i wszystkich posesji, wynikających z planu zagospodarowania terenu, jeśli dokonany został podział działek. Odgałęzienia przewodów wodociągowych winno się projektować pod kątem prostym. Dla odcinków ulic posiadających trasy w kształcie łuków trasy przewodów naleŝy prowadzić wzdłuŝ cięciw łuku, zachowując jednakowe długości cięciw. NaleŜy dąŝyć do projektowania załamań przewodów wodociągowych pod kątem odpowiadającym produkowanym łukom. NaleŜy zachować minimalne odległości od przewodów wodociągowych do podziemnego uzbrojenia w ulicach istniejących i projektowanych, zgodnie z Warunkami technicznymi wykonania i odbioru sieci wodociągowych. Wymagania techniczne COBRTI INSTAL zeszyt 3 oraz obowiązującymi przepisami. NaleŜy zachować minimalne odległości od przewodów wodociągowych do obiektów budowlanych (uwzględniając linię rzutu ławy fundamentowej, linię zabudowy na podkładzie geodezyjnym), wynoszące: - dla magistrali 5 m, - dla przewodu rozdzielczego 3 m. Przy ustalaniu minimalnych odległości naleŝy uwzględniać gabaryty obiektów na przewodach wodociągowych (studzienki i komory), które mają wpływ na odległości między urządzeniami podziemnymi i nadziemnymi. Uzbrojenia przewodów wodociągowych nie naleŝy projektować pod miejscami postojowymi i parkingami. 3. Zagłębienie i posadowienie przewodów Projektując zagłębienie przewodów wodociągowych powinno się uwzględniać głębokość przemarzania gruntu. Na terenie miasta Lublina naleŝy przyjmować przykrycie (odległość od rzędnej terenu do rzędnej wierzchu rury) 1,60m. W uzasadnionych przypadkach dopuszcza się przyjęcie innej warstwy przykrycia przewodów wodociągowych, maksymalnie (bez względu na średnicę ) do 2,50 m. Takie przykrycia nie wymagają specjalnych zabezpieczeń ani uzgodnień. Odstępstwa od powyŝszego wymagają uzgodnień z MPWIK Sp. z o.o. w Lublinie. Przewody wodociągowe naleŝy układać na gruncie posiadającym odpowiednią nośność lub z uwzględnieniem wymiany gruntu. Podsypkę i zasypkę przewodu naleŝy wykonać zgodnie z aktualnymi normami i instrukcją producenta rur. W przypadku wystąpienia niekorzystnych warunków gruntowo-wodnych i terenowych sposób posadowienia przewodów wymaga opracowania oddzielnego projektu konstrukcyjnego potwierdzającego dobór typu materiału oraz sposób posadowienia wodociągu i obiektów wodociągowych. 4. Materiał przewodów Do budowy magistral i przewodów rozdzielczych naleŝy stosować rury i kształtki wodociągowe Ŝeliwne sferoidalne z wewnętrzną powłoką cementową, poliuretanową lub emaliowaną, zgodnie z aktualną normą, na ciśnienie PN 10 (1,0 MPa) lub PN 16 (1,6 MPa). Dla przewodów o średnicy zewnętrznej do DN160 mm moŝliwe jest stosowanie PE HD PE100 na Wytyczne techniczne do projektowania sieci, przyłączy oraz urządzeń wodociągowych i kanalizacyjnych. - 6 -
ciśnienie jw. odpowiednio oznakowanych taśmą ostrzegawczo lokalizacyjną, jeŝeli warunki MPWiK Sp. z o.o. w Lublinie nie stanowią inaczej. W uzasadnionych przypadkach dopuszcza się zastosowanie innych materiałów, po uzyskaniu kaŝdorazowo zgody MPWIK Sp. z o.o. w Lublinie. NaleŜy stosować wyłącznie materiały w klasie I. Zastosowane materiały powinny posiadać stosowne świadectwa, dopuszczenia, certyfikaty i aprobaty techniczne. Realizacja sieci moŝliwa jest metodami tradycyjnymi lub bezwykopowymi, a zastosowany materiał powinien uwzględniać przyjętą technologię. 5. Złącza 5.1. śeliwo Sieć wodociągową naleŝy projektować z rur o połączeniach kielichowych elastycznych. W uzasadnionych przypadkach, np.: w rurach osłonowych, na załamaniach pionowych i poziomych, w newralgicznych punktach sieci, naleŝy projektować rury o połączeniach nierozłącznych kielichowych lub kołnierzowych. 5.2. PEHD Sieć wodociągową poza studzienkami i komorami naleŝy projektować na połączenia zgrzewane doczołowo. W pozostałych przypadkach dopuszcza się stosowanie elektrozłączy lub łączników kołnierzowych przeznaczonych do rur PEHD. 6. Uzbrojenie przewodów Projektowane uzbrojenie powinno być trwale oznakowane w terenie na ścianach budynków, ogrodzeniu lub słupkach. 6.1 Magistrale 6.1.1 Hydranty Na magistralach o charakterze sieci rozdzielczej naleŝy dodatkowo projektować hydranty przeciwpoŝarowe według punktu 6.2.2. 6.1.2 Zasuwy i przepustnice Na magistralach wodociągowych naleŝy stosować: zasuwy równoprzelotowe kołnierzowe z miękkim zamknięciem, z Ŝeliwa sferoidalnego, na ciśnienie PN 10 (1,0 MPa) lub PN 16 (1,6 MPa), przepustnice kołnierzowe centryczne, z Ŝeliwa sferoidalnego, na ciśnienie PN 10 (1,0 MPa) lub PN 16 (1,6 MPa) wyposaŝone we wskaźniki otwarcia. Zasuwy i przepustnice naleŝy umieszczać w komorze. Wrzeciona zasuw powinny być wykonane ze stali nierdzewnej, kliny z Ŝeliwa sferoidalnego całkowicie pokryte powłoką z gumy EPDM. Przepustnice i zasuwy o średnicach DN>=500mm powinny być projektowane z obejściem i przekładnią. Wszystkie stosowane zasuwy i przepustnice powinny być zabezpieczone antykorozyjnie Ŝywicą epoksydową lub emalią na zewnątrz i od wewnątrz. Przy rozmieszczaniu zasuw i przepustnic w węźle naleŝy przestrzegać zasad: magistrala o mniejszej średnicy powinna być odcięta od magistrali o większej średnicy, dla wyłączenia odcinka magistrali nie powinno zamykać się więcej niŝ 2 zasuwy lub przepustnice na magistrali i maksymalnie 5 zasuw na przewodach rozdzielczych. Przy Wytyczne techniczne do projektowania sieci, przyłączy oraz urządzeń wodociągowych i kanalizacyjnych. - 7 -
zasuwach kołnierzowych i przepustnicach naleŝy stosować kształtki demontaŝowe o regulowanej długości. 6.1.3 Odpowietrzniki Na magistralach wodociągowych naleŝy stosować dwustopniowe zawory odpowietrzająco - napowietrzające z Ŝeliwa sferoidalnego na ciśnienie PN10 (1,0 MPa) lub PN16 (1,6 MPa), wyposaŝone w dodatkową zasuwę odcinającą. WyŜej wymienione zawory naleŝy projektować w kaŝdym najwyŝszym punkcie magistral, w studzienkach, bezpośrednio na trójnikach. Dopuszcza się stosowanie odpowietrzników doziemnych. W przypadku braku moŝliwości zamontowania trójnika dopuszcza się montowanie odpowietrzników poprzez złącza przeznaczone do nawiercania rurociągów. W uzasadnionych przypadkach, za zgodą MPWIK Sp. z o.o. w Lublinie, dopuszcza się stosowanie indywidualnych rozwiązań zapewniających odpowietrzenie magistral. 6.1.4 Odwodnienia Odwodnienie naleŝy projektować w kaŝdym najniŝej połoŝonym punkcie zmiany spadku magistral. Magistrale powinny być odwadniane do kanałów, a w wyjątkowych przypadkach do studzienek bezodpływowych z kręgów Ŝelbetowych o średnicy min. φ1,2 m. Odwodnienia magistral do kanalizacji powinny składać się z odwadniaka, przewodu odwadniającego (przykanalika), studzienki pośredniej, dwóch zasuw, oraz syfonu. Za odwadniakiem naleŝy projektować zasuwę kołnierzową z miękkim zamknięciem. Drugą zasuwę kołnierzową projektuje się w pierwszej studzience od odbiornika. NaleŜy stosować odwadniaki z odpływem dolnym. Średnicę odwodnienia naleŝy projektować uwzględniając średnicę magistral, długość odwadnianego odcinka i asortyment produkowanych odwadniaków. Przewody odwadniające naleŝy projektować z rur z Ŝeliwa sferoidalnego wodociągowego o połączeniach kielichowych lub kołnierzowych. Przy projektowaniu odwodnienia magistral stosuje się zasady obowiązujące przy projektowaniu przykanalików zawarte w Rozdziale IV niniejszych wytycznych. 6.1.5 Reduktory ciśnienia W szczególnych przypadkach, na podstawie warunków MPWIK Sp. z o.o. w Lublinie, wymagane jest projektowanie reduktorów ciśnienia w celu redukcji i stabilizacji ciśnienia w sieci wodociągowej. Reduktory naleŝy dobierać zgodnie z instrukcją do projektowania producenta, uwzględniając między innymi przepływy w magistralach, zakresy pracy reduktorów i ich lokalizacje. Reduktory ciśnienia naleŝy projektować z dwoma zasuwami odcinającymi, z dodatkowym filtrem, oraz obejściem umieszczonymi w jednej komorze. 6.2 Przewody rozdzielcze 6.2.1 Zasuwy Na przewodach wodociągowych naleŝy stosować zasuwy równoprzelotowe, kołnierzowe, z miękkim zamknięciem, z Ŝeliwa sferoidalnego na ciśnienie PN10 (1,0MPa) lub PN16 (1,6MPa), umieszczone w studzienkach. W uzasadnionych przypadkach dopuszcza się moŝliwość stosowania innych typów połączeń zasuw po uzgodnieniu z MPWIK Sp. z o.o. w Lublinie. Wrzeciono zasuw powinno być wykonane ze stali nierdzewnej, klin z Ŝeliwa sferoidalnego (z tego samego co korpus) całkowicie pokryty powłoką z gumy EPDM. Zasuwy naleŝy projektować w odległości liniowej co 200m, z uwzględnieniem pełnego układu zasuw w węzłach. Wytyczne techniczne do projektowania sieci, przyłączy oraz urządzeń wodociągowych i kanalizacyjnych. - 8 -
Przy podłączeniach wodociągowych do obiektów typu: szpitale, hydrofornie itp. na przewodzie rozdzielczym naleŝy zaprojektować zasuwy z dwóch stron tego podłączenia, w celu zwiększenia niezawodności dostawy wody do obiektu. 6.2.2 Hydranty Na przewodach wodociągowych naleŝy stosować hydranty nadziemne (koloru czerwonego) o średnicy DN 80 mm, z samoczynnym odwodnieniem, podwójnym zamknięciem, na ciśnienie PN10 (1,0 MPa) lub PN16 (1,6 MPa), montowane wraz z zasuwą odcinającą. W uzasadnionych przypadkach dopuszcza się stosowanie hydrantów podziemnych o średnicy DN 80 mm. Hydranty naleŝy rozmieszczać: w odległościach do 150 m, w najwyŝszych i najniŝszych punktach przewodów wodociągowych (równoczesna funkcja odpowietrzania i odwodnienia), na końcówce przewodu, za ostatnim przyłączem wodociągowym, przy skrzyŝowaniu ulic. Hydranty wraz z zasuwą odcinającą naleŝy projektować na odgałęzieniu. Włączenie hydrantów do przewodów wodociągowych projektuje się wyłącznie poprzez trójnik. Zasuwa odcinająca powinna znajdować się min.1m od kolumny hydrantowej. Średnice sieci powinny spełniać wymagania p.poŝ i być zgodne z aktualnym Rozporządzeniem MSWiA w sprawie przeciwpoŝarowego zaopatrzenia w wodę oraz dróg poŝarowych. 6.2.3 Zdroje uliczne Budowa zdroju moŝe odbywa się wyłącznie na zlecenie Urzędu Miasta Lublina. Zdroje naleŝy projektować w wyjątkowych przypadkach, gdy mieszkańcy nie mają moŝliwości podłączenia swoich posesji do sieci wodociągowej. NaleŜy projektować zdroje typu podwórzowego montowane w studni zdrojowej z opomiarowanym poborem wody. Minimalna średnica studni zdrojowej φ 1,2m. Przyłącze do zdroju naleŝy projektować zgodnie z zasadami określonymi w niniejszych wytycznych. 6.2.4 Reduktory ciśnienia Obowiązują zasady określone wcześniej dla sieci magistralnych, pkt 6.1.5. 6.2.5 Odwodnienie Dla sieci o średnicy DN200mm i powyŝej naleŝy stosować zasady jak dla magistral, pkt 6.1.4. 6.2.6 Odpowietrzenie Dla sieci o średnicy DN200mm i powyŝej naleŝy stosować zasady jak dla magistral, pkt. 6.1.3. 6.3 Obiekty na sieci 6.3.1 Komory i studzienki dla zasuw, przepustnic, reduktorów i odpowietrzników Studzienki wodociągowe (komory) naleŝy projektować zgodnie z aktualnymi normami. Studzienki bądź komory wodociągowe powinny być wykonane w całości z elementów Ŝelbetowych, prefabrykowanych (klasa betonu min. B45) i wyposaŝone we włazy zatrzaskowe DN 600 mm, klasy min. D 400. NaleŜy stosować przejścia szczelne rurociągów przez ściany komór i studzienek. Wytyczne techniczne do projektowania sieci, przyłączy oraz urządzeń wodociągowych i kanalizacyjnych. - 9 -
6.3.2 Obiekty specjalne na sieci Galerie Galerię moŝna projektować przy przejściach pod: torami PKP, trasami komunikacyjnymi, innymi waŝnymi obiektami (rzeki itp.). PowyŜsze przypadki naleŝy rozpatrywać kaŝdorazowo indywidualnie w zaleŝności od średnicy przewodu, długości przejścia, głębokości ułoŝenia i waŝności obiektu stanowiącego przeszkodę terenową, w porozumieniu z uŝytkownikiem sieci. W galerii naleŝy przewidzieć: wentylację, oświetlenia stałe i gniazda wtykowe (o napięciu 25V), urządzenia sygnalizacyjne i kontrolno-pomiarowe (indywidualne rozwiązania w porozumieniu z MPWIK Sp. z o.o. w Lublinie). Przewód w galerii naleŝy układać na podporach, niecentrycznie, w odległości min. 70 cm od ściany, po stronie gdzie nie przewiduje się przejścia technologicznego i ewentualnego transportu. Szerokość przejścia technologicznego powinna zapewnić swobodny transport materiałów i narzędzi do przeprowadzania remontów i konserwacji. Odległość przewodu od dna galerii powinna wynosić min. 50 cm. Wysokość galerii powinna wynosić min. 2,0 m. Po obu stronach galerii naleŝy projektować komory montaŝową i eksploatacyjną oraz zasuwy lub przepustnice. NaleŜy zaprojektować odwodnienie galerii. Rury osłonowe Przy projektowaniu przewodów wodociągowych w rurach osłonowych naleŝy stosować następujące zasady: Średnica wewnętrzna rury osłonowej winna zapewnić swobodny montaŝ i demontaŝ rurociągu przewodowego przy zastosowaniu odpowiednich płóz dystansowych dobranych zgodnie z instrukcją producenta. Rurę osłonową naleŝy projektować: - z rur stalowych zaizolowanych antykorozyjnie, o największej produkowanej grubości ścianki dla danej średnicy, - z rur z Ŝywic poliestrowych, wzmocnionych włóknem szklanym, ciśnieniowych, - z rur PEHD. Z dwóch stron rury osłonowej naleŝy zarezerwować teren pod wykop montaŝowy i eksploatacyjny poprzez odpowiednie uzgodnienie ZUDP, równy obrysowi komór lub budować komory. Decyzję o budowie komór montaŝowej i eksploatacyjnej lub tylko zarezerwowaniu terenu pod ww. obiekty naleŝy podejmować indywidualnie w uzgodnieniu z MPWIK Sp. z o.o. w Lublinie. Przez komorę montaŝową rozumie się komorę umoŝliwiającą swoimi wymiarami demontaŝ i ponowny montaŝ rurociągu. Miejsce dla wykopu montaŝowego i eksploatacyjnego naleŝy wskazać w projekcie. Przy stosowaniu dwóch przewiertów, przecisków usytuowanych równolegle obok siebie naleŝy dąŝyć do projektowania wspólnych dla obu przewodów komór montaŝowej i eksploatacyjnej. Rura osłonowa powinna być z kaŝdej strony dłuŝsza min.1,0 m od obrysu obiektu kolidującego z przewodem wodociągowym. W przypadku zaprojektowania złączy rury przewodowej w rurze osłonowej przewód naleŝy projektować z rur o połączeniach nierozłącznych. Końcówki rury osłonowej powinny być zabezpieczone (uszczelnione) manszetami. Wytyczne techniczne do projektowania sieci, przyłączy oraz urządzeń wodociągowych i kanalizacyjnych. - 10 -
Bloki oporowe Projekt budowlano-wykonawczy powinien zawierać schemat montaŝowy z zaznaczoną lokalizacją bloków oporowych oraz rysunki szczegółowe bloków. 7. Przejścia przez przeszkody Przejścia rurociągów przez przeszkody takie jak tory kolejowe, trasy i węzły komunikacyjne, rzeki i cieki wodne, mosty i wiadukty naleŝy uzgadniać z ich właścicielami. 7.1 Tory kolejowe Przejścia przewodami wodociągowymi pod torami kolejowymi powinny być moŝliwie prostopadłe do torów, w rurze osłonowej lub galerii, z zasuwami po obu stronach torów. NaleŜy projektować komory eksploatacyjną i montaŝową. Zabezpieczenie przewodów naleŝy projektować na całej szerokości pasa kolejowego lub w liniach rozgraniczających terenu kolejowego. W uzasadnionych przypadkach, przy przekraczaniu torów kolejowych małego znaczenia (np. bocznic kolejowych itp.), dopuszcza się projektowanie dwóch studni eksploatacyjnych (kontrolnych). 7.2 Trasy, węzły komunikacyjne, jezdnie Przejścia przewodami wodociągowymi przez trasy ruchu szybkiego, trasy wylotowe, węzły i trasy komunikacji miejskiej powinny być wykonane w zabezpieczeniu (rura osłonowa lub galeria). PowyŜsze przypadki oraz przejścia przez jezdnie naleŝy rozpatrywać indywidualnie w zaleŝności od średnicy przewodu i warunków lokalnych. 7.3 Cieki wodne Przejścia przewodami wodociągowymi przez cieki wodne (np. rów, kanał melioracyjny, rzekę) naleŝy projektować z uwzględnieniem istniejących warunków terenowych: górą, z wykorzystaniem kładek, mostów lub konstrukcji samonośnej, dołem, pod dnem cieku. 7.4 Mosty, wiadukty, kładki Przy wykorzystaniu mostu, wiaduktu, kładki do przeprowadzenia przewodu wodociągowego przez przeszkodę, przewody naleŝy projektować podwieszone lub ułoŝone na lub w ww. obiekcie, w zaleŝności od jego konstrukcji. Przejścia te naleŝy projektować indywidualnie. W uzasadnionych przypadkach dopuszcza się budowanie nowej konstrukcji mostowej nad przeszkodami. 7.5 Dodatkowe wymagania dla przewodów układanych nad terenem Dla przewodów wodociągowych układanych nad terenem naleŝy: zaprojektować izolację termiczną zabezpieczoną przed wilgocią; stosować otulinę dwudzielną, segmentową umoŝliwiającą jej ewentualny demontaŝ, przy konstrukcji podwieszającej izolację termiczną naleŝy zaprojektować jako niezaleŝną od pracy mostu, projektować pomosty dla eksploatacji w zaleŝności od przyjętych rozwiązań. Wytyczne techniczne do projektowania sieci, przyłączy oraz urządzeń wodociągowych i kanalizacyjnych. - 11 -
8. SkrzyŜowania przewodów z istniejącym i projektowanym uzbrojeniem SkrzyŜowania przewodu wodociągowego z kanalizacją telefoniczną, pasem kabli energetycznych, gazociągami oraz kanałami: ściekowym i deszczowym projektować zgodnie z obowiązującymi przepisami i uwagami ZUDP. Zasady rozwiązania kolizji przewodu wodociągowego z siecią cieplną: W przypadku przejścia pod kanałem sieci cieplnej, przewód wodociągowy naleŝy układać w rurze osłonowej, której długość powinna sięgać 1,0 m poza obudowę kanału. W przypadku przejścia przewodem wodociągowym pod siecią cieplną preizolowaną o średnicy mniejszej niŝ DN 300 mm nie wymaga się stosowania rur osłonowych. Obejścia wodociągowe nad siecią cieplną naleŝy projektować bez rury osłonowej. Dla magistral stosować odpowietrznik w odległości min. 1,0 m za obrysem sieci cieplnej. 9. Przebudowa przewodów wodociągowych Przebudowę sieci i przyłączy wodociągowych naleŝy projektować zgodnie z niniejszymi wytycznymi, metodami tradycyjnymi lub bezwykopowymi, w uzgodnieniu z MPWiK Sp. z o.o. w Lublinie. Zakres przebudowy określą szczegółowe warunki MPWiK Sp. z o.o. w Lublinie lub specyfikacja przetargowa. W projekcie przebudowy przewodu wodociągowego naleŝy podać rok budowy oraz średnicę istniejącego przyłącza wodociągowego, zakres jego przebudowy, długość, materiał z którego wykonane jest przyłącze, typ i średnicę wodomierza. Na rysunku rzutu pomieszczenia z wodomierzem naleŝy przedstawić schemat projektowanego zestawu wodomierzowego z uwzględnieniem stosownego zabezpieczenia wody w sieci przed wtórnym skaŝeniem zgodnie z aktualną normą. Przyłącza wodociągowe naleŝy projektować z rur ciśnieniowych PEHD, lub z Ŝeliwa sferoidalnego z wewnętrzną powłoką cementową, poliuretanową lub emaliowaną. W przypadku przebudowy przewodów rozdzielczych, do których podłączony jest zdrój uliczny, do projektu naleŝy dołączyć informację z Urzędu Miasta Lublin o konieczności jego pozostawienia lub likwidacji. W przypadku pozostawienia zdroju naleŝy opracować projekt przebudowy przyłącza do zdroju. Projekt powinien określać sposób likwidacji magistral wodociągowych, przewodów rozdzielczych, oraz obiektów (komory, studzienki, itp). W zakres robót powinna wchodzić likwidacja skrzynek zasuw i włazów studziennych oraz odtworzenie nawierzchni. Likwidację przewodów naleŝy prowadzić pod nadzorem MPWIK Sp. z o.o. w Lublinie, któremu naleŝy przekazać zdemontowane uzbrojenie. 10. Próba szczelności, dezynfekcja i płukanie przewodów Próbę szczelności przewodów wodociągowych naleŝy przeprowadzić zgodnie z aktualną normą. Po pozytywnej próbie szczelności i zasypaniu wykopów naleŝy wykonać dezynfekcję przewodów roztworem podchlorynu sodu zgodnie z aktualną normą. Po 48 godz. przewody naleŝy poddać intensywnemu płukaniu wodą z prędkością około 1 m/s, w ilości 5-krotnej objętości płukanego odcinka sieci. W projekcie naleŝy podać miejsce poboru wody do płukania i miejsce zrzutu wód po płukaniu przewodów wodociągowych. Zabrania się zrzutu wód po płukaniu do kanalizacji deszczowej. Wytyczne techniczne do projektowania sieci, przyłączy oraz urządzeń wodociągowych i kanalizacyjnych. - 12 -
Rozdział II PRZYŁĄCZA WODOCIĄGOWE 1. Informacje ogólne Przyłącze wodociągowe jest to odcinek przewodu łączącego sieć wodociągową z wewnętrzną instalacją wodociągową w nieruchomości odbiorcy usług wraz z zaworem za wodomierzem głównym. Niedopuszczalne jest bezpośrednie połączenie instalacji wodociągowej zasilanej z sieci wodociągowej z urządzeniami zasilającymi instalację z innych źródeł wody. Instalacja wodociągowa powinna być tak zaprojektowana, aby w kaŝdym odcinku przewodu zapewniony był ruch wody. Do eksploatacji MPWiK w Lublinie Sp. z o.o. moŝe być przekazany odcinek przyłącza od sieci wodociągowej do zaworu za wodomierzem. Warunki eksploatacji będą określane kaŝdorazowo przy spisywaniu indywidualnej umowy przyłączeniowej i umowy Zakres eksploatacji przyłącza przez MPWiK Sp. z o.o. w Lublinie będzie określony w protokole odbioru końcowego przyłącza wodociągowego. Zasady budowy i eksploatacji będą określane przez MPWiK Sp. z o.o. w Lublinie w umowie przyłączeniowej oraz w umowie na dostawę wody. Na odcinku przyłącza przed wodomierzem, na terenie nieruchomości nie naleŝy projektować hydrantów. Zasilanie placów budowy naleŝy projektować poprzez przyłącza docelowe. Istniejące stare przyłącze moŝe być wykorzystane do celów budowy na zasadach ustalonych w warunkach technicznych. 2. Trasa przyłączy wodociągowych Przyłącze wodociągowe naleŝy projektować prostopadle do sieci wodociągowej, w miarę moŝliwości bez załamań. W przypadku przejścia przyłączem pod ławą fundamentową naleŝy zachować odległość min. 1,5 m od naroŝnika budynku. Przyłączy wodociągowych nie naleŝy lokalizować wzdłuŝ skarpy. Dopuszcza się poprzeczne przejścia przez skarpę pod warunkiem zachowania minimalnego przykrycia. W przypadku budynków dwurodzinnych (bliźniaczych, budynków w zabudowie segmentowej lub budynków o wydzielonych dwóch lokalach własnościowych) dopuszcza się wykonanie jednego wspólnego przyłącza dla dwóch segmentów, wprowadzonego do jednego z nich przy wewnętrznej ścianie łączącej oba segmenty. Trasy przyłącza nie naleŝy lokalizować na granicy dwóch posesji. NaleŜy zachować odległość 1m od granicy posesji. Wymaga się zachować minimalne odległości od przewodów wodociągowych do podziemnego uzbrojenia zgodnie z Warunkami technicznymi wykonania i odbioru sieci wodociągowych. Wymagania techniczne COBRTI INSTAL zeszyt 3 oraz obowiązującymi przepisami. NaleŜy unikać lokalizacji przyłączy pod wjazdami i bramami oraz pod wjazdami do garaŝy w budynkach wielorodzinnych. Odstępstwa od powyŝszych zasad naleŝy uzgadniać z MPWiK w Lublinie Sp. z o.o. na etapie wykonywania projektu. Wytyczne techniczne do projektowania sieci, przyłączy oraz urządzeń wodociągowych i kanalizacyjnych. - 13 -
3. Materiał, średnica, przykrycie, spadek, prędkość przepływu 3.1. Materiał Do budowy przyłączy wodociągowych moŝna stosować: przewody z polietylenu PEHD klasy min. PE100 PN10, rury Ŝeliwne wodociągowe sferoidalne z wewnętrzną powłoką cementową, poliuretanową lub emaliowaną z odpowiednio dobranym typem połączeń. Nad przyłączami z PEHD naleŝy układać taśmę lokalizacyjno-ostrzegawczą na wysokości ok. 30 cm nad przewodem. Materiały uŝywane do budowy przyłączy wodociągowych powinny posiadać odpowiednie certyfikaty, aprobaty techniczne i świadectwa dopuszczenia do stosowania na rynku polskim. NaleŜy stosować I klasę materiału. Nie naleŝy łączyć róŝnych materiałów na jednym przyłączu. 3.2 Złącza Przyłącza wodociągowe z Ŝeliwa sferoidalnego naleŝy projektować z rur o połączeniach kielichowych, elastycznych. W uzasadnionych przypadkach np. na załamaniach pionowych, w rurach osłonowych, w newralgicznych punktach naleŝy projektować rury o połączeniach nierozłącznych kielichowych, lub kołnierzowych. 3.3. Średnica Średnicę przyłącza wodociągowego naleŝy dobierać w oparciu o przepływ obliczeniowy wody dla obiektu. W przypadku, gdy ze wspólnego przyłącza wodociągowego zasilana jest instalacja wodociągowa wody przeznaczonej na cele bytowo-gospodarcze i przeciwpoŝarowe to średnicę przyłącza naleŝy dobrać w oparciu o przepływ większy. Przyjęte do stosowania średnice przyłączy: DN 40mm i większe. 3.4. Wysokość przykrycia przyłącza wodociągowego Projektować według Rozdziału I, pkt. 3. 3.5. Spadek przyłącza wodociągowego Przyłącze wodociągowe projektować ze spadkiem w kierunku przewodu wodociągowego. W przypadku konieczności prowadzenia przyłącza z duŝym spadkiem naleŝy zwrócić uwagę, aby zasuwy montowane były na odcinkach poziomych. 3.6. Prędkość przepływu w przyłączach wodociągowych Prędkość przepływu w przyłączach wodociągowych nie powinna przekraczać 1,0 m/s, zgodnie z aktualną normą. 4. Sposób włączenia przyłącza wodociągowego do przewodu rozdzielczego Włączenia projektować: dla średnic DN90 mm i większych przez odpowiedni trójnik (inne rozwiązanie wymaga uzgodnienia z MPWiK Sp. z o.o. w Lublinie), dla średnic mniejszych poprzez opaskę lub trójnik. Wytyczne techniczne do projektowania sieci, przyłączy oraz urządzeń wodociągowych i kanalizacyjnych. - 14 -
5. Uzbrojenie 5.1. Zasuwy Na przyłączach wodociągowych naleŝy stosować zasuwy z miękkim uszczelnieniem klina, na ciśnienie nominalne min. 1 MPa, o średnicy zgodnej ze średnicą przyłącza. Zasuwy naleŝy montować w terenie ogólnodostępnym, poza pasem jezdni. 5.2. Wodomierze 5.2.1. Rodzaje wodomierzy przyjętych do stosowania przez MPWiK w Lublinie: wodomierze skrzydełkowe mokrobieŝne o średnicy : 15, 20, 25, 32, 40 mm, wodomierze śrubowe o średnicy : 50, 80, 100, 150 mm, wodomierze sprzęŝone o średnicach: 50; 80, 100, 150 mm. 5.2.2 Dobór wodomierza Doboru wodomierza naleŝy dokonywać na podstawie spodziewanych rzeczywistych rozbiorów wody. Przy doborze wodomierza naleŝy uwzględnić zapotrzebowanie wody na cele socjalnobytowe oraz przeciwpoŝarowe. W projekcie naleŝy podawać dane techniczne projektowanego wodomierza 5.2.3. Warunki zabudowy zestawu wodomierzowego Zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Infrastruktury w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie oraz aktualną normą Zabudowa zestawów wodomierzowych w instalacjach wodociągowych. Wymagania i badania przy odbiorze, wodomierz powinien być umieszczony: - w budynku w piwnicy, lub na parterze w wydzielonym pomieszczeniu zabezpieczonym przed zalaniem wodą, zamarzaniem oraz dostępem osób niepowołanych. W budynkach mieszkaniowych wielorodzinnych zamieszkania zbiorowego i uŝyteczności publicznej miejsce to powinno być odrębnym pomieszczeniem. - w studzience poza budynkiem, jeŝeli budynek jest nie podpiwniczony i nie ma moŝliwości wydzielenia na parterze budynku miejsca o którym mowa powyŝej. Zabezpieczenie przed wtórnym zanieczyszczeniem wody w sieci naleŝy projektować zgodnie z pkt.5.3. Wodomierz w budynku: zestaw wodomierzowy powinien być montowany nie dalej niŝ 1,0m od ściany zewnętrznej budynku, przez którą wchodzi przyłącze wodociągowe, wodomierz naleŝy lokalizować na ścianie, na wysokości h min. = 0,3m nad podłogą lub w studzience podłogowej przykrytej elementami rozbieralnymi zlokalizowanej tuŝ za ścianą, przez którą wprowadzono przyłącze do budynku, wodomierz powinien być tak wbudowany, aby jego liczydło znajdowało się na poziomie nie wyŝszym niŝ 1,8m nad podłogą, w budynkach bliźniaczych lub segmentowych dopuszcza się umieszczenie dwóch wodomierzy w jednym z segmentów, za zgodą obu właścicieli. Warunki, jakie powinno spełniać pomieszczenie wodomierza: minimalna wysokość pomieszczenia dla wodomierza powinna wynosić 1,8m, pomieszczenie powinno posiadać wpust do kanalizacji zabezpieczony zamknięciem przeciwzalewowym jeŝeli warunki lokalne tego wymagają, pomieszczenie powinno być suche, zabezpieczone przed zamarzaniem (temp. Wytyczne techniczne do projektowania sieci, przyłączy oraz urządzeń wodociągowych i kanalizacyjnych. - 15 -
min.4 o C) i moŝliwością uszkodzenia zestawu wodomierzowego, łatwo dostępne, oświetlone. Wodomierz w studzience zewnętrznej: studzienkę wodomierzową naleŝy lokalizować na terenie posesji w odległości 1-2,0m od linii regulacyjnej ulicy, dla budownictwa segmentowego dopuszcza się lokalizowanie dwóch wodomierzy we wspólnej studzience (studzienki wodomierzowej nie naleŝy lokalizować na granicy dwóch posesji) za zgodą właścicieli, studzienka wodomierzowa powinna być wykonana z materiału trwałego, mieć stopnie lub klamry do schodzenia, zagłębienie do wyczerpywania wody, otwór włazowy o średnicy co najmniej 0,6m w świetle oraz powinna zabezpieczać wodomierz przed zamarzaniem, w zaleŝności od lokalizacji studzienki wodomierzowej na terenie posesji naleŝy stosować zwieńczenia dobrane do rodzaju nawierzchni, zgodne z aktualną normą, studzienka wodomierzowa powinna być zabezpieczona przed napływem wód gruntowych i opadowych, wymiary studzienek: - dopuszczalne minimalne wymiary studzienek wodomierzowych wynoszą ø 1,2m, (wysokość w świetle -1,8m) lub 1,2mx1,0m (wysokość w świetle -1,8m), - projektowane wymiary studzienki powinny wynikać z długości zabudowy dobranego zestawu wodomierzowego. 5.2.4 Zabudowa wodomierzy Wodomierze skrzydełkowe W celu eliminacji zaburzeń przepływu wywołanych przez zasuwy, kolana itp. naleŝy przed i za wodomierzem stosować proste odcinki przewodu wodociągowego. Ich długość musi być zgodna z aktualnymi zaleceniami producenta zastosowanego typu wodomierza. Wodomierze skrzydełkowe naleŝy umieszczać na konsolach z łącznikami kompensacyjnymi. W zaleŝności od średnicy wodomierza naleŝy stosować następujące długości konsol i długości wodomierzy: Wodomierz Długość konsoli (mm) Długość wodomierza (mm) DN15; G1 290 130 lub165 DN20; G1 290 130 lub165 DN25; G1 1/4 380 260 DN32; G1 1/2 375 260 DN40; G2 440 300 Wodomierze śrubowe i sprzęŝone W celu eliminacji zaburzeń przepływu wywołanych przez zasuwy, kolana itp. naleŝy przed i za wodomierzem stosować proste odcinki przewodu wodociągowego. Odcinek prosty przed wodomierzem powinien wynosić l 1min. =3DN, a za wodomierzem l 2min. =2DN. W przypadku zabudowania wodomierza za podwójnym kolanem długości odcinków prostych się podwajają. Długości zabudowy * wodomierzy sprzęŝonych powinny wynosić: - dla wodomierza DN50 270mm, Wytyczne techniczne do projektowania sieci, przyłączy oraz urządzeń wodociągowych i kanalizacyjnych. - 16 -
- dla wodomierza DN80 300mm, - dla wodomierza DN100 360mm, - dla wodomierza DN150 500mm. * odległości te mogą ulec zmianie w związku z wprowadzeniem przez producenta zmian konstrukcyjnych. W przypadku zastosowania innych typów wodomierzy ich długości naleŝy uzgadniać indywidualnie. Za wodomierzem śrubowym lub sprzęŝonym naleŝy stosować kształtki montaŝowo - demontaŝowe. Muszą być one zabezpieczone fabrycznie za pomocą śrub ( szpilek ) przed rozsunięciem. Przed zestawem z wodomierzem sprzęŝonym naleŝy umieszczać filtr. Dla zestawów wodomierzowych o połączeniach kołnierzowych naleŝy dobrać odpowiednie podpory lub wsporniki, których szczegółowe rozwiązanie wymagane jest w projekcie. Zestawy te powinny być wyposaŝone w zasuwy kołnierzowe długie. 5.3 Zabezpieczenie przed wtórnym zanieczyszczeniem wody w instalacji wodociągowej Bezpośrednio za kaŝdym zestawem wodomierza głównego od strony instalacji wewnętrznej naleŝy zamontować zespół zabezpieczający przed wtórnym zanieczyszczeniem wody zgodnie z wymaganiami określonymi w aktualnej normie. W celach eksploatacyjnych za zaworem antyskaŝeniowym naleŝy przewidzieć zawór odcinający. 5.4 Opomiarowanie wody bezpowrotnie zuŝytej Zasady i uwarunkowania podaje aktualna Ustawa o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzeniu ścieków, która stanowi, Ŝe ilość bezpowrotnie zuŝytej wody powinna być ustalona na podstawie dodatkowego wodomierza. Miejsce wbudowania wodomierza powinno być suche, łatwo dostępne dla montaŝu, demontaŝu i kontroli oraz odczytu wskazań wodomierza, zgodne z normami i przepisami w tym zakresie. W przypadku montaŝu wodomierza dla opomiarowania wody bezpowrotnie zuŝytej do podlewania terenów zielonych, naleŝy: zawór zwrotny antyskaŝeniowy zainstalować przed wodomierzem odliczającym, punkt czerpalny sytuować na zewnątrz budynku, a wodomierz w odległości ok. 1 m od wyjścia przewodu przez ścianę zewnętrzną budynku w kierunku punktu czerpalnego lub w studni wodomierzowej zlokalizowanej przed punktem czerpalnym. Zamontowanie wodomierza moŝe nastąpić po zaakceptowaniu przez MPWiK miejsca lokalizacji wodomierza odliczającego na rzucie instalacji wod.-kan. budynku na poziomie kondygnacji, na której będzie wodomierz. Dokumentacja powinna zawierać charakterystykę poboru wody i udokumentowanie jej bezpowrotnego zuŝycia oraz dobór wodomierza na cele nie tworzące ścieków - wynikające z potrzeb technologicznych. Szczegółowe warunki dla opomiarowania wody bezpowrotnie zuŝytej na podlewanie terenów zielonych dostępne są w Biurze Obsługi Klienta lub na stronie internetowej MPWiK Sp. z o.o. w Lublinie. Na cele pozostałe, w tym produkcyjne określane są indywidualnie na wniosek odbiorcy. Wytyczne techniczne do projektowania sieci, przyłączy oraz urządzeń wodociągowych i kanalizacyjnych. - 17 -
6. SkrzyŜowania przyłączy z istniejącym i projektowanym uzbrojeniem SkrzyŜowania projektowanych przyłączy z istniejącym i projektowanym uzbrojeniem naleŝy rozwiązywać zgodnie z wymaganiami dot. sieci wodociągowych rozdzielczych Rozdział I pkt. 8. Wytyczne techniczne do projektowania sieci, przyłączy oraz urządzeń wodociągowych i kanalizacyjnych. - 18 -
Rozdział III SIEĆ KANALIZACYJNA 1. Informacje ogólne 1.1 System kanalizacji istniejący w Lublinie Na terenie miasta Lublina obowiązuje rozdzielczy system kanalizacji składający się z kanalizacji sanitarnej przeznaczonej wyłącznie do odprowadzenia ścieków bytowogospodarczych i przemysłowych oraz kanalizacji deszczowej przeznaczonej do odprowadzenia wód opadowych, wód gruntowych (odwodnienia wykopów, drenaŝy), odwodnienia magistral i komór dla zasuw wodociągowych i ciepłowniczych. Zabronione jest włączanie kanalizacji deszczowej do kanalizacji sanitarnej. 1.2 Podział kanalizacji ściekowej ze względu na sposoby odprowadzenia ścieków: Kanalizacja grawitacyjna - kanały kryte o minimalnej średnicy nominalnej wynoszącej 0,20 m W zaleŝności od wysokości dzielimy je na - przełazowe - wysokość kanału H >= 1,00 m - nieprzełazowe - wysokość kanału H< 1,00 m Kanalizacja ciśnieniowa - przepompownie i przewody tłoczne ze względu na średnice: Kolektory -przewody kanalizacyjne zbierające dopływy z kanałów drugorzędnych ( DN >=400) Kanały drugorzędne 2. Lokalizacja kanałów Kanały naleŝy lokalizować w liniach rozgraniczających ulic, dróg dojazdowych, ciągów pieszo-jezdnych oraz w terenie ogólnodostępnym w wydzielonych dla uzbrojenia pasach, z zapewnieniem dojazdu dla słuŝb eksploatacyjnych, w nawiązaniu do planu zagospodarowania terenu i koncepcji drogowej. W przypadku braku moŝliwości lokalizowania sieci w terenach naleŝących do Gminy Lublin dopuszcza się moŝliwość usytuowania na prywatnych gruntach, pod warunkiem ustanowienia przez właściciela terenu ograniczonego prawa rzeczowego w formie aktu notarialnego na rzecz MPWIK Sp. z o.o. w Lublinie w związku z posadowieniem na nich sieci, które naleŝy przedłoŝyć na etapie zgłaszania sieci do odbioru. Do projektu naleŝy załączyć zgody właścicieli działek na usytuowanie sieci. Kanały naleŝy układać w pasie chodnika lub zieleni, w pasie między jezdniami oraz w utwardzonych ciągach pieszo-jezdnych. W szczególnych przypadkach, przy braku miejsca, dopuszcza się lokalizację przewodów w jezdni, za zgodą zarządcy drogi. Kanały powinno się lokalizować po stronie zabudowy. W ulicach zabudowanych dwustronnie naleŝy dąŝyć do usytuowania przewodów po stronie z większą ilością przyłączy kanalizacyjnych. W przypadku ulic o szerokości ponad 30 m i dwustronnej, zwartej zabudowie, kanały zaleca się projektować po obu stronach ulicy. Trasy kanałów naleŝy projektować zachowując przebieg równoległy do innego uzbrojenia terenu. Wytyczne techniczne do projektowania sieci, przyłączy oraz urządzeń wodociągowych i kanalizacyjnych. - 19 -
Powinno się unikać nieuzasadnionego przechodzenia przewodów z jednej strony ulicy na drugą. Przejścia kanałów przez ulice, tory kolejowe naleŝy projektować pod kątem prostym lub zbliŝonym do prostego. Zaleca się projektowanie skrzyŝowań przewodów kanalizacyjnych z innym uzbrojeniem terenu równieŝ pod kątem zbliŝonym do prostego. Wraz z siecią kanalizacyjną naleŝy projektować odgałęzienia w kierunku ulic, zgodnie z koncepcją kanalizacji sanitarnej oraz wszystkich posesji, wynikających z planu zagospodarowania terenu, jeśli wykonany został podział działek. Kanałów nie naleŝy lokalizować wzdłuŝ skarp. NaleŜy zachować minimalne odległości od przewodów kanalizacyjnych do obiektów budowlanych i podziemnego uzbrojenia terenu w ulicach istniejących i projektowanych zgodnie z Warunkami technicznymi wykonania i odbioru sieci kanalizacyjnych. Wymagania techniczne COBRTI INSTAL zeszyt 9 oraz obowiązującymi przepisami. Przy ustalaniu minimalnych odległości naleŝy uwzględniać gabaryty obiektów na przewodach kanalizacyjnych (studzienki i komory), które mają wpływ na odległości między urządzeniami podziemnymi i nadziemnymi Dla kanałów o głębokości powyŝej 4,0m, odległości od obiektów budowlanych naleŝy dostosować do głębokości posadowienia kanału i obiektu, tak by nie naruszyć jego stateczności. Nie naleŝy projektować studni kanalizacyjnych pod miejscami postojowymi 3. Zagłębienie i posadowienie kanałów Projektant zobowiązany jest przedstawić w P.B.W. warunki posadowienia kanału, przewodów tłocznych, studzienek i innych projektowanych obiektów w oparciu o wykonane badania gruntowe lub dane archiwalne, dotyczące warunków gruntowych. W przypadku przykrycia kanału mniejszego niŝ 1,4m i powyŝej 6,0m oraz w przypadku wystąpienia niekorzystnych warunków gruntowo-wodnych i terenowych, wymagane jest przeprowadzenie obliczeń obciąŝeń statycznych i dynamicznych (obciąŝenie ruchem kołowym), potwierdzających dobór typu materiału z jakiego projektowany jest kanał, studzienki i inne elementy oraz przedstawienie sposobu posadowienia kanału i ww. obiektów. Ustalając zagłębienie kanału i jego spadek naleŝy przestrzegać prędkości zapewniającej samooczyszczanie kanału 0,8m/s, minimalnego przykrycia 1,40 m i nie powodować kolizji z innymi urządzeniami. Zagłębienie kanału powinno zapewniać grawitacyjny odpływ ścieków z kondygnacji nadziemnych obiektów kanalizowanych. 4. Materiał kanału Do budowy kanałów ściekowych powinny być stosowane: rury i kształtki kamionkowe obustronnie glazurowane, łączone na kielichy z uszczelkami, rury z Ŝywic poliestrowych wzmocnionych włóknem szklanym, Ŝeliwo sferoidalne, łączone na kielichy z uszczelkami. Zastosowanie dla kanałów o duŝych spadkach, po uzyskaniu zgody MPWiK Lublin, rury z tworzyw sztucznych z materiałów litych. Tworzywa sztuczne powinny charakteryzować się niezbędnymi właściwościami wytrzymałościowymi, odpornościowymi na ścieranie, temperaturę, itp. NaleŜy stosować rury łączone na kielichy z uszczelkami. rury Ŝelbetowe, łączone na kielichy z uszczelkami (beton o wysokiej odporności chemicznej na korozję siarczanową). Rury z fabrycznie wykonaną powłoką z PE, PP, Ŝywic epoksydowych lub płytek ceramicznych. Powłoka na całej długości kanału, w tym na Wytyczne techniczne do projektowania sieci, przyłączy oraz urządzeń wodociągowych i kanalizacyjnych. - 20 -
połączeniach kielichowych, powinna być wykonana w taki sposób, aby nie wstępował bezpośredni kontakt odprowadzanych ścieków z betonem. Ze względu na korozyjne działanie zarówno płynących ścieków jak i gruntu naleŝy przewidzieć odpowiednie zabezpieczenie antykorozyjne. Wszystkie zastosowane materiały muszą posiadać znak bezpieczeństwa oraz certyfikat zgodności wyrobu lub deklarację zgodności wystawioną przez producenta. Uwaga. Zastosowane rury powinny charakteryzować się minimalną sztywnością obwodową SN 10 kn/m 2, dopuszcza się stosowanie rur z tworzyw termoplastycznych o sztywności SN 8 kn/m 2. NaleŜy stosować materiały wyłącznie w Klasie I. Realizacja sieci moŝliwa jest metodami tradycyjnymi lub bezwykopowymi, a zastosowany materiał powinien uwzględniać przyjętą technologię. 5. Wymiarowanie kanałów ściekowych: napełnienie, prędkość, spadek kanału 5.1 Napełnienie kanałów Kanały i kolektory do transportu ścieków komunalnych naleŝy wymiarować wg następujących zasad: kanały nieprzełazowe o wysokości przekroju H<1,0 m - napełnienie kanału ściekowego przy maksymalnym natęŝeniu przepływu ścieków w kanale (równemu maksymalnej ilości ścieków) nie powinno przekraczać 60 % wysokości przekroju poprzecznego kanału, kanały przełazowe H >=1,0 m - przepustowość kanału powinna być większa o 50 % od maksymalnego natęŝenia przepływu ścieków w kanale, równego maksymalnej ilości ścieków, zatem Q o >= 1,5 Q h maks. 5.2 Prędkości przepływu w kanałach minimalna prędkość przepływu 0,8 m/s, maksymalna prędkość przepływu przyjmowana jest w zaleŝności od rodzaju materiału kanału tak, aby nie następowało jego niszczenie. 5.3 Spadek kanału Spadek kanału musi zabezpieczać uzyskanie minimalnej prędkości zapewniającej samooczyszczanie kanału i nie przekraczać maksymalnej. Najmniejsze spadki kanałów grawitacyjnych nie powinny być mniejsze od wyliczonych z zaleŝności: i=1000/d gdzie i spadek kanału ( ) D średnica kanału (mm). Dla kolektorów o średnicy D>=1,0 m minimalny spadek wynosi 1. 6. Sposoby łączenia kanałów połączenia kanałów naleŝy projektować w studzience lub w komorze. W uzasadnionych przypadkach dopuszcza się odstępstwa, zaleca się projektowanie włączeń kanałów bocznych do kolektorów min. na 2/3 wysokości kolektora. Inne przypadki wymagają uzgodnienia z MPWiK Sp. z o.o. w Lublinie, Wytyczne techniczne do projektowania sieci, przyłączy oraz urządzeń wodociągowych i kanalizacyjnych. - 21 -
kąt zawarty między osiami: kanału odpływowego i kanałów dopływowych nie moŝe być mniejszy niŝ 90 0. 7. Sposoby włączenia przyłączy kanalizacyjnych do kanałów ulicznych Zgodnie z wytycznymi - punkt 4. Rozdział IV Przyłącza kanalizacyjne. 8. Uzbrojenie sieci kanalizacyjnej 8.1 Rozmieszczenie w planie Studzienki rewizyjne na kanałach do DN=0,80m projektuje się: na odcinkach prostych, w odległościach nieprzekraczających 60m, przy kaŝdej zmianie kierunku, spadku i przekroju. Dla kanalizacji o średnicy Ø >=0,90m naleŝy projektować studzienki przy kaŝdej zmianie kierunku, spadku i przekroju oraz: dla średnic Ø 0,90 1,40m na odcinkach prostych, w odległościach nie przekraczających 60-80m, dla średnic o Ø 1,60m i większych na odcinkach prostych, w odległościach nie przekraczających 120 m. Uzbrojenie na kanałach naleŝy przewidywać dla potrzeb istniejącej zabudowy i projektowanej kanalizacji, zgodnie z programem kanalizacji sanitarnej. 8.2 Studzienki rewizyjne, połączeniowe i rozgałęzieniowe. Studzienki naleŝy projektować w oparciu o aktualną normę. dla kanałów średnicy Ø 0,20 Ø 0,40m studzienki średnicy min.ø1,20m, dla kanałów średnicy Ø 0,50 Ø 0,60m studzienki średnicy min.ø1,40m, dla kanałów średnicy Ø 0,80 m studzienki średnicy min.ø1,60m, dla kanałów większych projektuje się studzienki indywidualne. Studzienki powinny być wykonane w całości z elementów Ŝelbetowych, prefabrykowanych (klasa betonu min. B45), łączonych na uszczelki (gumowe, elastomerowe lub podobne) i wyposaŝone we włazy zatrzaskowe DN600mm, klasy min D400 o wysokości min. 12,0cm. Dno studzienki powinno mieć płytę fundamentową oraz gotową (wykonaną fabrycznie) kinetę lub kinety wraz z przejściami szczelnymi dostosowanymi do wybranego materiału z jakiego budowany będzie kanał (studzienki połączeniowe i rozgałęźne). Kinetę naleŝy wykonać z betonu tej samej klasy co beton studni. Zaleca się stosowanie do kinet studni wkładek z tworzyw sztucznych. W przypadku braku dokładnych danych o planowanych włączeniach do kanału, naleŝy przewidzieć pozostawienie dwóch włączeń po jednym na kaŝdą ze stron od osi kanału. W uzasadnionych przypadkach dopuszcza się stosowanie studzienek zintegrowanych oraz studzienek o średnicy Ø 1,00m z tworzyw sztucznych i z Ŝywic poliestrowych. Zastosowanie powyŝszych studni wymaga indywidualnej zgody MPWiK Sp. z o.o. w Lublinie. Studzienki kanalizacyjne wymagające większych wymiarów niŝ dostępne w handlu wyroby prefabrykowane, naleŝy projektować indywidualnie. Podstawowe wymagania: Wytyczne techniczne do projektowania sieci, przyłączy oraz urządzeń wodociągowych i kanalizacyjnych. - 22 -