Nr 3(13) marzec 2013 r. Pracownicy Victorii wybrali swych przedstawicieli str. 3 5 Grupa JSW zarobiła prawie miliard złotych str. 6 7 Nowoczesność w obszarze finansowo-księgowym str. 8 9 Automatyzacja procesów str. 12 13
spis treści Pełnych radości i pokoju Świąt Wielkiej Nocy, pomyślności w życiu osobistym, sukcesów zawodowych Pracownikom segmentu koksowniczego Grupy JSW oraz ich najbliższym życzą Zarządy Koksowni Przyjaźń S.A. KK Zabrze S.A. WZK Victoria S.A. komunikaty wybory do rad nadzorczych str. 3 5 jsw sa grupa jsw zarobiła... jsw przekaże tereny... str. 6 7 program integracja nowoczesność w obszarze finansowo-księgowym... STR. 8 9 program integracja automatyzacja procesów najnowocześniejszy w polsce STR. 12 13 KALEJDOSKOP Kuryatto w zabrzu! będziemy podziwiać pałac... STR. 14 15 po godzinach emocji nie brakowało! str. 18 19 Magazyn Koksowniczy miesięcznik informacyjno-publicystyczny KOKSOWNI PRZYJAŹŃ S.A., KK ZABRZE S.A., WZK VICTORIA S.A. Wydawca: Koksownia Przyjaźń S.A., 42-523 Dąbrowa Górnicza, ul. Koksownicza 1 Redaktor naczelny: Jerzy Pikuła. Redakcja: Katarzyna Stachowicz, Wioletta Polak-Bodziony, Marek Filas Telefon kontaktowy: 32 757 51 32; 32 757 54 13 Realizacja poligraficzna: wdr.pl Nakład: 2700 egz. Korespondencję prosimy składać w Kancelarii Ogólnej Koksowni Przyjaźń, budynek dyrekcji, pok. 021 Numer zamknięto: 21 marca 2013 r. Zdjęcia okładki: Koksownia Przyjaźń S.A. 2 Nr 3(13) marzec 2013
W dniu 28 lutego 2013 r. Rada Nadzorcza Spółki Kombinat Koksochemiczny Zabrze S.A. zarządziła wybory kandydatów na członków Rady Nadzorczej wybieranych przez pracowników Spółki na szóstą kadencję w latach 2013 2015 i powołała Główną Komisję Wyborczą do organizacji i przeprowadzenia wyborów. W dniu 5 marca 2013 r. ukonstytuowały się władze Komisji w składzie: Przewodniczący Komisji Katarzyna Mirek, Zastępca Przewodniczącego Komisji Dorota Strzelczyk, Sekretarz Komisji Ewa Botulińska. Pozostali członkowie Komisji: Joanna Kajanek, Krzysztof Kołodyński, Jan Kuncy, Magdalena Sajak. Główna Komisja Wyborcza informuje, że głosowanie na kandydatów do Rady Nadzorczej odbędzie się w dniu 27 marca 2013 r. w godzinach od 6.00 do 14.30 w czterech Okręgach Wyborczych: Udział w głosowaniu wzięło 78% pracowników uprawnionych do głosowania. W wyniku przeprowadzonego głosowania członkami Rady Nadzorczej wybrani zostali Czesław Taborski i Piotr Stawiany. Dla Czesława Taborskiego to już piąta kadencja. Jest bardzo zaangażowany we wszystkie sprawy związane nie tylko z prawidłowym funkcjonowaniem Spółki, ale przede wszystkim komunikaty KOMUNIKAT nr 1 Głównej Komisji Wyborczej Kombinatu Koksochemicznego Zabrze S.A. w sprawie wyborów członków Rady Nadzorczej wybieranych przez pracowników Spółki na szóstą kadencję w latach 2013 2015 Okręg Wyborczy nr 1 Koksownia Jadwiga, Okręg Wyborczy nr 2 Koksownia Radlin, Okręg Wyborczy nr 3 Koksownia Dębieńsko, Okręg Wyborczy nr 4 Służby Zarządu. Główna Komisja Wyborcza informuje również, że zgodnie z obowiązującym Regulaminem wyboru i odwołania członków Rady Nadzorczej... za kandydata wybranego przez pracowników uznaje się osobę, która w wyborach uzyskała nie mniej niż 50% plus 1 ważnie oddanych głosów na każde z miejsc mandatowych. Wynik głosowania jest wiążący dla Rady Nadzorczej pod warunkiem udziału w nim co najmniej 50% uprawnionych pracowników. O wynikach przeprowadzonych wyborów Główna Komisja Wyborcza poinformuje w numerze kwietniowym Magazynu Koksowniczego. Przewodnicząca Głównej Komisji Wyborczej Kombinatu Koksochemicznego Zabrze S.A. Katarzyna Mirek Pracownicy Victorii wybrali swych przedstawicieli W dniach 26 27 lutego 2013 r. w Wałbrzyskich Zakładach Koksowniczych Victoria S.A. odbyły się wybory do Rady Nadzorczej WZK Victoria S.A. szóstej kadencji spośród osób wybranych przez pracowników Spółki. w sprawy pracownicze. To one stanowią dla niego zadanie priorytetowe. Jako przedstawiciel pracowników w Radzie Nadzorczej aktywnie działa, często poświęcając swój prywatny czas. Dla Piotra Stawianego jest to debiut w Radzie Nadzorczej. Sylwetki przedstawicieli pracowników Piotr Stawiany Brygadzista na Oddziale Węglopochodnych. Jest wnikliwym obserwatorem. Wśród kolegów uchodzi za bar- Reprezentant załogi w Radzie Nadzorczej WZK Victoria S.A. Piotr Stawiany MAGAZYN KOKSOWNICZY 3
komunikaty dzo taktownego. Lubiany, choć wielu zarzuca mu, że stara się być zbyt wielkim dyplomatą. Kontaktowy, uprzejmy i nie brakuje mu swobodnego podejścia do ludzi na co dzień. W swojej 25-letniej karierze zawodowej pracował na wszystkich oddziałach produkcyjnych (zakład Nr 1 Victoria i Nr 2 B. Chrobry). Posiada wykształcenie wyższe w kierunku zarządzanie jakością, specjalność zarządzanie produkcją. Lubi aktywny wypoczynek, jeździ na rowerze, interesuje się literaturą i kinem. Jego największą pasją jest sport. Z zamiłowania gra w piłkę nożną i siatkówkę. Lubi dobrą książkę. Ostatnio przeczytaną książką jest Ten okrutny wiek Bogusława Wołoszańskiego. Aktualnie w wolnych chwilach czyta powieści Grahama Mastertona. Uwielbia stare polskie komedie. Twierdzi, że nigdy mu się nie znudzą. Szczęśliwy mąż, ojciec dwójki dzieci 22-letniej córki i 14- letniego syna. Czesław Taborski, od blisko 42 lat pracuje jako I Koksowniczy Opałowy na Oddziale uczestniczył w całkowitej przebudowie wszystkich pięciu baterii koksowniczych. To był czas nadziei i perspektywa utrzymania miejsc pracy na długie lata. Kiedy Zakłady Koksownicze były jeszcze przedsiębiorstwem państwowym, również aktywnie uczestniczył we wszystkich problemach pracowniczych i zakładowych. W 1994 roku pracownicy wybrali go na swojego przedstawiciela do Rady Wybory do Rady Nadzorczej były dla mnie do ostatniej chwili bardzo ważnym sprawdzianem. Nie wiedziałem jak pracownicy ocenią moje dotychczasowe działania oraz ich reprezentowanie. Pewności nie miałem. Teraz jest już po wyborach. W moim odczuciu otrzymałem dobrą ocenę i duży kredyt zaufania do dalszej pracy. Pracownikom, koleżankom i kolegom dziękuję za takie podsumowanie mojej pracy i współpracy z nimi. Zdaję sobie sprawę z odpowiedzialności jaka na mnie spoczywa. Obdarzyliście moją osobę ogromnym zaufaniem, wybierając mnie na kolejną kadencję jako swojego przedstawiciela. Ta decyzja jest budująca, daje kopa i energię do dalszej pracy. To moja piąta kadencja z sześciu w Spółce i bardzo cieszy mnie fakt, że te wszystkie lata, kiedy reprezentuję pracowników w Radzie Nadzorczej są docenione przez Victorianów podsumowuje Czesław Taborski. Możliwość startu w wyborach zawdzięczam pracownikom Victorii. To za ich namowami postanowiłem kandydować do Rady Nadzorczej. Ich głos jest dla mnie wartością szczególną i wyrazem solidarności, że nie jestem sam. Za otrzymane poparcie serdecznie wszystkim dziękuję. Zawsze możecie liczyć na moją pomoc i wsparcie, a jednocześnie na zdecydowany głos w dialogu społecznym prowadzonym ze zrozumieniem potrzeb pracowników naszej firmy stwierdza Piotr Stawiany. Czesław Taborski po raz kolejny zdobył zaufanie załogi jako przedstawiciel w Radzie Nadzorczej WZK Victoria S.A. Piecowni. Jak wspomina, kiedy zaczynał pracę w 1974 roku, na Victorii, warunki pracy były tragiczne, zakład posiadał wyeksploatowane i stare pod względem technologicznym, praktycznie wszystkie instalacje. Na bateriach zadymienie było tak wielkie, że trudno było oddychać i dostrzec kolegę na stropie. Twierdzi, że jego stosunek do pracy był inny, niż kolegów, którzy zmieniali pracę jak rękawiczki. Uważa się za domownika i każda zmiana jest dla niego trudna. Z tego też powodu, pomimo tak złych warunków pracy i najniższej płacy w tamtych latach w rejonie wałbrzyskim, pracuje w Victorii do dziś. Teraz wie, że to był dobry wybór. Gdy w domu wspominamy tamte lata, żona mówi mi, że pracuję w koksowni dzięki niej. Przyjmuję to z żartem, ale coś w tym jest... Kiedy w koksowni były marne zarobki, chciałem uciekać i iść do kopalni, ale wtedy żona, w trosce o moje bezpieczeństwo gdyż w tamtym okresie w górnictwie było dużo wypadków zaprotestowała. Ale tamte lata to przeszłość wspomina Czesław Taborski. W latach 1976 1986, jako pracownik Komórki Opalania, wraz z pracownikami ICHPW, Pracowniczej, gdzie pracował w komisji płacowej. Już wtedy trzeba było niemalże kolanami wyciskać każdy grosz dla pracowników, ale mam z tego okresu osobistą satysfakcję, bo uważam, że robiłem to z powodzeniem, zawsze mając na uwadze ludzi wśród których pracowałem wspomina początki swojej działalności. Tamte lata również obfitowały w różnego rodzaju problemy i zapaści finansowe. Kiedy firma, jeszcze wtedy czterozakładowa, pogrążała się w coraz większych długach, a rynki krajowe i zagraniczne ogarniał kryzys, pozostała tylko jedna decyzja, żeby ratować zakład 4 Nr 3(13) marzec 2013
i miejsca pracy komercjalizacja. Decyzja ta zapadła w 1999 roku i nastąpiło przekształcenie w Spółkę Akcyjną. Po raz pierwszy do Rady Nadzorczej kandydował w 2001 roku i pracownicy wybrali go jako swojego przedstawiciela. Był to dramatyczny okres dla Spółki, na każdym posiedzeniu aż do 2003 roku słyszeliśmy, że jest decyzja, aby ogłosić upadłość Spółki. Już wtedy trzeba było toczyć walkę z urzędnikami, przekonując ich, że tak nie można, że muszą dać szansę, dać czas na to, aby Spółka się podniosła. Gdy w 2003 roku zaczęliśmy wypracowywać pierwsze zyski, odetchnąłem z ulgą, wierzyłem, że się uda wyjść z zapaści. Pamiętam osobiście jak biegałem na odprawy i przekonywałem, że teraz musimy sobie pomóc sami. Za zgodą pracowników wstrzymano wypłaty szeregu świadczeń jak: zyski, karta hutnika, ekwiwalent za węgiel i inne. Kiedy kandydowałem do Rady Nadzorczej w 2004 roku, sytuacja Spółki powoli stabilizowała się. W następnych dwóch latach Zarząd Spółki, po uzgodnieniach z Radą Nadzorczą rozpoczął wypłaty wszystkich zaległych świadczeń dla pracowników. To był bardzo trudny okres, ale i tym razem udało się podnieść Spółkę. Rok 2006 to przełom w historii Victorii, rozpoczęła się rewolucja era nowoczesności i przebudowy Zakładu część tego procesu zakończyła się w ubiegłym roku wspomina po latach Czesław Taborski. Według Czesława Taborskiego załogę czeka teraz wytężona praca. W planach bowiem budowa nowej VI baterii, bloku energetycznego i wiele innych zadań. Przed Radą Nadzorczą stoją też kolejne wyzwania, ale najważniejsze w tym całym procesie jest to, aby nie zapominać o ludziach tu pracujących, pracownikach którzy mają prawo oczekiwać, że będą żyli lepiej na miarę tej wdrażanej nowoczesności. W pracy w Radzie Nadzorczej pan Czesław, chce być dalej sobą, mieć dystans do rzeczywistości i traktować pracowników z szacunkiem. komunikaty Wszystkie problemy związane z pracą, z Radą Nadzorczą, czy pełnieniem funkcji Społecznego Inspektora Pracy, nie mogą wypełniać życia w całości. Jest czas na odpoczynek i relaks. Urlop najchętniej spędzam nad polskim morzem, a ogród to azyl, w którym mogę oderwać się od wszystkich problemów. Wszędzie gdzie jestem, zawsze muszę mieć aparat fotograficzny to moja pasja obok muzyki i komputera, oraz różnych prac domowych. Od lat uwieczniam na fotografiach zmiany jakie następują. W kolekcji mam ponad 3 tysiące zdjęć, które może kiedyś wykorzystam do stworzenia małej historii Victorii. W moim słowniku nie ma słowa nie da się, czy nie można. Obecnie rynek koksu jest bardzo niestabilny. Jest to sytuacja, która na przestrzeni ostatnich 10 12 lat powtarzała się już czterokrotnie, ostatnio w 2008 2009 roku. Wierzę, że dzisiejsze kłopoty to kwestia czasu i znów będziemy spokojnie pracować mówi Czesław Taborski. Notowała: (W.P-B.) Audyt ponownej certyfikacji Systemu Zarządzania Jakością W Wałbrzyskich Zakładach Koksowniczych VICTORIA S.A. funkcjonuje Zintegrowany System Zarządzania: Jakością zgodny z wymaganiami normy ISO 9001; Środowiskowego wg wymagań normy 14001 oraz Bezpieczeństwem i Higieną Pracy wg wymagań normy PN-N-18001 w zakresie produkcji oraz sprzedaży koksu i produktów węglopochodnych. System Zarządzania Jakością wdrożono i certyfikowano w Wałbrzyskich Zakładach Koksowniczych VICTORIA S.A w roku 1997, System Zarządzania Środowiskowego funkcjonuje od roku 2008 natomiast System Zarządzania Bezpieczeństwem i Higieną Pracy był certyfikowany w 2012 roku. W dniach od 18.02 do 20.02.2013 roku odbył się audyt ponownej certyfikacji Systemu Zarządzania Jakością, drugi audyt w nadzorze Systemu Zarządzania Środowiskowego, pierwszy audyt w nadzorze Systemu Zarządzania Bezpieczeństwem i Higieną Pracy. Audyt przeprowadziła jednostka certyfikacyjna TÜV Rheinland Polska Sp. z o.o., z którą WZK VICTORIA S.A. współpracuje od 1997 roku. Audyt w naszej Spółce zakończył się wynikiem pozytywnym. Na podstawie rekomendacji audytora wiodącego oraz dokumentacji z audytu, jednostka certyfikująca Systemy Zarządzania stwierdziła, że System Zarządzania Jakością, Zarządzania Środowiskowego oraz Zarządzania Bezpieczeństwem i Higieną Pracy jest zgodny z wymaganiami norm ISO 9001:2008, ISO 14001:2004 i PN-N-18001:2004. Ważność certyfikatu Systemu Zarządzania Jakością ulega przedłużeniu. Ważność certyfikatów Systemu Zarządzania Środowiskowego oraz Zarządzania Bezpieczeństwem i Higieną Pracy zostaje utrzymana. D.J-M MAGAZYN KOKSOWNICZY 5
jsw sa Grupa JSW zarobiła prawie miliard złotych za 2012 rok Grupa Kapitałowa Jastrzębskiej Spółki Węglowej w 2012 roku wypracowała 988,1 mln zł zysku netto przy przychodach ze sprzedaży wynoszących 8 821,0 mln zł. Na inwestycje służące zapewnieniu wzrostu produkcji w okresie długoterminowym przeznaczono 1 816,7 mln zł. Prezes JSW SA Jarosław Zagórowski podkreśla, iż mimo dramatycznego spadku cen Grupa JSW wypracowała zdecydowanie dobry wynik finansowy Spółka, mimo drastycznego spadku cen węgla i koksu w 2012 roku w stosunku do rekordowego 2011 roku, odnotowała dobry wynik finansowy. Na ten wynik złożyło się utrzymanie produkcji węgla i koksu na stosunkowo wysokim poziomie oraz aktywna polityka handlowa i pozyskanie nowych odbiorców, głównie poza dotychczasowymi rynkami. Pozytywny wynik wypracowano w warunkach systematycznego pogarszania się sytuacji na rynku stalowym w Europie i w realiach spowolnienia gospodarczego, jakie dotknęło szczególnie nasz kontynent. Inwestycje, efektywność w działaniu i konsekwencja w realizacji strategii to charakteryzowało spółkę w 2012 roku. Dla nas był to bardzo trudny i wymagający szczególnej aktywności czas zmagania się z realiami kryzysu gospodarki europejskiej i problemami sektora stalowego. Mimo dramatycznego spadku cen węgla koksowego i koksu, wypracowaliśmy zdecydowanie dobry wynik i przekroczyliśmy zapowiadany poziom wydobycia mówi Jarosław Zagórowski, Prezes Zarządu JSW S.A. I dodaje Początek tego roku przynosi pewnie sygnały ożywienia, więcej sprzedajemy i systematycznie redukujemy zapasy. Ale bardzo uważnie obserwujemy rynek i wahania cen, aby móc odpowiednio zareagować. Tak jak 2012 rok, tak i 2013 na pewno nie powtórzy wyników z rekordowego 2011 roku. Wtedy polskie górnictwo, ze względu na rekordowe ceny węgla i koksu, wypracowało także rekordowe zyski. Produkcja węgla w Grupie wyniosła w 2012 roku 13 462,4 tys. ton. To o 6,8% więcej niż w 2011 roku, kiedy produkcja wyniosła 12 610 tys. ton. Łączne przychody ze sprzedaży węgla do odbiorców zewnętrznych po czterech kwartałach 2012 roku osiągnęły poziom 4 134,9 mln zł i były niższe o 16,4% niż uzyskane w analogicznym okresie 2011 roku. Do odbiorców zewnętrznych trafiło 8 196,9 tys. ton węgla, o 2,6% mniej niż w 2011 roku, kiedy kupili oni 8 418,4 tys. ton. Natomiast do odbiorców w Grupie Kapitałowej trafiło w 2012 roku 4 476,1 tys. ton, o 11,3% więcej niż w 2011 roku, kiedy kupili oni 4 021,5 tys. ton. W porównaniu do czterech kwartałów 2011 roku, produkcja koksu w okresie od stycznia do grudnia 2012 roku wzrosła o 23,5%, bez wliczania produkcji KKZ i WZK. Sprzedaż liczona w tonach w tym samym okresie wzrosła o 24,2% (bez wliczania sprzedaży KKZ i WZK). Przychody ze sprzedaży koksu do odbiorców zewnętrznych w tym samym ujęciu w 2012 roku wyniosły 4 307,9 mln zł i były wyższe o 2,1% niż w 2011 roku (bez wliczania sprzedaży KKZ i WZK). Grupa w 2012 roku zwiększyła nakłady na inwestycje, szczególnie dotyczące zapewnienia wydobycia węgla z nowych pokładów i podnoszenia poziomu bezpieczeństwa pracujących pod ziemią górników. Na inwestycje wydano prawie 1 816,7 mln zł. To wzrost o 22,9% w porównaniu do 2011 roku, kiedy poziom nakładów wyniósł 1 478,6 mln zł. Kluczowe zdarzenia w 2012 roku dotyczące zapewnienia długofalowego rozwoju Grupy i utrzymania dynamiki produkcji to między innymi uzyskanie koncesji dla złoża Pawłowice 1, dającej możliwość eksploatacji do 31 grudnia 2051 roku; udostępnienie 6 Nr 3(13) marzec 2013
złóż Bzie Dębina 2 Zachód i Bzie Dębina 1 Zachód dostęp do około 100 mln ton zasobów operatywnych węgla; oraz wniosek o nową koncesję na wydobywanie do 2030 roku węgla i metanu dla KWK Krupiński dostęp do 48,8 mln ton zasobów operatywnych węgla. W efekcie konsekwentnie realizowanej strategii rozwojowej w 2012 roku nastąpił przyrost zasobów operatywnych o 74,6 mln ton. Aktualny stan bazy zasobowej kopalń spółki to 567,6 mln ton zasobów operatywnych węgla. Spółka w odpowiedzialny i bezpieczny dla jej finansów sposób rozwiązała trwale sposób kształtowania wynagrodzeń. Dzięki porozumieniu ze stroną społeczną wprowadzono mechanizm waloryzacji świadczeń powiązany z realną inflacją i dający pracownikom pewność wzrostu wynagrodzeń na konkretnych zasadach. Grupa JSW jest największym producentem wysokiej jakości węgla koksowego typu 35 (hard) i znaczącym producentem koksu w Unii Europejskiej pod względem wielkości produkcji. Podstawową działalność Grupy JSW stanowi produkcja i sprzedaż węgla koksowego i do celów energetycznych jsw sa oraz produkcja i sprzedaż koksu i węglopochodnych. Węgiel wydobywany przez Grupę JSW, w tym głównie węgiel koksowy, jest wykorzystywany w Europie Środkowej przez lokalne huty należące do międzynarodowych producentów stali i regionalne przedsiębiorstwa użyteczności publicznej. Produkowany przez Grupę JSW wysokiej jakości koks jest również sprzedawany na rynku globalnym. Głównymi odbiorcami produktów Grupy JSW są klienci w Polsce, Niemczech, Austrii, Czechach, na Słowacji, w Rumunii i na Węgrzech. (inf.wł.) JSW przekaże tereny poprzemysłowe gminie Jastrzębska Spółka Węglowa i gmina Pawłowice podpisały 1 marca list intencyjny w sprawie zagospodarowania około 20 hektarów nieużytków przylegających do kopalni Pniówek. Spółka węglowa chce je nieodpłatnie przekazać gminie, a gmina ma pomysł, co zrobić ze zbędnym z punktu widzenia kopalni majątkiem. Dzięki tej inicjatywie nikomu niepotrzebne zarośla mogą stać się miejscem aktywnego wypoczynku, rozrywki i edukacji dla mieszkańców okolic. Szczegóły nie są jeszcze znane, ale w miejscu nieużytków mają szansę powstać aleje spacerowe i ścieżki rowerowe, ścieżka przyrodniczoedukacyjna, plac zabaw a nawet trasa narciarska, ministok narciarski czy tor saneczkowy. Będzie to także dobre miejsce do organizowania festynów oraz do rodzinnego uprawiania sportu. Do współpracy przy opracowywaniu koncepcji zagospodarowania została włączona także Politechnika Śląska w Gliwicach. To jej studenci będą mogli dać upust fantazji i przywrócić do życia 20-hektarowy obszar poprzemysłowy, znajdując dla niego nowe przeznaczenie. Młodzi ludzie mają otwarte umysły. To szansa na sprawdzenie się i zdobycie ciekawych doświadczeń. Mogą w dowolny sposób zaaranżować tę przestrzeń. Część z ich pomysłów doczeka się realizacji. Ze studentami Politechniki Śląskiej współpracowaliśmy już przy opracowywaniu koncepcji zagospodarowania doliny rzeki Szotkówki. Tutaj też ogłosimy konkurs i ufundujemy nagrody mówił prezes Jastrzębskiej Spółki Węglowej Jarosław Zagórowski. Pozyskiwaniem środków potrzebnych do realizacji inwestycji szacowanej nawet na 25 mln złotych zajmie się gmina Pawłowice, która liczy na sfinansowanie większości wydatków z unijnych środków pomocowych przewidzianych na lata 2014 2020 lub z Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska. Z inicjatywą stworzenia terenów rekreacyjnych wyszli sami mieszkańcy gminy, którzy najlepiej wiedzą, czego im brakuje. Chodzi o miejsce wypoczynku przydatne latem i zimą. Pomysły studentów muszą się wpisać w potrzeby mieszkańców i infrastrukturę, która już w gminie jest. Obiekty nie mogą się dublować. Tereny te mają być oazą wypoczynku dla mieszkańców pobliskiego 6-tysięcznego osiedla podkreśla Damian Galusek, wójt gminy Pawłowice. Teren, który ma zostać zagospodarowany, znajduje się poza ogrodzeniem kopalni i był wykorzystywany jeszcze w trakcie jej budowy między innymi do składowania ziemi z głębienia szybu. Obecnie zarastają go samosiejki, niska zieleń i krzewy. Jest to tak zwana Głowica wschodnia, która w części centralnej przedzielona jest torami wyciągowymi należącymi do Jastrzębskiej Spółki Kolejowej S.A. (KJ-B) MAGAZYN KOKSOWNICZY 7
program integracja Finanse w systemie ERP Nowoczesność w obszarze finansowoksięgowym i kontrolingowym Do końca bieżącego roku ma zostać wdrożony w Koksowni Przyjaźń i KK Zabrze moduł finansowy nowego systemu ERP. W pracach zespołów roboczych, oprócz informatyków z firm Advicom i XPlus, biorą udział pracownicy służb finansowo-księgowych i kontrolingowych obu koksowni. Wsparcia udzielają także specjaliści z PricewaterhouseCoopers (PwC). Po okresie opracowań teoretycznych zbliża się etap warsztatów praktycznych. Efektem finalnym ma być jeden nowoczesny system informatyczny klasy ERP obowiązujący we wszystkich koksowniach Grupy JSW. Liderem obszaru finanse jest Ireneusz Borzęcki z Koksowni Przyjaźń. Zgodnie z harmonogramem i przyjętymi wcześniej założeniami w pierwszym kwartale br. rozpoczęliśmy wdrożenie programu informatycznego, który będzie funkcjonował w obszarze finansowym, jako jeden z elementów wspólnego dla wszystkich koksowni Grupy JSW systemu ERP. W skład zespołu koordynującego działania wchodzi kilkadziesiąt osób z Koksowni Przyjaźń i Kombinatu Koksochemicznego Zabrze. WZK Victoria wspiera już obszar produkcyjny i finansowy narzędziem klasy ERP. Jak wiadomo budowany w koksowniach system informatyczny Ireneusz Borzęcki z Koksowni Przyjaźń jest liderem obszaru finanse w ramach programu integracyjnego segmentu koksowniczego Grupy JSW przy współpracy z firmami Advicom oraz XPlus zostanie zainstalowany na serwerach zlokalizowanych w Jastrzębiu-Zdroju, zaś dostęp do mocy obliczeniowej będzie możliwy dzięki bardzo szybkiej sieci światłowodowej. Bezpieczeństwo danych będzie dodatkowo gwarantowane przez wprowadzenie lokalnych i centralnych systemów archiwizacji danych. Korzystając z okazji chciałbym podziękować wszystkim pracownikom służb finansowo-księgowych i kontrolingowych obu koksowni zaangażowanym w ten projekt informuje Ireneusz Borzęcki Główny Księgowy Koksowni Przyjaźń, lider obszaru finanse w ramach programu integracyjnego segmentu koksowniczego Grupy JSW. Etap wdrożenia poprzedzony był wielomiesięcznymi pracami nad docelowymi rozwiązaniami. Zadanie było i nadal jest o tyle trudne, że trwa proces integracji koksowni w ramach Segmentu JSW Koks. Budujemy systemowe odwzorowanie procesów księgowych i kontrolingowych na przyszłość, nie znając jeszcze wszystkich zależności biznesowych. Obecnie skupiamy się na wdrożeniu w Dąbrowie Górniczej i Zabrzu. Przede wszystkim należało ujednolicić procedury finansowo-księgowe w Koksowniach Przyjaźń i KK Zabrze. Potem, gdy system będzie funkcjonował w Zabrzu i Przyjaźni, przewidziana jest migracja WZK Victoria do rozwiązań informatycznych nowego systemu ERP. Jednocześnie trwają prace nad ujednoliceniem modelu kontrolingowego dla segmentu koksowego mówi Ireneusz Borzęcki. Do tej pory od I kwartału ub. roku odbyło się już kilkadziesiąt roboczych spotkań zespołu obszaru finanse. W spotkaniach tych uczestniczą informatycy 8 Nr 3(13) marzec 2013
program integracja Advicomu i XPlus. Cały czas ustalane są szczegółowe procedury działań. Według założeń nowy system w pierwszej fazie będzie obsługiwał jednocześnie Koksownię Przyjaźń i Kombinat w Zabrzu. Dotychczas obie koksownie bazowały na różnych systemach informatycznych i własnych planach kont. Zespół roboczy ukończył już prace nad wspólnym planem kont dla Przyjaźni i KK Zabrze. Był to milowy krok w całym procesie. Plan kont to podstawa ewidencji księgowej i kręgosłup nowego systemu informatycznego. O pracach na bieżąco jest informowany Zarząd obu koksowni. Poszczególne funkcje systemu w obszarze finansowym będą wprowadzane równolegle. Służby finansowe naszych koksowni będą więc mogły pracować w identyczny sposób. Uprości to znacznie obowiązujące procedury. Zakładamy, że jeśli wszystko pójdzie po naszej myśli, to do końca bieżącego roku służby finansowe koksowni w Zabrzu i Dąbrowie Górniczej powinny pracować na jednym systemie obejmującym księgę główną i większość ksiąg pomocniczych mówi Ireneusz Borzęcki. Przewidujemy, iż w pierwszym etapie zostanie uruchomionych ok. 200 funkcji, z których większość dotyczy funkcji obszaru finansowego systemu ERP. Czeka nas teraz bardzo wytężona praca, ponieważ pracownicy służb finansowo-księgowych muszą odbyć serię warsztatowych spotkań z przedstawicielami firmy XPlus i poznać w praktyce funkcjonowanie projektowanego modelu informatycznego. Dotychczas grono kilkudziesięciu osób pracowało koncepcyjnie, omawialiśmy kwestie tzw. DAF-u czyli Dokumentu Analizy Funkcjonalnej, teraz będziemy musieli się tego nauczyć w praktyce. Być może okaże się, że niektóre założenia teoretyczne trzeba będzie zweryfikować i dostosować do konkretnych potrzeb służb koksowni. Ale do tego będzie potrzebna praca na konkretnym narzędziu, czyli na opracowanym programie księgowym. Dopiero wtedy będziemy mogli wprowadzić niezbędne poprawki informuje lider zespołu. Po odbyciu serii warsztatowych spotkań z informatykami i poznaniu praktycznych aspektów działania modułu finansowego nowego systemu informatycznego, kolejnym etapem będzie realizacja wdrożenia systemu w codzienną praktykę. Nauka nowego systemu z pewnością zajmie trochę czasu. Wszystkie prace będą wykonywane równolegle. Największym utrudnieniem będzie konieczność podwójnego księgowania. W okresie przejściowym księgi rachunkowe będą prowadzone w dotychczasowym systemie komputerowym. Natomiast równolegle w nowym systemie ERP będzie następowało księgowanie dokumentów źródłowych, rozliczanie kosztów oraz sporządzanie sprawozdań finansowych i deklaracji podatkowych. Wszystko po to, by wyłapać błędy i wprowadzić odpowiednie korekty programistyczne. Do końca 2013 roku w systemie ERP w obszarze finanse mają być dopracowane i wdrożone wszystkie księgi pomocnicze. Od stycznia 2014 roku służby finansowo-księgowe Przyjaźni i KK Zabrze mają prowadzić księgi rachunkowe w nowym systemie informatycznym. Jakie z tego będą zatem korzyści? Integracja segmentu koksowniczego Grupy JSW wymusza standaryzację procedur. Takie są bowiem wymogi nowoczesnego zarządzania i nie ma od tego ucieczki mówi Ireneusz Borzęcki. Służby koksowni Grupy JSW będą mogły korzystać z elektronicznego obiegu dokumentów i nie dotyczy to wyłącznie pracowników pionu ekonomicznego W najbliższej perspektywie czeka nas koniec pracy z wszelkiego rodzaju papierowymi dokumentami fakturami, notami księgowymi itp. Papierowy dokument, który wpłynie do koksowni, będzie przetworzony na postać elektroniczną. Od tego momentu wewnątrz firmy będzie on krążył w formie elektronicznego pliku mówi lider zespołu obszaru finanse. Zgodnie z założeniami systemu ERP, z dokumentem źródłowym fakturą, mają być powiązane inne poboczne i bardzo ważne informacje umowy, zamówienia, korespondencja z kontrahentem. Nie trzeba będzie więc szukać niezbędnych informacji w segregatorach. Cała historia transakcji z kontrahentem, realizacji kontraktu, dostaw części do magazynów, operacji finansowych będzie dostępna na ekranie monitora komputera upoważnionego pracownika. Z pewnością ułatwi to znakomicie pracę i przyspieszy podejmowanie stosownych decyzji. Wprowadzenie systemu ERP z poszczególnymi modułami pozwoli na jeszcze bardziej nowoczesne i skuteczne zarządzanie wszystkimi zasobami koksowni Grupy JSW. Finanse są jednym z jego najważniejszych elementów, ponieważ łączą wszystkie aspekty działalności każdego przedsiębiorstwa. Jerzy Pikuła MAGAZYN KOKSOWNICZY 9
program integracja Elektroniczny system obiegu dokumentów Automatyzacja procesów W Koksowni Przyjaźń S.A. trwa proces przygotowania poważnych zmian organizacyjnych. Jednocześnie z opracowywaniem, dla potrzeb segmentu koksowniczego, zasad funkcjonowania zintegrowanego systemu klasy ERP, prowadzone są prace analityczne nad zaprojektowaniem elastycznego, elektronicznego systemu obiegu dokumentów. Systemem będą objęte wszystkie dokumenty, jakie są niezbędne do funkcjonowania procesów biznesowych tzn. zapotrzebowania, zamówienia, faktury, potwierdzenia, listy płac, karty urlopowe, umowy, oferty, etc. oraz dokumenty pozasystemowe jak: dokumenty przychodzące, zarządzenia, polecenia, dokumenty ISO, dokumenty wychodzące. Każdy dokument funkcjonujący w organizacji będzie posiadał swoją interpretację elektroniczną. Obieg dokumentów przychodzących do koksowni będzie zapoczątkowany zarejestrowaniem dokumentu w Repozytorium dokumentów oraz nadaniem mu formy elektronicznej. Od tego momentu dokument będzie funkcjonował wyłącznie jako elektroniczny. Pewne dokumenty zewnętrzne, których obieg jest wymuszony decyzją wyższego kierownictwa, będą rejestrowane w systemie, a następnie po wypracowaniu decyzji co 12 do dalszego biegu sprawy, trafią do elektronicznego obiegu. Czym więc jest elektroniczny obieg dokumentów? Jest to swoisty system informatyczny do zarządzania, udostępniania i archiwizacji dokumentów, działający w oparciu o mechanizm typu workflow, a workflow jest sposobem przepływu informacji pomiędzy obiektami. Pewnymi konsekwencjami wdrożenia takiego systemu jest usankcjonowanie podpisu elektronicznego, jako wystarczającego w obiegu wewnętrznym firmy oraz częściowa likwidacja pieczątek. Pieczątki oraz podpisy osób upoważnionych będą funkcjonować wyłącznie dla dokumentów, które będą wysyłane na zewnątrz firmy. Jak widać, należy dokonać w najbliższym czasie gigantycznej pracy polegającej na przeglądzie wszystkich zarządzeń oraz procedur ISO w celu dostosowania ich brzmienia do nowoczesnych metod przesyłu informacji. Na tą okoliczność spośród pracowników Koksowni Przyjaźń S.A. oraz pracowników Kombinatu Koksochemicznego Zabrze S.A. został powołany zespół specjalistów, pod kierownictwem naszego kolegi Pawła Jelenia, który wspólnie z pracownikami Biur Zarządów, Pełnomocnikiem Zintegrowanych Systemów Zarządzenia oraz Pełnomocnikiem wdrożenia ERP w obu firmach (Włodzimierzem Gostkowskim przyp. redakcji) przygotują wstępne wersje zarządzeń regulujących najważniejsze aspekty umożliwiające, zgodnie z prawem, funkcjonowanie segmentu koksowniczego. W tym miejscu należy zauważyć, że prowadzone zadanie i upowszechnienie oprogramowania działającego w technologii cienkiego klienta (umożliwia obsługę aplikacji w architekturze klient serwer) umożliwiło zbudowanie świadomości, w której pojęcie systemów elektronicznego obiegu dokumentów nabrało szerszego zastosowania, a ich znaczenia upatruje się w popularyzacji rozwoju społeczeństwa informacyjnego. Oczywiście nasz nowy system będzie miał możliwość monitorowania trwających procesów, kontrolę ich historii oraz szybkie przeszukiwanie zgromadzonych archiwów według rozmaitych kryteriów. Nie bez znaczenia jest też zmiana trybu pracy sekretariatu/kancelarii dzięki zastosowaniu elektronicznej książki podawczej, obsługi korespondencji zbiorczej i wspomagania obsługi archiwum fizycznego dokumentów. Reasumując, budowany system zarządzania treścią oraz elektronicznego obiegu dokumentów spełniał będzie następujące funkcje: będzie porządkował dokumenty i zabezpieczał je przed ich utratą (trwała, bezpieczna i długoterminowa archiwizacja), będzie automatyzował prace związane z zarządzaniem procesami pracy, radykalnie przyśpieszając kluczowe procesy (np. obieg dokumentów finansowych z dni do minut), będzie umożliwiał śledzenie przebiegu i kontrolę statusu obsługi dokumentów i realizacji spraw. Nr 3(13) marzec 2013
program integracja Wątpiący, jakich niewątpliwie nie brakuje w naszym otoczeniu, mogliby zadać pytanie: jakie osiągniemy korzyści z tak wdrożonej funkcjonalności?. Wydaje się, że korzyści będą następujące: bardzo szybki dostęp do dokumentów zarówno w obrębie firmy jak i zdalnie (poprzez sieć internetową), niezawodność i wysoki poziom bezpieczeństwa dokumentów, usprawnienie procedur wewnętrznych, sprawny obieg dokumentów oraz terminowość i kontrola załatwiania spraw. Oczywiście, każdy system informatyczny jest na tyle sprawny i wydajny na ile projektanci oraz obsługa chcą go dostosować do swoich potrzeb. Czyli wszystko w naszych rękach. Kierownik Wdrożenia ERP Włodzimierz Gostkowski Nowy ośrodek dla dzieci niepełnosprawnych w Dąbrowie Górniczej Najnowocześniejszy w Polsce W Dąbrowie Górniczej został otwarty jeden z najnowocześniejszych w Polsce ośrodków, w którym dzieci i młodzież niepełnosprawna będą miały bardzo dobre warunki do nauki i rehabilitacji. Ośrodek stał się siedzibą dla Specjalnego Ośrodka Szkolno-Wychowawczego dla Dzieci Słabo Widzących i Niewidomych im. Zofii Książek-Bregułowej oraz Zespołu Szkół Specjalnych nr 5 im. Jana Pawła II dla dzieci z dysfunkcją narządu ruchu, upośledzeniem umysłowym oraz niepełnosprawnościami sprzężonymi. Cały kompleks liczy 20 tysięcy metrów kwadratowych powierzchni użytkowej i składa się z trzech części. Pierwsza z nich przeznaczona jest dla dzieci słabowidzących i niewidomych, druga dla dzieci niepełnosprawnych, w trzeciej znajduje się kompleks rehabilitacyjny, stołówka, biblioteka i basen. W ośrodku znajduje się również internat na 104 miejsca. Nowocześnie i profesjonalnie wyposażone pracownie specjalistyczne, jak pracownia nauki pisania punktowego Braile a, pracownia EEG biofeedback oraz tyfloakustyczna, w której prowadzona jest stymulacja dźwiękami z otoczenia, sala fizykoterapii z krioterapią oraz hydroterapii i neuroterapii, gwarantują bardzo dobre warunki nauczania i prowadzenia rehabilitacji. Pod opieką 150 nauczycieli specjalistów znajduje się 500 uczniów w wieku od 2,5 roku do 24 lat. Budowa tego nowoczesnego obiektu kosztowała 63 mln zł. (KS) Zdjęcia: Dariusz Nowak MAGAZYN KOKSOWNICZY 13
Kuryatto polski artysta-malarz, znany przede wszystkim jako portrecista związany z Wisłą i Beskidem Śląskim. Obraz przez piętnaście lat jest w posiadaniu rodziny, która na początku bieżącego roku wystawia go na sprzedaż w aukcji internetowej. Na aukcji odnajduje go Ireneusz Łęczek, dziennikarz i historyk, który pisząc monografię koksowni Dębieńsko sporo czasu spędza na szukaniu i odkrywaniu historii naszych koksowni. Dziennikarz informuje o swym niecodziennym odkryciu Zarząd KK Zabrze. Po krótkalejdoskop Kuryatto w Zabrzu! Słoneczny, zimowy dzień. Ziemiełowice. W połowie drogi pomiędzy Opolem a Wrocławiem. Ładny, zadbany park, w którym stoi majestatyczny pałac wzniesiony przez Rudolpha von Methnera w 1898 roku. Budynek przetrwał okres wojenny w stanie nienaruszonym, później była tu szkoła i jednostka Ochotniczego Hufca Pracy. Pałac dotrwał do lat 80. Potem opuszczony i zaniedbany zmieniał się w ruinę. W roku 2006 stał się własnością rodziny Praskich z Opola, która sukcesywnie i pod fachowym nadzorem przywraca mu dawną świetność. Państwo Prascy zamieszkali w pawilonie pałacowym całkiem niedawno. Przez wiele lat prowadzili kilka galerii i sklepów z antykami na terenie Opola i Brzegu. Z pasją opowiadają o wykonywanej profesji, o odzyskiwaniu dzieł sztuki z terenu Dolnego Śląska i Opolszczyzny, o współpracy z policją przy łapaniu złodziei dzieł sztuki sakralnej, wreszcie o synu Marcinie, magistrze sztuki, który planuje iść w ślady rodziców. Wspólnie zastanawiają się nad sprzedażą częściowo odremontowanego który mimo iż głównie przedstawia kopalnię, sygnowany jest na rewersie Koksownia Emma. Autorem obrazu jest Czesław kiej rozmowie z prezesem Edwardem Szlękiem, zapada decyzja o kupnie obrazu. Skąd w twórczości Kuryatty przemysł ciężki? Otóż Czesław Kuryatto po ukończeniu studiów w Warszawie, w 1931 roku przyjechał na Śląsk w poszukiwaniu lepszych warunków do pracy twórczej. Tu przez pewien czas malował pejzaże przemysłowe i śląskie sceny rodzajowe, tutaj ożenił się z Leonią Dziewicką. W 1938 roku trafia do Wisły, z którą związał się na stałe, wybudował swój dom, a ulica przy której do dnia dzisiejszego stoi, nosi nazwę ulicy Kuryatty. pałacu i przeprowadzką do Opola, aby pomóc synowi na początku drogi zawodowej. Pod koniec lat 90. do jednego ze sklepów państwa Praskich ktoś przynosi niepozorny obraz, Pani Kazimiera Praska prezentuje unikalny obraz Czesława Kuryatto Koksownia Emma Obraz na tekturze w zbiorach Narodowego Archiwum Cyfrowego jest skatalogowany pn. Kopalnia Emma. Powstał pomiędzy rokiem 1931 a 1938. W latach tych koksownia kopalni Emma, czyli dzisiejsza koksownia Radlin, odpowiadała za około 25% całkowitej produkcji koksu w Polsce. Był to zakład potężny, chętnie malowany w okresie międzywojennym. Michał Kawulok z Muzeum Beskidzkiego z Wisły, które jest w posiadaniu największej liczby dzieł Czesława Kuryatty, 14 Nr 3(13) marzec 2013
po przesłaniu zdjęć kupionego obrazu napisał: Ewidentnie stwierdzam, że to obraz Czesława Kuryatty widać jego pędzel i kolorystykę, a nawet ramę! To ciekawostka, ale ramy artysta sam sporządzał. Są ciekawe i kolorystycznie dobrane do obrazu. Niestety ich zmorą jest, że są bardzo delikatne i wierzchnia powierzchnia szelunku może odpadać przy częstym dotykaniu i przenoszeniu. Najlepiej, aby obraz wisiał w jednym miejscu. Już teraz będzie! Tekst: (MF) Zdjęcia: (JW) kalejdoskop Od 13 marca do końca kwietnia 2013 roku w Muzeum Beskidzkim w Wiśle można oglądać wystawę obrazów Czesława Kuryatty pod tytułem Moja Żona Leonia. W jej skład wchodzą wyłącznie portrety Leonii Kuryatto, która była nie tylko żoną, ale i najprawdziwszą muzą artysty. Będziemy podziwiać pałac z 1842 roku Już niedługo zostanie ukończona makieta pałacu wybudowanego w Dąbrowie Górniczej w 1842 roku na potrzeby Zarządu Zachodniego Okręgu Górniczego Królestwa Polskiego, który pod koniec XIX wieku stał się siedzibą Szkoły Górniczej i Hutniczej, z biegiem czasu popularnie zwanej Sztygarką (obecnie siedziby Muzeum Miejskiego Sztygarka ). Głównym wykonawcą makiety jest Henryk Jan Dominiak tyski grafik i złotnik, specjalista grafiki reklamowej i wydawniczej, projektant i wyko- zem spełni on także marzenia dąbrowian. Makieta powstaje w oparciu o plan szkoły z 1910 roku, zdjęcia i ryciny, tworząc w ten sposób prawdziwy przekaz historyczny. Na powierzchni 70 x 150 cm autor postawił budynek, podniesiony nad płytę około 4 cm, by ukształtować teren według ówczesnego wyglądu, o wysokości około 28 cm (bez dachu), o naturalnym białym tynku. Planowane jest wykonanie w nim wszystkich metalowych elementów (parapetów, rynien, zawiasów, poręczy schodów, obejm antyram) ze srebra próby 0.925, a także herbu z orłem z białego złota i żółtymi elementami ze złota żółtego, by jak mówi autor były na wieki. Na ścianach, widocznych dzięki otwierającym się oknom, mają wisieć mapy, plany górnicze, zdjęcia osób z tamtego okresu, a także miniaturowe prace współczesnych polskich artystów, na stałe wkomponowane we wnętrze. Na chwilę obecną trwają jeszcze uzgodnienia dotyczące rodzaju materiału, z którego był wykonany dach budynku dachówki, czy może blachy, co było położone na podłodze posadzka, czy drewno. Prace nad wykonaniem makiety wymagają niezwykłej staranności. Makieta powstaje w oparciu o plany szkoły z 1910 roku oraz zachowane zdjęcia i ryciny. We wnętrzu makiety znajdą się miniaturowe dzieła sztuki: Pawła Brodzisza, Aleksandry Jeżyk, Julii Kaczmarczyk-Piotrowskiej, Sagi Dana-Tomaszewskiej oraz Roberta Znajomskiego. nawca, m.in. unikalnej makiety Tychów z kamieni szlachetnych i półszlachetnych, twórca wielu znaków graficznych firm. Projektant niekonwencjonalnych rozwiązań z udziałem roślin, konstrukcji ze stali nierdzewnej i kamieni. Buntownik i poszukiwacz inspiracji w naturze. Zwolennik przeciwstawiania się kanonom, który wychodząc do klientów, czyni z nich współwykonawców i sponsorów, a jednocześnie realizuje swoje pomysły i marzenia. Tym ra- Ostateczny wygląd makiety będzie można podziwiać w Muzeum Miejskim Sztygarka już po zakończeniu wszystkich prac. (źródło: Muzeum Miejskie Sztygarka ) MAGAZYN KOKSOWNICZY 15
o nas i o branży Warzecha, Polski Koks: rośnie popyt na koks Na początku 2013 roku odnotowano już wzrost cen koksu o ok. 10 dolarów na tonie na rynku europejskim mówi dla portalu wnp.pl Andrzej Warzecha, wiceprezes Polskiego Koksu. Wbrew pesymistycznym przewidywaniom rok 2013 rozpoczął się dla przemysłu koksowniczego w Polsce bardzo pozytywnie. Polski przemysł koksowniczy wyprodukował w styczniu 772 tys. ton koksu, to jest o 9 proc. więcej niż w analogicznym okresie poprzedniego roku. Natomiast w porównaniu z grudniem 2012 roku ten wzrost wyniósł 10 procent. Co o tym zadecydowało? Wzrost produkcji koksu jest odpowiedzią na większe zapotrzebowanie na ten produkt na rynkach. W styczniu bieżącego roku wyeksportowano z Polski 533 tys. ton koksu, czyli aż o 39 proc. więcej niż w styczniu 2012 roku i 11 proc. więcej niż w grudniu ubiegłego roku. Wzrosło zapotrzebowanie na koks na rynku Unii Europejskiej, gdzie wyeksportowano z Polski w styczniu br. o ponad 30 proc. koksu więcej niż w grudniu 2012 roku. Z czym to jest związane? Jest to związane z zamknięciem baterii koksowniczych we Włoszech, chodzi o Hutę Taranto oraz wzrostem produkcji surówki hutniczej o ok. 10 procent w styczniu 2013 roku w porównaniu do grudnia 2012 roku. Ponadto wyczerpały się zapasy koksu zgromadzone w poprzednim roku u europejskich odbiorców. Co z rynkami zamorskimi? Kontynuowane są dostawy koksu z Polski do Indii i Brazylii, gdzie wzrosło zapotrzebowanie na koks w stosunku do grudnia ubiegłego roku. A jak przedstawia się na tym tle rynek chiński? Zwolnienie koksu chińskiego z barier eksportowych w postaci cła i licencji nie spowodowało ekspansji tego towaru na globalnym rynku. W styczniu i lutym 2013 roku Chiny wyeksportowały łącznie tylko 160 tys. ton koksu, co wskazywałoby na roczny eksport w wielkości niecałego 1 miliona ton, czyli podobnie, jak w roku 2012. Kto zatem stanowi największą konkurencję dla koksowni ulokowanych w Polsce? Największymi konkurentami dla koksu z Polski na międzynarodowych rynkach jest koks z Ukrainy, Kolumbii i Rosji. Jak kształtują się ceny koksu? Notowania cen koksu na rynku europejskim ustabilizowały się pod koniec ubiegłego roku, zatrzymując tym samym trend spadkowy, obserwowany przez niemal cały 2012 rok. Na początku 2013 roku odnotowano już wzrost cen koksu o ok. 10 dolarów na tonie na rynku europejskim. Przy obserwowanym silniejszym popycie na koks, spadku zapasów koksu, wyłączeniach baterii koksowniczych w Unii Europejskiej spodziewam się dalszego wzrostu cen koksu na tym rynku. Ukraińskie huty zwiększają produkcję stali W marcu ukraińskie huty w Krzywym Rogu i Alczewsku zwiększają produkcję. Ta ostatnia dostarcza także wsad dla walcowni Huty Częstochowa, która należy do tego samego koncernu. Huta w Alczewsku ogłosiła, że w marcu tego roku planuje zwiększyć produkcję stali o 23 24 proc. w porównaniu z lutym, osiągając 405 410 tys. ton, a produkcję wyrobów stalowych o 24 26 proc. do 370 375 tys. ton. W pierwszych dwóch miesiącach roku Alczewsk wyprodukował 729 000 ton stali, co w porównaniu z tym samym okresem ubiegłego roku oznacza wzrost o 16,3 proc., a także 664 000 ton wyrobów stalowych, co stanowiło wzrost o 17,7 proc. Huta w Alczewsku należy do koncernu ISD, który jest także właścicielem Huty Częstochowa. Na początku tego roku firma przyznała, że ogranicza produkcję stalowni w Częstochowie, bo wsad z Alczewska jest o 300 PLN na tonie tańszy i to już po uwzględnieniu kosztów transportu z Ukrainy. Zwiększenie produkcji, choć na znacznie niższym poziomie zapowiada także ArcelorMittal Krzywy Róg. W tym wypadku zwiększenie dostaw stali zbrojeniowej do 220 225 tys. ton oznacza wzrost o 2 proc. w porównaniu z lutym. Znacznie lepiej wypada porównanie stycznia i lutego tego roku z wynikami roku 2011. Huta wysłała do klientów ok. 460 000 ton stali zbrojeniowej, co stanowiło wzrost o 21 proc. Z marcowej produkcji Krzywego Rogu tylko 30 000 ton stali zbrojeniowej zostanie na rynku ukraińskim, reszta trafi na eksport. Według informacji ukraińskiego urzędu statystycznego Ukrstat w styczniu eksport metali żelaznych był o 5,2 proc. większy niż w grudniu 2012, a w lutym wzrósł o 2,6 proc. 16 Nr 3(13) marzec 2013
Dąbrowa Górnicza Śląskie na 5, wyróżnienie dla Dąbrowy Po raz czwarty wojewoda śląski Zygmunt Łukaszczyk przyznał nagrody Śląskie na 5. Podczas ceremonii, która odbyła się w Katowicach, swój sukces miała także Dąbrowa Górnicza. Za projekt Different Countries-Common Objectives Urząd Miejski w Dąbrowie Górniczej otrzymał wyróżnienie. W edycji inspirowanej obchodami Europejskiego Roku Aktywności Osób Starszych i Solidarności Międzypokoleniowej laureatów nagrodzono w pięciu kategoriach: edukacja, gospodarka, wolontariat, produkt i osobowość. Przyznano również nagrodę specjalną. W czasach, gdy problemy starzejących się społeczeństw stają się ważną kwestią całej Europy pokazaliśmy jak ważna jest integracja międzypokoleniowa mówi Katarzyna Gembicicka-Bazylak z Biura ds. Współpracy z Zagranicą UM w Dąbrowie Górniczej. Poprzez udział w wydarzeniach kulturalnych i sportowych seniorzy mieli okazję pokazać energię, jaka w nich drzemie. Było tak zarówno podczas zawodów sportowych, jak i spotkań w międzynarodowym towarzystwie, warsztatów czy paneli dyskusyjnych organizowanych przez instytucje miejskie. W projekcie adresowanym do mieszkańców Dąbrowy Górniczej i osób w wieku 50+ uczestniczyli także partnerzy z miast partnerskich z Rumunii, Włoch i Czech. Miasto otrzymało 100% dofinansowania z Komisji Europejskiej. Zabrze Nowy Ratusz w Zabrzu W marcu br. uroczyście otworzono nową salę sesyjną Rady Miasta. Mieści się ona w Ratuszu, który niegdyś był siedzibą dyrekcji huty. Radni głosowali w nowych ławach po raz pierwszy. Jerzemu Buzkowi przyznano honorowe obywatelstwo Zabrza. Chcemy, aby nie tylko mieszkańcy byli dumni z tego budynku, ale również, żeby goście od razu wiedzieli, gdzie bije serce miasta powiedziała Małgorzata Mańka-Szulik, prezydent Zabrza. Na potrzeby Rady Miasta oddano nową salę sesyjną, która mieści się w dawnym budynku dyrekcji Huty Donnersmarcka, a później Huty Zabrze. Budynek przy ul. Religi 1 stopniowo, ale konsekwentnie adaptowany jest do nowej funkcji miejskiego ratusza. Swoje biura mają w nim już: Skarbnik Miasta, Główny Inżynier, Wydział Zarządzania Kryzysowego i Ochrony Ludności (wraz z Centrum Monitoringu), Wydział Księgowości oraz Pełnomocnik ds. Inwestorów. Do tego grona dołączył kolejny element samorządu Rada Miasta. Radni będą pracować w wyremontowanej sali, która jest wyposażona w nowoczesny system audio-wizualny. Umożliwia to transmisję obrad na telewizorach umieszczonych w sali oraz w innych częściach budynku. Sala jest większa i bardziej przejrzysta, niż ta, z której dotąd korzystali radni. Na pewno warunki są lepsze. I to nie tylko dla nas, ale i mieszkańców, którzy mogą łatwiej śledzić i uczestniczyć w obradach, a to niezwykle ważne. Bardzo dobrze stało się, że właśnie ten budynek pełni rolę ratusza. Kiedyś, gdy Zabrze kształtował przemysł, to tu zapadały najważniejsze decyzje. Biło tu serce miasta. Lokalizacja jest więc symboliczna mówi Marian Czochara, przewodniczący Rady Miasta. Podczas uroczystego otwarcia sali obecni byli nie tylko zabrzańscy samorządowcy i urzędnicy, ale również delegacje sąsiednich miast oraz parlamentarzyści. Salę poświęcił biskup Jan Kopiec, a uroczystość uświetnił chór Resonans Con Tutti. Tuż po zakończeniu części oficjalnej radni przystąpili do pierwszego głosowania w nowych ławach. Ich informator jednomyślną decyzją przyznano tytuł Honorowego Obywatela Zabrza prof. Jerzemu Buzkowi. Wałbrzych Trzy nowe place zabaw w Wałbrzychu Gmina Wałbrzych pozyskała dofinansowanie na budowę 3 nowych placów zabaw w ramach rządowego programu Radosna szkoła : 1) Budowa placu zabaw przy Publicznej Szkole Podstawowej nr 2 w Wałbrzychu szacunkowa wartość budowy placu wynosi 127 700,00 zł (dofinansowanie 63 850,00 zł). 2) Budowa placu zabaw przy Publicznej Szkole Podstawowej nr 15 im. Jana Kochanowskiego w Wałbrzychu szacunkowa wartość budowy placu wynosi 127 700,00 zł (dofinansowanie 63 850,00 zł). 3) Budowa placu zabaw przy Zespole Szkolno-Przedszkolnym nr 2 im. Kornela Makuszyńskiego w Wałbrzychu szacunkowa wartość budowy placu wynosi 127 700,00 zł (dofinansowanie 63 850,00 zł). Wartość projektów to 383 100,00 zł. Dotacja wynosi 191 550,00 zł, co stanowi 50% szacowanej wartości projektu. Place zostaną wyposażone w różnego rodzaju drabinki, drążki, ścianki wspinaczkowe, pomosty, zjeżdżalnie, równoważnie, przeplotnie oraz kolorowe huśtawki. Ponadto zostanie zastosowana nowoczesna, bezpieczna nawierzchnia pod zamontowanymi urządzeniami. Zakończenie budowy planowane jest na koniec listopada 2013 roku. W ramach Radosnej Szkoły do tej pory powstały już 3 takie obiekty: w 2011 r. przy Publicznej Szkole Podstawowej nr 30 im. Armii Krajowej, w 2012 r. przy Publicznej Szkole Podstawowej nr 21 im. Olimpijczyków Polskich oraz przy Publicznej Szkole Podstawowej nr 23 im. Wojsk Ochrony Pogranicza. MAGAZYN KOKSOWNICZY 17
po godzinach Emocji nie brakowało! Pracownicy Koksowni Przyjaźń, Kombinatu Koksochemicznego Zabrze oraz WZK Victoria uczestniczyli w zawodach narciarskich o Puchar Prezesa Polskiego Koksu S.A. Tegoroczna edycja odbyła się 28 lutego na stoku Złoty Groń w Istebnej. Profesjonalnie przygotowana trasa nie była łatwa, a sportowa rywalizacja bardzo zacięta. Aby wygrać, zawodnicy mieli do pokonania dwukrotnie slalom gigant. Łącznie w turnieju uczestniczyło 35 pracowników spółek z Grupy Kapitałowej JSW, czyli Jastrzębskiej Spółki Węglowej, Polskiego Koksu, Jastrzębskiej Spółki Kolejowej, Koksowni Przyjaźń, WZK Victoria oraz Kombinatu Koksochemicznego Zabrze. W klasyfikacji drużynowej Koksownia Przyjaźń (w składzie: Lesław Butkiewicz, Leszek Siodłak, Mariusz Prościak, Jacek Kaczor, Włodzimierz Pękala) zajęła wysokie 2 miejsce, zdobywając tym samym okazały puchar. Nieco mniej sportowego szczęścia mieli zawodnicy Kombinatu Koksochemicznego, którzy drużynowo uplasowali się na 4 pozycji. Reprezentacja WZK Victoria mimo iż bardzo dzielnie walczyła była 6. Niestety, taki jest sport. Ktoś wygrywa, ktoś inny musi Perfekcyjnie przygotowaną trasę chwalili wszyscy zawodnicy przełknąć gorycz porażki. W klasyfikacji drużynowej zwyciężyła bezapelacyjnie ekipa Jastrzębskiej Spółki Węglowej. Indywidualnie reprezentanci naszych koksowni zajęli dobre lokaty. Trzecie miejsce w klasyfikacji kobiet zdobyła Ewa Łoś z KK Zabrze, czwarta była Karina Czech. Nasza redakcyjna koleżanka Wioletta Polak-Bodziony była 6. W klasyfikacji mężczyzn Dawid Popęda z KK Zabrze był czwarty, Lesław Butkiewicz zajął 5 miejsce, zaś Leszek Siodłak był 6. Najlepszy z Victorii Rafał Dąbek zajął 14 pozycję. W konkursie startowało 27 mężczyzn. Pierwsze miejsce wśród kobiet zajęła Małgorzata Naleśnik, a w klasyfikacji mężczyzn Wojciech Polonek na co dzień pracownicy Polskiego Koksu. Udany zjazd zalicza Ewa Łoś z KK Zabrze, która zajęła III miejsce w klasyfikacji kobiet W imieniu wszystkich zawodników muszę stwierdzić, że tegoroczna trasa była bardzo dobrze i profesjonalnie przygotowana powiedział tuż po zawodach Mariusz Prościak z Koksowni Przyjaźń. Pogoda dopisała, panowała sportowa rywalizacja i kibice sprawiedliwie dopingowali wszystkich zawodników. Musimy chyba zdecydowanie odmłodzić naszą koksownianą kadrę, aby w następnych zawodach zwyciężyć indywidualnie i drużynowo dodał roześmiany reprezentant Koksowni Przyjaźń. Podobnego zdania była nasza redakcyjna koleżanka z Wałbrzycha. Zawody zorganizowano naprawdę na bardzo wysokim poziomie. Zaangażowanie organizatorów i sprawne przeprowadzenie sportowej rywalizacji zaowocowało zadowoleniem wśród zawodników i publiczności. Podkreślić należy 18 Nr 3(13) marzec 2013
po godzinach sprawny przebieg pucharowych zmagań, znakomite komentarze i sportową rywalizację. Wszystko to złożyło się na pełne uznanie kibiców, którzy z ogromnym zaangażowaniem i sportową euforią odnosili się do wszystkich zawodników. Niestety w tym spotkaniu naszemu zespołowi nie udało się zająć wysoko punktowanego miejsca, niemniej jednak muszę podkreślić, że specjalne wyróżnienie otrzymali kibice Victorii. Gratulujemy zwycięzcom i mamy nadzieję, że w przyszłym roku Victoria zajmie pierwsze miejsce i przywiezie na Dolny Śląsk piękny Puchar Prezesa Polskiego Koksu powiedziała po ogłoszeniu wyników Wioletta Polak-Bodziony. Za organizację zawodów odpowiedzialna była Jastrzębska Spółka Ubezpieczeniowa, która zadbała o atrakcje także dla licznych kibiców i obserwatorów. Specjalnie dla nich został zorganizowany kulig szlakami Istebnej. Po zmaganiach sportowych wszyscy zebrani zostali zaproszeni na uroczystą biesiadę do Karczmy Ochodzita w Koniakowie. Podczas obiadu Prezes Polskiego Koksu Wacław Będkowski wręczył zwycięzcom pamiątkowe puchary oraz dyplomy. Ze swojej strony redakcja Magazynu Koksowniczego wszystkim uczestnikom sportowej imprezy serdecznie gratuluje. Wyniki drużyn segmentu koksowniczego dają sporo nadziei na przyszłość i jesteśmy przekonani, że z roku na rok nasi reprezentacji będą plasować się coraz wyżej. Tekst: (MS) Zdjęcia: (JW, MS) Po zawodach odbyła się uroczystość wręczenia nagród MAGAZYN KOKSOWNICZY 19