Ustawa o odnawialnych źródłach energii 1. Brak obowiązku zakupu energii z oze dla instalacji o mocy 500kw i większej Obowiązek zakupu przez sprzedawcę zobowiązanego energii elektrycznej wytworzonej w instalacji OZE [znajdującego się w systemie zielonych certyfikatów], będzie miał zastosowanie jedynie do instalacji innej niż mikroinstalacja o mocy mniejszej niż 500 kw oraz do instalacji OZE wykorzystujących biogaz rolniczy (bez ograniczenia mocy zainstalowanej dla tych instalacji, które produkowały energię przed wejściem w życie rozdziału 4). Zmiana w tym zakresie wejdzie w życie 1 stycznia 2018 r. 2. Możliwość powstawania nowych instalacji dedykowanego współspalania Umożliwia się powstawanie nowych jednostek dedykowanego współspalania ( DISW - co najmniej 15% [zamiast obecnych 20%] biomasy energetycznie i oddzielne linie podawania biomasy do kotła) w systemie PM OZE. DISW mogą wytwarzać energię z OZE bez ograniczenia do średniej z lat 2011-13 z pełną wartością zielonego certyfikatu (bez współczynnika korekcyjnego). Umożliwiono udział nowych instalacji dedykowanego współspalania w aukcjach (dodano cenę referencyjną dla tych instalacji). 3. Obowiązkowy udział biomasy lokalnej i zmiana delegacji do wydania rozporządzenia dot. Certyfikacji biomasy Wprowadza się pojęcie biomasy lokalnej (odpowiednik aktualnej biomasy agro ) minister rolnictwa w drodze rozporządzenie określi promień obszaru, z którego może być pozyskana taka biomasa, nie większy niż 300 km od jednostki wytwórczej. Minister Energii określi w drodze rozporządzenia minimalny udział biomasy lokalnej w łącznej masie biomasy spalanej w instalacjach spalania wielopaliwowego, dedykowanych instalacjach spalania wielopaliwowego, układach hybrydowych oraz dedykowanych instalacjach spalania biomasy. Minister Rolnictwa będzie mógł określić w drodze rozporządzenia rodzaje biomasy wykorzystywanej do wytworzenia energii w procesie spalania, z której będzie przysługiwało świadectwo pochodzenia, obowiązek zakupu energii albo prawo do pokrycia ujemnego salda w ramach aukcji.
4. Wydłużona ważność umów o przyłączenie morskich farm wiatrowych Wydłużany jest czas na wyprodukowanie pierwszej energii z morskiej farmy wiatrowej - 120 miesięcy od dnia zawarcia umowy o przyłączenie. W przypadku zawartych już umów o przyłączenie termin ten nie może być dłuższy niż 120 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy OZE. Umowy przyłączeniowe należy dostosować w ciągu 6 miesięcy od dnia wejścia w życie nowelizacji pod rygorem powstania prawa do ich wypowiedzenia. 5. Prosumenci saldowanie zamiast taryf gwarantowanych Wprowadza się definicję legalną prosumenta może nim zostać każdy odbiorca końcowy dokonujący zakupu energii elektrycznej na podstawie umowy kompleksowej. Prosument może wytwarzać energię elektryczną wyłącznie z odnawialnych źródeł energii w mikroinstalacji w celu jej zużycia na potrzeby własne, niezwiązane z wykonywaną działalnością gospodarczą. System taryf gwarantowanych został zastąpiony systemem swoistego net meteringu możliwość rozliczenia przez prosumenta energii pobranej z sieci energią wytworzoną w mikroinstalacji w stosunku: 1 0,8 = dla mikroinstalacji o mocy zainstalowanej nie większej niż 10kW; 1 0,7 = dla pozostałych mikroinstalacji. Prosumenci zostali zwolnieni z tych opłat dystrybucyjnych, których wysokość zależy od ilości energii pobranej przez prosumenta opłaty te są uiszczane przez sprzedawcę zobowiązanego. Ustawa nie przewiduje rekompensat dla sprzedawców zobowiązanych z tytułu rozliczeń z prosumentami koszty realizacji tego obowiązku mają być przez nich pokrywane z przychodów ze sprzedaży nadwyżki ilości energii elektrycznej wprowadzonej przez prosumenta do sieci wobec ilości energii pobranej. Obowiązek stosowania rozliczeń powstaje od daty wytworzenia po raz pierwszy energii elektrycznej z OZE i trwa przez okres kolejnych 15 lat, nie dłużej niż do dnia 31 grudnia 2035 r. 6. Przepisy dotyczące aukcji Prezes URE ogłasza pierwszą aukcję na sprzedaż energii w 2016 roku. W miejsce dotychczasowego podziału przewidującego oddzielne aukcje dla instalacji o mocy nie większej niż 1 MW oraz większej niż 1 MW, z uwzględnieniem określania przez Radę Ministrów maksymalnej ilości i wartości energii przewidzianej do wyprodukowania przez instalacje o
efektywności mniejszej niż 4000 MWh/MW/rok, proponuje się odrębne aukcje dla następujących klas instalacji OZE: o stopniu wykorzystania mocy zainstalowanej elektrycznej, łącznej bez względu na źródło pochodzenia, większym niż 3504 MWh/MW/rok; wykorzystujących do wytworzenia energii elektrycznej ulegającą biodegradacji część odpadów przemysłowych i komunalnych, pochodzenia roślinnego lub zwierzęcego, w tym odpadów z instalacji do przetwarzania odpadów oraz odpadów z uzdatniania wody i oczyszczania ścieków, w szczególności osadów ściekowych, zgodnie z przepisami o odpadach w zakresie kwalifikowania części energii odzyskanej z termicznego przekształcania odpadów; w których emisja CO2 jest nie większa niż 100 kg/mwh, o stopniu wykorzystania mocy zainstalowanej elektrycznej większym niż 3504 MWh/MW/rok; przez członków klastra energii; przez członków spółdzielni energetycznej; wykorzystujących wyłącznie biogaz rolniczy do wytwarzania energii elektrycznej; innych instalacji. Oddzielne aukcje przeprowadza się dla instalacji o mocy nie większej niż 1 MW oraz większej niż 1 MW w każdej z powyższych kategorii. Rada Ministrów określi w drodze rozporządzenia maksymalną ilość i wartość energii elektrycznej wytworzoną oddzielnie przez instalacje należące do powyższych klas, z uwzględnieniem podziału na instalacje do 1 MW oraz powyżej oraz kryteriów z art. 72 (instalacje istniejące-nowe zmodernizowane/niezmodernizowane). Wprowadza się instytucję aukcji interwencyjnej, przeprowadzaną w razie konieczności dokonania dodatkowej interwencji na rynku odnawialnych źródeł energii. Szczegółowe warunki jej przeprowadzenia (w tym technologie objęte taką aukcją) każdorazowo będą określane w odrębnym rozporządzeniu ministra energii. Zadania Operatora Rozliczeń Energii Odnawialnej S.A. (OREO S.A.) ma przejąć spółka Zarządca Rozliczeń S.A. Ma to umożliwiać pokrywanie ewentualnego deficytu środków na rachunku opłaty OZE, nadwyżką powstałą na rachunku opłaty przejściowej, co pozwoli uniknąć konieczności finansowania zewnętrznego. W aukcji będą mogli brać udział wytwórcy w instalacjach zlokalizowanych poza terytorium RP albo wyłączną strefą ekonomiczną. Warunkiem jest zawarcie między Polską a krajem lokalizacji instalacji odpowiedniej umowy międzynarodowej. Ilość i wartość energii możliwej do sprzedaży w drodze aukcji dla takich instalacji będzie wyznaczana przez ministra energii w drodze rozporządzenia. Nie może być większa niż 5% ilości energii elektrycznej sprzedanej łącznie w ramach aukcji w roku poprzedzającym okres objęty rozporządzeniem.
7. Okres sprzedaży energii kształtowany rozporządzeniem Projekt zakłada możliwość kształtowania okresu wsparcia w drodze rozporządzenia wydanego przez ministra właściwego do spraw energii. Do tej pory Ustawa o OZE przewiduje ustawowy, 15-letni okres wsparcia od momentu wytworzenia po raz pierwszy e.e. w instalacji OZE. Nowelizacja zakłada, że okres sprzedaży energii będzie określany przez ministra ds. energii, przy czym nie może być on dłuższy niż 15 lat. 8. Uczestnictwo w aukcjach hybrydowej instalacji oze Projekt wprowadza nową definicję tzw. hybrydowej instalacji OZE, która oznacza zespół co najmniej dwóch instalacji OZE różniących się charakterystyką dyspozycyjności wytwarzanej energii i tworzących w wyniku połączenia spójny elektroenergetycznie i obszarowo zestaw zapewniający odbiorcy stały dostęp do energii elektrycznej stosownie do wymagań jakościowych określonych w przepisach prawa energetycznego lub w umowie zawartej z odbiorcą. Z uzasadnienia do projektu oraz z przepisów określających ceny referencyjne dla poszczególnych źródeł OZE wynika, że hybrydowe instalacje OZE będą mogły brać udział w aukcjach, w koszykach do 1 MW i powyżej 1 MW (nie będzie odrębnego koszyka dla hybrydowych instalacji OZE). Prawdopodobnie możliwe będzie np. połączenie współspalania i EW w jednej hybrydowej instalacji OZE i wystartowanie w aukcji z taką hybrydową instalacją w koszyku dla instalacji wysokosprawnych. 9. Klaster energii Nowelizacja ustawy wprowadza pojęcie klastra energii, definiując je jako: cywilnoprawne porozumienie, w skład którego mogą wchodzić osoby fizyczne, osoby prawne, jednostki naukowe, instytuty badawcze lub jednostki samorządu terytorialnego, dotyczące wytwarzania i równoważenia zapotrzebowania, dystrybucji lub obrotu energią z odnawialnych źródeł energii lub z innych źródeł lub paliw, w ramach sieci dystrybucyjnej o napięciu znamionowym niższym niż 110 kv, na obszarze działania tego klastra nieprzekraczającym granic jednego powiatu. Klaster energii reprezentuje koordynator, którym jest powołana w tym celu spółdzielnia, stowarzyszenie, fundacja lub wskazany w porozumieniu cywilnoprawnym dowolny członek klastra energii. Wykonywanie działalności koncesjonowanej przez klaster odbywa się na podstawie koncesji wydanej koordynatorowi klastra energii. OSD jest zobowiązane zawrzeć z klastrem energii umowę dystrybucyjną.
Klaster jako taki nie ma osobowości prawnej. Forma prawna jego działalności jest dowolna - jest to umowa (np. spółka prawa cywilnego). Dla członków klastrów energii przewidziane są odrębne pule aukcyjne (odrębne koszyki aukcyjne). 10. Spółdzielnie energetyczne Poza klastrami energii nowelizacji wprowadza instytucję spółdzielni energetycznej, tj. spółdzielni w rozumieniu ustawy Prawo spółdzielcze, której przedmiotem działalności jest wytwarzanie: a) energii elektrycznej w instalacjach odnawialnego źródła energii o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej nie większej niż 10 MW lub b) biogazu w instalacjach odnawialnego źródła energii o rocznej wydajności nie większej niż 40 mln m3 lub c) ciepła w instalacjach odnawialnego źródła energii o łącznej mocy osiągalnej w skojarzeniu nie większej niż 30 MWt i równoważenie zapotrzebowania, dystrybucji lub obrotu energii elektrycznej, biogazu lub ciepła na potrzeby własne spółdzielni energetycznej i jej członków, przyłączonych do zdefiniowanej obszarowo sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej o napięciu niższym niż 110 kv lub dystrybucyjnej gazowej lub sieci ciepłowniczej, na obszarze gmin wiejskich lub miejsko-wiejskich w rozumieniu przepisów o statystyce publicznej. Dla członków spółdzielni przewidziane są odrębne pule aukcyjne (odrębne koszyki aukcyjne). 11. Preferencje dla biogazu rolniczego oraz zmiany w zasadach realizacji zielonego obowiązku Nowelizacja wprowadza zasadę wydawania świadectw pochodzenia oddzielnie dla energii elektrycznej wyprodukowanej z OZE w biogazowniach rolniczych oraz innych instalacjach OZE. 12. Nowa definicja instalacji odnawialnego źródła energii Z obecnej definicji instalacji OZE w Ustawie o OZE usuwa się element jednego miejsca przyłączenia. To sugeruje, że prawdopodobnie w jednym miejscu przyłączenia będą mogły być wyodrębnione dwie lub więcej instalacje OZE (np. dwie FW z tym samym miejscem przyłączenia). Po wprowadzenie tej zmiany być może nie byłoby więc konieczności tworzenia tzw. mini-osd w celu wydzielania mniejszych instalacji do aukcji. Zależeć to będzie jednak w dużej mierze od przyszłych interpretacji URE. Instalacja OZE będzie się też mogła składać z różnego rodzaju OZE (np. ogniwa fotowoltaiczne i EW w ramach jednej instalacji OZE).
13. Możliwa produkcja w 2016 r. I udział w aukcji Projekt przewiduje, że wytwórca energii, który wytworzył po raz pierwszy energię elektryczną w instalacji OZE po dniu wejścia w życie rozdziału 4 Ustawy o OZE (1 lipca 2016 r.) może sprzedawać tę energię do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem, że będzie ona w całości wprowadzana do sieci i sprzedawana na giełdzie towarowej lub na rynku organizowanym przez podmiot prowadzący na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej rynek regulowany. Naruszenie tego obowiązku skutkuje zakazem uczestniczenia w systemie wsparcia określonym ustawą. Wytwórca sprzedający energię do 31 grudnia 2016 r. będzie mógł również przystąpić do aukcji, jeśli złoży w odpowiednim terminie oświadczenie do Prezesa URE, i będzie mu w razie wygrania aukcji przysługiwać pełny okres wsparcia. 14. Obowiązek zakupu pm oze na rok 2017 Minister właściwy ds. energii zmieni (a nie jak dotychczas może obniżyć ) wielkość obowiązku zakupu ZC na rok 2017 w terminie do dnia 30 listopada 2016 r. 15. Zmiany w zakresie obowiązku zakupu ciepła z oze Nowelizacja zmienia art. 116, dotyczący obowiązku zakupu ciepła z OZE. Dotychczasowe szczegółowe postanowienia ustawy OZE dot. szczegółowych warunków realizacji tego obowiązku zostały uchylone. Jednocześnie ministrowi energii przyznano delegację do ich określenia w drodze rozporządzenia wykonawczego. W konsekwencji nie ma już wprost w ustawie zwolnienia z realizacji tego obowiązku, jeśli nie mniej niż 50% ciepła w skali roku kalendarzowego poprzedzającego rok złożenia oferty stanowi ciepło wytworzone z odnawialnych źródeł energii, z instalacji termicznego przekształcania odpadów, lub ciepło odpadowe z instalacji przemysłowych. Na mocy przepisu przejściowego zasady realizacji tego obowiązku do dnia 31 sierpnia określa ustawa (art. 188b) realizacja obowiązku nie może doprowadzić do wzrostu cen ciepła o więcej niż wskaźnik inflacji.
Ustawa o inwestycjach w zakresie elektrowni wiatrowych 1. Przepisy tej Ustawy nie dotyczą morskiej energetyki wiatrowej; 2. Przepisy tej Ustawy nie dotyczą mikroinstalacji czyli instalacji OZE (elektrowni wiatrowej) o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej do 40 kw; 3. Zmiana kwalifikacji elektrowni wiatrowej. Elektrownia wiatrowa w myśl definicji traktowana jest jako budowla w rozumieniu przepisów prawa budowlanego. Skutkiem tej zmiany będzie od 1 stycznia 2017 roku wzrost podstawy opodatkowania podatkiem od nieruchomości; 4. Lokalizacja nowej elektrowni wiatrowej następuje wyłącznie na podstawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (MPZP); 5. Odległość elektrowni od budynku mieszkalnego albo budynku o funkcji mieszanej, form ochrony przyrody, od leśnych kompleksów promocyjnych jest równa lub większa dziesięciokrotności wysokości elektrowni wiatrowej mierzonej od poziomu gruntu do najwyższego punktu budowli, wliczając elementy techniczne, w szczególności wirnik wraz z łopatami (całkowita wysokość elektrowni wiatrowej); 6. Odległość równa lub większa dziesięciokrotności wysokości elektrowni wiatrowej nie jest wymagana przy : - przebudowie, nadbudowie, rozbudowie, remoncie, montażu, odbudowie, budynku mieszkalnego lub o funkcji mieszanej; 7. W użytkowanych elektrowniach wiatrowych, niespełniających wymogu minimalnej odległości, dopuszcza się jedynie przeprowadzenie remontu oraz wykonywanie innych czynności niezbędnych do prawidłowego użytkowania elektrowni, z wyłączeniem działań prowadzących do zwiększenia parametrów użytkowych elektrowni lub zwiększenia jej oddziaływań na środowisko; 8. Pozwolenia na budowę elektrowni wiatrowej wydane przed dniem wejścia w życie Ustawy zachowują moc, o ile w ciągu 3 lat od dnia wejścia w życie niniejszej Ustawy wydana zostanie decyzja o pozwoleniu na użytkowanie; 9. Postępowania w przedmiocie wydania decyzji WZ, dotyczące elektrowni wiatrowych, wszczęte i niezakończone do dnia wejścia w życie Ustawy umarza się; 10. Decyzje WZ dotyczące elektrowni wiatrowych wydane przed dniem wejścia w życie Ustawy tracą moc, chyba że przed dniem wejścia w życie Ustawy wobec inwestycji nimi objętych wszczęto postępowanie o wydanie pozwolenia na budowę.