ZWIĄZEK WETERANÓW I REZERWISTÓW WOJSKA POLSKIEGO DOLNOŚLĄSKI ODDZIAŁ WOJEWÓDZKI imienia 2 Armii Wojska Polskiego DRUGA ARMIA WOJSKA POLSKIEGO

Wielkość: px

Rozpocząć pokaz od strony:

Download "ZWIĄZEK WETERANÓW I REZERWISTÓW WOJSKA POLSKIEGO DOLNOŚLĄSKI ODDZIAŁ WOJEWÓDZKI imienia 2 Armii Wojska Polskiego DRUGA ARMIA WOJSKA POLSKIEGO"

Mirosław Janusz Świderski
8 lat temu
Przeglądów:

1 ZWIĄZEK WETERANÓW I REZERWISTÓW WOJSKA POLSKIEGO DOLNOŚLĄSKI ODDZIAŁ WOJEWÓDZKI imienia 2 Armii Wojska Polskiego DRUGA ARMIA WOJSKA POLSKIEGO WROCŁAW, 2016

2 KAROL ŚWIERCZEWSKI Karol Świerczewski urodził się 10 lutego 1897 r. w Warszawie na Woli w rodzinie robotniczej. Ojciec Karol był giserem w fabryce Gwiździńskiego, a matka Antonina z domu Jędrzejewska była robotnicą w fabryce braci Henneberg w Warszawie. Karol ukończył dwie klasy szkoły powszechnej. W 1915 pracował w fabryce Gerlacha jako czeladnik tokarski. Po wybuchu I wojny światowej w sierpniu 1915 rodzina ewakuowana została do Kazania, następnie do Moskwy. Od stycznia 1916 młody Karol pracował w moskiewskiej fabryce Prowodnik jako tokarz. Powołany do armii rosyjskiej walczył na froncie. W 1917 wrócił do Moskwy i po wybuchu Rewolucji Październikowej wziął udział w walkach po stronie bolszewików. W 1918 walczył przeciw białym generała Pawła Skoropadskiego i atamana Aleksieja Kaledina. Wstąpił do Rosyjskiej Komunistycznej Partii (bolszewików), został komisarzem w Armii Czerwonej. W 1919 jako dowódca kompanii walczył z wojskami Piotra Krasnowa i Antona Denikina. Otrzymał Order Czerwonego Sztandaru. Wraz z armią Michaiła Tuchaczewskiego na czele batalionu walczył z wojskami Józefa Piłsudskiego. W czerwcu 1920 był dwukrotnie ranny, leczył się w szpitalu. Od października dowodził batalionem i uczył się. W 1924 ukończył Wyższą Szkołę Piechoty Dowódców Pułków, a w 1927 Akademię Wojskową im. Michaiła Frunzego. Objął funkcję szefa sztabu pułku kawalerii. W 1929 został szefem IV Zarządu Sztabu Generalnego Armii Czerwonej. Był komendantem szkoły wojskowej. W latach uczestniczył w wojnie domowej w Hiszpanii, walcząc przeciwko rebelii gen. Francisco Franco. Jako generał Walter dowodził brygadą, a później dywizją międzynarodową. Brał udział w bitwach pod Montoro, Lopero i Percuną, pod Madrytem i Saragossą. Ernest Hemingway uwiecznił go w postaci generała Golza w powieści Komu bije dzwon. K. Świerczewski napisał książkę W bojach o wolność Hiszpanii. W czerwcu 1938 wrócił do Moskwy. Otrzymał Order Lenina. W czasie wielkiej czystki aresztowany. Uwolniony w 1940 podjął pracę jako wykładowca w Akademii Wojskowej im. Frunzego. Mianowany został generałem majorem Armii Czerwonej. Po wybuchu wojny niemieckoradzieckiej w czerwcu 1941 został dowódcą 248 dywizji strzelców na Froncie Zachodnim. Dywizja została rozbita pod Moskwą. Marszałek Gieorgij Żukow przeniósł go na tyły frontu, do służby w charakterze dowódcy 43 zapasowej brygady strzeleckiej na Syberii. Później był komendantem Kijowskiej Szkoły Oficerskiej. W sierpniu 1943 został zastępcą dowódcy 1 Korpusu Polskich Sił Zbrojnych w ZSRR w obozie w Sielcach nad Oką. W marcu 1944 otrzymał stopień generała dywizji WP i stanowisko zastępcy dowódcy 1 Armii Polskiej w ZSRR (później 1 Armii WP). W okresie od sierpnia do września organizował 2 Armię WP, a od września do grudnia 3 Armię WP, po czym wrócił do 2 Armii WP. Na jej czele brał udział w forsowaniu Nysy Łużyckiej w kwietniu 1945 r., w operacji łużyckiej i praskiej. Po wojnie w maju 1945 K. Świerczewski otrzymał stopień generała broni. We wrześniu został dowódcą III Okręgu Wojskowego w Poznaniu, a w lutym 1946 r. mianowano go II wiceministrem obrony narodowej. Od 1944 był członkiem KC PPR i posłem do Krajowej Rady Narodowej, a od stycznia 1947 posłem do Sejmu Ustawodawczego. W marcu 1947 generał odbywał inspekcję garnizonów wojskowych w woj. rzeszowskim. 27 marca był w Krośnie, następnie w sztabie 8 dywizji piechoty w Sanoku. 28 marca wcześnie rano przybył do Leska, na inspekcję w 34 pułku piechoty. Był w batalionie tego pułku w Baligrodzie. Stąd generał wyjechał z kolumną wojskową z zamiarem kontroli posterunku WOP w Cisnej. Po przebyciu 6 km pod Jabłonkami kolumna wpadła w zasadzkę sotni UPA. Gen K. Świerczewski, trzykrotnie trafiony, w wyniku ran zmarł ok. godz. 11. Został pochowany 1 kwietnia 1947 r. na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie.

4 Wydano staraniem Zarządu Dolnośląskiego Związku Weteranów i Rezerwistów Wojska Polskiego imienia 2 Armii Wojska Polskiego Trzydziesty siódmy tomik w historycznym cyklu wydawniczym Wybór tekstów, skróty, skład i redakcja: kpt. dr inż. Janusz Fuksa Nakład: 100 egz.

Podobne dokumenty

wszystko co nas łączy"

Generał broni Władysław Anders "Odrzućmy wszystko co nas dzieli i bierzmy wszystko co nas łączy" Generał broni Władysław Anders bohater spod Monte Casino. Władysław Anders pełnił najważniejsze funkcje