SPIS TREŚCI 1. Dane ogólne 2 1.1. Podstawa opracowania 2 1.2. Cel i zakres opracowania 2 2. Rozwiązania projektowe 2 2.1. Wycinka drzew i krzewów 3 2.2. Stalowa ścianka szczelna 3 2.3. Drenaż liniowy 6 2.4. Okładzina kamienna ścianki szczelnej 6 2.5. Oczep żelbetowy 7 2.6. Istniejąca budowla wylotu kanalizacyjnego 8 2.7. Nawierzchnia ścieżki rowerowej 8 2.8. Odbudowa ubezpieczenia skarpy i budowa nowych ubezpieczeń. 9 2.9. Balustrady 10 2.10. Zabezpieczenie antykorozyjne elementów stalowych 11 4.11. Zabezpieczenie powierzchni betonów narażonych na czynniki atmosferyczne 13 3. Karty techniczne 14 1
1. Dane ogólne 1.1. Podstawa opracowania Podstawą opracowania jest umowa nr FPU/IP/90/52/08 zawarta w dniu 19.03.2008 roku we Wrocławiu pomiędzy Zarządem Dróg i Utrzymania Miasta we Wrocławiu, ul. Długa 49, 53-633 Wrocław, a Hydroprojektem Wrocław Sp. z o.o., ul. Wybrzeże Wyspiańskiego 39, 50-370 Wrocław. 1.2. Cel i zakres opracowania Celem inwestycji jest budowa ścieżki rowerowej pod mostem Szczytnickim we Wrocławiu umożliwiającej bezkolizyjne przekroczenie drogi krajowej nr 8 wzdłuż brzegu lewego w km 1+200 rzeki Starej Odry. Inwestycja swym zakresem obejmuje budowę ciągu rowerowego pod skrajnym (lewym) przęsłem mostu Szczytnickiego, wzdłuż linii brzegu lewego, jako konstrukcji oporowej zatopionej w skarpy koryta. W związku z budową ścieżki przewiduje się także niewielką korektę skarp brzegowych koryta na odcinku inwestycji wraz rozbiórką i ponowną odbudową ubezpieczeń brzegowych i wykonaniem nowego obarierowania na koronie skarpy. Niniejsze opracowanie stanowi uszczegółowienie projektu budowlanego o elementy niezbędne do prawidłowego wykonania inwestycji. 2. Rozwiązania projektowe Projektowane zagospodarowanie terenu obejmuje budowę ciągu rowerowego pod mostem Szczytnickim wraz z rampami zjazdowymi wzdłuż brzegu lewego w km 1+200 rzeki Starej Odry we Wrocławiu. Ścieżkę rowerową projektuje się jako dwukierunkową o szerokości 2,0m z dodatkowymi pasami szerokości 0,5 stanowiącymi pobocza zarówno po jednej jak i po drugiej stronie ciągu rowerowego. Skrajnia ścieżki wynosi 3,0m i z jednej strony ograniczona jest skarpą brzegową, a z drugiej obarierowaniem. 2
Przejście pod mostem Szczytnickim składać będzie się z trzech części. Pierwszą część stanowić będzie zjazd łączący przyległy teren tj. rzędną 119,80m npm. z projektowanym przejściem pod mostem tj. z rzędną 115,10m npm. Nachylenie zjazdu wynosić będzie około 9%. Drugą część stanowić będzie poziome przejście pod mostem. Rzędną ścieżki na tym odcinku projektuje się na poziomie 115,10m npm. Przyjęty poziom pozwoli uzyskać prześwit pod mostem wynoszący około 3,4m. Ostatni trzeci odcinek to zjazd łączący projektowane przejście pod mostem z teren po przeciwległej stronie tj z rzędną 119,60m npm. Nachylenie zjazdu wynosić będzie około 7%. 2.1. Wycinka drzew i krzewów Przed przystąpieniem do prac związanych z budową ciągu rowerowego należy usunąć drzewa i krzewy ze skarpy koryta rzeki na odcinku projektowanej inwestycji zgodnie z projektem wycinki drzew i krzewów. Korzenie drzew należy usunąć ze skarpy a ubytki w skarpie po usunięciu konarów należy zasypać i zagęścić. 2.2. Stalowa ścianka szczelna Konstrukcję nośną budowli stanowić będzie ścianka szczelna wpędzona w skarpę koryta i zwieńczona oczepem żelbetowym. Ścianka ta będzie pełnić rolę budowli oporowej, pod której osłoną wykonany zostanie ciąg rowerowy. Przed rozpoczęciem wciskania brusów należy wytyczyć oś ścianki stalowej wraz z punktami charakterystycznymi wg współrzędnych zawartych w projekcie. W przypadku wystąpienia znacznych rozbieżności w położeniu istniejącej budowli wylotowej (wylot kanalizacji deszczowej powyżej mostu Szczytnickiego) w odniesieniu do położenia na mapie należy w porozumieniu z projektantami wprowadzić korektę osi ścianki. Podczas tyczenia trasy ścianki należy również zwrócić szczególną uwagę na rzędne terenu w miejscu przecięcia się ścianki stalowej z powierzchnią skarpy i porównać je do podanych na przekrojach 3
typowych wg rysunków od nr 2.1 do 2.11. W przypadku znacznych rozbieżności może zaistnieć konieczność korekty trasy osi ścianki. Po wytyczeniu osi ścianki szczelnej należy rozebrać istniejące ubezpieczenie skarpy z bruku kamiennego pasem o szerokości ok. 1,0m poniżej wytyczonej osi (od strony wody) oraz powyżej osi ścianki. Ściankę szczelną zaprojektowano z brusów stalowych GU16-400 ze stali typu 18G2 o wysokości od 3,0m do 11,0m. Trasę ścianki szczelnej podzielono na odcinki, których początki i końce znajdują się w charakterystycznych punktach tj. zmiany kierunku osi ścianki w poziomie, w pionie oraz początek i koniec ścianki. Ściankę szczelną należy wpędzać metodą bezwibracyjną przez wciskanie pojedynczych brusów. Wykonywanie ścianki metodą wibracyjną stanowiłoby zagrożenie dla stateczności skarpy, oraz mogłoby spowodować uszkodzenia istniejącej budowli wylotu kanalizacyjnego. Wciskanie brusów zaleca się rozpocząć od elementu narożnego punkt B zgodnie z podanymi współrzędnymi. Następnie po wytyczeniu osi ścianki należy wykonać odcinki B-A i B-D. W punkcie D należy zakończyć ściankę szczelną dwoma palami wykonanymi z brusów GU16-400 o wysokości 10,0m rozdzielonymi pojedynczym brusem. W następnej kolejności zaleca się wykonanie odcinaka ścianki E-F rozpoczynając wciskanie od punktu F wg podanych współrzędnych. Odcinek ten należy również zakończyć palami wykonanymi z brusów GU16-400 o wysokości 8,0m oddzielonymi pojedynczym brusem. Odległość w rzucie między skrajnymi palami (odcinek D- E ) powinna wynosić ok. 5,6m. Po wykonaniu odcinka E-F należy kontynuować wciskanie brusów zgodnie z osią ścianki szczelnej. Kontrolnie podano współrzędne następnych punktów G, H, J. Współrzędne punktów charakterystycznych oraz geometrię osi ścianki szczelnej podano na rysunku nr 3. Od punktu E koronę ścianki szczelnej zaprojektowano na rzędnej 115,65m npm. Ścianka ta stanowić będzie zabezpieczenie najniższej części wykonywanej ścieżki przed wodami budowlanymi do czasu wykonania nawierzchni ścieżki z płyt betonowych i odbudowy ubezpieczeń skarpy do rzędnej 115,65. Po wykonaniu nawierzchni i 4
odbudowie ubezpieczeń powyżej ścieżki ściankę szczelną należy obciąć zgodnie z projektem. Spadek korony ścianki na odcinakach A-C, C-D, G-H do rzędnej 115,65m npm. i H-J należy uzyskać przez głębsze wciskanie kolejnych brusów o stałą wielkość w zależności od spadku. Pod konstrukcją mostu, ze względu na skrajnie mostu, założono wykonanie ścianki wysokości 5,0m przez wciskanie z brusów wysokości 2,5m łączonych przez spawanie. Podczas wciskania brusów należy zachować szczególną ostrożność w pobliżu istniejącego wylotu kanalizacji punkty D i E, oraz kabla telekomunikacyjnego zlokalizowanego w pobliżu punktu H. W projekcie zachowano bezpieczną odległość od samej budowli wylotowej kanalizacji oraz ścianki drewnianej wykonanej podczas budowy wylotu. Ściankę drewnianą wraz z lokalizacją proj. pali skrzynkowych z ścianką szczelną pokazano na rys. nr 6. Przed wciskaniem brusów w pobliżu kabla telekomunikacyjnego należy ustalić dokładne położenie kabla w terenie oraz głębokość ułożenia na skarpie. W przypadku, gdy położenie kabla będzie inne niż założone w projekcie, a szczególnie głębokość ułożenia, należy skorygować miejsce przerwania ścianki nad kablem oraz wysokości brusów nad samym kablem. W celu zapewnienia współpracy ścianki szczelnej w miejscu przerwania nad wylotem kanalizacji zaprojektowano dwie beki stalowe z ceowników wysokości 300mm stężonych ceownikami wysokości 280mm w odstępach co 1,0m. Do dolnych półek belek należy przyspawać blachę zamykającą profil belki. Belki spawać do pali skrzynkowych z brusów GU16-400 rozmieszczonych po obu stronach istniejącej budowli wylotowej, bezpośrednio nad płytą kamienną zwieńczającą górę budowli (rzędna ok. 114,42m npm.). Konstrukcję stężenia ścianki szczelnej nad istniejącą budowlą pokazano na rys. nr 3. W celu usztywnienia konstrukcji ścianki szczelnej w miejscu przejścia nad kablem telekomunikacyjnym należy wykonać stężenia z ceowników stalowych 5
wysokości 300mm w dwóch rzędach spawanych do brusów z tyłu i przodu ścianki szczelnej. 2.3. Drenaż liniowy W celu odprowadzenia wód opadowych zza ścianki szczelnej projektuje się drenaż liniowy od strony zasypu ze żwiru filtracyjnego w geowłókninie filtracyjnej 200g/m 2. Drenaż wykonać należy bezpośrednio na styku skarpy ze ścianką szczelną po wyrównaniu powierzchni skarpy. Drenaż pokazano na rys. nr 2. W ściance szczelnej należy wykonać otwory wylotowe w osi drenażu w odstępach co 1,6m i przyspawać rury stalowe o średnicy Dn =101mm stanowiące wyloty drenażu wg rys. nr 3. 2.4. Okładzina kamienna ścianki szczelnej Od strony koryta, pomiędzy linią skarpy a oczepem, ściankę szczelną projektuje się obudować kostką kamienną brukową i nawiązać w ten sposób do istniejących ubezpieczeń brzegowych. Okładzinę kamienną ścianki stalowej projektuje się oprzeć na odbudowywanym ubezpieczeniu skarpy z bruku kamiennego oraz na projektowanym ubezpieczeniu skarpy w części gdzie skarpa nie była ubezpieczona. Okładzinę kamienną należy murować na zaprawie do kamienia naturalnego. Co drugi rząd układanego kamienia należy wykonać na całej długości ścianki szczelnej kotwy stalowe spawane do brusów w rozstawie, co 80cm wiążące okładzinę ze ścianką stalową. Przestrzeń między brusami a okładziną należy sukcesywnie wypełniać betonem. Okładzinę należy wykonać do poziomu dolnej powierzchni oczepu. Korona okładziny wraz z wypełnieniem betonem stanowić będzie w części szalunek dla powierzchni dolnej oczepu. Okładzinę kamienną na styku z oczepem należy zdylatować na całej długości paskiem papy. Spoiny okładziny należy wypełnić spoiną wodoszczelną. 6
2.5. Oczep żelbetowy Na koronie ścianki szczelnej zaprojektowano oczep żelbetowy szerokości 0,9m i wysokości 0,6m. Oczep podzielono na elementy oddzielone dylatacjami ze styropianu. Na obwodzie dylatacje należy zamknąć wałkiem polipropylenowym i kitem uszczelniającym. Konstrukcję oczepu zaprojektowano z betonu BH30 W2 F150 zbrojonego stalą typu 18G2. Osobną konstrukcję stanowi oczep nad istniejącym wylotem kanalizacji. Oczep nad budowlą wylotu należy wykonać w dwóch fazach. W fazie pierwszej należy wykonać belkę nad budowlą wylotową o wysokości 0,5m wraz ze ścianami bocznymi wysokości 1,1m posadowionymi na gruncie. Szalunek powierzchni dolnej belki stanowi blacha spawana do belek stalowych. Belka wsparta na ścianach bocznych po uzyskaniu pełnej nośności przeniesie obciążenia od ciężaru betonu wylewanego w fazie drugiej bez wciągania do współpracy konstrukcji istniejącego wylotu. Powierzchnie boczne na styku konstrukcji oczepu i istniejącej budowli należy zdylatować. W konstrukcji oczepu zaprojektowano gniazda balustrad demontowanych wraz z odwodnieniem. Gniazda balustrad należy montować do zbrojenia oczepu przez spawanie. Przy montażu gniazd należy zachować moduł balustrady 1,5m a odstępy pomiędzy modułami należy dobrać tak aby na odcinakach oczepu o stałym spadku zmieścić pełne moduły balustrady. Odstępy pomiędzy osiami słupków sąsiednich modułów nie mogą być większe niż 15cm. Przy rozmieszczaniu gniazd należy zwrócić szczególną uwagę na to, aby moduły balustrady na przejściu ze zjazdu w przejazd pod mostem nie nachodziły na siebie. W celu doprowadzenia wody opadowej z gniazd balustrady zaprojektowano odwodnienie gniazda. Odwodnienie stanowi rura o średnicy dn=101mm wraz z dnem spawanym do spodu gniazda. Zbierająca się w gnieździe woda będzie odprowadzana pod oczepem na okładzinę kamienną skarpy. Na powierzchni dolnej oczepu należy wykonać okap w formie bruzdy. Po wykonaniu oczepu powierzchnie betonu poniżej projektowanego terenu należy zabezpieczyć izolacyjną masą bitumiczną wykonywaną na zimno w dwóch warstwach. Przed wykonaniem izolacji z masy bitumicznej dodatkowo należy zabezpieczyć powierzchnie styku oczepu z istniejącą budowlą wylotową 7
kanalizacji. Na powierzchni od strony zasypu, na linii styku należy wykonać doszczelnienie zamykające drogę filtracji poprzez wykonanie membrany z elastomeru montowanej klejem na bazie żywic poliuretanowych. Powierzchnie górną oczepu stanowiącą pobocze ścieżki należy zabezpieczyć przez wykonanie nawierzchni na bazie żywic poliuretanowych z dodatkiem piasku kwarcowego barwionego w kolorze szarym. Powierzchnie oczepu od strony wody należy zabezpieczyć środkami mineralnymi chroniącymi beton obciążony parciem wody. 2.6. Istniejąca budowla wylotu kanalizacyjnego Projekt nie ingeruje w konstrukcję wylotu i nie przewiduje jego remontu. Ze względu na konieczność nadwieszenia belki żelbetowej nad koroną budowli wylotu projekt obejmuje jedynie wymianę parapetu kamiennego zwieńczającego budowlę. Zaprojektowany oczep nadwieszony nad istniejącą budowlą zapewnia niezależną pracę konstrukcji oporowej projektowanego ciągu rowerowego i umożliwia w razie potrzeby późniejszy remont wylotu przez jego właściciela. 2.7. Nawierzchnia ścieżki rowerowej Nawierzchnię zjazdów oraz przejazdu pod mostem projektuje się wykonać z płyt żelbetowych wykonywanych na mokro. Konstrukcja nawierzchni posadowiona będzie na gruncie nasypowym stanowiącym zasyp za ścianką szczelną. Przed wykonaniem zasypu powierzchnię gruntu rodzimego na skarpie w należy dogęścić a następnie powierzchniowo spulchnić w celu powiązania go z warstwą nasypu. Nasyp należy wykonywać warstwami zapewniającymi prawidłowe zagęszczenie gruntu przy wykorzystaniu danego sprzętu do zagęszczania. Zasyp należy wykonywać z gruntu niespoistego dobrze zagęszczanego. Stopień zagęszczenia nasypu powinien wynosić minimum I D = 0,65. Pod nawierzchnię ciągu należy wykonać podsypkę piaskową grubości 0,2m. Na odcinku poziomym pod mostem należy wyprofilować spadek poprzeczny równy 2,0%. Płyty betonowe należy wykonać na podbudowie z betonu B15 o grubości 10cm. Płyty betonowe 8
zaprojektowano jako wylewane na mokro z betonu BH30 W2 F150 i zbrojone stalą typu 18G2. Wymiary płyt wynoszą: długość 2,5m, szerokość ok. 2,0m i grubość 0,15m. W zależności od typu płyty szerokość jest zmienna i wynosi od 1,92m do 2,08m. Poszczególne płyty oddzielone zostały dylatacją ze styropianu, dylatacje należy zamknąć na obwodzie kitem uszczelniającym układanym w szczelinie dylatacji i oddzielonym od styropianu wałkiem poliuretanowym. Powierzchnię ciągu należy zlicować z powierzchnią górną oczepu stanowiącą pobocze. Powierzchnię górną płyt żelbetowych należy zabezpieczyć przez wykonanie nawierzchni na bazie żywic poliuretanowych dodatkiem piasku kwarcowego barwionego. Powierzchnię o szerokości 2,0m od krawędzi oczepu, stanowiącą nawierzchnię ścieżki rowerowej, zaprojektowano w kolorze czerwonym. Pozostałą część powierzchni płyty tj. pas szerokości 0,5m stanowiący pobocze od strony skarpy zaprojektowano jak powierzchnię oczepu w kolorze szarym. Na połączeniu zjazdów z istniejącymi ścieżkami gruntowymi zaprojektowano nawierzchnie z bezfazowej kostki betonowej typu polbruk grubości 6cm na podbudowie piaskowo-cementowej gr. 3cm. Przed ułożeniem kostki teren pod nawierzchnie należy ukształtować i wyrównać przez wykonanie podbudowy z piasku grubości 20,0cm. 2.8. Odbudowa ubezpieczenia skarpy i budowa nowych ubezpieczeń. Po wykonaniu ścianki szczelnej na długości ok. 48,0m powyżej i poniżej mostu należy odbudować ubezpieczenia skarpy poniżej ścianki rozebrane w celu jej wykonania. Do odbudowy ubezpieczeń należy wykorzystać kamień z rozbiórek. Ze względu na zaleganie na powierzchni skarpy nasypu niekontrolowanego o dość znacznej miąższości powierzchnię skarpy, pod budowę ubezpieczeń, należy skorytować i wykonać podbudowę gr.20cm z piasku. Kamień należy układać na podbudowie gr. 20cm z betonu B15. Okładzinę kamienną skarpy spoinować zaprawą wodoszczelną. Na pozostałych odcinkach skarpy brzegowej, w obrębie projektowanego ciągu, ubezpieczenie skarpy stanowi narzut kamienny ułożony do rzędnej ok. 9
113,65 czyli do poziomu wody odpowiadającego NPP jazu Psie Pole. W celu zabezpieczenia skarpy pomiędzy projektowaną ścianką szczelną a istniejącym ubezpieczeniem z narzutu kamiennego projektuje się wykonanie ubezpieczenia skarpy z bruku kamiennego układanego na podbudowie gr. 20cm z betonu B15 i spoinowanego zaprawą wodoszczelną. Jako podparcie ubezpieczenia z bruku zaprojektowano palisadę drewnianą z kołków o średnicy 15cm i wysokości 2,0m. Palisadę należy wykonać wzdłuż górnej krawędzi istniejących ubezpieczeń z narzutu kamiennego tj. na rzędnej ok. 113,65m npm. Powyżej projektowanego ciągu rowerowego tj. od linii płyt betonowych do korony skarpy konieczna jest korekta nachylenia skarpy. Na odcinku zjazdu powyżej mostu zaprojektowano skarpy o nachyleniu od 1:2,5 do 1:2. Na odcinku poniżej mostu skarpy zaprojektowano o spadku od 1:1,5 do 1:2. Ze względu na zaleganie na powierzchni skarpy nasypu niekontrolowanego o znacznej miąższości po profilowaniu skarpy należy wykonać podbudowę piaskową o gr. 20cm pod projektowane ubezpieczenia skarpy. Ubezpieczenie skarpy zaprojektowano z bruku kamiennego gr.20cm układanego na podbudowie betonowej gr.15cm z betonu B15. Okładzinę kamienną należy spoinować zaprawą wodoszczelną. Projektowane ubezpieczenia należy nawiązać do istniejącego ubezpieczenia przy przyczółkach mostowych. Powyżej mostu na skarpie bezpośrednio poniżej muru oporowego przyczółka mostowego zlokalizowany jest rurociąg gazowy. Na tym odcinku skarpa nie wymaga korekty nachylenia i projektuje się jedynie odbudowę ubezpieczenia z bruku. W przypadku, gdy ubezpieczenie skarpy nad rurociągiem zostało wykonane w ramach remontu mostu odcinek ten należy wyłączyć z przebudowy. 2.9. Balustrady Wzdłuż zjazdów oraz na długości przejazdu pod mostem zaprojektowano stalowe balustrady demontowane o wymiarze przęsła 1,5m i wysokości 1,2m. Balustrady montowane będą w gniazdach na oczepie żelbetowym. W projekcie wykorzystano gotowe balustrady wraz z gniazdami montażowymi np. firmy 10
PROCITY. System balustrad umożliwia ich szybki demontaż w przypadku wezbrań powodziowych. Na odcinkach poziomych oczepu przed zjazdami zaprojektowano murki o wysokości 1,2 z bruku kamiennego o wymiarach 20x20x20cm układanego na zaprawie do kamienia naturalnego. Murek z kamienia projektuje się zakotwić w oczepie za pomocą prętów zbrojeniowych wypuszczonych z oczepu. Koronę murków zwieńczono płytą kamienną Na koronie skarpy od proj. zjazdów do przyczółków mostowych zaprojektowano balustrady stalowe o module 1,5m i wysokości 1,2. Balustrady na koronie skarpy zaprojektowano jako stałe, montowane w fundamentach betonowych z betonu B15 o wymiarach 0,5m x 0,4m i wysokości 0,5m. Wzór balustrady taki jak na zjazdach i przejeździe pod mostem. Przed wykonaniem projektowanych balustrad powyżej mostu należy rozebrać istniejące balustrady od przyczółka mostu do miejsca połączenia z proj. murem kamiennym na koronie oczepu. 2.10. Zabezpieczenie antykorozyjne elementów stalowych Mycie i odtłuszczanie powierzchni Powierzchnię należy zmyć strumieniem wody zawierającej dodatek detergentu, emulgatora lub gotowego preparatu odtłuszczającego. W koniecznym przypadku do usunięcia tłuszczów można użyć szmat nasączonych rozpuszczalnikiem, pamiętając o konieczności częstej ich wymiany. Po umyciu detergentami całą powierzchnię dokładnie opłukać czystą wodą i wysuszyć. Przygotowanie powierzchni Dla uzyskania dobrej przyczepności do podłoża farba wymaga czyszczenia strumieniowo - ściernego do klasy Sa 2 1 / 2 wg PN-ISO 8501-1. Chropowatość powierzchni R z = 50-75 m.200. 11
Po oczyszczeniu powierzchnię dokładnie odkurzyć przez przedmuchanie strumieniem czystego sprężonego powietrza lub odessanie zanieczyszczeń odkurzaczem przemysłowym. Powierzchnia przygotowana do malowania powinna być sucha, pozbawiona tłuszczu i kurzu. Malowanie elementów stalowych Powierzchnie brusów stalowych oraz pozostałych elementów stalowych o znacznej powierzchni do zabezpieczenia antykorozyjnego należy malować natryskowo. Drobne elementy stalowe tj. rury stalowe proj. wylotów drenażu można malować ręcznie pędzlem lub wałkiem. Powierzchnie brusów stalowych oraz elementów stalowych ulegających zakryciu przez beton, takich jak ceowniki stężeń ścianki stalowej itp. Projektuje się zabezpieczyć farbą epoksydową np. Epiweld wysokocynkowy warstwa podkładowa gr. 60μm. Elementy stalowe narażone na działanie czynników atmosferycznych takie jak rury wylotów drenażu liniowego czy odwodnienia gniazd balustrady demontowanej oraz pozostałych elementów stalowych należy wykonać zestawem farb epoksydowych np. - warstwa podkładowa np. Epiweld wysokocynkowy gr. warstwy 20 μm - warstwa pośrednia np. Epinox 98 gr. warstwy 80 μm - warstwa wierzchnia np. Emapur gr. warstwy 40 μm Warstwa wierzchnia musi odznaczać się dużą odpornością na promienie UV. Kolor farby wierzchniego krycia dla elementów znajdujących się na tle betonów lub okładziny kamiennej zaleca się wykonać w kolorze zbliżonym do koloru betonu. 12
4.11. Zabezpieczenie powierzchni betonów narażonych na czynniki atmosferyczne Zabezpieczenie powierzchni górnej płyt betonowy oraz oczepu Powierzchnie płyt betonowych oraz oczepu stanowiących nawierzchnię ciągu rowerowego z poboczami, projektuje się zabezpieczyć systemem zabezpieczenia powierzchniowego betonu paroprzepuszczalnym i antypoślizgowym. W projekcie zastosowano przykładowe materiały firmy MC- Bauchemie. Dopuszcza się zastosowanie materiałów innych firm o parametrach i właściwościach odpowiadających podanym. Powierzchnie o spadku podłużnym należy zabezpieczyć przez wykonanie następujących warstw: - gruntowanie podłoża np. MC-DUR 1101- bezbarwny środek gruntujący na bazie żywicy epoksydowej bezrozpuszczalnikowej, - zasypka z piasku kwarcowego suszonego ogniowo o uziarnieniu 0,5-1,0mm - szpachlowanie podłoża środkami np. MC-DUR 1101+MC-Stellmittel TX19 + suszony ogniowo piasek kwarcowy o uziarnieniu 0,1-0,3mm, - zasypka z piasku kwarcowego barwionego o uziarnieniu 0,5-1,0mm, - powłoka malarska zamykająca np. MC-DUR 2095 F-barwna, matowa powłoka na bazie żywicy poliuretanowej, odporna na promienie UV Kolor nawierzchni ciągu rowerowego o szerokości 2,0m w kolorze czerwonym lub zbliżonym, powierzchnie pobocza od strony skarpy oraz na oczep w kolorze szarym. Powierzchnie poziome należy zabezpieczyć przez wykonanie warstw jak dl a powierzchni ze spadkiem bez zastosowania środka MC-Stellmittel TX19. 13
Zabezpieczenie powierzchni bocznej oczepu W przypadku gdy powierzchnia betonu będzie gładka i równa o jednolitym kolorze powierzchnie boczną od strony wody należy zabezpieczyć jedynie bezbarwnym środkiem mineralnym chroniącym beton przed parciem wody. W przeciwnym razie powierzchnie betonu należy wyrównać przez szpachlowanie a następnie zabezpieczyć zestawem farb epoksydowopoliuretanowych w trzech warstwach: - warstwa podkładowa np. Epinox 12 gr. warstwy 20 μm - warstwa pośrednia np. Epinox 98 gr. warstwy 100 μm - warstwa wierzchnia np. Emapur gr. warstwy 40 μm Kolor warstwy wierzchniej zbliżony do koloru betonu. Powyżej podano przykładowy zestaw firmy OLIVA. Dopuszcza się zastosowanie innych zestawów farb gwarantujących prawidłowe zabezpieczenie powierzchni betonu przed działaniem parcia wody i czynników atmosferycznych odpornych na promienie UV. 3. Karty techniczne 14