Bóbr - opis masywny tułów przechodzi bez zaznaczenia szyi w okrągłą głowę niewielkie oczy chronione są trzecią powieką, która podczas nurkowania chroni je nie ograniczając jednocześnie widzenie charakterystyczny spłaszczony grzbieto-brzusznie i pokryty zrogowaciała łuską ogon pełni funkcję steru i napędu w wodzie przednie łapy zaopatrzone są w chwytne palce duże tylne łapy z palcami spiętymi błoną pławną pełnią istotną funkcję podczas pływania umieszczone wysoko niemal na jednej wysokości nozdrza, oczy i uszy umożliwiają bobrowi obserwowanie otoczenia przy maksymalnym zanurzeniu, pozostając tym samym w ukryciu kanały uszne i nosowe zamykane są podczas przebywania pod wodą przez specjalne fałdy skórne rys. M. Kołodziejczyk, K. Zając
Gryzonie ziemno-wodne P - trop przedniej prawej łapy T - trop tylnej prawej łapy P 5 cm T Nutria (Myocastor coypus) Tropy nutrii Szczur wędrowny (Rattus norvegicus) 3 cm P Tropy szczura T Piżmak (Ondatra zibethicus) Karczownik (Arvicola terrestris) P 5 cm P T 3 cm T rys. T. Zając Tropy piżmaka Tropy karczownika
Tropy bobra 1 : 1 ślad ogona Trop łapy przedniej Trop łapy tylnej układ tropów w chodzie rys. T. Zając Spód łapy przedniej Spód łapy tylnej
Ślady bobra 10 cm fot. W. Bena Tropy Odchody Układ tropów Kopczyk
Działalność bobrów fot. W. Bena Staw bobrowy Drzewa obgryzione przez bobry Kanał zrobiony przez bobry Ścieżka bobrowa fot. W. Bena Tama bobrowa
Siedliska bobra fot. P. Woźniak fot. W. Bena fot. W. Bena Dawny staw rybny zajęty przez bobry Staw bobrowy z żeremiem Staw bobrowy widziany z z góry fot. W. Bena Tama bobrowa na niewielkim strumieniu Siedlisko bobra nad rzeką fot. W. Bena Zasiedlony przez bobry śródleśny strumień
Schronienia bobra Bobry budują schronienia (żeremia) z gałęzi, mułu i darni z wejściem znajdującym się zwykle pod wodą. Na wysokich brzegach cieków i zbiorników wodnych mogą kopać nory, których ujście jest pod lub nad powierzchnią wody. fot. W. Bena Żeremie Młode bobry Nora bobrowa Młode bobry rodzą się w maju i czerwcu. Nowonarodzone boberki już w pierwszych dniach życia widzą i potrafią pływać, unosząc się na wodzie. Po przyjściu na świat ważą około 0,5 kg i są pokryte gęstym, jedwabistym futerkiem. fot. A. Tabor
Pokarm bobra Bobry sa roślinożercami. Jedzą prawie wszystkie gatunki roślin przybrzeżnych i wodnych. Wiosną i latem duży udział w diecie stanowią rośliny zielne wodne i bagienne, natomiast jesienią i zimą podstawą pokarmu bobra są krzewy i drzewa liściaste. trzcina pałka wodna grzybień biały grążel żółty lipa drobnolistna topola rys. K. Zając, T. Zając
Rok z życia bobra - tablica 1 WIOSNĄ aktywność bobrów po zimie wzrasta. Zaczynają naprawiać i wzmacniać tamy i żeremia. Wraz z pojawieniem się wodnej roślinności zielnej wzrasta jej udział w ich diecie. Wiosna to też pora godowa bobrów. rys. W. Tabak LATEM rodzą się młode. Zazwyczaj miot liczy 1-2 osobniki. Następuje rozluźnienie więzów rodzinnych i 2 letnie osobniki przygotowują sie do opuszczenia grupy. Podejmują długie wędrówki w poszukiwaniu własnego terytorium i partnerów. Roślinność zielna jest latem podstawą pokarmu bobra. rys. W. Tabak
Rok z życia bobra - tablica 2 JESIEŃ jest porą przygotowań do ciężkiej zimy. Bobry zaczynają gromadzić zapasy żywności w specjalnych magazynach. Ich aktywność ogranicza się do najbliższego sąsiedztwa nory bądź żeremia, gdzie żerują, rozbudowują i umacniają swoje domki przed zimą. Podstawę pokarmu bobrów stanowią w tym czasie nadbrzeżne drzewa i krzewy. rys. W. Tabak ZIMĄ aktywność bobrów znacznie spada. Większość czasu spędzają w swoich domkach, pożywiając się zgromadzonymi w czasie jesieni zapasami zgromadzonymi w magazynach zimowych. rys. W. Tabak