ŚCIANY RYS HISTORYCZNY Dawniej ściany budowano z jednego rodzaju materiału - kamienia, cegły, gliny. Gdyby budować z nich ściany, które spełniają wymagania obecnie obowiązującej normy cieplnej, musiałyby mieć bardzo duŝą grubość. Zaczęto więc budować inaczej: z materiału wytrzymałego, ale cięŝkiego wykonywano warstwę nośna, a materiałem lekkim i dobrze izolującym ocieplano ja, najczęściej od zewnętrz aby ochronić warstwę ocieplającą przed deszczem, śniegiem i mrozem, osłaniano ja cieńsza ścianka elewacyjna. W ten sposób powstały ściany, które nazywamy trójwarstwowymi. Coraz więcej ścian murowanych wznosi się teraz z dwóch warstw. Stało się to moŝliwe od czasu pojawienia się elewacyjnych tynków cienkowarstwowych (odpornych na działanie czynników zewnętrznych), dzięki którym moŝna zrezygnować z murowanej warstwy zewnętrznej, chroniącej izolację cieplna Obecnie znane są juŝ materiały, które maja dobra wytrzymałość i dobra izolacyjność termiczną. Z produkowanych z nich bloczków lub pustaków moŝna murować ściany jednowarstwowe, których nie trzeba dodatkowo ocieplać. Oczywiste jest, Ŝe taką ścianę łatwiej wymurować niŝ ścianę dwulub trójwarstwowa. 1
PODZIAŁ ŚCIAN Umiejscowienie przenoszone obciąŝenia materiał ilość warstw materiałowych technologia wznoszenia zewnętrzne wewnętrzne nośne samonośne nienośne drewniane kamienne ceramiczne gipsowe betonowe wiórobetonowe keramzytowe... szklanoaluminowe wielomateriałowe jednomateriałowe warstwowe (tynk nie jest liczony jako warstwa) układane na sucho (z belek, z bali, stali) murowane z elementów drobnowymiarowych (z cegły pustaków) prefabrykowane z elementów średnio i wielkowymiarowych monolityczne WYMAGANIA TERMICZNE Ciepły dom musi mieć dobrze izolowane ściany zewnętrzne, spełniające wymagania normy cieplnej. Oznacza to, Ŝe przez takie ściany moŝe przenikać na zewnątrz tylko określona ilość ciepła. Ilość tę opisuje w normie współczynnik przenikania ciepła U. NaleŜy pamiętać, Ŝe o wyborze materiału i technologii wznoszenia ciepłych ścian nie decyduje wyłącznie to, jaki jest współczynnik przenikania ciepła tych ścian. Bardzo waŝna jest teŝ zdolność akumulowania ciepła przez ściany. Zdolność ta zapewnia, Ŝe w czasie przerwy w dostawie energii cieplnej dom nie wychłodzi się zbyt szybko. DuŜą zdolność akumulacji ciepła mają ściany wykonane z ceramiki, gipsu czy keramzytobetonu. 2
ILOŚĆ WARSTW ŚCIENNYCH Na komfort przebywania w pomieszczeniu wpływa równieŝ paroprzepuszczalność ścian, określana potocznie jako moŝliwość ich oddychania. śeby spełnić warunki normy cieplnej, zewnętrzne ściany budynków wznosi się często jako dwu- lub trójwarstwowe. Od wielu lat znane są teŝ materiały, które mają dobrą wytrzymałość i jednocześnie dobrą izolacyjność cieplną. Z produkowanych z nich bloczków lub pustaków moŝna wznosićściany jednowarstwowe, które mają wystarczającą izolacyjność cieplną. ŚCIANY JEDNOMATERIAŁOWE Ściany jednowarstwowe wznosi się z elementów, których grubość jest jednocześnie grubością całej ściany. Zgodnie z zaleceniami normy cieplnej, współczynnik przenikania ciepła ścian jednowarstwowych jest nieco większy niŝ ścian warstwowych i wynosi 0,5 W/(m 2 K). Obecnie firmy oferują wiele elementów do budowy ścian jednowarstwowych. Są to przewaŝnie pustaki lub bloczki. Zaletą tych elementów jest to, Ŝe mają duŝe wymiary (na przykład w stosunku do tradycyjnej cegły lub pustaka), a przy tym są lekkie. Pozwala to na szybkie wznoszenie ścian. Stosowanie gotowych elementów na ściany jednowarstwowe pozwala teŝ na ograniczenie wielu mokrych robót na budowie, a co za tym idzie uniknięcia wielu błędów wykonawczych z tym związanych. PoniewaŜ ścian jednowarstwowych nie ociepla się dodatkowo, bardzo waŝne jest dokładne i prawidłowe ich wykonanie. NaleŜy zwrócić szczególną uwagę na to, by nie dopuszczać do powstawania w ścianach miejsc o większej przepuszczalności ciepła, zwanych mostkami termicznymi. Do takich miejsc naleŝą nadproŝa lub wieńce wykonane z innego materiału niŝściany, na przykład z Ŝelbetu. Wszę-dzie tam powinna znaleźć się dodatkowa warstwa izolacji. ŚCIANY WARSTWOWE W ścianach warstwowych jedna z warstw stanowi izolację cieplną. Jest ona najczęściej wykonywana ze styropianu lub wełny mineralnej. Warstwę nośną wykonuje się z materiałów o duŝej wytrzymałości, na przykład betonu lub pustaków ceramicznych. Zewnętrzną warstwą ściany jest cienka ścianka elewacyjna, wykonana na przykład z cegły klinkierowej. W ścianach dwuwarstwowych ochronę izolacji stanowi elewacyjny tynk cienkowarstwowy. Zgodnie z zaleceniami normy cieplnej, współczynnik przenikania ciepła U ścian warstwowych nie powinien być większy niŝ 0,3 W/(m 2 K). Wznoszenie ścian warstwowych jest pracochłonne i materiałochłonne. Ich wadą jest takŝe znaczna grubość. śeby ograniczyć prace związane ze wznoszeniem ścian na placu budowy, niektóre firmy oferują gotowe warstwowe prefabrykaty ścienne, wykonywane w wytwórni. Odmianąścian warstwowych sąściany wykonywane w technologii tzw. deskowania traconego. W tym rozwiązaniu deskowanie" dla nośnej warstwy betonu wykonuje się na przykład z takich materiałów jak styropian lub trocinobeton, które po wzniesieniu ścian stanowią warstwę izolacji cieplnej. Ściany w tej technologii wznosi się szybko. Ściany te mają niski współczynnik przenikania ciepła. Jak widać, cieple ściany domu moŝna wznosić w róŝny sposób. Dokładniej przedstawimy te technologie, które łączą w sobie jeszcze inne zalety. NajwaŜniejsze z nich to moŝliwość szybkiego i stosunkowo prostego wykonania oraz niewielka grubość wznoszonych ścian. Dzięki temu moŝna zwiększyć powierzchnię uŝytkową domu. W wielu prezentowanych technologiach, ściany z lekkich materiałów pozwalają zmniejszyć wymiary fundamentów, co wpływa wyraźnie na koszt ich wykonania. 3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14