Autor: Dawid Rubiński Moduł 5 Wyróżnienia i uprawnienia funkcjonariuszy Służby Więziennej 1. Rodzaje i tryb przyznawania wyróżnień Funkcjonariuszowi, który wzorowo wykonuje obowiązki, przejawia inicjatywę w służbie i doskonali kwalifikacje zawodowe, mogą być udzielane wyróżnienia. Rodzaje wyróżnień określa art. 169 ustawy z dnia 9 kwietnia 2010 roku o Służbie Więziennej i są to: pochwała; nagroda pieniężna lub rzeczowa; krótkoterminowy urlop, nieprzekraczający 5 dni; przyznanie odznaki Za zasługi w pracy penitencjarnej ; mianowanie na wyższe stanowisko służbowe; przedterminowe nadanie wyższego stopnia; przedstawienie do odznaczenia państwowego. Tryb udzielania wyróżnień oraz właściwości przełożonych w tym zakresie uregulowane zostały w Rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 5 października 2010 roku w sprawie wyróżnień funkcjonariuszy Służby Więziennej. Wyróżnienia może udzielić kierownik jednostki organizacyjnej z własnej inicjatywy bądź na wniosek bezpośredniego przełożonego. Wyróżnienia w postaci mianowania na wyższe stanowisko służbowe, w przypadku niespełnienia przez funkcjonariusza niektórych przewidzianych wymagań dla danego stanowiska, udziela się za zgodą Dyrektora Generalnego Służby Więziennej. Wyróżnień w postaci pochwały, nagrody rzeczowej, pieniężnej bądź krótkoterminowego urlopu wypoczynkowego może udzielać także: 1) Dyrektor Generalny wszystkim funkcjonariuszom; 2) dyrektor okręgowy Służby Więziennej funkcjonariuszom pełniącym służbę w jednostkach organizacyjnych Służby Więziennej na terenie jego działania; edu.cossw.pl strona 1
3) komendant Centralnego Ośrodka Szkolenia Służby Więziennej albo komendant ośrodka szkolenia Służby Więziennej funkcjonariuszowi odbywającemu szkolenie w tym ośrodku; 4) kierownik jednostki organizacyjnej Służby Więziennej: funkcjonariuszowi delegowanemu do czasowego pełnienia służby w tej jednostce funkcjonariuszowi pozostającemu w dyspozycji w tej jednostce. Wyróżnienia w formie przedterminowego nadania wyższego stopnia Służby Więziennej udzielają: 1) na stopnie oficerskie Służby Więziennej, z wyjątkiem stopnia generała Służby Więziennej i pierwszego stopnia oficerskiego Służby Więziennej Minister Sprawiedliwości, na wniosek Dyrektora Generalnego; 2) na stopnie chorążych Służby Więziennej Dyrektor Generalny, na wniosek dyrektora okręgowego Służby Więziennej lub komendanta Centralnego Ośrodka Szkolenia Służby Więziennej lub komendanta ośrodka szkolenia albo ośrodka doskonalenia kadr bezpośrednio podległego Dyrektorowi Generalnemu; 3) na stopnie podoficerskie Służby Więziennej, z wyjątkiem pierwszego stopnia podoficerskiego: Dyrektor Generalny funkcjonariuszowi pełniącemu służbę w Centralnym Zarządzie Służby Więziennej, a także funkcjonariuszowi pełniącemu służbę w jednostce organizacyjnej Służby Więziennej bezpośrednio podległej Dyrektorowi Generalnemu, dyrektor okręgowy Służby Więziennej funkcjonariuszom pełniącym służbę w jednostkach organizacyjnych Służby Więziennej na terenie jego działania, za zgodą Dyrektora Generalnego. Odznakę Za zasługi w pracy penitencjarnej nadaje Minister Sprawiedliwości. Nadawana jest ona funkcjonariuszom lub pracownikom wyróżniającym się szczególnymi osiągnięciami w służbie lub pracy. Odznaka może być nadawana także innym osobom. Odznaka dzieli się na następujące stopnie: złota I stopień; srebrna II stopień; brązowa III stopień. Nadawanie odznaki następuje z okazji dnia święta Służby Więziennej, Narodowego Święta Niepodległości lub z okazji innych świąt państwowych, a w szczególnie uzasadnionych przypadkach również w innych terminach. edu.cossw.pl strona 2
Przy nadawaniu odznaki zachowuje się kolejność w jej stopniach, przy czym: srebrna odznaka może być nadana osobie wyróżnionej brązową odznaką, jeżeli od jej nadania upłynęły co najmniej trzy lata; złota odznaka może być nadana osobie wyróżnionej srebrną odznaką, jeżeli od jej nadania upłynęło co najmniej pięć lat. W szczególnie uzasadnionych przypadkach można odstąpić od wyżej wymienionych zasad. Odznaka może być także nadana pośmiertnie. Jeżeli przełożony uzna, że funkcjonariusz zasługuje na wyższe wyróżnienie, niż może mu udzielić, występuje z pisemnym wnioskiem do przełożonego właściwego do udzielania tego wyróżnienia. Wyróżnienie funkcjonariusza następuje w sposób uroczysty a fakt jego udzielenia podaje się do wiadomości funkcjonariuszy jednostki organizacyjnej Służby Więziennej, w której wyróżniony pełni służbę. Zapamiętaj! Funkcjonariuszowi, który wzorowo wykonuje obowiązki, przejawia inicjatywę w służbie i doskonali kwalifikacje zawodowe, mogą być udzielane wyróżnienia. Wyróżnienia może udzielić kierownik jednostki organizacyjnej z własnej inicjatywy bądź na wniosek bezpośredniego przełożonego. 2. Uprawnienia funkcjonariuszy Służby Więziennej Funkcjonariusze Służby Więziennej oprócz licznych obowiązków związanych z pełnieniem służby posiadają także szereg uprawnień, które wskazane są przede wszystkim w rozdziale 17 ustawy z dnia 9 kwietnia 2010 roku o Służbie Więziennej. 1) Funkcjonariusz podczas i w związku z wykonywaniem obowiązków służbowych korzysta z ochrony prawnej przewidzianej w ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny dla funkcjonariuszy publicznych. 2) Funkcjonariuszowi przysługuje zwrot kosztów obrony, jeżeli postępowanie karne, wszczęte przeciwko niemu o przestępstwo lub przestępstwo skarbowe popełnione w związku z wykonywaniem czynności służbowych, zostanie prawomocnie zakończone: edu.cossw.pl strona 3
orzeczeniem o umorzeniu postępowania wobec braku ustawowych znamion czynu zabronionego; orzeczeniem o niepopełnienia przestępstwa; wyrokiem uniewinniającym. 3) Funkcjonariuszowi przysługują szczególne uprawnienia związane z rodzicielstwem określone w ustawie z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy. 4) W przypadku uczestniczenia w szkoleniach, kursach, kursokonferencjach, naradach i odprawach służbowych, organizowanych w ramach szkolenia oraz doskonalenia zawodowego w Centralnym Ośrodku Szkolenia Służby Więziennej, ośrodkach szkolenia Służby Więziennej i ośrodkach doskonalenia kadr Służby Więziennej funkcjonariuszom przysługuje bezpłatne zakwaterowanie. 5) Po 15 latach służby funkcjonariusz zyskuje prawo do emerytury. Funkcjonariusz, który stał się inwalidą, jest uprawniony do renty inwalidzkiej. Członkowie rodzin po zmarłych funkcjonariuszach są uprawnieni do renty rodzinnej. Zasady przyznawania emerytur, rent inwalidzkich i rodzinnych zostały określone w ustawie z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin. 6) Funkcjonariuszowi w służbie stałej przysługuje prawo do lokalu mieszkalnego w miejscowości, w której stale pełni służbę, lub w miejscowości pobliskiej. Prawo do lokalu mieszkalnego realizuje się przez przydział lokalu albo przyznanie pomocy finansowej na uzyskanie lokalu mieszkalnego. Funkcjonariuszowi w służbie stałej przysługuje równoważnik pieniężny z tytułu braku mieszkania, jeżeli: on sam lub jego małżonek nie posiada w miejscowości pełnienia służby lub miejscowości pobliskiej tytułu prawnego do lokalu mieszkalnego lub domu; funkcjonariuszowi lub jego małżonkowi nie przyznano pomocy finansowej na uzyskanie lokalu mieszkalnego. 7) Funkcjonariusz w związku z pełnieniem służby ma prawo do pobierania uposażenia o którym mowa w pkt. 3 niniejszego bloku tematycznego. 8) Funkcjonariuszowi przysługują świadczenia pieniężne, które zostały przedstawione w pkt. 4 niniejszego bloku tematycznego. 9) Funkcjonariusz ma prawo do urlopu wypoczynkowego i zwolnień od zajęć wg zasad opisanych w pkt. 5 niniejszego bloku tematycznego. edu.cossw.pl strona 4
10) Funkcjonariusze i członkowie ich rodzin mają prawo do korzystania z następujących świadczeń socjalnych: pobytów wypoczynkowych organizowanych przez jednostki organizacyjne; kolonii i obozów wypoczynkowych dla dzieci i młodzieży organizowanych przez jednostki organizacyjne; pobytów zagranicznych wymiennych organizowanych przez jednostki organizacyjne; zagranicznych kolonii i obozów wymiennych organizowanych przez jednostki organizacyjne; żywienia w stołówkach pracowniczych prowadzonych przez jednostki organizacyjne; działalności sportowej lub rekreacyjnej organizowanej przez jednostki organizacyjne. 11) Funkcjonariusz otrzymuje bezpłatne umundurowanie oraz wyposażenie polowe dla poszczególnych rodzajów służby. 12) Funkcjonariusze mogą zrzeszać się w związku zawodowym na zasadach określonych w ustawie z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych. 13) Funkcjonariuszom wykonującym czynności służbowe: w ramach wzmocnienia systemu ochrony jednostki organizacyjnej i sił wsparcia, podczas zapobiegania klęskom żywiołowym lub likwidacji ich skutków, podczas szkoleń, konferencji, narad i seminariów organizowanych w ramach szkolenia oraz doskonalenia zawodowego organizowanych w Centralnym Ośrodku Szkolenia Służby Więziennej, ośrodkach szkolenia Służby Więziennej i ośrodkach doskonalenia kadr Służby Więziennej, podczas narad i odpraw służbowych przysługuje wyżywienie na czas trwania tych czynności. 14) Funkcjonariuszowi poszkodowanemu w wypadku w związku z pełnieniem czynności służbowych przysługuje zwrot kosztów zaopatrzenia w wyroby medyczne będące przedmiotami ortopedycznymi i środki pomocnicze w wysokości udziału własnego nierefundowanego przez Narodowy Fundusz Zdrowia. 15) W razie śmierci funkcjonariusza w związku ze służbą przysługuje pomoc finansowa na kształcenie dzieci. edu.cossw.pl strona 5
16) Funkcjonariuszowi przeniesionemu z urzędu do pełnienia służby w innej miejscowości przysługują należności z tytułu przeniesienia: diety dla niego i członków rodziny za czas przejazdu i pierwszą dobę pobytu w nowym miejscu zamieszkania; ryczałt na pokrycie kosztów przejazdu do nowego miejsca zamieszkania; zasiłek osiedleniowy; ryczałt z tytułu przeniesienia; zwrot kosztów przewozu urządzenia domowego; zwrot kosztów przejazdu do miejsca pełnienia służby i z powrotem, w przypadku gdy członkowie rodziny pozostają w dotychczasowym miejscu zamieszkania. 17) Funkcjonariuszowi przysługuje prawo do odpoczynku wg zasad przedstawionych w pkt. 2 bloku tematycznego nr 2. Podsumowanie Uprawnienia funkcjonariuszy Służby Więziennej przedstawione zostały w rozdziale 17 ustawy z dnia 9 kwietnia 2010 roku o Służbie Więziennej. 3. Uposażenie funkcjonariuszy Służby Więziennej Uposażenie funkcjonariuszy Służby Więziennej składa się z uposażenia zasadniczego i dodatków o charakterze stałym. Wysokość uposażenia zasadniczego uzależniona jest od stanowiska służbowego oraz rodzaju jednostki organizacyjnej i stanowi iloczyn mnożnika przeciętnego uposażenia i przeciętnego uposażenia. Zgodnie z art. 56 ust. 3 ustawy o Służbie Więziennej przeciętne uposażenie funkcjonariusza stanowi wielokrotność kwoty bazowej, której wysokość określa ustawa budżetowa. Współczynnik wielokrotności jest określony w Rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 19 października 2012 roku w sprawie wielokrotności kwoty bazowej, stanowiącej przeciętne uposażenie funkcjonariuszy Służby Więziennej i wynosi 2,87. Wartość mnożnika przeciętnego uposażenia uzależniona jest z kolei od grupy zaszeregowania danego stanowiska i wynika edu.cossw.pl strona 6
z Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 27 stycznia 2011 roku w sprawie uposażenia zasadniczego funkcjonariuszy Służby Więziennej. Wyliczoną w ten sposób kwotę uposażenia zasadniczego zaokrągla się w ten sposób, że pomija się końcówki poniżej 50 groszy a końcówki wynoszące 50 groszy i więcej podwyższa się do pełnych złotych. Kwota bazowa (K) Współczynnik wielokrotności (W) Przeciętne uposażenie (P = (K*W)) Grupa zaszeregowania Mnożnik przeciętnego uposażenia (M) Uposażenie zasadnicze (P*M) 1523,29 2,87 4371,84 12 0,5451 2383,08 Tabela 1. Przykładowe wyliczenie uposażenia zasadniczego dla stanowiska inspektora w zakładzie karnym Po zaokrągleniu wartości okazuje się, że w zakładzie karnym uposażenie zasadnicze inspektora wynosi 2 383,00 zł. Funkcjonariuszom Służby Więziennej przysługują następujące dodatki do uposażenia zasadniczego o charakterze stałym: dodatek za wysługę lat, dodatek służbowy, dodatek za stopień. Dodatek służbowy i dodatek za stopień przysługują od początku pełnienia służby. Prawo do dodatku za wysługę lat uzależnione jest od okresu pełnienia zasadniczej służby wojskowej, pracy na pełen etat w charakterze pracownika cywilnego w jednostce organizacyjnej Służby Więziennej oraz służby w Służbie Więziennej. Wysokość dodatku za wysługę lat określona jest w art. 58 ust. 1 pkt. 1 ustawy z dnia 9 kwietnia 2010 roku o Służbie Więziennej i wynosi: 5% uposażenia zasadniczego po 2 latach służby, 10% uposażenia zasadniczego po 5 latach służby, 15% uposażenia zasadniczego po 10 latach służby, 20% uposażenia zasadniczego po 15 latach służby, 25% uposażenia zasadniczego po 20 latach służby, 30% uposażenia zasadniczego po 25 latach służby, 35% uposażenia zasadniczego po 30 latach służby. Wyliczoną kwotę dodatku za wysługę lat zaokrągla się do pełnych złotych w górę. edu.cossw.pl strona 7
Dodatek służbowy ma z kolei charakter uznaniowy. Zasady jego przyznawania zostały uregulowane w Rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 13 stycznia 2011 roku w sprawie dodatków o charakterze stałym do uposażenia zasadniczego funkcjonariuszy Służby Więziennej. Maksymalnie może on wynieść 50% otrzymywanego uposażenia zasadniczego i dodatku za stopień. Przy jego ustalaniu uwzględnia się przede wszystkim rodzaj wykonywanych obowiązków, prawidłowość i terminowość realizacji zadań służbowych, zaangażowanie funkcjonariusza, efektywność pracy czy posiadane kwalifikacje. W przypadku stanowisk kierowniczych bierze się także pod uwagę umiejętność kierowania, organizacji i nadzorowania. Dodatek służbowy może zostać obniżony w przypadkach określonych w wyżej wymienionym rozporządzeniu. Kwotę dodatku służbowego ustala się w pełnych złotych, tak jak w przypadku uposażenia zasadniczego. Wysokość dodatku za stopień uzależniona jest z kolei od posiadanego stopnia służbowego. Przedstawiona ona została kwotowo w załączniku do Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 13 stycznia 2011 roku w sprawie dodatków o charakterze stałym do uposażenia zasadniczego funkcjonariuszy Służby Więziennej. Lp. Nazwa stopnia Stawka miesięczna w zł 1 generał 1 988 2 pułkownik 1 777 3 podpułkownik 1 619 4 major 1 514 5 kapitan 1 355 6 porucznik 1 303 7 podporucznik 1 250 8 starszy chorąży 1 166 9 chorąży 1 123 10 młodszy chorąży 1 092 11 starszy sierżant sztabowy 976 12 sierżant sztabowy 923 13 starszy sierżant 881 14 sierżant 839 15 plutonowy 817 16 starszy kapral 796 17 kapral 775 18 starszy szeregowy 638 19 szeregowy 617 Tabela 2. Miesięczna stawka dodatków za stopień edu.cossw.pl strona 8
Zapamiętaj! Do uposażenia zasadniczego funkcjonariuszy Służby Więziennej przysługują następujące dodatki o charakterze stałym: dodatek za wysługę lat, dodatek służbowy, dodatek za stopień. 4. Świadczenia funkcjonariuszy Służby Więziennej Funkcjonariuszom Służby Więziennej, oprócz uposażenia zasadniczego wraz z dodatkami o charakterze stałym, przysługują świadczenia pieniężne określone w ustawie z dnia 9 kwietnia 2010 roku o Służbie Więziennej. Są to: nagrody jubileuszowe, nagrody roczne, nagrody uznaniowe i zapomogi, wynagrodzenie za wykonywanie zadań zleconych, zasiłek na zagospodarowanie, zasiłek pogrzebowy, dopłata do wypoczynku, zwrot kosztów przejazdu, ryczałt za dojazd do miejsca pełnienia służby, odszkodowanie za uszczerbek na zdrowiu. Świadczenia przyznaje kierownik jednostki organizacyjnej. Roszczenia z tytułu prawa do uposażenia i innych świadczeń oraz należności pieniężnych ulegają przedawnieniu z upływem 3 lat od dnia, w którym roszczenie stało się wymagalne. edu.cossw.pl strona 9
Nagrody jubileuszowe Kwestia nagród jubileuszowych znajduje uregulowanie w art. 206 i 207 ustawy z dnia 9 kwietnia 2010 roku o Służbie Więziennej oraz w rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 9 listopada 2010 roku w sprawie nagród jubileuszowych funkcjonariuszy Służby Więziennej. Podstawą naliczenia nagrody jubileuszowej jest uposażenie zasadnicze funkcjonariusza wraz z dodatkami o charakterze stałym. Okresami, które uprawniają do otrzymania nagrody jubileuszowej są: wszystkie zakończone okresy służby i pracy, wykonywanej w wymiarze nie niższym niż połowa pełnego wymiaru czasu pracy; inne okresy, jeżeli z mocy odrębnych przepisów podlegają zaliczeniu do okresu pracy, od którego zależą uprawnienia pracownicze; okres studiów w szkole wyższej przewidziany programem nauczania w łącznym wymiarze nie większym niż 5 lat, pod warunkiem uzyskania dyplomu ich ukończenia. Do innych okresów uprawniających do nagrody jubileuszowej zaliczymy okres pobierania zasiłku dla bezrobotnych oraz okres pracy w indywidualnym gospodarstwie rolnym. Wysokość nagrody jubileuszowej jest uzależniona od zaliczonych okresów i wynosi: po 20 latach służby 75% uposażenia, po 25 latach służby 100% uposażenia, po 30 latach służby 150% uposażenia, po 35 latach służby 200% uposażenia, po 40 latach służby 300% uposażenia. Jeżeli funkcjonariusz w dniu udokumentowania prawa do nagrody jubileuszowej jest jednocześnie uprawniony do dwóch lub więcej nagród jubileuszowych, wypłaca się tylko jedną nagrodę w wymiarze wyższym. W razie nabycia prawa do nagrody wyższego stopnia w ciągu 12 miesięcy od dnia nabycia prawa do nagrody danego stopnia funkcjonariuszowi wypłaca się różnicę między kwotą nagrody wyższej a kwotą nagrody niższej. W przypadku zwolnienia ze służby funkcjonariusza uprawnionego do emerytury lub renty nagrodę jubileuszową wypłaca się w dniu ustania stosunku służbowego, jeżeli w tym dniu brakuje mu do stażu jubileuszowego, od którego zależy nabycie prawa do nagrody jubileuszowej, nie więcej niż 12 miesięcy. edu.cossw.pl strona 10
Nagrody roczne Warunki przyznawania funkcjonariuszom nagród rocznych zostały określone w art. 196 202 ustawy z dnia 9 kwietnia 2010 roku o Służbie Więziennej oraz w rozporządzeniu z dnia 24 stycznia 2011 roku w sprawie nagród i zapomóg funkcjonariuszy Służby Więziennej. Funkcjonariuszowi za służbę pełnioną w danym roku kalendarzowym przysługuje nagroda roczna w wysokości 1/12 uposazenia otrzymanego w roku kalendarzowym, za który nagroda przysługuje. Nagroda przysługuje, jeżeli funkcjonariusz w danym roku kalendarzowym pełnił służbę przez okres co najmniej 6 miesięcy kalendarzowych. Funkcjonariuszowi, uprawnionemu do nabycia nagrody rocznej, który pełnił służbę przez część roku kalendarzowego z powodu: śmierci, zaginięcia, ustania stosunku służbowego, jeżeli w dniu ustania tego stosunku spełnia warunki do nabycia prawa do emerytury lub renty inwalidzkiej, korzystania z urlopu wychowawczego, przysługuje nagroda roczna w wysokości 1/12 uposażenia otrzymanego w roku kalendarzowym, za który nagroda przysługuje. Funkcjonariuszowi, który na skutek wypadku lub choroby pozostających w związku ze służbą poniósł śmierć albo którego stosunek służbowy wygasł na podstawie orzeczenia komisji lekarskiej o niezdolności do służby, przysługuje nagroda roczna za ostatni rok służby w pełnej wysokości. Do okresu służby, za który przysługuje nagroda nie wlicza się okresu: 1) korzystania z urlopu bezpłatnego 2) przerw w wykonywaniu obowiązków służbowych, za które funkcjonariusz nie zachował prawa do uposażenia (art. 61 ustawy o SW) 3) zawieszenia w czynnościach służbowych lub tymczasowego aresztowania 4) wykonywania kary dyscyplinarnej od dnia jej prawomocnego wymierzenia do dnia zatarcia. Nagroda roczna nie przysługuje za rok kalendarzowy, w którym: 1) skazano funkcjonariusza prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo umyślne ścigane z oskarżenia publicznego lub umyślne przestępstwo skarbowe z oskarżenia publicznego lub umyślnie popełnione przestępstwo skarbowe; 2) wymierzono funkcjonariuszowi orzeczeniem karę dyscyplinarną wydalenia ze służby; edu.cossw.pl strona 11
3) wydano funkcjonariuszowi opinię służbową o: niewywiązywaniu się z obowiązków służbowych na zajmowanym stanowisku, stwierdzonym w okresie służby stałej, nieprzydatności na zajmowanym stanowisku w okresie służby stałej, nieprzydatności do służby w okresie służby przygotowawczej. Nagrodę roczną wypłaca się nie później niż w ciągu pierwszych 4 miesięcy kalendarzowych następujących po roku, za który przysługuje nagroda, z tym że funkcjonariuszowi zwalnianemu ze służby nagrodę roczną wypłaca się nie później niż w ostatnim dniu służby. Jeżeli przeciwko funkcjonariuszowi wszczęto postępowanie karne o przestępstwo umyślne ścigane z oskarżenia publicznego lub umyślne przestępstwo skarbowe z oskarżenia publicznego lub umyślnie popełnione przestępstwo skarbowe lub postępowanie dyscyplinarne w roku kalendarzowym, za który nagroda jest przyznawana, ustalenie uprawnień do nagrody rocznej następuje po zakończeniu tego postępowania. Wypłata nagrody następuje wtedy w ciągu 30 dni od zakończenia postępowania. Nagrody uznaniowe i zapomogi Zgodnie z art. 203 ustawy z dnia 9 kwietnia 2010 roku o Służbie Więziennej funkcjonariuszowi może być przyznana nagroda uznaniowa, w szczególności za sumienne wykonywanie zadań służbowych, wykonywanie zadań służbowych wymagających znacznego nakładu pracy, a także dokonanie czynu świadczącego o odwadze funkcjonariusza. Nagrody uznaniowe przyznaje przełożony z własnej inicjatywy bądź na wniosek bezpośredniego przełożonego funkcjonariusza. Nagrody uznaniowe może także przyznać: 1) Dyrektor Generalny wszystkim funkcjonariuszom; 2) dyrektor okręgowy Służby Więziennej funkcjonariuszom pełniącym służbę w podległych mu jednostkach organizacyjnych Służby Więziennej; 3) dyrektor okręgowy Służby Więziennej, komendant Centralnego Ośrodka Szkolenia Służby Więziennej, komendant ośrodka szkolenia Służby Więziennej, komendant ośrodka doskonalenia kadr Służby Więziennej, dyrektor zakładu karnego albo dyrektor aresztu śledczego: funkcjonariuszowi delegowanemu do czasowego pełnienia służby w tej jednostce, funkcjonariuszowi pozostającemu bez przydziału służbowego w tej jednostce. edu.cossw.pl strona 12
Funkcjonariuszowi, którego warunki bytowe uległy znacznemu pogorszeniu, w szczególności w związku ze zdarzeniami losowymi, długotrwałą chorobą własną lub członka rodziny, śmiercią członka rodziny, można przyznać bezzwrotną zapomogę pieniężną. Zapomogi przyznaje przełożony z własnej inicjatywy, na pisemny wniosek w sprawie przyznania zapomogi zainteresowanego funkcjonariusza, a w uzasadnionych przypadkach także na wniosek: bezpośredniego przełożonego funkcjonariusza; osoby wyznaczonej do załatwiania spraw kadrowych lub socjalnych w jednostce organizacyjnej Służby Więziennej; organizacji związku zawodowego funkcjonariuszy. Wynagrodzenie za wykonywanie zadań zleconych Za wykonywanie zleconych zadań wykraczających poza obowiązki służbowe funkcjonariusz otrzymuje dodatkowe wynagrodzenie. Szczegółowo wynika to z rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 30 lipca 2010 roku w sprawie rodzaju zadań zleconych, za które funkcjonariusz Służby Więziennej otrzymuje dodatkowe wynagrodzenie. Za wykonywanie zadań polegających na opiece nad psem specjalnym lub służbowym funkcjonariuszowi przysługuje miesięczne dodatkowe wynagrodzenie w wysokości 10% podstawy wynagrodzenia. W przypadku wykonywania obowiązków rzecznika dyscyplinarnego dodatkowe wynagrodzenie wynosi: 4% podstawy za wyznaczenie na rzecznika dyscyplinarnego do prowadzenia postępowania dyscyplinarnego lub uczestnictwa w postępowaniu dyscyplinarnym w związku z udzielaniem pomocy innemu rzecznikowi; 2% podstawy wynagrodzenia po przyjęciu przez przełożonego postanowienia rzecznika dyscyplinarnego o zakończeniu czynności dowodowych, za zakończone postępowanie dyscyplinarne, za uzupełnienie materiału dowodowego w postępowaniu odwoławczym, za odtworzenie zaginionej lub zniszczonej w całości albo w części dokumentacji zgromadzonej w aktach postępowania dyscyplinarnego oraz protokołu, po sprawdzeniu przesłanek w celu wzruszenia prawomocnego orzeczenia dyscyplinarnego. Jako podstawę wynagrodzenia należy rozumieć kwotę bazową określoną dla funkcjonariuszy w ustawie budżetowej. edu.cossw.pl strona 13
Przykład Obowiązująca w 2011 roku kwota bazowa dla funkcjonariuszy służb mundurowych wynosi 1 523,29 zł. 10% tej kwoty to 152,33 zł. Zgodnie z rozporządzeniem kwotę zaokrągla się do 10 groszy w górę w związku z czym funkcjonariusz sprawujący miesięczną opiekę nad psem służbowym otrzyma w ramach dodatkowego wynagrodzenia 152,40 zł. Odszkodowanie za uszczerbek na zdrowiu Funkcjonariuszowi, który uległ w służbie wypadkowi przysługuje odszkodowanie. Jego wysokość stanowi 70% miesięcznego najniższego uposażenia zasadniczego funkcjonariusza należnego w dniu wydania decyzji w sprawie odszkodowania, za każdy procent uszczerbku na zdrowiu, a w razie śmierci funkcjonariusza osobom uprawnionym przysługuje odszkodowanie w wysokości 30-krotności najniższego uposażenia zasadniczego funkcjonariusza. W razie śmierci funkcjonariusza w trakcie pełnienia służby wskutek wypadku albo po zwolnieniu ze służby w ciągu 3 lat od tego wypadku, jeżeli przyczyną śmierci były jego skutki, do odszkodowania są uprawnieni członkowie rodziny. Jeżeli nastąpi dalsze pogorszenie stanu zdrowia funkcjonariusza pozostające w związku z wypadkiem lub chorobą, które spowodowały ustalony poprzednio uszczerbek na zdrowiu, i uszczerbek ten powiększy się co najmniej o 10 punktów procentowych, w ciągu 3 lat od wypadku lub choroby, jednorazowe odszkodowanie zwiększa się o 70% najniższego uposażenia zasadniczego funkcjonariusza za każdy procent uszczerbku na zdrowiu, przewyższający procent, według którego było ustalone odszkodowanie. Jednorazowe odszkodowanie ulega zwiększeniu o kwotę stanowiącą 10-krotność najniższego uposażenia zasadniczego funkcjonariusza, jeżeli wskutek wypadku lub pogorszenia się stanu zdrowia wskutek wypadku w stosunku do funkcjonariusza została orzeczona całkowita niezdolność do służby. Pozostałe świadczenia Funkcjonariuszowi mianowanemu na stałe przysługuje jednorazowe świadczenie w postaci zasiłku na zagospodarowanie. Jego wysokość stanowi jednomiesięczne uposażenie edu.cossw.pl strona 14
funkcjonariusza wraz z dodatkami o charakterze stałym. W razie śmierci funkcjonariusza lub członka jego rodziny przysługuje zasiłek pogrzebowy. Jego wysokość wynosi 4 000,00 zł. W przypadku, gdy koszty pogrzebu funkcjonariusza ponosi inna osoba niż małżonek, dzieci, wnuki, rodzeństwo lub rodzice przysługuje im zwrot kosztów rzeczywiście poniesionych, nie więcej niż 4 000,00 zł. W przypadku, gdy koszty pogrzebu ponosi Służba Więzienna rodzinie przysługuje prawo do 50% zasiłku pogrzebowego. Koszty pogrzebu pokrywa się ze środków Służby Więziennej, jeżeli śmierć funkcjonariusza nastąpiła na skutek wypadku pozostającego w związku ze służbą. Jednostka organizacyjna pokrywa wówczas koszty pogrzebu do wysokości nie wyższej niż sześciokrotność przeciętnego wynagrodzenia w kwartale poprzedzającym datę pogrzebu, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej Monitor Polski. W razie zbiegu uprawnień do zasiłku pogrzebowego określonego w ustawie z dnia 9 kwietnia 2010 roku o Służbie Więziennej z uprawnieniami do zasiłku pogrzebowego przysługującymi na podstawie odrębnych przepisów funkcjonariusz jest obowiązany w pierwszej kolejności zrealizować uprawnienie do zasiłku wynikające z przepisów odrębnych. Funkcjonariuszowi, który nabył prawo do urlopu wypoczynkowego, oraz każdemu z członków jego rodziny przysługuje świadczenie w postaci dopłaty do wypoczynku, w wysokości 35% najniższego uposażenia zasadniczego w Służbie Więziennej, według stawek obowiązujących w dniu wypłaty świadczenia. Funkcjonariuszowi i członkom jego rodziny przysługuje raz w roku zwrot kosztów przejazdu środkami publicznego transportu zbiorowego do jednej z obranych przez siebie miejscowości w kraju i z powrotem. W razie niewykorzystania przysługującego przejazdu osoba uprawniona otrzymuje zryczałtowany równoważnik pieniężny. Funkcjonariuszowi, który mieszka poza miejscowością pełnienia służby, przysługuje ryczałt za dojazd do miejsca pełnienia służby. Wysokość ryczałtu uzależniona jest od odległości między miejscem pełnienia służby a miejscem zamieszkania funkcjonariusza. Podsumowanie Funkcjonariuszom Służby Więziennej, oprócz uposażenia zasadniczego wraz z dodatkami o charakterze stałym, przysługują świadczenia pieniężne: nagrody jubileuszowe, nagrody roczne, nagrody uznaniowe i zapomogi, wynagrodzenie za wykonywanie zadań zleconych, zasiłek na zagospodarowanie, zasiłek pogrzebowy, edu.cossw.pl strona 15
dopłata do wypoczynku, zwrot kosztów przejazdu, odszkodowanie za uszczerbek na zdrowiu. 5. Urlopy i zwolnienia od zajęć służbowych Urlopy funkcjonariuszy Funkcjonariuszowi przysługuje prawo do corocznego, nieprzerwanego, płatnego urlopu wypoczynkowego w wymiarze 26 dni. Funkcjonariusz nie może zrzec się prawa do urlopu wypoczynkowego. W okresie od dnia złożenia przez funkcjonariusza pisemnego zgłoszenia wystąpienia ze służby do dnia zwolnienia ze służby funkcjonariusz jest obowiązany wykorzystać przysługujący mu za dany rok kalendarzowy urlop wypoczynkowy i urlop dodatkowy, jeżeli w tym okresie przełożony udzieli mu tego urlopu. Prawo do pierwszego urlopu wypoczynkowego funkcjonariusz nabywa z upływem każdego miesiąca służby w wymiarze 1/12 wymiaru urlopu wypoczynkowego. Prawo do kolejnych urlopów wypoczynkowych funkcjonariusz nabywa w każdym następnym roku kalendarzowym. Urlopu wypoczynkowego udziela się w dni, które są dla funkcjonariusza dniami służby, zgodnie z obowiązującym go rozkładem czasu służby, w wymiarze godzinowym odpowiadającym dobowemu wymiarowi czasu służby funkcjonariusza w danym dniu. Przy udzielaniu urlopu wypoczynkowego jeden dzień urlopu wypoczynkowego odpowiada 8 godzinom służby. Funkcjonariuszowi przysługuje płatny dodatkowy urlop wypoczynkowy w wymiarze do 13 dni rocznie, z tytułu pełnienia służby w warunkach szkodliwych dla zdrowia albo szczególnie uciążliwych, a także z tytułu osiągnięcia przez funkcjonariusza stażu służby. Urlop dodatkowy przysługujący funkcjonariuszowi z tytułu pełnienia służby w warunkach szkodliwych dla zdrowia albo szczególnie uciążliwych wynosi: 12 dni w roku dla funkcjonariusza pełniącego służbę w stałym wypełnianiu zadań w zakresie bezpośredniej ochrony i opieki nad osadzonymi w: oddziale przeciwgruźliczym szpitali ogólnych lub laboratorium wykonującym analizy i badania dla oddziałów przeciwgruźliczych; edu.cossw.pl strona 16
5 dni w roku dla funkcjonariusza pełniącego służbę w stałym wypełnianiu zadań w zakresie bezpośredniej ochrony i opieki nad osadzonymi w oddziale dla osadzonych stwarzających poważne zagrożenie społeczne albo poważne zagrożenie dla bezpieczeństwa zakładu karnego lub aresztu śledczego oraz dla funkcjonariuszy pełniących służbę w oddziałach terapeutycznych dla skazanych z niepsychotycznymi zaburzeniami psychicznymi lub upośledzonych umysłowo. Urlop dodatkowy przysługujący funkcjonariuszowi z tytułu stażu służby wynosi: 5 dni dla funkcjonariusza, który pełni służbę co najmniej przez 10 lat; 9 dni dla funkcjonariusza, który pełni służbę co najmniej przez 15 lat; 13 dni dla funkcjonariusza, który pełni służbę co najmniej przez 20 lat. W razie zbiegu uprawnień do urlopów dodatkowych z różnych tytułów funkcjonariuszowi przysługuje jeden urlop dodatkowy w wymiarze korzystniejszym. Funkcjonariusz nabywa prawo do pierwszego urlopu dodatkowego: z upływem roku służby pełnionej w warunkach szkodliwych dla zdrowia albo szczególnie uciążliwych; z dniem osiągnięcia określonego stażu służby. Jeżeli funkcjonariusz nie może rozpocząć urlopu wypoczynkowego lub urlopu dodatkowego w ustalonym terminie z przyczyn usprawiedliwiających nieobecność w służbie urlop ten przesuwa się na termin późniejszy. Wymiar urlopu wypoczynkowego i urlopu dodatkowego funkcjonariusza ulega proporcjonalnemu obniżeniu o 1/12 za każdy miesiąc trwania zawieszenia w czynnościach służbowych lub stosowania tymczasowego aresztowania, chyba że funkcjonariusz urlop ten wykorzystał w przysługującym mu wymiarze. Funkcjonariuszowi udziela się na jego wniosek płatnego urlopu okolicznościowego z tytułu przeniesienia z urzędu do dalszego pełnienia służby w innej jednostce organizacyjnej, jeżeli z przeniesieniem wiąże się zmiana zamieszkania, w wymiarze 5 dni. Funkcjonariuszowi można udzielić na jego wniosek płatnego urlopu okolicznościowego na załatwienie szczególnie ważnych spraw osobistych lub rodzinnych, w wymiarze 3 dni w roku kalendarzowym. Funkcjonariuszowi, który uzyskał zezwolenie na pobieranie nauki lub odbywanie studiów i naukę tę pobiera lub odbywa studia, jak również funkcjonariuszowi, który uzyskał zezwolenie na przeprowadzenie przewodu doktorskiego lub habilitacyjnego, a także na odbycie aplikacji radcowskiej, legislacyjnej albo specjalizacji lekarskiej, udziela się płatnego urlopu szkoleniowego w wymiarze: w szkołach wyższych, w każdym roku studiów 21 dni; edu.cossw.pl strona 17
w szkołach pomaturalnych lub na studiach podyplomowych 14 dni w celu przygotowania się i złożenia egzaminu końcowego; w celu przygotowania się do złożenia egzaminów doktorskich i obrony rozprawy doktorskiej lub przygotowania się do kolokwium oraz wykładu habilitacyjnego 28 dni; w celu przygotowania się i złożenia egzaminu po zakończeniu aplikacji legislacyjnej 14 dni; w celu przygotowania się i złożenia egzaminu radcowskiego albo specjalizacji lekarskiej 30 dni. Funkcjonariuszowi, na jego pisemny wniosek, można udzielić urlopu bezpłatnego, jeżeli nie zakłóci to funkcjonowania służby w jednostce organizacyjnej. Okresu urlopu bezpłatnego nie wlicza się do okresu służby w Służbie Więziennej. Funkcjonariuszowi pełniącemu z wyboru funkcje w związku zawodowym przysługują urlopy bezpłatne na zasadach określonych w ustawie z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych. Urlopu wypoczynkowego i urlopu dodatkowego udziela się funkcjonariuszowi zgodnie z harmonogramem służby oraz rocznymi planami urlopów, biorąc pod uwagę wnioski funkcjonariuszy i konieczność zapewnienia normalnego funkcjonowania służby w jednostce organizacyjnej. Na wniosek funkcjonariusza urlop wypoczynkowy może być podzielony na części, z tym że co najmniej jedna część urlopu powinna obejmować nie mniej niż 14 kolejnych dni kalendarzowych. Funkcjonariusza można odwołać z urlopu wypoczynkowego, a także wstrzymać udzielenie mu urlopu wypoczynkowego w całości lub w części z ważnych względów służbowych. Termin urlopu wypoczynkowego może być przesunięty na uzasadniony wniosek funkcjonariusza. Odwołanie funkcjonariusza z urlopu wypoczynkowego albo wstrzymanie udzielenia mu urlopu wypoczynkowego wymaga formy pisemnej. Wniosek o przesunięcie terminu urlopu wypoczynkowego powinien zawierać, poza uzasadnieniem przyczyn tego przesunięcia, także wskazanie innego terminu do końca danego roku kalendarzowego, w którym urlop wypoczynkowy zostanie wykorzystany. Funkcjonariuszowi, który nie wykorzystał urlopu wypoczynkowego w danym roku kalendarzowym, urlopu tego należy udzielić w ciągu pierwszych 3 miesięcy następnego roku. Funkcjonariuszowi odwołanemu z urlopu wypoczynkowego lub któremu urlop ten został wstrzymany, przysługuje na jego pisemny wniosek zwrot poniesionych: opłat za pobyt w ośrodkach wczasowych, sanatoriach, kwaterach prywatnych lub za inne usługi związane z wypoczynkiem w czasie tego pobytu, niewykorzystane przez funkcjonariusza i członków jego rodziny, jeżeli organizator wypoczynku lub inny podmiot świadczący usługi w tym zakresie nie zwrócił wniesionych opłat; kosztów transportu funkcjonariusza oraz członków jego rodziny, jeżeli jego odwołanie z urlopu wypoczynkowego lub wstrzymanie spowodowało również ich powrót. edu.cossw.pl strona 18
W przypadku niewykorzystania przysługującego urlopu wypoczynkowego lub urlopu dodatkowego w całości lub w części z powodu rozwiązania lub wygaśnięcia stosunku służbowego funkcjonariuszowi przysługuje ekwiwalent pieniężny. Ekwiwalent pieniężny za 1 dzień niewykorzystanego urlopu wypoczynkowego lub dodatkowego ustala się w wysokości 1/21 miesięcznego uposażenia zasadniczego, wraz z dodatkami o charakterze stałym, należnego na ostatnio zajmowanym stanowisku służbowym. Funkcjonariuszom przysługują szczególne uprawnienia związane z rodzicielstwem określone w ustawie z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy. Rodzicom przysługuje prawo do 20 tygodni urlopu macierzyńskiego (w tym 14 zarezerwowanych tylko dla matki), 6 tygodni urlopu dodatkowego i 26 tygodni urlopu rodzicielskiego. Z dodatkowego oraz rodzicielskiego urlopu mogą korzystać na równych prawach ojciec i matka. Funkcjonariuszowi mężczyźnie przysługuje prawo do urlopu ojcowskiego. Może on z niego skorzystać do ukończenia przez dziecko 12 miesiąca życia. Od 1 stycznia 2012 roku wymiar tego urlopu wyniesie 2 tygodnie. Ponadto funkcjonariuszowi rodzicowi przysługuje urlop wychowawczy. Może on trwać maksymalnie 36 miesięcy, do czasu aż dziecko ukończy 5 lat. Urlop wychowawczy można podzielić na maksymalnie 5 części. Uprawnienie do urlopu wychowawczego przysługuje funkcjonariuszowi o łącznym stażu zatrudnienia co najmniej 6 miesięcy. Może on trwać maksymalnie 3 lata, do czasu aż dziecko ukończy 5 lat. Urlop wychowawczy można podzielić na maksymalnie 4 części. Uprawnienie do urlopu wychowawczego przysługuje funkcjonariuszowi o łącznym stażu zatrudnienia co najmniej 6 miesięcy. Zwolnienia od zajęć funkcjonariuszy Funkcjonariuszowi wychowującemu przynajmniej jedno dziecko w wieku do 14 lat przysługuje w ciągu roku kalendarzowego zwolnienie od pracy na 2 dni, z zachowaniem prawa do wynagrodzenia. Jeżeli oboje rodzice lub opiekunowie dziecka są zatrudnieni, z wyżej wymienionego uprawnienia może korzystać jedno z nich. Funkcjonariusz kobieta karmiąca dziecko piersią ma prawo do dwóch półgodzinnych przerw w pracy wliczanych do czasu pracy. Przerwy na karmienie mogą być udzielane łącznie. Funkcjonariuszowi przysługuje zwolnienie od zajęć służbowych na okres osobistego sprawowania opieki: edu.cossw.pl strona 19
nie dłuższy niż 60 dni w roku kalendarzowym, jeżeli opieka sprawowana jest nad zdrowym dzieckiem do lat 8 i chorym dzieckiem do lat 14, albo 14 dni w roku kalendarzowym, jeżeli opieka sprawowana jest nad dzieckiem w wieku ponad 14 lat lub innymi chorymi członkami rodziny. Dyrektor jednostki organizacyjnej jest obowiązany zwolnić funkcjonariusza na czas obejmujący: 2 dni w razie ślubu funkcjonariusza lub urodzenia się jego dziecka albo zgonu i pogrzebu małżonka funkcjonariusza lub jego dziecka, ojca, matki, ojczyma lub macochy, 1 dzień w razie ślubu dziecka funkcjonariusza albo zgonu i pogrzebu jego siostry, brata, teściowej, teścia, babki, dziadka, a także innej osoby pozostającej na utrzymaniu funkcjonariusza lub pod jego bezpośrednią opieką. Ponadto zwalnia się od zajęć służbowych: funkcjonariusza wezwanego do osobistego stawienia się przed organem właściwym w zakresie powszechnego obowiązku obrony, na czas niezbędny w celu załatwienia sprawy będącej przedmiotem wezwania, funkcjonariusza wezwanego do stawienia się przed organem administracji rządowej lub samorządu terytorialnego, sądu, prokuratury, policji albo organu prowadzącego postępowanie w sprawach o wykroczenia, funkcjonariusza wezwanego w celu wykonywania czynności biegłego w postępowaniu administracyjnym, karnym przygotowawczym, sądowym lub przed kolegium do spraw wykroczeń; łączny wymiar zwolnień z tego tytułu nie może przekraczać 6 dni w ciągu roku kalendarzowego, funkcjonariusza wezwanego do wzięcia udziału w posiedzeniu komisji pojednawczej w charakterze członka tej komisji, funkcjonariusza przeprowadzającego obowiązkowe badania lekarskie i szczepienia ochronne przewidziane przepisami o zwalczaniu chorób zakaźnych, o zwalczaniu gruźlicy oraz o zwalczaniu chorób wenerycznych, funkcjonariusza wezwanego w charakterze świadka w postępowaniu kontrolnym prowadzonym przez Najwyższą Izbę Kontroli, funkcjonariusza będącego krwiodawcą na czas oznaczony przez stację krwiodawstwa w celu oddania krwi bądź przeprowadzenia zaleconych przez stację krwiodawstwa okresowych badań lekarskich, jeżeli nie mogą one być wykonane w czasie wolnym od pracy, edu.cossw.pl strona 20
funkcjonariusza będącego członkiem ochotniczej straży pożarnej na czas niezbędny do uczestniczenia w działaniach ratowniczych i do wypoczynku koniecznego po ich zakończeniu, a także w wymiarze nie przekraczającym łącznie 6 dni w ciągu roku kalendarzowego na szkolenie pożarnicze, funkcjonariusza będącego ratownikiem Górskiego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego na czas niezbędny do uczestniczenia w akcji ratowniczej i do wypoczynku koniecznego po jej zakończeniu. Źródła prawa 1. Ustawa z dnia 9 kwietnia 2010 r. o Służbie Więziennej. 2. Ustawa z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy. 3. Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 15 maja 1996 r. w sprawie sposobu usprawiedliwiania nieobecności w pracy oraz udzielania pracownikom zwolnień od pracy. 4. Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 11 lutego 2011 r. w sprawie stanowisk służbowych oraz stopni funkcjonariuszy Służby Więziennej. 5. Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 27 stycznia 2011 r. w sprawie uposażenia zasadniczego funkcjonariuszy Służby Więziennej. 6. Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 24 stycznia 2011 r. w sprawie nagród i zapomóg dla funkcjonariuszy Służby Więziennej. 7. Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 29 grudnia 2010 r. w sprawie określania przełożonych właściwych do dokonywania potrąceń z uposażenia funkcjonariuszy Służby Więziennej oraz trybu postępowania w tych sprawach. 8. Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 13 stycznia 2011 r. w sprawie dodatków o charakterze stałym do uposażenia zasadniczego funkcjonariuszy Służby Więziennej. 9. Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 9 listopada 2010 r. w sprawie nagród jubileuszowych funkcjonariuszy Służby Więziennej. 10. Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 25 października 2010 r. w sprawie wielokrotności kwoty bazowej, stanowiącej przeciętne uposażenie funkcjonariuszy Służby Więziennej. 11. Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 18 października 2010 r. w sprawie odznaki Za zasługi w pracy penitencjarnej. edu.cossw.pl strona 21
12. Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 5 października 2010 r. w sprawie wyróżnień funkcjonariuszy Służby Więziennej. 13. Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 27 sierpnia 2010 r. w sprawie zwrotu kosztów przejazdu i wypłaty zryczałtowanego równoważnika pieniężnego funkcjonariuszom Służby Więziennej i członkom ich rodzin. 14. Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie ustalania okoliczności i przyczyn wypadków i chorób pozostających w związku z pełnieniem służby w Służbie Więziennej. 15. Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 30 lipca 2010 r. w sprawie rodzaju zadań zleconych, za które funkcjonariusz Służby Więziennej otrzymuje dodatkowe wynagrodzenie. 16. Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 11 sierpnia 2010 r. w sprawie wykazu chorób, z tytułu których funkcjonariuszowi Służby Więziennej przysługuje jednorazowe odszkodowanie. 17. Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 19 lipca 2010 r. w sprawie pomocy finansowej na kształcenie dzieci funkcjonariuszy Służby Więziennej, których śmierć nastąpiła w związku ze służbą. 18. Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 lipca 2010 r. w sprawie postępowania dotyczącego przyznawania odszkodowań i zwrotu kosztów zaopatrzenia w wyroby medyczne funkcjonariuszom Służby Więziennej. 19. Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 7 lipca 2010 r. w sprawie trybu wypłaty zasiłku pogrzebowego funkcjonariuszowi Służby Więziennej oraz rodzajów dokumentów wymaganych do jego wypłaty. 20. Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 2 lipca 2010 r. w sprawie warunków pokrywania kosztów pogrzebu funkcjonariusza Służby Więziennej. edu.cossw.pl strona 22