Różnice kursowe po 1 stycznia 2012 r.

Różnice kursowe po 1 stycznia 2012 r. Pytanie podatnika: Czy z uwzględnieniem art. 15a ust. 4 ustawy o CIT w brzmieniu nadanym nowelizacją ustawy, Wnioskodawca prawidłowo uznaje, że właściwe będzie stosowanie kursu średniego ogłaszanego przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dany dzień, zamiast kursów banków obsługujących rachunki walutowe Spółki? INTERPRETACJA INDYWIDUALNA Na podstawie art. 14b 1 i 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12.10.2011 r. (data wpływu 17.10.2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości przyjęcia kursu średniego NBP dla ustalenia różnic kursowych według metody podatkowej jest prawidłowe. UZASADNIENIE W dniu 17.10.2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości przyjęcia kursu średniego NBP dla ustalenia różnic kursowych według metody podatkowej. W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe. Wnioskodawca) - spółka będąca osobą prawną z siedzibą Niemczech jest wspólnikiem spółki komandytowej K Sp. z o.o. Sp. k mającej siedzibę Polsce (dalej: Spółka). Ze względu na fakt, iż Wnioskodawca nie posiada na terytorium Polski siedziby ani zarządu, podlega w Polsce dla celów podatku dochodowego od osób prawnych (dalej: podatek CIT) - tzw. ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, obejmującemu dochody osiągane na terytorium Polski, w szczególności z tytułu uczestnictwa (udziału) w Spółce (podmiocie nieposiadającym osobowości prawnej). Spółka jest jedną z największych sieci handlowych w branży sklepów wielkopowierzchniowych (supermarketów) działającej w Polsce i należącej do międzynarodowej Grupy K. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka zaangażowana jest w bieżącą współpracę z kontrahentami zagranicznymi. W rezultacie tej współpracy Wnioskodawca będzie uzyskiwać i faktycznie otrzymywać przychody (m.in. z tytułu sprzedaży towarów i usług), jak również ponosić oraz dokonywać zapłat zobowiązań (kosztów) w walutach obcych (m.in. z tytułu nabycia towarów i usług). Ponadto Spółka będzie uzyskiwać przychody (utargi) od klientów z tytułu sprzedaży towarów w sklepach (supermarketach) w walucie obcej, które wpłacane będą przez poszczególne sklepy na walutowe rachunki Spółki. Ponadto w ramach prowadzonej działalności Spółka będzie zaciągać oraz dokonywać spłat kredytów (pożyczek) w walucie obcej. Spółka posiada kilka rachunków walutowych prowadzonych w różnych (kilku) bankach w walucie obcej (EUR), na których realizowane będą w szczególności następujące transakcje: wpływy środków w walucie obcej, w szczególności: zapłata należności przez kontrahentów zagranicznych (przychody faktycznie uzyskane tytułu sprzedaży towarów i usług), wpływy z utargów w walucie obcej z tytułu zrealizowanych utargów z tytułu sprzedaży sklepach, otrzymanie kredytu (pożyczki), itp. wypływy środków w walucie obcej, w szczególności: zapłata zobowiązań na rzecz kontrahentów zagranicznych (koszty faktycznie

poniesione tytułu zakupu towarów i usług), spłata kredytu (pożyczki), itp. Na rachunkach walutowych Spółki nie będzie dochodzić do przewalutowania wartości wyrażonych walucie obcej na złote polskie w momencie wpływu/wypływu środków na/z danego rachunku walutowego Spółki. Spółka ustala różnice kursowe w oparciu o tzw. podatkową metodę ustalania różnic, kursowych, określoną w przepisie art. 15a w zw. z art. 9b ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.; dalej: ustawa o podatku CIT) oraz ma zamiar kontynuować tę metodę w przyszłych latach podatkowych. W związku z nowelizacją ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, która wejdzie w życie od 1 stycznia 2012 r., tj. ustawą z dnia 1 lipca 2011 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 178, poz. 1059): dalej: Nowelizacja Ustawy) w zakresie art. 15a ust. 4 ustawy o podatku CIT, Spółka zamierza od 1 marca 2012 r. tj. od początku najbliższego roku podatkowego, dla celów ustalania podatkowych różnic kursowych (dodatnich lub odpowiednio ujemnych), o których mowa w. art. 15a ust. 2 pkt 1, 2 i 5 (dodatnie różnice kursowe) oraz odpowiednio w art. 15a ust. 3 pkt 1, 2 i 5 ustawy o podatku CIT (ujemne różnice kursowe) przyjmować następujące kursy walut: dla różnic kursowych, które realizują się w dniu faktycznego wpływu na rachunek walutowy należności od przychodów podatkowych osiągniętych w walucie obcej (EUR) (zasadniczo z tytułu sprzedaży towarów lub usług) oraz dla wyceny (raty) kredytu (pożyczki) w dniu jego otrzymania, tj. w dniu wpływu środków na rachunek walutowy (EUR) Spółki - kurs średni ogłaszany przez Narodowy Bank Polski ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień wpływu środków w EUR na ten rachunek walutowy; dla różnic kursowych, które realizują się w dniu faktycznej zapłaty zobowiązań z tytułu kosztów uzyskania przychodów poniesionych w walucie (EUR) (zasadniczo z tytułu nabycia towarów lub usług) oraz dla wyceny (raty) kredytu (pożyczki) w dniu jego (jej) spłaty, tj. w dniu wypływu środków z rachunku walutowego (EUR) Spółki - kurs średni ogłaszany przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień rozchodu (wypływu) środków w EUR z tego rachunku walutowego. Spółka ustala również odrębnie różnice kursowe od otrzymanych środków w walucie obcej (tzw. własnych środków), realizujących się w dniu zapłaty lub innej formy wypływu z walutowego rachunku bankowego tych środków (w rozumieniu art. 15 ust. 2 pkt 3 i ust. 3 pkt 2 ustawy o podatku CIT), gdzie dla wyceny tych różnic kursowych od 1 marca 2012 r. Spółka będzie wyznaczać różnicę pomiędzy wartością tych środków na dzień ich wypływu z rachunku walutowego a wartością tych środków na dzień ich wpływu, według kursów średnich ogłaszanych przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego te dni. Jednocześnie, dla powyższej wyceny Spółka będzie stosować określoną metodę ustalania wartości rozchodu ww. środków w walucie obcej w oparciu o metodę kursów średnioważonych, czyli według kursów ustalonych wysokości średniej ważonej kursów ogłoszonych przez NBP, po których nastąpił wpływ środków (Spółka nie zmienia tej metody w trakcie roku podatkowego - zgodnie z wymogiem art. 15a ust. 8 ustawy o podatku CIT). Wyżej opisane kursy przeliczeniowe, jak również wyżej wskazaną metodę ustalania wartości rozchodu (w oparciu o metodę kursów średnioważonych), Spółka będzie stosować również dla celów ustalania różnic kursowych na potrzeby rachunkowości (w księgach rachunkowych). Rok podatkowy Spółki nie pokrywa się z rokiem kalendarzowym, bowiem trwa od marca do lutego każdego roku. kalendarzowego. W związku z tym Spółka zamierza wprowadzić planowany system rozliczania różnic kursowych oparciu o kurs średni NBP od 1 marca 2012 roku, tj. od początku najbliższego roku podatkowego. W związku z powyższym zadano następujące pytanie. Czy w opisanym powyżej zdarzeniu przyszłym na potrzeby ustalania podatkowych różnic

kursowych (dodatnich lub ujemnych) w rozumieniu art. 15a ust. 2 pkt 1, 2, 3 i 5 oraz ust. 3 pkt 1, 2, 3 i 5 ustawy o podatku CIT, z uwzględnieniem art. 15a ust. 4 ustawy o podatku CIT w brzmieniu nadanym Nowelizacją Ustawy, Wnioskodawca prawidłowo uznaje, że właściwe będzie stosowanie kursu średniego ogłaszanego przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dany dzień, zamiast kursów banków obsługujących rachunki walutowe Spółki... Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym zdarzeniu przyszłym, za prawidłowe należy uznać stanowisko, że po wejściu w życie Nowelizacji Ustawy nie będzie możliwe uwzględnienie faktycznie zastosowanego kursu waluty dla celów ustalenia podatkowych różnic kursowych, o którym mowa w art. 15a ust. 2 pkt 1, 2, 3 i 5 oraz ust pkt 1, 2, 3 i 5 ustawy o podatku CIT w sytuacji, gdy nie dochodzi do sprzedaży lub kupna walut obcych lub innej formy przewalutowania środków w walucie obcej w momencie otrzymania należności lub zapłaty zobowiązania walucie obcej z rachunku walutowego Spółki. W efekcie dla celów ustalenia podatkowych różnic kursowych, o którym mowa w art. 15a ust. 2 pkt 1, 2, 3 i 5 oraz ust. 3 pkt 1, 2, 3 i 5 ustawy o podatku CIT, po wejściu w życie znowelizowanego przepisu art. 15a ust. 4 ustawy o podatku CIT W brzmieniu nadanym Nowelizacją Ustawy należy zastosować odpowiednio: wpływu środków w walucie obcej (w tym należności z tytułu sprzedaży towarów i usług), jak również odpowiednio dzień otrzymania (raty) kredytu (pożyczki) na ten rachunek walutowy; wypływu środków w walucie obcej (w tym zapłaty zobowiązań), jak również odpowiednio dzień spłaty (raty) kredytu (pożyczki) z tego rachunku walutowego. W ocenie Wnioskodawcy, powyższe zasady ustalania podatkowych różnic kursowych powinny być stosowane przez Spółkę od 1 marca 2012 r. tj. od początku najbliższego roku podatkowego Spółki, który trwa od marca do lutego każdego roku kalendarzowego. W uzasadnieniu przedstawiono: Ustalanie podatkowych różnic kursowych po zmianie przepisu art. 15a ust. 4 ustawy o podatku CIT Jak zostało wskazane w opisie zdarzenia przyszłego, Spółka rozlicza i będzie. rozliczać różnice kursowe w oparciu o tzw. metodę podatkową, czyli na podstawie ww. art. 15a ustawy o podatku CIT, zgodnie z którym różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe w kwocie wynikającej z różnicy między wartościami określonymi w ust. 2 i 3. Zdarzenia, z którymi ustawodawca wiąże skutki w postaci wystąpienia podatkowych różnic kursowych wymienione zostały w art. 15a ust. 2 (dodatnie różnice kursowe) i ust. 3 (ujemne różnice kursowe) ustawy o podatku CIT. I tak, dodatnie różnice kursowe powstają m.in., jeżeli wartość: przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez NBP jest niższa od wartości tego przychodu w dniu jego otrzymania, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia ( art. 15a ust. 2 pkt 1), poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest wyższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia ( art. 15a ust. 2 pkt 2), otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest niższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni (art. 15a ust. 2 pkt 3), kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego otrzymania jest wyższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego spłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni (art. 15a ust. 2 pkt 5).

Ujemne różnice kursowe powstają natomiast m.in., jeżeli wartość: przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez NBP jest wyższa od wartości tego przychodu w dniu jego otrzymania, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia ( art. 15a ust. 3 pkt 1), poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest niższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia ( art. 15a ust. 3 pkt 2), otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jes wyższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni ( art. 15a ust. 3 pkt 3), kredytu (pożyczki) w walucie obcej w. dniu jego otrzymania jest niższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego spłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tyci dni ( art. 15a ust. 3 pkt 5). Zgodnie natomiast z art. 15a ust. 4 ustawy o podatku CIT - w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2012 r. ustanowionym przez art. 2 pkt 3 Nowelizacji Ustawy: Przy obliczaniu różnic kursowych, o których mowa w ust 2 i 3, uwzględnia się kursy faktycznie zastosowane w przypadku sprzedaży lub kupna walut obcych, otrzymania należności lub zapłaty zobowiązań. W pozostałych przypadkach, a także gdy do otrzymanych należności lub zapłaty zobowiązań nie jest możliwe uwzględnienie faktycznie zastosowanego kursu waluty w danym dniu, stosuje się kurs średni ogłaszany przez Narodowy Bani Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego ten dzień. Obecnie - do 31 grudnia 2011 r. - treść ww. art. 15a ust. 4 ustawy o podatku CIT jest odmienna i brzmi następująco: Jeżeli przy obliczaniu wartości różnic kursowych; o których mowa w ust. 2 i 3, nie jest możliwe uwzględnienie faktycznie zastosowanego kursu waluty w danym dniu, przyjmuje się kurs średni ogłaszany przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego ten dzień. Jak wynika z treści ww. przepisu, w szczególności porównania jego obecnego brzmienia z tym, które zacznie obowiązywać od 1 stycznia 2012 r. Nowelizacja Ustawy wydaje się wprowadzić swego rodzaju ograniczenie do uwzględniania dla celów obliczania różnic kursowych kursu faktycznie zastosowanego do konkretnych przypadków wymienionych w pierwszym zdaniu ww. przepisu, tj. sprzedaży waluty obcej, kupna waluty obcej, otrzymania należności lub zapłaty zobowiązania w walucie obcej, czyli do sytuacji, w których dojdzie rzeczywistości do zastosowania konkretnego, faktycznego kursu walutowego. W konsekwencji, jeżeli podatnik nie kupuje, ani nie sprzedaje waluty lub nie następuje faktyczne (rzeczywiste) zastosowanie kursu waluty - tj. nie dochodzi do przewalutowania otrzymywanej należności lub płaconego zobowiązania (np. przez bank do przeliczenia wpływu środków z tytułu otrzymywanej należności lub wypływu środków z tytułu zapłaty zobowiązania po konkretnym, rzeczywistym kursie przeliczeniowym), wówczas zastosowanie znajdzie kurs średni ogłaszany przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego ten dzień (zdanie drugie wyżej powołanego przepisu art. 15a ust. 4 ustawy o podatku CIT w brzmieniu nadanym Nowelizacją Ustawy). Powyższe rozumienie ww. znowelizowanego przepisu potwierdza m.in. wykładnia językowa. Zgodnie ze Słownikiem języka polskiego (Słownik języka polskiego PWN, Wydanie nowe, Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 2006) pojęcie faktyczny należy rozumieć jako rzeczywisty, realny, istotny, podczas gdy zastosować - zastosowywać oznacza użyć czegoś w jakiejś sytuacji. W świetle powyższych stwierdzeń należy zatem przyjąć, że faktycznie zastosowany kurs waluty jest kursem, który był w istocie, rzeczywiście, realnie zastosowany. Kurs waluty mógł być rzeczywiście (realnie) zastosowany tylko wtedy, gdy na jego podstawie, w oparciu o wyrażoną w

nim cenę waluty, doszło do przeprowadzenia operacji finansowej przewa1utowania - do wyrażenia w danej walucie wartości pieniężnej określonej pierwotnie w innej walucie. Cechy faktycznego zastosowania kursu nie można odnosić do sytuacji, gdy w istocie nie dochodzi do operacji przewalutowania w następstwie sprzedaży lub zakupu określonej waluty lub przy otrzymaniu należności lut zapłacie zobowiązania na rachunek walutowy, ponieważ w takim przypadku nie następuje rzeczywiste wyrażenie w określonej walucie, np. złotych polskich wartości pieniężnej wyrażonej pierwotnie w walucie obcej. Co najwyżej jest to jedynie potencjalne zastosowanie danego kursu, ale nie jego rzeczywiste zastosowanie, które musi odnosić się do rzeczywistej, naprawdę przeprowadzonej transakcji. Dodatkowo na poparcie ww. stanowiska Wnioskodawcy należy powołać się na uzasadnienie do projektu Nowelizacji Ustawy przedstawione przez Komisję Nadzwyczajną Przyjazne Państwo (druk sejmowy nr 3889 z 15 grudnia 2010 r.), w którym Komisja wskazała na odmienne (szersze) znaczenie pojęcia faktycznie zastosowanego kursu waluty istniejące w obecnym stanie prawnym, tj. obowiązujące przed Nowelizacją Ustawy: obecnie faktycznie zastosowany kurs waluty obcej nie jest tylko kursem pieniężnej wymiany, to znaczy nie wiąże się wyłącznie z sytuacjami związanymi z zakupem lub sprzedażą walut (...) Przy podatkowej metodzie ustalania różnic kursowych w ramach faktycznie zastosowanego kursu walut uwzględniane mogą być różne kursy walutowe, w tym bankowe. Ustalanie podatkowych różnic kursowych w oparciu o kurs bankowy, pełniący funkcję kursu faktycznie zastosowanego, stanowi obecnie podstawę uwzględniania różnic kursowych. Jeżeli operacje walutowe były przeprowadzane przez rachunek bankowy, organy podatkowe jednolicie uznają za prawidłowe użycie bankowego kursu walutowego. A contrario należy zatem stwierdzić, że po wejściu w życie Nowelizacji Ustawy, faktycznie zastosowany kurs walut będzie kursem faktycznej wymiany pieniężnej, a takiej funkcji nie będzie już pełnił kurs bankowy w przypadku przeprowadzania operacji walutowych przez rachunek walutowy w sytuacji, gdy nie dojdzie do rzeczywistej wymiany pieniężnej - przewalutowania należności lub zobowiązania wyrażonego w walucie obcej. Powyższe rozumienie potwierdza również dalsza część ww. uzasadnienia do projektu Nowelizacji Ustawy, w której Komisja zaakcentowała cel dokonywanej zmiany przepisu: Zmiana zaproponowana w art. 15a ust. 4 ustawy ma na celu uproszczenie podatkowych zasad ustalania różnic kursowych oraz ich ujednolicenie z przepisami art. 30 ust. 1 ustawy o rachunkowości poprzez zastosowanie rozwiązania, zgodnie z którym przy ustalaniu różnic kursowych należy uwzględniać kursy faktycznie zastosowane w przypadku otrzymania należności lub zapłaty zobowiązań oraz sprzedaży oraz kupna waluty walut obcych. W pozostałych przypadkach, a także gdy nie jest możliwe uwzględnienie faktycznie zastosowanego kursu waluty w danym dniu przyjmuje się kurs średni ogłaszany przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego ten dzień. Zgodnie natomiast z art. 30 ust. 2 ustawy o rachunkowości, na który powołuje się Komisja w wyżej powołanym uzasadnieniu do projektu Nowelizacji Ustawy, wyrażone w walutach obcych operacje gospodarcze ujmuje się w księgach rachunkowych na dzień ich przeprowadzenia (...) odpowiednio po kursie: faktycznie zastosowanym w tym dniu, wynikającym z charakteru operacji - w przypadku sprzedaży lub kupna walut oraz zapłaty należności lub zobowiązań; średnim ogłoszonym dla danej waluty przez Narodowy Bank Polski z dnia poprzedzającego ten dzień - w przypadku zapłaty należności lub zobowiązań, jeżeli nie jest zasadne zastosowanie kursu, o którym mowa w pkt 1, a także w przypadku pozostałych operacji. Z powyższego uzasadnienia do projektu Nowelizacji Ustawy wyraźnie wynika intencja ustawodawcy do ujednolicenia zasad ustalania podatkowych różnic kursowych z rachunkowymi zasadami obliczania tych różnic oraz jednoczesne uproszczenie tych zasad. Komisja wskazała bowiem na istniejące w obecnym sianie prawnym, tj. obowiązującym od 1 stycznia 2007 r. do 31 grudnia 2011 r. (przed Nowelizacją Ustawy) wątpliwości interpretacyjne dotyczące zasad ustalania podatkowych różnic kursowych, w: szczególności w zakresie pojęcia faktycznie zastosowanego

kursu waluty oraz istniejące rozbieżności z rachunkowymi zasadami ustalania tych różnic, co powoduje niepewność przy ustalaniu przez podatników różnic kursowych : Mając na uwadze wyżej powołane uzasadnienie Komisji do projektu Nowelizacji Ustawy, w szczególności zakładany cel zmiany ww. przepisu należy stwierdzić, że jeśli nie występuje operacja sprzedaży lub kupna walu waluty lub nie dochodzi do przewalutowania otrzymywanej należności lub płaconego zobowiązania z zastosowaniem faktycznego kursu, wynikającego z charakteru operacji (gdyż np. wpływ lub wypływ należności czy zobowiązania dokonywany jest na rachunek walutowy bez zastosowania przez bank konkretnego przeliczeniowego kursu walutowego), wówczas dla celów ustalenia podatkowych różnic kursowych - zastosowanie znajdzie kurs średni ogłaszany przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego ten dzień. Zważywszy, że w przedstawionym stanie faktycznym uregulowanie należności czy zapłata zobowiązań z tytułu przedstawionych transakcji walutowych dokonuje się poprzez bankowe rachunki walutowe Spółki (prowadzone w walucie obcej - w EUR i CZK), ustalenie i uwzględnienie kursu faktycznego jest niemożliwe, a nawet niezasadne, ponieważ nie dochodzi do faktycznej wymiany pieniężnej środków z zastosowaniem rzeczywistego kursu walutowego (przewalutowania środków z waluty obcej na walutę polską lub odwrotnie), w świetle brzmienia znowelizowanego przepisu art. 15a ust. 4 ustawy o podatku CIT (nadanego na mocy art. 2 pkt 3 Nowelizacji Ustawy), dla celów ustalenia podatkowych różnic kursowych, o którym mowa w art. 15a ust. 2 pkt 1, 2, 3 i 5 oraz ust. 3 pkt 1, 2, 3 i 5 ustawy o podatku CIT znajdzie odpowiednio zastosowanie: wpływu środków w walucie obcej (w tym otrzymania należności), jak również odpowiednio dzień otrzymania (raty) kredytu (pożyczki) w EUR na ten rachunek walutowy; wypływu środków w walucie obcej (w tym zapłaty zobowiązań), jak również odpowiednio dzień spłaty (raty) kredytu (pożyczki) w EUR z tego rachunku walutowego. W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Spółki w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe. Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy. Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji. Interpretacja indywidualna z 11 stycznia 2012 r. nr IPPB5/423-1016/11-2/IŚ - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie www.podatki.biz