Wyznaczanie długości i szerokości geograficznej z obserwacji astronomicznych.

Podobne dokumenty
Wyznaczanie długości i szerokości geograficznej z obserwacji astronomicznych.

Wędrówki między układami współrzędnych

Ziemia jako zegar Piotr A. Dybczyński

Przykładowe zagadnienia.

Przykładowe zagadnienia.

Układy współrzędnych równikowych

Układy współrzędnych równikowych

Kontrola wiadomości Grawitacja i elementy astronomii

Ziemia jako zegar Piotr A. Dybczyński

24 godziny 23 godziny 56 minut 4 sekundy

Jak rozwiązywać zadania.

Ruch obiegowy Ziemi. Ruch obiegowy Ziemi. Cechy ruchu obiegowego. Cechy ruchu obiegowego

Gdzie się znajdujemy na Ziemi i w Kosmosie

LX Olimpiada Astronomiczna 2016/2017 Zadania z zawodów III stopnia. S= L 4π r L

Wstęp do astrofizyki I

Zapisy podstawy programowej Uczeń: 2. 1) wyjaśnia cechy budowy i określa położenie różnych ciał niebieskich we Wszechświecie;

Fizyka i Chemia Ziemi

Ziemia jako zegar Piotr A. Dybczyński

Elementy astronomii w geografii

Wykład z podstaw astronomii

3a. Ruch obiegowy Ziemi

ZAŁĄCZNIK IV. Obliczanie rotacji / translacji obrazów.

Dyfrakcja to zdolność fali do uginania się na krawędziach przeszkód. Dyfrakcja światła stanowi dowód na to, że światło ma charakter falowy.

Cykl Metona. Liceum Klasy I III Doświadczenie konkursowe nr 1

Ziemia jako zegar Piotr A. Dybczyński

( W.Ogłoza, Uniwersytet Pedagogiczny w Krakowie, Pracownia Astronomiczna)

Sprawdzian 2. Fizyka Świat fizyki. Astronomia. Sprawdziany podsumowujące. sin = 0,0166 cos = 0,9999 tg = 0,01659 ctg = 60,3058

Czas w astronomii. Krzysztof Kamiński

Ziemia jako planeta w Układzie Słonecznym

Zadania do testu Wszechświat i Ziemia

NACHYLENIE OSI ZIEMSKIEJ DO PŁASZCZYZNY ORBITY. Orbita tor ciała niebieskiego lub sztucznego satelity krążącego wokół innego ciała niebieskiego.

Pozorne orbity planet Z notatek prof. Antoniego Opolskiego. Tomasz Mrozek Instytut Astronomiczny UWr Zakład Fizyki Słońca CBK PAN

Fizyka i Chemia Ziemi

Konkurs Astronomiczny Astrolabium IV Edycja 26 kwietnia 2017 roku Klasy I III Gimnazjum Test Konkursowy

Odległość kątowa. Liceum Klasy I III Doświadczenie konkursowe 1

Astronomia. Wykład IV. Waldemar Ogłoza. >> dla studentów. Wykład dla studentów fizyki

LXII Olimpiada Astronomiczna 2018/2019 Zadania z zawodów III stopnia. ρ + Λ c2. H 2 = 8 π G 3. = 8 π G ρ 0. 2,, Ω m = 0,308.

RUCH OBROTOWY I OBIEGOWY ZIEMI

Ruch Gwiazd. Szkoła Podstawowa Klasy IV VI Doświadczenie konkursowe nr 3

Odległość mierzy się zerami

Analiza danych. 7 th International Olympiad on Astronomy & Astrophysics 27 July 5 August 2013, Volos Greece. Zadanie 1.

b. Ziemia w Układzie Słonecznym sprawdzian wiadomości

Obliczanie pozycji obiektu na podstawie znanych elementów orbity. Rysunek: Elementy orbity: rozmiar wielkiej półosi, mimośród, nachylenie

Materiały edukacyjne Tranzyt Wenus Zestaw 3. Paralaksa. Zadanie 1. Paralaksa czyli zmiana

Ruch obrotowy i orbitalny Ziemi

Rotacja. W układzie związanym z planetą: siła odśrodkowa i siła Coroilisa. Potencjał efektywny w najprostszym przypadku (przybliżenie Roche a):

Ściąga eksperta. Ruch obiegowy i obrotowy Ziemi. - filmy edukacyjne on-line. Ruch obrotowy i obiegowy Ziemi.

ul. Marii Skłodowskiej-Curie Tarnobrzeg tel/fax (15) market@astrozakupy.pl

Astronomia II, ćwiczenia, podsumowanie. Kolokwium I. m= 2.5log F F 0

Grawitacja - powtórka

4. Ruch obrotowy Ziemi

Opozycja... astronomiczna...

Sprawdzian Na rysunku przedstawiono siłę, którą kula o masie m przyciąga kulę o masie 2m.

ETAP II. Astronomia to nauka. pochodzeniem i ewolucją. planet i gwiazd. na wydarzenia na Ziemi.

Przykład testu z astronomicznych podsatw geografii Uzupełnić puste pola : Wybarć własciwe odpowiedzi a,b,c,d,e... (moŝe byc kilka poprawnych!!

Wykład udostępniam na licencji Creative Commons: Ziemia jako planeta

Piotr Brych Wzajemne zakrycia planet Układu Słonecznego

wersja

OPIS MODUŁ KSZTAŁCENIA (SYLABUS)

CZY TE SCENY TO TYLKO FIKCJA LITERACKA CZY. CZY STAROśYTNI EGIPCJANIE FAKTYCZNIE UMIELI TAK DOBRZE PRZEWIDYWAĆ ZAĆMIENIA?

Tellurium szkolne [ BAP_ doc ]

LIV Olimpiada Astronomiczna 2010 / 2011 Zawody III stopnia

Ziemia we Wszechświecie lekcja powtórzeniowa

14 POLE GRAWITACYJNE. Włodzimierz Wolczyński. Wzór Newtona. G- stała grawitacji 6, Natężenie pola grawitacyjnego.

OPIS MODUŁ KSZTAŁCENIA (SYLABUS)

OPIS MODUŁ KSZTAŁCENIA (SYLABUS)

Liceum dla Dorosłych semestr 1 FIZYKA MAŁGORZATA OLĘDZKA

Obliczanie czasów miejscowych słonecznych i czasów strefowych. 1h = 15 0

Odległość kątowa. Szkoła średnia Klasy I IV Doświadczenie konkursowe 5

ZBIÓR ZADAŃ CKE 2015 ZAKRES ROZSZERZONY

Wstęp do astrofizyki I

1.2. Geografia fizyczna ogólna

1 Szkic historii astronomii i jej zwiazków z fizyka

LIX Olimpiada Astronomiczna 2015/2016 Zawody III stopnia zadania teoretyczne

Konkurs Astronomiczny Astrolabium III Edycja 25 marca 2015 roku Klasy I III Liceum Ogólnokształcącego Test Konkursowy

I. KARTA PRZEDMIOTU. Zapoznanie z układem współrzędnych sferycznych horyzontalnych.

Rok akademicki: 2030/2031 Kod: DGK n Punkty ECTS: 6. Poziom studiów: Studia I stopnia Forma i tryb studiów: -

Jaki jest Wszechświat?

Astronomia. Wykład I. Waldemar Ogłoza. Wykład dla studentów geografii. dla studentów > informacje>zajęcia W.Ogłozy>a4g-w1.

WZORY NA WYSOKOŚĆ SŁOŃCA. Wzory na wysokość Słońca

Skale czasu. dr inż. Stefan Jankowski

Sztuczny satelita Ziemi. Ruch w polu grawitacyjnym

XXXIX OLIMPIADA GEOGRAFICZNA Zawody III stopnia pisemne podejście 2

PODRĘCZNA INSTRUKCJA ASTRO-EXCELA

Konkurs Astronomiczny Astrolabium II Edycja 26 marca 2014 roku Klasy I III Liceum Ogólnokształcącego Test Konkursowy

GRAWITACJA I ELEMENTY ASTRONOMII

Astronomia Wykład I. KOSMOLOGIA bada Wszechświat jako całość. Literatura: dla studentów > informacje>zajęcia W.Ogłozy>a4g-w1.

Układ współrzędnych dwu trój Wykład 2 "Układ współrzędnych, system i układ odniesienia"

Konkurs Astronomiczny Astrolabium IV Edycja 26 kwietnia 2017 roku Klasy I III Liceum Ogólnokształcącego Test Konkursowy

Rozwiązania przykładowych zadań

I OKREŚLANIE KIERUNKÓW NA ŚWIECIE

Tomasz Ściężor. Almanach Astronomiczny na rok 2014

Tomasz Ściężor. Almanach Astronomiczny na rok 2013

Wenus na tle Słońca. Sylwester Kołomański Tomasz Mrozek. Instytut Astronomiczny Uniwersytetu Wrocławskiego

Astronomia Wykład III

Kinematyka relatywistyczna

Astronomia. Studium Podyplomowe Fizyki z Astronomią. Marcin Kiraga kiraga@astrouw.edu.pl

Wykład 1. Wprowadzenie do przedmiotu. Powierzchnia odniesienia w pomiarach inżynierskich.

ROZDZIAŁ 1. NAWIGACJA MORSKA, WSPÓŁRZĘDNE GEOGRAFICZNE, ZBOCZENIE NAWIGACYJNE. KIERUNEK NA MORZU.

Podstawy fizyki sezon 1 VII. Pole grawitacyjne*

Transkrypt:

Wykład udostępniam na licencji Creative Commons: Wyznaczanie długości i szerokości geograficznej z obserwacji astronomicznych. Piotr A. Dybczyński

Związek czasu słonecznego z gwiazdowym.

Zadanie: Która godzina średniego, miejscowego czasu gwiazdowego była w tym miejscu, gdy 6 listopada 2012 na zegarkach mieliśmy godzinę 14:47:23 czasu strefowego (czyli zimowego)? Jesteśmy na długości geograficznej 16 56'30 czyli 1h07m46s

południk zerowy środkowy południk naszej strefy nasza strefa czasowa nasz południk miejscowy

środkowy południk naszej strefy oś czasu południk zerowy nasza strefa czasowa długość geograficzna nasz południk miejscowy

południk zerowy środkowy południk naszej strefy nasz południk miejscowy nasza strefa czasowa λ=0 λ=15 =1h λ=16 56'30 =1h07m46s

południk zerowy środkowy południk naszej strefy nasz południk miejscowy nasza strefa czasowa t = 14h47m23s s=?

środkowy południk naszej strefy 1h00m00s nasza strefa czasowa nasz południk miejscowy 13h47m23s południk zerowy

0h00m00s środkowy południk naszej strefy 1h00m00s nasza strefa czasowa nasz południk miejscowy 13h47m23s południk zerowy

0h00m00s środkowy południk naszej strefy nasz południk miejscowy 1h00m00s (2h00m00s) 13h47m23s 13h47m23s południk zerowy nasza strefa czasowa t = 13h47m23s t = 14h47m23s

nasz południk miejscowy 0h00m00s t = 13h47m23s 1h00m00s (2h00m00s) 13h47m23s 13h47m23s s = So =? t = 14h47m23s (15h47m23s)

3h02m27s

αg s = t

Miejscowy czas gwiazdowy jest zawsze równy rektascensji gwiazd właśnie górujących

Stellarium używa czasu komputera, czyli naszego, strefowego.

nasz południk miejscowy 0h00m00s t = 13h47m23s 1h00m00s (2h00m00s) 13h47m23s 13h47m23s So = 3h02m27s t = 14h47m23s

nasz południk miejscowy 0h00m00s t = 13h47m23s 1h00m00s (2h00m00s) 13h47m23s? 13h47m23s So = 3h02m27s t = 14h47m23s (15h47m23s)

Jeden rok zwrotnikowy (czyli okres obiegu Ziemi po orbicie wokół Słońca) to 365.242198797 średnich dób słonecznych. Jeden rok zwrotnikowy ma dokładnie o jedną średnią dobę gwiazdową więcej. 366.24219897 k= =1.0027379093 365.14219897

liczymy... 13h47m23s = 13.789722222 godzin k = 1.0027379093 13.789722222 x k = 13.827477231 13.827477231 = 13h49m39s

liczymy... 13h47m23s = 13.789722222 godzin k = 1.0027379093 13.789722222 x k = 13.827477231 13.827477231 = 13h49m39s

nasz południk miejscowy 0h00m00s t = 13h47m23s 1h00m00s (2h00m00s) 13h47m23s 13h49m39s 13h47m23s So = 3h02m27s t = 14h47m23s

nasz południk miejscowy 0h00m00s 1h00m00s (2h00m00s) 13h47m23s 13h49m39s 13h47m23s So = 3h02m27s s = 16h52m06s t = 13h47m23s t = 14h47m23s

λe=16 56'30 =1h07m46s 0h00m00s 1h00m00s (2h00m00s) 13h47m23s 13h49m39s 13h47m23s So = 3h02m27s s = 16h52m06s 16h52m06s + 1h07m46s t = 13h47m23s t = 14h47m23s

13h49m39s 13h47m23s So = 3h02m27s 0h00m00s 1h00m00s (2h00m00s) s = 16h52m06s s=17h59m52s 16h52m06s + 1h07m46s t = 13h47m23s t = 14h47m23s 13h47m23s λe=16 56'30 =1h07m46s

13h49m39s 13h47m23s So = 3h02m27s 0h00m00s 1h00m00s (2h00m00s) s = 16h52m06s s=17h59m52s 16h52m06s + 1h07m46s t = 13h47m23s t = 14h47m23s 13h47m23s λe=16 56'30 =1h07m46s

s = (t TZ) x k +So + λe k = 1.0027379093

17h59m52s miejscowego czasu gwiazdowego, 14h47m23s + 0h07m46s = 14h55m09s miejscowego czasu słonecznego (średniego)

Różnica długości geograficznych obserwatorów jest zawsze dokładnie równa różnicy ich czasów miejscowych, tak słonecznych jak i gwiazdowych.

Oczywiście wszystkie miejsca o tej samej długości geograficznej mają w danym momencie ten sam miejscowy czas gwiazdowy i słoneczny.

Szerokość geograficzna

Pókula południowa!

Pókula południowa!

Pókula południowa!

Carlsberg Automatic Meridian Circle obecnie Carlsberg Meridian Telescope, pracujący na Wyspach Kanaryjskich

Różne szerokości geograficzne astronomiczna geodezyjna geocentryczna

Różnice w szerokościach nie są duże. Maksymalna różnica pomiędzy szerokością geocentryczną i geodezyjną wypada dla równoleżnika bliskiego ± 45 i wynosi około 11'. Różnice między szerokością geodezyjną a astronomiczną są jeszcze mniejsze.

Zjawiska zmieniające współrzędne ciał niebieskich.

Ruch własny gwiazd Źródło: http://www.astronomy.ohio-state.edu/~pogge/ast162/movies/proper.html

Ruch własny Gwiazdy Barnarda to ok. 10.3 sekundy łuku na rok!

Precesja i nutacja

Rysunek: Tau'olunga

Siły grawitacyjnego przyciągania wywierane przez Słońce na Ziemię usiłują ustawić równik Ziemi w płaszczyźnie ekliptyki, nachylonej w stosunku do równika pod kątem około 23. Wypadkowy ruch precesyjny osi obrotu Ziemi odbywa się wokół osi ekliptyki. Jest on bardzo powolny, pełen obieg precesyjny osi Ziemi wokół osi ekliptyki trwa około 26000 lat.

W swoich skrajnych położeniach orbita Księżyca nachylona jest raz pod kątem +5.9, a po 9.3 latach, pod kątem -5.9 do ekliptyki. Zmieniające się nachylenie orbity Księżyca powoduje tzw. nutację osi obrotu Ziemi. Jest to krótkookresowy, sinusoidalny ruch o amplitudzie ok. 9", nałożony na ruch precesyjny.

Punkt Barana, wskutek precesji, cofa się po ekliptyce z prędkością około 50 rocznie i pełnego obiegu ekliptyki dokonuje raz na 26 tysięcy lat. Od punktu Barana liczymy rektascensję, a więc precesja i nutacja zmieniają współrzędne równikowe obiektów na sferze niebieskiej.

Paralaksa roczna

Paralaksy są bardzo małymi kątami, dla wszystkich gwiazd są mniejsze niż 1 ". Najbliższa gwiazda, Proxima Centauri ma paralaksę równą 0.76" (jest w odległości około 4.3 lat świetlnych). Odległości do dalekich gwiazd wyznacza się innymi metodami gdyż ich paralaksy są tak małe, że nie można ich zmierzyć.

Paralaksa dobowa: jednominutowy ruch planetoidy Toutatis sfotografowany w dwóch różnych obserwatoriach odległych zaledwie o 513 km. Odległość do planetoidy w tym momencie wynosiła 1 607 900 km a separacja śladów na niebie około 40 sekund kątowych.

Aberracja światła

Aberracją nazywamy zmianę kierunku widzenia ciała niebieskiego na sferze spowodowaną ruchem obserwatora. Ponieważ Ziemia porusza się po orbicie wokół Słońca ze średnią prędkością ok. 30 km/s, następuje zjawisko aberracji i lunetę w rzeczywistości ustawiamy wzdłuż kierunku będącego wypadkową kierunku prędkości Ziemi i kierunku prędkości światła od gwiazdy. Maksymalna wartość aberracji rocznej to ok. 20". Maksymalna wartość aberracji dobowej, wynikającej z rotacji Ziemi to 0,32 sekundy kątowej dla obserwatora na równiku.

Refrakcja atmosferyczna

Refrakcja zależy od odległości zenitalnej z = 90 - h z = 0 R = 0 z = 50 R = 1' z = 80 R = 5' z = 85 R = 10' z = 89 R = 25' z = 90 R = 35'