. Program Nauczania Zajęć Technicznych z Papieroplastyki w Gimnazjum Opracowała Barbara Turska-Paprzycka na podstawie zeszytu zajęć technicznych z papieroplastyki oraz programu nauczania Wydawnictwa OPERON Program zmodyfikowany przez Martę Chojnacką-Skoczek w części V. Treści programu i osiągnięcia szczegółowe uczniów I. Wprowadzenie Rozwój techniki w XX i XXI wieku jest bardzo dynamiczny i wkracza we wszystkie dziedziny życia człowieka, wiążąc się z nim w sposób nierozerwalny. Determinuje go tym samym do podejmowania aktywności w poznawaniu nowych technologii, urządzeń, maszyn, narzędzi oraz wykorzystania ich w życiu codziennym i praktycznym działaniu. Młodzież na trzecim etapie edukacyjnym posiada już podstawowy zasób wiedzy o otaczającym świecie i korzysta z najnowszych zdobyczy technicznych. Niewątpliwie ważne jest, aby wiedza ta została usystematyzowana i gruntowana oraz połączona z praktycznym działaniem, przez co na funkcjonowanie w życiu codziennym. Ważne jest również uświadomienie uczniom zagadnień etycznych związanych z wykorzystaniem zdobyczy techniki oraz ochroną środowiska naturalnego. II. Ogólne założenia programu Współczesna szkoła, wychodząc naprzeciw wymogom, jakie stawiane są przed współczesną młodzieżą, ma na celu przygotowanie jej do życia w cywilizacji technicznej. Ma uświadomić uczniowi własną preorientację zawodową, a tym samym przygotować do przyszłego zawodu. Rozporządzeniem MEN z dnia 23 grudnia 2008 r. w sprawie podstawy programowej wychowania przedszkolnego oraz kształcenia ogólnego w poszczególnych typach szkół wprowadzono zmiany w sposobie nauczania techniki. Treści nauczania poszerzono o elementy praktycznej działalności ucznia, a nazwa przedmiotu otrzymała brzmienie zajęcia techniczne. Zadaniem szkoły jest więc przygotowanie dla uczniów oferty zajęć edukacyjnych (tzw. modułów) dostosowanej do zainteresowań i oczekiwań uczniów. Niniejszy program został opracowany w oparciu o najnowszą podstawę programową zajęć technicznych. Może być realizowany w każdym gimnazjum w wymiarze 30 godzin w cyklu rocznym po 1 godziny w tygodniu. Uczeń powinien wybrać i zrealizować minimum dwa moduły z oferty szkoły. Program został opracowany w sposób, aby można zróżnicować ofertę edukacyjną skierowaną do uczniów i przeprowadzić ją z kilku zajęć tematycznych w formie dwóch zróżnicowanych modułów. Nauczyciel może również wybrać konkretny dział i wzbogacić go dodatkowo o zajęcia praktyczne, realizując jako odrębny moduł tematyczny. W programie uwzględniono wiadomości i umiejętności określone w standardach wymagań egzaminacyjnych z zakresu przedmiotów matematyczno-przyrodniczych. Standardy te są ustalane przez Centralną Komisję Egzaminacyjną i stanowią one podstawę przeprowadzania egzaminu gimnazjalnego. CKE ujmuje standardy w zakresie przedmiotów matematyczno-przyrodnicze w czterech obszarach: umiejętnego stosowania terminów, pojęć i procedur z zakresu przedmiotów matematyczno-przyrodniczych niezbędnych w praktyce życiowej i dalszym kształceniu; wyszukiwania i stosowania informacji; wskazywania i opisywania faktów, związków i zależności, w szczególności przyczynowoskutkowych, funkcjonalnych, przestrzennych i czasowych; stosowania zintegrowanej wiedzy i umiejętności do rozwiązywania problemów. W obszarach tych CKE wyróżniła szczegółowe standardy będące podstawą przeprowadzania egzaminu w ostatnim roku nauki w gimnazjum.
III. Cele edukacyjne 1. Cele ogólne Celem głównym przedmiotu zajęcia techniczne z papieroplastyki jest przygotowanie młodzieży gimnazjalnej do życia w cywilizacji technicznej. Odbywa się to poprzez realizację określonych treści nauczania. Zadaniem szkoły jest zorganizowanie uczniom takich warunków, aby mogli oni samodzielnie podejmować działania techniczne przy wykorzystaniu typowych metod stosowanych w podstawowych dziedzinach techniki, posługując się bezpiecznie narzędziami i przyrządami. 2. Cele szczegółowe Cele szczegółowe realizowane są w oparciu o podstawę programową poprzez: a) cele kształcenia Uczeń: - zna rodzaje pisma technicznego; - zna cechy pisma technicznego i je charakteryzuje; - podaje wielkości charakterystyczne dla pisma technicznego; rozróżnia pismo rodzaju A i B; zna i pisze wzory liter i cyfr; potrafi napisać tekst pismem technicznym; zna pojęcia papirus, papier, pergamin; omawia znaczenie w życiu codziennym; zna zastosowanie wyrobów papierniczych; charakteryzuje i rozróżnia podstawowe gatunki ; omawia etapy produkcji i surowce do jego produkcji; wymienia i charakteryzuje produkty i półprodukty powstałe podczas produkcji ; charakteryzuje podstawowe własności ; omawia i dokonuje podziału podstawowych gatunków ; określa jakość produktów papierowych; zna sposoby uszlachetniania ; zna narzędzia do obórki, sprawnie i prawidłowo się nimi posługuje; czyta i wykonuje dokumentację technologiczną; planuje pracę, opracowuje proces technologiczny; zna i stosuje różne techniki i formy papieroplastyki np.: orgiami, tea bags, iris folding, quilling, scrapbooking, modele z bibuły i serwetek, itp.; zna ozdoby z charakterystyczne dla swojego regionu; dba o staranność i dokładność wykonania prac; dba o środowisko naturalne. b) cele wychowania Uczeń:
ma świadomość odpowiedzialności za drugiego człowieka; przyjmuje postawę szacunku dla drugiego człowieka; jest dokładny, wytrwały i cierpliwy; kształtuje wyobraźnię przestrzenną, rozwija pomysłowość i twórcze działanie; dba o bezpieczeństwo swoje i innych; korzysta z narzędzi i przyborów zgodnie z ich przeznaczeniem; stosuje w sposób racjonalny zdobycze techniki ; szanuje cudzą własność; współdziała w grupie; kształtuje poczucie estetyki, wrażliwość; zna i rozumie znaczenie ochrony środowiska i wykorzystania surowców wtórnych; czuje się współodpowiedzialny za środowisko naturalne; prowadzi proekologiczny styl życia; kształtuje nawyki zdrowego trybu życia; potrafi określić swoje mocne i słabe strony; dokonuje wyborów zgodnych z powszechnie uznawanymi wartościami; zna i stosuje zasady bezpieczeństwa podczas działań praktycznych; zna i stosuje zasady ochrony przeciwpożarowej. IV. Podstawa programowa a program nauczania Podstawa programowa zajęć technicznych określona Rozporządzeniem MEN z dnia 23 grudnia 2008 r. w sprawie podstawy programowe wychowania przedszkolnego oraz kształcenia ogólnego w poszczególnych typach szkół określa Cele kształcenia wymagania ogólne, czyli: rozpoznawanie urządzeń technicznych i rozumienie zasad ich działania; opracowanie kompetencji rozwiązań typowych problemów technicznych oraz przykładowych rozwiązań konstrukcyjnych; planowanie pracy o różnym stopniu złożoności, przy różnych formach organizacyjnych pracy; bezpieczne posługiwanie się narzędziami i przyrządami. Niniejszy program nauczania został napisany w oparciu o zeszyt ćwiczeń pt.: Zajęcia papieroplastyczne autorstwa pani Ireny Kowalczyk wydanego przez wydawnictwo OPERON i jest on jest elementem zestawu edukacyjnego, w skład którego wchodzi: plan wynikowy, zeszyt ćwiczeń, który w znacznym stopniu ułatwia naukę przedmiotu. Zawarte w tych pozycjach propozycje kształcenia i bogata obudowa dydaktyczna pozwalają mieć nadzieję na spełnienie oczekiwań nauczycieli i uczniów. V. Treści programu i osiągnięcia szczegółowe uczniów
Zagadnienia Temat lekcji Liczba godzin Materiał nauczania Osiągnięcia szczegółowe ucznia Wiadomości Umiejętności Podstawowe Ponadpodstawowe Podstawowe Ponadpodstawowe Zasady bezpieczeństwa i higieny pracy na lekcjach techniki 1 2 3 4 5 6 7 8 Lekcja organizacyjna. Zasady bezpieczeństwa i pracy na lekcjach techniki. 1 - program nauczania przedmiotowy system oceniania regulamin pracowni apteczka i sprzęt przeciwpożarowy postępowanie w razie wypadku - zna PSO omawia regulamin pracowni - omawia wyposażenie apteczki i sprzęt przeciwpożarowy - stosuje się do regulaminu pracowni technicznej - udziela pierwszej pomocy Przygotowanie do zajęć papieroplastycznych Proces powstawania i jego produkcja, wykonanie czerpanego 2 - pojęcia: papirus, pergamin, papier - surowce do produkcji - proces powstawania - półprodukty i produkty powstałe przy produkcji - wykorzystanie surowców wtórnych - ochrona środowiska - omawia znaczenie dla człowieka - zna surowce do produkcji - omawia etapy produkcji na podstawie schematu - wymienia i charakteryzuje produkty i półprodukty powstałe podczas produkcji - zna sposoby wykorzystania surowców wtórnych - wymienia półprodukty i produkty powstałe przy produkcji - rozróżnia podstawowe gatunki - omawia sposoby wykorzystania surowców wtórnych - zna technologię wykonania czerpanego Papier, rodzaje, jego możliwości i wykorzystanie. Wykonanie planszy z różnymi rodzajami 1 - podstawowe własności - podstawowe gatunki - jakość produktów papierowych - zastosowanie - podział - formaty i ich podział - uszlachetnianie - charakteryzuje podstawowe własności - omawia podstawowe gatunki - opisuje i określa jakość produktów papierowych - zna formaty dostępne w sprzedaży - zna sposoby uszlachetniania - dokonuje podziału - rozróżnia podstawowe gatunki - określa gatunek - dokonuje podziału od formatu A0 do A6 Techniki i formy papieroplastyki. Narzędzia i materiały Wykonanie planszy z różnymi formatami 1 - pojęcie papieroplastyka - techniki: orgiami, tea bags, Iris folding, quilling, scrapbooking,, papier mache, papierowe kwiaty itp. - narzędzia i materiały do obróbki - omawia podstawowe narzędzia i materiały do obróbki - omawia sposoby wykonywania origami, papierowych kwiatów - zna ozdoby z charakterystyczne dla swojego regionu - zna narzędzia i materiały stosowanie w różnych technikach papieroplastycznych - omawia historię papieroplastyki i wymienia jej gatunki - dokonuje podziału narzędzi i materiałów do obróbki służące do : mierzenia, cięcia, łączenia, i ozdabiania - bezpiecznie posługuje się narzędziami i materiałami do obróbki - potrafi dobrać odpowiednią grubość, narzędzia i ozdoby do stosowanej techniki Pismo Pismo techniczne, wzory liter i cyfr 2 - wzory liter i cyfr - normy pisma technicznego - zna rodzaje pisma - zna cechy pisma technicznego i je charakteryzuje - zna wielkość pisma technicznego stosowane dla arkusza A4 - zna wzory liter i cyfr - rozróżnia pismo rodzaju A i B - pisze wzory liter i cyfr pismem prostym - potrafi napisać tekst pismem technicznym - pracuje starannie i dokładnie - podaje wielkości charakterystyczne dla pisma technicznego - pisze wzory liter i cyfr pismem pochyłym
Różne systemy pisma 1 - różne systemy pisma na świecie - pojęcia: czcionka, litera, znak drukarski - rozróżnia systemy pisma -zna narzędzia pisarskie - rozpoznaje nazwy czcionek drukarskich i komputerowych - rozróżnia i posługuje się różnymi narzędziami pisarskimi - posługuje się patykiem prawo i lewościętym, piórkiem i płaskim pędzlem Papier Wykonywanie brył geometrycznych z kartonu. 2 - wykorzystanie formy bryły geometrycznej w papieroplastyce - zna różne bryły geometrycznej - umie wykorzystać kształt brył geometrycznych do wykonania skomplikowanych form papierowych - potrafi wykonać siatkę dowolnej bryły geometrycznej - wykonuje kartonowy model bryły geometrycznej - wykonuje skomplikowane kompozycje złożone z wielu brył geometrycznych Formowanie, Ślimaki, żaby, owady... 2 - przestrzenne formowanie do wykonania obrazu - zna różne sposoby formowania (mięcie, nacinanie, składanie itp) - umie zastosować odpowiedni papier do potrzeb zadania - wykonuje pracę wymagającą uformowania przestrzennego - umiejętnie łączy różne sposoby formowania przestrzennego Sztuka składania origami Modele origami, żuraw, paw, bocian 2 - narzędzia i materiały do obróbki instrukcje składania żurawia, żaby, itp. - najważniejsze zasady origami doskonalenie umiejętności składania baz origami - zna narzędzia i materiały potrzebne do obróbki - charakteryzuje bazy potrzebne do wykonania poszczególnych modeli - wyjaśnia znaczenie symbolu żurawia, pawia, bociana - zna etapy wykonania skomplikowanych modeli origami - przygotowuje model origami według instrukcji - umie zastosować zasady origami przy składaniu baz - wykonuje skomplikowane modele origami Tea bags folding Wiatraki 2 - definicja tea bags foldind - technika składania papierowych kwadratów - przygotowanie modułów i sztuka ich łączenia - narzędzia i materiały do obróbki Iris folding Quilling Kartka świąteczna wykonana techniką Iris foldind Quilling papierowe paseczki portret z maską 2 - definicja Iris folding - szablony stosowane w technice Iris folding - wykorzystanie skrawków - proces powstawania irysowego szablonu - narzędzia i materiały do obróbki 2 - definicja quilling u - historia techniki papierowych paseczków - przyrządy do skręcania - techniki przygotowania papierowych pasków - techniki formowania wzorów - tablica szablon - narzędzia i materiały do obróbki - zna definicję tea bags folding - rozpoznaje elementy potrzebne do wykonania papierowego wiatraczka - wylicza materiały i narzędzia potrzebne do wykonania w/w modułów - zna definicję iris folding - wymienia elementy potrzebne do wykonania pracy wg szablonu - rozpoznaje szablony stosowane w technice iris folding - zna proces powstawania irysowego szablonu - zna definicję quilling u - zna zasadę formowania wzorów - wymienia materiały i przyrządy stosowane w technice papierowych pasków - streszcza historię metody quilling u - rozróżnia formowane wzory - omawia sposoby wykonania bardziej skomplikowanych modułów tea bags np. medaliony, rozety itp - uzasadnia potrzebę przechowywania i późniejszego wykorzystania skrawków - zna sposoby wykonania papierowych pasków - wymienia narzędzia ułatwiające skręcanie pasków - wykonuje kartkę ozdobioną wiatraczkiem techniką tea bags wg zamieszczonego schematu - przygotowuje wiatraczki różnej wielkości według instrukcji - bezpiecznie posługuje się narzędziami do obróbki - przygotowuje materiały potrzebne do wykonania kartki techniką iris folding - wykonuje wzory wg instrukcji techniką iris folding a następnie wykonuje przy ich pomocy kartki okolicznościowe - wykonuje wzory i łączy je ze sobą tworząc z nich kompozycję - wykonuje pracę według podanego schematu - projektuje własne ozdoby wykonane techniką tea bags folding np. rozetę czy medalion proponuje własny wzór na irisową kartkę - wykonuje przyrząd do skręcania papierków - projektuje własne wzory quillingowe
Różnorodność Pudełko niepudełko Kartaka niekartka 1 1 - zmiana funkcji przedmiotu - wykorzystuje dostępne materiały zmieniając ich przeznaczeniem - twórcze spojrzenie na przedmiot codziennego użytku - potrafi dostrzec potencjalne możliwości zastosowania w papieroplastyce przedmiotów codziennego użytku - wykonuje przedmiot o zmienionej funkcji - podaje twórcze rozwiązania Decoupage Muszla 2 - definicja - zasady tworzenia - materiały i narzędzia stosowanie w technice - style zdobienia - zna definicje - wymienia materiały i narzędzia stosowane w technice - zna metodę tworzenia - rozpoznaje produkty stosowane w technice - umiejętnie posługuje się materiałami do -projektuje własne wzory Scrapbooking Ozdabianie tekturowj teczki metodą scrapbookingu 2 - definicja scrapbooking u - zasady tworzenia wg map - materiały i narzędzia stosowanie w technice scrapbooking - style zdobienia - zna definicje scrapbooking u - wymienia materiały i narzędzia stosowane w metodzie scrapbooking - określa rozmieszczenie wg elementów wg mapki - zna metodę scrapbookig u komputerowego - rozpoznaje produkty spośród próbek stosowane w metodzie scrapbooking - przygotowuje mapę scrapa - wykonuje pracę według przygotowanej mapy - przygotowuje wieloelementowy strap - stosuje kalkomanię, suszone liście, nity taśmy, guziki i inne nowatorskie rozwiązania do zdobienia scrapów Papier mache Ptak kompozycja przestrzenna 2 - technologia papier mache - zasady tworzenia z papier mache - materiały i narzędzia stosowane w technice papier mache - style zdobienia - omawia podstawowe narzędzia i materiały do obróbki masy papierowej - omawia sposoby wykonywania przedmiotów z masy papierowej - zna proces tworzenia masy papierowej - zna narzędzia i materiały stosowanie w technice papier mache - wykonuje własne wzory z papier mache Papierowa wiklina Koszyczek na drobiazgi 2 -sposoby wytwarzania papierowej wikliny - zasady wyplatania z papierowej wilkiny - style zdobienia Papierowy Abstrakcja geometryczna 2 - definicja - sposoby tworzenia - materiały i narzędzia stosowane w technice razem 32h -omawia sposoby tworzenia z papierowej wikliny - zna narzędzia i materiały do wytwarzania papierowej wikliny - zna definicje - wymienia materiały i narzędzia stosowane w technice - zna proces powstawania papierowej wikliny - podaje różne rodzaje splotów - zna metodę tworzenia - rozpoznaje dzieła wykonane metodą - potrafi wyplatać podstawowe formy z papierowej wikliny - posługuje się narzędziami do wyplatania papierowej wikliny - umiejętnie posługuje się materiałami do wykonania - tworzy skomplikowane formy i sploty -projektuje własne obrazy VI. Procedury osiągania celów Aby uczniowie opanowali treści nauczania, niezbędne są następujące procedury: określenie znaczenia znaków BHP przy korzystaniu z narzędzi do obróbki ; analizowanie sytuacji mogących prowadzić do zagrożenia zdrowia i życia; udzielanie pierwszej pomocy; posługiwanie się pismem technicznym prostym i pochyłym; opisywanie zasad produkcji ;
określanie podstawowych własności i znaczenia w życiu codziennym; określanie roli techniki w procesie przemian historyczno - społecznych i kulturowych; określanie i porównanie różnych rodzajów ; bezpieczne posługiwanie się narzędziami do obróbki ; dobieranie materiałów i narzędzi do poszczególnych technik papieroplastyki; analizowanie i wyjaśnianie pojęć związanych z technikami papieroplastyki; wykonanie projektów własnych dotyczących różnych technik papieroplastycznych; posługiwanie się gotowymi schematami; dokonywanie zmian w gotowych instrukcjach poszczególnych modułów; zaplanowanie procesu wytwórczego przy wykonywaniu poszczególnych prac papieroplastycznych; przygotowanie miejsca pracy; wykonanie prac praktycznych; analizowanie i weryfikowanie swoich umiejętności. VII. Propozycje metod oceny ucznia Na początku roku szkolnego nauczyciel informuje uczniów o wymaganiach i kryteriach oceniania. Do sprawdzenia stopnia opanowania treści programowych, umiejętności i postaw najlepiej służą zadania praktyczne wykonywane przez uczniów. Nauczyciel zajęć technicznych powinien oceniać przede wszystkim zaangażowanie uczniów w działania na lekcjach, ich aktywność i chęć przyswojenia wiedzy. Zwracać powinno się uwagę na wyobraźnię i pomysłowość. Osiągnięcia uczniów (kontrola ustna i pisemna) sprawdzamy podczas zajęć, a nie podczas tzw. odpytywania uczniów na początku lekcji. Metody sprawdzania osiągnięć uczniów: test dydaktyczny; odpowiedź pisemna (np. wypełnianie lub uzupełnianie tabel, krzyżówek, luk w tekście); odpowiedź ustna (np. etapy produkcji, określenie właściwości na podstawie próbek, pismo techniczne-wielkość i szerokość liter i cyfr); zadanie rysunkowe (np. ćwiczenia rysunkowe w piśmie technicznym); wykorzystanie narzędzi i materiałów do papieroplastyki; realizacja poleceń w ćwiczeniach; zadanie praktyczne i wytwórcze (np. wykonanie kartek okolicznościowych z elementami quillingu, modeli origami, scrapbookingu, kwiatów z bibuły, itp.); obserwacja pracy uczniów (np. aktywność, zainteresowanie, pomoc koleżeńska, samokontrola i samoocena). W trakcie rozwiązywania różnego typu problemów, zadań technicznych należy zwrócić uwagę na: przestrzeganie przepisów BHP; odpowiednie zorganizowanie stanowiska pracy, przestrzeganie zasad organizacji pracy; posługiwanie się narzędziami do obróbki ;
umiejętność pracy zgodnie z instrukcją, schematem; umiejętność wyszukiwania odpowiednich danych; aktywność i kreatywność podczas wykonywania zadań; korzystanie z różnych źródeł informacji, w szczególności programów komputerowych i Internetu; oryginalność, estetykę i samodzielność rozwiązania poszczególnych zadań wytwórczych; umiejętność stosowania wiedzy w praktyce. Zasady oceniania: na lekcjach zajęć technicznych oceniane są wyżej wymienione obszary; ocena zależy od poziomu wymagań na dany stopień, sposobu rozwiązania, prezentacji rozwiązania, estetyki, systematyczności (wywiązanie się w terminie); uczeń ma obowiązek systematycznego i estetycznego prowadzenia zeszytu przedmiotowego, który również podlega ocenie; po długiej usprawiedliwionej nieobecności uczeń może być nieprzygotowany do lekcji; w ciągu półrocza uczeń ma prawo zgłoszenia jeden raz nieprzygotowania do lekcji, bez podania powodu; za zgłoszony przed lekcją brak zeszytu lub materiałów uczeń otrzymuje minusa; za niezgłoszony przed lekcją brak zeszytu lub materiałów uczeń otrzymuje ocenę niedostateczną; sprawdziany (testy) będą zapowiadane z dwutygodniowym wyprzedzeniem i oceniane do dwóch tygodni; czas trwania sprawdzianu (testu) wynosi 40 min; sprawdziany oceniane są na podstawie liczby uzyskanych punktów, według punktacji określonej w Wewnątrzszkolnym Systemie nauczania; prace pisemne z materiału bieżącego, obejmującego trzy ostatnie tematy lekcyjne, nie będą zapowiadane we wcześniejszym terminie; przy realizacji zadań oceniane będą: a. przedstawianie rozwiązań problemów w postaci planu działania, schematu; b. umiejętność zarządzania informacją; c. umiejętność korzystania z różnych źródeł informacji; d. przestrzeganie praw i zasad współżycia; e. umiejętność współpracy w grupie, dyscyplina pracy; każdy uczeń ma prawo do otrzymania dodatkowych ocen, które może uzyskać, biorąc udział w konkursach, wykonując i przygotowując referat na temat określony przez nauczyciela lub stworzy własny projekt pracy (po uzgodnieniu z nauczycielem); nieobecność na lekcji nie zwalnia ucznia od obowiązku sporządzenia zadania domowego oraz opanowania wiadomości i umiejętności. Aktywność na lekcjach oraz jej brak zostaną ocenione następująco: uczeń otrzymuje + z aktywności na lekcji za: właściwe i szybkie rozwiązanie bieżącego problemu; a. gotowość do wykonywania ćwiczeń i zadań zaleconych do wykonania w trakcie zajęć; b. podejmowanie merytorycznej dyskusji; c. szybkość i trafność spostrzeżeń trudnych do wykrycia; dodatkowe przygotowanie materiałów do lekcji; d. wykazanie się szczególnymi wiadomościami lub umiejętnościami; e. pomoc kolegom w przyswajaniu wiedzy i umiejętności technicznych; f. wykonanie pomocy do pracowni; g. inne; uczeń otrzymuje za brak aktywności na lekcji, gdy: a. zajmuje się na lekcji czynnościami nie związanymi z realizowanym tematem; b. wykazuje brak oczywistych umiejętności; c. niszczy prace kolegów; d. nie przestrzega regulaminu pracowni; e. Inne; sposób przeliczenia + i na oceny: bdb za +, +, +, + db za +, +, +, dst za +, +,, dop za +,,, ndst za,,, Ocena uczniów z zaleceniami PPP: nauczyciel obniża wymagania w zakresie wiedzy i umiejętności w stosunku do ucznia, u którego stwierdzono deficyty rozwojowe i choroby uniemożliwiające sprostanie wymaganiom programowym, potwierdzone orzeczeniem Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej lub opinią
lekarza specjalisty; w ocenianiu uczniów z dysfunkcjami uwzględnione zostają zalecenia poradni: wydłużenie czasu wykonywania ćwiczeń praktycznych; możliwość rozbicia ćwiczeń złożonych na prostsze i ocenienie ich wykonania etapami; konieczność odczytania poleceń otrzymywanych przez innych uczniów w formie pisemnej; branie pod uwagę poprawności merytorycznej wykonanego ćwiczenia, a nie jego walorów estetycznych; możliwość (za zgodą ucznia) zamiany pracy pisemnej na odpowiedź ustną (praca klasowa lub sprawdzian); podczas odpowiedzi ustnych zadawanie większej ilości prostych pytań zamiast jednego złożonego; obniżenie wymagań dotyczących estetyki zeszytu przedmiotowego; możliwość udzielenia pomocy w przygotowaniu pracy dodatkowej. VII. Przewidywane osiągnięcia uczniów na poszczególne oceny. Ocenę celującą uczeń otrzymuje, gdy: biegle posługuje się zdobytymi wiadomościami i umiejętnościami w sytuacjach praktycznych oraz wiedzą znacznie wykracza poza program nauczania; osiąga sukcesy w konkursach przedmiotowych; systematycznie korzysta z wielu źródeł informacji; twórczo rozwija własne uzdolnienia; śledzi najnowsze osiągnięcia nauki i techniki; swoje uzdolnienia racjonalnie wykorzystuje na każdych zajęciach; stosuje rozwiązania nietypowe; biegle i właściwie posługuje się urządzeniami w najbliższym otoczeniu; wykonuje dokumentację ciekawych rozwiązań technicznych. Ocenę bardzo dobrą uczeń otrzymuje, gdy: opanował pełny zakres wiedzy określonej w programie nauczania; rozwiązuje samodzielnie problemy teoretyczne; prezentuje wzorowe cechy i postawy podczas zajęć; potrafi współdziałać w grupie podczas realizacji zadań zespołowych; ambitnie realizuje zadania indywidualne; bardzo chętnie i często prezentuje swoje zainteresowania techniczne; jest świadomy zasad bhp podczas pracy; poprawnie rozpoznaje materiały, określa ich cechy; sprawnie posługuje się narzędziami i przyborami; cechuje się systematycznością, konsekwencją działania; systematycznie korzysta z różnych źródeł informacji; systematycznie, poprawnie i estetycznie prowadzi dokumentację;
właściwie posługuje się urządzeniami w najbliższym otoczeniu; bierze udział w konkursach przedmiotowych. Ocenę dobrą uczeń otrzymuje, gdy: nie opanował w pełni zakresu wiedzy określonej w programie nauczania; rozwiązuje samodzielnie zadania teoretyczne; wykorzystuje czas zaplanowany przez nauczyciela; sporadycznie prezentuje swoje zainteresowania techniczne; zna i stosuje zasady bhp; poprawnie rozpoznaje materiały, określa ich cechy; poprawnie posługuje się narzędziami i przyborami; właściwie posługuje się urządzeniami w najbliższym otoczeniu; czasami korzysta z różnych źródeł informacji; systematycznie i poprawnie prowadzi dokumentację. Ocenę dostateczną uczeń otrzymuje, gdy: opanował minimum zakresu wiedzy określonej w programie nauczania; rozwiązuje zadania o średnim stopniu trudności; poprawnie posługuje się przyrządami i narzędziami; poprawnie rozpoznaje materiały, określa ich podstawowe cechy; stosuje zasady organizacji i bezpieczeństwa pracy; mało efektywnie wykorzystuje czas pracy; rzadko korzysta z różnych źródeł informacji; systematycznie prowadzi dokumentacje, jednak nie zawsze poprawnie. Ocenę dopuszczającą uczeń otrzymuje, gdy: ma braki w opanowaniu minimum wiedzy określonej w programie nauczania; rozwiązuje zadania o niewielkim stopniu trudności; posługuje się prostymi przyrządami i narzędziami; w nieznacznym stopniu potrafi posługiwać się urządzeniami z najbliższego otoczenia; posługuje się urządzeniami w najbliższym otoczeniu; wykazuje trudności w organizowaniu pracy, wymaga kierowania; nie korzysta z żadnych źródeł informacji; prowadzi dokumentację niesystematycznie i niestarannie. Ocenę niedostateczną uczeń otrzymuje, gdy: nie opanował minimum wiedzy określonej w programie nauczania; nie jest w stanie rozwiązać podstawowych zadań; nieumiejętnie używa prostych narzędzi i przyborów; posługuje się niektórymi urządzeniami w najbliższym otoczeniu;
nie potrafi organizować pracy; jest niesamodzielny; nie korzysta z żadnych źródeł informacji; nie prowadzi dokumentacji. Ważną rzeczą podczas realizacji programu zajęć technicznych jest rozbudzenie u uczniów zainteresowania techniką, twórczej aktywności oraz umiejętności rozwiązywania problemów technicznych. Niewątpliwie zajęcia techniczne w znacznej mierze przyczyniają się do określenia przez ucznia mocnych i słabych stron oraz wyboru dalszej drogi kształcenia, a co za tym idzie przyszłego zawodu