Zasady prawidłowego zbierania grzybów Zanim wybierzemy się do lasu po grzyby, musimy się odpowiednio przygotować. Wcale nie jest obojętne, w jaki sposób zbieramy grzyby i jak przynosimy je z lasu do domu. śeby zbierać grzyby do jedzenia, nie wystarczy umieć odróŝnić najwaŝniejsze gatunki grzybów, wiedzieć jak je zbierać, ale trzeba mieć prosty i nieodzowny ekwipunek. Grzyby najlepiej zbierać do przewiewnych koszy lub łubianek. Nie naleŝy zbierać grzybów do worków plastikowych czy reklamówek poniewaŝ w nich grzyby łatwo ulegają zaparzeniu i zepsuciu. Wtedy mogą wytwarzać substancje trujące i szkodliwe dla zdrowia. Nie powinno się równieŝ zbierać okazów bardzo młodych i starych. Zbyt młode owocniki cięŝko jest zidentyfikować w związku z czym istnieje bardzo duŝe prawdopodobieństwo pomylenia ich z grzybami trującymi takimi jak muchomor sromotnikowy. Osobniki za stare często wykazują oznaki zepsucia i mogą być przyczyną zatruć. Nie naleŝy równieŝ zbierać grzybów zaczerwienionych, czyli owocników z Ŝerującymi w nich larwami owadów. Prawidłową metodą zbierania grzybów jest ich delikatne wykręcanie z podłoŝa. Metoda ta nie powoduje uszkodzenia grzybni i pozwala na dokładną identyfikację grzyba. Na grzybobranie naleŝy zabrać ze sobą klucz do oznaczania grzybów lub atlas grzybowy z kolorowymi zdjęciami. Nie naleŝy zbierać grzybów których nie jesteśmy w stanie zidentyfikować lub co do których mamy wątpliwości. Osobom niedoświadczonym w zbieraniu grzybów zaleca się zbieranie tylko gatunków o spodzie kapelusza w postaci rurek (tzw. gąbki) Nie naleŝy zbierać grzybów będących pod ochroną, nawet jeśli są jadalne - rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 9 lipca 2004 r. w sprawie gatunków dziko występujących grzybów objętych ochroną (Dz. U. z dnia 28 lipca 2004 Nr 16 poz. 1765). Nie wolno niszczyć grzybów niejadalnych i trujących poniewaŝ są pokarmem dla zwierząt leśnych oraz symbiontami drzew i korzeni.
Postępowanie z grzybami po zebraniu Grzyby naleŝy przechowywać w suchym i przewiewnym miejscu tak aby niemoŝliwe było ich zapleśnienie. Grzyby suszone naleŝy przechowywać w woreczkach bawełnianych, lnianych lub wykonanych z innego przewiewnego materiału, jednocześnie zapewniające skuteczną ochronę przed owadami. Potrawy przygotowane z grzybów najlepiej spoŝyć tego samego dnia. Nie naleŝy przechowywać potraw z grzybów dłuŝej niŝ 24 godziny nawet przetrzymując w lodówce. Ze względu na cięŝkostrawność grzybów, nie naleŝy spoŝywać ich w duŝych ilościach zwłaszcza wieczorem. Nie naleŝy spoŝywać alkoholu po lub przed spoŝyciem grzybów. Alkohol moŝe potęgować działanie substancji trujących. Nie naleŝy podawać grzybów dzieciom, osobom starszym i chorym. Objawy zatrucia grzybami Najczęstsze i najniebezpieczniejsze zatrucia spowodowane są muchomorem sromotnikowym. Pierwsze objawy zatrucia występują najczęściej po 6-8 godzinach, a nawet i znacznie później. Objawami zatrucia są: silne osłabienie, bóle głowy, brzucha i wątroby, ostra biegunka i wymioty. Po pewnym czasie moŝe pojawić się Ŝółtaczka. Pierwsze silne objawy mogą chwilowo ustąpić, po czym powrócić. Przy zatruciach innymi gatunkami grzybów do wymienionych juŝ objawów mogą dołączyć jeszcze: zaburzenia wzroku i równowagi, duszność, zaczerwienienia skóry twarzy, poraŝenie kończyn, silne pragnienie, gorączka, odurzenie, a nawet utrata przytomności. Pierwsza pomoc naleŝy: Bez względu na to jaki gatunek grzyba spowodował zatrucie, koniecznie Wezwać lekarza a w przypadku podejrzenia zatrucia muchomorem sromotnikowym naleŝy jak najszybciej przewieźć chorego do szpitala. JeŜeli objawy zatrucia wystąpią niezbyt długo po zjedzeniu potrawy (najwyŝej kilka godzin) trzeba natychmiast spowodować wypróŝnienie Ŝołąda poprzez wywołanie wymiotów. W tym celu naleŝy podraŝnić tylną ścianę gardła lub wypić roztwór ciepłej wody z solą (200-300 ml dorośli, 100 ml dzieci). Następnie podać choremu środki przeczyszczające, aby jak najszybciej usunąć z całego przewodu pokarmowego resztki niestrawionych grzybów.
W celu ułatwienia i przyspieszenia diagnozy naleŝy dostarczyć do badania (jeŝeli to moŝliwe) zabezpieczony materiał taki jak: resztki niespoŝytej potrawy, obierzyny, wymiociny. Nie naleŝy podawać mleka (tłuszcze ułatwiają wchłanianie niektórych substancji toksycznych do krwi), a w Ŝadnym wypadku alkoholu! Wszystkie osoby, które spoŝywały tą samą potrawę równieŝ powinny poddać się kontroli lekarskiej, nawet jeśli nie wystąpiły u nich objawy zatrucia. Porady grzybowe W przypadku braku pewności czy zebrane przez nas grzyby są jadalne, warto skorzystać z bezpłatnych porad grzybowych udzielanych przez grzyboznawców w Wojewódzkiej Stacji Sanitarno-Epidemiologicznej w Lublinie przy ul. Pielęgniarek 6. Godziny udzielania porad/wystawiania atestów: poniedziałek piątek: 7.30 15.00 Najczęściej mylone gatunki grzybów Grzyby jadalne Grzyby trujące Czubajka kania
Gołąbek błotny Gołąbek wymiotny Mleczaj rydz Mleczaj wełnianka Pieprznik jadalny (kurka) Lisówka pomarańczowa
Gołąbek trawiastozielony Pieczarka bulwiasta (zaroślowa) osobniki młode osobnik młody Smardz jadalny (pod ochroną) Piestrzenica kasztanowata