Twarde rentgenowskie Słooce z bliska: przyrząd STIX na pokładzie sondy Solar Orbiter

Podobne dokumenty
Rozmiary źródeł promieniowania rentgenowskiego w obserwacjach RHESSI

Czy w zakresie twardego promieniowania rentgenowskiego obserwujemy kurczenie pętli magnetycznych?

Wspólne obserwacje RHESSI i SphinX

HINODE i STeReO. Nowe satelitarne obserwatoria słoneczne. dr Tomasz Mrozek Instytut Astronomiczny Uniwersytet Wrocławski 11:41

Zmiany rozmiarów źródeł szczytowych obserwowane przez RHESSI

Metody badania kosmosu

W poszukiwaniu nowej Ziemi. Andrzej Udalski Obserwatorium Astronomiczne Uniwersytetu Warszawskiego

Fizyka jądrowa z Kosmosu wyniki z kosmicznego teleskopu γ

O aktywności słonecznej i zorzach polarnych część I

Aktywne Słońce. Tomasz Mrozek. Instytut Astronomiczny. Uniwersytet Wrocławski

Badania ATHENY w dziedzinie Hot and Energetic Universe mają przynieść odpowiedzi na dwa zasadnicze pytania:

Projekt π of the Sky. Katarzyna Małek. Centrum Fizyki Teoretycznej PAN

Misje Kosmiczne ESA Cosmic Vision Program

Co to jest promieniowanie grawitacyjne? Szymon Charzyński KMMF UW

Zorza polarna- zjawisko świetlne obserwowane w górnej atmosferze w pobliżu biegunów

Z wizytą u Plutona. W poszukiwaniu nowych horyzontów. Tomasz Mrozek Instytut Astronomiczny UWr Zakład Fizyki Słońca CBK PAN

Pomiary jasności nieba z użyciem aparatu cyfrowego. Tomek Mrozek 1. Instytut Astronomiczny UWr 2. Zakład Fizyki Słońca CBK PAN

Fotometria CCD 3. Kamera CCD. Kalibracja obrazów CCD

Zatrzymana erupcja rury magnetycznej modele i obserwacje

Słooce. Tomasz Mrozek Instytut Astronomiczny UWr Zakład Fizyki Słooca CBK PAN

Pozorne orbity planet Z notatek prof. Antoniego Opolskiego. Tomasz Mrozek Instytut Astronomiczny UWr Zakład Fizyki Słońca CBK PAN

Jaka piękna katastrofa. Tomasz Mrozek Instytut Astronomiczny Uniwersytet Wrocławski

Spis treści. Przedmowa PRZESTRZEŃ I CZAS W FIZYCE NEWTONOWSKIEJ ORAZ SZCZEGÓLNEJ TEORII. 1 Grawitacja 3. 2 Geometria jako fizyka 14

Krzysztof Gęsicki. Astrofizyka1. fizyka układu słonecznego. Wykładkursowydla2r.studiówAS1. wykład 1: współczesne obserwacje Słońca

Wenus na tle Słońca. Sylwester Kołomański Tomasz Mrozek. Instytut Astronomiczny Uniwersytetu Wrocławskiego

Gdzie odległośd mierzy się zerami. Tomasz Mrozek Instytut Astronomiczny, UWr Zakład Fizyki Słooca, CBK PAN

Od centrum Słońca do zmian klimatycznych na Ziemi

Aktywne Słońce. Tomasz Mrozek. Instytut Astronomiczny. Uniwersytet Wrocławski

Mikrosoczewkowanie grawitacyjne. Dr Tomasz Mrozek Instytut Astronomiczny Uniwersytet Wrocławski

Parowanie chromosfery w obserwacjach

( W.Ogłoza, Uniwersytet Pedagogiczny w Krakowie, Pracownia Astronomiczna)

W poszukiwaniu życia pozaziemskiego

Wyznaczanie długości i szerokości geograficznej z obserwacji astronomicznych.

Słońce i jego miejsce we Wszechświecie. Urszula Bąk-Stęślicka, Marek Stęślicki Instytut Astronomiczny Uniwersytetu Wrocławskiego

Grawitacja + Astronomia

CTA - obserwatorium astronomii gamma najwyższych energii

Oddziaływanie podstawowe rodzaj oddziaływania występującego w przyrodzie i nie dającego sprowadzić się do innych oddziaływań.

Rotacja. W układzie związanym z planetą: siła odśrodkowa i siła Coroilisa. Potencjał efektywny w najprostszym przypadku (przybliżenie Roche a):

Wstęp do astrofizyki I

LXI Olimpiada Astronomiczna 2017/2018 Zadania z zawodów III stopnia

Magnetar to młoda, szybko wirująca gwiazda neutronowa o ogromnym polu magnetycznym, powstała z wybuchu supernowej. Na skutek ogromnych naprężeń

Dyfrakcja to zdolność fali do uginania się na krawędziach przeszkód. Dyfrakcja światła stanowi dowód na to, że światło ma charakter falowy.

Wszechświat Cząstek Elementarnych dla Humanistów Ciemna Strona Wszechświata

Odległość mierzy się zerami

Wstęp do astrofizyki I

Wstęp do astrofizyki I

Analiza spektralna widma gwiezdnego

LX Olimpiada Astronomiczna 2016/2017 Zadania z zawodów III stopnia. S= L 4π r L

ASTRONOMIA Klasa Ia Rok szkolny 2012/2013

GRAWITACJA MODUŁ 6 SCENARIUSZ TEMATYCZNY LEKCJA NR 2 FIZYKA ZAKRES ROZSZERZONY WIRTUALNE LABORATORIA FIZYCZNE NOWOCZESNĄ METODĄ NAUCZANIA.

Astronomia. Znając przyspieszenie grawitacyjne planety (ciała), obliczyć możemy ciężar ciała drugiego.

14R2 POWTÓRKA FIKCYJNY EGZAMIN MATURALNYZ FIZYKI I ASTRONOMII - II POZIOM ROZSZERZONY

Tomasz Mrozek 1,2, Sylwester Kołomański 1 1. Instytut Astronomiczny UWr 2. Zakład Fizyki Słońca CBK PAN. Astro Izery

Kinematyka relatywistyczna

GRAWITACJA I ELEMENTY ASTRONOMII

Egzamin maturalny z fizyki i astronomii 5 Poziom podstawowy

Temat: Elementy astronautyki (mechaniki lotów kosmicznych) asysta grawitacyjna

Układ Słoneczny. Pokaz

Słonecznego i Astrofizyki

Astrofotografia dla początkujących. Tomasz Mrozek Instytut Astronomiczny Uniwersytet Wrocławski

III PROGRAM STUDIÓW. 1) Liczba punktów ECTS konieczna do uzyskania kwalifikacji: 120 2) Liczba semestrów: 4 3) Opis poszczególnych modułów kształcenia

Od Wielkiego Wybuchu do Gór Izerskich. Tomasz Mrozek Instytut Astronomiczny UWr Zakład Fizyki Słońca CBK PAN

Wszechświata. Piotr Traczyk. IPJ Warszawa

Kamera internetowa: prosty instrument astronomiczny. Dr Tomasz Mrozek Instytut Astronomiczny Uniwersytet Wrocławski

Atmosfera ziemska w obserwacjach promieni kosmicznych najwyższych energii. Jan Pękala Instytut Fizyki Jądrowej PAN

Sprawdzian Na rysunku przedstawiono siłę, którą kula o masie m przyciąga kulę o masie 2m.

Politechnika Warszawska Wydział Samochodów i Maszyn Roboczych

1. Obserwacje nieba 2. Gwiazdozbiór na północnej strefie niebieskiej 3. Gwiazdozbiór na południowej strefie niebieskiej 4. Ruch gwiazd 5.


Badania Amerykanie prowadzą. została w satelicie Sputnik 2. w NASA (Narodowej Agencji. Amerykańscy naukowcy. kosmicznej.

Tytuł: Podróż w kosmos Autor: Aleksandra Fudali

Ekspansja Wszechświata

Ruchy planet. Wykład 29 listopada 2005 roku

Fizyka. Kurs przygotowawczy. na studia inżynierskie. mgr Kamila Haule

Wstęp do astrofizyki I

Słońce a sprawa ziemskiego klimatu

4π 2 M = E e sin E G neu = sin z. i cos A i sin z i sin A i cos z i 1

Podstawy fizyki subatomowej. 3 kwietnia 2019 r.

Kinematyka relatywistyczna

Grawitacja - powtórka

Pomiary jasności tła nocnego nieba z wykorzystaniem aparatu cyfrowego. Tomek Mrozek 1. Instytut Astronomiczny UWr 2. Zakład Fizyki Słońca CBK PAN

Gwiazdy neutronowe. Michał Bejger,

Systemy nawigacji satelitarnej. Przemysław Bartczak

ZAŁĄCZNIK IV. Obliczanie rotacji / translacji obrazów.

Cząstki elementarne z głębin kosmosu

Fizyka kwantowa. promieniowanie termiczne zjawisko fotoelektryczne. efekt Comptona dualizm korpuskularno-falowy. kwantyzacja światła

Fizyka. Kurs przygotowawczy. na studia inżynierskie. mgr Kamila Haule

Odkrycia Galileusza. Tomasz Mrozek Instytut Astronomiczny Uniwersytet Wrocławski

Teoria Wielkiego Wybuchu FIZYKA 3 MICHAŁ MARZANTOWICZ

mgr Roman Rusin nauczyciel fizyki w Zespole Szkół Ponadgimnazjalnych Nr 1 w Kwidzynie

Czy da się zastosować teorię względności do celów praktycznych?

Promieniowanie X. Jak powstaje promieniowanie rentgenowskie Budowa lampy rentgenowskiej Widmo ciągłe i charakterystyczne promieniowania X

SPEKTROMETRIA CIEKŁOSCYNTYLACYJNA

Spełnienie wymagań poziomu oznacza, że uczeń ponadto:

Kazimierz Kordylewski i jego księżyce. Tomasz Mrozek Instytut Astronomiczny UWr Zakład Fizyki Słooca CBK PAN

Satelitarny system optoelektronicznej obserwacji Ziemi

Wszechświat: spis inwentarza. Typy obiektów Rozmieszczenie w przestrzeni Symetrie

Opis założonych osiągnięć ucznia Fizyka zakres podstawowy:

Ekosfery. Gimnazjum Klasy I III Doświadczenie konkursowe nr 5

Szczegółowe wymagania edukacyjne z fizyki do nowej podstawy programowej.

Transkrypt:

Twarde rentgenowskie Słooce z bliska: przyrząd STIX na pokładzie sondy Solar Orbiter Tomasz Mrozek Instytut Astronomiczny, UWr Zakład Fizyki Słooca, CBK PAN

ESA Cosmic Vision (2015-2025) Jakie są warunki formowania planet i powstawania życia? Jak działa Układ Słoneczny? Jakie są fundamentalne prawa fizyki we Wszechświecie? Jak powstał Wszechświat i z czego jest zbudowany? 3 Duża średnie misja misje (L), koszt (M) poniżej koszt 470 900M, w wystrzelenie całości finansowane w 2020 przez ESA kandydaci: (M1,M2): Euclid ciemna materia i energia Plato Europa planety Jupiter System pozasłoneczne, Mission/Laplace oscylacje gwiazd Solar badanie Orbiter układu badanie księżyców Słooca Jowisza z bliska (wspólnie oraz z warunków NASA) fizycznych in-situ w koronie niedaleko LISA obserwatorium od powierzchni fal grawitacyjnych (60 R ʘ ) (wspólnie z NASA) kandydaci IXO (wcześniej (M3): XEUS) międzynarodowe EChO obserwatorium atmosfery X (wspólnie planet pozasłonecznych z NASA i JAXA) LOFT obserwacje w zakresie X, z ogromną rodzielczością czasową, czarnych dziur i gwiazd neutronowych MarcoPolo-R dostarczenie na Ziemię fragmentu bliskiej planetoidy STE-QUEST dokładne pomiary efektów wynikających z ogólnej teorii względności

ESA Cosmic Vision (2015-2025) Jakie są warunki formowania planet i powstawania życia? Jak działa Układ Słoneczny? Jakie są fundamentalne prawa fizyki we Wszechświecie? Jak powstał Wszechświat i z czego jest zbudowany? 3 średnie misje (M) koszt 470 M, w całości finansowane przez ESA kandydaci (M1,M2): Euclid ciemna materia i energia Plato planety pozasłoneczne, oscylacje gwiazd Solar Orbiter badanie Słooca z bliska oraz warunków fizycznych in-situ w koronie niedaleko od powierzchni (60 R ʘ ) kandydaci (M3): EChO atmosfery planet pozasłonecznych LOFT obserwacje w zakresie X, z ogromną rodzielczością czasową, czarnych dziur i gwiazd neutronowych MarcoPolo-R dostarczenie na Ziemię fragmentu bliskiej planetoidy STE-QUEST dokładne pomiary efektów wynikających z ogólnej teorii względności Jak Słooce tworzy i kontroluje heliosferę?

Solar Orbiter cele naukowe Gdzie i jak w koronie słonecznej powstaje wiatr słoneczny? Jak zjawiska dynamiczne wpływają na zmiennośd heliosfery? Jak rozbłyski słoneczne i zjawiska stowarzyszone produkują energetyczne cząstki wypełniające heliosferę? Jak działa dynamo słoneczne i jaki wywiera wpływ na heliosferę?

Solar Orbiter Wymagania dla orbity: Zbliżenie do Słooca na poziomie 0.25 j.a. Okres orbitalny umożliwiający zawiśnięcie nad jednym obszarem aktywnym podczas zbliżenia do Słooca Odchylenie od płaszczyzny ekliptyki do 25⁰ Wszechstronne zbadanie warunków fizycznych w wewnętrznej heliosferze w funkcji odległości od Słooca, szerokości ekliptycznej i poziomu aktywności Start: 4 stycznia 2017 r. dzieo 101 - przejście w pobliżu Wenus (4000 km), dzieo 597 i 1328 - dwa przejścia w pobliżu Ziemi (700 km) dzieo 1497 - bliskie (300 km) przejście koło Wenus 9.02.2021 początek właściwej fazy naukowej, kolejne przejścia koło Wenus będą wynosiły satelitę coraz wyżej ponad płaszczyznę ekliptyki

Środowisko pracy W/m2 średnio dla całej misji 4041 maksymalny (w najmniejszym peryhelium 0.22 j.a.) minimalny (w największym aphelium 1.38 j.a.) 27007 713 średnio dla Ziemi (stała słoneczna) 1366 Zbliżenie do Słooca wymaga użycia efektywnej osłony termicznej, za którą schowają się instrumenty badawcze

Solar Orbiter Teleskopy: Polarimetric and Helioseismic Imager (PHI) EUV full-sun and high-resolution Imager (EUI) EUV spectral Imager (SPICE) Spectrometer Telescope for Imaging X-rays (STIX) Coronagraph (METIS/COR) Heliospheric Imager (SoloHI) Pomiary in-situ: Solar Wind Analyser (SWA) Energetic Particle Detector (EPD) Magnetometer (MAG) Radio and Plasma Wave analyser (RPW)

Polski udział Mrozek

Spectrometer Telescope for Imaging X-rays (STIX) STIX: spektrometr obrazujący (pomiar czasu przybycia i energii każdego fotonu) zakres energii: 4-150 kev rozdzielczośd en.: 1-15 kev powierzchnia efektywna: 6cm 2 rozdzielczośd kątowa: 7 arcsec (obrazy rekonstruowane) pole widzenia 2: rozdzielczośd czasowa: 0.1 s

STIX elementy składowe okno rentgenowskie (X-Ray Window) element obrazujący: tuba teleskopu, modulatory, układ orientacji na Słooce moduł detektorów i elektroniki

STIX okno rentgenowskie Dwa zadania: - ograniczenie promieniowania widzialnego i podczerwonego wpadającego do środka instrumentu - blokowanie promieniowania rentgenowskiego o energii poniżej 4 kev

STIX element obrazujący Amplituda i faza mogą byd mierzone dzięki rotacji instrumentu wokół osi skierowanej do Słooca metoda użyta w instrumencie RHESSI dwie jednakowe siatki rozsunięte na odległośd d funkcja transmisji dla źródła punktowego

Obrazowanie twardego promieniowania rentgenowskiego Obraz rekonstruowany przy użyciu kilku metod: Back Projection, CLEAN, PIXON, MEM NJIT, UV Smooth, Forward Fit VIS rozdzielczośd przestrzenna: > 2.5 arc sec hesperia.gsfc.nasa.gov obraz pojedynczego źródła

Obrazowanie twardego promieniowania rentgenowskiego źródło punktowe, jasnośd = 1 źródło punktowe, jasnośd = 0.5 źródło punktowe, zmiana położenia z zachowaniem odległości od środka tarczy źródło punktowe, zmiana odległości od środka tarczy rozmiar = P/2 rozmiar = P rzeczywistośd Hurford i in. 2002, Sol. Phys. 210c

STIX elementy składowe STIX nie może rotowad. Z tego powodu zastosowano rozwiązanie podobne jak w przypadku instrumentu HXT na satelicie YOHKOH układ siatek o różnych orientacjach i różnych rozmiarach. Poza tym będą one skręcone względem siebie a nie tylko przesunięte

STIX elementy składowe Korzyści wynikające z użycia skręconych względem siebie siatek: lepsza zbieżnośd metod rekonstrukcji obrazów obrazowanie bardziej odporne na obecnośd tła zmniejszenie masy ~ 0.3 kg eliminacja jednej przesłony

STIX elementy składowe Wykorzystane będą 32 detektory (CdTe) każdy podzielony na 12 pikseli rozmiar detektora: powierzchnia efektywna: małe piksele: duże piksele: 10 x 10 x 1 mm 8.8 x 9.2 mm 0.87 x 1.15 mm 2.3 x 4.4 mm

Zabezpieczenia przed wysokim sygnałem maksymalny sygnał: 20000 c/s/det przesłony + wyłączane piksele = zjawiska od A1 do X30 przesłona piksele - 12 + 12 + 4 duże + 2 duże + 1 duży + 4 małe + 2 małe + 1 mały

Co za detektorami? Oczekiwane maksymalne tempa zliczeo: od 20k-50k /s do 0.6-2 M /s w przypadku największych rozbłysków transfer: 200 Bits/s potrzeba bardzo wydajnych algorytmów kompresji Instrument Data Processing Unit (IDPU) - sterowanie przyrządem - komunikacja z pokładem SO - odbieranie i wykonywanie komend - zbieranie danych z detektorów i przechowywanie - wstępna redukcja i analiza danych - kontrola punktów węzłowych STIX

STIX zadania i oczekiwania śledzenie wysokoenergetycznych elektronów od miejsca przyspieszania do miejsca położenia STIX (wspólnie z innymi instrumentami SO) obserwacje spektroskopowe z rozdzielczością przestrzenną obserwacje nowych typów źródeł HXR (CME, zatrzymane erupcje) obserwacje mikro i nanorozbłysków, emisja HXR od spokojnego Słooca inicjowanie sekwencji obserwacyjnych ( flare trigger ) innych instrumentów SO

Wspólne obserwacje z InterHelioZond wystrzelenie około 2018 maksymalne zbliżenie 40 R ʘ instrumenty: CHEMIX Solar Probe Plus nie później niż w 2018 pomiary in-situ maksymalne zbliżenie 0.08 j.a. (<20 R ʘ )

Dziękuję za uwagę