Autor: Magda Ostrowska, Magdalena Szczodrowska, Adrianna Szymerska - Zespół Szkół im. J. Śniadeckiego w Wyszogrodzie Opiekun grupy: Iwona Kowalewska Projekt My dla regionu realizowany przez Fundację Fundusz lokalny Ziemi Płockiej Młodzi Razem finansowany ze środków Samorządu Województwa Mazowieckiego.
W skład powiatu wchodzą: Miasto i gmina Sochaczew Gmina Brochów Gmina Iłów Gmina Młodzieszyn Gmina Nowa Sucha Gmina Rybno Gmina Teresin
Symbolika Orzeł Biały symbolizuje zarówno państwowość polską, jak i przynależność do Mazowsza. Falujący pas ma przedstawiać rzekę symboliczny wygląd Wisły, która jest największą rzeką powiatu. Skrzyżowane miecze to oznaczenie bitwy. Ma to symbolizować największa bitwę kampanii wrześniowej Bitwy nad Bzura, toczonej na terenie powiatu.
W powiecie sochaczewskim jest wiele urokliwych miejsc, ale na uznanie zasługuje dom urodzenia Fryderyka Chopina. Został on zbudowany na przełomie XVIII/XIX wieku. Należał on prawdopodobnie do hrabiów Skarbków. Dworek, który obecnie możemy oglądać, został odrestaurowany po II wojnie światowej według stanu z lat trzydziestych. Było to konieczne, ze względu na wcześniejsze pożary z 1812 i 1917 roku. Odbudowanemu domowi nadano charakter szlacheckiego dworku. Dziś obecna oficyna dworku to murowany, otynkowany, parterowy budynek na planie prostokąta. Niestety z autentycznego umeblowania mieszkania nie pozostało wiele, jedynie komplet mebli w saloniku i zegar mógł należeć do rodziny Skarbków.
Dworek otulony jest przepięknym parkiem, który został zaprojektowany przez profesora Franciszka Krzywdę Polkowskiego. Powstał on na przełomie 1932-1937r. Nad jednym ze zbiorników wodnych, nad którym zbudowano estradę koncertową do dzisiejszego dnia odbywają się koncerty Chopinowskie w weekendy od maja do września.
W parku znajduje się stary świerk pod którym najprawdopodobniej Chopin grywał swoje pierwsze koncerty.
Brochów jest związany z rodziną Chopinów, ponieważ w 1806r. jego rodzice Justyna Krzyżanowska i Mikołaj Chopin wzięli ślub. Cztery lata później, 23 kwietnia ochrzcili tu swojego syna Fryderyka Franciszka. Kościół ten został zniszczony podczas II wojny światowej w czasie Bitwy nad Bzurą.
W pierwszych dniach wojny obronnej Polski 1939 r. okazało się, że dwie polskie armie: Poznań i Pomorze mogą zostać okrążone i zniszczone. Dlatego należało szybko, z najmniejszymi stratami wycofać je na wschód, do obrony Warszawy, lub do dalszych działań w głębi kraju. Aby zrealizować powziętą decyzję trzeba było wybrać najdogodniejszą drogę do przemarszu. Bitwa nad Bzurą trwała 10 dni. Prowadziły ją dwie polskie armie: Poznań pod dowództwem gen. dyw. Tadeusza Kutrzeby i Pomorze pod dowództwem gen. dyw. Władysławem Baronowskiego, na obszarze między Wisłą i Bzurą. II batalion 18 pp w czasie szturmu po przeprawie przez Bzurę
Najsilniejsze natarcie uderzały na stanowiska 4 i 5 kompanii, u wylotów dróg idących do Błonia i Żyrardowa. Odpierano je z ogromnym wysiłkiem i dużymi własnymi stratami. Z 13 na 14 września major Kozubowski główny dowódca wojsk polskich walczących nad Bzurą - zmuszony został do wycofania batalionu z miasta na lewy brzeg Bzury. Jednak rano, w czasie marszu do folwarku Kąty, zatrzymany przez dowódcę piechoty dywizyjnej płk. Tadeusza Parafiańskiego, z jego rozkazu batalion zawrócił i podjął akcję do odbicia zajętego już przez Niemców Sochaczewa. Oddziały niemieckie wkraczające od Sochaczewa Przeprawa wojsk niemieckich przez Bzurę w Sochaczewie
16 września podjęte zostały próby forsowania rzeki, celem osiągnięcia Puszczy Kampinoskiej. gen. Tadeusz Kutrzeba, po bitwie nad Bzurą, słowach pełnych goryczy stwierdził, że Puszcza Kampinoska stała się grobem Armii Poznańskiej, to należy zaznaczyć, że w tym grobie nie znalazła się cała ta Armia. Dziś już wiadomo, że do Warszawy mogło dojść znacznie więcej przebijających się przez Bzurę sił polskich. Zwłaszcza Armii Pomorze, która, oprócz nielicznych jej oddziałów, została od przepraw odcięta i po bohaterskich zmaganiach 17 września przez niemieckie lotnictwo bombardujące rozbita. Niestety, stało się to z tych samych przyczyn, które zdecydowały o upadku Sochaczewa. Podobnie jak osamotnionym obrońcom Sochaczewa nie dano pomocy, tak i przebijającym się przez Bzurę obu samotnym armiom oczekiwanej ze stolicy, ręki nie podano
Major Kozubowski znalazł miejsce wiecznego spoczynku wśród kilkuset swoich ofiarnych podkomendnych na sochaczewskim cmentarzu. Feliks Kozubowski jest symbolicznym przykładem oficera, który kosztem własnego życia starał się wykonać niewykonalny w 1939 r. obowiązek: obronę Polski. Zachowując właściwe proporcję między osobami wydarzeniami, można powiedzieć, że bohaterska śmierć ks. Józefa Poniatowskiego w bitwie pod Lipskiem 1813 r., podczas przeprawy przez Elsterę po 125 latach znalazła swego odpowiednika w osobie majora Feliksa Kozubowskiego, który poniósł śmierć na przeprawie przez Bzurę we wrześniu 1939 r.
dobroni.pl Zdjęcia z archiwum prywatnego M. Ostrowskiej. Praca tematyczna o Fryderyku Chopinie M. Szczodrowskiej. Utwory: Nokturn c-moll op. posth. 72 nr 3 oraz Etiuda Rewolucyjna Fryderyk Chopin.
Pracę przygotowały: Magda Ostrowska Magdalena Szczodrowska Adrianna Szymerska Pod nadzorem p. Iwony Kowalewskiej