Informacje o posiadanych dyplomach i stopniach naukowych

AUTOREFERAT

Dr n. med. Marcin Pasiarski Kierownik Kliniki Hematologii Świętokrzyskiego Centrum Onkologii w Kielcach Konsultant wojewódzki w dziedzinie immunologii klinicznej 25-734 Kielce, Artwińskiego 3 marcin.pasiarski@onkol.kielce.pl Dane biograficzne Urodziłem się 28 sierpnia 1973 roku w Kielcach. Egzamin dojrzałości złożyłem w 1992 roku. W latach 1992-1998 studiowałem na Wydziale Lekarskim Akademii Medycznej w Lublinie. Dyplom lekarza medycyny uzyskałem w 1998 roku. Informacje o dotychczasowym zatrudnieniu Staż podyplomowy odbyłem w Samodzielnym Publicznym Szpitalu Klinicznym nr 4 w Lublinie. W 1999 roku rozpocząłem pracę zawodową na stanowisku młodszego asystenta w Oddziale Wewnętrznym Wojewódzkiego Szpitala Zespolonego w Kielcach, gdzie pracowałem do lipca 2003 roku. W sierpniu 2003 roku podjąłem pracę w Dziale Hematologii Świętokrzyskiego Centrum Onkologii. Informacje o posiadanych dyplomach i stopniach naukowych W 2006 roku uzyskałem tytuł specjalisty chorób wewnętrznych. W 2007 roku rozpocząłem specjalizację z hematologii pod kierunkiem Prof. dr hab. n. med. Anny Dmoszyńskiej. Staże specjalizacyjne odbywałem w Klinice Hematoonkologii i Transplantacji Szpiku w Lublinie. W 2010 roku uzyskałem specjalizację z hematologii. W 2010 roku otrzymałem stopień naukowy doktora nauk medycznych na podstawie rozprawy pt. Ocena komórek dendrytycznych oraz innych wybranych populacji komórek układu odpornościowego u chorych na szpiczaka mnogiego. Promotorem pracy był Prof. dr hab. n. med. Jacek Roliński, a Recenzentami Prof. dr hab. n. med. Iwona Hus oraz Prof. dr hab. n. med. Tomasz Wróbel. 2

Zainteresowania naukowo-badawcze Moje zainteresowania naukowe już od trzeciego roku studiów medycznych były związane z immunologią. Brałem wtedy czynny udział w pracach studenckiego koła naukowego przy Katedrze i Zakładzie Immunologii Klinicznej Akademii Medycznej w Lublinie (obecnie Uniwersytetu Medycznego w Lublinie). Moim przedmiotem zainteresowań były wtedy zaburzenia odporności u osób po transplantacji nerki. Efektem tej pracy była publikacja pt. Ocena fenotypu limfocytów krwi obwodowej u pacjentów po przeszczepie nerki opublikowana w polskim czasopiśmie Problemy Nauki, Dydaktyki i Lecznictwa w 1998 roku oraz dwa streszczenia zjazdowe The estimation of the lymphocyte phenotype, surface and soluble interleukin-2 receptors in patients after renal transplantation i The expression of bcl-2 oncoprotein in lymphocytes of patients after renal transplantation. Po zakończeniu studiów i stażu podyplomowego rozpocząłem pracę poza ośrodkiem akademickim. Jednak moje zainteresowania nadal były związane z immunologią, a nawiązaną w czasie studiów współpracę z Katedrą i Zakładem Immunologii Klinicznej Uniwersytetu Medycznego w Lublinie nadal kontynuowałem. Wraz z rozpoczęciem pracy zawodowej w Dziale Hematologii ŚCO w Kielcach rozpocząłem również pracę naukową, jako wolontariusz w Katedrze i Zakładzie Immunologii. Osiągnięcie naukowe zgłoszone do postępowania habilitacyjnego Tematem rozprawy habilitacyjnej jest: Ocena odpowiedzi na szczepienia ochronne przeciwko Streptococcus pneumoniae u chorych na przewlekłą białaczkę limfocytową i gammapatię monoklonalną o nieustalonym znaczeniu w odniesieniu do istotnych parametrów klinicznych i laboratoryjnych Celem prowadzonych badań była ocena skuteczności szczepień ochronnych przeciw Sterptococcus pneumoniae w zależności od zastosowanego schematu szczepienia, w populacji chorych na CLL i MGUS oraz określenie czynników klinicznych i laboratoryjnych mogących mieć wpływ na skuteczność szczepienia. Określenie tych czynników pozwoliłoby na wyłonienie grup chorych, u których należałoby stosować konkretny schemat szczepienia, a także określić czy samo szczepienie jest u nich wystarczającym zabezpieczeniem przed infekcją płuc. Ponieważ leczenie cytostatyczne w znaczący sposób osłabia układ odpornościowy, profilaktyka infekcji pod postacią 3

szczepień ochronnych powinna być prowadzona zwłaszcza w okresie przed rozpoczęciem leczenia przeciwnowotworowego i z tego powodu prezentowane badanie było prowadzone w grupach chorych w stadium zaawansowania choroby niewymagającym leczenia onkologicznego. Wydaje się, że postępowanie mające na celu zmniejszenie zachorowalności i groźnych następstw infekcji jest kluczowe w perspektywie coraz lepszej kontroli onkologicznej chorób limfoproliferacyjnych. Jest to szczególnie istotne, ponieważ wysokoaktywne leczenie przeciwnowotworowe jest również najczęściej leczeniem mającym działanie immunosupresyjne. W badaniu uczestniczyło 44 chorych z rozpoznaniem przewlekłej białaczki limfocytowej, 22 osoby z rozpoznaniem MGUS oraz 28 osób w grupie kontrolnej. Wszystkie badane osoby zostały podzielone na grupy, które były szczepione w odmienny sposób. I grupa w skład, której wchodzili chorzy na CLL, była szczepiona początkowo szczepionką skoniugowaną 13-walentną (PCV13), a następnie po upływie 6 miesięcy wykonywano kolejną wakcynację za pomocą 23-walentnej szczepionki polisacharydowej. II grupę stanowili chorzy na CLL szczepieni tylko 23-walentną szczepionką polisacharydową (PPSV23). III grupą chorych byli pacjenci z rozpoznaniem MGUS szczepieni skoniugowaną 13-walentną szczepionką. Grupy IV i V stanowiły zdrowe osoby z grupy kontrolnej, szczepione odpowiednio szczepionką 13-walentną skoniugowaną w grupie IV i 23-walentną polisacharydową w grupie V. Ocenę skuteczności szczepienia wykonywano poprzez oznaczanie stężenia przeciwciał swoistych przeciw pneumokokom przed i 30 dni po szczepieniu raz badanie odsetka plazmoblastów we krwi obwodowej przeprowadzane za pomocą technik cytometrii przepływowej przed szczepieniem i 7 dni po szczepieniu. Za plazmoblasty uznawano komórki o fenotypie CD19+/IgD-/CD27++. W trakcie badania oceniano u wszystkich chorych wiele parametrów klinicznych i laboratoryjnych mogących mieć wpływ na układ odpornościowy. W grupie CLL badano technikami cytometrii przepływowej wybrane subpopulacje limfocytów (CD3+, CD3+/CD4+, CD3+/CD8+, CD19+, CD19+/ CD5+, komórki NK, NKT-like, Treg), stężenia immunoglobulin A, G, M wraz z oznaczeniem podklas IgG, stężenia składowej dopełniacza C3 i C4 oraz podstawowe parametry biochemiczne. Na podstawie przeprowadzonych badań wykazano wysoką skuteczność immunizacji w grupie chorych na CLL 13-walentnej szczepionki skoniugowanej (PCV13), która była tym efektywniejsza im niższe było stadium zaawansowania choroby, co pozwala 4

na sformułowanie tezy, że szczepienie przeciwko pneumokokom powinno być wykonane możliwie szybko po postawieniu rozpoznania CLL. Ponadto stwierdzono, że ponowne szczepienie za pomocą 23-walentnej szczepionki polisacharydowej (PPSV23) po uprzednim szczepieniu PCV13, podnosi skuteczność szczepienia. Wakcynacja tylko PPSV23 jest mało efektywna w tej grupie chorych. Ważną obserwacją z tego badania jest fakt, że skuteczność szczepienia w grupie chorych na MGUS zależy od stężenia białka monoklonalnego i jego stężenie może być ważnym czynnikiem predykcyjnym skuteczności szczepień ochronnych u tych chorych. Istotnym wnioskiem z pracy jest konieczność jak najszybszego po rozpoznaniu MGUS szczepienia chorych. Potwierdzono również w trakcie badania wysokie bezpieczeństwo obu stosowanych szczepionek PCV13 i PPSV23. Omówienie pozostałych osiągnięć naukowo-badawczych Dorobek naukowy Mój dotychczasowy dorobek naukowy obejmuje 17 prac pełnotekstowych, o łącznym współczynniku oddziaływania Impact Factor (IF) wynoszącym 11,861 punktów według Journal Citation Raport i łącznej punktacji MNiSW wynoszącej 207 punktów. Wśród nich 4 to publikacje oryginalne o łącznej punktacji IF=7,991 i MNiSW=100 punktów; 4 poglądowe o łącznej punktacji IF=0,633 i MNiSW= 28 punktów. Łączna punktacja MNiSW wynosi 207 punktów. W czasopismach o zasięgu międzynarodowym, indeksowanych w bazie Medline, opublikowano 6 prac, których jestem współautorem. W czasopismach indeksowanych na Liście Filadelfijskiej opublikowano 13 prac o IF=11,861 i punktacji MNiSW=197 punktów, natomiast w czasopismach bez IF 8 prac (punktacja MNiSW=27 punktów). Jestem współautorem 5 prac kazuistycznych o łącznej punktacji IF=2,532 i MNiSW=45 punktów. Po uzyskaniu stopnia doktora nauk medycznych opublikowałem prace o łącznym IF=11,156 i punktacji MNiSW=187 punktów. 5

Główne obszary badań naukowych Mój dorobek naukowy można podzielić na 5 głównych grup tematycznych: 1. Ocena subpopulacji i funkcji komórek dendrytycznych u chorych onkologicznych. 2. Analiza wpływu splenektomii na odpowiedź humoralną i komórkową u osób poddanych temu zabiegowi. 3. Wpływ zakażeń w tym zakażeń wirusowych na przebieg chorób limfoproliferacyjnych. 4. Analiza zaburzeń układu odpornościowego u chorych na choroby limfoproliferacyjne wraz z oceną skuteczności szczepień w tej grupie pacjentów. 5. Zagadnienia związane z codzienną praktyką hematologiczną. Ad. 1. Ocena subpopulacji i funkcji komórek dendrytycznych u chorych onkologicznych Moje zainteresowania koncentrowały się wokół zaburzeń odporności u chorych na nowotwory, w tym na schorzenia onkohematologiczne. Dotyczyły one szczególnie roli komórek dendrytycznych w chorobach nowotworowych. W jednej z prac, w której badani byli chorzy z niedrobnokomórkowym rakiem płuca wykazano, że, pomimo iż w przebiegu choroby nowotworowej dochodzi znacznego upośledzenia różnicowania i dojrzewania komórek dendrytycznych zwykle z powodu wydzielania przez guz nowotworowy czynników takich jak VEGF, IL-10, TGFβ jest możliwa generacja z makrofagów pozyskanych z płynu opłucnowego komórek dendrytycznych (MQ-DCs) zawierających na swojej powierzchni liczne cząsteczki kostymulujące. Potencjalnie tego typu komórki mogą stać się użyteczne w immunoterapii osób z chorobami nowotworowymi. Praca ta została opublikowana w Polish Journal of Environmental Studies (Pol J Environ Stud 2006; 15(5A): 123-6; IF=0,88; MNiSW=10). Zaburzenia w obrębie subpopulacji komórek dendrytycznych stały się przedmiotem moich dalszych badań nad zaburzeniami odporności w chorobach nowotworowych. W kolejnej pracy oceniane były zaburzenia w subpopulacjach komórek dendrytycznych u chorych z rozpoznanym szpiczakiem plazmocytowym (MM). W badaniu tym wykazano zależność między stopniem zaawansowania MM, a obniżonym odsetkiem mieloidalnych i limfoidalnych komórek dendrytycznych w szpiku chorych. Wykazano również związek obniżonego odsetka zarówno limfoidalnych jak mieloidalnych komórek dendrytycznych u chorych z wysokimi stężeniami β 2 mikroglobuliny w surowicy krwi. U wszystkich chorych niezależnie od stadium zaawansowania odsetek DCs we krwi i w szpiku był 6

istotnie niższy w porównaniu do osób zdrowych z grupy kontrolnej. Jest to jedna z nielicznych prac, która wykazała zaburzenia w subpopulacjach DCs równolegle we krwi obwodowej i w szpiku. Praca ta została opublikowana w czasopiśmie Postępy Higieny i Medycyny Doświadczalnej (Postępy Hig Med Dośw 2013; 67: 926-32; IF=0,633; MNiSW=15). Ad. 2. Analiza wpływu splenektomii na odpowiedź humoralną i komórkową u osób poddanych temu zabiegowi W 2012 i 2013 roku brałem udział w badaniach na temat zaburzeń subpopulacji limfocytów u osób po splenektomii. Usunięcie śledziony jest czynnikiem predysponującym do występowania groźnych powikłań infekcyjnych u tych osób. Ocena subpopulacji limfocytów, komórek NK i NKT u chorych z asplenią może przyczynić się do lepszego zrozumienia zaburzeń w obrębie układu odporności u tych osób. W badaniu uczestniczyły osoby po splenektomii wykonywanej ze wskazań nagłych (pourazowych) oraz po splenektomii z wyboru najczęściej wykonywanej z powodu nieonkologicznych chorób hematologicznych (np. małopłytkowość autoimmunologiczna). W badaniu tym stwierdzono wzrost liczby komórek NKT i spadek komórek NK po splenektomii, który korelował ze zwiększoną zapadalnością na infekcje. Badania te zostały opublikowane w Central European Journal of Immunology (Centr Eur J Immunol 2013: 38(3): 372-9; IF=0,358; MNiSW=15). Ad. 3. Wpływ zakażeń w tym zakażeń wirusowych na przebieg chorób limfoproliferacyjnych Jednym z moich głównych zainteresowań jest wpływ infekcji wirusowych na układ odpornościowy. Dane literaturowe świadczą o potencjalnym istotnym oddziaływaniu zakażenia EBV na przebieg chorób limfoproliferacyjnych. W ramach Kliniki Hematologii i Transplantacji Szpiku ŚCO w Kielcach prowadzę duże badanie screeningowe wśród chorych na CLL i DLBCL każdy z chorych ze świeżym rozpoznaniem tych chorób ma monitorowany stan układu odpornościowego oraz status latentnych zakażeń wirusowych za pomocą technik biologii molekularnej. Parametr ten jest korelowany z przebiegiem klinicznym choroby jak również z wybranymi danymi laboratoryjnymi badanie to jest w toku. Część badań, realizowanych w ramach współpracy z Katedrą i Zakładem Immunologii Klinicznej w Lublinie, dotyczy również 7

badania związku pomiędzy rozwojem i przebiegiem klinicznym przewlekłej białaczki limfocytowej a zakażeniami wirusowymi. Pod kierownictwem Pana Profesora Jacka Rolińskiego jestem zaangażowany w realizację grantu naukowego pt. Ocena znaczenia wybranych wirusów DNA w procesach aktywacji, wytwarzania cytokin, chemokin, proliferacji oraz apoptozie limfocytów B i T krwi i szpiku chorych na przewlekłą białaczkę limfocytową B-komórkową (grant KBN Nr N N402 682440). Badania realizowane są również wspólnie z Kliniką Hematoonkologii i Transplantacji Szpiku Uniwersytetu Medycznego w Lublinie. W ramach projektu ocenie poddano obecność materiału genetycznego w postaci DNA Herpesviridae, w tym wirusa Epsteina-Barr (EBV, HHV-4), ludzkiego herpeswirusa 6 (HHV-6) oraz wirusa mięsaka Kaposiego (KSHV, HHV-8) w komórkach krwi obwodowej i szpiku kostnego osób chorych PBL w odniesieniu do wykładników aktywacji limfocytów. Uzyskane dane skorelowano z oceną czynników prognostycznych, wykazując, że jedynie obecność DNA EBV wiąże się z wysoką ekspresją antygenów CD25 i CD69 na limfocytach T i B krwi obwodowej, również u chorych we wczesnych stadiach PBL i niekorzystnym rokowaniem. Wyniki te są aktualnie opracowywane celem ich publikacji. Echem tych badań była publikacja poglądowa na temat onkogenezy indukowanej przez EBV, opublikowana na łamach Postępów Higieny i Medycyny Doświadczalnej (Postępy Hig Med Dośw 2013; 67: 481-90; IF=0,552; MNiSW=15). Interesujące spostrzeżenia stały się inspiracją do kontynuacji badań, na większej populacji chorych i próby uzyskania odpowiedzi na pytanie, czy istotnie część chorych na PBL cechuje się zmniejszoną zdolnością eliminacji limfocytów zakażonych EBV i jakie czynniki uniemożliwiają tę eliminację. Szczegółowa ocena związku pomiędzy obecnością DNA EBV a ekspresją cytokin (IL-4, IL-6, IL-10, interferonu alfa i gamma) i cząsteczek o właściwościach immunosupresyjnych w korelacji z przebiegiem klinicznym choroby, a także wybranymi klasycznymi i nowymi czynnikami prognostycznymi, stanowiły przedmiot obecnie prowadzonych badań. Ad. 4. Analiza zaburzeń układu odpornościowego u chorych na choroby limfoproliferacyjne wraz z oceną skuteczności szczepień w tej grupie pacjentów Zaburzenia odporności w chorobach onkohematologicznych są szczególnie istotne, gdyż to one są jedną z głównych przyczyn wysokiej śmiertelności tych chorób. Najczęstszą chorobą limfoproliferacyjną w populacji zachodniej jest przewlekła 8

białaczka limfocytowa (CLL). Powikłaniem tej choroby jest głęboka immunosupresja i nawracające infekcje, wśród których należy wymienić pneumokokowe zapalenie płuc. Zapobieganie temu groźnemu powikłaniu wydaje się być bardzo istotne. W pracy, której jestem współautorem oceniano skuteczność szczepień ochronnych w grupie chorych z rozpoznaniem CLL. W badaniu tym oceniano odpowiedź na szczepienie preparatem Pneumo 23 u 25 chorych z CLL. Oceniano miano przeciwciał swoistych przeciw pneumokokom przed i w 30 dni po szczepieniu. 80% chorych nie odpowiedziało na wakcynację. Jednocześnie wykazano, że brak odpowiedzi był związany z wyjściowym niższym stężeniem IgG oraz m.in. większą bezwzględną ilością komórek CD5+/CD19+ i większą bezwzględną ilością komórek CD4+/CD25+high. Badanie miało charakter doniesienia wstępnego i zostało zaprezentowane na konferencji Hematologia Wieku Podeszłego we Wrocławiu w kwietniu 2013 w postaci plakatu. Plakat ten zdobył pierwszą nagrodę w sesji plakatowej wspomnianej konferencji. Prace na temat odpowiedzi na szczepienia przeciwko pneumokokom kontynuowałem następnie wykorzystując do szczepień preparat skoniugowanej 13-walentnej szczepionki (PCV13). W czasie prowadzenia badań zaszczepiono 24 osoby chore na CLL w stadium 0 2 wg Rai niewymagającym leczenia. Odsetek uzyskanych odpowiedzi sięgnął blisko 60%. W trakcie badania wykazano również istotny wzrost stężenia IgG2 podklasy immunoglobulin G, która obejmuje przeciwciała m.in. przeciw bakteriom otoczkowym. Wyniki tej pracy zostały opublikowane w czasopiśmie PLoS One w grudniu 2014 roku (PLoS One 2014; 9(12): e114966; IF=3,534; MNiSW=40). Ad. 5. Zagadnienia związane z codzienną praktyką hematologiczną Codzienna praca w ramach Kliniki Hematologii i Transplantacji Szpiku pozwala na uczestnictwo i prowadzenie badaniach w ramach współpracy w wieloma ośrodkami w Polsce. Jednym z takich badań było ustalenie optymalnego sposobu mobilizacji komórek macierzystych u chorych na nowotwory limfoproliferacyjne. W badaniu tym porównywano dwa schematy mobilizacji: I) z użyciem arabinozydu cytozyny w dawce 1,6 g/m 2 w połączeniu filgrastimem, II) z użyciem cyklofosfamidu w dawce 4 g/m 2 w połączeniu z filgrastimem. Wykazano, że pośrednie dawki AraC w połączeniu z filgrastimem są bardzo efektywne i relatywnie bezpiecznym protokołem dla pacjentów z nowotworami limfoproliferacyjnymi. Badania te zostały opublikowane w Bone 9

Marrow Transplantation (Bone Marrow Transplant 2013 Jul: 48(7): 915-21; IF=3,446; MNiSW=30). Pracując w oddziale hematologii często spotykam się z interesującymi problemami klinicznymi, które staram się opisywać i publikować. Wśród takich prac znalazł się opis przypadku chorej, która trafiła do naszego oddziału w krytycznym stanie (z zatrzymaniem krążenia) w następstwie niewydolności serca. Po udanej reanimacji i szybkiej diagnostyce rozpoznano zespół hypereozynofilowy, a w następstwie zastosowanego leczenia uzyskano całkowitą rekonstytucję wydolności mięśnia sercowego. Chora wróciła również do czynnego życia zawodowego. Przypadek ten opisano w American Journal of Emergency Medicine (Am J Emerg Med Jan 2013; 31(1): 271.e1-3; IF=1,152; MNiSW=24). Innym przykładem takiej publikacji był opis przypadku chorej z nabytą hemofilią w przebiegu reumatoidalnego zapalenia stawów, która była leczona w naszym oddziale rituksimabem z sukcesem. Praca ta została opublikowana w Blood Coagulation and Fibrinolysis (Blood Coagul Fibrinolysis 2013; 24(8): 874-80; IF=1,38; MNiSW=15). Referaty wygłoszone na międzynarodowych lub krajowych konferencjach tematycznych W dorobku naukowym posiadam 14 referatów wygłoszonych na międzynarodowych lub krajowych konferencjach tematycznych: 1. Wojas-Krawczyk K, Hus I, Pasiarski M, Krawczyk P, Dmoszyńska A, Roliński J. Autologous serum versus human albumin: comparison of different culture microenvironmet for dendritic cells generation from multiple myeloma patients. (Porównanie wpływu podłoża hodowlanego uzupełnionego autologiczną surowicą lub ludzką albuminą na generację komórek dendrytycznych u chorych na szpiczaka plazmocytowego). II Międzynarodowe Sympozjum Naukowe Środowiskowe źródła zagrożeń zdrowotnych". Kazimierz Dolny, 26-28 kwietnia 2007. 2. Roliński J, Darmochwał-Kolarz D, Pasiarski M, Sosnowska B. The estimation of the lymphocyte phenotype, surface and soluble interleukin-2 receptors in patients after renal transplantation. IV Konferencja Polskiego Towarzystwa Cytometrii Zastosowanie cytometrii w badaniach naukowych i diagnostyce". Gdańsk, 18-21 października 1998. 10

3. Roliński J, Darmochwał-Kolarz D, Pasiarski M, Sosnowska B. The expression of bcl-2 oncoprotein in lymphocytes of patients after renal transplantation. IV Konferencja Polskiego Towarzystwa Cytometrii Zastosowanie cytometrii w badaniach naukowych i diagnostyce". Gdańsk, 18-21 października 1998. 4. Grywalska E, Pasiarski M, Surdacka A, Roliński J. Ocena związku pomiędzy efektywnością szczepień ochronnych przeciwko Streptococcus pneumoniae a wybranymi subpopulacjami limfocytów krwi obwodowej chorych na przewlekłą białaczkę limfocytową - doniesienie wstępne. Konferencja szkoleniowa Polskiego Towarzystwa Hematologów i Transfuzjologów Hematologia wieku podeszłego. Wrocław, 19-20 kwietnia 2013. 5. Giebel K, Jagoda A, Szmigielska M, Krawczyk-Kuliś E, Lech-Marańda M, Paluszewska A, Czyż J, Piszcz B, Piątkowska-Jakubas M, Adamczyk-Cioch J, Hałka T, Robak S, Kyrcz-Krzemień K, Warzocha W, Jędrzejczak W, Komarnicki M, Kłoczko J, Skotnicki Ab, Pasiarski M, Hellmann A, Rzepecki P, Raźny MJ. Hołowiecki J. Ocena skuteczności poszczególnych kursów terapii indukującej i konsolidującej dorosłych chorych na ostrą białaczkę limfoblastyczną z uwzględnieniem odpowiedzi na poziomie minimalnej choroby resztkowej. Analiza pośrednia badania PALG ALL 5-2007. XXV Zjazd Polskiego Towarzystwa Hematologów i Transfuzjologów. Poznań, 25-28 września 2013. 6. Pasiarski M, Stelmach-Gołdys A, Góźdź S, Grywalska E, Hus I, Roliński J. Evaluation of immune response to 13-valent pneumococcal conjugated vaccine (PCV13) in patients with chronic lymphocytic leukaemia. 19 th Congress of EHA (European Hematology Association). Milan, 12-15 czerwca 2014. 7. Grosicki S, Bodzenta E, Ilona S, Wierzbowska A, Kuydowicz M, Joks M, Czyż A, Patkowska E, Warzocha K, Wątek M, M. Pasiarski M, Piątkowska-Jakubas B. The addition of cladribine to the standard 7+3 (cytarabine/daunorubicin) did not improve outcomes of the fit secondary acute myeloid leukemia treatment retrospective multicenter PALG study. 19 th Congress of EHA (European Hematology Association). Milan, 12-15 czerwca 2014. 8. Grosicki S, Bodzenta E, Ilona S, Wierzbowska A, Kuydowicz M, Joks M, Czyż A, Patkowska E, Warzocha K, Wątek M, Pasiarski M, Piątkowska-Jakubas B. The treatment s outcomes of the secondary acute myeloid leukemia retrospective multicenter PALG study. 19 th Congress of EHA (European Hematology Association). Milan, 12-15 czerwca 2014. 11

9. Roliński J, Grywalska E, Pasiarski M, Stelmach-Gołdyś A, Surdacka A, Góźdź S. Ebv-Dna Viral Load In Peripheral Blood Mononuclear Cells Of Patients With Chronić Lymphocytic Leukemia Is Associated With Unfavorable Prognosis. 56 th ASH Annual Meeting and Exposition. San Francisco, 6-9 grudnia 2014. 10. Canzian F, Martino A, Campa D, Stein A, Krawczyk-Kuliś M, Rrybicka M, Kyrcz- Krzemień S, Butrym Ak, Mazur G, Jurczyszyn Aj, Zawirska D, Grząśko N, Tomczak W, Subocz E, Wątek M, Pasiarski M, Rymko M, Calbecka M, Druzd- Sitek A, Walewski J, Kruszewski M, Raźny M, Załucha Jm, Dudziński M, Gaj P, Warzocha K. Cereblon (CRBN) Gene Polymorphisms Predict Clinical Response and Progression-Free Survival in Multiple Myeloma Patients Treated with Lenalidomide: A Pharmacogenetic Study of Immense Consortium. 56 th ASH Annual Meeting And Exposition. San Francisco, 6-9 grudnia 2014. 11. Roliński J, Grywalska E, Pasiarski M, Stelmach-Gołdys A, Maj M, Surdacka A, Grabarczyk P. Obecność DNA wirusa Epsteina-Barr we krwi obwodowej chorych na przewlekłą białaczkę limfocytową wiąże się z niekorzystnym rokowaniem. Międzynarodowa Konferencja Szkoleniowa PTHiT Hematologia Kliniczna i Doświadczalna. Kazimierz Dolny, 16-18 maja 2014. 12. Grywalska E, Surdacka A, Maj M, Grafka A, Pasiarski M, Stelmach-Goldys A, Steckiewicz P, Gozdz S, Roliński J. A case of chronic lymphocytic leukaemia with expression of CD8 antigen on leukemic cells, IGG2 subclass deficiency, and coinfection with Epstein-Barr virus. 16 th Biennial Meeting of the European Society for Immunodeficiencies (ESID 2014). Praga, 29 października - 1 listopada 2014. 13. Grywalska E, Pasiarski M, Surdacka A, Roliński J. Interferon gamma deficiency and Epstein-Barr virus reactivation in the pathogenesis of chronic lymphocytic leukemia. Second Annual Meeting of the International Cytokine and Interferon Society (ICIS) Cytokines Down Under: From the Bench to Beyond. Melbourne, 26-29 października 2014. 14. Grywalska E, Pasiarski M, Stelmach-Gołdys A, Wasiak M, Góźdź S, Roliński J. Interferon gamma deficiency is associated with the presence of Epstein-Barr virus DNA in patients with chronic lymphocytic leukemia. 15th Congress of the Polish Society of Experimental and Clinical Immunology. Wrocław, 26-28 czerwca 2014. 12

Udział w komitetach naukowych, honorowych lub organizacyjnych międzynarodowych lub krajowych konferencji Byłem członkiem komitetu organizacyjnego i naukowego III Zjazdu Polskiego Towarzystwa Cytometrii, który odbył się w dniach 17-19 września 2014 roku w Kazimierzu Dolnym nad Wisłą. Jestem członkiem komitetu organizacyjnego i naukowego I Międzynarodowej Konferencji Naukowej Zakażenia W Hematologii i Transplantologii, która odbędzie się w dniach 7-9 maja 2015 r. w Kazimierzu Dolnym nad Wisłą. Otrzymane nagrody i wyróżnienia W październiku 2010 roku otrzymałem nagrodę Dyrektora Świętokrzyskiego Centrum Onkologii w Kielcach za pracę nad projektem rozbudowy Działu Hematologii. W czerwcu 2014 roku otrzymałem nagrodę Dyrektora Świętokrzyskiego Centrum Onkologii w Kielcach za kompleksowy nadzór nad realizacją budowy, organizacji oraz wyposażenia Kliniki Hematologii i Transplantacji Szpiku Świętokrzyskiego Centrum Onkologii w Kielcach. Członkostwo w międzynarodowych lub krajowych organizacjach i towarzystwach naukowych Od marca 2012 roku jestem członkiem Polskiego Towarzystwa Hematologów i Transfuzjologów oraz Przewodniczącym Świętokrzyskiego Oddziału PTHiT. Od września 2014 roku jestem Przewodniczącym Świętokrzyskiego Oddziału Polskiego Towarzystwa Cytometrycznego. Osiągnięcia dydaktyczne w zakresie popularyzacji nauki Jestem zastępcą kierownika do spraw dydaktyki i szkolenia Świętokrzyskiego Centrum Onkologii. Organizuję szkolenia zarówno dla lekarzy specjalistów Świętokrzyskiego Centrum Onkologii w Kielcach, jak również koordynuję szkolenia dla lekarzy rodzinnych z zakresu działalności medycznej Świętokrzyskiego Centrum Onkologii w Kielcach. Od listopada 2014 sprawuję nadzór merytoryczny nad 13

działalnością Banku Komórek Działu Kriobiologicznego w Morawicy przy Regionalnym Centrum Krwiodawstwa i Krwiolecznictwa w Kielcach. Prowadziłem Sesję Doniesień Ustnych Cytometria przepływowa w Polsce podczas III Zjazdu Polskiego Towarzystwa Cytometrii w Kazimierzu Dolnym, który odbył się w dniach 17-19 września 2014 roku. Wygłaszałem wykłady na posiedzeniach naukowych Świętokrzyskiego Towarzystwa Gastrologicznego w 2013. Wygłaszałem wykłady na posiedzeniu Świętokrzyskiego Towarzystwa Alergologów w 2013. Prowadziłem i wygłaszałem wykłady na zjeździe LYFE CLL w Kielcach w 2014. Wygłaszałem wykłady w czasie posiedzeń naukowych Katedry i Zakładu Immunologii Klinicznej UM w Lublinie. Opieka naukowa nad lekarzami w toku specjalizacji i studentami Kieruję 2 specjalizacjami lekarskimi w dziedzinie hematologii lekarzy pracujących w Klinice Hematologii i Transplantacji Szpiku Świętokrzyskiego Centrum Onkologii w Kielcach. Udzielałem i udzielam doraźnej pomocy naukowej doktorantom z innych ośrodków oraz studentom Uniwersytetu Jana Kochanowskiego w Kielcach, wykonującym prace dyplomowe w materiale klinicznym Kliniki Hematologii Świętokrzyskiego Centrum Onkologii w Kielcach u innych promotorów. Dorobek organizatorski Klinika Hematologii Świętokrzyskiego Centrum Onkologii Za swój największy zawodowy i jednocześnie osobisty sukces uznaję organizację od podstaw i udział w ciągłym, dynamicznym rozwoju nowoczesnego ośrodka hematologicznego w Kielcach, jakim jest Klinika Hematologii Świętokrzyskiego Centrum Onkologii. Od 2007 roku byłem zaangażowany w projekt rozbudowy Działu, a obecnie Kliniki Hematologii ŚCO w Kielcach. Odpowiadałem zarówno za stronę merytoryczną projektu rozbudowy tego oddziału, jak i projekty naukowo badawcze, które są w nim realizowane. Pozyskałem z środków RPO dla województwa świętokrzyskiego 10 mln złotych na realizację badań naukowych w ramach nowopowstającego ośrodka hematologicznego, łącznie na budowę ośrodka około 40 mln zł. Nowa struktura organizacyjna Kliniki Hematologii i Transplantacji Szpiku ŚCO w Kielcach pozwoliła 14

na utworzenie odrębnych oddziałów: Hematologii i Nowotworów Krwi, Leczenia Ostrych Białaczek, Transplantacji Szpiku; wszystkie te oddziały funkcjonują w ramach jednej Kliniki, której jestem Kierownikiem. Utworzyłem w ramach Kliniki Hematologii i Transplantacji Szpiku Poradnie: Hematologii i Nowotworów Krwi, Zaburzeń Krzepnięcia, Transplantacyjna, Zaburzeń Odporności. Zorganizowałem Laboratorium Cytometrii przepływowej i Nefelometrii przy Klinice Hematologii i Transplantacji Szpiku ŚCO w Kielcach, które umożliwia wykonywanie badań z wykorzystaniem cytometru przepływowego, oznaczanie poziomu immunoglobulin wraz z ich podklasami, testów czynnościowych granulocytów, dla potrzeb zarówno Poradni Zaburzeń Odporności, jak również na potrzeby całego regionu świętokrzyskiego. Utworzyłem Laboratorium Cytologii i Mikroskopii Fluorescencyjnej przy Klinice Hematologii i Transplantacji Szpiku ŚCO w Kielcach. Obecnie organizuję również Pracownię Cytogenetyki przy Klinice Hematologii i Transplantacji Szpiku ŚCO w Kielcach. Współtworzyłem Zakład Biologii Molekularnej Świętokrzyskiego Centrum Onkologii. Wspólnie z tym zakładem opracowujemy obecnie projekt wykorzystywania sygnatur mirna, jako czynników prognostycznych w przewlekłej białaczce limfocytowej. Utworzyłem Oddział Transplantacji Szpiku w ramach Kliniki Hematologii ŚCO w Kielcach. Oddział ten uzyskał pozwolenie Ministra Zdrowia po wcześniejszej aprobacie ze strony Krajowej Rady Transplantacyjnej w październiku 2014. Obecnie oddział rozpoczął już swoją działalność. W 2014 roku zorganizowałem Bank Komórek Krwiotwórczych przy Klinice Hematologii i Transplantacji Szpiku ŚCO w Kielcach Bank ten otrzymał akredytację i pozwolenie na działalność wydaną przez Ministra Zdrowia po wcześniejszym pozytywnym zaopiniowaniu przez Krajowe Centrum Bankowania Tkanek i Komórek. Aktualnie jestem również kierownikiem tego Banku. Obecnie jestem również zaangażowany w projekt utworzenia Zakładu Onkokardioloogii w ramach Świętokrzyskiego Centrum Onkologii w Kielcach. 15