Pole trójkąta ze współrzędnych punktów : P1(x1,y1), P2(x2,y2), P3(x3,y3)

Podobne dokumenty
// Funkcja glowna int main() { // zmienne int kont='t'; double x1, y1, x2, y2, x3, y3, a, b, c, p1, p2, p3, pole, ha, hb, hc;

Obliczenie pola wieloboku na podstawie współrzędnych wierzchołków

Obliczenie azymutów ze współrzędnych punktów tablica struktur punktów, tablica struktur azymutów

Transformacja współrzędnych przy 2 punktach dostosowania - przez wydłużenie i skręt lub transformacja liniowa

Obliczenie ciągów poligonowych otwartych, obustronnie nawiązanych

Obliczenie azymutu ze współrzędnych wersja C++ Builder

Definicje. Algorytm to:

Język ludzki kod maszynowy

Obliczenie azymutów ze współrzędnych punktów Azymuty i długości - tablica struktur, funkcje, zapis wyników do pliku

Wcięcie kątowe wstecz

Technologia informacyjna Algorytm Janusz Uriasz

START. Wprowadź (v, t) S:=v*t. Wyprowadź (S) KONIEC

Prof. Danuta Makowiec Instytut Fizyki Teoretycznej i Astrofizyki pok. 353, tel danuta.makowiec at gmail.com

Algorytm poprawny jednoznaczny szczegółowy uniwersalny skończoność efektywność (sprawność) zmiennych liniowy warunkowy iteracyjny

Wyszukiwanie największej spośród czterech liczb. Przykładowe rozwiązanie

Podstawy Programowania

Algorytmika i programowanie. dr inż. Barbara Fryc Wyższa Szkoła Informatyki i Zarządzania w Rzeszowie

1. Nagłówek funkcji: int funkcja(void); wskazuje na to, że ta funkcja. 2. Schemat blokowy przedstawia algorytm obliczania

IX. Wskaźniki.(3 godz.)

Podstawy i języki programowania

Schematy blokowe I. 1. Dostępne bloki: 2. Prosty program drukujący tekst.

ALGORYTMY. 1. Podstawowe definicje Schemat blokowy

Programowanie proceduralne INP001210WL rok akademicki 2017/18 semestr letni. Wykład 3. Karol Tarnowski A-1 p.

Wstęp do programowania INP001213Wcl rok akademicki 2017/18 semestr zimowy. Wykład 6. Karol Tarnowski A-1 p.

Informatyka 1. Plan dzisiejszych zajęć. zajęcia nr 1. Elektrotechnika, semestr II rok akademicki 2008/2009

Programowanie strukturalne i obiektowe. Funkcje

1. Informatyka - dyscyplina naukowa i techniczna zajmująca się przetwarzaniem informacji.

Co to jest algorytm? przepis prowadzący do rozwiązania zadania, problemu,

Elżbieta Kula - wprowadzenie do Turbo Pascala i algorytmiki

Podstawy programowania. Wykład Funkcje. Krzysztof Banaś Podstawy programowania 1

Ilość cyfr liczby naturalnej

a[1] a[2] a[3] a[4] a[5] a[6] a[7] a[8] a[9] a[10]

Iteracje. Algorytm z iteracją to taki, w którym trzeba wielokrotnie powtarzać instrukcję, aby warunek został spełniony.

Algorytmy. dr Dariusz Banaś (UJK) Seminarium w ramach projektu Fascynujący Świat Nauki dla uczniów gimnazjów. wersja 0.9. Start.

Podstawy programowania, Poniedziałek , 8-10 Projekt, część 1

ALGORYTMY Algorytm poprawny jednoznaczny szczegółowy uniwersalny skończoność efektywność (sprawność) zmiennych liniowy warunkowy iteracyjny

Programowanie strukturalne

Pzetestuj działanie pętli while i do...while na poniższym przykładzie:

Struktury Struktura polami struct struct struct struct

Zadanie : Wyznaczyć położenie głównych centralnych osi bezwładności i obliczyć główne centralne momenty bezwładności Strona :1

Plik klasy. h deklaracje klas

4. Wyrzuć wyjątek jeśli zmienna ist nie istnieje bloki: try, catch i wyrzucanie wyjątku

Wstęp do programowania INP001213Wcl rok akademicki 2017/18 semestr zimowy. Wykład 12. Karol Tarnowski A-1 p.

Zad. 3: Rotacje 2D. Demonstracja przykładu problemu skończonej reprezentacji binarnej liczb

Podstawy Programowania Algorytmy i programowanie

Programowanie - wykład 4

1 Podstawy c++ w pigułce.

Języki i techniki programowania Ćwiczenia 2

Podstawy Informatyki. Algorytmy i ich poprawność

Geomatyka02 Wczytanie danych, obliczenie długości, azymutu i kąta ze współrzędnych. Przygotowanie do pracy

2.4 Dziedziczenie. 2.4 Dziedziczenie Przykłady programowania w C - kurs podstawowy

Algorytm. Krótka historia algorytmów

INFORMATYKA W SZKOLE. Podyplomowe Studia Pedagogiczne. Dr inż. Grażyna KRUPIŃSKA. D-10 pokój 227

Scenariusz lekcji opartej na programie Program nauczania informatyki w gimnazjum DKW /99

( wykł. dr Marek Piasecki )

Programowanie obiektowe

Algorytm. a programowanie -

ALGORYTMY. 1. Podstawowe definicje Schemat blokowy

Wielokąty na płaszczyźnie obliczenia z zastosowaniem trygonometrii. Trójkąty. Trójkąt dowolny. Wielokąty trygonometria 1.

Zajęcia nr 5 Algorytmy i wskaźniki. dr inż. Łukasz Graczykowski mgr inż. Leszek Kosarzewski Wydział Fizyki Politechniki Warszawskiej

wykład II uzupełnienie notatek: dr Jerzy Białkowski Programowanie C/C++ Język C - funkcje, tablice i wskaźniki wykład II dr Jarosław Mederski Spis

W języku C dostępne są trzy instrukcje, umożliwiające tworzenie pętli: for, while oraz do. for (w1;w2;w3) instrukcja

Elementy języka C. ACprogramislikeafastdanceonanewlywaxeddancefloorbypeople carrying razors.

Algorytmy. Programowanie Proceduralne 1

Zapisywanie w wybranej notacji algorytmów z warunkami i iteracyjnych

Ćwiczenie 3 z Podstaw programowania. Język C++, programy pisane w nieobiektowym stylu programowania. Zofia Kruczkiewicz

1 Wprowadzenie do algorytmiki

Jak napisać program obliczający pola powierzchni różnych figur płaskich?

Tablice i struktury. czyli złożone typy danych. Programowanie Proceduralne 1

Proste algorytmy w języku C

Programowanie komputerowe. Zajęcia 7

MATERIAŁY DO ZAJĘĆ I. Podstawowe pojęcia. Algorytm. Spis treści Przepis

Moduł Handlowo-Magazynowy Przeprowadzanie inwentaryzacji z użyciem kolektorów danych

Sortowanie przez wstawianie Insertion Sort

POLITECHNIKA OPOLSKA

Podstawy programowania (1)

Metody numeryczne Laboratorium 2

WYKŁAD 8. Funkcje i algorytmy rekurencyjne Proste przykłady. Programy: c3_1.c..., c3_6.c. Tomasz Zieliński

Metody Metody, parametry, zwracanie wartości

Wykład z Technologii Informacyjnych. Piotr Mika

Projekty zaliczeniowe Podstawy Programowania 2012/2013

Ćwiczenie 4 z Podstaw programowania. Język C++, programy pisane w nieobiektowym stylu programowania. Zofia Kruczkiewicz

Lista zadań nr 2 z Matematyki II

Podstawy informatyki. Informatyka stosowana - studia niestacjonarne. Grzegorz Smyk. Wydział Inżynierii Metali i Informatyki Przemysłowej

EGZAMIN MATURALNY Z INFORMATYKI 17 MAJA 2016 POZIOM PODSTAWOWY. Godzina rozpoczęcia: 14:00 CZĘŚĆ I WYBRANE: Czas pracy: 75 minut

Python dla początkujących. Małgorzata Niewiem AGH, GGiOŚ, Katedra Geoinformatyki i Informatyki Stosowanej SATIM Satelitarny Monitoring

PoniŜej znajdują się pytania z egzaminów zawodowych teoretycznych. Jest to materiał poglądowy.

Język C++ zajęcia nr 2

Programowanie komputerowe. Zajęcia 1

I. Podstawy języka C powtórka

Pytanie 1. Pytanie 2. Pytanie 3 WOJEWÓDZKI KONKURS INFORMATYCZNY. Treść pytania

Spis treści. Część I Metody reprezentowania informacji oraz struktury danych...9. Wprowadzenie Rozdział 1. Reprezentacja liczb całkowitych...

Sposoby przedstawiania algorytmów

Wprowadzenie do programowania w języku Visual Basic. Podstawowe instrukcje języka

Monika Wrzosek (IM UG) Programowanie obiektowe 21 / 25

Wstęp do Informatyki

Programowanie w Javie Lista nr 1. Wybieramy kategorię Java, a wśród Projektów Java Application i [NEXT]

Zad. 4: Rotacje 2D. 1 Cel ćwiczenia. 2 Program zajęć. 3 Opis zadania programowego

Programowanie strukturalne i obiektowe

TEMAT : KLASY DZIEDZICZENIE

Transkrypt:

Pole trójkąta ze współrzędnych punktów : P1(x1,y1), P2(x2,y2), P3(x3,y3) Dane są współrzędne wierzchołków trójkąta. Obliczyd pole tego trójkąta. Algorytm Wzór rozwiązujący: 2P = Dx 1,2 Dy 1,2 Dx 1,3 Dy 1,3 Stąd: 2P = Dx12*Dy13 Dx13*Dy12 P=2P/2 Drugi wzór 2P = x1 y1 1 x2 y2 1 x3 y3 1 Stąd: 2P = x1*y2+x2*y3+x3*y1-x3*y2-x1*y3-x2*y1 P = 2P/2 Kontrola: obliczenie boków ze współrzędnych i obliczenie pola ze wzoru Herona: Specyfikacja problemu algorytmicznego Problem algorytmiczny: Obliczenie pola powierzchni trójkąta ze współrzędnych wierzchołków Dane wejściowe: Współrzędne punktów wierzchołków trójkąta Dane wyjściowe: pole trójkąta obliczone z przyrostów współrzędnych(form Hausbrandta), pole z metody wyznacznikowej ze współrzędnych, pole na podstawie boków wg wzoru Herona, boki a, b, c, obliczone ze współrzędnych oraz wysokości ha, hb, hc. Algorytm za pomocą listy kroków: 1. Nagłówek programu i wyświetlenie opcji: 1 -obliczenia, 2 -koniec programu, 3- pomoc,. 2. Wybór opcji: 1 przejście do punktu 3, '2' pomoc, 3 wyjście z programu 3. Wprowadzenie współrzędnych wierzchołków trójkąta funkcja dane(x1, y1, x2, y2, x3, y3) 4. Obliczenie pola ze współrzędnych pośrednim obliczeniem przyrostów funkcja p1= area(x1, y1, x2, y2, x3, y3) pole1 5. Obliczenie pola metodą wyznaczników - funkcja p2=area1(x1, y1, x2, y2, x3, y3) - pole 2 6. Obliczenie boków ze współrzędnych funkcja boki(x1, y1, x2, y2, x3, y3, a, b, c); 7. Obliczenie pola ze wzoru Herona - funkcja p3=area2(a, b, c, ha, hb, hc) - pole 3 8. Wyświetlenie wyników - funkcja wyniki(p1, p2, p3, a, b, c, ha, hb, hc)

9. Wydruk wyników do pliku - funkcja wydrplik(x1,y1,x2,y2,x3,y3, p1, p2, p3, a, b, c, ha, hb, hc); 10. Pytanie czy dalsze obliczenia, jeśli tak przejście do punktu 1 Pseudokod Zastosowano pętlę do while o schemacie: do { lista_instrukcji } while (warunekkoncowy); Pseudokod programu głównego Powtarzaj {wywołuj funkcje: witaj(), dane(), area(), area1(), boki(), area2(), wyniki(), wydrplik(); Wyświetl pytanie czy dalsze obliczenia. Wprowadź odpowiedź kont T kontynuacja, inna - koniec } dopóki kont= T ; Funkcja główna main() kont='t'; // kontynuacja ustawiona na t do // powtarzaj { clrscr(); witaj(); // nagłowek programu, pytanie czy uruchomid pomoc lub wyjśd z programu dane(x1, y1, x2, y2, x3, y3); // wprowadzenie współrzędnych przez referencję p1= area(x1, y1, x2, y2, x3, y3); // pole 1 z przyrostów p2=area1(x1, y1, x2, y2, x3, y3); // pole 2 met. wyznacznikową boki(x1, y1, x2, y2, x3, y3, a, b, c); // obliczenie boków p3=area2(a, b, c, ha, hb, hc); // pole 3 ze wzoru Herona wyniki(p1, p2, p3, a, b, c, ha, hb, hc); // wyświetlenie wyników wydrplik(x1,y1,x2,y2,x3,y3, p1, p2, p3, a, b, c, ha, hb, hc); // wydruk do pliku puts("\ndalsze obliczenia (T, lub t) "); fflush(stdin); kont=getchar(); } while (kont=='t' kont=='t'); // dopóki kontynuacja == T lub t Deklaracje funkcji przekazywanie parametrów przez referencję znak & // Funkcje - deklaracje void witaj(); // nagłówek programu, pytanie czy uruchomid pomoc lub wyjśd z programu void pomoc(); // pomoc - szkic, wzory void dane(double &x1, double &y1, double &x2, double &y2, double &x3, double &y3); // wprowadzenie danych double area(double &x1, double &y1, double &x2, double &y2, double &x3, double &y3); // obl. pola z dx, dy double area1(double &x1, double &y1, double &x2, double &y2, double &x3, double &y3); // obl. pola met. wyznacznikową void boki(double x1, double y1, double x2, double y2, double x3, double y3, double &a, double &b, double &c); // obl. bokow double area2(double a, double b, double c, double &ha, double &hb, double &hc); // pole z dlug. bokow float dl(float x1, float y1, float x2, float y2); // długośd. ze współrzędnych void wyniki(double &p1, double &p2, double &p3, double &a, double &b, double &c, double &ha, double &hb, double hc); // wyświetl. wynikow // wydruk wynikow do pliku void wydrplik(double &x1, double &y1, double &x2, double &y2, double &x3, double &y3, double &p1, double &p2, double &p3, double &a, double &b, double &c, double &ha, double &hb, double &hc); Opis funkcji: dane wczytanie danych; area() pola, boki obliczenie boków, dl() długośd ze współrzędnych, wyniki wyświetlenie wyników, wydr plik() - zapis wyników do pliku witaj() wstępna funkcja po starcie programu, pomoc() pomoc, krótki opis programu Schemat blokowy Uproszczony schemat - do narysowania programem komputerowym: Word, Dia, Paint itp.

Schemat blokowy programu głównego START witaj() dane() p1= area() p2=area(1) boki() wyniki() wydrplik() dane() Wczytaj decyzję dalszych obliczeo: kont Tak kont= T Nie STOP

Przykłady obliczeo: Przykład 1 Program PTxy.cpp A(200.000, -103.130) B(603.250, 501.330) C(101.180, 200.320) Pole z form Hausbrandta : 91049.475 Pole z metody wyznacznikowej : 91049.477 Pole na podstawie bokow wg wzoru Herona : 91049.484 a = 585.390 b = 319.135 c = 726.624 ha = 311.073 hb = 570.601 hc = 250.610 Obliczyl:... Przykład 2 Program PTxy.cpp A(0.000, 0.000) B(1.000, 0.000) C(1.000, 1.000) Pole z form Hausbrandta : 0.500 Pole z metody wyznacznikowej : 0.500 Pole na podstawie bokow wg wzoru Herona : 0.500 a = 1.000 b = 1.414 c = 1.000 ha = 1.000 hb = 0.707 hc = 1.000 Obliczyl:...

Program PTxy.cpp A(0.000, 0.000) B(1.000, 1.000) C(0.000, 1.000) Pole z form Hausbrandta : 0.500 Pole z metody wyznacznikowej : 0.500 Pole na podstawie bokow wg wzoru Herona : 0.500 a = 1.000 b = 1.000 c = 1.414 ha = 1.000 hb = 1.000 hc = 0.707 Obliczyl:...