Wykonawcy WZP.DZ.271.1. 40.2013 Wrocław, 25.03.2013r. ZP/PN/44/WNS/ 866,871 / 7,8/2013 Dotyczy: postępowania o udzielenie zamówienia publicznego pn. Usługi w zakresie szacowania nieruchomości niezabudowanych i zabudowanych dla potrzeb Gminy Wrocław Działając na podstawie art. 38 ust 2 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych (Dz.U. z 25 czerwca 2010 r. Nr 113 poz. 759 z późn. zm.) informuję, Ŝe w dniach 15 i 18 marca 2013 r. wpłynęły pytania dotyczące treści SIWZ. PoniŜej zaprezentowana jest treść pytań wraz z odpowiedziami. Pytanie nr 1 Jaka jest wysokość kwoty netto przeznaczonej przez Zamawiającego na sfinansowanie zamówionej usługi. JeŜeli na tym etapie Zamawiający nie moŝe lub nie chce ujawnić wysokości tej kwoty to proszę wyjaśnić sens takiego postępowania i podać precyzyjnie podstawę prawną. Zgodnie z dyspozycją art. 86 ust 3 ustawy Prawo zamówień publicznych (Dz.U. z 25 czerwca 2010 r. Nr 113 poz. 759 z późn. zm.), Zamawiający zobowiązany jest do podania kwoty jaką zamierza przeznaczyć na sfinansowanie zamówienia bezpośrednio przed otwarciem ofert. Zgodnie z powyŝszym zapisem, Wykonawca nie moŝe uzyskać informacji w tym zakresie wcześniej niŝ określają to postanowienia ustawy. Pytanie nr 2 W SIWZ i dołączonej do niej umowie zapisano, Ŝe szkice lokali mają zawierać oświadczenie osoby posiadającej uprawnienia budowlane w specjalności architektonicznej. W ustawie o gospodarce nieruchomościami w art. 174, ust 3a, zapisano: Rzeczoznawca majątkowy moŝe sporządzać opracowania i ekspertyzy, niestanowiące operatu szacunkowego, dotyczące między innymi w pkt 4 oznaczenia przedmiotu odrębnej własności lokali. Delegacja dla rzeczoznawców do wydawania oświadczeń czy lokal spełnia warunki samodzielności jest więc jasno zapisana w ustawie. Proszę odpowiedzieć jednoznacznie czy osoby posiadające uprawnienia rzeczoznawcy majątkowego mogą wydawać takie oświadczenia. JeŜeli nie to proszę uzasadnić obowiązującymi przepisami prawa. Stosownie do art. 2 ust. 2 i 3 ustawy o własności lokali (tekst jednolity Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 ze zm.) samodzielnym lokalem mieszkalnym, w rozumieniu ustawy, jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami
pomocniczymi słuŝą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych. Przepis ten stosuje się odpowiednio równieŝ do samodzielnych lokali wykorzystywanych zgodnie z przeznaczeniem na cele inne niŝ mieszkalne. Korzystając z komentarzy zawartych w literaturze (np. Krótkie Komentarze Becka, Gerard Bieniek, Zenon Marmaj, 2006) lokal samodzielny moŝna określić jako taki, który: 1. spełnia odpowiednie wymagania techniczno-budowlane dotyczące moŝliwości pobytu stałego i moŝliwości zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych (lub innych, zgodnie z przeznaczeniem lokalu), 2. moŝna z niego korzystać bez konieczności korzystania z innego samodzielnego lokalu wydzielenie ścianami trwałymi i połoŝenie względem innych lokali i części wspólnych. Ad.1. NaleŜy załoŝyć, Ŝe w samodzielnym lokalu mieszkalnym powinna być zapewniona moŝliwość zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych, tzn. higienicznych, bytowych, przestrzeni gwarantującej prywatność i bezpieczeństwo, warunków do prowadzenia samodzielnego gospodarstwa domowego. Pomocniczym elementem w dokonywaniu oceny są przepisy techniczno-budowlane określone w Prawie budowlanym, tzn. zawarte w Rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 12.04.2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 75 poz. 690 ze zmianami), niemniej jednak w przypadku budynków starych nie moŝna zakładać ich kompletnego spełnienia. Odstępstwo od obowiązujących obecnie wymagań powinno być uwarunkowane oceną spełnienia w lokalu kryteriów dotyczących stanu technicznego budynku i lokali, zapewnienia bezpieczeństwa i zdrowia zamieszkujących tam osób, moŝliwości pełnienia funkcji Ŝyciowych przez osoby zamieszkujące lokal. Ad.2. Analizując sposób wydzielenia lokalu w obrębie budynku naleŝy wziąć pod uwagę realne wydzielenie lokalu ścianami stanowiącymi przegrody budowlane, które powinny być wykonane z trwałych i solidnych materiałów. Przegrody te powinny w sposób jednoznaczny oddzielać lokal od innych lokali i części wspólnych budynku. Nie są brane pod uwagę przepisy dotyczące klasy odporności ogniowej elementów budynku. Jak stanowi art. 2 ust. 3 ww. ustawy spełnienie wymagań samodzielności lokalu, o których mowa w art. 2 ust. 2, stwierdza starosta. W Urzędzie Miejskim Wrocławia zadania te wykonywane są w Wydziale Architektury i Budownictwa. Potwierdzenie ma formę zaświadczenia. Przepisy dotyczące wydawania zaświadczeń zawarte są w kodeksie postępowania administracyjnego. Zgodnie z art. 217 2 pkt 1 k.p.a. zaświadczenie urzędowo potwierdzające określone fakty lub stan prawny wydawane jest jeśli wymaga tego przepis prawa (art. 217 2 pkt 1 k.p.a.). W tym przypadku przepisem tym jest art. 2 ustawy o własności lokali. Stwierdzenie spełnienia przez lokal mieszkalny lub uŝytkowy wymagań, o których mowa w art. 2 ust. 2 ustawy jest czynnością materialno-techniczną, która - odmiennie, niŝ wynika to z art. 218 1 k.p.a. - opiera się na określeniu stanu samodzielności lokalu nie na podstawie materiałów znajdujących się w wyłącznym posiadaniu organu, lecz na podstawie dokumentacji przedstawionej przez ubiegającego się o wydanie zaświadczenia. Dodatkowo przepis art. 218 2 k.p.a. upowaŝnia organ do przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego w koniecznym zakresie a więc takim by mógł dokonać urzędowego potwierdzenia faktów lub stanu prawnego jak wymaga tego określony przepis. W art. 2 ust. 5 i 6 ustawy o własności lokali ustawodawca przewidział sposób udokumentowania przez wnioskodawcę samodzielnego lokalu. A mianowicie, lokale wraz z pomieszczeniami do nich przynaleŝnymi zaznacza się na rzucie odpowiednich kondygnacji budynku, a w razie połoŝenia pomieszczeń przynaleŝnych poza budynkiem - takŝe na wyrysie z operatu ewidencyjnego. W razie zaś braku dokumentacji technicznej budynku, zaznaczeń, o których mowa Strona 2/8
w ust. 5, dokonuje się, zgodnie z wymogami przepisów Prawa budowlanego, co odnosi się do wykonania niezbędnej dokumentacji. Materiały niezbędne do dokonania oceny samodzielności lokalu, wymagane do wniosku o wydanie zaświadczenia o samodzielności lokali zostały określone na podstawie przepisów ustawy o własności lokali, a takŝe w oparciu o orzecznictwo organów II instancji, sądów administracyjnych i wieloletnią praktykę. Dostarczone materiały mają umoŝliwić organowi przeprowadzenie postępowania wyjaśniającego w koniecznym zakresie, a więc takim by mógł dokonać urzędowego potwierdzenia spełnienia wymagań techniczno-budowlanych, co sprowadza się do określenia stanu samodzielności lokalu nie na podstawie materiałów znajdujących się w posiadaniu organu, lecz na podstawie dokumentacji przedstawionej przez ubiegającego się o wydanie zaświadczenia (por. ONSAiWSA 2009/5/83, LEX 508792 ). W budynkach starych, zamiast dokumentacji technicznej lub inwentaryzacji architektoniczno-budowlanej z zaznaczeniem granic lokalu, do wniosków dołączane są uproszczone rysunki z oświadczeniem osoby posiadającej uprawnienia budowlane w specjalności architektonicznej potwierdzającym, Ŝe dany lokal spełnia warunki samodzielności określone w art. 2, ust. 2 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 roku o własności lokali (jednolity tekst Dz. U. z 2000 r. nr 80, poz. 903 ze zmianami). UmoŜliwiając złoŝenie innych materiałów niŝ wymagane ustawą o własności lokali, dopuszczono na odstępstwo, bowiem uproszczone rysunki, nie zawierają elementów pozwalających na dokonanie przez organ samodzielnej oceny spełnienia wymagań technicznych (np. wymagania dotyczące potrzeb bytowych, higieniczno sanitarnych, zawiązanych z pobytem stałym) i zastosowania ewentualnych odstępstw od nich (brak zagroŝenia dla zdrowia lub Ŝycia, stan techniczny lokalu). Wobec powyŝszego elementem pomocniczym, uzupełniającym uproszczony rysunek, jest oświadczenie osoby posiadającej uprawnienia budowlane w specjalności architektonicznej. Oświadczenie to, złoŝone przez osobę, która dokonała oględzin lokalu, znającą przepisy dotyczące wymagań techniczno-budowlanych, ma gwarantować, Ŝe w lokalu zostały zapewnione warunki do uŝytkowania go zgodnie z przeznaczeniem i jest on wydzielony ścianami trwałymi w obrębie budynku. Osoby posiadające uprawnienia budowlane w specjalności architektonicznej uprawnione są do sporządzania projektów architektoniczno-budowlanych w zakresie architektury, a więc posiadają, między innymi, znajomość przepisów techniczno-budowlanych dotyczących spełnienia wymagań koniecznych do zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych (zawartych w Rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 12.04.2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 75 poz. 690 ze zmianami). Zgodnie z art. 174 ust. 3a pkt 4 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jednolity Dz.U. z 2010, nr 102 poz. 651 ze zm.) - rzeczoznawcy majątkowi mogą opracowywać ekspertyzy i opinie związane z oznaczaniem przedmiotu odrębnej własności lokali. Jak wyŝej obszernie wyjaśniono - ustanawianie odrębnej własności lokali odbywa się zgodnie z przepisami ustawy o własności lokali. Przedmiotem odrębnej własności moŝe być tylko lokal spełniający wymóg samodzielności, którego spełnienie stwierdza starosta w formie zaświadczenia, na podstawie materiałów potwierdzających, iŝ lokal moŝe zostać wyodrębniony z istniejącej nieruchomości i mogą do niego (lub nie) przynaleŝeć pomieszczenia połoŝone w innej części budynku lub poza budynkiem (w obrębie tej samej nieruchomości). W ustawie o własności lokali nie uŝyto w ogóle sformułowania oznaczanie przedmiotu odrębnej własności lokali. Strona 3/8
Trudno zatem powiedzieć, czy opinia rzeczoznawcy majątkowego odnosząca się do oznaczania lokali ma dotyczyć tego, jak ustanawiać odrębną własność lokali w budynkach nowo wybudowanych lub takich, w których jeszcze nie ustanowiono odrębnej własności Ŝadnego lokalu. Wtedy rzeczoznawca ewentualnie wskazywałby, co powinno wchodzić w skład poszczególnych lokali (np. które pomieszczenia powinny być przynaleŝne do których lokali) oraz jak obliczyć udziały we własności nieruchomości wspólnej przypadające na poszczególne lokale. Czy teŝ chodziło o to, by rzeczoznawca wskazywał błędy popełniane wcześniej przy ustanawianiu odrębnej własności lokali, powodujące np., Ŝe suma udziałów wynikająca z aktów ustanawiających odrębną własność poszczególnych lokali nie jest równa 1, grunt wchodzący w skład nieruchomości wspólnej nie spełnia wymogów przewidzianych dla działek budowlanych albo pomieszczenia przynaleŝne do poszczególnych lokali zostały zbyte wraz z innymi lokalami, niŝ powinny. Na taki stan rzeczy rzeczoznawca nie miał i nie ma wpływu. MoŜe jedynie proponować właścicielom lokali, wybranym przez tych właścicieli zarządom lub zarządcom nieruchomości wspólnych pewne sposoby naprawienia sytuacji. Być moŝe chodzi o inne zmiany w stanie własności nieruchomości wspólnej, które mógłby zaproponować rzeczoznawca majątkowy, np. wydzielenie z niej niezabudowanej działki, ustanowienie odrębnej własności lokalu z części nieruchomości wspólnej, nabycie praw do gruntów sąsiednich lub dokonanie zmiany udziałów. (Ustawa o gospodarce nieruchomościami. Komentarz., Ewa Bończak-Kucharczyk, LEX 2011). W związku z powyŝszymi wyjaśnieniami naleŝy stwierdzić, iŝ na szkicu lokalu winno się znajdować odpowiednie oświadczenie osoby posiadającej uprawnienia budowlane w specjalności architektonicznej. Pytanie nr 3 W nawiązaniu do pytania nr 2 czy postępowanie przetargowe i SIWZ muszą być bezwzględnie zgodne ze wszystkimi przepisami polskiego prawa dotyczącymi przedmiotu przetargu? Czy są jakieś wyjątki od tej zasady? Postępowania przetargowe muszą być zgodne z obowiązującymi przepisami a takŝe potrzebami Zamawiającego. Pytanie nr 4 Oświadczenie stwierdzające, Ŝe lokal mieszkalny jest samodzielny zgodnie przepisami art. 2 ust 2 ustawy o własności lokali i zamieszczane na szkicu lokalu dołączanym do wniosku o samodzielności lokalu, w istocie dotyczy stwierdzenia czy lokal spełnia przepisy budowlane dla pomieszczeń przeznaczonych na stały pobyt ludzi. Wydział Architektury i Budownictwa Urzędu Miejskiego w codziennej praktyce, monopol na wydawanie tych oświadczeń, a więc i wyłączność na znajomość prawa budowlanego ( w tym, takŝe Rozporządzenie Ministra Infrastruktury w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie) zarezerwował dla osób posiadających uprawnienia budowlane w specjalności architektonicznej. Zostało to przeniesione wprost do SIWZ. Taka ścisłą delegacja dla architektów na tle praktyki stosowanej w Polsce jest wyjątkiem. W większości urzędów w Polsce dopuszczone są równieŝ oświadczenia składane przez inŝynierów budowlanych i rzeczoznawców majątkowych, a zapisy we wnioskach o osobach uprawnionych do wydawania takich oświadczeń są sformułowane ogólnie zgodnie z obowiązującym prawem. Przykładowo w Warszawie wydawać takie oświadczenia mogą osoby posiadające uprawnienia budowlane w specjalności architektonicznej, konstrukcyjnobudowlanej bądź rzeczoznawcy majątkowi. Proszę odpowiedzieć jednoznacznie czy osoby posiadające uprawnienia konstrukcyjno-budowlane bez ograniczeń równieŝ mogą wydawać takie oświadczenia. JeŜeli nie to proszę uzasadnienie na podstawie obowiązujących przepisów prawa. Strona 4/8
Stosownie do art. 2 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (tekst jednolity Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 ze zm.) - samodzielnym lokalem mieszkalnym jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi słuŝą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych. Przepis ten stosuje się odpowiednio równieŝ do samodzielnych lokali wykorzystywanych zgodnie z przeznaczeniem na cele inne niŝ mieszkalne. Spełnienie wymagań, o których wyŝej mowa, stwierdza starosta w formie zaświadczenia. W Urzędzie Miejskim Wrocławia zadania te wykonywane są w Wydziale Architektury i Budownictwa. Potwierdzenie ma formę zaświadczenia. Przepisy dotyczące wydawania zaświadczeń zawarte są w kodeksie postępowania administracyjnego. Zgodnie z art. 217 2 pkt 1 k.p.a. zaświadczenie urzędowo potwierdzające określone fakty lub stan prawny wydawane jest jeśli wymaga tego przepis prawa (art. 217 2 pkt 1 k.p.a.). W tym przypadku przepisem tym jest art. 2 ustawy o własności lokali. Stwierdzenie spełnienia przez lokal mieszkalny lub uŝytkowy wymagań, o których mowa w art. 2 ust. 2 ustawy jest czynnością materialno-techniczną, która - odmiennie, niŝ wynika to z art. 218 1 k.p.a. - opiera się na określeniu stanu samodzielności lokalu nie na podstawie materiałów znajdujących się w wyłącznym posiadaniu organu, lecz na podstawie dokumentacji przedstawionej przez ubiegającego się o wydanie zaświadczenia. Dodatkowo przepis art. 218 2 k.p.a. upowaŝnia organ do przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego w koniecznym zakresie a więc takim by mógł dokonać urzędowego potwierdzenia faktów lub stanu prawnego jak wymaga tego określony przepis. Dostarczone materiały mają umoŝliwić organowi przeprowadzenie postępowania wyjaśniającego w koniecznym zakresie, a więc takim by mógł dokonać urzędowego potwierdzenia spełnienia wymagań techniczno-budowlanych, co sprowadza się do określenia stanu samodzielności lokalu nie na podstawie materiałów znajdujących się w posiadaniu organu, lecz na podstawie dokumentacji przedstawionej przez ubiegającego się o wydanie zaświadczenia (por. ONSAiWSA 2009/5/83, LEX 508792 ). Z art. 2 ust. 6 ustawy o własności lokali wynika, Ŝe do oznaczania lokalu i pomieszczeń do niego przynaleŝnych połoŝonych wewnątrz budynku mieszkalnego słuŝyć mają te same rzuty odpowiednich kondygnacji budynku, które stanowią jeden ze składników dokumentacji technicznej budynku, wymaganej przepisami prawa budowlanego. Art. 60 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. prawo budowlane (tekst jednolity Dz. U. z 2006 r., Nr 156, poz. 1118 ze zm.) nakłada na inwestora obowiązek, by oddając do uŝytkowania obiekt budowlany, przekazał właścicielowi lub zarządcy obiektu dokumentację budowy i dokumentację powykonawczą, w skład której wchodzi m.in., zgodnie z art. 57 ust. 1 pkt 5 prawa budowlanego, inwentaryzacja geodezyjna powykonawcza (która powinna zawierać teŝ rzuty odpowiednich kondygnacji budynku), a art. 63 nakłada na właściciela lub zarządcę obiektu budowlanego obowiązek przechowywania opracowań projektowych i dokumentów technicznych robót budowlanych wykonywanych w toku jego uŝytkowania. W przypadku gdy brak jest dokumentacji technicznej budynku, a więc nie ma rzutów poszczególnych kondygnacji budynku, na których moŝna byłoby zaznaczyć lokal i przynaleŝne do niego pomieszczenia, art. 2 ust. 6 ustawy o własności lokali przewiduje, Ŝe odpowiednich zaznaczeń dokonuje się na inwentaryzacji zgodnie z wymogami przepisów prawa budowlanego. W budynkach starych, zamiast dokumentacji technicznej lub inwentaryzacji architektoniczno-budowlanej z zaznaczeniem granic lokalu, do wniosków dołączane są uproszczone rysunki z oświadczeniem osoby posiadającej uprawnienia budowlane w specjalności architektonicznej potwierdzającym, Ŝe dany lokal spełnia warunki samodzielności określone w art. 2, ust. 2 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 roku o własności lokali (jednolity tekst Dz. U. z 2000 r. nr 80, poz. 903 ze zmianami). Strona 5/8
UmoŜliwiając złoŝenie innych materiałów niŝ wymagane ustawą o własności lokali, dopuszczono na odstępstwo, bowiem uproszczone rysunki, nie zawierają elementów pozwalających na dokonanie przez organ samodzielnej oceny spełnienia wymagań technicznych (np. wymagania dotyczące potrzeb bytowych, higieniczno sanitarnych, zawiązanych z pobytem stałym) i zastosowania ewentualnych odstępstw od nich (brak zagroŝenia dla zdrowia lub Ŝycia, stan techniczny lokalu). Wobec powyŝszego elementem pomocniczym, uzupełniającym uproszczony rysunek, jest oświadczenie osoby posiadającej uprawnienia budowlane w specjalności architektonicznej. Oświadczenie to, złoŝone przez osobę, która dokonała oględzin lokalu, znającą przepisy dotyczące wymagań techniczno-budowlanych, ma gwarantować, Ŝe w lokalu zostały zapewnione warunki do uŝytkowania go zgodnie z przeznaczeniem i jest on wydzielony ścianami trwałymi w obrębie budynku. Osoby posiadające uprawnienia budowlane w specjalności architektonicznej uprawnione są do sporządzania projektów architektoniczno-budowlanych w zakresie architektury, a więc posiadają, między innymi, znajomość przepisów techniczno-budowlanych dotyczących spełnienia wymagań koniecznych do zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych (zawartych w Rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 12.04.2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 75 poz. 690 ze zmianami). Uprawnienia budowlane w specjalności konstrukcyjno-budowlanej uprawniają do sporządzania projektu architektoniczno-budowlanego w odniesieniu do konstrukcji, do sporządzenia którego jest wymagany inny zakres wiedzy (Rozporządzenie Ministra Transportu i Budownictwa z dnia 28 kwietnia 2006 r. w sprawie samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie - Dz. U. z 2003 r. Nr 120, poz. 1133). W związku z powyŝszymi wyjaśnieniami naleŝy stwierdzić, iŝ na szkicu lokalu winno się znajdować odpowiednie oświadczenie osoby posiadającej uprawnienia budowlane w specjalności architektonicznej. Pytanie nr 5 Do 2010 roku w przetargach na wycenę lokali mieszkalnych dla Gminy Wrocław oświadczenia samodzielności lokali mogli wystawiać równieŝ inŝynierowie o uprawnieniach konstrukcyjno budowlanych. Od tego czasu prawo budowlane w tym zakresie w Polsce się nie zmieniło. Wprowadzenie w SIWZ monopolu na wydawanie oświadczeń o samodzielności przez architektów, którym Ŝaden przepis w obowiązującym prawie takiego monopolu nie daje, wyraźnie narusza zasadę konkurencyjności i w konsekwencji moŝe spowodować podroŝenie ofert. Proszę odpowiedzieć po co to jest robione? Zgodnie z art. 2 ust. 3 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (tekst jednolity Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 ze zm.) zaświadczenie o spełnianiu wymogów lokalu samodzielnego wydaje starosta. We Wrocławiu zadania starosty w zakresie wydawania zaświadczeń o samodzielności lokali pełni w imieniu Prezydenta Wrocławia Wydział Architektury i Budownictwa. Prawo budowlane nie zmieniło się od 2010 roku, jednak od tego czasu do chwili obecnej pojawiły się dodatkowe opinie z Wydziału Architektury i Budownictwa na temat dopuszczalnych uprawnień oraz kolejne orzecznictwa Sądów na podstawie których zostały określane bieŝące warunki dla wykonawców. Przepisy dotyczące wydawania zaświadczeń zawarte są w kodeksie postępowania administracyjnego. Zgodnie z art. 217 2 pkt 1 k.p.a. zaświadczenie urzędowo potwierdzające określone fakty lub stan prawny wydawane jest jeśli wymaga tego przepis prawa (art. 217 2 pkt 1 k.p.a.). W tym przypadku przepisem tym jest art. 2 ustawy o własności lokali. Stwierdzenie spełnienia przez lokal mieszkalny lub uŝytkowy wymagań, o których mowa w art. 2 ust. 2 ustawy jest czynnością materialno-techniczną, która - odmiennie, niŝ wynika to z art. 218 1 k.p.a. - opiera się na określeniu stanu samodzielności lokalu nie na podstawie materiałów Strona 6/8
znajdujących się w wyłącznym posiadaniu organu, lecz na podstawie dokumentacji przedstawionej przez ubiegającego się o wydanie zaświadczenia. Z art. 2 ust. 6 ustawy o własności lokali wynika, Ŝe do oznaczania lokalu i pomieszczeń do niego przynaleŝnych połoŝonych wewnątrz budynku mieszkalnego słuŝyć mają te same rzuty odpowiednich kondygnacji budynku, które stanowią jeden ze składników dokumentacji technicznej budynku, wymaganej przepisami prawa budowlanego. Art. 60 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. prawo budowlane (tekst jednolity Dz. U. z 2006 r., Nr 156, poz. 1118 ze zm.) nakłada na inwestora obowiązek, by oddając do uŝytkowania obiekt budowlany, przekazał właścicielowi lub zarządcy obiektu dokumentację budowy i dokumentację powykonawczą, w skład której wchodzi m.in., zgodnie z art. 57 ust. 1 pkt 5 prawa budowlanego, inwentaryzacja geodezyjna powykonawcza (która powinna zawierać teŝ rzuty odpowiednich kondygnacji budynku), a art. 63 nakłada na właściciela lub zarządcę obiektu budowlanego obowiązek przechowywania opracowań projektowych i dokumentów technicznych robót budowlanych wykonywanych w toku jego uŝytkowania. W przypadku gdy brak jest dokumentacji technicznej budynku, a więc nie ma rzutów poszczególnych kondygnacji budynku, na których moŝna byłoby zaznaczyć lokal i przynaleŝne do niego pomieszczenia, art. 2 ust. 6 ustawy o własności lokali przewiduje, Ŝe odpowiednich zaznaczeń dokonuje się na inwentaryzacji zgodnie z wymogami przepisów prawa budowlanego. W budynkach starych, zamiast dokumentacji technicznej lub inwentaryzacji architektoniczno-budowlanej z zaznaczeniem granic lokalu, do wniosków dołączane są uproszczone rysunki z oświadczeniem osoby posiadającej uprawnienia budowlane w specjalności architektonicznej potwierdzającym, Ŝe dany lokal spełnia warunki samodzielności określone w art. 2, ust. 2 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 roku o własności lokali (jednolity tekst Dz. U. z 2000 r. nr 80, poz. 903 ze zmianami). UmoŜliwiając złoŝenie innych materiałów niŝ wymagane ustawą o własności lokali, dopuszczono na odstępstwo, bowiem uproszczone rysunki, nie zawierają elementów pozwalających na dokonanie przez organ samodzielnej oceny spełnienia wymagań technicznych (np. wymagania dotyczące potrzeb bytowych, higieniczno sanitarnych, zawiązanych z pobytem stałym) i zastosowania ewentualnych odstępstw od nich (brak zagroŝenia dla zdrowia lub Ŝycia, stan techniczny lokalu). Wobec powyŝszego elementem pomocniczym, uzupełniającym uproszczony rysunek, jest oświadczenie osoby posiadającej uprawnienia budowlane w specjalności architektonicznej. Oświadczenie to, złoŝone przez osobę, która dokonała oględzin lokalu, znającą przepisy dotyczące wymagań techniczno-budowlanych, ma gwarantować, Ŝe w lokalu zostały zapewnione warunki do uŝytkowania go zgodnie z przeznaczeniem i jest on wydzielony ścianami trwałymi w obrębie budynku. Osoby posiadające uprawnienia budowlane w specjalności architektonicznej uprawnione są do sporządzania projektów architektoniczno-budowlanych w zakresie architektury, a więc posiadają, między innymi, znajomość przepisów techniczno-budowlanych dotyczących spełnienia wymagań koniecznych do zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych (zawartych w Rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 12.04.2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 75 poz. 690 ze zmianami). Uprawnienia budowlane w specjalności konstrukcyjno-budowlanej uprawniają do sporządzania projektu architektoniczno-budowlanego w odniesieniu do konstrukcji, do sporządzenia którego jest wymagany inny zakres wiedzy (Rozporządzenie Ministra Transportu i Budownictwa z dnia 28 kwietnia 2006 r. w sprawie samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie - Dz. U. z 2003 r. Nr 120, poz. 1133). Strona 7/8
Pytanie nr 6 Czy posiadanie uprawnień budowlanych w specjalności konstrukcyjno budowlanej dopuszcza mnie do udziału w postępowaniu? JeŜeli nie, to czy moŝliwa jest zmiana SIWZ o rozszerzenie zakresu uprawnień? Posiadanie uprawnień budowlanych w specjalności konstrukcyjno-budowlanej nie dopuszcza Pani/Pana do udziału w postępowaniu. Brak jest moŝliwości zmiany w SIWZ (patrz odp. na pyt. 2, 4, 5). Z up. Prezydenta GraŜyna Matuszewska Dyrektor Wydziału Zamówień Publicznych Sprawę prowadzi: Anna Grzegorzek Starszy specjalista Sporządził: Piotr Kurgan Główny specjalista Do wiadomości: aa Strona 8/8