Gdzie jest kometa C/2010 X1 Elenin?

Podobne dokumenty
Ruchy planet. Wykład 29 listopada 2005 roku

Obserwacje astrometryczne planetoid i komet w Obserwatorium Astronomicznym w Chorzowie

Opozycja... astronomiczna...

Wstęp do astrofizyki I

Ciała drobne w Układzie Słonecznym

2. Opis ogólny Rozmieszczenie ponad 550 tys. planetoid znanych w lipcu 2011 i uaktualnione ich pozycje są dostępne pod adresami:

1. Obserwacje nieba 2. Gwiazdozbiór na północnej strefie niebieskiej 3. Gwiazdozbiór na południowej strefie niebieskiej 4. Ruch gwiazd 5.

Z wizytą u Plutona. W poszukiwaniu nowych horyzontów. Tomasz Mrozek Instytut Astronomiczny UWr Zakład Fizyki Słońca CBK PAN

Sprawdzian 2. Fizyka Świat fizyki. Astronomia. Sprawdziany podsumowujące. sin = 0,0166 cos = 0,9999 tg = 0,01659 ctg = 60,3058

Skala jasności w astronomii. Krzysztof Kamiński

Komety 2P/Encke 41P/Tuttle-Giacobini-Kresak C/2015 V2 (Johnson) Oznaczenia w tabeli:

Kontrola wiadomości Grawitacja i elementy astronomii

Fizyka i Chemia Ziemi

Poza przedstawionymi tutaj obserwacjami planet (Jowisza, Saturna) oraz Księżyca, zachęcamy również do obserwowania plam na Słońcu.

Zapisy podstawy programowej Uczeń: 2. 1) wyjaśnia cechy budowy i określa położenie różnych ciał niebieskich we Wszechświecie;

14R2 POWTÓRKA FIKCYJNY EGZAMIN MATURALNYZ FIZYKI I ASTRONOMII - II POZIOM ROZSZERZONY

ETAP II. Astronomia to nauka. pochodzeniem i ewolucją. planet i gwiazd. na wydarzenia na Ziemi.

Piotr Brych Wzajemne zakrycia planet Układu Słonecznego

W poszukiwaniu nowej Ziemi. Andrzej Udalski Obserwatorium Astronomiczne Uniwersytetu Warszawskiego

Asteroida Ignatianum 1

Wędrówki między układami współrzędnych

Grawitacja - powtórka

LIV Olimpiada Astronomiczna 2010 / 2011 Zawody III stopnia

( W.Ogłoza, Uniwersytet Pedagogiczny w Krakowie, Pracownia Astronomiczna)

Czas w astronomii. Krzysztof Kamiński

Mikołaj Kopernik patron naszej szkoły

Dyfrakcja to zdolność fali do uginania się na krawędziach przeszkód. Dyfrakcja światła stanowi dowód na to, że światło ma charakter falowy.

Konkurs Astronomiczny Astrolabium III Edycja 25 marca 2015 roku Klasy I III Liceum Ogólnokształcącego Test Konkursowy

PROJEKT PLANETOSTRADA. Model Układu Słonecznego

Sztuczny satelita Ziemi. Ruch w polu grawitacyjnym

Komety. P/2010 V1 (Ikeya-Murakami) α 2000 δ 2000 r m

Elementy astronomii w geografii

CZĘŚCIOWE ZAĆMIENIE SŁOŃCA CZY WARTO POŚWIĘCAĆ MU UWAGĘ?

Układ Słoneczny. Pokaz

XXXIX OLIMPIADA GEOGRAFICZNA Zawody III stopnia pisemne podejście 2

Prezentacja. Układ Słoneczny

Układ Słoneczny Układ Słoneczny

Odległość mierzy się zerami

LX Olimpiada Astronomiczna 2016/2017 Zadania z zawodów III stopnia. S= L 4π r L

Pożegnania. Mapa nieba, miedzioryt, XIX w.

Jaki jest Wszechświat?

ZAŁĄCZNIK IV. Obliczanie rotacji / translacji obrazów.

Niebo nad nami Styczeń 2018

Analiza danych Strona 1 z 6

a TB - średnia odległość planety od Słońca Giuseppe Piazzi OCR ( )

Układ Słoneczny. Fizyka i Chemia Ziemi. Odkrycie małych planet. Odległości planet od Słońca. Układ Słoneczny stanowią:

Księżyc to ciało niebieskie pochodzenia naturalnego.

Aplikacje informatyczne w Astronomii. Internet źródło informacji i planowanie obserwacji astronomicznych

Podstawy fizyki sezon 1 VII. Pole grawitacyjne*

Sprawdzian Na rysunku przedstawiono siłę, którą kula o masie m przyciąga kulę o masie 2m.

Orbita Hohmanna. Szkoła średnia Klasy I IV Doświadczenie konkursowe 1

Zderzenie galaktyki Andromedy z Drogą Mleczną

Wyznaczanie długości i szerokości geograficznej z obserwacji astronomicznych.

Układ Słoneczny. Juliusz Domański

LXIII OLIMPIADA FIZYCZNA ZAWODY III STOPNIA

WYPRAWY NA MARSA. Historia i perspektywy na przyszłość. Robert Kaczmarek IV rok nanotechnologii

Zaćmienie Słońca powstaje, gdy Księżyc znajdzie się pomiędzy Słońcem a Ziemią i tym samym przesłoni światło słoneczne.

Układ Słoneczny. Powstanie Układu Słonecznego. Dysk protoplanetarny

Komety 21P/Giacobini-Zinner 46P/Wirtanen 21P/Giacobini-Zinner 46P/Wirtanen Oznaczenia w tabeli:

Granice Układu Słonecznego. Marek Stęślicki IA UWr

Tomasz Mrozek 1,2, Sylwester Kołomański 1 1. Instytut Astronomiczny UWr 2. Zakład Fizyki Słońca CBK PAN. Astro Izery

PROSZĘ UWAŻNIE SŁUCHAĆ NA KOŃCU PREZENTACJI BĘDZIE TEST SPRAWDZAJĄCY

pobrano z serwisu Fizyka Dla Każdego zadania fizyka, wzory fizyka, matura fizyka

Astroexpress 26. Waldemar Zwierzchlejski

Wenus na tle Słońca. Sylwester Kołomański Tomasz Mrozek. Instytut Astronomiczny Uniwersytetu Wrocławskiego

Grawitacja + Astronomia

LXI Olimpiada Astronomiczna 2017/2018 Zadania z zawodów III stopnia

niedziela poniedziałek wtorek środa czwartek piątek 17:00-20:00

Układ Słoneczny. Szkoła Podstawowa Klasy IV VI Doświadczenie konkursowe nr 2
























Astronomiczny elementarz

Tomasz Ściężor. Almanach Astronomiczny na rok 2014

Oszacowywanie możliwości wykrywania śmieci kosmicznych za pomocą teleskopów Pi of the Sky

Obliczanie pozycji obiektu na podstawie znanych elementów orbity. Rysunek: Elementy orbity: rozmiar wielkiej półosi, mimośród, nachylenie

Układ Słoneczny Pytania:

Konrad Słodowicz sk30792 AR22 Zadanie domowe satelita

Plan wykładu. Mechanika Układu Słonecznego

Gdzie się znajdujemy na Ziemi i w Kosmosie

Transkrypt:

dr Ireneusz Włodarczyk Planetarium Śląskie Chorzów astrobit@ka.onet.pl Aktualizacja 2011-10-24 Gdzie jest kometa C/2010 X1 Elenin? Trwają poszukiwania komety C/2010 X1 Elenin. Kometa, która miała być dobrze widoczna gołym okiem rozpadła się. Prawdopodobnie udało się sfotografować pozostałość po rozpadzie komety, w pobliżu jej miejsca efemerydalnego. Oto prawdopodobna fotografia obłoku po rozpadzie komety wykonana przez znanego łowcę komet, Michaela Jagera: Image - 4x300 sec 10"/3.8 Sigma 6303 2x2 bin http://www.cometpieces.at/images/phocagallery/2010x120111023ut0015s4x300v.jpg Czy planetoida 2010 KQ to kawałek rakiety? Aktualizacja 2010-06-04 W tych dniach szerzą się spekulacje na temat pochodzenia planetoidy 2010 KQ. Na podstawie obserwacji fotometrycznych już ustalono, że może to być kawałek rakiety. Pytanie jakiej. Aby odpowiedzieć na to pytanie należy obliczyć orbitę tego obiektu, a następnie obliczyć czas, w którym obiekt miał najmniejszą odległość do Ziemi. Wg moich obliczeń wygląda to na start rakiety pod koniec 2074 r. Której, nie wiadomo. Oto obliczenia: W oparciu o 83 optyczne obserwacje planetoidy 2010 KQ, z okresu: 2010 05 16.16161 do 2010 06 02.58175 obliczyłem dwie prognozowane orbity zderzeniowe na 2074 r. - możliwe źródłowe dla startowego członu rakiety. Orbita nominalna ma rms=0.461". 2074 r. - rozwiązanie I (klon 84) - rms=0.48" Epoka JD2455400.5=2010/07/23 TDB KEP 1.02356254547113E+00 0.007972769912210 0.0729976170756 125.8819533180516 56.4440553136194 117.2405836714522! RMS 1.47748E-06 4.31642E-07 1.30990E-06 1.66449E-03 7.80126E-03 9.51683E-03 Close approach to EARTH on 2010/05/21.33365 55337.33365 MJD at 0.00328920 AU. Close approach to EARTH on 1991/08/01.29583 48469.29583 MJD at 0.03651880 AU. Close approach to EARTH on 1975/04/09.15472 42511.15472 MJD at 0.00561817 AU. Close approach to EARTH on 1974/12/26.85224 42407.85224 MJD at 0.00004858 AU. Epoka JD242530.5=2075/04/28 TDB.9449667084467082 5.95737043191283E-002 9.553024045110182E-002 2.339916230652862 45.04212958347683 168.4464077454965 2074 r. - rozwiązanie II (klon 31) - rms=0.55" Epoka JD2455400.5=2010/07/23 TDB

KEP 1.02355941318377E+00 0.007971856337055 0.0730001695373 125.8785314765688 56.4275382946954 117.2607605026191! RMS 1.47747E-06 4.31131E-07 1.30982E-06 1.66421E-03 7.80375E-03 9.51905E-03 Close approach to EARTH on 2010/05/21.33361 55337.33361 MJD at 0.00328920 AU. Close approach to EARTH on 1991/08/01.60806 48469.60806 MJD at 0.03661795 AU. Close approach to EARTH on 1975/04/26.69272 42528.69272 MJD at 0.00095877 AU. Close approach to EARTH on 1974/12/19.46947 42400.46947 MJD at 0.00007434 AU. Epoka JD242530.5=2075/04/28 TDB.9573476682352167 6.474516497755441E-002.627257363300771 35.95063050585124 324.7289972419416 221.43409627746 Czy doszło do zderzenia komety z asteroidą lub też dwóch asteroid ze sobą? Aktualizacja 2010-02-06 Na taka możliwość wskazuje obraz obiektu P/2010 A2 wykonany teleskopem Huble a. Niektórzy uważali, że dwa blisko siebie na niebie obiekty mają wspólne zderzeniowe pochodzenie: P/2010 A2 oraz 2010 AA15. Istnieje też podejrzenie, że kometa P/2010A2, może być obiektem powstałym w wyniku niedawnego zderzenia dwóch planetoid. Korzystając z wszystkich 141 obserwacji z MPC, z których 104 wykorzystałem, z okresu: 2010 01 06.27428 do 2010 01 25.87510 obliczyłem orbitę tej komety wraz z błędami, rms=1.137". Epoka: JD 2455209.5 TDT = 2010/01/13! Keplerian elements: a, e, i, long. node, arg. peric., mean anomaly KEP 2.29223165626233E+00 0.123838960725898 5.2735282303355 320.2059300670190 132.8908091712035 11.5011577285529! RMS 7.82660E-04 1.89351E-04 7.70220E-03 3.19598E-02 3.97239E-01 3.29128E-01 Minimalna odległość miedzy dwoma obiektami: P/2010 A2 i 2010 AA15 w latach 1995-2017 wyniosła u mnie 0.0155 AU i nastąpiła 22 listopada 2009 roku. Wynik obliczyłem dla orbity nominalnej. Wykres poniżej.

1.0 odleglosc P/2010 A2-2010 AA15 [AU] 0.8 0.6 0.4 0.2 0.0 0 2000 4000 6000 8000 dni od MJD 50000 (1995/10/10) Obserwacje z satelity WISE Aktualizacja 2010-01-27 Ma być coraz wiecej obserwacji optycznych z satelity WISE. Są już dwie obserwacje planetoidy 2010AB78. W oparciu o 8 obserwacji optycznych, w tym dwie z WISE, uzyskałem następującą orbitę wraz z blędami 1-sigma: Epoka JD2455200.5=2010/01/04 TDB.! Keplerian elements: a, e, i, long. node, arg. peric., mean anomaly KEP 2.24330052982550E+00 0.542563458625554 33.1831495342709 316.9753863995504 296.4249997761571 326.5802898602031! RMS 9.85226E-02 1.41149E-02 2.15623E-01 3.44783E-01 1.86376E+00 2.58020E+00 Obliczyłem, ze asteroida ma wiele zbliżeń z Ceres m.in. 2045/08/19.72482-0.009 AU, z Westą m.in. 2046/03/28.01951-0.012 AU i z Marsem np. 2018/08/14.02357-0.056 AU. Obliczenia wykonałem dla rozrzutu błędów 3 sigma. Aktualizacja 2010/01/17 Zbliżenie planetoidy 2010AL30 z Ziemią Planetoida 2010AL30 o średnicy ok. 10m przeleciała 13 stycznia 2010 r. ok. 12:30 UTC w odległości równej 1/3 odległości Ziemia- Księżyc!

Aktualizacja 2009/05/16 Zbliżenia planetoidy 2009DD45 z Ziemią Planetoida 2009DD45 o średnicy ok. 30 m przeleciała 2009/03/02.57431 UTC w odległości ok. 0.00048 AU (j. astr.), czyli ok. 72 tys. km od Ziemi. J. astr. jest to jednostka astronomiczna średnia odległość Ziemia-Słońce. Wynosi ok. 149,6 mln km. Obliczenia wykonałem w oparciu o wspominany już wcześniej program grupy włosko-hiszpańskiej OrbFit. W ciągu najblizszych 100 lat będą możliwe podobne zbliżenia planetoidy 2009DD45 z Ziemią, co przedstawiono na poniższym rysunku. Obliczenia wykonano korzystając ze zmodyfikowanego wpomnianego programu OrbFit dokonując wyboru orbit (klonów) najbardziej pasujących do obserwacji. Dla 6 sigma, 2001 klonow, z dodatkowymi perturbacjami od Ceres, Pallas i Westy, oraz biorac wszystkie jej obserwacje - 113, z okresu: 2009 02 27.51724 UTC do 2009 03 06.21668 UTC, z rms=0.614" obliczylem jej wszystkie mozliwe zblizenia z Ziemia w latach: 2009-0.00048 AU (72000 km), 2067-0.00079, 2071-0.00069, 2074-0.00070, 2077-0.00071, 2082-0.00059 a od roku 2084 do 2105, zblizenia sa kazdego roku, miedzy 0.00065 a 0.00096 AU - minimalne mozliwe odleglosci.

Dziękuję Panu Rafałowi Bączkowiczowi z Planetarium Śląskiemu za pomoc przy uaktualnianiu strony Działu Astronomicznego. Dr Ireneusz Włodarczyk