Gwiazdy zmienne. na przykładzie V729 Cygni. Janusz Nicewicz

Podobne dokumenty
Najaktywniejsze nowe karłowate

V1309 SCORPII: Tragiczny koniec układu podwójnego i narodziny nowej gwiazdy

Obserwacje Epsilon Aurigae 2014/2015 i nie tylko... Ryszard Biernikowicz PTMA Szczecin Dn r.

Skala jasności w astronomii. Krzysztof Kamiński

Wstęp do astrofizyki I

Zaćmienie EE Cephei VII-IX 2014r. Ryszard Biernikowicz PTMA Szczecin Prezentacja dn r.

Odległość mierzy się zerami

LIV Olimpiada Astronomiczna 2010 / 2011 Zawody III stopnia

Zaćmienie alfa Warkocza Bereniki (alfa Comae Berenices ) około 25 stycznia 2015 r.???

Garbate gwiazdy kataklizmiczne

Ciemna materia w sferoidalnych galaktykach karłowatych. Ewa L. Łokas Centrum Astronomiczne PAN, Warszawa

Budowa Galaktyki. Materia rozproszona Rozkład przestrzenny materii Krzywa rotacji i ramiona spiralne

Wykład 10 - Charakterystyka podstawowych systemów gwiazdowych: otoczenie Słońca, Galaktyka, gromady gwiazd, galaktyki, grupy i gromady galaktyk

Zacznij przygodę z Gwiazdami Zmiennymi. Misja: Zmierzenie jasności gwiazdy zmiennej beta. Lutni (beta Lyrae)

WPROWADZENIE DO GWIAZD ZMIENNYCH. Tadeusz Smela

W poszukiwaniu nowej Ziemi. Andrzej Udalski Obserwatorium Astronomiczne Uniwersytetu Warszawskiego

LX Olimpiada Astronomiczna 2016/2017 Zadania z zawodów III stopnia. S= L 4π r L

Analiza spektralna widma gwiezdnego

Metody wyznaczania masy Drogi Mlecznej

Analiza danych Strona 1 z 6

NAJJAŚNIEJSZE GWIAZDY ZMIENNE

Kamera internetowa: prosty instrument astronomiczny. Dr Tomasz Mrozek Instytut Astronomiczny Uniwersytet Wrocławski

OPIS MODUŁ KSZTAŁCENIA (SYLABUS)

OPIS MODUŁ KSZTAŁCENIA (SYLABUS)

ASTRONOMIA Klasa Ia Rok szkolny 2012/2013

Sejsmologia gwiazd. Andrzej Pigulski Instytut Astronomiczny Uniwersytetu Wrocławskiego

Anna Barnacka. Obserwacje gwiazd zmiennych zaćmieniowych

Konkurs Astronomiczny Astrolabium III Edycja 25 marca 2015 roku Klasy I III Liceum Ogólnokształcącego Test Konkursowy

Galaktyka. Rysunek: Pas Drogi Mlecznej

Dane o kinematyce gwiazd

( W.Ogłoza, Uniwersytet Pedagogiczny w Krakowie, Pracownia Astronomiczna)

Pozorne orbity planet Z notatek prof. Antoniego Opolskiego. Tomasz Mrozek Instytut Astronomiczny UWr Zakład Fizyki Słońca CBK PAN

Galaktyki i Gwiazdozbiory

LVII Olimpiada Astronomiczna 2013/2014 Zadania zawodów III stopnia

Uogólniony model układu planetarnego

Nasza Galaktyka

Planety w układach podwójnych i wielokrotnych. Krzysztof Hełminiak

Fotometria 1. Systemy fotometryczne.

RAPORT WSKAŹNIK EDUKACYJNEJ WARTOŚCI DODANEJ PO EGZAMINIE GIMNAZJALNYM W ROKU SZKOLNYM 2012/2013

FOTOMETRIA OBIEKTÓW PUNKTOWYCH Z UŻYCIEM PROGRAMU SalsaJ

Kolorowy Wszechświat część I

Metody poszukiwania egzoplanet (planet pozasłonecznych) Autor tekstu: Bartosz Oszańca

Oszacowywanie możliwości wykrywania śmieci kosmicznych za pomocą teleskopów Pi of the Sky

ALGORYTMICZNA I STATYSTYCZNA ANALIZA DANYCH

Fizyka i Chemia Ziemi

Wielkości gwiazdowe. Systematyka N.R. Pogsona, który wprowadza zasadę, że różniaca 5 wielkości gwiazdowych to stosunek natężeń równy 100

Wektory, układ współrzędnych

Jak w Toruniu zaobserwowano najbliższe zjawisko mikrosoczewkowania grawitacyjnego

POLAND. Zasady zawodów drużynowych

OCENA PRZYDATNOŚCI FARBY PRZEWIDZIANEJ DO POMALOWANIA WNĘTRZA KULI ULBRICHTA

Konkurs Astronomiczny Astrolabium IV Edycja 26 kwietnia 2017 roku Klasy I III Gimnazjum Test Konkursowy

Obserwacje gwiazd zmiennych

Ewolucja w układach podwójnych

Mikrosoczewkowanie grawitacyjne. Dr Tomasz Mrozek Instytut Astronomiczny Uniwersytet Wrocławski

Charakterystyka amplitudowa i fazowa filtru aktywnego

Analiza danych. 7 th International Olympiad on Astronomy & Astrophysics 27 July 5 August 2013, Volos Greece. Zadanie 1.

Oddziaływanie podstawowe rodzaj oddziaływania występującego w przyrodzie i nie dającego sprowadzić się do innych oddziaływań.

Cairns (Australia): Szerokość: 16º 55' " Długość: 145º 46' " Sapporo (Japonia): Szerokość: 43º 3' " Długość: 141º 21' 15.

Poszukiwanie gwiazd zmiennych w eksperymencie Pi of the Sky

Rozciągłe obiekty astronomiczne

Zanieczyszczenie Światłem

Planetoidy w trójwymiarze

AMERICAN ASSOCIATION OF VARIABLE STAR OBSERVERS

Wędrówki między układami współrzędnych

Temat ćwiczenia: Zasady stereoskopowego widzenia.

Kinematyka relatywistyczna

METODY CHEMOMETRYCZNE W IDENTYFIKACJI ŹRÓDEŁ POCHODZENIA

LXI Olimpiada Astronomiczna 2017/2018 Zadania z zawodów III stopnia

ANALIZA OBSERWACYJNA GORĄCEJ PLAMY RADIOŹRÓDŁA PICTOR A W SZEROKIM ZAKRESIE WIDMA

Wstęp do astrofizyki I

Ocena błędów systematycznych związanych ze strukturą CCD danych astrometrycznych prototypu Pi of the Sky

Dyfrakcja. Dyfrakcja to uginanie światła (albo innych fal) przez drobne obiekty (rozmiar porównywalny z długością fali) do obszaru cienia

LXII Olimpiada Astronomiczna 2018/2019 Zadania z zawodów III stopnia. ρ + Λ c2. H 2 = 8 π G 3. = 8 π G ρ 0. 2,, Ω m = 0,308.

Atmosfera ziemska w obserwacjach promieni kosmicznych najwyższych energii. Jan Pękala Instytut Fizyki Jądrowej PAN

Budowa i ewolucja gwiazd III. Neutrina słoneczne Gwiazdy podwójne Promieniowanie grawitacyjne Błyski gamma

1. Obserwacje nieba 2. Gwiazdozbiór na północnej strefie niebieskiej 3. Gwiazdozbiór na południowej strefie niebieskiej 4. Ruch gwiazd 5.

Jak zważyć gwiazdę? Artur Rutkowski CAMK

BADANIE INTERFEROMETRU YOUNGA

Technika świetlna. Przegląd rozwiązań i wymagań dla tablic rejestracyjnych. Dokumentacja zdjęciowa

Metamorfozy neutrin. Katarzyna Grzelak. Sympozjum IFD Zakład Czastek i Oddziaływań Fundamentalnych IFD UW. K.Grzelak (UW ZCiOF) 1 / 23

ZTWiA: grupa prof. M. Kutschery

Analiza wyników egzaminacyjnych 2013

WYKŁAD 10. kodem pierwotnym krzywej jest ciąg par współrzędnych x, y kolejnych punktów krzywej: (x 1, y 1 ), (x 2, y 2 ),...

Fizyka i Chemia Ziemi

PODSTAWY NAWIGACJI Pozycja statku i jej rodzaje.

Zmienność wiatru w okresie wieloletnim

Efekt Dopplera. dr inż. Romuald Kędzierski

Gwiazdy - podstawowe wiadomości

Komety 21P/Giacobini-Zinner 46P/Wirtanen 21P/Giacobini-Zinner 46P/Wirtanen Oznaczenia w tabeli:

4π 2 M = E e sin E G neu = sin z. i cos A i sin z i sin A i cos z i 1

Wykłady z Matematyki stosowanej w inżynierii środowiska, II sem. 2. CAŁKA PODWÓJNA Całka podwójna po prostokącie

Kinematyka relatywistyczna

Wpływ pól magnetycznych na rotację materii w galaktykach spiralnych. Joanna Jałocha-Bratek, IFJ PAN

Załóżmy, że obserwujemy nie jedną lecz dwie cechy, które oznaczymy symbolami X i Y. Wyniki obserwacji obu cech w i-tym obiekcie oznaczymy parą liczb

Gdzie odległośd mierzy się zerami. Tomasz Mrozek Instytut Astronomiczny, UWr Zakład Fizyki Słooca, CBK PAN

Konkurs Astronomiczny Astrolabium II Edycja 26 marca 2014 roku Klasy I III Liceum Ogólnokształcącego Test Konkursowy

Aplikacje informatyczne w Astronomii. Internet źródło informacji i planowanie obserwacji astronomicznych

Statystyka i analiza danych pomiarowych Podstawowe pojęcia statystyki cz. 2. Tadeusz M. Molenda Instytut Fizyki, Uniwersytet Szczeciński

ASTROFIZYCZNA NATURA GWIAZD ZMIENNYCH. Tadeusz Smela

Pomiary jasności nieba z użyciem aparatu cyfrowego. Tomek Mrozek 1. Instytut Astronomiczny UWr 2. Zakład Fizyki Słońca CBK PAN

Transkrypt:

Gwiazdy zmienne na przykładzie V729 Cygni

Plan prezentacji Czym są gwiazdy zmienne? Rodzaje gwiazd zmiennych Układy podwójne gwiazd Gwiazdy zmienne zaćmieniowe Model Roche'a V729 Cygni Obserwacje Analiza danych i modelowanie Wnioski 2

Czym są gwiazdy zmienne? Gwiazdy zmienne to obiekty, których jasność ulega zmianom w skali czasu znacznie krótszej niż skala zmian ewolucyjnych, tzn. od milisekund do dziesiątków (czasem setek) lat. Pierwszą gwiazdą zmienną była Mira (1596) Oznaczenia gwiazd zmiennych R...Z, RR...ZZ, AA...QZ,V335,V336... 3

Rodzaje gwiazd zmiennych Zmienne pulsacyjne zmiany jasności takich zmiennych spowodowane są pulsacjami gwiazdy. Zmienne wybuchowe taki typ zmienności związany jest ze stopniem ewolucji danej gwiazdy. (Nowe, Nowe karłowate i supernowe) Zmienne zaćmieniowe zmiany jasności nie są spowodowane procesami fizycznymi zachodzącymi wewnątrz gwiazdy, ale obecnością drugiego składnika. 4

Układy podwójne gwiazd Ponad połowa gwiazd widocznych na nocnym niebie to układy podwójne gwiazd. Podwójne wizualne to gwiazdy, których oba składniki dają się rozdzielić podczas obserwacji i których wzajemne położenie na sferze niebieskiej może być zmierzone metodami astrometrycznymi. Podwójne spektroskopowe to gwiazdy, w widmach których możemy zmierzyć periodyczne przesunięcia dopplerowskie linii widmowych należących do jednego lub obu składników. 5

Układy podwójne gwiazd Podwójne zaćmieniowe to układy podwójne gwiazd, które dzięki odpowiedniemu nachyleniu płaszczyzny orbity względem obserwatora ziemskiego, wykazują okresowe zmiany jasności, świadczące o wzajemnym przesłanianiu się składników. Należy jednak pamiętać, że podział ten nie jest podziałem rozłącznym. 6

Gwiazdy zmienne zaćmieniowe Istotą gwiazd zmiennych zaćmieniowych jest obecność drugiego składnika, a także odpowiedniego nachylenia płaszczyzny orbity względem obserwatora. Prowadząc obserwacje fotometryczne takiego układu można zaobserwować znaczące zmiany jasności w czasie, odpowiadające okresowi orbitalnemu układu. Skala czasowa takich zjawisk waha się od ułamka dnia do nawet setek lat. Obserwowany spadek jasności spowodowany jest okresowym zasłanianiem jednego składnika przez drugi. Analizując krzywe zmian blasku (w szczególności jej kształt) możemy określić rodzaj układu zaćmieniowego. 7

Gwiazdy zmienne zaćmieniowe EA - głębokie minimum główne i płytkie minimum wtórne, względnie stała jasność między minimami. Przedstawicielem tej grupy jest Algol (β Persei). Okresy zmian jasności od kilku do kilkuset dni świadczą, że są to układy półrozdzielone. Przebieg schematycznej krzywej zmian blasku gwiazd zaćmieniowych typu Algola przedstawia (Rys.1) 8

Gwiazdy zmienne zaćmieniowe EB - występują dwa minima o nierównej głębokości, zamaskowane efekty kolejnych kontaktów świadczące o silnym odkształceniu od kulistości samych gwiazd jak i o nierównomiernym rozkładzie jasności na ich powierzchni. Jednym z przedstawicieli tej grupy gwiazd jest β Lyrae. Okresy zmian jasności dłuższe od ułamka dnia. Przebieg schematycznej krzywej zmian blasku gwiazd zaćmieniowych typu β Lyrae przedstawia (Rys.2) 9

Gwiazdy zmienne zaćmieniowe EW - głębokości obu minimów są podobne, okresy zmian jasności znacznie krótsze od jednego dnia co świadczy, że są to układy kontaktowe. Typowym przedstawicielem jest W UMa. Przebieg schematycznej krzywej zmian blasku gwiazd zaćmieniowych typu W UMa przedstawia (Rys.3) 10

Model Roche'a W latach 50 tych XX wieku Z. Kopal zaproponował podział gwiazd zmiennych zaćmieniowych ze względu na stosunek rozmiaru gwiazdy względem rozmiaru jej powierzchni Roche a. Podział ten obejmuje trzy przypadki. Układy rozdzielone w układach rozdzielonych oba składniki znajdują się wewnątrz swoich powierzchni Roche a. Gwiazdy mają kształt niemal kulisty, a ich ewolucja przebiega tak jak dla gwiazd pojedynczych. 11

Model Roche'a Układy półrozdzielone w układach półrozdzielonych jedna z gwiazd ma rozmiar powierzchni Roche a. Jej kształt znacznie odbiega od kulistego. Istnieje możliwość utraty materii na drugi składnik przez punkt Lagrange a L1, co ma znaczący wpływ na ewolucję takiego układu. Układy kontaktowe - w układach kontaktowych oba składniki przekraczają powierzchnie Roche a, co oznacza, że tworząca je materia znajduje się w fizycznym kontakcie. Rozmiary obu gwiazd są większe od powierzchni Roche a, więc materia wypełnia również część obszaru między powierzchnią Roche a a powierzchnią stałego potencjału przechodzącą przez L2. Materia ta stanowi wspólną otoczkę obu składników. Kształty tych obiektów są znacznie zdeformowane wskutek wzajemnych oddziaływań grawitacyjnych. 12

V729 Cygni Zmienność potwierdzona w 1953 roku. Zakwalifikowana jako EB, zmienność na poziomie ~0.25 mag. Współrzędne obiektu na h m s epokę 2000.0 wynoszą: α = 20 32 22.43, δ = o +40 18 18.96. Odległość ok 1.7 kpc, typ widmowy O. Odkryta zmienność radowa na 4.8 GHz, wykryto otoczkę pyłową o temp ~400 K a także promieniowanie X. 13

Obserwacje Przygotowanie mapki nieba Odpowiedni wybór gwiazdy porównania i gwiazdy kontrolnej Określenie kolejnych minimów Modlitwa o dobrą pogodę ; ) 14

Obserwacje BIAS, DARK, FLAT przed głównymi obserwacjami. Rób notatki!!! Obserwacje w kilku filtrach Problem!!! : ( 15

Analiza danych Redukcja zdjęć na BIAS,DARK,FLAT FIELD (IRAF, MIDAS,Salsa J itp.) Wykonanie fotometrii (IRAF, MIDAS,Salsa J, CMunipack itp.) Wykonanie wykresów zmian blasku (ewentualne odrzucenie złych punktów Unormowanie do jedynki i sfazowanie Wykorzystanie archiwalnych baz danych 16

Modelowanie Stosując metodę Monte Carlo modelujemy krzywą zmian blasku. Zadajemy przedziały parametrów wśród których będzie poszukiwane rozwiązanie. Obliczenia trwają kilka dni w zależności od modelu Model z plamą Model z dyskiem 17

Model z Plamą 18

Model z Plamą 19

Model z dyskiem 20

Model z Dyskiem 21

Wnioski Z danych obserwacyjny jak i archiwalnych danych wymodelowano dwa rodzaje układów: z gorącą plamą jak i z dyskiem. Model z plamą jest modelem znanym jednak w dalszym ciąg nie tłumaczy asymetrii krzywej zmian blasku Model z dyskiem jest pionierskim podejściem do problemu układu V729 Cyg. Potrzeba jednak przeprowadzić kolejne obserwacje i udoskonalić modelowanie. 22

Przydatne strony http://ebola.eastern.edu/star_summary.php?star_id=215 http://lheawww.gsfc.nasa.gov/users/corcoran/sb8.html http://var.astro.cz/gsg/vsgateway.php?star=v729+cyg&all=yes&all http://var2.astro.cz/en/brno/eclipsing_binaries.php?f=list&cons=cy http://www.rollinghillsobs.org:8000/perl/calcebephem.pl http://binaries.boulder.swri.edu/binaries/ http://www.as.up.krakow.pl/rzeczy/software.php http://www.as.up.krakow.pl/ephem/allstars cat.txt http://cdsarc.u strasbg.fr/viz bin/nph Plot/Vgraph/htm?I/239/101341 http://cdsarc.u strasbg.fr/viz bin/nph Plot/Vgraph/txt?I%2f239%2f.% http://ad.usno.navy.mil/wds/data_request.html 23

C.D.N... 24