Obserwacja kandydata na bozon Higgsa przez eksperymenty ATLAS i CMS

Podobne dokumenty
Poszukiwania bozonu Higgsa w rozpadzie na dwa leptony τ w eksperymencie CMS

Jak to działa: poszukiwanie bozonu Higgsa w eksperymencie CMS. Tomasz Früboes

Obserwacja Nowej Cząstki o Masie 125 GeV

Artur Kalinowski WYBRANE ASPEKTY POSZUKIWA BOZONU HIGGSA Z MODELU STANDARDOWEGO W ZDERZENIACH PROTON PROTON W EKSPERYMENCIE CMS PRZY LHC

Oddziaływania elektrosłabe

Bozon Higgsa oraz SUSY

1. Wcześniejsze eksperymenty 2. Podstawowe pojęcia 3. Przypomnienie budowy detektora ATLAS 4. Rozpady bozonów W i Z 5. Tło 6. Detekcja sygnału 7.

Bozon Higgsa prawda czy kolejny fakt prasowy?

Na tropach czastki Higgsa

Wyznaczanie efektywności mionowego układu wyzwalania w CMS metodą Tag & Probe

Poszukiwany: bozon Higgsa

Optymalizacja kryteriów selekcji dla rozpadu Λ+c pμ+μza pomocą wielowymiarowej analizy danych

Wszechświat czastek elementarnych

M W M Z correlation. πα 1 M G F 2 = 2M 2 W 2 W

Czy cząstka Higgsa została odkryta?

r. akad. 2008/2009 V. Precyzyjne testy Modelu Standardowego w LEP, TeVatronie i LHC

Eksperyment CMS w oczekiwaniu na wiązkę: plany poszukiwania Nowej Fizyki. Część 2

Oddziaływania podstawowe

Skad się bierze masa Festiwal Nauki, Wydział Fizyki U.W. 25 września 2005 A.F.Żarnecki p.1/39

Boska cząstka odkryta?

LHC i po co nam On. Piotr Traczyk CERN

A/H ττ µ + hadrony + X detektorze CMS

LEPTON TAU : jako taki, oraz zastosowania. w niskich i wysokich energiach. Zbigniew Wąs

Wszechświat czastek elementarnych

Pierwsze dwa lata LHC

Fizyka cząstek elementarnych warsztaty popularnonaukowe

Fizyka na LHC - Higgs

LHC: program fizyczny

Unifikacja elektro-słaba

Bardzo rzadki rozpad został zaobserwowany przez CMS

Fizyka cząstek elementarnych i oddziaływań podstawowych

WuWu. Jaki jest mechanizm łamania symetrii elektrosłabej? Michał Szleper

Fizyka do przodu w zderzeniach proton-proton

Compact Muon Solenoid

Tomasz Szumlak WFiIS AGH 03/03/2017, Kraków

Spis treści. Fizyka wczoraj, dziś, jutro. Z naszych lekcji. Olimpiady, konkursy, zadania. Astronomia dla każdego

Wszechświat czastek elementarnych

Jak działają detektory. Julia Hoffman

Oddziaływania słabe i elektrosłabe

Zderzenia relatywistyczne

Elementy Fizyki Jądrowej. Wykład 5 cząstki elementarne i oddzialywania

Wszechświat czastek elementarnych

Fizyka cząstek 5: Co dalej? Brakujące wątki Perspektywy Astrocząstki

Marcin Kucharczyk Zakład XVII

Czym materia różni się od antymaterii - najnowsze wyniki z eksperymentu LHCb

Marek Kowalski

Autoreferat. Paweł Malecki Instytut Fizyki Jądrowej im. H. Niewodniczańskiego Polskiej Akademii Nauk w Krakowie. 3 kwietnia 2019 r.

Masywne neutrina w teorii i praktyce

Supersymetria. Elementy fizyki czastek elementarnych. Wykład XII

Cząstki elementarne wprowadzenie. Krzysztof Turzyński Wydział Fizyki Uniwersytet Warszawski

Bardzo rzadki rozpad został zaobserwowany przez CMS

Eksperyment CMS w oczekiwaniu na wiązki: plany poszukiwania Nowej Fizyki. Część 1

Dodatkowe wymiary. Elementy fizyki czastek elementarnych. Wykład XI

Wstęp do Modelu Standardowego

Model Standardowy. Elementy fizyki czastek elementarnych. Wykład VI

Fizyka do przodu Część 2: przegląd wyników z CMS

Cząstki i siły. Piotr Traczyk. IPJ Warszawa

Wielka Unifikacja. Elementy fizyki czastek elementarnych. Wykład XI. Co to jest ładunek?... Biegnaca stała sprzężenia i renormalizacja w QED Pomiar

Rozszerzenia Modelu Standardowego

Czego już dowiedzieliśmy się dzięki Wielkiemu Zderzaczowi Hadronów LHC

WYKŁAD 8. Wszechświat cząstek elementarnych dla przyrodników

Symetrie. D. Kiełczewska, wykład 5 1

Model Standardowy. Elementy fizyki czastek elementarnych. Wykład VI

Metamorfozy neutrin. Katarzyna Grzelak. Sympozjum IFD Zakład Czastek i Oddziaływań Fundamentalnych IFD UW. K.Grzelak (UW ZCiOF) 1 / 23

Fizyka cząstek elementarnych. Tadeusz Lesiak

Spis treści. Przedmowa... XI. Rozdział 1. Pomiar: jednostki miar Rozdział 2. Pomiar: liczby i obliczenia liczbowe... 16

Zagraj w naukę! Spotkanie 5 Obecny stan wiedzy. Maciej Trzebiński. Instytut Fizyki Jądrowej Polskiej Akademii Nauk

Model Standardowy i model Higgsa. Sławomir Stachniewicz, IF PK

Korekcja energii dżetów w eksperymencie CMS

Symetrie. D. Kiełczewska, wykład 5 1

Bozon Higgsa & SUSY & DM

Struktura porotonu cd.

Autoreferat. Anna Kaczmarska. Instytut Fizyki Jądrowej PAN im. Henryka Niewodniczańskiego w Krakowie. 5 luty 2013

Fizyka B pośrednie poszukiwanie Nowej Fizyki

Supersymetria. Elementy fizyki czastek elementarnych. Wykład XII. Założenia. Widmo czastek Przewidywania Obecne wyniki Przyszłe poszukiwania

Fizyka Fizyka eksperymentalna cząstek cząstek (hadronów w i i leptonów) Eksperymentalne badanie badanie koherencji koherencji kwantowej

Neutrina. Źródła neutrin: NATURALNE Wielki Wybuch gwiazdy atmosfera Ziemska skorupa Ziemska

Zderzenia relatywistyczne

Zasada najmniejszego działania

Odkrywanie supersymetrii - przypadek ciężkich sfermionów

Perspektywy fizyki czastek elementarnych

Poszukiwanie sygnału rozpraszania bozonów W w eksperymencie CMS przy LHC

Symmetry and Geometry of Generalized Higgs Sectors

Uczenie maszynowe w zastosowaniu do fizyki cząstek

Poszukiwania mezonu B s w eksperymencie CMS

Supersymetria. Elementy fizyki czastek elementarnych. Wykład XII

Już wiemy. Wykład IV J. Gluza

Wstęp do Modelu Standardowego

Struktura protonu. Elementy fizyki czastek elementarnych. Wykład IV

2008/2009. Seweryn Kowalski IVp IF pok.424

Plan. Motywacja fizyczna. Program badań. Akcelerator LHC. Detektor LHCb. Opis wybranych systemów

Identyfikacja cząstek

Fizyka do przodu: AFP, ALFA Janusz Chwastowski

Wykład XIII: Rozszerzenia SM, J. Gluza

Podstawy Fizyki Jądrowej

th- Zakład Zastosowań Metod Obliczeniowych (ZZMO)

WYKŁAD V Wszechświat cząstek elementarnych. Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW. Hadrony i struny gluonowe. Model Standardowy AD 2010

Cząstki elementarne. Składnikami materii są leptony, mezony i bariony. Leptony są niepodzielne. Mezony i bariony składają się z kwarków.

Theory Polish (Poland)

Salam,Weinberg (W/Z) t Hooft, Veltman 1999 (renomalizowalność( renomalizowalność)

Transkrypt:

Obserwacja kandydata na bozon Higgsa przez eksperymenty ATLAS i CMS Artur Kalinowski Wydział Fizyki Uniwersytet Warszawski Warszawa, 18 października 2012 Lagranżjan MS spisany przez T.D. Gutierrez'a na podstawie dodatków do Diagrammatica Martinusa Veltmanna.

Plan Bardzo krótko czym jest bozon Higgsa Wyniki poszukiwań na podstawie do 10 fb-1 danych Analiza zgodności z MS Podsumowanie 2

Mechanizm Higgsa Człony masowe dla bozonów pośredniczących (W, Z, g, γ) oraz fermionów są zabronione przez symetrię cechowania, więc jedyne dopuszczalne wartości parametrów m to m=0: 1 2 1 2 1 2 m A A m A A m A A 2 2 2 Pole wektorowe, np. fotonu transformacja cechowania Dla fotonów i gluonów m=0 zgadza się w wynikami obserwacji, ale dla W i Z nie. Mechanizm Higgsa łamie spontanicznie symetrię i nadaje masę bozonom pośredniczącym (i w podobny sposób fermionom) dzięki niezerowej wartości próżniowej pola Higgsa Ponieważ fotony i gluony mają masę 0, bozon Higgsa nie oddziaływuje z nimi na poziomie drzewowym 3

Mechanizm Higgsa 2 2 2 2 v H g g A A A A = 2 2 2 2 2 1 vg = A A 2 2 Odziaływanie pola Higgsa z polem wektorowym (niezmiennicze ze względu na symetrię). g to stała sprzężenia Rozwinięcie pola Higgsa wokół wartości próżniowej v. Dla zwykłych cząstek v byłoby 0 Człon masowy pola A. Człony oddziaływania pola A z Higgsem 4

Kanały produkcji bozonu Higgsa wfuzja LHC gluon-gluon, gg H: σ(mh=125) = 15.32 pb Fuzja bozonów pośredniczących (Vector Boson Fusion, VBF) qq qqh: σ(mh=125) = 1.21 pb Produkcja stowarzyszona VH: qq' WH σ(mh=125) =0.57 pb qq ZH σ(mh=125) = 0.32 pb Produkcja stowarzyszona tth: qq tth σ(mh=125) =0.086 pb 5

Kanały rozpadu Obserwacja w kanałach WW i ZZ jest nieodzowna dla potwierdzenia mechanizmu Higgsa Rozpady na fermiony nie są konieczne można sobie wyobrazić różne warianty fermiofobiczne (ale to nie będzie już klasyczny MS ) Rozpad H γγ zachodzi jedynie przez pętle. Pomiar BR(H γγ) nakłada ograniczenia na sprzężenia do W i t Oba eksperymenty analizują kanały: WW, ZZ, γγ, bb i ττ 6

ATLAS Średnica: 25 m Długość: 45 m Pole mag.: 2T (solenoid) 0.5-1T(toroid) Sascha Mehlhase 7

CMS Średnica: 15 m Długość: 21.6 m Pole mag.: 3.8 T Detektory śladowe Komory mionowe Kalorymetry Jarzmo zwrotne Solenoid przez CMS eksperymenty Plakat w skali 1:1 ATLAS i CMS 8 Seminarium Fizyka Jądra Atomowego, 04.11.11

Analizowane kanały: ATLAS 2011 2012 analizy w kanałach rozpadu są podzielone na kategorie wg. mechanizmów produkcji, jakości rekonstruowanych obiektów i kinematyki ATLAS przedstawił wyniki oparte na danych z 2011 i 2012 dla WW, ZZ i γγ Wszystkie pozostałe analizy nie zostały uaktualnione z danymi z 2012 roku 9

Analizowane kanały: CMS analizy w kanałach rozpadu są podzielone na kategorie wg. mechanizmów produkcji, jakości rekonstruowanych obiektów i kinematyki CMS przedstawił wyniki oparte na 5(7 TeV)+5 (8 TeV) fb -1 dla wszystkich analiz 10

Kanał H γγ BR(H γγ) ~ 0.2% Doskonała rozdzielczość masy σm/m ~ 1% Bardzo prosta sygnatura: dwa izolowane fotony Bardzo duże tło, słaby stosunek S/B Tło może być wyznaczone z danych i modelowane gładką, monotonicznie zanikającą funkcją Kluczowy element analizy: rozdzielczość masowa i wydajna identyfikacja fotonów. 11

ATLAS, analiza w kanale γγ tryger dwu-fotonowy: EγT>20 GeV (2011), ETγ1/γ2>35/25 GeV (2012) Precyzyjna kalibracja energii używająca przypadków Z ee ETγ1/γ2>40/30 GeV Identyfikacja z użyciem cięć (2012) lub sieci neuronowych Izolacja kalorymetryczna z korekcją na efekt pile-up ATLAS posiada podłużną segmentację ECAL: Wspomaga identyfikację fotonów Podłużna segmentacja pozwala na wyznaczanie kąta biegunowego kierunku lotu fotonu wskazanie wierzchołka pierwotnego 12

Rozkład masy dla γγ Kształt tła szacowany z danych, parametryzowany wielomianem lub krzywą wykładniczą Obecność sygnału wyznaczana metodą największej wiarygodności na nie binowanych danych 13

Analiza nadwyżki dla γγ ATLAS obserwuje nadwyżkę na poziomie 4.5σ (3.6σ uwzględniając Look Elsewhere Effect (LEE)) CMS obserwuje nadwyżkę na poziomie 4.1σ (3.2σ uwzględniając LEE) Wynik zgodny dla różnych analiz i kategoryzacji przypadków 14

Kanał ZZ 4μ/4e/2μ2e BR(H ZZ 4l)~0.1% Doskonała rozdzielczość masy σm/m ~ 1-2% Wybitna sygnatura: cztery izolowane leptony Bardzo małe tło, duży stosunek S/B Mała przewidywana liczba przypadków wymaga dużej efektywności selekcji Kluczowy element analizy: doskonała rekonstrukcja niskopędowych obiektów 15

Rozkład masy dla ZZ 4l 4l = 4μ/4e/2μ2e, inne kanały używane dla dużych m H Tło ZZ szacowane z MC, poprawiane na różnice Dane/MC Tło redukowalne, Z+j, tt, szacowane z danych 16

Analiza nadwyżki dla ZZ ATLAS obserwuje nadwyżkę na poziomie 3.4σ (2.5σ uwzględniając LEE) CMS obserwuje nadwyżkę na poziomie 3.2σ Wynik zgodny dla danych z 2011 i 2012 roku 17

Analiza WW lνlν Selekcja oparta o cięcia lub metody MVA. Brak możliwości rekonstrukcji pełnej masy eksperyment licznikowy. Kluczowy element analizy: szacowanie tła z danych 18

Wyniki dla WW ATLAS obserwuje szeroką w masie nadwyżkę na poziomie 3.1σ CMS obserwuje szeroką nadwyżkę na poziomie ~1.5σ Obserwacja jest niesprzeczna z hipotezą mh~125 19

Analiza H ττ Kategoria o największej liczebności Kategoria o najlepszej dyskryminacji Rozdzielczość masy rzędu 20% z powodu neutrin w stanie końcowym Bardzo duże nieredukowalne tło Z ττ Większość czułości pochodzi z kategorii wykorzystującej VBF 20

Wyniki dla H ττ ATLAS nie pokazał jeszcze wyników z danymi z 2012 roku CMS obserwuje szeroki deficyt przypadków Obserwacje zgodne z brakiem lub obecnością sygnału. 21

Analiza H bb Gigantyczne tło QCD wymaga użycia kanału VH. Rozpady W/Z używane w trygerze i selekcji sygnału ATLAS używa rozkładu mbb w analizie obecności sygnału CMS używa rozkładu zmiennej BDT w analizie obecności sygnału 22

Wyniki dla H bb ATLAS nie pokazał jeszcze wyników z danymi z 2012 roku ATLAS obserwuje dobrą zgodność z przewidywaniem dla samego tła CMS obserwuje szeroką nadwyżkę przypadków na poziomie 0.7σ 23

Kombinacja kanałów ATLAS obserwuje nadwyżkę na poziomie 5.9σ CMS obserwuje nadwyżkę na poziomie 5.0σ Kombinacja obu eksperymentów wymaga dokładnej analizy korelacji niepewności systematycznych i nie jest przewidziana w najbliższej przyszłości 24

Masa Kontury dla 68% CL ATLAS: mh = 126.0±0.4(stat)±0.4(sys) CMS: mh =125.3±0.4(stat)±0.5(sys) Masy wyznaczone w różnych kanałach są zgodne 25

Przekrój czynny Dla każdego kanału rozpadu wyznaczono μ=σ(pp H)/σSM(pp H) Znaczne wzmocnienie obserwowane w kanale γγ: ATLAS: μ = 1.9±0.5, CMS: μ = 1.54±0.43 Znaczny deficyt (z dużym błędem!) obserwowany w kanałach bb i ττ Po kombinacji wszystkich kanałów: ATLAS σ(pp H)/σSM(pp H) = 1.4±0.3 Obserwacja kandydata na bozon Higgsa 26 CMS: σ(pp H)/σ (pp H) = 0.87±0.23 SM

Podsumowanie własności H γγ σ/σms~ 1 27 Skalar lub tensor Produkcja i rozpad zgodne z MS (w ramach 1-2σ)

Polski wkład w analizę Kraków Warszawa T. Szymocha, M. Sapiński, E. Stanecka doktoraty związane z analizami H M. Bluj, T. Früboes (w drodze), A.Kalinowski, P. Zych doktoraty związane z analizami H Wkład w budowę detektora śladowego Identyfikacja leptonów tau metodami MVA Implementacja trygera taonowego Analizy czystości identyfikacji τ Rekonstrukcja rozpadów π0 w rozpadach τ Prof. E. Richter Wąs była koordynatorem grup ATLAS Higgs oraz ATLAS Tau W planie zaangażowanie w analizy H± τυ 28 Znaczny wkład w tryger mionowy pierwszego poziomu Zaangażowanie w obecną analizę H ττ: metoda zanurzania embedingu dla Z ττ szacowanie tła QCD+W

Podsumowanie Eksperymenty ATLAS i CMS przeanalizowały do 10 fb -1 danych w poszukiwaniu bozonu Higgsa w ramach MS W kanałach γγ i ZZ zaobserwowano sygnał na poziomie około 5-6σ W kanale WW zaobserwowano nieznaczną nadwyżkę nad tłem, na poziomie około 1.5-3σ W kanale bb zaobserwowano nieznaczną nadwyżkę nad tłem, na poziomie około 0.7σ (tylko CMS) W kanale ττ zaobserwowano nieznaczny deficyt przypadków Wszystkie te obserwacje są w ramach niepewności statystycznych zgodne z oczekiwaniami dla bozonu Higgsa o masie około 125-126 GeV/c2 29

Literatura Observation of a new particle in the search for the Standard Model Higgs boson with the ATLAS detector at the LHC Phys. Lett. B 716 (2012) 1-29 Observation of a new boson at a mass of 125 GeV with the CMS experiment at the LHC Phys. Lett. B 716 (2012) 30-61 Updated Combination of CDF and DØ's Searches for Standard Model Higgs Boson Production with up to 10.0 fb-1 of Data arxiv:1207.0449 [hep-ex] Strona WWW eksperymentu CMS w wynikami analiz https://twiki.cern.ch/twiki/bin/view/cmspublic/physicsresultshig Strona WWW eksperymentu ATLAS w wynikami analiz https://twiki.cern.ch/twiki/bin/view/atlaspublic/higgspublicresults CMS detector: JINST 3:S08004,2008 http://iopscience.iop.org/1748-0221/3/08/s08004 ATLAS detector: JINST 3:S08004,2008 http://iopscience.iop.org/1748-0221/3/08/s08003 30

SLAJDY ZAPASOWE

trygery dwu-leptonowe: ee/eμ/μμ pte>7 GeV, ptμ>5 GeV Identyfikacja elektronów używa Boosted Decision Tree 30% wzrost eff. dla 4e@125 względem analizy z 2011 Izolacja używa metody particle flow 10 do 15% wzrostu eff./lepton Warunki na masę Z(*): 40<mll<120, 12<mll<120 CMS użył Matrix Element Likelihood Analysis (MELA): Kinematyka H ZZ 4l opisana przez 5 kątów i mll Dwuwymiarowa analiza {m4l,mela} 32 MELA dla mh=125 GeV/c2 MELA dla tła CMS, analiza w kanale ZZ

Tevatron Kombinacja analiz D0 i CDF wykazuje nadwyżkę na poziomie 3σ (2.5σ z LEE) Nadwyżka jest obserwowana głównie w kanale H bb: 3.2σ (2.9σ z LEE) Analiza statystyczna wykazuje zgodność z hipotezą SM H, mh=125 GeV/c2 33

Pomiar sprzężeń Obserwowany sygnał, lub deficyt można zanalizować w kontekście sprzężeń do W/Z (κv/cv) i fermionów (κf/cf) Analiza uwzględnia obecność sprzężeń w produkcji i rozpadzie Oba eksperymenty uzyskują najlepsze dopasowania zgodne z MS w zakresie 2σ 34

Symetria custodial Mechanizm Higgsa przewiduje ghww/ghzz=1 ATLAS: ghww/ghzz = 1.07+0.35-0.27 Pomiar ghww/ghzz wykazuje zgodność z MS CMS: ghww/ghzz = 0.9+1.1-0.6 35