Krzyż z trupią główką

Transkrypt

1 Artykuł pobrano ze strony eioba.pl Krzyż z trupią główką W opinii przeciętnego Polaka w 1939 roku dwaj antychryści - Hitler i Stalin napadli na chrześcijańską Polskę. Adolf Hitler doszedł do władzy 30 stycznia 1933 roku, a pół roku później Niemcy podpisały z Watykanem konkordat, otrzymując przy tym błogosławieństwo do krucjaty na wschód. Papież Pius XII informowany przez Hitlera o zamiarze napaści na Polskę, milcząco aprobował niemiecką ekspansję, której celem był ZSRR, ale oczywiście po trupie Polski. Tak więc II wojna światowa wybuchła w łonie chrześcijaństwa, a hitlerowskie armie z błogosławieństwem kleru, walczyły i mordowały w imię obrony zachodniej cywilizacji i chrześcijaństwa przed ateistycznym Wschodem. Nie będzie pomyłką twierdzenie, że 90% (a może 99%) SS-manów, gestapowców, strażników i katów obozowych było ochrzczonymi członkami jednego z dwóch kościołów chrześcijańskich. Nazistowscy przywódcy dorastali w pobożnych, chrześcijańskich rodzinach - katolickie wychowanie otrzymali m.in. Adolf Hitler, Heinrich Himmler, Reinhard Heydrich, Joseph Goebbels czy komendant obozu oświęcimskiego Rudolf Hoess. Chrześcijanie jako żołnierze Wermachtu zabijali codziennie - również jeńców i ludność cywilną. To właśnie żołnierze Wermachtu nosili wojskowe pasy z napisem na klamrze GOTT MIT UNS czyli Bóg jest z nami. Hitlerowska armia miała swoich kapelanów, którzy odprawiali msze polowe, błogosławili żołnierzy przed walką i rozgrzeszali np. po pacyfikacji wiosek - polegającej na wymordowaniu ludzi i spaleniu zabudowań.

2 Struktura administracji kościelnej w Wehrmachcie po podpisaniu Reichskonkordatu wyglądała następująco: - Feldbischof (biskup polowy) der Wehrmacht Franz Justus Rarkowski -Feldgeneralvikar (polowy wikariusz generalny) Georg Werthmann pełniący funkcję łącznika między biskupem polowym, a biurami szefów grup Duszpasterstwo utworzonymi przy wszystkich 5 dowództwach wojsk ( )

3 Przykład umiejscowienia oficerów-kapelanów w strukturze dywizji na przykładzie 22 Dywizji Piechoty Wermachtu: patrz: IV Div. Pfarrer (Pfarrer pastor, kapłan, kapelan) W niemieckich miastach, gdzie stacjonował Wehrmacht ustanawiano Standortpfarrera (kapelana garnizonowego) ze statusem urzędnika państwowo-wojskowego (Beamte) na okres wojny i był nim zazwyczaj proboszcz lub ksiądz z miejscowej parafii. W przypadku miast okupowanych jak np. Paryża, przysyłano z Rzeszy odpowiedniego księdza jako Standortpfarrera z podpisaną umową na czas wojny jako Beamte. Jak komponował się krzyż ze swastyką czy trupią główką (niem. Totenkopf)? Całkiem nieźle.

4 Biskup polowy Wehrmachtu, Franz Justus Rarkowski, swoją korespondencję na ogół kończył pozdrowieniem: Heil Hitler. Znaleźć można również zdjęcia biskupów katolickich z wyciągniętą ręką w hitlerowskim pozdrowieniu. W październiku 1942 sytuacja się zmieniła - wprowadzono zakaz zatrudniania nowych kapelanów w Wehrmachcie, a od 1944 Himmler, ze względów oszczędnościowych, zabronił wykazywania etatów w dywizjach grenadierów ludowych. To było jednak kilka lat po rozgromieniu polskiej armii. Na koniec cytat z Józefa Becka, ministra spraw zagranicznych RP, który po zakończeniu Kampanii Wrześniowej w 1939 r. powiedział w Bukareszcie: Do najbardziej odpowiedzialnych za tragedię mojego kraju należy Watykan. Zbyt późno uświadomiłem sobie, że prowadziliśmy politykę zagraniczną służącą jedynie egoistycznym celom Kościoła katolickiego. Opis fotografii: 1. Adolf Hitler wychodzący z kościoła. 2. Klamry pasów żołnierzy Wermachtu. 3. i 4. Msza polowa. 5. Komunia - Wielkanoc Kapelan (pierwszy z prawej - krzyż na piersiach) prowadzi modlitwę pogrzebową. 7. Kapelan pod krzyżem przykościelnym. 8. Kapelan SS udziela ślubu w Wawelsburgu. 9. Franz Justus Rarkowski - biskup polowy Wermachtu. 10. i 11. Czapki kapelanów. 12., 13., 14. i 15. Kapelani. 16., 17. i 18. Mundury kapelanów. 19. Heilujący biskupi (pierwszy z prawej to Joseph Goebbels). 20. Msza św. dla formacji S.A. (Sturmabteilung - Oddziały Szturmowe NSDAP). Źródłem wszystkich fotografii jest Internet, jednak były one "kolekcjonowane" przez dłuższy czas, bez zamiaru publikowania i teraz nie jestem w stanie podać źródła. Autorzy zdjęć w większości zapewne nie żyją, ale jeśli

5 naruszyłem czyjeś prawa autorskie, to proszę o kontakt - natychmiast usunę fotografię. Autor: belfegor Artykuł pobrano ze strony eioba.pl