OGŁOSZENIA Godziny pracy przedszkola od 6:30 do 17:00 najpóźniej należy przyprowadzić dziecko do przedszkola do godz. 8:00!!! DRODZY RODZICE!!! POBIERANIE OPŁAT PRZEZ RADĘ RODZICÓW PRZEDSZKOLA WESOŁA KRAINA W DNIACH 13,14 (poniedziałek, wtorek) MARCA W BUDYNKU PRZEDSZKOLA Nasza strona internetowa : www..wesolakraina.pl Nasza poczta e mail : przedszkole@wesolakraina.pl Telefon kontaktowy : 61 810 65 37
MARZEC 2017 DATA KALENDARIUM 04.03.2017 DRZWI OTWARTE PRZEDSZKOLA 10:00 - spotkanie z Dyrektorem 10:30-12:00 - zabawy integracyjne dla dzieci 10.03.2017 Koncert z cyklu Filharmonia Pomysłów 10:05 pt. WIKLINIOKI 15.03.2017 ZAJĘCIA OTWARTE dla Rodziców dzieci 15:10 z grupy PAJACYKI 17.03.2017 Teatr Arlekin wystąpi z przedstawieniem 12:00 pt. CZAROWNICA U DENTYSTY 20.03.2017 Wielkanocne kartki świąteczne 22.03.2017 10:00 23.03.2017 15:10 31.03.2017 10:05 ZDJĘCIA DZIECI (bez zapisów) Konkurs Recytatorski dzieci reprezentujące przedszkole (Dom Kultury Koźlak w Chomęcicach) ZAJĘCIA OTWARTE dla Rodziców dzieci z grupy CUDACZKI Koncert z cyklu Filharmonia Pomysłów pt. CIACHU - CIACHAŃCE
Wierszyk PAJACYKI Piosenka ŚWIECI SŁONECZKO Świeci słoneczko złote, Wieje wiosenny wiatr I każdy ma ochotę Wędrować sobie w świat. Grzeje słoneczko jasne, Pada wiosenny deszcz, Urosną śliczne kwiaty, My urośniemy też. Wierszyk CUDACZKI PRZYSZŁA DO NAS WIO- SNA Przyszła do nas wiosna piękna i radosna: tupu, tupu, tup, tup! przyszła do nas wiosna tupu, tupu, tupu, tupu, tup, tup, tup! Słonkiem jasno świeci, śmieje się do dzieci: ha, ha, ha, ha, ha, ha, ha! śmieje się do dzieci ha, ha, ha, ha, ha, ha, ha, ha, ha, ha, ha! Piosenka MUSZELKI Muszelki są piękne! Muszelki są różne. Spiczaste i płaskie, okrągłe, podłużne, w kropeczki, w kreseczki tęczowe lub nie - tu śmieje się jedna, tam śmieją się dwie! Ta z czarnym paseczkiem, ta z kropką świetlistą, ten, kto je zbudował, był wielkim artystą! BYŁA SOBIE ŻABKA MAŁA Była sobie żabka mała. RE-RE, KUM-KUM, RE-RE, KUM-KUM, która mamy nie słuchała. RE-RE, KUM-KUM, bęc. Na spacery wychodziła RE-RE, KUM-KUM, RE-RE, KUM-KUM, innym żabkom się dziwiła. RE-RE, KUM-KUM, bęc. Ostrzegała ją mamusia RE-RE, KUM-KUM, RE-RE, KUM-KUM, by zważała na bociusia RE-RE, KUM-KUM, bęc.
Wierszyk W MARCU ŚMIESZKI Piosenka WIOSNA, WIOSNA Raz śnieg pada, a raz deszczyk. Na jeziorze lód już trzeszczy. Błękit nieba lśni w kałuży, bałwan w słońcu oczy mruży. Koniec zimy. Przerwa. Dzwonek. To nie dzwonek, to skowronek. Wierszyk HOPSASA DO LASA, KAŻDY BIEGNIE SAM. ŁĄKA SIĘ ZBUDZIŁA, ZBUDZIŁ SIĘ I LAS. KUKUŁECZKA GŁOŚNO KUKA, KUKU, KUKU, BOCIEK ŻABKI SOBIE SZUKA, MNIAM, MNIAM, MNIAM. ŁĄKA SIĘ ZBUDZIŁA, ZBUDZIŁ SIĘ I LAS. HOPSASA DO LASA, KAŻDY BIEGNIE SAM, KWIATKÓW CAŁA MASA ROŚNIE TU I TAM. KUKUŁECZKA GŁOŚNO KUKA, KUKU, KUKU, BOCIEK ŻABKI SOBIE SZUKA WESOŁKI Piosenka PĄCZKI Przyszły do sklepu zajączki: - Podobno tutaj są pączki chcemy zobaczyć czy świeże. - Proszę niech zając wybierze. Zając się złapał za głowę - Dlaczego takie brązowe? Pączki są przecież zielone. I wziął braciszka na stronę. I szepnął: - Zostawmy je lepiej! Nie warto kupować w sklepie, jest wiosna, sok w pączkach dojrzewa. Najświeższe zjemy wprost z drzewa. KAP, KAP, KAP Plusku plusk rzeka płynie, prosto z gór ku dolinie. Dokąd płynie? Aż do morza, mija miasta i bezdroża. Do picia i do mycia, dla roślin, kiedy pada. Bez wody nie ma życia, bo wszystko się z niej składa. Bęc, bęc, bęc co tak stuka? W szyby deszcz głośno puka. Czym jest deszczyk? Woda z nieba, kropelkami świat podlewa
Wierszyk FIGIELKI Piosenka OD TRZECH DO ZERA ŻYŁY TRZY RYBY W PEWNYM JEZIORZE. WTEM NAD JEZIOREM PRZELECIAŁ ORZEŁ. I JUŻ RYB BYŁO O JEDNĄ MNIEJ DWIE RYBY ŻYŁY W PEWNYM JEZIORZE. LECZ JEDNA WCZORAJ UCIEKŁA W MORZE. GDZIE JEST TA RYBA? JUŻ NIE MA JEJ. ZOSTAŁA JEDNA RYBA W JEZIORZE. LECZ PRZYSZEDŁ WĘDKARZ W PORANNEJ PORZE, BO MIAŁ NA RYBY OCHOTĘ SZCZERĄ. NIE MA JUŻ RYB W PEWNYM JEZIORZE. CHOC CHYBA LEPIEJ POWIEDZIEC MOŻE,ŻE JEST TYCH RYB OKRĄGŁE ZERO. WIOSNA W BŁĘKITNEJ SUKIENCE Wiosna w błękitnej sukience bierze krokusy na ręce. Wykąpie je w rosie świeżej i w nowe płatki ubierze. Wiosna buja w obłokach, wiosna płynie wysoko, wiosna chodzi po drzewach, wiosna piosenki śpiewa. Potem z rozwianym warkoczem niebem powoli gdzieś kroczy. Wysyła promyki słońca i wiersze pisze bez końca. Nocą się skrada z kotami, chodzi własnymi drogami. A teraz śpi już na sośnie i nie wie, że sosna rośnie.
Robisz wielki hałas o nic!, czyli o akceptacji uczuć dziecka Robisz wielki hałas o nic! Nie ma powodu, aby się tak martwić! Zachowujesz się jak dziecko. Wielu rodziców używa takich i podobnych komunikatów na co dzień przychodzą tak łatwo i automatycznie. Są oceną sytuacji z perspektywy dorosłego. Dziecko potrzebuje zrozumienia, by odnaleźć się w otaczającym go świecie. Zaprzeczanie uczuciom malucha uniemożliwia zaspokojenie tej potrzeby. Często czuje się on wtedy zagubiony i rozzłoszczony. Komunikaty, które z założenia mają uspokoić dziecko, a które w praktyce umniejszają znaczenie trudnych emocji oraz ich przyczyny, to dla dziecka informacja, że błędnie interpretuje ono to, co czuje, że jego myśli i ocena sytuacji są złe. Jeśli dziecko uwierzy rodzicowi, może przestać ufać swoim emocjom i własnym doświadczeniom. Straci tym samym niezwykle cenną podstawę do nawiązywania kontaktu z sobą samym i z drugim człowiekiem. Doceniając znaczenie emocji, które przeżywa dziecko, możemy je wspierać w jego zaufaniu do siebie. Spojrzenie oczami dziecka na zaistniałą sytuację pozwoli rodzicowi zobaczyć więcej. Istotą jest zrozumienie, że dziecko jest odrębną osobą, ma mieć swoje własne zdanie, swoje własne uczucia i swoje własne pragnienia. Jeśli są odmienne od poglądów rodzica, to oznacza to tylko tyle, że każdy czuje to, co czuje, a różnica w ocenie sytuacji nie oznacza, że ktoś ma rację, a ktoś inny się myli. Uświadomienie sobie tego faktu jest przełomowe dla relacji rodzica z dzieckiem i z drugim
człowiekiem w ogóle i pozwala otworzyć się na uważniejszą komunikację. Rodzic, który wczuwa się w doznania swojego dziecka, potrafi dostrzec to jak ono się czuje i pomóc mu w nazwaniu tych uczuć. Dostrzega i nazywa, zamiast oceniać i etykietować. To z kolei uczy dziecko, że można zmagać się z wieloma uczuciami zarówno z tymi przyjemnymi, jak i tymi trudnymi. Fakt, że rodzic potrafi te uczucia przyjąć, daje dziecku poczucie bezpieczeństwa i zrozumienia. Jak wspierać dziecko w radzeniu sobie z własnymi uczuciami? Przede wszystkim zrezygnować z podziału emocji na złe i dobre, nie oceniać adekwatności reakcji do wywołującego je zdarzenia. Obserwować emocje, akceptować je i wspierać dziecko w ich rozpoznawaniu. Wzorując się na podpowiedziach A. Faber i E. Mazlish z książki Jak mówić, żeby dzieci nas słuchały i jak słuchać, żeby dzieci do nas mówiły, można wyróżnić cztery sposoby na to, by pomóc dziecku w radzeniu sobie z własnymi uczuciami: Słuchaj dziecka bardzo uważnie. Poprzez aktywne słuchanie dziecka rodzic stwarza mu przestrzeń. Gdy chce ono powiedzieć coś ważnego, rodzic powinien zwrócić się całym sobą w jego stronę, poświęcić mu całą uwagę. Zdarza się, że współczujące milczenie i wsłuchanie się w dziecko jest bardzo pomocne i wystarczające. Jeśli nie możemy w danej chwili
poświęcić naszemu rozmówcy pełnej uwagi, może go poprosić, by poczekał. Zawsze warto sprawdzić, co w danej chwili jest dla nas ważniejsze wysłuchanie dziecka tu i teraz czy dokończenie wykonywanej właśnie czynności. Zaakceptuj uczucia dziecka. Możesz wyrazić swoją uważność i zrozumienie krótkimi komunikatami: och, hmm, rozumiem. Zrezygnuj z oceny i komentarza. Zrozumienie daje dziecku poczucie, że jest z nim ktoś bliski, wczuwający się w jego doświadczenia. To zachęca je do wyrażenia własnych myśli i uczuć, a także do szukania swoich własnych rozwiązań sytuacji. Nazwij przeżywane przez dziecko uczucia. Głośne potwierdzenie tego, co dziecko mówi, bez jakiejkolwiek interpretacji, pomaga mu zobaczyć, co się z nim dzieje. Można powiedzieć: to przykre, to boli, jest ci smutno, czujesz się zawiedziony. Pomocą może być stworzona przez M. Rosenberga lista uczuć i potrzeb, przywoływana często w Porozumieniu Bez Przemocy. Zamień pragnienia dziecka w fantazję. Kiedy dziecko kieruje do rodzica prośbę, której w danym momencie nie jest on w stanie spełnić (np. Chcę zjeść ananasa ), rodzic może przemienić taką rozmowę w zabawę (np. Hm, gdybym tylko miała magiczną różdżkę, wyczarowałabym dla ciebie sto ananasów! ). Samo zrozumienie pragnienia dziecka
może być dla niego wystarczające i ułatwić zniesienie faktu, że aktualnie w domu nie ma żadnego ananasa. Wspierające dziecko komunikaty są bardzo ważne, ale kluczowa jest postawa rodzica i jego nastawienie do sytuacji. Bardzo wiele można przekazać na poziomie niewerbalnym. Kiedy rozmawiać z dzieckiem? Kiedy ma ono kłopot i przeżywa jakieś trudne dla siebie emocje. Kiedy zarówno rodzic jak i dziecko chcą rozmawiać. Gdy rodzic jest gotowy bezwarunkowo zaakceptować uczucia dziecka. Kiedy rodzic wierzy, że dziecko poradzi sobie z kłopotami. Może się okazać, że rodzic teoretycznie zaakceptuje wszystkie uczucia swojego dziecka, ale w codziennym pośpiechu, w trudnej sytuacji powróci do dotychczasowych schematów reagowania. Jeśli dziecko powie coś, co nas rozzłości albo nawet przestraszy, zdarza nam się powrócić do swoich starych metod i zlekceważyć jego uczucia. Taką sytuację nazywa się czasem tzw. odruchowym sprzeciwem rodziców. Warto mieć to na uwadze, aby i w sytuacjach zaskakujących poradzić sobie z emocjami swoimi i dziecka. Jeśli jednak zareagujemy w sposób, z którego nie jesteśmy zadowoleni, zawsze możemy przeprosić i spróbować jeszcze raz. Autor: Katarzyna Skóra Źródło: www.dziecisawazne.pl Wybór: Magdalena Lis
Co słychać w Wesołej Krainie W naszym przedszkolu jak zwykle wiele się dzieje. Styczeń to miesiąc bardzo bogaty w atrakcje w Wesołej Krainie. Zagościła u nas znajoma już wszystkim Filharmonia Pomysłów z koncertem DREWNIOLCE. Nasze przedszkolaki z grupy Figielki miały okazję wykazać się pod względem artystycznym, występując podczas Jasełek dla rodziców. Wystąpiły także w XII Gminnym Przeglądzie Kolęd i Pastorałek w Domu Kultury Koźlak w Chomęcicach, zajmując II miejsce. Drugą reprezentantką naszego przedszkola była Małgosia z grupy Śmieszki, która także zajęła II miejsce. Styczeń to miesiąc, w którym swoje święto obchodziły Babcie oraz Dziadkowie. Z tej okazji każda grupa przygotowała się pod względem artystycznym, aby najlepiej wypaść przed swoimi bliskimi. Całość uroczystości uwieńczyło wręczenie własnoręcznie robionych upominków przez dzieci, a także słodki poczęstunek. Do Wesołej Krainy zawitał także Teatr dla dzieci z przedstawieniem, pt. Śniegowy sen, gdzie później dzieci miały okazję porozmawiać z prawdziwymi aktorami. Kolejny miesiąc luty rozpoczęły ferie zimowe, podczas których nasze przedszkole pełniło dyżur. W styczniu ponownie zagościła u nas Filharmonia Pomysłów z koncertem ECIE PLECIE. Luty zakończył się balikiem karnawałowym, na który czekały wszystkie przedszkolaki. Dzieci przebrały się za swoje ulubione postacie z bajek uśmiechom nie było końca. Całą imprezę poprowadził zespół animatorów, którzy przeprowadzili zabawy i konkurencje dla dzieci, nie zapominając o dobrej muzyce Natalia Adamczyk