PARLAMENT EUROPEJSKI 2009-2014 Komisja Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych 14.10.2013 2013/2183(INI) PROJEKT SPRAWOZDANIA w sprawie unijnego harmonogramu działań przeciwko homofobii i dyskryminacji ze względu na orientację seksualną i tożsamość płciową (2013/2183(INI)) Komisja Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych Sprawozdawczyni: Ulrike Lunacek PR\1006230.doc PE521.599v01-00 Zjednoczona w różnorodności
PR_INI SPIS TREŚCI Strona PROJEKT REZOLUCJI PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO...3 UZASADNIENIE...8 PE521.599v01-00 2/8 PR\1006230.doc
PROJEKT REZOLUCJI PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO w sprawie unijnego harmonogramu działań przeciwko homofobii i dyskryminacji ze względu na orientację seksualną i tożsamość płciową (2013/2183(INI)) Parlament Europejski, uwzględniając art. 2 Traktatu o Unii Europejskiej, uwzględniając art. 8 i 10 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, uwzględniając Kartę praw podstawowych Unii Europejskiej, w szczególności jej art. 21, uwzględniając Konwencję o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności, uwzględniając zalecenie CM/Rec(2010)5 Komitetu Ministrów Rady Europy dla państw członkowskich w sprawie środków zwalczania dyskryminacji ze względu na orientację seksualną lub tożsamość płciową, przyjęte dnia 31 marca 2010 r., uwzględniając komunikat Komisji zatytułowany Strategia skutecznego wprowadzania w życie Karty praw podstawowych przez Unię Europejską (COM(2010)0573), uwzględniając sprawozdanie Komisji ze stosowania Karty praw podstawowych UE za 2012 r. (COM(2013)0271) oraz towarzyszące mu dokumenty robocze, uwzględniając wniosek dotyczący dyrektywy Rady w sprawie wprowadzenia w życie zasady równego traktowania osób bez względu na religię lub światopogląd, niepełnosprawność, wiek lub orientację seksualną (COM(2008)0426) oraz stanowisko Parlamentu w tej sprawie z dnia 2 kwietnia 2009 r. 1, uwzględniając wytyczne na rzecz promowania i ochrony wszystkich praw człowieka przysługujących lesbijkom, gejom, osobom biseksualnym, transpłciowym i interseksualnym (LGBTI) przyjęte przez Radę Unii Europejskiej na posiedzeniu w dniu 24 czerwca 2013 r., uwzględniając sprawozdanie Agencji Praw Podstawowych Unii Europejskiej z listopada 2010 r. zatytułowane Homofobia, transfobia i dyskryminacja ze względu na orientację seksualną i tożsamość płciową, uwzględniając wyniki badania przeprowadzonego przez Agencję Praw Podstawowych (FRA) dotyczącego lesbijek, gejów, osób biseksualnych i transpłciowych w Unii Europejskiej, opublikowanego w dniu 17 maja 2013 r., uwzględniając opinię FRA z dnia 1 października 2013 r. w sprawie stanu równości w Unii Europejskiej w 10 lat po pierwotnym wprowadzeniu w życie dyrektyw równościowych, uwzględniając swoją rezolucję z dnia 24 maja 2012 r. w sprawie zwalczania homofobii w 1 Dz.U. C 241 E z 8.10.2009, s. 68. PR\1006230.doc 3/8 PE521.599v01-00
Europie 1, uwzględniając swoją rezolucję z dnia 12 grudnia 2012 r. w sprawie stanu praw podstawowych w Unii Europejskiej (2010 2011) 2, uwzględniając swoją rezolucję z dnia 14 marca 2013 r. w sprawie zaostrzenia walki z rasizmem, ksenofobią i przestępstwami popełnianymi z nienawiści 3, uwzględniając art. 48 Regulaminu, uwzględniając sprawozdanie Komisji Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych oraz opinię Komisji Praw Kobiet i Równouprawnienia (A7-0000/2013), A. mając na uwadze, że Unia Europejska opiera się na takich wartościach jak poszanowanie godności osoby ludzkiej, wolności, demokracji, równości, praworządności, jak również poszanowanie praw człowieka, w tym praw osób należących do mniejszości; B. mając na uwadze, że przy określaniu i realizacji swoich polityk i działań Unia Europejska dąży do zwalczania wszelkiej dyskryminacji ze względu na płeć, rasę lub pochodzenie etniczne, religię lub światopogląd, niepełnosprawność, wiek lub orientację seksualną; C. mając na uwadze, że w czerwcu 2013 r. Rada Unii Europejskiej przyjęła zdecydowane wytyczne na rzecz promowania i ochrony wszystkich praw człowieka przysługujących osobom LGBTI w ramach działania zewnętrznego Unii Europejskiej oraz wystąpi zdecydowanie na rzecz praw osób LGBTI wyłącznie, jeżeli będą one chronione wewnętrznie; D. mając na uwadze, że Unia Europejska koordynuje już swoje działanie poprzez kompleksowe polityki: w dziedzinie równouprawnienia za pośrednictwem Strategii na rzecz równości kobiet i mężczyzn 2010 2015, w dziedzinie niepełnosprawności za pośrednictwem Europejskiej strategii w sprawie niepełnosprawności 2010 2020 oraz w dziedzinie równości Romów za pośrednictwem Unijnych ram dotyczących krajowych strategii integracji Romów do 2020 r. ; E. mając na uwadze, że w swojej Strategii skutecznego wprowadzania w życie Karty praw podstawowych przez Unię Europejską Komisja uznała konieczność rozwijania konkretnych polityk dotyczących poszczególnych praw podstawowych w oparciu o Traktaty; F. mając na uwadze, że w badaniu UE z 2013 r. dotyczącym osób LGBT, Agencja Praw Podstawowych Unii Europejskiej (FRA) ustaliła, że w UE w roku poprzedzającym badanie jeden na dwóch respondentów z grupy LGBT czuł się dyskryminowany lub nękany ze względu na orientację seksualną, jeden na trzech był dyskryminowany przy dostępie do towarów lub usług, jeden na czterech był obiektem fizycznej napaści, a jeden na pięciu był dyskryminowany w zakresie zatrudnienia lub wykonywania zawodu; 1 Teksty przyjęte, P7_TA(2012)0222. 2 Teksty przyjęte, P7_TA(2012)0500. 3 Teksty przyjęte, P7_TA(2013)0090. PE521.599v01-00 4/8 PR\1006230.doc
G. mając na uwadze, że FRA zaleciła UE i państwom członkowskim opracowanie planów działania promujących szacunek do osób LGBT oraz ochronę ich praw podstawowych; H. mając na uwadze, że w maju 2013 r. jedenastu ministrów ds. równości 1 wezwało Komisję do wydania kompleksowej polityki UE na rzecz równości osób LGBT oraz że dziesięć państw członkowskich przyjęło już lub omawia podobne polityki na szczeblu krajowym i regionalnym; I. mając na uwadze, że Parlament Europejski wnioskował już dziesięciokrotnie o przyjęcie kompleksowego unijnego instrumentu politycznego na rzecz równości na gruncie orientacji seksualnej i tożsamości płciowej; Uwagi ogólne 1. zdecydowanie potępia wszelką dyskryminację ze względu na orientację seksualną i tożsamość płciową oraz zdecydowanie ubolewa nad tym, że prawa podstawowe lesbijek, gejów, osób biseksualnych, transpłciowych i interseksualnych (LGBTI) nie są jeszcze zawsze w pełni przestrzegane w Unii Europejskiej; 2. jest przekonany, że Unia Europejska nie posiada aktualnie kompleksowej polityki ochrony praw podstawowych osób LGBTI; 3. uznaje wspólną odpowiedzialność Komisji Europejskiej i państw członkowskich za ochronę praw podstawowych; wzywa Komisję do wykorzystania swoich kompetencji w najszerszym możliwym zakresie, w tym poprzez wspieranie wymiany dobrych praktyk pomiędzy państwami członkowskimi; wzywa państwa członkowskie do realizacji swoich obowiązków wynikających z unijnych przepisów oraz z zalecenia Rady Europy w sprawie środków zwalczania dyskryminacji ze względu na orientację seksualną lub tożsamość płciową; Treść harmonogramu 4. wzywa Komisję Europejską, państwa członkowskie oraz odpowiednie agencje do podjęcia współpracy w sprawie kompleksowej polityki ochrony praw podstawowych osób LGBTI w perspektywie pięciu do dziesięciu lat, tj. do opracowania harmonogramu, strategii lub planu działania obejmujących tematy i cele określone poniżej; A. Działania horyzontalne w celu wdrożenia harmonogramu (i) (ii) Komisja powinna działać na rzecz zabezpieczenia istniejących praw we wszystkich swoich pracach i we wszystkich dziedzinach wchodzących w zakres jej kompetencji poprzez włączanie spraw związanych z prawami podstawowymi osób LGBTI w główny nurt wszystkich swoich odnośnych prac na przykład przy opracowywaniu projektów przyszłych polityk i wniosków lub monitorowaniu wdrożenia unijnych przepisów; Komisja powinna wspierać, koordynować i monitorować wymianę dobrych 1 Austria, Belgia, Chorwacja, Dania, Finlandia, Francja, Włochy, Luksemburg, Malta, Niderlandy, Szwecja. PR\1006230.doc 5/8 PE521.599v01-00
praktyk pomiędzy państwami członkowskimi za pomocą otwartej metody koordynacji; (iii) (iv) (v) (vi) odpowiednie agencje Unii Europejskiej, w tym Agencja Praw Podstawowych Unii Europejskiej (FRA), Europejski Instytut ds. Równości Kobiet i Mężczyzn (EIGE), Europejska Fundacja na rzecz Poprawy Warunków Życia i Pracy (Eurofound), Europejskie Kolegium Policyjne (CEPOL) oraz Europejski Urząd Wsparcia w dziedzinie Azylu (EASO), powinny włączyć sprawy związane z orientacją seksualną oraz tożsamością płciową w główny nurt swojej pracy oraz zapewnić Komisji i państwom członkowskim oparte na dowodach porady dotyczące praw podstawowych osób LGBTI; wraz z odpowiednimi agencjami oraz Eurostatem Komisja i państwa członkowskie powinny regularnie gromadzić odpowiednie i porównywalne dane dotyczące sytuacji osób LGBTI w UE; wraz z odpowiednimi agencjami Komisja i państwa członkowskie powinny wspierać i promować szkolenie i budowanie potencjału krajowych organów ds. równości, krajowych instytucji zajmujących się prawami człowieka oraz innych organizacji, którym powierzono zadanie promowania i ochrony praw podstawowych osób LGBTI; wraz z odpowiednimi agencjami Komisja i państwa członkowskie powinny starać się uświadamiać obywatelom prawa osób LGBTI. B. Ogólne postanowienia w dziedzinie niedyskryminacji C. Niedyskryminacja w zatrudnieniu D. Niedyskryminacja w edukacji E. Niedyskryminacja w ochronie zdrowia F. Niedyskryminacja w dostępie do towarów i usług G. Działanie dotyczące osób transpłciowych i interseksualnych H. Obywatelstwo, rodziny i swobodny przepływ I. Wolność zgromadzeń i wolność wypowiedzi J. Nawoływanie do nienawiści i przestępstwa popełniane z nienawiści K. Azyl L. Rozszerzenie i działanie zewnętrzne o o o PE521.599v01-00 6/8 PR\1006230.doc
5. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie Unii Europejskiej, Komisji Europejskiej, Europejskiej Służbie Działań Zewnętrznych, rządom i parlamentom państw członkowskich, wszystkim agencjom, o których mowa w niniejszej rezolucji, oraz Radzie Europy. PR\1006230.doc 7/8 PE521.599v01-00
UZASADNIENIE Unia Europejska ma obowiązek zwalczać dyskryminację przy określaniu i realizacji swoich działań (art. 10 TFUE). Obowiązek ten wypełnia się poprzez istniejące kompleksowe polityki zwalczania dyskryminacji ze względu na płeć (w postaci Strategii na rzecz równości kobiet i mężczyzn 2010 2015), niepełnosprawność (w postaci Europejskiej strategii w sprawie niepełnosprawności 2010 2020) oraz dotykającej Romów (w postaci Unijnych ram dotyczących krajowych strategii integracji Romów do 2020 r.). Parlament Europejski jest zdania, że potrzebny jest kompleksowy instrument polityczny na rzecz zwalczania dyskryminacji ze względu na orientację seksualną i tożsamość płciową. Od stycznia 2011 r. Parlament wnioskował już o to dziesięciokrotnie w ramach różnych rezolucji, zwracając się do Komisji Europejskiej o opracowanie harmonogramu działań przeciwko homofobii i dyskryminacji ze względu na orientację seksualną i tożsamość płciową. W niniejszym sprawozdaniu zarysowuje się fundament dla takiej kompleksowej polityki. Za opracowaniem takiego harmonogramu przemawiają trojakie istotne względy natury prawnej, politycznej i społecznej. Pod względem prawnym Unia Europejska ma obowiązek zwalczać dyskryminację przy określaniu i realizacji swoich polityk i działań (art. 10 TFUE), zakazuje również dyskryminacji z jakichkolwiek względów (art. 21 Karty praw podstawowych). Powyższy wymóg prawny wypełnia się już poprzez kompleksowe polityki w dziedzinie równouprawnienia, niepełnosprawności oraz integracji Romów; teraz wymóg ten należy wypełnić również w dziedzinie niedyskryminacji ze względu na orientację seksualną i tożsamość płciową. Pod względem politycznym istnieje poparcie dla tego rodzaju działań w samym Parlamencie Europejskim oraz wśród państw członkowskich, z których jedenaście wezwało oficjalnie do opracowania takiego harmonogramu w maju 2013 r. Komisja Europejska odpowiedziała, że podjęto już działania w celu zapewnienia równości na gruncie orientacji seksualnej i tożsamości płciowej, jednak działania te cechuje niższy standard w porównaniu z kompleksowym podejściem, z jakiego korzystają inne grupy. Ponadto państwa członkowskie coraz częściej przyjmują podobne plany na szczeblu krajowym (Belgia, Francja, Niderlandy, Włochy, Zjednoczone Królestwo oraz na etapie dyskusji na Łotwie), w ramach szerzej zakrojonych krajowych planów dotyczących równości (Chorwacja, Portugalia) lub na szczeblu krajowym (Belgia, Hiszpania, Niemcy). O konieczności opracowania przedmiotowego harmonogramu świadczą również dane społeczne. W badaniu dotyczącym osób LGBT opublikowanym przez Agencję Praw Podstawowych w 2013 r. wskazuje się, że 47% osób LGBT czuło się w ostatnim roku dyskryminowane lub nękane, przy czym prawdopodobieństwo dyskryminacji jest największe w przypadku lesbijek (55%), osób młodych (57%) i mniej zamożnych osób LGBT (52%); 26% padło ofiarą napaści lub spotkało się z groźbami użycia przemocy z powodu swojej orientacji seksualnej lub tożsamości płciowej (35% wśród osób transpłciowych); tylko 10% czuje się na tyle pewnie, aby zgłaszać przypadki dyskryminacji na policję, a tylko 22% zgłasza przypadki przemocy lub nękania; 32% jest dyskryminowane w związku z zamieszkaniem, edukacją lub dostępem do opieki zdrowotnej, towarów lub usług; zaś 20% jest dyskryminowane w zakresie zatrudnienia lub wykonywania zawodu (29% wśród osób transpłciowych). PE521.599v01-00 8/8 PR\1006230.doc