WIADOMOŚCI URZĘDOWE ROK XXIV (51) Nr 2 marzec 2003 r. TREŚĆ

WIADOMOŚCI URZĘDOWE ROK XXIV (51) Nr 2 marzec 2003 r. TREŚĆ 1. Uchwała nr 24/XXXII Rady Naczelnej ZHP z dnia 1 marca 2003 r. w sprawie opisu metodyk poszczególnych grup... 2. Uchwała nr 25/XXXII Rady Naczelnej ZHP z dnia 2 marca 2003 r. w sprawie zatwierdzenia instrukcji przyjętych przez Główną Kwaterę ZHP... 3. Uchwała nr 26/XXII Rady Naczelnej ZHP z dnia 2 marca 2003 r. w sprawie podziału i nazewnictwa członków zwyczajnych osób dorosłych w Związku Harcerstwa Polskiego 4. Uchwała nr 27/XXXII Rady Naczelnej ZHP z dnia 2 marca 2003 r. w sprawie Zasad członkostwa i działania członków wspierających ZHP... 5. Uchwała nr 28/XXXII Rady Naczelnej ZHP z dnia 2 marca 2003 r. w sprawie terminarza zjazdów hufców i chorągwi... 6. Uchwała nr 29/XXXII Rady Naczelnej ZHP z dnia 2 marca 2003 r. w sprawie liczby delegatów wybieranych w hufcach na zjazdy chorągwi... 7. Uchwała nr 30/XXXII Rady Naczelnej ZHP z dnia 2 marca 2003 r. w sprawie referendum europejskiego w Polsce... 8. Uchwała Głównej Kwatery ZHP nr 45/2003 z dnia 1 marca 2003 r. w sprawie zatwierdzenia Jednolitych zasad świadczenia usług wewnętrznych w ZHP... 9. Uchwała Głównej Kwatery ZHP nr 46/2003 z dnia 13 marca 2003 r. w sprawie zatwierdzenia sprawozdania finansowego za 2002 r. i podziału wyniku finansowego Komisji Dostaw Harcerskich... 10. Uchwała Głównej Kwatery ZHP nr 47/2003 z dnia 13 marca 2003 r. w sprawie zatwierdzenia sprawozdania finansowego za 2002 r. i podziału wyniku finansowego Harcerskiego Biura Wydawniczego HORYZONTY... 11. Uchwała Głównej Kwatery ZHP nr 48/2003 z dnia 13 marca 2003 r. w sprawie przyjęcia w użytkowanie wieczyste działki przez Komendę Hufca ZHP Ruda Śląska... 12. Uchwała Głównej Kwatery ZHP nr 49/2003 z dnia 27 marca 2003 r. w sprawie zatwierdzenia sprawozdania finansowego za 2002 r. i podziału wyniku finansowego OSW GŁODÓWKA... 13. Uchwała Głównej Kwatery ZHP nr 50/2003 z dnia 27 marca 2003 r. w sprawie zatwierdzenia sprawozdania finansowego za 2002 r. i podziału wyniku finansowego Samodzielnego Zakładu Administracji i Logistyki... 14. Uchwała Głównej Kwatery ZHP nr 51/2003 z dnia 27 marca 2003 r. w sprawie zatwierdzenia sprawozdania finansowego za 2002 r. i podziału wyniku finansowego OSW PERKOZ... 15. Rozkaz Naczelnika ZHP L. 3/2003 z 20 marca 2003 r.... Wydawca: Główna Kwatera ZHP Druk: Mirabell Nakład: 800 egz.

Uchwała nr 24/XXXII Rady Naczelnej ZHP z dnia 1 marca 2003 r. w sprawie opisu metodyk poszczególnych grup Na podstawie 17 ust. 5 Statutu ZHP w związku z uchwałą nr 21/XXXII Rady Naczelnej ZHP z dnia 24 listopada 2002 r. w sprawie zmian w systemie metodycznym ZHP Rada Naczelna ZHP postanawia, co następuje: 1. Zatwierdza się następujące załączniki do wyżej wymienionej uchwały nr 21/XXXII: 1.1 opis metodyki zuchowej 1.2 opis metodyki harcerskiej 1.3 opis metodyki starszoharcerskiej 1.4 opis metodyki wędrowniczej 1.5 Kodeks wędrowniczy 2. Traci moc uchwała Rady Naczelnej ZHP nr 22 z dnia 4 kwietnia 1992 r. Harcerski System Wychowawczy w zakresie uregulowanym w niniejszej uchwale oraz w wyżej wymienionej uchwale nr 21/XXXII. 3. Uchwała wchodzi w życie z dniem 1 września 2003 r. Przewodniczący Związku Harcerstwa Polskiego hm. Wojciech J. Katner Opis metodyki zuchowej Wstęp Charakterystyczną formą aktywności zuchów jest zabawa w kogoś lub w coś realizowana zespołowo przez zdobywanie sprawności oraz podczas zbiórek pojedynczych gromady. Animatorem zabawy jest wódz zuchowy drużynowa/drużynowy. Funkcjonowanie elementów metody harcerskiej! Prawo i Obietnica Zucha Prawo i Obietnica Zucha to fundamenty pracy instruktora z zuchami. Z nich wynikają cele wychowawcze. Zuchy przyjmują Prawo wprost. Zapisy Prawa i Obietnicy Zucha są niekwestionowane. Rozumiejąc Prawo i Obietnicę zuchy dążą do postępowania zgodnego z zapisami. Szczególnym okresem w pracy gromady, zapoznawania zucha z Prawem i Obietnicą, są zbiórki pierwszego miesiąca.! System małych grup System małych grup realizowany jest przez podział na szóstki, wykorzystywany przy organizowaniu zabawy. Szóstki realizują powierzone im zadania w trakcie zbiórki gromady. Koedukacja nie występuje w szóstkach.! Uczenie w działaniu Charakterystyczną formą aktywności zuchowej jest zabawa w kogoś lub w coś. Zuchowa zabawa w naturalny sposób kształtuje charakter dziecka i rozwija jego umiejętności.

! Stale doskonalony i pobudzający do rozwoju program Program pracy gromady powinien odpowiadać na specyficzną dla tego wieku ciekawość otaczającego świata oraz krótką koncentrację na jednym temacie. Program pracy gromady uwzględnia przede wszystkim: - potrzeby zuchów, - programy sprawności zespołowych i indywidualnych, - zadania gwiazdek zuchowych. Program jest tworzony przez drużynowego i przybocznych, którzy są również odpowiedzialni za jego realizację. Instrumenty metodyczne! Gwiazdki zuchowe Zuchy realizują zadania gwiazdki na zbiórkach, w domu i w szkole. Drużynowy wraz z przybocznymi motywują i wspierają zucha w wykonywaniu zadań, nadzorują ich realizację, przy aktywnym wsparciu rodziców. Dla zapewnienia pełnego rozwoju stosowany jest system trzech gwiazdek: I gwiazdka zuch ochoczy, II gwiazdka zuch sprawny, III gwiazdka zuch gospodarny.! Sprawności indywidualne zdobywane indywidualnie wspierają rozwój zucha w zakresie samodzielnego podejmowania działań w określonej, wybranej przez niego dziedzinie. Zadania realizowane są na zbiórce i poza nią. Zdobywanie sprawności indywidualnych jest koordynowane przez drużynowego lub przybocznego.! Sprawności zespołowe realizowane są przez całą gromadę jednocześnie w trakcie cyklu kilku zbiórek. Sprawności te uczą współpracy w grupie rówieśniczej i umożliwiają poznanie przez zucha otaczającego świata. Działanie gromady! Zorganizowanie do działania Gromada pracuje całością w formie systematycznych zbiórek. Szóstki nie organizują samodzielnych zbiórek, podział na szóstki funkcjonuje jedynie podczas zbiórki gromady. Charakterystycznym elementem zbiórek gromady jest krąg rady. Tu zapadają decyzje dotyczące życia gromady, rozstrzygane są wszelkie sytuacje konfliktowe. Każde dziecko ma wówczas prawo głosu.! Rola drużynowego Drużynowy jest wodzem w zabawie, inspiruje ją, koordynuje jej przebieg, ale też aktywnie w niej uczestniczy. Drużynowy dba o rozwój przybocznych i wychowuje następcę.! Charakterystyczne formy pracy W pracy gromady rozróżnia się następujące rodzaje zbiórek: normalne, kominek, turniej, wycieczka. Podstawowymi formami pracy w gromadzie zuchowej są: zabawa tematyczna, zwiad zuchowy, gawęda, piosenka i pląs, zuchowe zwyczaje, obrzędy i tajemnice, majsterka, zuchowy teatr, pożyteczne prace, gry i ćwiczenia. Formą letniej działalności gromady jest kolonia zuchowa. Kolonię przygotowuje drużynowy wraz z przybocznymi. Zuchy nie włączają się w organizację kolonii.

Opis metodyki harcerskiej Wstęp Charakterystyczną formą aktywności harcerek i harcerzy jest gra, rozumiana jako działanie zespołowe w zastępach i towarzyszące temu współzawodnictwo. Program działania drużyny jest tworzony i realizowany przez drużynowego przy współudziale rady drużyny. Funkcjonowanie elementów metody harcerskiej! Prawo i Przyrzeczenie Harcerskie Prawo i Przyrzeczenie Harcerskie to fundamenty pracy wychowawczej z harcerką i harcerzem, z nich wynikają cele wychowawcze. Prawo i Przyrzeczenie są przyjmowane jako niekwestionowany system wartości, którego zapisy są przyjmowane wprost.! System małych grup W drużynie system małych grup jest realizowany przez pracę w zastępach. Dziewczęta i chłopcy są zorganizowani w odrębnych zastępach. Zastępowy ma zdolności przywódcze i większe doświadczenie harcerskie od pozostałych członków zastępu, on planuje i inicjuje pracę zastępu. Zastępowego wybiera drużynowy w porozumieniu z radą drużyny. Stopniowo zwiększa się stopień zaangażowania członków zastępu w podejmowanie odpowiedzialności za realizowane zadania. Zbiórki zastępu odbywają się regularnie, np. w tygodniowym rytmie.! Uczenie w działaniu W drużynie harcerskiej charakterystyczną formą aktywności jest gra. Gra jest harcerską formą uczenia życia przez działanie. W grze istotne jest współzawodnictwo. Uczestnicząc w grze harcerki i harcerze poznają swoje możliwości, zdobywają nowe umiejętności, kształtują charakter, uczą się współdziałać z innymi.! Stale doskonalony i pobudzający do rozwoju program Program powinien uwzględniać potrzebę przeżycia przygody harcowania. Umożliwia on poznanie idei harcerstwa. Szczególną rolę odgrywają techniki harcerskie. Podstawą programu pracy drużyny są: - zadania prób na stopnie harcerskie, - wymagania sprawności. Program jest tworzony przez drużynowego przy udziale rady drużyny. Tożsamość zastępu, drużyny budowana jest w dużej mierze na obrzędowości. Instrumenty metodyczne! Próba harcerki/harcerza Po wstąpieniu do drużyny harcerskiej każdy realizuje próbę harcerki/harcerza. Jej zakończenie wiąże się z dopuszczeniem do złożenia Przyrzeczenia Harcerskiego i pozwala na otwarcie próby na stopień harcerski właściwy dla wieku harcerki/harcerza. Próba harcerki/harcerza trwa do 6 miesięcy. Próba harcerza/harcerki dla zuchów trzeciej gwiazdki jest krótsza, gdyż uwzględnia znajomość organizacji.! Stopnie harcerskie

Harcerze realizują zadania wynikające z wymagań na stopnie głównie przez aktywny udział w życiu drużyny. Stopnie zdobywane przez harcerki i harcerzy w tym wieku opierają się na woli i potrzebie poznania: Stopień I Stopień II! Sprawności Sprawności umożliwiają przyswajanie wiedzy i takich umiejętności, które uczą przede wszystkim zaradności i samodzielności. Do pobudzania zainteresowań i poznawania technik harcerskich w tym wieku dostosowane są sprawności jedno- i dwugwiazdkowe.! Zadania zespołowe Zadanie zespołowe uczy współdziałania w zespole. Członkowie zespołu odpowiadają za poszczególne elementy jego realizacji. Działanie drużyny! Zorganizowanie do działania Śródroczna działalność drużyny prowadzona jest na zbiórkach drużyny i zbiórkach zastępów. Zbiórki odbywają się regularnie. Zbiórka drużyny stwarza możliwość do współpracy i współzawodnictwa między zastępami. Na zbiórce rozpoczyna się realizację i podsumowuje zadania wynikające z programu pracy drużyny. Drużyna pracuje zastępami stopniowo osiągającymi samodzielność w zakresie planowania i organizowania swojej pracy. Działa w niej rada drużyny i często zastęp zastępowych. Decyzje w drużynie podejmuje drużynowy przy współudziale rady drużyny. Działania drużyny organizuje drużynowy wspólnie z radą drużyny.! Rola drużynowego Drużynowy jest przywódcą i autorytetem. Inicjuje przedsięwzięcia realizowane w drużynie. Kieruje zastępem zastępowych. Drużynowy dba o rozwój przybocznych i wychowuje następcę.! Charakterystyczne formy pracy Dla zapewnienia jak najlepszych efektów wychowawczych należy stosować przemienność form, zwłaszcza takich, które stwarzają możliwość stałej aktywności i sprawdzania się. W szczególności są to: gra terenowa, gra w harcówce, biwak, zwiad, ognisko, zbiórka tematyczna, bieg harcerski. Drużyna organizuje samodzielny programowo obóz letni, podsumowujący całoroczną pracę wychowawczą. Opis metodyki starszoharcerskiej Wstęp Charakterystyczną formą aktywności harcerek starszych i harcerzy starszych jest poszukiwanie, polegające na przewartościowywaniu dotychczasowego sposobu patrzenia na świat i autorytety. O programie i działaniach drużyny decyduje rada drużyny. Funkcjonowanie elementów metody harcerskiej! Prawo i Przyrzeczenie Harcerskie Prawo Harcerskie to fundament pracy wychowawczej z harcerką starszą i harcerzem starszym. Po okresie niekwestionowanego przyjmowania Prawa Harcerskiego, pojawiają się

wątpliwości i pytania. Działania podejmowane przez drużynę mają na celu pełniejsze zrozumienie norm zawartych w Prawie i Przyrzeczeniu Harcerskim. Po przemyśleniach rozpoczyna się proces świadomego akceptowania i przestrzegania norm, zawartych w Prawie i Przyrzeczeniu.! System małych grup System małych grup realizowany jest przez pracę zastępów. Dziewczęta i chłopcy są zorganizowani w odrębnych zastępach. Zastęp spotyka się regularnie na zbiórkach zastępu, samodzielnie planuje swoją pracę i realizuje zadania. Zbiórki zastępu odbywają się regularnie. Przygotowywane są zarówno przez zastępowego, jak i poszczególnych członków zastępu. W drużynie mogą pojawić się również grupy zadaniowe. Tworzone są one jedynie na czas realizacji zadania.! Uczenie w działaniu Charakterystyczną formą aktywności jest poszukiwanie. Harcerze odkrywają różne pola działania, nowe pasje i zainteresowania w poszukiwaniu własnej drogi. Wszystkie działania oparte są na sprawdzaniu się w realnych, życiowych sytuacjach.! Stale doskonalony i pobudzający do rozwoju program Program pracy drużyny powinien uwzględniać specyficzną dla tego wieku potrzebę poznawania i poszukiwań. Dobrze zbudowany program z jednej strony pozwala na nieskrępowany rozwój własnych zainteresowań, z drugiej zakłada z góry ich zmienność. Przez taki program pokazujemy harcerce starszej i harcerzowi starszemu różnorodne możliwości oraz przygotowujemy ich do wyboru specjalizacji i własnej drogi rozwoju. Program pracy drużyny ukierunkowany jest: zadaniami prób na stopnie harcerskie, zainteresowaniami harcerek i harcerzy, poszukiwaniem pól działania i sfer aktywności. Program drużyny jest tworzony przez radę drużyny, program zastępów przez zastępy. Instrumenty metodyczne! Próba harcerki/harcerza Każdy, niezależnie od momentu wstąpienia do organizacji, zaczyna swą przygodę harcerską od próby harcerki/harcerza. Jej zakończenie wiąże się z dopuszczeniem do złożenia Przyrzeczenia Harcerskiego i pozwala na otwarcie próby na stopień harcerski właściwy dla wieku harcerki/harcerza. Próba harcerki/harcerza trwa do 6 miesięcy.! Stopnie harcerskie Wymagania realizowane są zarówno na zbiórkach, jak i indywidualnie. Realizacja zadań odbywa się pod opieką drużynowego, przybocznych lub zastępowych starszych stopniem. Stopień III Stopień IV! Sprawności Sprawności są zdobywane indywidualnie. Najlepiej odpowiadającym wiekowi starszoharcerskiemu instrumentem metodycznym jest sprawność dwu- i trzygwiazdkowa, przygotowująca do mistrzostwa.! Projekt Zadanie podjęte z własnej inicjatywy wykonawców, wspólnie zaplanowane, realizowane i oceniane przez grupę. Punktem wyjścia jest jakieś zamierzenie, podjęcie jakiejś inicjatywy, wytyczenie jakiegoś celu w grupie. W toku realizacji projektu każdy uczestnik wykonuje wynikające z planu zadania indywidualne zgodne ze swoimi możliwościami

i zainteresowaniami. Projekt rozwija zainteresowania harcerzy starszych, kształci ich odpowiedzialność i umiejętność pracy w zespole. Działanie drużyny! Zorganizowanie do działania Śródroczna działalność drużyny prowadzona jest na zbiórkach drużyny i zbiórkach zastępów. Zbiórki odbywa się regularnie. Harcerki i harcerze włączają się w organizację, przygotowanie programu, jak i prowadzenie zbiórek drużyny. W miarę potrzeb pojawiają się grupy zadaniowe. Dużą rolę odgrywa rada drużyny, która planuje i po zrealizowaniu zadania je ocenia.! Rola drużynowego Drużynowy jest przewodnikiem w poszukiwaniach. W istotny sposób wpływa na program drużyny i jej organizację. Świadomie część decyzji powierza radzie drużyny. Drużynowy dba o rozwój przybocznych i wychowuje następcę.! Charakterystyczne formy pracy Szczególnie zalecane są takie formy pracy, które stwarzają możliwość aktywnego poszukiwania, takie jak: wycieczka, zwiad, różnorodne formy dyskusyjne, zbiórka tematyczna, zajęcia specjalnościowe. Drużyna organizuje samodzielny programowo obóz letni, podsumowujący całoroczną pracę wychowawczą. Szczególną formą obozu jest obóz tematyczny i obóz zagraniczny. Opis metodyki wędrowniczej Wstęp Charakterystyczną formą aktywności wędrowniczek i wędrowników jest służba realizowana wewnątrz organizacji i poza nią. Zadania realizowane indywidualnie lub zespołowo mają charakter wyczynu. W działalności wędrowniczej ważne miejsce zajmują specjalności i specjalizacje, pozwalające na rozwijanie indywidualnych zainteresowań. O programie pracy drużyny i podejmowanych zadaniach decyduje cała drużyna. Funkcjonowanie elementów metody harcerskiej! Prawo i Przyrzeczenie Harcerskie Prawo Harcerskie to fundament pracy wędrowniczej. Jest ono dla każdego wędrownika drogowskazem w życiowej drodze. Wartości zawarte w tym kanonie przyjmuje on ze świadomością stawianych mu wymagań. Wędrownik stara się dążyć do ideału, świadomie akceptując zasady harcerskiego stylu życia. Dopełnieniem Prawa Harcerskiego jest Kodeks wędrowniczy (załącznik 1), będący opisem odpowiedzialnej, wrażliwej i aktywnej postawy wobec otaczających nas ludzi i świata.! System małych grup W zależności od liczebności i potrzeb drużyny funkcjonują dwa modele działania małych grup (mogą być stosowane razem): System zastępów wędrowniczych. Funkcjonują w nim zastępy 4-7-osobowe grupy przyjaciół na stałe związanych w zastępy i realizujących wspólne projekty dotyczące specjalności, wyczynu, służby itp. Zastępowi są wybierani przez członków zastępu. System patroli zadaniowych. Drużyna dzieli się na grupy do wykonania konkretnych zadań na określony czas.! Uczenie w działaniu

Wszystkie umiejętności zdobywane przez wędrowników powinny być nabywane i wykorzystywane w konkretnym działaniu w dużej części o charakterze wyczynu i służby. Zachętą do działania jest wędrownicza dewiza: Wyjdź w świat, zobacz, pomyśl pomóż, czyli działaj.! Stale doskonalony i pobudzający do rozwoju program Program powstaje w zespołach wędrowniczych jako wypadkowa potrzeb ich członków oraz potrzeb społeczności, w których zespoły te funkcjonują. Zadania podejmowane przez drużynę i wędrowników powinny być ambitne na miarę wyczynu. Programy działania drużyn wędrowniczych wzmacniane są propozycjami płynącymi z innych zespołów harcerskich, z komend hufców i chorągwi, Głównej Kwatery ZHP oraz innych instytucji i organizacji. Program realizowany przez drużyny uwzględnia funkcjonujące w nich specjalności oraz specjalizacje wędrowników wynikające z indywidualnych ścieżek rozwoju. Każdy wędrownik powinien dążyć do mistrzostwa w wybranej dziedzinie aktywności. Program jest tworzony i przyjmowany przez całą drużynę. Instrumenty metodyczne! Próba wędrownicza Próba wędrownicza jest stałym elementem wejścia do grupy wędrowników, niezależnie czy mamy do czynienia z przechodzeniem wewnątrz drużyny wielopoziomowej, przejściem między drużynami czy też odbywa ją osoba przychodząca do harcerstwa. Zadania, które znajdują się w każdej próbie wędrowniczej, powinny: stwarzać pole do samodoskonalenia, być związane ze specyfiką wędrownictwa (ideą służby i wyczynu, kodeksem, rozumieniem symboliki oraz miejsca wędrownika w organizacji), być związane z konkretną drużyną wędrowniczą. W wyniku próby wędrowniczej harcerz starszy staje się wędrownikiem i otrzymuje wręczony w sposób obrzędowy naramiennik wędrowniczy. Osoby przychodzące do harcerstwa uzupełniają próbę wędrowniczą o próbę harcerki/harcerza czyli wiedzę o organizacji niezbędną do złożenia Przyrzeczenia Harcerskiego. W takim przypadku, po zakończenie próby jest składane Przyrzeczenie Harcerskie. Próba wędrownicza trwa do 6 miesięcy.! Stopnie harcerskie Próba jest indywidualna. Wędrownicy samodzielnie planują i realizują zadania w ramach prób. Planowanie i realizację próby wspiera opiekun próby. Zdobywanie stopni polega na zaplanowanej i świadomej pracy nad sobą, aktywnym poszukiwaniu swojego miejsca w otaczającym świecie, służbie oraz podejmowaniu prób kształtowania rzeczywistości; wymaga odpowiedzialności za siebie i otoczenie. Stopień V Stopień VI! Sprawności, uprawnienia, odznaki itp. Dopełniający się system uprawnień, odznak i sprawności mistrzowskich służy potwierdzaniu osiągnięcia przez wędrownika mistrzostwa w wybranych dziedzinach aktywności. Wszystkie te umiejętności w miarę możliwości powinny być potwierdzone zaświadczeniami czytelnymi na zewnątrz organizacji.! Znaki służb Znaki służb przygotowują do świadomego podjęcia stałej służby i uczą pracy w zespole. Przez zdobywanie znaków służb wędrownik poznaje obszary aktywności, na których ma możliwość pełnić służbę na rzecz organizacji i społeczeństwa.

! Stopnie instruktorskie Część wędrowników decyduje się na pełnienie stałej służby w ZHP i wstępuje na drogę instruktorską. Dla tych wędrowników próba przewodnikowska jest bardzo ważnym bodźcem pobudzającym do doskonalenia się. Działanie drużyny! Zorganizowanie do działania W drużynie wędrowniczej funkcjonuje system małych grup w postaci patroli i zastępów wędrowniczych. Każdy członek drużyny wędrowniczej odpowiada za pewien obszar działalności drużyny. Zbiórki drużyny przeprowadzane są przez wszystkich członków drużyny. Zasady działania drużyny reguluje konstytucja drużyny. Zawiera ona: sposób wybierania drużynowego, zasady powoływania i skład rady drużyny oraz podział kompetencji pomiędzy radą drużyny i drużynowym. Konstytucja jest zatwierdzana przez całą drużynę. W drużynie wędrowniczej działają różne organy demokracji: zbiórka konstytucyjna, rada drużyny, kapituła stopni.! Rola drużynowego Drużynowy jest liderem i koordynatorem działań wszystkich członków drużyny. Motywuje ich do działania i wspiera w samorozwoju. Drużynowy jest pierwszym wśród równych. Zasadą jest wybieralność drużynowego przez drużynę. Pozycja drużynowego zależy od jego autorytetu jako lidera grupy oraz zaufania, jakim został obdarzony przez członków drużyny. Formalnie jego miejsce w zespole określa konstytucja drużyny.! Rola grupy rówieśniczej Wędrowniczki i wędrownicy tworzą w ramach organizacji wyróżniającą się grupę wiekową, o dużym poczuciu tożsamości. Wiążąca dla tej grupy wiekowej jest idea wędrownictwa zawarta w Kodeksie wędrowniczym oraz dewizie wędrowniczej i opisana przez symbol jakim jest Wędrownicza Watra umieszczona na naramienniku. Funkcjonowanie wszystkich tych elementów wzmacnia poczucie tożsamości i wskazuje, jakie wartości są najważniejsze dla wędrowników. Dzięki temu mają oni poczucie więzi z innymi wędrownikami i z całą organizacją.! Charakterystyczne formy pracy W drużynach wędrowniczych charakterystyczne są formy pracy, które stwarzają możliwość osiągania mistrzostwa w wybranych dziedzinach, odnalezienia swojego miejsca w społeczeństwie i ugruntowania własnych przekonań, poglądów, systemu wartości. Są to głównie: wszelkie formy dyskusyjne (kuźnice, sesje popularnonaukowe, sejmiki, sąd nad... itp.), formy doskonalące (warsztaty, kursy), gry strategiczne i negocjacyjne. Istotą wszelkich działań jest współpraca z innymi zespołami wędrowniczymi. Obóz powinien być samodzielny, organizowany własnymi siłami. Cała drużyna w aktywny sposób powinna go organizować dzieląc się zadaniami i pełniąc na obozie różne funkcje. Program obozu powinien być ambitny, wyczynowy, nie powielający schematów, stwarzający szansę sprawdzenia własnych możliwości. Kodeks wędrowniczy Załącznik nr 1

Być wędrownikiem to niemała sztuka, a dostępna tylko dla tych, którzy posiadają prawdziwie harcerską postawę. Wędrownikowi nie wystarcza znajomość miejsca zamieszkania, wędrownika ciekawi świat, wędrownik, patrząc w swą przyszłość, pragnie odnaleźć własną ścieżkę. Wędrowanie to znacznie więcej niż przemierzanie kilometrów czy wytrwałość fizyczna. To sztuka wchłaniania życia, które nas otacza, to oczy i uszy otwarte, to tajemnica współodczuwania przyrody i człowieka. Wędrówką nie będzie przyspieszony tupot nóg, nadmiar krzykliwego humoru, lecz właśnie cisza wśród ciszy lasu, skupienie wobec wschodów czy zachodów słońca.to wyczucie wędrownik łatwo odszuka w sobie. Wędrownik jest zawsze gotów nieść pomoc. Wędrownik jest przyjacielem całego świata. Wędrownika ciągnie siła nieprzeparta w dal na coraz to nowe, nieznane szlaki, nie pozwala zastygnąć mu w wygodnym, osiadłym życiu, toczącym się zbyt wolno. Wędrownik spostrzega urok życia wszędzie, gdziekolwiek się znajdzie, gdyż odkrywa to, czego inni w pozornej monotonii codziennych dni dopatrzyć się nie umieją. Wędrownik zna radość trudnych zwycięstw, urok przyrody, piękno zdobywania samotnie niewydeptanych ścieżek. Wędrownik stale uprawia wędrówki, wędruje w zimie, w lecie, na wsi, w mieście, tropi miejsca, gdzie może być pożyteczny. Drogę jego wędrówki wyznaczają wartości zawarte w Prawie i Przyrzeczeniu Harcerskim. Uchwała nr 25/XXXII Rady Naczelnej ZHP z dnia 2 marca 2003 r. w sprawie zatwierdzenia instrukcji przyjętych przez Główną Kwaterę ZHP Na podstawie 30 ust. 5 Statutu ZHP Rada Naczelna ZHP postanawia, co następuje: 1. Zatwierdza się następujące instrukcje przyjęte uchwałą GK ZHP nr 43/2003 z dnia 27 lutego 2003 r.: 1.1 Instrukcja gromady zuchowej 1.2 Instrukcja drużyny harcerskiej, starszoharcerskiej, wędrowniczej i wielopoziomowej 2. Tracą moc następujące instrukcje zatwierdzone uchwałą Rady Naczelnej ZHP nr 4 z dnia 23 maja 1998 r.: 2.1 Instrukcja w sprawie organizacji i zasad działania gromady zuchowej 1.2 Instrukcja w sprawie organizacji i zasad działania drużyny harcerskiej 1.3 Instrukcja w sprawie organizacji i zasad działania drużyny starszoharcerskiej 3. Uchwała wchodzi w życie z dniem 1 września 2003 r., przy czym poszczególne podstawowe jednostki organizacyjne zobowiązuje się do dostosowania zasad organizacji i działania do postanowień wyżej wymienionych instrukcji do dnia 31 grudnia 2003 r. Przewodniczący Związku Harcerstwa Polskiego hm. Wojciech J. Katner INSTRUKCJA GROMADY ZUCHOWEJ

Postanowienia ogólne 1) Podstawy prawne działania gromady zuchowej określa 30 Statutu ZHP, stanowiący, że rozpoczęcie działalności podstawowej jednostki organizacyjnej ZHP wymaga zgody właściwego komendanta hufca. W szczególnie uzasadnionych wypadkach utworzenie podstawowej jednostki organizacyjnej może nastąpić także za zgodą komendanta chorągwi albo Naczelnika ZHP. 2) Postanowienia niniejszej instrukcji, w których mowa o instruktorze i drużynowym, stosuje się odpowiednio do instruktorki i drużynowej. Określenie zuch odnosi się tak do dziewczynki, jak i chłopca. 3) Jeżeli w niniejszej instrukcji jest mowa o gromadzie, należy przez to rozumieć gromadę zuchową. W wyjątkowych sytuacjach w gromadzie oprócz szóstek zuchowych mogą działać inne małe grupy (np. zastępy, patrole); wówczas stosuje się odpowiednie przepisy dotyczące drużyny wielopoziomowej. Rozpoczęcie działalności gromady 4) Warunkami utworzenia gromady próbnej są: 1) uzyskanie zgody właściwego komendanta; 2) spełnienie przez drużynowego warunków określonych w pkt. 11; 3) zatwierdzenie we właściwej komendzie planu pracy gromady na okres próbny. 5) Po spełnieniu powyższych wymagań właściwy komendant zatwierdza gromadę na okres próbny oraz mianuje drużynowego i opiekuna (jeśli drużynowy nie jest pełnoletni). W okresie próbnym gromada posługuje się nazwą zawierającą określenie próbna. 6. Okres próbny trwa od 2 do 6 miesięcy. 7. Warunkiem pozytywnego zamknięcia okresu próbnego jest: 1) praca zgodna z metodyką zuchową; 2) własna obrzędowość; 3) pozytywna ocena realizacji planu pracy okresu próbnego; 4) osiągnięcie liczebności minimum 16 członków gromady (w szczególnych wypadkach komenda hufca może obniżyć tę liczbę do 12). 8. Po zamknięciu okresu próbnego z wynikiem pozytywnym: 1) właściwa komenda nadaje gromadzie numer i nazwę; 2) zuchy mogą składać Obietnicę Zucha; 3) gromada ma prawo używania pieczęci zarejestrowanych we właściwej komendzie. 4) gromada ma prawo organizowania kolonii i zimowisk. 9. Rozpoczęcie i zamknięcie okresu próbnego, zatwierdzenie gromady, mianowanie drużynowego i opiekuna ogłaszane jest w rozkazie właściwego komendanta. 10. Dzieci oraz funkcyjni do lat 16 mogą należeć do gromady za pisemną zgodą rodziców lub opiekunów prawnych. Funkcyjni gromady 11. Drużynowym może być tylko instruktor ZHP lub członek ZHP w wieku co najmniej 16 lat, po ukończeniu kursu drużynowych zuchowych, który złożył pisemne zobowiązanie do prowadzenia gromady. Jeśli drużynowy nie jest pełnoletni, właściwy komendant wyznacza pełnoletniego opiekuna, który składa pisemne zobowiązanie do pełnienia tej funkcji. 12. Drużynowy: 1) kieruje pracą gromady zgodnie z obowiązującymi przepisami wewnętrznymi ZHP

oraz innymi przepisami prawa; 2) odpowiada za bezpieczeństwo i zdrowie członków gromady; 3) odpowiada za opracowanie i realizację planu pracy gromady; 4) odpowiada za prowadzenie dokumentacji gromady; 5) odpowiada za terminowe i rzetelne przeprowadzenie spisu harcerskiego w gromadzie; 6) odpowiada za gospodarkę gromady; 7) przygotowuje następcę na funkcję drużynowego; 8) współpracuje z rodzicami zuchów i środowiskiem działania gromady; 9) podnosi swoje umiejętności i wiedzę metodyczną; 10) bierze czynny udział w działaniach hufca; 11) uzyskuje wsparcie programowo-metodyczne z właściwej komendy; 12) reprezentuje gromadę; 13) przyjmuje i zwalnia członków gromady; 14) przyznaje gwiazdki i sprawności; 15) dopuszcza do złożenia Obietnicy Zucha; 16) przyjmuje Obietnicę Zucha jeśli jest instruktorem ZHP. 13. Drużynowemu w prowadzeniu gromady pomaga co najmniej jeden przyboczny. W gromadach koedukacyjnych przynajmniej jeden przyboczny powinien być innej płci niż drużynowy. 14. Drużynowy może powołać innych funkcyjnych gromady. 15. Opiekun gromady: 1) odpowiada za bezpieczeństwo i zdrowie członków gromady; 2) odpowiada za gospodarkę gromady; 3) czuwa nad prawidłowością działań wychowawczych drużynowego. System pracy gromady 16. Gromada pracuje zgodnie z metodyką zuchową. 17. Drużynowy planuje i prowadzi działalność wychowawczą uwzględniając zasady zawarte w Prawie i Obietnicy Zucha, potrzeby zuchów, rodziców i środowiska działania oraz propozycje programowe ZHP. 18. Gromada dba o stworzenie ciągu wychowawczego przez współpracę z drużyną harcerską. 19. Gromada składa się z co najmniej dwóch szóstek. Szóstka powinna liczyć od 5 do 7 zuchów. 20. Zbiórki gromady odbywają się regularnie. 21. Najważniejsze decyzje w gromadzie podejmowane są w kręgu rady. W skład kręgu rady wchodzą wszyscy członkowie gromady oraz jej opiekun. 22. Gromada, również w okresie próbnym, zbiera składki członkowskie i przekazuje odpowiednią ich część do właściwej komendy. 23. Przy gromadzie może działać koło przyjaciół harcerstwa. 24. Działalność finansowo-gospodarczą gromady regulują odrębne instrukcje ZHP. 25. Nadzór nad działalnością gromady sprawuje właściwa komenda. Gromada podlega także kontroli odpowiedniej komisji rewizyjnej. Dokumentacja gromady 26. Gromada prowadzi i przechowuje następującą dokumentację pracy wychowawczoorganizacyjnej:

1) książkę pracy wraz z rejestrem członków i pisemnymi zgodami rodziców na przynależność do gromady; 2) plan pracy przedstawiony we właściwej komendzie; 3) teczkę korespondencji gromady; 4) dokumentację finansowo-gospodarczą z rejestrem składek członkowskich. Zakończenie działalności gromady 27. W wypadku działalności niezgodnej z celami, zasadami i regulaminami ZHP i metodą harcerską właściwa komenda może: 1) wyznaczyć okres do 3 miesięcy na doprowadzenie działań gromady do pełnej zgodności z przepisami ZHP; 2) zwolnić z pełnionej funkcji drużynowego, mianując jednocześnie nowego; 3) rozwiązać gromadę. 28. Drużynowemu przysługuje prawo do odwołania się od decyzji o zwolnieniu z funkcji lub rozwiązaniu gromady w ciągu 14 dni od daty powiadomienia drużynowego o tej decyzji. 29. W razie rozwiązania gromady, również próbnej, właściwy komendant ma obowiązek zaproponować jej członkom przydział do innej gromady. 30. Majątek i dokumentacja rozwiązanej gromady są przejmowane przez właściwą komendę. W wypadku gromad działających w szczepach lub związkach drużyn majątek jest przejmowany przez szczep lub związek drużyn. INSTRUKCJA DRUŻYNY HARCERSKIEJ, STARSZOHARCERSKIEJ, WĘDROWNICZEJ I WIELOPOZIOMOWEJ Postanowienia ogólne 1. Podstawy prawne działania drużyny określa 30 Statutu ZHP, stanowiący, że rozpoczęcie działalności podstawowej jednostki organizacyjnej ZHP wymaga zgody właściwego komendanta hufca. W szczególnie uzasadnionych wypadkach utworzenie podstawowej jednostki organizacyjnej może nastąpić także za zgodą komendanta chorągwi albo Naczelnika ZHP. 2. Postanowienia niniejszej instrukcji, w których mowa o harcerzu, harcerzu starszym, wędrowniku, instruktorze, drużynowym, stosuje się odpowiednio do harcerki, harcerki starszej, wędrowniczki, instruktorki i drużynowej. 3. Jeżeli w niniejszej instrukcji jest mowa o drużynie, należy przez to rozumieć drużynę harcerską, starszoharcerską, wędrowniczą lub wielopoziomową. W drużynie wielopoziomowej działają małe grupy (np. szóstki, zastępy, patrole) z co najmniej dwóch grup metodycznych. Rozpoczęcie działalności drużyny 4. Warunkami utworzenia drużyny próbnej są: 1) uzyskanie zgody właściwego komendanta; 2) spełnienie przez drużynowego warunków określonych w pkt. 11; 3) zatwierdzenie we właściwej komendzie planu pracy drużyny na okres próbny. 5. Po spełnieniu powyższych wymagań właściwy komendant zatwierdza drużynę na okres próbny oraz mianuje drużynowego i opiekuna (jeśli drużynowy nie jest pełnoletni). W okresie próbnym drużyna posługuje się nazwą zawierającą określenie próbna. 6. Okres próbny trwa od 2 do 6 miesięcy.

7. Warunkiem pozytywnego zamknięcia okresu próbnego jest: 1) praca zgodna z odpowiednią metodyką; 2) własna obrzędowość; 3) pozytywna ocena realizacji planu pracy okresu próbnego; 4) osiągnięcie liczebności minimum 16 członków drużyny (w szczególnych wypadkach komenda hufca może obniżyć tę liczbę do 12); w wypadku drużyny wędrowniczej 9 członków drużyny; 5) w wypadku drużyny wędrowniczej przedstawienie właściwej komendzie konstytucji drużyny. 8. Po zamknięciu okresu próbnego z wynikiem pozytywnym: 1) właściwa komenda nadaje drużynie numer oraz, na jej wniosek, może nadać jej nazwę; 2) właściwa komenda może przyznać drużynie prawo posiadania imienia i sztandaru; tryb przyznawania nazwy, imienia i sztandaru określa odrębna instrukcja; 3) członkowie drużyny mogą składać Przyrzeczenie Harcerskie; 4) drużyna ma prawo używania pieczęci zarejestrowanych we właściwej komendzie; 5) drużyna ma prawo organizowania obozów i zimowisk. 9. Rozpoczęcie i zamknięcie okresu próbnego, zatwierdzenie drużyny, mianowanie drużynowego i opiekuna ogłaszane jest w rozkazie właściwego komendanta. 10. Osoby do lat 16 mogą należeć do drużyny za pisemną zgodą rodziców lub opiekunów prawnych. Funkcyjni drużyny 11. Drużynowym może być tylko instruktor ZHP lub członek ZHP w wieku co najmniej 16 lat, po ukończeniu kursu drużynowych i przygotowany do pracy odpowiednią metodyką, który złożył pisemne zobowiązanie do prowadzenia drużyny. Jeśli drużynowy nie jest pełnoletni, właściwy komendant wyznacza pełnoletniego opiekuna, który składa pisemne zobowiązanie do pełnienia tej funkcji. 12. Drużynowy: 1) kieruje pracą drużyny zgodnie z obowiązującymi przepisami wewnętrznymi ZHP oraz innymi przepisami prawa; 2) odpowiada za bezpieczeństwo i zdrowie członków drużyny; 3) odpowiada za opracowanie i realizację planu pracy drużyny; 4) odpowiada za prowadzenie dokumentacji drużyny; 5) odpowiada za gospodarkę drużyny; 6) odpowiada za terminowe i rzetelne przeprowadzenie spisu harcerskiego w drużynie; 7) przygotowuje następcę na funkcję drużynowego; 8) współpracuje z rodzicami członków drużyny i środowiskiem działania drużyny; 9) podnosi swoje umiejętności i wiedzę metodyczną; 10) bierze czynny udział w działaniach hufca; 11) uzyskuje wsparcie programowo-metodyczne z właściwej komendy; 12) reprezentuje drużynę; 13) wydaje rozkazy; 14) przyjmuje i zwalnia członków drużyny; 15) dopuszcza do złożenia Przyrzeczenia Harcerskiego; 16) przyjmuje Przyrzeczenie Harcerskie jeśli jest instruktorem ZHP. 13. Drużynowemu w prowadzeniu drużyny pomaga co najmniej jeden przyboczny, mianowany rozkazem przez drużynowego. W drużynach koedukacyjnych przynajmniej jeden przyboczny powinien być innej płci niż drużynowy. 14. Zastępami kierują przygotowani do funkcji zastępowi, mianowani rozkazem przez

drużynowego. W drużynie wędrowniczej pracę zastępów wędrowniczych lub patroli zadaniowych koordynują wędrownicy powołani przez te zespoły, a mianowani rozkazem przez drużynowego. 15. Drużynowy może powołać innych funkcyjnych (np. kronikarz, skarbnik, kwatermistrz). 16. Opiekun drużyny: 1) odpowiada za bezpieczeństwo i zdrowie członków drużyny; 2) odpowiada za gospodarkę drużyny; 3) czuwa nad prawidłowością działań wychowawczych drużynowego. System pracy drużyny 17. Drużyna harcerska pracuje zgodnie z metodyką harcerską, drużyna starszoharcerska metodyką starszoharcerską, a drużyna wędrownicza metodyką wędrowniczą. W drużynie wielopoziomowej drużynowy stosuje metodyki odpowiednie do wieku członków drużyny. 18. Drużynowy planuje i prowadzi działalność wychowawczą uwzględniając zasady zawarte w Prawie i Przyrzeczeniu Harcerskim, oczekiwania członków drużyny, rodziców i środowiska działania oraz propozycje programowe ZHP. 19. Drużyna dba o stworzenie ciągu wychowawczego przez współpracę z jednostkami zrzeszającymi członków ZHP z pozostałych grup metodycznych. 20. Drużyna harcerska i starszoharcerska składa się z co najmniej dwóch zastępów. Zastęp zrzesza od 5 do 12 członków drużyny. W drużynach koedukacyjnych pracują zastępy żeńskie i męskie. 21. Drużyna wędrownicza pracuje systemem zastępów wędrowniczych lub systemem patroli zadaniowych albo obydwoma systemami równolegle. Zastęp zrzesza od 4 do 7 wędrowników, a patrol zadaniowy liczbę wędrowników konieczną do realizacji określonego zadania. 22. Zbiórki drużyny oraz samodzielne zbiórki zastępów odbywają się regularnie. 23. Drużyna, również w okresie próbnym, zbiera składki członkowskie i przekazuje odpowiednią ich część do właściwej komendy. 24. Przy drużynie może działać koło przyjaciół harcerstwa. 25. Działalność finansowo-gospodarczą drużyny regulują odrębne instrukcje ZHP. 26. Nadzór nad działalnością drużyny sprawuje właściwa komenda. Drużyna podlega także kontroli odpowiedniej komisji rewizyjnej. System kierowania w drużynie 27. Działalnością drużyny kieruje: drużyny harcerskiej drużynowy przy pomocy rady drużyny; drużyny starszoharcerskiej drużynowy przy współudziale rady drużyny; drużyny wędrowniczej rada drużyny pod przewodnictwem drużynowego. 28. W skład rady drużyny harcerskiej i starszoharcerskiej wchodzą drużynowy, przyboczni, zastępowi oraz inni członkowie drużyny zgodnie z przyjętymi w drużynie ustaleniami. W pracach rady drużyny uczestniczy z głosem doradczym opiekun drużyny. Kompetencje i sposób pracy rady drużyny określa drużynowy, uwzględniając wiek i dojrzałość członków drużyny. 29. Skład, kompetencje oraz sposób pracy rady drużyny wędrowniczej określa konstytucja drużyny, którą zatwierdza cała drużyna. 30. Ważne decyzje drużynowego oraz uchwały rady drużyny drużynowy ogłasza rozkazem. Dokumentacja drużyny 31. Drużyna prowadzi i przechowuje następującą dokumentację pracy wychowawczo-

organizacyjnej: 1) książkę pracy wraz z rejestrem członków i pisemnymi zgodami rodziców na przynależność do drużyny; 2) plan pracy przedstawiony we właściwej komendzie; 3) rozkazy drużynowego; 4) teczkę korespondencji drużyny; 5) dokumentację pracy zastępów; 6) dokumentację finansowo-gospodarczą z rejestrem składek członkowskich; 7) drużyna wędrownicza konstytucję drużyny przedstawioną we właściwej komendzie. Zakończenie działalności drużyny 32. W przypadku działalności niezgodnej z celami, zasadami i regulaminami ZHP i metodą harcerską właściwa komenda może: 1) wyznaczyć okres do 3 miesięcy na doprowadzenie działań drużyny do pełnej zgodności z przepisami ZHP; 2) zwolnić z pełnionej funkcji drużynowego, mianując jednocześnie nowego; 3) rozwiązać drużynę. 33. Drużynowemu przysługuje prawo do odwołania się od decyzji o zwolnieniu z funkcji lub rozwiązaniu drużyny w ciągu 14 dni od daty powiadomienia drużynowego o tej decyzji. 34. W razie rozwiązania drużyny, również próbnej, właściwy komendant ma obowiązek zaproponować jej członkom przydział do innej drużyny. 35. Majątek i dokumentacja rozwiązanej drużyny są przejmowane przez właściwą komendę. W wypadku drużyn działających w szczepach lub związkach drużyn majątek jest przejmowany przez szczep lub związek drużyn. Uchwała nr 26/XXXII Rady Naczelnej ZHP z dnia 2 marca 2003 r. w sprawie podziału i nazewnictwa członków zwyczajnych osób dorosłych w Związku Harcerstwa Polskiego Na podstawie 17 Statutu ZHP Rada Naczelna ZHP postanawia, co następuje: 1. Wprowadza się następujący podział i nazewnictwo członków zwyczajnych osób dorosłych w ZHP: 1.1. Instruktorzy wychowawcy harcerscy, którzy pełnią służbę z wyboru lub mianowania i z tego tytułu mają zaliczaną służbę instruktorską. 1.2. Starszyzna instruktorzy nie pełniący funkcji instruktorskich oraz pełnoletni harcerze, którzy zakończyli swoją działalność w drużynach harcerskich i którzy ze względu na obowiązki zawodowe i rodzinne nie mogą poświęcić czasu stałej działalności harcerskiej, a posiadają doświadczenie w działalności wychowawczej, samorządowej lub zawodowej i mogą okazjonalnie pełnić funkcje opiekuńcze i wychowawcze, wspomagać działalność komend, pomagać w budowaniu Ruchu Przyjaciół Harcerstwa. 1.3.Seniorzy członkowie w wieku emerytalnym, których wieloletnie doświadczenie zawodowe, życiowe oraz wieloletni staż harcerski są bardzo przydatne w realizacji działań harcerskich oraz budowaniu Ruchu Przyjaciół Harcerstwa. 2. Uchwała wchodzi w życie z dniem 1 września 2003 r. Przewodniczący Związku Harcerstwa Polskiego

hm. Wojciech J. Katner Uchwała nr 27/XXXII Rady Naczelnej ZHP z dnia 2 marca 2003 r. w sprawie Zasad członkostwa i działania członków wspierających ZHP Na podstawie 61 ust. 2 pkt 1 w związku z 18 Statutu ZHP Rada Naczelna ZHP postanawia, co następuje: 1. Przyjmuje się Zasady członkostwa i działania członków wspierających ZHP, stanowiące załącznik do niniejszej uchwały. 2. Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia. Przewodniczący Związku Harcerstwa Polskiego hm. Wojciech J. Katner Załącznik nr 1 do uchwały nr 27/XXXII Rady Naczelnej ZHP z dnia 2 marca 2003 r. ZASADY CZŁONKOSTWA I DZIAŁANIA CZŁONKÓW WSPIERAJĄCYCH ZHP 1. Członkowie wspierający ZHP Członkami wspierającymi ZHP są: 1) działacze, 2) osoby prawne. 2. Działacz Działaczem może zostać osoba pełnoletnia, która zadeklaruje chęć przynależności do ZHP przez podpisanie deklaracji członka wspierającego ZHP działacza. 3. Osoba prawna Członkiem wspierającym ZHP może zostać osoba prawna, która złoży oświadczenie w formie pisemnej deklaracji oraz wyrazi wolę stałej współpracy, określi formę pomocy jednostce organizacyjnej ZHP. 4. Powstanie członkostwa wspierającego ZHP 1. Członkostwo wspierające ZHP powstaje z chwilą uzyskania przydziału służbowego do właściwej jednostki organizacyjnej ZHP na podstawie złożonej deklaracji (wzór nr 1 i 2). Jednostkami organizacyjnymi ZHP, przy których mogą działać członkowie wspierający, są: a) hufiec b) chorągiew c) Główna Kwatera ZHP. 2. W uzgodnieniu z właściwym komendantem członkowie wspierający mogą działać na rzecz określonej jednostki organizacyjnej: drużyny, szczepu, związku drużyn, zespołu

artystycznego, stanicy, Domu Harcerza itp. 3. Przydział służbowy i w uzgodnionych przypadkach zakres działania członków wspierających właściwy komendant ogłasza w rozkazie. 5. Formy pracy Członkostwo wspierające indywidualne i zbiorowe może być realizowane w formach określonych w Zasadach działania Ruchu Przyjaciół Harcerstwa lub w innych dokumentach GK i w umowach o współpracy z członkami wspierającymi. W jednostkach organizacyjnych, do których ma przydział więcej niż 10 działaczy, mogą powstać kręgi działaczy, funkcjonujące na podstawie zasad działania kręgów skupiających członków zwyczajnych ZHP z uwzględnieniem ich specyfiki. 6. Uprawnienia członków wspierających ZHP Członkowie wspierający ZHP mają prawo do: 1) udziału w formach pracy harcerskiej, w szczególności uczestniczenia w życiu jednostki organizacyjnej ZHP, do której mają przydział służbowy, 2) otrzymania legitymacji działacza potwierdzającej członkostwo ZHP oraz do noszenia odznaki działacza ZHP (wzór nr 3 i nr 4), 3) wypowiadania się i zgłaszania wniosków w sprawach dotyczących ZHP, 4) korzystania z majątku i świadczeń ZHP na zasadach określonych przez Związek. 7. Obowiązki członka wspierającego ZHP Członek wspierający ZHP jest obowiązany: 1) dbać o dobre imię i dobro Związku, 2) stosować się do przepisów i regulaminów dotyczących członków wspierających ZHP, 3) aktywnie wspierać działania ZHP, a w szczególności: - szukać sojuszników do realizacji zadań danych jednostek, inicjować działania na rzecz dzieci i młodzieży, budować przychylność w środowisku społeczności lokalnej dla harcerstwa, - pozyskiwać środki finansowe na realizację działalności statutowej przez jednostki harcerskie (m.in. na Harcerską Akcję Letnią i Zimową), 4) udzielać pomocy w pozyskiwaniu niezbędnego zaplecza technicznego, lokalowego, sprzętowo-materiałowego, 5) opłacać regularnie składkę członkowską. 8. Wyróżnienia, nagrody, odznaczenia Za osiągnięcia w działalności na rzecz ZHP członkowie wspierający ZHP mogą być wyróżniani, nagradzani i odznaczani. 9. Ustanie członkostwa wspierającego ZHP Członkostwo wspierające w ZHP ustaje na skutek: 1) wystąpienia z ZHP przez złożenie władzom odpowiedniej jednostki organizacyjnej pisemnego oświadczenia o rezygnacji z członkostwa wspierającego w ZHP ( 26 pkt 2 Statutu ZHP), 2) skreślenia między innymi z powodu długotrwałego niewywiązywania się z zadeklarowanego zakresu współpracy i pomocy, niepłacenia składek członkowskich przez kolejne 6 miesięcy na podstawie 27 ust. 2 pkt 2) i 3) Statutu ZHP, 3) wykluczenia ( 28 ust. 6 i 7 Statutu ZHP). 10. Rejestr członków wspierających

Właściwy komendant prowadzi rejestr członków wspierających, mających przydział służbowy do danej komendy. Rejestr zawiera dane z deklaracji członka wspierającego, datę uzyskania przydziału służbowego oraz informację o opłaceniu składek. Wzór nr 1 do Zasad członkostwa i działania członków wspierających ZHP DEKLARACJA CZŁONKA WSPIERAJĄCEGO ZHP DZIAŁACZA Ja niżej podpisany deklaruję przynależność do Związku Harcerstwa Polskiego jako członek wspierający i zobowiązuję się: 1) dbać o dobre imię i dobro Związku, 2) stosować się do przepisów i regulaminów dotyczących członków wspierających ZHP, 3) aktywnie wspierać działania ZHP, a w szczególności: - szukać sojuszników do realizacji zadań danych jednostek, inicjować działania na rzecz dzieci i młodzieży, budować przychylność w środowisku społeczności lokalnej dla harcerstwa, - pozyskiwać środki finansowe na realizację działalności statutowej przez jednostki harcerskie (m.in. na Harcerską Akcję Letnią i Zimową), 4) udzielać pomocy w pozyskiwaniu niezbędnego zaplecza technicznego, lokalowego, sprzętowo-materiałowego, 5) opłacać regularnie składkę członkowską. jednostka organizacyjna ZHP... (hufiec, chorągiew, GK ZHP) nazwisko i imię... adres... (adres korespondencyjny, telefon) obszar pomocy (lobbing, edukacja i wychowanie, promocja, rzecznictwo, wsparcie sprzętowo-materiałowe, inne) forma organizacyjna (indywidualne członkostwo, krąg członków wspierających, Rada Przyjaciół Harcerstwa, odrębne stowarzyszenie) wysokość deklarowanej składki... (miejscowość i data)

...... komendant jednostki ZHP osoba składająca deklarację Wzór nr 2 do Zasad członkostwa i działania członków wspierających ZHP DEKLARACJA CZŁONKA WSPIERAJĄCEGO OSOBY PRAWNEJ 1. reprezentowana przez (nazwa instytucji i jej struktura prawna) (nazwisko i funkcja osoby upełnomocnionej) zostaje członkiem wspierającym Związek Harcerstwa Polskiego i wyraża wolę stałej współpracy oraz pomocy w następującym zakresie...... (szczegółowy zakres współdziałania, pomocy, świadczeń)...... 2.... zobowiązuje się do następujących działań (nazwa jednostki organizacyjnej ZHP) niezbędnych dla realizacji wyżej wymienionych zobowiązań członka wspierającego................ 3. Dla realizacji zobowiązań strony wyznaczają swoich pełnomocników................ (imię i nazwisko, stanowisko, adres kontaktowy)... (miejscowość i data)

...... komendant jednostki ZHP upełnomocniony przedstawiciel osoby prawnej WZÓR LEGITYMACJI DZIAŁACZA ZHP Wzór nr 3 do Zasad członkostwa i działania członków wspierających ZHP LEGITYMACJA DZIAŁACZA ZHP strona 1 ZWIĄZEK HARCERSTWA POLSKIEGO LEGITYMACJA CZŁONKOWSKA Nr... Stwierdzam niniejszym, że... imię i nazwisko zamieszkały... adres jest działaczem-członkiem wspierającym Związku Harcerstwa Polskiego i posiada od dnia... przydział służbowy do... Data... Pieczęć... strona 2... podpis komendanta

Wzór nr 4 do Zasad członkostwa i działania członków wspierających ZHP WZÓR ODZNAKI DZIAŁACZA ZHP Odznaka wykonana z metalu, oksydowana o średnicy 18 mm. Odznaka jest repliką odznaki członka współdziałającego zamieszczonej w regulaminie odznak z 1921 roku. W latach 1946-49 odznaka ta z napisem Organizacja Przyjaciół Harcerstwa była odznaką RPH. Uchwała nr 28/XXXII Rady Naczelnej ZHP z dnia 2 marca 2003 r. w sprawie terminarza zjazdów hufców i chorągwi Na podstawie 38 ust. 8 Statutu ZHP oraz punktu 9 Ordynacji wyborczej ZHP Rada Naczelna ZHP uchwala terminarz zjazdów hufców i chorągwi ZHP: 1. zjazdy hufców 1.09 15.12.2003 r. 2. zjazdy chorągwi 1.02 30.04.2004 r. Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia. Przewodniczący Związku Harcerstwa Polskiego hm. Wojciech J. Katner Uchwała nr 29/XXXII Rady Naczelnej ZHP z dnia 2 marca 2003 r. w sprawie liczby delegatów wybieranych w hufcach na zjazdy chorągwi

1. Na podstawie 38 ust. 8 Statutu ZHP oraz punktu 23 Ordynacji wyborczej ZHP Rada Naczelna ZHP uchwala Liczbę delegatów na zjazdy chorągwi wybieranych przez zjazdy hufców, stanowiącą załącznik do uchwały. 2. Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia. Przewodniczący Związku Harcerstwa Polskiego hm. Wojciech J. Katner LICZBA DELEGATÓW NA ZJAZDY CHORĄGWI WYBIERANYCH PRZEZ ZJAZDY HUFCÓW Załącznik do uchwały nr 29/XXXII Rady Naczelnej ZHP z dnia 2 marca 2003 r. Liczba delegatów Liczebność hufca A B Do 250 1 2 251-500 2 4 501-750 3 6 751-1000 4 8 1001-1250 5 10 1251-1500 6 12 1501-2000 7 14 2001-2500 8 16 Powyżej 2500 9 18 Uchwała nr 30/XXXII Rady Naczelnej ZHP z dnia 2 marca 2003 r. w sprawie referendum europejskiego w Polsce W przededniu historycznego wydarzenia, jakim będzie referendum dotyczące członkostwa Polski w Unii Europejskiej, Rada Naczelna ZHP, na podstawie 61 ust. 2 pkt 3 w związku z 5 ust. 1 pkt 12 Statutu ZHP podejmuje następującą uchwałę: W tym roku Polska wkracza w piętnasty rok przemian demokratycznych, prawdziwej wolności i suwerenności. Dla wielu z nas to całe bądź zdecydowanie większa część dotychczasowego życia. Stajemy dziś przed wyzwaniem, jakich niewiele było w historii naszej ojczyzny. Za kilka miesięcy, w czerwcu, w referendum wszyscy pełnoletni obywatele Rzeczypospolitej będą mieli szansę powiedzieć, jakiej Polski chcą, jakiej Polski oczekują. To jedno z najtrudniejszych pytań, jakie kiedykolwiek postawiono przed Polakami. Dlatego każdy uprawniony musi rozważyć we własnym sumieniu, jaką podejmie decyzję. Czy chcemy wspólnie z innymi państwami i narodami w Unii Europejskiej rozwijać się, zdobywać wykształcenie, poznawać kulturę swego kraju i innych państw, swobodnie