st. kpt. mgr inż. Maciej Chilicki Rzeczoznawca ds. zabezpieczeń przeciwpożarowych nr upr. 612/2014
Obecnie specyfikacja techniczna PKN- CEN/TS 54-14:2006 Systemy sygnalizacji pożarowej Część 14: Wytyczne planowania projektowania, instalowania, odbioru, eksploatacji i konserwacji jest w fazie nowelizacji. W związku z brakiem porozumienia dokument nadal nie będzie posiadał statusu normy europejskiej, a będzie w randze specyfikacji technicznej.
przeniesienie wielu postanowień specyfikacji z części informacyjnej (załącznika) do podstawowej części dokumentu uwzględniono zmiany związane z modyfikacją, rozszerzeniem, zmianami systemu (określono sposób wprowadzania zmian)
zakres ochrony opisanie ochrony nieautomatycznej obiektu, gdzie alarm pożarowy może być zainicjowany wyłącznie przez człowieka obszary nie wymagające ochrony: szyby i kanały kablowe mogą być bez ochrony jeśli kable posiadają reakcje na ogień B2ca zgodnie z normą EN 50399, jeżeli w tej przestrzenie przebiegają kable systemu sygnalizacji pożarowej to powinna być ona chroniona przez czujki
obszary nie wymagające ochrony: pustki budowlane zrezygnowano z opisu wielkości tych przestrzeni, zachowując wymóg obciążenia ogniowego poniżej 25 MJ/m2, jeśli w pustce przebiegają kable bezpieczeństwa to gęstość obciążenia ogniowego nie może przekraczać 15 MJ/m2 zadaszone rampy dostawcze chronione instalacją tryskaczową
ograniczenie skutków uszkodzeń (dwie metody): stosowanie kabli odpornych na oddziaływanie pożaru dopuszczalne realizowanie różnych funkcji na tym samym kablu, ale pojedyncze uszkodzenie nie może uniemożliwić: zainicjowania alarmu pożarowego na powierzchni większej niż dopuszczalna dla jednej strefy dozorowej lub rozgłaszania alarmu pożarowego na powierzchni większej niż dopuszczalna dla jednej strefy alarmowej lub funkcjonowania wszystkich urządzeń alarmowych w budynku
ograniczenie skutków uszkodzeń (dwie metody): stosowanie kabli, które nie są odporne na oddziaływanie pożaru poszczególne funkcje realizowane na oddzielnych kablach, pojedyncze uszkodzenie nie może uniemożliwić prawidłowego działania (w jednej strefie) więcej niż: zadziałania ręcznych ostrzegaczy pożarowych automatycznego wykrywania pożaru alarmowania
strefy dozorowe: jedna strefa dozorowa nie może pokrywać więcej niż jednej strefy pożarowej, przy czym małe strefy pożarowe mogą być wyłączone z tej zasady pojedyncza strefa dozorowa nie może przekraczać powierzchni 2000 m2 (obecnie 1600 m2) lub zawierać więcej niż 32 czujki punktowe lub skutkować odległością większą niż 60 metrów od wejścia do strefy do miejsca skąd człowiek może zobaczyć miejsce pożaru
nowe rodzaje czujek: czujki dymu zasysające (opisano klasy czułości (A, B, C) ze wskazaniem przestrzeni gdzie należy stosować poszczególne klasy) czujki gazów pożarowych (czujki punktowe reagujące na jeden lub więcej gazów powstających w czasie pożaru), ze wskazaniem, że z racji ich elektrochemicznego działania czujki posiadają określony czas przydatności
nowe rodzaje czujek: czujki wielodetektorowe (z rozróżnieniem względem czujek wielokryteriowych traktowanych jako dwie lub więcej czujek w jednej obudowie) opisano kombinacje czujki z detektorem dymu i ciepła, czujki z detektorem CO i ciepła podano również szczegółowe wymagania względem lokalizacji czujek wielodetektorowych w zależności od konfiguracji
ręczne ostrzegacze pożarowe wskazano podział na dwa typy (A pojedynczego działania, B podwójnego działania) rozmieszczenie czujek instalowanie czujek co najmniej 25 mm poniżej sufitu i w zakresie 10% wysokości sufitu punktowe czujki dymu przydatne do wysokości 12 m, a w sprzyjających warunkach do 16 metrów punktowe czujki płomienia przydatne do wysokości 45 w zależności od klasy i lokalizacji
rozmieszczenie czujek czujki zasysające przydatne do wysokości 12m, mogą być uznane za przydatne do wysokości 45 m pod warunkiem certyfikacji skuteczności wykrywania i zastosowania co najmniej 5 otworów klasy C dla wysokości do 16 m, 15 otworów klasy C do wysokości 25 m, co najmniej 15 otworów klasy B do wysokości 45 m zmiany w rozmieszczeniu czujek w stropach pochyłych
rozmieszczenie czujek uwzględnienie wpływu wentylacji w przypadku wentylacji przekraczającej 10 wymian na godzinę lub prędkość większa niż 5 m/s należy uwzględniać rozrzedzenie dymu wykrycie zagrożenia poprzez czujkę o wysokiej czułości, która wyłącza wentylację, a następnie wykrycie zagrożenia przez czujkę o normalnej czułości, która zlokalizuje pożar
rozmieszczenie czujek sufity podwieszane jeśli przestrzeń posiada powierzchnię ponad 200 m2 to nie jest dozwolone dzielenie obciążenia ogniowego przez powierzchnię, tylko trasy kablowe na każdym metrze kwadratowym o obciążeniu ogniowym większym niż 25 MJ/m2 muszą być dozorowane (przy samej trasie kablowej)
rozmieszczenie czujek zmniejszenie powierzchni dozorowania czujki ciepła 4,5 m; czujki dymu 6,2 m; Rozmieszczenie w szyku kwadratowym powoduje, że odległość pomiędzy czujkami ciepła 6,4 m; czujki dymu 8,8 m położenie ROP ów preferowana wysokość 1,2 metra, możliwa wysokość 0,9 1,4 metra
koincydencja czujek nie uwzględnianie w koincydencji ROP ów nie włączanie w koincydencję czujek ciepła uwzględnienie zwłoki każdego elementu dwa elementy koincydencji powinny być niezależne i zlokalizowane w innych pozycjach (ale w tym samym pomieszczeniu) w przypadku wyłączenia bądź awarii jednego elementu drugi element będzie w stanie wywołać odpowiednie działania
lokalizacja centrali: odpowiednia lokalizacja centrali zarówno dla personelu jak i strażaków odpowiadających na sygnał, zazwyczaj na kondygnacji na poziomie terenu, blisko wejścia do budynku określono wymagania w zakresie wysokości wyświetlacza, wskaźników, kątów widzenia jeśli urządzenie nie jest normalnie nadzorowane to urządzenie sygnalizacji równoległej powinno być wyniesione do nadzorowanego pomieszczenia jeśli centrala oddalona od wejścia to znaki bezpieczeństwa kierujące do centrali
kable: wprowadzenie kabli ognioodpornych- PH 30 oraz kabli o rozszerzonej ognioodporności PH 120 (głównie obiekty bez instalacji tryskaczowej z dodatkowymi obostrzeniami) obiekty o szczególnym ryzyku magazyny wysokiego składowania (najwyższy poziom składowania powyżej 9 metrów) rekomendowane systemy zasysające (określone długość do 30 metrów, jeden detektor na dwa regały) atria stosowanie czujek liniowych
181 ust. 1 WT: Budynek, w którym zanik napięcia w elektroenergetycznej sieci zasilającej może spowodować zagrożenie życia lub zdrowia ludzi, poważne zagrożenie środowiska, a także znaczne straty materialne, należy ( ) wyposażyć w samoczynnie załączające się oświetlenie awaryjne (zapasowe lub ewakuacyjne).
Oświetlenie awaryjne Awaryjne oświetlenie ewakuacyjne Awaryjne oświetlenie zapasowe
Norma PN-EN 1838:2005 Zastosowania oświetlenia. Oświetlenie awaryjne została 25 listopada 2013 zmieniona na normę PN-EN 1838:2013-11. W aktualnych warunkach technicznych do obligatoryjnego stosowania przywołana jest w dalszym ciągu norma PN-EN 1838:2005 Zastosowania oświetlenia. Oświetlenie awaryjne
Awaryjne oświetlenie ewakuacyjne Oświetlenie drogi ewakuacyjnej Oświetlenie strefy wysokiego ryzyka Znaki bezpieczeństwa Oświetlenie strefy otwartej
Wprowadzone zmiany: wprowadzono podświetlone znaki kierunku ewakuacji jako podgrupę opraw oświetlenia drogi ewakuacyjnej podświetlane znaki kierunku ewakuacji muszą mieć czas podtrzymania 1 godzinę, czas zadziałania jest dla strefy dróg ewakuacyjnych znak ma być zgodny pod względem kolorów oraz kształtów, aby dawał jasną informację dla ewakuowanych
Wprowadzone zmiany: wprowadzono podświetlone znaki kierunku ewakuacji jako podgrupę opraw oświetlenia drogi ewakuacyjnej brak tekstu na znakach kierunku ewakuacji (wyjście ewakuacyjne) zamiany względem oświetlenia stref wysokiego ryzyka: miejsca pracy szczególnie zagrożone z natężeniem oświetlenia nie mniejszym niż 10% oświetlenia podstawowego lecz nie mniej niż 15 lx
Wprowadzone zmiany: zamiany względem oświetlenia stref wysokiego ryzyka: nie może występować efekt stroboskopowy działanie oświetlenia powinno być określone przy współudziale głównego technologa (strefy Ex, składowane substancje chemiczne, rozdzielnie/stacje średniego/niskiego napięcia, elementy maszyn będące w ruchu) elementy, które po zaniku oświetlenia mogą stwarzać zagrożenie poprzez ruch, etc.
Wprowadzone zmiany: zamiany względem oświetlenia stref wysokiego ryzyka: pomieszczenia medyczne obszary z wysokimi temperaturami duże skupiska ludzi (możliwość stworzenia sytuacji paniki/niebezpiecznej w czasie ewakuacji)
Wprowadzone zmiany: zmodyfikowano katalog miejsc lokalizacji rozmieszczenia opraw: w pobliżu drzwi przeznaczonych do ewakuacji w pobliżu schodów, tak aby każdy stopień został oświetlony bezpośrednio każde miejsce zmiany poziomu podłoża nad znakami oświetlonymi zewnętrznie oraz innymi znakami bezpieczeństwa koniecznymi do oświetlenia podczas działania awaryjnego oświetlenia
Wprowadzone zmiany: zmodyfikowano katalog miejsc lokalizacji rozmieszczenia opraw: przy każdej zmianie kierunku ewakuacji - oprawy będą świeciły w obu kierunkach przy skrzyżowaniu korytarzy - oprawy będą świeciły w obu kierunkach w pobliżu wyjścia końcowego i na zewnątrz budynku prowadząc do miejsca bezpiecznego w pobliżu punktu medycznego wartość pionowego natężenia 5 lx na tym elemencie
Wprowadzone zmiany: zmodyfikowano katalog miejsc lokalizacji rozmieszczenia opraw: w pobliżu sprzętu przeciwpożarowego oraz alarmowego wartość pionowego natężenia 5 lx na tym elemencie w pobliżu sprzętu dla ewakuacji osób niepełnosprawnych w pobliżu bezpiecznych miejsc dla osób niepełnosprawnych w toaletach dla niepełnosprawnych
Wprowadzone zmiany: montaż opraw na wysokości powyżej 2 metrów nad podłogą, znaki kierunku ewakuacji widoczne w zakresie nie większym niż 20 stopni w poziomej linii widzenia z uwzględnieniem zasięgu rozpoznawania znaku
KONIEC CZĘŚCI V