Wychowanie Fizyczne III rok/6 semestr Stacjonarne studia I stopnia Rok akademicki 2017/2018 FIZYKA ŚRODOWISKA PRZYRODNICZEGO

Podobne dokumenty
SPIS TREŚCI ««*» ( # * *»»

Warunki uzyskania oceny wyższej niż przewidywana ocena końcowa.

Treści nauczania (program rozszerzony)- 25 spotkań po 4 godziny lekcyjne

FIZYKA Podręcznik: Fizyka i astronomia dla każdego pod red. Barbary Sagnowskiej, wyd. ZamKor.

Rozkład nauczania fizyki w klasie II liceum ogólnokształcącego w Zespole Szkół nr 53 im. S. Sempołowskiej

Rozkład nauczania fizyki w klasie II liceum ogólnokształcącego w Zespole Szkół nr 53 im. S. Sempołowskiej rok szkolny 2015/2016

DOŚWIADCZENIA POKAZOWE Z FIZYKI

mgr Ewa Socha Gimnazjum Miejskie w Darłowie

Koło ratunkowe fizyka moduł I - IV I. Oddziaływania II. Właściwości i budowa materii.

Szczegółowy rozkład materiału z fizyki dla klasy II gimnazjum zgodny z nową podstawą programową.

podać przykład wielkości fizycznej, która jest iloczynem wektorowym dwóch wektorów.

d) Czy bezpiecznik 10A wyłączy prąd gdy pralka i ekspres są włączone? a) Jakie jest natężenie prądu płynące przez ten opornik?

Fizyka - zakres materiału oraz kryteria oceniania. w zakresie rozszerzonym kl 2 i 3

12.Opowiedz o doświadczeniach, które sam(sama) wykonywałeś(aś) w domu. Takie pytanie jak powyższe powinno się znaleźć w każdym zestawie.

Program zajęć wyrównawczych z fizyki dla studentów Kierunku Biotechnologia w ramach projektu "Era inżyniera - pewna lokata na przyszłość"

KARTA KURSU. Physics. Kod Punktacja ECTS* 4

Feynmana wykłady z fizyki. [T.] 1.2, Optyka, termodynamika, fale / R. P. Feynman, R. B. Leighton, M. Sands. wyd. 7. Warszawa, 2014.

Materiał jest podany zwięźle, konsekwentnie stosuje się w całej książce rachunek wektorowy.

Kryteria oceniania z fizyki. Nowa podstawa programowa nauczania fizyki i astronomii w gimnazjum. Moduł I, klasa I. 1.Ocenę dopuszczającą otrzymuje

Spełnienie wymagań poziomu oznacza, że uczeń ponadto:

Fizyka - opis przedmiotu

WYMAGANIA EDUKACYJNE Z FIZYKI KL.II I-półrocze

CIĘŻAR. gdzie: F ciężar [N] m masa [kg] g przyspieszenie ziemskie ( 10 N ) kg

Opis poszczególnych przedmiotów (Sylabus)

I N S T Y T U T F I Z Y K I U N I W E R S Y T E T U G D AŃSKIEGO I N S T Y T U T K S Z T A Ł C E N I A N A U C Z Y C I E L I

Plan Zajęć. Ćwiczenia rachunkowe

Kurs przygotowawczy NOWA MATURA FIZYKA I ASTRONOMIA POZIOM ROZSZERZONY

Spis treści. Tom 1 Przedmowa do wydania polskiego 13. Przedmowa 15. Wstęp 19

KARTA MODUŁU KSZTAŁCENIA

Z-ID-204. Inżynieria Danych I stopień Praktyczny Studia stacjonarne Wszystkie Katedra Matematyki i Fizyki Prof. dr hab.

KARTA INFORMACYJNA PRZEDMIOTU. Fizyka elementarna. dr hab. Czesław Kizowski prof.ur

Fizyka - opis przedmiotu

Program nauczania dla szkół ponadgimnazjalnych z fizyki z astronomią o zakresie rozszerzonym K. Kadowski Operon 593/1/2012, 593/2/2013, 593/3/2013,

Pole elektrostatyczne

KARTA PRZEDMIOTU. 10. WYMAGANIA WSTĘPNE: Znajomość matematyki i fizyki na poziomie podstawowym szkoły ponadgimnazjalnej

Podstawy fizyki wykład 8

- podaje warunki konieczne do tego, by w sensie fizycznym była wykonywana praca

Wymagania na poszczególne oceny przy realizacji programu i podręcznika Świat fizyki

Plan wynikowy fizyka rozszerzona klasa 3a

Zajęcia pozalekcyjne z fizyki

Osiągnięcia ucznia R treści nadprogramowe

Przedmiotowy System Oceniania Klasa 8

FIZYKA KLASA III GIMNAZJUM

Wymagania edukacyjne fizyka klasa VIII

Przedmiotowy System Oceniania Klasa 8

Przedmiotowy System Oceniania Klasa 8

Przedmiotowy System Oceniania Klasa 8

Wymagania podstawowe (dostateczna) wymienia składniki energii wewnętrznej (4.5)

Przedmiotowy System Oceniania Klasa 8

Przemiany energii w zjawiskach cieplnych. 1/18

Przedmiotowy System Oceniania Klasa 8

Wymagania z fizyki dla klasy 8 szkoły podstawowej

Dział VII: Przemiany energii w zjawiskach cieplnych

Przedmiotowy System Oceniania z fizyki dla klasy 8

Wymagania edukacyjne z Fizyki w klasie 8 szkoły podstawowej w roku szkolnym 2018/2019

Fizyka z astronomią Szkoła średnia

WYMAGANIA EDUKACYJNE Z FIZYKI

WYMAGANIA EDUKACYJNE Z FIZYKI

Plan realizacji materiału z fizyki.

4. Ruch w dwóch wymiarach. Ruch po okręgu. Przyspieszenie w ruchu krzywoliniowym Rzut poziomy Rzut ukośny

Dr Piotr Sitarek. Instytut Fizyki, Politechnika Wrocławska

Wymagania podstawowe (dostateczna) Uczeń: wymienia składniki energii wewnętrznej (4.5)

mgr Anna Hulboj Treści nauczania

SZCZEGÓŁOWE WYMAGANIA EDUKACYJNE Z FIZYKI DLA KLAS II-III GM ROK SZKOLNY 2017/2018. Klasa II

Rozkład materiału dla klasy 8 szkoły podstawowej (2 godz. w cyklu nauczania) 2 I. Wymagania przekrojowe.

Fala jest zaburzeniem, rozchodzącym się w ośrodku, przy czym żadna część ośrodka nie wykonuje zbyt dużego ruchu

Fizyka. Klasa 3. Semestr 1. Dział : Optyka. Wymagania na ocenę dopuszczającą. Uczeń:

FIZYKA IV etap edukacyjny zakres rozszerzony

Wymagania edukacyjne- kl. I

WYMAGANIA EDUKACYJNE Z FIZYKI

ELEKTROSTATYKA. Ze względu na właściwości elektryczne ciała dzielimy na przewodniki, izolatory i półprzewodniki.

Klasa 1. Zadania domowe w ostatniej kolumnie znajdują się na stronie internetowej szkolnej. 1 godzina fizyki w tygodniu. 36 godzin w roku szkolnym.

ZAGADNIENIA na egzamin klasyfikacyjny z fizyki klasa III (IIIA) rok szkolny 2013/2014 semestr II

Rok akademicki: 2017/2018 Kod: NIM s Punkty ECTS: 5. Poziom studiów: Studia I stopnia Forma i tryb studiów: Stacjonarne

Przedmiotowy System Oceniania Klasa 8

Szczegółowy rozkład materiału z fizyki dla klasy III gimnazjum zgodny z nową podstawą programową.

Przedmiotowy System Oceniania

I Pracownia Fizyczna Dr Urszula Majewska dla Biologii

Przedmiotowy System Oceniania oraz wymagania edukacyjne na poszczególne oceny Klasa 8

Zagadnienia do ćwiczeń laboratoryjnych z fizyki

Semestr I. Semestr zimowy. Wykład Ćwiczenia Laboratorium Projekt Inne

Wymagania edukacyjne niezbędne do uzyskania poszczególnych śródrocznych i rocznych ocen klasyfikacyjnych z fizyki dla klasy 3 gimnazjum

PRZEMIANY ENERGII W ZJAWISKACH CIEPLNYCH

Plan wynikowy Klasa 8

Wymagania konieczne i podstawowe Uczeń: 7. Przemiany energii w zjawiskach cieplnych

ROZKŁAD MATERIAŁU Z FIZYKI W PIERWSZYCH KLASACH TECHNIKUM

Wyznaczanie współczynnika załamania światła

SYLABUS/KARTA PRZEDMIOTU

Plan wynikowy Klasa 8

KRYTERIA OCENIANIA Z FIZYKI DLA KLASY III GIMNAZJUM

Wymagania edukacyjne FIZYKA. zakres rozszerzony

FIZYKA - wymagania edukacyjne (klasa 8)

WYMAGANIA EDUKACYJNE z Fizyki klasa I i III Gimnazjum w Zespole Szkół w Rudkach.

Widmo fal elektromagnetycznych

ZAKRES MATERIAŁU DO MATURY PRÓBNEJ KL III

Wymagania podstawowe (dostateczna) Uczeń:

Spotkania z fizyką. Zasoby. Zasoby. Aktywności

POWTÓRKA PRZED KONKURSEM CZĘŚĆ 3

FIZYKA KLASA II GIMNAZJUM

Transkrypt:

Wychowanie Fizyczne III rok/6 semestr Stacjonarne studia I stopnia Rok akademicki 2017/2018 FIZYKA ŚRODOWISKA PRZYRODNICZEGO Wymagania wstępne Ogólne wiadomości z fizyki zakres podstawowy szkoły średniej. Treści ćwiczeń 1. (45 min) Budowa materii. Teoria kinetyczno-molekularna budowy materii. Opis struktury materii i jej własności. Makroskopowe własności materii. Stan skupienia materii Kropla, jako pozaukładowa jednostka objętości, badanie fizycznych właściwości materii 2. (45 min) Oddziaływania między cząsteczkami w gazach, cieczach i substancjach stałych. Ruchy Browna, Dyfuzja w cieczach. Fizyka płynów i napięcie powierzchniowe. Ruchy Browna, jako chaotyczne ruchy cząstek napięcie powierzchniowe wody Repetytorium z ćwiczeń 1 i 2 + jednostki w układzie SI dotyczące treści ćwiczeń 3. (45 min) Zjawiska termodynamiczne i równowaga termodynamiczna. Zasada zachowania energii; Energia wewnętrzna ciał i jej zmiana. I i II zasada termodynamiki i jej zastosowanie. Ciepło, a temperatura, zmiany stanu skupienia materii 4. (45 min) Entropia, jako funkcja stanu układu i miara uporządkowania. Przejścia fazowe (topnienie lodu, parowanie wody, ciepło topnienia temperatura topnienia ciepło parowania, para nasycona i nienasycona). Ciepło właściwe substancji, energia wewnętrzna i zmiana stanu skupienia. Pojemność cieplna gazów, cieczy i ciał stałych. Ciepło parowania, topnienia i ciepło wrzenia. Procesy odwracalne i nieodwracalne w przyrodzie Procesy odwracalne i nieodwracalne w przyrodzie Repetytorium z ćwiczeń 3 i 4 + jednostki w układzie SI dotyczące treści ćwiczeń 5. (45 min) Zjawiska elektryczne i magnetyzm w przyrodzie. Prąd elektryczny, jako uporządkowany ruch cząsteczek naładowanych. Podstawowe oddziaływania elektryczne w przyrodzie. Wyładowania elektryczne Praca i moc prądu elektrycznego. Przewodniki, półprzewodniki i izolatory. Opór elektryczny (prawo Ohma) prąd stały i zmienny Przewodniki, półprzewodniki i izolatory, elektryzowanie ciał, wyładowania elektryczne 6. (45 min) Oddziaływania miedzy ciałami; elektrostatyczne, magnetyczne. Fale elektromagnetyczne Oddziaływania miedzy ciałami; elektrostatyczne, magnetyczne. Fale elektromagnetyczne 7. (45 min) Prawo powszechnego ciążenia Newtona. Grawitacja i jej cechy. Przyspieszenie ziemmskie Oddziaływania ciał materialnych

Repetytorium z ćwiczeń 5 i 6 +7 jednostki w układzie SI dotyczące treści ćwiczeń 8. (45 min) Ruch i siły w przyrodzie. Ruch powietrza. Wielkości fizyczne opisujące ruch. Ruch i energia. Zasady zachowania energii, pędu i momentu pędu. Ruch postępowy i obrotowy. Tarcie i jego przyczyny. Przyczyny zmiany kierunku ruchu i II zasada dynamiki Newtona. Tarcie i jego przyczyny 9. (45 min) Ruch harmoniczny. Ruch falowy. Dyfrakcja i ugięcie fali. Interferencja fal harmonicznych. Fale akustyczne. Ultra- i infradźwięki. Wibracje. Drgania fal. Fale akustycznei ich cechy 10. (45 min) Tony. Natężenie dźwięku, próg słyszenia, próg bólu, barwa, poziom natężenia dźwięku, hałas. Dźwięk i jego własności Próg słyszenia, próg bólu Repetytorium z ćwiczeń 8 +9+ 10 jednostki w układzie SI dotyczące treści ćwiczeń Zaliczenie przedmiotu w semestrze 5 Piśmiennictwo: E. Boeker, Riech von Grandelle Fizyka środowiskowa PWN 2000 W. Bulardo Podstawy fizyki środowiska przyrodniczego 2007 W. Bołton Zarys fizyki PWN Warszawa 1982

TEMAT: O źródłach i rozchodzeniu się światła powstawanie cienia ŚRODKI DYDAKTYCZNE: rzutnik, ekran, latarki, świece, małe przedmioty (żołnierzyki, zwierzątka), przedmioty codziennego użytku (łyżka, wazon, klucz), linijki, tekturki, kółka, trójkąty, kwadraty wycięte z brystolu lub tektury, podręcznik Doświadczenie 1 Prostoliniowe rozchodzenie się światła. Przygotuj świeczkę i trzy tekturki na podstawkach. Jedna z nich będzie stanowiła ekran, w dwóch wykonaj niewielkie otworki, dokładnie w takim samym miejscu. Ustaw między świeczką a ekranem tekturki tak, aby otworki były dokładnie naprzeciw siebie i świeczki. Co widzisz na ekranie? Następnie przesuń jedną z tekturek o 2-3cm w bok. Co obserwujesz teraz na ekranie? Doświadczenie 2 Powstawanie cienia. Ustaw na ławce świecę lub latarkę. W pewnej odległości od źródła światła ustaw ekran. Następnie umieszczaj między nimi różne przedmioty tj. klucz, żołnierzyk Doświadczenie 3 Zmiana wielkości cienia. Przy pomocy zestawu doświadczalnego (ekran, latarka, przedmiot) zbadaj od czego zależy wielkość cienia. Przybliżaj i oddalaj przedmiot od ekranu. Obserwuj wielkość cienia. Posługując się linijką dokonaj trzykrotnie pomiarów odległości przedmiotu od ekranu i wysokości cienia. Wyniki zapisz w tabelce. Doświadczenie 4 Zmiana kształtu cienia. Posługując się zestawem doświadczalnym (ekran, latarka, koła, kwadraty, trójkąty) sprawdź czy kształt cienia może ulec zmianie. W tym celu zmieniaj odległość przedmiotu od ekranu, obracaj go wokół własnej osi, oświetlaj z różnych stron i wysokości. WNIOSEK: Cień powstaje za przeszkodą na skutek zatrzymania światła na przeszkodzie.

Wysokość cienia zależy od odległości przedmiotu od ekranu. Im dalej od źródła światła i jednocześnie bliżej ekranu znajduje się przedmiot, tym cień będzie mniejszy. Kształt otrzymanego cienia może zmienić obracanie przedmiotu wokół własnej osi lub oświetlanie go z różnych stron i wysokości. Tęcza Tworzenie się łuku tęczy możemy pokazać przepuszczając równoległą wiązkę światła z rzutnika poprzez kołowy otwór w ekranie na kolbę z wodą. Załamane i odbite w kolbie promienie utworzą na ekranie tęczę w postaci barwnych współśrodkowych pierścieni (rys. O3.6.c). Gdy dotkniemy palcem kolby w miejscu odbicia promieni, w odpowiednim miejscu tęczy pojawi się ciemna plama. Łuk tęczy powstaje wtedy, gdy światło słoneczne, padając na krople deszczu, załamuje się i rozszczepia w kropli. Następnie promienie barwne odbijają się od jej wewnętrznej powierzchni i wychodząc z kropli ponownie się załamują. Jako modelem kropli wody możemy posłużyć się kolbą szklaną wypełnioną wodą. Rys. O3.6.a pokazuje rozszczepienie światła w kuli, natomiast rys. O3.6.b i c przedstawiają odpowiednio jednokrotne i dwukrotne odbicie światła w kropli. Do dwu ostatnich pokazów wygodniej jest użyć wiązki laserowej.

Mimo, że światło się nie rozszczepia, to odbicie i bieg wiązki w kolbie są pięknie widoczne. Użyta kolba nie powinna być zbyt duża i mieć możliwie cienkie i jednorodne ścianki