Kocioł grzewczy niskotemperaturowy olejowo-gazowy do pracy z podwyŝszoną temperaturą wody w kotle z palnikiem stopniowym lub modulowanym z reguatorem Vitotronic Kocioł trójciągowy Seria M250 tylko jako wytwornica wody gorącej o temperaturze progowej do 1 o C iuwaga! Dokładne informacje dotyczące parametrów technicznych urządzeń znajdują się w Danych technicznych. VITOMAX WS v01 2514
Charakterystyka techniczna W trójciągowym kotle Vitomax WS przepływ spalin jest poziomy (dzięki poziomej konstrukcji kotła), przy czym pierwszy nawrót spalin następuje w tylnej części kotła, pomiędzy płomienicą (pierwszy ciąg) a pierwszą sekcją płomieniówek (drugi ciąg). Drugi nawrót spalin występuje w przedniej części kotła, pomiędzy pierwszą a drugą sekcją płomieniówek (trzeci ciąg), po przjeściu której spaliny poprzez czopuch wydostają się na zewnątrz kotła w kierunku komina. Trójciągowe, niskotemperaturowe kotły wodne wytwarzają gorącą wodę o temperaturze progowej 1 o C. Dopuszczalne ciśnienie robocze wynosi 3 bar. Podstawowe (niezbędne) wyposaŝenie kotła powinno zawierać: Zawór bezpieczeństwa Regulator temperatury (1 lub 2 szt.) Termostat bezpieczeństwa Regulator temperatury wody na króćcu powrotnym Termometr Ogranicznik poziomu wody Manometr z zaworem kontrolnym oraz z jednym dodatkowym przyłączem lub: Zawór bezpieczeństwa Regulator temperatury na króću powrotnym Manometr z zaworem kontrolnym oraz z jednym dodatkowym przyłączem Ogranicznik poziomu wody Vitotronic 0 - do pracy z podwyŝszoną temperaturą wody w kotle dla instalacji jednokotłowych lub jako regulator podstawowy w instalacjach wielokotłowych. Vitotronic 333 - dla instalacji wielokotłowych Miejsce montaŝu w/w urządzeń patrz: Dane techniczne oraz Instrukcja montaŝu Dane techniczne Znamionowa moc cieplna Znamiononowe obciąŝenie cieplne Oznakowanie CE według wytycznej dla urządzeń ciśnieniowych Dop. temperatura na zasilaniu *1 (= temperatura progowa) Opór przepływu spalin Wymiary całkowite Długość całkowita Szerokość całkowita Wysokość całkowita Wysokość dzwiękochłonnych podkładek pod kocioł (pod obciąŝeniem) Fundament Długość Szerokość CięŜar Kocioł grzewczy z izolacją cieplną Średnica komory spalania Długość komory spalania Pojemność wodna kotła Przyłącza kotła grzewczego Zasilanie i powrót kotła Króćce zworów bezpieczeństwa - przy kotle wodnym, SIV1 - przy rozdzielaczu *2, SIV2 Rura cyrkulacyjna Spust kw kw o C Pa mbar kg litry PN 16 DN PN 16 DN PN 16 DN PN 16 DN PN 16 DN 1750 160 1 650 6,5 4520 0 2400 4030 1400 50 45 3560 60 65-65 40 2325 2470 1 700 7,0 4520 2 2600 4030 0 5700 65 3560 7630 0-0 40 205 300 1 750 455 230 270 45 1600 600 3 3635 670 0-0 40 340 1 750 5360 2420 220 470 1600 600 66 4400 170 0-0 40 4650 445 1 00,0 5560 260 300 5070 54 1600 100 700 12500 1166 124 4600 440 14000 1500 250 125 2x0 0 40 515 615 CE-005 1 00,0 6020 250 3250 250 125 2x0 125 40 675 7420 1 00,0 6240 3020 3420 5630 100 16400 132 5160 1650 250 2x0 125 50 140 660 1 50 70 31 35 6400 20 100 132 530 2240 300 2x0 125 50 300 00 1 00,0 71 3300 00 6500 2300 20 1475 6030 25500 300 3x0 50 11630 120 1 50,5 720 3620 4020 6670 2300 27 1623 6 31350 300 3x0 50 2
Paramerty spalin *3 Temperatura (przy temperaturze wody w kotle wynoszącej 0 o C) -przy znamionowej mocy cieplnej -przy obciąŝeniu częściowym o C o C 0 0 Masowe natęŝenie przepływu -przy znamionowej mocy cieplnej kg/h 260 0 4750 5700 750 40 1130 13300 1510 1000 -przy obciąŝeniu częściowym kg/h 1430 15 25 250 5 4745 565 6650 755 500 Wymagane ciśnienie tłoczenia Pa/mbar 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 Króciec spalin śred. zew. 40 44 5 560 6 7 760 7 7 Pojemność części spalinowej Komora spalania i ciągi spalin m 3 3,2 4,4 5,5 6,, 12,1 14,4 1 20,5 26,3 *1 Maksymalna i praktycznie osiągalna temperatura na zasilaniu jest o ok. 15 K niŝsza od dopuszczalniej temperatury progowej. *3 Rozdzielacze do montaŝu 2 lub 3 zaworów bezpieczeństwa z małymi średnicami znamionowymi są w zakresie dostawy wyposaŝenia dodatkowego. *3 Wartości rachunkowe do projektowania instalacji spalinowej wg normy DIN 4705 w odniesieniu do 13 % CO 2 w przypadku oleju opałowego lekkiego i % CO 2 w przypadku gazu ziemnego. Dane obciąŝenia częściowego odnoszą się do wydajności wynoszącej 50 % znamionowej mocy cieplnej. Przy obciąŝeniu częściowym odbiegającym od podanych wartości (zaleŝnie od sposobu eksploatacji) naleŝy odpowiednio obliczyć przepływ masowy spalin. Temperatura spalin przy temperaturze wody wynoszącej 0 o C słuŝy do określenia zakresu zastosowania przewodów spalin przy maksymalnie dopuszczalnych temperaturach roboczych 0 0 0 0 0 0 0 0 3
Nominalne i minimalne grubości ścianek,5 12 14,4 16,5 17,4 1 11630 11 13,4 15,5 11,5 12,5 13,5 300,5 12,5 14 12,5 13 140,5 12,5 14,5 13,5 14,5 675 11,5 13 6,5,5 11 515 6,5,5 12 6,5 4650 11 6,5 340 5,6 7,5 /6,6 /7 5,6 7 205 6,7,,5 6,6 7 5,6 7 2325 7,75,5 5,6 6 5,6 7,5 1750 Min. f [] Min. e [] Min. d [] Min. c [] Min. b [] Min. a [] Moc [kw] Instrukcja eksploatacji Vitomax Vitomax Vitomax Vitomax WS WS WS WS 4
5
Zamontowanie odpowiedniego palnika Palnik musi być dostosowany do danej znamionowej mocy cieplnej kotła i jego oporów przepływu strony spalin (patrz dane techniczne producenta palnika). Materiał głowicy palnika musi być dostosowany do do temperatur roboczych do przynajmniej 500 o C. Palniki specjalnej konstrukcji, np. z rozpylaczem wirującym, mogą utrudniać otwarcie drzwi kotła. Dlatego przed dostawą konieczne jest uzgodnienie z nami. Olejowe palniki wentylatorowe Palnik musi być sprawdzony i oznakowany wg EN 267. Gazowe palniki wentylatorowe Palnik musi być sprawzony wg EN 676 i zgodnie z dyrektywą 0/36/EWG posiadać znak CE. Regulacja palnika NatęŜenie przepływu oleju wzgl. gazu naleŝy wyregulować odpowiednio do podanej znamionowej mocy cieplnej kotła. MontaŜ palnika Na Ŝyczenie moŝemy przygotować fabrycznie płytę palnika. NaleŜy w tym celu podać przy zamówieniu kotła markę i typ palnika. W innym przypadku uŝytkownik będzie musiał sam wykonać otwór na rurę palnika i śruby mocujące w dostaczonej płycie ślepej. Paliwa Olej: olej opałowy EL wg DIN 51603 Gaz: gaz ziemny, miejski i płynny wg instrukcji roboczej DVGW G 260/I i II wzgl. przepisów lokalnych. Inne paliwa na zapytanie. Wskazówki dotyczące bezpieczeństwa i eksploatacji Przepisy bezpieczeństwa NaleŜy przestrzegać krajowych przepisów bezpieczeństwa w zakresie eksploatacji urządzeń ciśnieniowych. iwskazówka! Przed przystąpieniem do czynności eksploatacyjnych naleŝy starannie przeczytać tę instrukcję oraz instrukcje obsługi wszystkich urządzeń zamontowanych w kotłowni. Prace przy urządzeniu MontaŜ, konserwacja, naprawy muszą być wykonywane przez autoryzowane firmy (firmy instalatorskie / firmy serwisowe). Prace przy instalacji gazowej moŝe wykonywać wyłącznie instalator, który jest do tego upowaŝniony przez zakład gazowniczy. Czynności obsługowe kotła moŝe wykonywać wyłącznie osoba posiadająca stosowne uprawnienia eksploatacyjne zgodne z wymaganiami URE. Nadzór nad pracownikami wykonującymi czynności obsługowe kotła moŝe wykonywać wyłącznie osoba posiadająca stosowne uprawnienia dozorowe zgodnie z wymaganiami URE. iwskazówka! Przy pracach przy urządzeniu naleŝy odłączyć je od napięcia (np. przy oddzielnym zabezpieczeniu lub wyłącznikiem głównym) i zabezpieczyć przed ponownym włączeniem. Zamknąć zawór odcinający gazu i zabezpieczyć przed przypadkowym otwarciem. 6
Uruchamianie, praca i zatrzymanie kotła wraz z zatrzym. awaryjnym Przegląd kotła Przed napełnieniem kotła wodą naleŝy przeprowadzić jego przegląd mający na celu: kontrolę kotła wewnnątrz - wyczyścić i usunąć ewentualne pozostałości po montaŝu lub remoncie, kontrolę połączeń włazów, drzwi komór nawrotnych, połączeń kołnierzowych, kontrolę stanu zaworów - sprawdzić ich działanie (usunąć zaślepki załoŝone na czas transportu), kontrolę zaworu bezpieczeństwa - sprawdzić czy nie jest zaklinowany, czy posiada plombę UDT lub KJ, kontrolę stanu manometrów, termometrów, automatyki oraz urządzeń kontrolno-pomiarowych, kontrolę stanu izolacji, kontrolę innych podzespołów współpracujących z kotłem - według zaleceń w odpowiednich instrukcjach obsługi i eksploatacji. Stwierdzone usterki i nieprawidłowości naleŝy wpisać do dziennika ruchu kotła oraz powiadomić o nich kierownictwo kotłowni. Napełnianie kotła i instalacji Woda zasilająca kocioł i instalację powinna odpowiadać warunkom podanym w Wytycznych projektowych dotyczących jakości wody. Podczas napełniania, róŝnica pomiędzy temperaturą wody zasilającej a temperaturą płaszcza kotła (temperatura otoczenia) powinna być jak najmniejsza - nie większa niŝ 30 o C. W przypadku większych róŝnic, naleŝy wydłuŝyć czas napełniania. Podczas napełniania naleŝy wykonać następujące czynności: otworzyć zawór zasilający, otworzyć zawór powrotny, otworzyć zawór napełniający w czasie napełniania ciągle kontrolować połączenia kołnierzowe pod kątem ich szczelności. Przygotowanie do uruchomienia Przed uruchomieniem kotła naleŝy: skontrolować spełnienie przepisów BHP i p.poŝ. oraz wymagań zawartych w instrukcji obsługi i uruchamiania palnika dotyczących instalacji paliwowej oraz wszystkich elementów takich jak przewody rurowe, zawory, regulatory, pompy itd. pod względem szczelności, sprawdzić działanie s.u.w., sprawdzić cisnienie (poziom wody) w instalacji. Czarna wskazówka manometru powinna znajdować się na zielonym polu. JeŜeli czarna wskazówka stoi poniŝej nastawionej na stałe wskazówki czerwonej, ciśnienie w instalacji jest zbyt niskie - uzupełnić wodę i odpowietrzyć grzejniki. sprawdzić poziom oleju lub ciśnienie na przyłączu gazu, skontrolować instalację odprowadzenia spalin - czy spełnia przepisy p.poŝ., sprawdzić prawidłowość połączeń elektrycznych, sprawdzić prawidłowość nastaw regulatorów temperatury sprawdzić czy zawirowywacze (jeŝeli są zainstalowane) zostały wsunięte do oporu do kanałów spalin (otworzyć drzwi kotłowe), sprawdzić, czy czynna jest wentylacja kotłowni, sprawdzić, czy otwór/otwory wyczystkowe przy wylocie spalin zostały zamknięte, Ostateczną kontrolę kotła przed pierwszym uruchomieniem przeprowadza kierownik kotłowni z pracownikiem, który będzie obsługiwał kocioł. Uruchamianie kotła Zgodnie z przepisami o kotłach, instalacja kotłowa moŝe być uruchomiona dopiero po uzyskaniu zezwolenia wydanego przez odpowiedni urząd oraz po jej sprawdzeniu przez odpowiedni oddział UDT. Pierwsze uruchomienie powinien przeprowadzić uprawniony wykonawca instalacji. Wartości nastawcze muszą być odnotowane w protokole pomiarowym podpisanym przez wykonawcę instalacji oraz uŝytkownika instalacji. Kolejność czynności przy uruchamianiu: napełnić kocioł i instalację wodą i odpowietrzyć, sprawdzić ciśnienie w instalacji, otworzyć zasuwę lub przepustnicę spalin (jeśli jest na wyposaŝeniu), otworzyć zawory odcinające przewody oleju lub gazu, kolejno załączyć: wyłącznik główny, wyłącznik roboczy agregatów potrzebnych do instalacji kotłowej, wyłącznik roboczy palnika (przestrzegać przepisów eksploatacji producenta palnika), uruchomić minimalną moc cieplną kotła i powoli podgrzewać do temperatury wynoszącej ok. 30 K poniŝej temperatury roboczej, po osiągnięciu wymaganej temperatury na zasilaniu otworzyć zawór powrotny do kotła oraz powoli zawór zasilający kotła, przełączyć palnik na pełne obciąŝenie, podczas podgrzewania ze stanu zimnego (takŝe przy ponownym uruchomieniu po konserwacji i czyszczeniu), przerwać podawanie ciepła do odbiorców, dzięki czemu temperatura punktu rosy zostanie szybko przekroczona, po osiągnięciu temperatury roboczej przyłączać po kolei odbiorniki ciepła i przejść na automatyczny tryb pracy, obserwować i w razie konieczności dokręcić uszczelki i zamknięcia, po kilku dniach od rozruchu sprawdzić drzwiczki kotłowe i pokrywę rewizyjną i dokręcić śruby. W trakcie podgrzewu sprawdzić funkcje wszystkich urządzeń regulacyjnych i zabezpieczających, obserwować przyrządy do pomiaru ciśnienia i temperatury, sprawdzać pod względem szczelności wszystke zamknięcia i ewentualnie dokręcić. Wszystkie zamknięcia dokręcić przy maksymalnie dopuszczalnym nadciśnieniu roboczym 7
Uruchamianie, praca i zatrzymanie kotła wraz z zatrzym. awaryjnym c.d. Momenty dokręcania: Zamknięcie Otwory rewizyjne Moment dokręcenia 20 Nm Ograniczenia dotyczące uruchamiania Zabronione jest uruchamianie kotła w przypadku: nie przeprowadzenia odbioru kotła przez UDT, występowania usterek w instalacji paliwowej lub w palniku, nie przewietrzeniu kanałów spalin, nie napełnieniu kotła, wadliwego zaworu bezpieczeństwa nieszczelności w kanałach spalinowych, uszkodzenia izolacji kotła, braku pewności odnośnie poprawnego działania armatury zabezpieczającej i wskazującej, braku pewności odnośnie prawidłowego działania aparatury i urządzeń pomocniczych, zagroŝenia poŝarowego w otoczeniu kotła. Krótkotrwałe wyłączenie kotła z ruchu Przy krótkotrwałej przerwie w eksploatacji, np. wyłączenie w nocy, jeŝeli nie jest dozwolona eksploatacja pod ciśnieniem i/lub przy temperaturze roboczej bez nadzoru, po wyłączeniu palnika naleŝy: wyłączyć wyłącznik urządzenia, wyłącznik pompy obiegu grzewczego i wyłącznik roboczy palnika, wyłączyć wyłącznik główny (poza kotłownią) zamknąć wszystkie zawory. Długotrwałe wyłączenie kotła z ruchu W przypadku długotrwałego wyłączenia instalacji kotłowej naleŝy: wyłączyć wyłącznik urządzenia, wyłącznik pompy obiegu grzewczego i wyłącznik roboczy palnika, zamknąć zawory odcinające przewody oleju (przy zbiorniku i fltrze) lub zamknąć zawór odcinający gaz. odłączyć instalację od napięcia elektrycznego; np. przy oddzielnym bezpieczniku lub wyłączniku głównym. Uwaga: PoniewaŜ instalacja została odłączona od zasilania, występuje brak kontroli zabezpieczenia przed zamarznięciem. zamknąć wszystkie zawory. w przypadku niebezpieczeństwa zamarznięcia naleŝy opróŝnić kocioł i system grzewczy przez przyłącze opróŝniające. Otworzyć zawory odcinające i regulacyjne oraz odpowietrzanie. Awaryjne zatrzymanie kotła Awaryjne zatrzymanie kotła następuje w przypadku, gdy stan techniczny kotła lub urządzeń pomocniczych grozi uszkodzeniem kotła lub zagraŝa bezpieczeństwu ludzi. iuwaga: Gwałtowne wychłodzenie kotła moŝe spowodować pogłębienie skutków awarii. Awaryjne zatrzymanie kotła powinno nastąpić w przypadku: braku reakcji zaworu bezpieczeństwa przy wzroście ciśnienia powyŝej dopuszczalnego, stwierdzenia nieszczelności kotła, stwierdzenia odkształcenia kotła, wybuchu poŝaru w kotłowni lub w otoczeniu urządzeń współpracujących, wystąpienia nieszczelności zaworu spustowego, awarii urządzeń zabezpieczających lub regulacyjnych, uszkodzenia manometru, awarii pomp obiegowych, eksplozji spalin, nieszczelności połączeń kołnierzowych niedroŝności przewodu spustowego, awarii urządzeń pomocniczych, innych zaburzeń, których usunięcie w czasie pracy kotła jest niemoŝliwe ze względów technicznych lub BHP W przypadku zagroŝenia naleŝy: natychmiast wyłączyć wyłącznik główny (poza kotłownią), zamknąć zawory odcinające w przewodach olejowych lub główny zawór odcinający gazu, w przypadku poŝaru stosować odpowiednie gaśnice.
Przygotowanie kotła do badań Ze względu na parametry techniczne, kocioł podlega ograniczonemu dozorowi technicznemu. Odcięcie od instalacji musi być zrealizowane na rurach zasilającej i powrotnej, a kocioł opróŝniony. Oględziny kontrolne korpusu kotła wymagają po stronie: wodnej - zdemontowania włazów kotła, spalinowej - otwarcia przednich drzwi rewizyjnych, zdemontowania zawirowywaczy i pokrywy rewizyjnej na komorze zbiorczej spalin. "Instrukcja montaŝu kotła" Wymagania dotyczące konserwacji i kontrolii stanu kotła oraz jego osprzętu Kontrola comiesięczna Co miesiąc naleŝy przeprowadzać następujące kontrole: kilkakrotna kontrola ciśnienia w instalacji, kontrola funkcyjności zaworu bezpieczeństwa, kontrola działania urządzeń regulacyjnych i urządzeń zabezpieczających, kontrola szczelności wszystkich przyłączy i zamknięć, kontrola wentylacji nawiewnej i wywiewnej kotłowni, zapisanie stanu licznika wody wprowadzonej do układu (lub po kaŝdym dopuszczeniu wody do układu), Mały przegląd eksploatacyjny (co 6 miesięcy) Co pół roku naleŝy przeprowadzić następujące kontrole: kontrola szczelności uszczelek i sznurów uszczelniających, kontrola elementów termoizolacyjnych drzwi kotłowych, kontrola urządzeń zabezpieczających (zawór bezpieczeństwa, STB, ogranicznik poziomu wody, itp.), sprawdzenie układu podwyŝszania temperatury powrotu, analiza spalin (jeŝeli zostanie stwierdzony znaczny wzrost temperatury spalin, naleŝy przeprowadzić czyszczenie części spalinowej kotła), iuwaga: Zaleca się zwiększenie częstotliwości czyszczenia części spalinowej kotła szczególnie w przypadku zasilania palników olejami cięŝkimi. analiza jakości wody w układzie [twardość, O 2, ph] (lub po kaŝdym dopuszczeniu wody do układu), zapisanie stanu licznika wody wprowadzonej do układu (lub po kaŝdym dopuszczeniu wody do układu), DuŜy przegląd eksploatacyjny (co 12 miesięcy) Co 12 miesięcy naleŝy przeprowadzić następujące kontrole: kontrola szczelności uszczelek i sznurów uszczelniających, kontrola elementów termoizolacyjnych drzwi kotłowych, kontrola urządzeń zabezpieczających (zawór bezpieczeństwa, STB, ogranicznik poziomu wody, itp.), sprawdzenie układu podwyŝszania temperatury powrotu, analiza spalin analiza jakości wody w układzie [twardość, O 2, ph] (lub po kaŝdym dopuszczeniu wody do układu), zapisanie stanu licznika wody wprowadzonej do układu (lub po kaŝdym dopuszczeniu wody do układu), czyszczenie części spalinowej kotła, kontrola izolacji termicznej kotła, regulacja palnika, test przekaźników, kontrola nastaw automatyki. iuwaga: Częstotliwość i rodzaj dodatkowych kontroli ustala eksploatujący kocioł, w zaleŝności od warunków pracy kotła i urządzeń towarzyszących. Po wyłączeniu kotła z ruchu na dłuŝszy czas, zawarty w wodzie kotłowej resztkowy tlen oraz tlen przedostający się do wody z powietrza ma, przy obecności kwasu węglowego, działanie silnie korozyjne. Podczas postoju kotła dłuŝszego niŝ 1 tydzień naleŝy zastosować środki ochronne. Konserwacja strony wodnej moŝe odbywać się: na mokro - gdy kocioł musi być gotowy do eksploatacji w krótkim czasie, na sucho - zalecana przy okresach przestoju przekraczających 4 tygodnie oraz gdy nie przewiduje się uruchomienia w krótkim czasie. Konserwacja strony wodnej na mokro: Po całkowitym napełnieniu kotła wodą naleŝy ph wody kotłowej doprowadzić do wartości poprzez dodanie do niej preparatu alkalizującego oraz środka wiąŝącego tlen. Środkiem alkalizującym moŝe być odpowiedni fosforan (np. fosforan trójsodowy). Jako środka do wiązania tlenu moŝna uŝyć siarczyn sodu. Nie zaleca się stosowania dwusiarczynu sodu, podsiarczynu sodu oraz kwasu siarkowego, gdyŝ przy niskiej zasadowaści, ph moŝe opaść do wartości powodującej uszkodzenie powłok ochronnych. Nie zaleca się stosowania hydrazyny.
Wymagania dotyczące konserwacji i kontrolii stanu kotła oraz jego osprzętu c.d. Stosowanie siarczynu sodu: 1. Dodać ilość odpowiednią do zawartości tlenu w wodzie kotłowej stosując na 1g tlenu (atmosferycznego) g znormalizowanego bezwodnego siarczynu sodu (Na 2SO 3) o stęŝeniu ok. 2%. Przykładowo: Jeśli woda nieodgazowana, uzdatniona na zimno zawiera ok. 5 g O 2/m 3, to naleŝy dodać 45 g siarczynu sodu na 1 m 3 wody kotłowej. 2. Dodać dodatkowo, wymagany nadmiar siarczynu sodu: Na 2SO 3 a) Kocioł z alkalizacją i całkowicie odsoloną wodą zasilającą odstawiony na: 1 tydzień - 300 [g/m 3 ] 1 miesiąc 450-00 [g/m 3 ] dłuŝszy okres 00-3000 [g/m 3 ] b) Kocioł z alkalizacją i tylko zmiękczoną wodą zasilającą: NiezaleŜnie od okresu postoju 0-5000 [g/m 3 ] Siarczyn sodu przed dodaniem, powinno się rozpuścić w ciepłej wodzie zasilającej o temperaturze 30-40 o C (5 litrów wody na 1 kg siarczynu sodu) ph roztworu siarczynu powinno wynosić min. Kocioł powinien być całkowicie napełniony zawierającą siarczyn wodą kotłową. Sprawdzić, czy po napełnieniu wszystkie zawory są szczelnie zamknięte. Przy spadku nadmiaru siarczynu sodu w czasie postoju kotła poniŝej 500 g/m 3, naleŝy dodać go, zapewniając odpowiednie wymieszanie. Wykonać to moŝna przy pomocy zbocznikowanej pompy cyrkulacyjnej lub przez lekkie podgrzanie. Po ponownym rozruchu naleŝy parametry wody kotłowej doprowadzić do wartości wymaganych. Sposób wyznaczania nadmiaru siarczynu sodu: W kwaśnym roztworze jod powoduje utlenienie siarczynu do siarczanu, sam natomiast redukuje się do jodku. Nadmiar jodu w roztworze skrobii daje zabarwienie niebieskie. Konieczne chemiczne odczynniki: 1.Kwas fosforowy (25%-owy) 2.0,01-normalny roztwór jodu 3.Ok. 1%-owy roztwór skrobii. Przyrządy: 1.Kolba 300 ml 2.Pipeta miarowa ml 3.Biureta 20 ml o podziałce 0,1 ml. Sposób wykonania pomiaru: 1.0 ml schłodzonej do temperatury pokojowej i przefiltrowanej próbki wlać do kolby i dodać 3 ml kwasu fosforowego. 2.Dodać ok. 0,5-1 ml roztworu skrobii. 3.Za pomocą biurety dodawać 0,01-normalny roztwór jodu, aŝ do zabarwienia się próbki na niebiesko. iuwaga: 1 ml 0,01-normalnego roztworu jodu odpowiada przy uŝyciu 0 ml próbki roztworu ok. 6,3 mg/l siarczynu sodu (Na 2SO 3) Zabezpieczenie strony wodnej na sucho. Przed przystąpieniem do konserwacji naleŝy kocioł opróŝnić, a następnie sprawdzić czy w rurach wodnych nie ma zastoin wilgoci. NaleŜy uŝyć środka, który pochłania wilgoć (np. bezwodny chlorek wapnia, Ŝel błękitny). Umieścić w kotle środek pochłaniający wilgoć i zamknąć wszystkie otwory kotła. śel błękitny: Wymaga wymiany, gdy zabarwi się na czerwono. MoŜna go zregenerować poprzez długotrwałe wygrzewanie w temperaturze 10 - o C. Kocioł moŝna takŝe wysuszyć przez naturalną wentylację otwierając wszystkie otwory, pod warunkiem, Ŝe powietrze jest o małej zawartości wilgoci. Zabezpieczanie komory spalania i powierzchni po stronie spalinowej Wystarczającym sposobem jest osuszenie i oczyszczenie kotła. ( Instrukcja obsługi i serwisu ) Przy duŝej wilgotności powietrza, lub w pobliŝu zbiorników wodnych zaleca się zabezpieczenie na sucho omówione powyŝej.
Sposób postępowania w przypadku wystąpienia uszkodzenia, nieprawidłowości lub zakłóceń w pracy Wszystkie awarie kotła dotyczące kotła naleŝy zgłosić do właściwego Inspektoratu Dozoru Technicznego. Przyczyny i skutki awarii oraz czynności podjęte w celu ich usunięcia powinny być szczegółowo opisane w dzienniku ruchu kotła. Sposób i zakres rejestracji parametrów eksploatacyjnych Do obowiązków osoby obsługującej kocioł naleŝy m. in. sprawdzenie: stanu licznika wody uzupełniającej, ciśnienia wody i jego wahania w instalacji grzewczej, ciśnienia gazu i jego wahania w rurociągu zasilającym lub zuŝycia oleju i śladów powietrza w filtrze oleju, Wszystkie parametry eksploatacyjne powinny być odnotowywane w dzienniku ruchu kotła, zgodnie z jego zawartością. iuwaga: W dzienniku ruchu kotła naleŝy równieŝ odnotowywać wszystkie odstępstwa od normalnej pracy kotła. 11
12