Sandra Piskorek i Nadia Niedźwiadek
Książka dokument piśmienniczy, zapis myśli ludzkiej, raczej obszerny, w postaci publikacji wielostronicowej o określonej liczbie stron, o charakterze trwałym. Dzisiejsza postać książki wywodzi się od kodeksu, czyli kartek połączonych grzbietem, które wraz z upowszechnieniem pergaminu zastąpiły poprzednią formę dokumentu piśmienniczego, czyli zwój.
Książka jest wielkim przyjacielem człowieka. Według mnie z całą pewnością warto czytać książki, postaram się to udowodnić następującymi argumentami. Pierwszym argumentem potwierdzającym moją tezę jest rozwijanie wyobraźni. Po drugie czytając książki można się wiele nauczyć. Wzbogacają one nasze słownictwo, Czytając utrwalamy jednocześnie zasady pisowni, zapamiętując trudniejsze wyrazy. Mimo, że w Internecie można łatwo i szybko znaleźć informacje, to nigdy nie zastąpi on książki.
Za książkę uważa się: Wydawnictwo zwarte przeciwieństwo czasopisma, może to być duży utwór literacki, zbiór mniejszych utworów, leksykon, podręcznik, poradnik, praca naukowa, dokument lub zbiór dokumentów, album, atlas itp. wydawnictwo dziełowe przeciwieństwo akcydensu utwór prozatorski, synonim powieści utwór obszerniejszy niż opowiadanie, nowela czy esej. zbiór mniejszych utworów prozatorskich, o określonej myśli przewodniej i wspólnej kompozycji, powiązanych w całość redakcyjną, także zbiór myśli, zapisków, notatek i artykułów.
Czytaj książki przyjacielu, a dotrzesz do celu!!!
Książka dawniej i dziś. Czy dawniejsza młodzież czytała więcej niż my? Lubili czytać, czy był to przykry obowiązek jak obecnie, dla niektórych przeczytanie lektury szkolnej? I przede wszystkim: czy ta sama książka wpłynęłaby na młodego człowieka, który żył w czasach II wojny światowej (gdy za czytanie polskiej literatury i uczenie się można było zginąć) tak jak na współczesnego nastolatka? Myślę, że to zależy od punktu widzenia. Kiedyś były inne czasy, inna młodzież i całkiem inne możliwości. Technika idzie bardziej do przodu oraz są coraz to nowsze środki masowego przekazu. Wraz z nowymi osiągnięciami nauki i techniki ludzie także stają się nowocześni chcą być na topie i coraz częściej zapominają o książkach. Na pewno dawniej literatura była ważniejsza i inaczej odbierana niż w dobie dzisiejszych komputerów i Internetu. Dawniej książki odgrywały wielką rolę w życiu młodzieży kształciły, rozwijały wyobraźnię i odrywały od smutnej, szarej rzeczywistości.
Ludzkim życiem kierują najczęściej emocje, opinie innych ludzi, rozmaite doniosłe wydarzenia. Zdarza się również, że wpływ na postępowanie człowieka mają książki. Wywołując określone emocje i przemyślenia, stają się przyczyną wielu decyzji podejmowanych przez niego. Powszechnie znane jest powiedzenie "książka to najlepszy przyjaciel człowieka". Lektura książki dostarcza wielu różnorodnych przeżyć, pomaga zrozumieć wiele spraw, daje pocieszenie, przynosi poradę, która ułatwia podjąć decyzję dotyczącą ludzkiego życia. Prawdą jest, że książka oddziałuje na człowieka, a jej potwierdzenie stanowią biografie bohaterów literackich. Postaciami, które najbardziej były podatne na działanie literatury, byli bohaterowie romantyczni. Romantycy byli taką grupą poetycką, która bardzo chętnie sięgała po dzieła wielkich pisarzy. Zachwycali się oni Chateaubriandem, Byronem, Schillerem, Rousseau, Goethem. Wielką miłością był również Szekspir czy Walter Scott. Poeci swoje upodobania literackie przenosili na postacie tworzonych przez siebie dzieł.
Rodzaje literackie Już od czasów szkolnych wiemy (a przynajmniej powinniśmy wiedzieć), że literatura dzieli się na 3 rodzaje: lirykę, epikę i dramat. Klasyfikacja ta uwzględnia formę wypowiedzi oraz budowę utworu. Tak więc: - epika obejmuje utwory, w których narracja jest podstawową formą wypowiedzi, oraz w których fabułę tworzy obiektywny dystans do zdarzeń i zjawisk; - liryka, to utwory głównie wierszowane. W nich najczęściej przedstawia się przeżycia wewnętrzne człowieka, jego uczucia, doznania i przekonania; - dramat obejmuje utwory, których zasadniczym przeznaczeniem jest realizacja sceniczna. Zwykle mają one charakter fabularny, w których dominuje dialog. Dramat stanowi dzieło literackie wtedy, kiedy jest porównywalny do tekstu epickiego lub lirycznego. Natomiast jako widowisko, przypisuje się go do sztuki teatralnej.
Według najnowszego raportu, przygotowywanego przez Bibliotekę Narodową, zaledwie 37 procent Polaków przeczytało w 2015 roku przynajmniej jedną książkę. Co w praktyce oznacza najniższy wynik w historii badań czytelnictwa w ogóle. Jak to możliwe? Normalnie. Nie czytamy, bo nikt nas tego nie nauczył. Nie pokazał nam, że to może być fajne. Nie mamy w Polsce mody na czytanie, nie mamy kultury czytania. W ostatnich latach zaczęły co prawda otwierać się kawiarnie, nastawione na leniwe popołudnia z książką, ale o miejsce w nich zabijać się raczej nie trzeba. W szkole kanon lektur kojarzy nam się z muzeum osobliwości, a czytanie kolejnych pozycji wydaje nam się zabawne jak trwała, to jest: wcale.
Czasami trafiamy na takie pozycje, że oczy same nam się zamykają. Niestety od niektórych książek wieje tak okropną nudą, że człowiek nijak nie może tego przetrawić. Kartkujemy książkę, na siłę próbujmy wyłuskać z niej coś, co nas może zaciekawić, ale niestety nasze starania spełzają na niczym. Co więc zrobić, żeby dana książka nas nie nudziła? Jak przedrzeć się przez czytelniczą nudę? Czytanie książek może być przyjemne, trzeba tylko wiedzieć, jak taki stan osiągnąć.
W codziennym kontakcie z książką nie dostrzegamy już ani jej wyjątkowości, ani wartości, jakie ze sobą niesie. Tymczasem, jako przedmiot kultury zasługuje ona na uwagę podobnie jak dzieło sztuki. Aby jednak spróbować nazwać książkę dziełem sztuki, trzeba przypomnieć jej historię i wskazać przyczyny, dla których powstała. Ponieważ zaś dzieło jest rezultatem sztuki, trzeba następnie odnaleźć w książce wszystkie cechy dzieła sztuki, zaprezentować jej podążającą za nowymi trendami w sztuce formę i szatę graficzną, ukazać miejsce w kulturze i nierozerwalny związek z człowiekiem. Dopiero wówczas można pokusić się o stwierdzenie, że książka, wywołująca u człowieka określone emocje, będąca wynikiem zaplanowanej i celowej twórczości, powstała z materii jako piękno wypełniające brak, jest dziełem równym dziełu sztuki i, jako takie, pomaga człowiekowi w adaptacji współtworząc świat jego kultury
Dzisiaj rodzice wolą dać dziecku telefon, żeby się czymś zajęło, niż poświęcić trochę czasu na przeczytanie mu bajki. A to błąd, bo książki powinny być dla najmłodszych tak samo naturalne, jak bieganie czy zabawa. Dlatego warto czytać książki dzieciom od najmłodszych lat poprawia to im chociażby słownictwo.
Nie gryzie, nie szczeka, więc nie omijaj jej już z daleka.