Spis treści CZĘŚĆ I. PODSTAWOWE POJĘCIA, PODSTAWY PRAWNE I ZASADY FUNKCJONOWANIA DYPLOMACJI WIELOSTRONNEJ Rozdział l. POJĘCIE DYPLOMACJI WIELOSTRONNEJ 1.1. Definicja dyplomacji 1.1.1. Tradycyjne i nowe metody dyplomacji parlamentarnej 1.1.2. Pojęcie dyplomacji wielostronnej 1.2. Prawo dyplomacji wielostronnej 1.2.1. Powszechne zasady i normy prawa międzynarodowego regulujące stosunki międzynarodowe 1.2.2. Normy ogólnego prawa dyplomatycznego 1.2.3. Specjalne normy prawa odnoszące się do dyplomacji wielostronnej 1.3. Podstawowe elementy traktatowego prawa dyplomacji wielostronnej 1.3.1. Prawo odnoszące się do statusu podmiotów dyplomacji wielostronnej 1.3.1.1. Umowy o siedzibie organizacji 1.3.1.2. Umowy o przywilejach i immunitetach organizacji międzynarodowych 1.3.1.3. Umowy o statusie oraz przywilejach i immunitetach operacji organizacji międzynarodowych poza terytorium ich stałych siedzib 1.3.1.4. Umowy zapewniające międzynarodową ochronę bezpieczeństwa podmiotów dyplomacji wielostronnej 1.3.2. Prawo odnoszące się do umów wielostronnych Rozdział 2. GENEZA I ROZWÓJ HISTORYCZNY DYPLOMACJI WIELOSTRONNEJ 2.1. Dyplomacja wielostronna przed Kongresem Wiedeńskim 1815 r. 2.2. Dyplomacja wielostronna w okresie od Kongresu Wiedeńskiego do powstania Ligi Narodów (1815-1919) 2.3. Dyplomacja wielostronna okresu Ligi Narodów (1919-1940) 2.4. Dyplomacja wielostronna okresu sojuszniczej współpracy czterech mocarstw 2.5. Rozpad systemu współpracy sojuszniczej i zimna wojna" w stosunkach Wschód-Zachód (1948-1990) 2.5.1. Powstanie bipolarnego układu stosunków międzynarodowych 2.5.2. Stabilizacja wzajemnego parytetowego układu sił między USA i ZSRR i jej konsekwencje dla odpręŝenia międzynarodowego 2.5.3. Stopniowa erozja podziałów w Europie i koniec zimnej wojny" 2.6. Dyplomacja wielostronna w warunkach wzrastającej międzynarodowej współzaleŝności i globalizmu 2.6. l. Konsekwencje wzrostu współzaleŝności w sferze stosunków międzynarodowych 2.6.2. Międzynarodowe prawne i polityczne konsekwencje procesów globalizacji 2.6.3. Współpraca w ramach integracji Rozdział 3. KONFERENCJE MIĘDZYNARODOWE 3.1. Pojęcie i podział konferencji międzynarodowych 3.2. Rozwój historyczny konferencji międzynarodowych 3.3. Zagadnienia proceduralne 3.3.1. Inicjatywa zwołania konferencji 3.3.2. Skład konferencji
3.3.3. Miejsce konferencji 3.3.4. Czas trwania konferencji 3.3.5. Struktura organizacyjna konferencji 3.3.5.1. Przewodniczący konferencji 3.3.5.2. Plenum konferencji 3.3.5.3. Sekretariaty konferencji 3.3.6. Organizacja pracy konferencji 3.3.6.l. Wstępna faza konferencji 3.3.6.2. Obrady merytoryczne konferencji 3.3.7. Procedura konferencji 3.3.8. Uchwały końcowe konferencji Rozdział 4. ORGANIZACJE MIĘDZYNARODOWE 4.1. Pojęcie i podział organizacji międzynarodowych 4.2. Powstanie organizacji i prawne podstawy jej działalności 4.2.1. Akt konstytucyjny organizacji 4.2.2. Podmiotowość prawna organizacji międzynarodowych 4.2.3. Podstawowe atrybuty międzynarodowej podmiotowości organizacji 4.2.3.1. Prawo utrzymywania stosunków dyplomatycznych 4.2.3.2. Przedstawicielstwa państw przy organizacjach międzynarodowych 4.2.3.3. Przedstawicielstwa organizacji międzynarodowych 4.2.4. Prawo zawierania umów międzynarodowych 4.2.5. Sukcesja międzynarodowej podmiotowości organizacji 4.3. Członkostwo organizacji międzynarodowych 4.3.1. Rodzaje członkostwa 4.3.1.1. Pełne członkostwo 4.3.1.2. Częściowe członkostwo 4.3.1.3. Członkowie stowarzyszeni 4.4. Nowe formy zinstytucjonalizowanego uczestnictwa w działalności organizacji międzynarodowych 4.4.1. Obserwatorzy 4.4.2. Członkostwo organizacji międzynarodowych w innych organizacjach 4.5. Nabycie statusu członkostwa 4.6. Statutowe zakończenie członkostwa 4.6.1. Dobrowolne wystąpienie z organizacji 4.6.2. Wykluczenie z organizacji 4.6.3. Zakończenie działalności organizacji 4.7. Pozastatutowe zakończenie członkostwa 4.8. Kompetencje organizacji międzynarodowych 4.8.1. Pojęcie kompetencji 4.8.2. Kompetencje odnoszące się do innych podmiotów 4.8.3. Kompetencje rzeczowe 4.8.4. Kompetencje odnoszące się do terytorium 4.9. Struktura organizacji międzynarodowych 4.9.1. Powoływanie organów organizacji 4.9.2. Klasyfikacja organów 4.9.2.1. Organy złoŝone z przedstawicieli rządów 4.9.3. Organy złoŝone z agentów międzynarodowych 4.9.3.1. Pojęcie status agentów międzynarodowych 4.9.3.2. Sekretariaty organizacji międzynarodowych
4.9.3.3. Komisja Europejska 4.9.4. Organy złoŝone z przedstawicieli sił politycznych, gospodarczych i społecznych 4.9.4.1. Międzynarodowa Organizacja Pracy 4.9.4.2. Parlamentarne organy organizacji międzynarodowych Rozdział 5. AKTY PRAWOTWÓRCZE DYPLOMACJI WIELOSTRONNEJ 5. l. Wielostronne umowy międzynarodowe 5.1.1. Podział wielostronnych umów międzynarodowych 5. l.2. Procedura przygotowania i przyjmowania umów wielostronnych 5.1.2.1. Procedura przygotowania i przyjmowania umowy na konferencji międzynarodowej 5. l.2.2. Procedura przygotowywania i przyjmowania umowy w stałych organach organizacji międzynarodowych 5.1.3. Podpisanie i wprowadzenie w Ŝycie umowy 5.1.4. Specyfika współczesnych wielostronnych umów międzynarodowych 5.1.5. Akty prawne procesów stopniowego rozwoju i kodyfikacji prawa międzynarodowego 5.2. Kodyfikacje ONZ w formie innych aktów niŝ konwencje 5.3. Pozatraktatowe akty prawotwórcze dyplomacji wielostronnej 5.3.1. Jednostronne akty organizacji międzynarodowych 5.3.2. Akty dyplomacji wielostronnej nie mające formy umowy międzynarodowej CZĘŚĆ II. DYPLOMACJA WIELOSTRONNA NA RZECZ BEZPIECZEŃSTWA W EUROPIE Rozdział 6. ORGANIZACJA BEZPIECZEŃSTWA I WSPÓŁPRACY W EUROPIE 6.1. Proces KBWE 6.2. Instytucjonalizacja procesu KBWE 6.3. Struktura Organizacji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie 6.3.1. Struktura organizacji 6.4. Główne kierunki działania OBWE 6.4.1. Środki budowania zaufania i bezpieczeństwa w Europie 6.4.2. Rozbrojenie. Traktat o konwencjonalnych siłach w Europie 6.4.3. Programy działań na rzecz bezpieczeństwa i współpracy w Europie 6.5. Mechanizmy i środki zapobiegania konfliktom zbrojnym 6.5.1. Mechanizmy polityczne 6.5.1.1. Ewolucja odpowiedzialności instytucji w dziedzinie zapobiegania konfliktom zbrojnym (od KWP do Stałej Rady) 6.5.2. Mechanizmy ludzkiego wymiaru 6.5.3. Mechanizmy prawne - pokojowe rozstrzyganie sporów 6.5.4. Rola poszczególnych instytucji i mechanizmów w ujęciu faz dojrzewania konfliktu" 6.5.4.1. Etap pierwszy: Wczesne ostrzeganie i dyplomacja prewencyjna 6.5.4.2. Wysoki Komisarz do spraw Mniejszości Narodowych 6.5.4.3. Rozwiązywanie kryzysów we wczesnym etapie sporu -II faza 6.5.4.4. III faza - postępowanie na wypadek kryzysu 6.5.5. Praktyka OBWE w dziedzinie zapobiegania konfliktom 7. Konkluzje Rozdział 7. ROLA NATO W ZAPOBIEGANIU KONFLIKTOM ZBROJNYM W EUROPIE W LATACH DZIEWIĘĆDZIESIĄTYCH 7.1. Problematyka przeciwdziałania konfliktom w zasadniczych dokumentach NATO
7.2. Wczesne ostrzeganie i zapobieganie konfliktom w NATO 7.3. Rada Współpracy Północnoatlantyckiej i Program Partnerstwo dla Pokoju 7.3. Instytucje NATO odpowiedzialne za dziedzinę zapobiegania konfliktom zbrojnym 7.3.1. Trzon decyzyjny 7.3.2. Trzon cywilny 7.3.3. Trzon wojskowy 7.4. Doświadczenia bałkańskie NATO 7.4.1. NATO w roli organizacji obserwacyjno-wspierającej" 7.4.2. NATO jako organizacja uczestnicząca w rozwiązywaniu konfliktów 7.4.3. NATO w roli organizacji wymuszającej" 744 Wnioski z operacji w Kosowie 7.5. Konkluzje 7.6. Rozszerzenie NATO-Szczyt w Pradze Rozdział 8. UZE JAKO ELEMENT INTEGRACJI PO LITYCZNEJ EUROPY ZACHODNIEJ 8.1. Geneza integracji politycznej i wojskowej w Europie Zachodniej. 8.1.1. Motywy integracji politycznej i wojskowej 8.1.2. Europejska Wspólnota Obronna 8.1.3. Zmodyfikowany Traktat Brukselski 8.1.4. Plan Foucheta (Unia Narodów Europejskich) 8.1.5. Europejska wspólnota polityczna 8.2. Reaktywowanie Unii Zachodnioeuropejskiej 8.3. Funkcjonowanie UZE 8.4. Unia Zachodnioeuropejska a NATO 8.4.1. Europejska toŝsamość bezpieczeństwa i obrony 8.4.2. Udostępnienie środków NATO 8.5. UZE - ostatnia faza ewolucji 8.5.1. Odejście Unii Zachodnioeuropejskiej 8.5.2. Polska wobec UZE Rozdział 9. DYPLOMACJA WIELOSTRONNA W SFERZE EUROPEJSKIEGO CELU ZASADNICZEGO (EUROPEAN HEADLINE GOAL) 9.1. Wspólna Polityka Zagraniczna i Bezpieczeństwa Unii Europejskiej 9.2. Europejski cel zasadniczy 9.3. Próba doktryny 9.4. Struktury polityczno-wojskowe Unii Europejskiej 9.4.1. Komitet Polityczny i Bezpieczeństwa - KPiB (Political and Security Commhtee - PSC) 9.4.2. Komitet Wojskowy Unii Europejskiej - KWUE (Military Committee of European Union-MCEU) 9.4.3. Sztab Wojskowy UE (Military Staff of European Union - EUMS) 9.5. Priorytety strategiczne 9.6. Zagadnienie interoperacyjności sił antykryzysowych 9.7. MoŜliwości realizacyjne EHG 9.8. Pozamilitarne elementy EHG 9.9. Stanowisko Polski wobec ESDP Rozdział 10. DYPLOMACJA WIELOSTRONNA W PROCESIE AKCESYJNYM DO UNII EUROPEJSKIEJ 10.1. Podstawy i główne obszary współpracy
10.1.2. Północny krąg współpracy 10.2. l. Rada Bałtycka 10.2.2. Dyplomacja w zakresie ochrony środowiska i edukacji 10.2.3. Rada Państw Morza Bałtyckiego 10.3. Południowy krąg współpracy 10.3.1. Grupa Wyszehradzka 10.3.2. Dyplomacja wielostronna w trakcie negocjacji przedakcesyjnych do Unii Europejskiej ZAKOŃCZENIE Wykaz uŝytych skrótów Bibliografia