Program Nauczania Zajęd Technicznych z Papieroplastyki w Gimnazjum

Transkrypt

1 Program Nauczania Zajęd Technicznych z Papieroplastyki w Gimnazjum Opracowała Barbara Turska-Paprzycka na podstawie zeszytu zajęd technicznych z papieroplastyki oraz programu nauczania Wydawnictwa OPERON W opracowaniu wykorzystano materiały pochodzące z programu nauczania pt.: Zajęcia techniczne, autor Urszula Białka, Wydawnictwo Operon.

2 I. Wprowadzenie Rozwój techniki w XX i XXI wieku jest bardzo dynamiczny i wkracza we wszystkie dziedziny życia człowieka, wiążąc się z nim w sposób nierozerwalny. Determinuje go tym samym do podejmowania aktywności w poznawaniu nowych technologii, urządzeń, maszyn, narzędzi oraz wykorzystania ich w życiu codziennym i praktycznym działaniu. Młodzież na trzecim etapie edukacyjnym posiada już podstawowy zasób wiedzy o otaczającym świecie i korzysta z najnowszych zdobyczy technicznych. Niewątpliwie ważne jest, aby wiedza ta została usystematyzowana i gruntowana oraz połączona z praktycznym działaniem, przez co na funkcjonowanie w życiu codziennym. Ważne jest również uświadomienie uczniom zagadnień etycznych związanych z wykorzystaniem zdobyczy techniki oraz ochroną środowiska naturalnego. II. Ogólne założenia programu Współczesna szkoła, wychodząc naprzeciw wymogom, jakie stawiane są przed współczesną młodzieżą, ma na celu przygotowanie jej do życia w cywilizacji technicznej. Ma uświadomić uczniowi własną proorientację zawodową, a tym samym przygotować do przyszłego zawodu. Rozporządzeniem MEN z dnia 23 grudnia 2008 r. w sprawie podstawy programowej wychowania przedszkolnego oraz kształcenia ogólnego w poszczególnych typach szkół wprowadzono zmiany w sposobie nauczania techniki. Treści nauczania poszerzono o elementy praktycznej działalności ucznia, a nazwa przedmiotu otrzymała brzmienie zajęcia techniczne. Zadaniem szkoły jest więc przygotowanie dla uczniów oferty zajęć edukacyjnych (tzw. modułów) dostosowanej do zainteresowań i oczekiwań uczniów. Niniejszy program został opracowany w oparciu o najnowszą podstawę programową zajęć technicznych. Może być realizowany w każdym gimnazjum w wymiarze 30 godzin w cyklu rocznym po godziny w tygodniu. Uczeń powinien wybrać i zrealizować minimum dwa moduły z oferty szkoły. Program został opracowany w sposób, aby można zróżnicować ofertę edukacyjną skierowaną do uczniów i przeprowadzić ją z kilku zajęć tematycznych w formie dwóch zróżnicowanych modułów. Nauczyciel może również wybrać konkretny dział i wzbogacić go dodatkowo o zajęcia praktyczne, realizując jako odrębny moduł tematyczny. W programie uwzględniono wiadomości i umiejętności określone w standardach

3 wymagań egzaminacyjnych z zakresu przedmiotów matematyczno-przyrodniczych. Standardy te są ustalane przez Centralną Komisję Egzaminacyjną i stanowią one podstawę przeprowadzania egzaminu gimnazjalnego. CKE ujmuje standardy w zakresie przedmiotów matematyczno-przyrodnicze w czterech obszarach: umiejętnego stosowania terminów, pojęć i procedur z zakresu przedmiotów matematyczno-przyrodniczych niezbędnych w praktyce życiowej i dalszym kształceniu; wyszukiwania i stosowania informacji; wskazywania i opisywania faktów, związków i zależności, w szczególności przyczynowo-skutkowych, funkcjonalnych, przestrzennych i czasowych; stosowania zintegrowanej wiedzy i umiejętności do rozwiązywania problemów. W obszarach tych CKE wyróżniła szczegółowe standardy będące podstawą przeprowadzania egzaminu w ostatnim roku nauki w gimnazjum. III. Cele edukacyjne. Cele ogólne Celem głównym przedmiotu zajęcia techniczne z papieroplastyki jest przygotowanie młodzieży gimnazjalnej do życia w cywilizacji technicznej. Odbywa się to poprzez realizację określonych treści nauczania. Zadaniem szkoły jest zorganizowanie uczniom takich warunków, aby mogli oni samodzielnie podejmować działania techniczne przy wykorzystaniu typowych metod stosowanych w podstawowych dziedzinach techniki, posługując się bezpiecznie narzędziami i przyrządami. 2. Cele szczegółowe Cele szczegółowe realizowane są w oparciu o podstawę programową poprzez: a) cele kształcenia Uczeń: zna rodzaje pisma technicznego; zna cechy pisma technicznego i je charakteryzuje; podaje wielkości charakterystyczne dla pisma technicznego; 2

4 rozróżnia pismo rodzaju A i B; zna i pisze wzory liter i cyfr; potrafi napisać tekst pismem technicznym; zna pojęcia papirus, papier, pergamin; omawia znaczenie papieru w życiu codziennym; zna zastosowanie wyrobów papierniczych; charakteryzuje i rozróżnia podstawowe gatunki papieru; omawia etapy produkcji papieru i surowce do jego produkcji; wymienia i charakteryzuje produkty i półprodukty powstałe podczas produkcji papieru; charakteryzuje podstawowe własności papieru; omawia i dokonuje podziału podstawowych gatunków papieru; określa jakość produktów papierowych; zna sposoby uszlachetniania papieru; zna narzędzia do obórki papieru, sprawnie i prawidłowo się nimi posługuje; czyta i wykonuje dokumentację technologiczną; planuje pracę, opracowuje proces technologiczny; zna i stosuje różne techniki i formy papieroplastyki np.: orgiami, tea bags, iris folding, quilling, scrapbooking, modele z bibuły i serwetek, itp.; zna ozdoby z papieru charakterystyczne dla swojego regionu; dba o staranność i dokładność wykonania prac; dba o środowisko naturalne. b) cele wychowania Uczeń: ma świadomość odpowiedzialności za drugiego człowieka; przyjmuje postawę szacunku dla drugiego człowieka; jest dokładny, wytrwały i cierpliwy; kształtuje wyobraźnię przestrzenną, rozwija pomysłowość i twórcze działanie; dba o bezpieczeństwo swoje i innych; korzysta z narzędzi i przyborów zgodnie z ich przeznaczeniem; stosuje w sposób racjonalny zdobycze techniki ; 3

5 szanuje cudzą własność; współdziała w grupie; kształtuje poczucie estetyki, wrażliwość; zna i rozumie znaczenie ochrony środowiska i wykorzystania surowców wtórnych; czuje się współodpowiedzialny za środowisko naturalne; prowadzi proekologiczny styl życia; kształtuje nawyki zdrowego trybu życia; potrafi określić swoje mocne i słabe strony; dokonuje wyborów zgodnych z powszechnie uznawanymi wartościami; zna i stosuje zasady bezpieczeństwa podczas działań praktycznych; zna i stosuje zasady ochrony przeciwpożarowej. IV. Podstawa programowa a program nauczania Podstawa programowa zajęć technicznych określona Rozporządzeniem MEN z dnia 23 grudnia 2008 r. w sprawie podstawy programowe wychowania przedszkolnego oraz kształcenia ogólnego w poszczególnych typach szkół określa Cele kształcenia wymagania ogólne, czyli: rozpoznawanie urządzeń technicznych i rozumienie zasad ich działania; opracowanie kompetencji rozwiązań typowych problemów technicznych oraz przykładowych rozwiązań konstrukcyjnych; planowanie pracy o różnym stopniu złożoności, przy różnych formach organizacyjnych pracy; bezpieczne posługiwanie się narzędziami i przyrządami. Niniejszy program nauczania został napisany w oparciu o zeszyt ćwiczeń pt.: Zajęcia papieroplastyczne autorstwa pani Ireny Kowalczyk wydanego przez wydawnictwo OPERON i jest on jest elementem zestawu edukacyjnego, w skład którego wchodzi: plan wynikowy, zeszyt ćwiczeń, który w znacznym stopniu ułatwia naukę przedmiotu. Zawarte w tych pozycjach propozycje kształcenia i bogata obudowa dydaktyczna pozwalają mieć nadzieję na spełnienie oczekiwań nauczycieli i uczniów. 4

6 V. Treści programu i osiągnięcia szczegółowe uczniów Osiągnięcia szczegółowe ucznia Dział podręcznika Temat lekcji Liczba godzin Materiał nauczania Wiadomości Umiejętności Podstawowe Ponadpodstawowe Podstawowe Ponadpodstawowe Uczeń: Zasady bezpieczeństwa i higieny pracy na lekcjach techniki Lekcja organizacyjna. Zasady bezpieczeństwa i pracy na lekcjach techniki. program nauczania przedmiotowy system oceniania regulamin pracowni apteczka i sprzęt przeciwpożarowy postępowanie w razie wypadku zna PSO omawia regulamin pracowni omawia wyposażenie apteczki i sprzęt przeciwpożarowy stosuje się do regulaminu pracowni technicznej udziela pierwszej pomocy 2. Pismo techniczne Pismo techniczne pisane zgodnie z Polską Normą. Wzory liter i cyfr w piśmie technicznym. Pismo techniczne proste i pochyłećwiczenia. wzory liter i cyfr normalizacja pisma (PN) zna rodzaje pisma zna cechy pisma technicznego i je charakteryzuje zna wielkość pisma technicznego stosowane dla arkusza A4 zna wzory liter i cyfr rozróżnia pismo rodzaju A i B pisze wzory liter i cyfr pismem prostym potrafi napisać tekst pismem technicznym pracuje starannie i dokładnie podaje wielkości charakterystyczne dla pisma technicznego pisze wzory liter i cyfr pismem pochyłym 3. Przygotowanie do zajęć papieroplastycznych Proces powstawania papieru i jego produkcja pojęcia: papirus, pergamin, papier surowce do produkcji papieru proces powstawania papieru półprodukty i produkty powstałe przy produkcji papieru wykorzystanie surowców wtórnych ochrona środowiska omawia znaczenie papieru dla człowieka zna surowce do produkcji papieru omawia etapy produkcji papieru na podstawie schematu wymienia i charakteryzuje produkty i półprodukty powstałe podczas produkcji papieru zna sposoby wykorzystania surowców wtórnych wymienia półprodukty i produkty powstałe przy produkcji papieru rozróżnia podstawowe gatunki papieru omawia sposoby wykorzystania surowców wtórnych 5

7 Papier, rodzaje, jego możliwości i wykorzystanie. Techniki i formy papieroplastyki. Narzędzia i materiały podstawowe własności papieru podstawowe gatunki papieru jakość produktów papierowych zastosowanie papieru podział papieru formaty papieru i ich podział uszlachetnianie papieru pojęcie papieroplastyka techniki: orgiami, tea bags, Iris folding, quilling, scrapbooking, decoupage, papierowe kwiaty itp. charakteryzuje podstawowe własności papieru omawia podstawowe gatunki papieru opisuje i określa jakość produktów papierowych zna formaty papieru dostępne w sprzedaży omawia podstawowe narzędzia i materiały do obróbki papieru omawia sposoby wykonywania origami, papierowych kwiatów zna ozdoby z papieru charakterystyczne dla swojego regionu zna sposoby uszlachetniania papieru zna narzędzia i materiały stosowanie w różnych technikach papieroplastycznych omawia historię papieroplastyki i wymienia jej gatunki dokonuje podziału papieru rozróżnia podstawowe gatunki papieru dokonuje podziału narzędzi i materiałów do obróbki papieru służące do : mierzenia, cięcia, łączenia, i ozdabiania bezpiecznie posługuje się narzędziami i materiałami do obróbki papieru określa gatunek papieru dokonuje podziału papieru od formatu A0 do A6 potrafi dobrać odpowiednią grubość papieru, narzędzia i ozdoby do stosowanej techniki 4. Sztuka składania papieru - origami Podstawowe bazy origami Ozdobna kartka okolicznościowa - składaczek najważniejsze zasady orgiami baza latawiec baza szafa baza koperta baza wiatrak baza trójkąt baza kwadrat baza ryba zasady składania bazy kwadrat doskonalenie umiejętności składania baz origami rozróżnia podstawowe bazy kwadratowe orgiami (potrafi je nazwać) rozumie najważniejsze zasady origami rozpoznaje bazę kwadrat wymienia elementy potrzebne do wykonania składaczka zna narzędzia i materiały potrzebne do obróbki papieru rozpoznaje bazy orgiami wykonane z kółek i trójkątów wykonuje bazy latawca, szafy, ryby, koperty, trójkąta i kwadratu umie zastosować zasady origami przy składaniu baz przygotowuje kartkę składaczek według instrukcji umie zastosować zasady origami przy składaniu baz potrafi wykonać bazę wiatraka wykonuje kartkę składaczek, którą można zawiązać na sznurek lub wstążkę 6

8 5. Tea bags folding Modele origami Kółka, trójkąty i kwadraty w origami Album harmonijkowyzastosowanie wielu modułów Kartka wykonana techniką tea bags. Wianki i gwiazdki wykonane technika tea bags 2 3 instrukcje składania żurawia, żaby, itp. najważniejsze zasady origami doskonalenie umiejętności składania baz origami modele płaskie i przestrzenne tworzone z kółek, trójkątów i kwadratów najważniejsze zasady origami doskonalenie umiejętności wykorzystania origami wykorzystanie bazy wiatrak najważniejsze zasady origami doskonalenie umiejętności wykorzystania origami definicja tea bags foldind technika składania papierowych kwadratów przygotowanie modułów i sztuka ich łączenia zna narzędzia i materiały potrzebne do obróbki papieru charakteryzuje bazy potrzebne do wykonania poszczególnych modeli wymienia elementy potrzebne do wykonania wybranego obrazka przestrzennego zna narzędzia i materiały potrzebne do obróbki papieru zna bazę wiatrak rozpoznaje materiały potrzebne do wykonania albumu zna narzędzia potrzebne do obórki papieru zna definicję tea bags folding rozpoznaje elementy potrzebne do wykonania papierowego kwiatu, gwiazdki i wianka wylicza materiały i narzędzia potrzebne do wykonania w/w modułów wyjaśnia znaczenie symbolu żurawia i żaby zna etapy wykonania skomplikowanych modeli origami zna etapy wykonania skomplikowanych modeli przestrzennych zna definicję kirinami podaje różnice pomiędzy kirinami i origami omawia sposoby wykonania bardziej skomplikowanych modułów tea bags np. medaliony, rozety itp przygotowuje dwa modele origami według instrukcji umie zastosować zasady origami przy składaniu baz przygotowuje dwa obrazki przestrzenne według schematu umie zastosować zasady origami przygotowuje materiały potrzebne do wykonania albumu harmonijkowego wykonuje album według zamieszczonej instrukcji wykonuje kartkę ozdobioną kwiatem techniką tea bags wg zamieszczonego schematu przygotowuje wianki i gwiazdki różnej wielkości według instrukcji bezpiecznie posługuje się narzędziami do obróbki papieru wykonuje skomplikowane modele origami projektuje własne obrazy przestrzenne z kółek, trójkątów i kwadratów wykonuje album lub inny model za pomoce techniki kirinami projektuje własne ozdoby wykonane techniką tea bags folding np. rozetę czy medalion 7

9 6. Iris folding czyli tęczowe składanki 7. Ozdoby wykonane metodą Quilling 8. Kwiaty z bibuły 9. Scrapbooking Kartka Walentynowa wykonana techniką Iris foldind Quilling - papierowe paseczki. Zasady formowania wzorów. Kartka okolicznościowa ozdobiona techniką quilling (zamiast kartki można wykonać pudełko, pisankę, bombkę itp.) Modele z serwetki i bibuły Ozdabianie zdjęć metodą scrapbookingu 3 2 lub suma 29 definicja Iris folding szablony stosowane w technice Iris folding np. plac iris i trójkąt iris wykorzystanie skrawków papieru proces powstawania irysowego szablonu definicja quilling u historia techniki papierowych paseczków przyrządy do skręcania papieru techniki przygotowania papierowych pasków techniki formowania wzorów tablica szablon bibuła gładka, karbowana, serwetki papierowe techniki wykonywania kwiatów z bibuły i serwetek definicja scrapbooking u zasady tworzenia wg map materiały i narzędzia stosowanie w technice scrapbooking style zdobienia zna definicję iris folding wymienia elementy potrzebne do wykonania pracy wg szablonu rozpoznaje szablony stosowane w technice iris folding zna proces powstawania irysowego szablonu zna definicję quilling u zna zasadę formowania wzorów wymienia materiały i przyrządy stosowane w technice papierowych pasków streszcza historię metody quilling u rozróżnia formowane wzory zna przynajmniej dwie techniki wykonywania kwiatów z bibuły wymienia materiały i narzędzia potrzebne do wykonania kwiatów wymienia rodzaje bibuł i serwetek zna definicje scrapbooking u wymienia materiały i narzędzia stosowane w metodzie scrapbooking określa rozmieszczenie wg elementów wg mapki uzasadnia potrzebę przechowywania i późniejszego wykorzystania skrawków papieru zna sposoby wykonania papierowych pasków wymienia narzędzia ułatwiające skręcanie pasków wymienia inne bibuły np. krepinę zna metodę scrapbookig u komputerowego rozpoznaje produkty spośród próbek stosowane w metodzie scrapbooking przygotowuje materiały potrzebne do wykonania kartki techniką iris folding wykonuje dwa wzory wg instrukcji techniką iris folding a następnie wykonuje przy ich pomocy kartki okolicznościowe wykonuje wzory serca, kółka, kwadratu, trójkąta i łzy łączy ze sobą powstałe wzory i tworzyć z nich kompozycję wykonuje kartkę okolicznościową (pisankę, bombkę) według podanego schematu wykonuje bukiecik róż z serwetek wg schematu przygotowuje bukiet astrów z bibuły gładkiej przygotowuje mapę scrapa wykonuje pracę według przygotowanej pracy proponuje własny wzór na irisową kartkę wykonuje przyrząd do skręcania papierków projektuje własne wzory quillingowe przygotowuje bardziej skomplikowane motywy kwiatowe np. gałązkę z magnoliami stosuje w swoich pracach krepinę przygotowuje wieloelementowy strap (np. tablo klasy) stosuje kalkomanię, suszone liście, nity taśmy, guziki i inne nowatorskie rozwiązania do zdobienia scrapów godzina pozostaje do dyspozycji nauczyciela. 8

10 VI. Procedury osiągania celów Aby uczniowie opanowali treści nauczania, niezbędne są następujące procedury: określenie znaczenia znaków BHP przy korzystaniu z narzędzi do obróbki papieru; analizowanie sytuacji mogących prowadzić do zagrożenia zdrowia i życia; udzielanie pierwszej pomocy; posługiwanie się pismem technicznym prostym i pochyłym; opisywanie zasad produkcji papieru; określanie podstawowych własności papieru i znaczenia papieru w życiu codziennym; określanie roli techniki w procesie przemian historyczno-społecznych i kulturowych; określanie i porównanie różnych rodzajów papieru; bezpieczne posługiwanie się narzędziami do obróbki papieru; dobieranie materiałów i narzędzi do poszczególnych technik papieroplastyki; analizowanie i wyjaśnianie pojęć związanych z technikami papieroplastyki; wykonanie projektów własnych dotyczących różnych technik papieroplastycznych; posługiwanie się gotowymi schematami; dokonywanie zmian w gotowych instrukcjach poszczególnych modułów; zaplanowanie procesu wytwórczego przy wykonywaniu poszczególnych prac papieroplastycznych; przygotowanie miejsca pracy; wykonanie prac praktycznych; analizowanie i weryfikowanie swoich umiejętności. VII. Propozycje metod oceny ucznia Na początku roku szkolnego nauczyciel informuje uczniów o wymaganiach i kryteriach oceniania. Do sprawdzenia stopnia opanowania treści programowych, umiejętności i postaw najlepiej służą zadania praktyczne wykonywane przez uczniów. Nauczyciel zajęć technicznych powinien oceniać przede wszystkim zaangażowanie uczniów w działania na lekcjach, ich aktywność i chęć przyswojenia wiedzy. Zwracać powinno się uwagę na wyobraźnię i pomysłowość. Osiągnięcia uczniów (kontrola ustna i pisemna) sprawdzamy podczas zajęć, a nie podczas tzw. odpytywania uczniów na początku lekcji. 9

11 Metody sprawdzania osiągnięd uczniów: test dydaktyczny; odpowiedź pisemna (np. wypełnianie lub uzupełnianie tabel, krzyżówek, luk w tekście); odpowiedź ustna (np. etapy produkcji papieru, określenie właściwości papieru na podstawie próbek, pismo techniczne-wielkość i szerokość liter i cyfr); zadanie rysunkowe (np. ćwiczenia rysunkowe w piśmie technicznym); wykorzystanie narzędzi i materiałów do papieroplastyki; realizacja poleceń w ćwiczeniach; zadanie praktyczne i wytwórcze (np. wykonanie kartek okolicznościowych z elementami quillingu, modeli origami, scrapbookingu, kwiatów z bibuły, itp.); obserwacja pracy uczniów (np. aktywność, zainteresowanie, pomoc koleżeńska, samokontrola i samoocena). W trakcie rozwiązywania różnego typu problemów, zadao technicznych należy zwrócid uwagę na: przestrzeganie przepisów BHP; odpowiednie zorganizowanie stanowiska pracy, przestrzeganie zasad organizacji pracy; posługiwanie się narzędziami do obróbki papieru; umiejętność pracy zgodnie z instrukcją, schematem; umiejętność wyszukiwania odpowiednich danych; aktywność i kreatywność podczas wykonywania zadań; korzystanie z różnych źródeł informacji, w szczególności programów komputerowych i Internetu; oryginalność, estetykę i samodzielność rozwiązania poszczególnych zadań wytwórczych; umiejętność stosowania wiedzy w praktyce. 0

12 Zasady oceniania: na lekcjach zajęć technicznych oceniane są wyżej wymienione obszary; ocena zależy od poziomu wymagań na dany stopień, sposobu rozwiązania, prezentacji rozwiązania, estetyki, systematyczności (wywiązanie się w terminie); uczeń ma obowiązek systematycznego i estetycznego prowadzenia zeszytu przedmiotowego, który również podlega ocenie; po długiej usprawiedliwionej nieobecności uczeń może być nieprzygotowany do lekcji; w ciągu półrocza uczeń ma prawo zgłoszenia jeden raz nieprzygotowania do lekcji, bez podania powodu; za zgłoszony przed lekcją brak zeszytu lub materiałów uczeń otrzymuje minusa; za niezgłoszony przed lekcją brak zeszytu lub materiałów uczeń otrzymuje ocenę niedostateczną; sprawdziany (testy) będą zapowiadane z dwutygodniowym wyprzedzeniem i oceniane do dwóch tygodni; czas trwania sprawdzianu (testu) wynosi 40 min; sprawdziany oceniane są na podstawie liczby uzyskanych punktów, według punktacji określonej w Wewnątrzszkolnym Systemie nauczania; prace pisemne z materiału bieżącego, obejmującego trzy ostatnie tematy lekcyjne, nie będą zapowiadane we wcześniejszym terminie; przy realizacji zadań oceniane będą: przedstawianie rozwiązań problemów w postaci planu działania, schematu; umiejętność zarządzania informacją; umiejętność korzystania z różnych źródeł informacji; przestrzeganie praw i zasad współżycia; umiejętność współpracy w grupie, dyscyplina pracy; każdy uczeń ma prawo do otrzymania dodatkowych ocen, które może uzyskać, biorąc udział w konkursach, wykonując i przygotowując referat na temat określony przez nauczyciela lub stworzy własny projekt pracy (po uzgodnieniu z nauczycielem); nieobecność na lekcji nie zwalnia ucznia od obowiązku sporządzenia zadania domowego oraz opanowania wiadomości i umiejętności.

13 Aktywnośd na lekcjach oraz jej brak zostaną ocenione następująco: uczeń otrzymuje + z aktywności na lekcji za: właściwe i szybkie rozwiązanie bieżącego problemu; gotowość do wykonywania ćwiczeń i zadań zaleconych do wykonania w trakcie zajęć; podejmowanie merytorycznej dyskusji; szybkość i trafność spostrzeżeń trudnych do wykrycia; dodatkowe przygotowanie materiałów do lekcji; wykazanie się szczególnymi wiadomościami lub umiejętnościami; pomoc kolegom w przyswajaniu wiedzy i umiejętności technicznych; wykonanie pomocy do pracowni; inne; uczeń otrzymuje za brak aktywności na lekcji, gdy: zajmuje się na lekcji czynnościami nie związanymi z realizowanym tematem; wykazuje brak oczywistych umiejętności; niszczy prace kolegów; nie przestrzega regulaminu pracowni; inne; sposób przeliczenia + i na oceny: bdb za +, +, +, + db za +, +, +, dst za +, +,, dop za +,,, ndst za,,, Ocena uczniów z zaleceniami PPP: nauczyciel obniża wymagania w zakresie wiedzy i umiejętności w stosunku do ucznia, u którego stwierdzono deficyty rozwojowe i choroby uniemożliwiające sprostanie wymaganiom programowym, potwierdzone orzeczeniem Poradni Psychologiczno- Pedagogicznej lub opinią lekarza specjalisty; w ocenianiu uczniów z dysfunkcjami uwzględnione zostają zalecenia poradni: wydłużenie czasu wykonywania ćwiczeń praktycznych; 2

14 możliwość rozbicia ćwiczeń złożonych na prostsze i ocenienie ich wykonania etapami; konieczność odczytania poleceń otrzymywanych przez innych uczniów w formie pisemnej; branie pod uwagę poprawności merytorycznej wykonanego ćwiczenia, a nie jego walorów estetycznych; możliwość (za zgodą ucznia) zamiany pracy pisemnej na odpowiedź ustną (praca klasowa lub sprawdzian); podczas odpowiedzi ustnych zadawanie większej ilości prostych pytań zamiast jednego złożonego; obniżenie wymagań dotyczących estetyki zeszytu przedmiotowego; możliwość udzielenia pomocy w przygotowaniu pracy dodatkowej. VII. Przewidywane osiągnięcia uczniów na poszczególne oceny. Ocenę celującą uczeo otrzymuje, gdy: biegle posługuje się zdobytymi wiadomościami i umiejętnościami w sytuacjach praktycznych oraz wiedzą znacznie wykracza poza program nauczania; osiąga sukcesy w konkursach przedmiotowych; systematycznie korzysta z wielu źródeł informacji; twórczo rozwija własne uzdolnienia; śledzi najnowsze osiągnięcia nauki i techniki; swoje uzdolnienia racjonalnie wykorzystuje na każdych zajęciach; stosuje rozwiązania nietypowe; biegle i właściwie posługuje się urządzeniami w najbliższym otoczeniu; wykonuje dokumentację ciekawych rozwiązań technicznych. Ocenę bardzo dobrą uczeo otrzymuje, gdy: opanował pełny zakres wiedzy określonej w programie nauczania; rozwiązuje samodzielnie problemy teoretyczne; prezentuje wzorowe cechy i postawy podczas zajęć; potrafi współdziałać w grupie podczas realizacji zadań zespołowych; ambitnie realizuje zadania indywidualne; 3

15 bardzo chętnie i często prezentuje swoje zainteresowania techniczne; jest świadomy zasad bhp podczas pracy; poprawnie rozpoznaje materiały, określa ich cechy; sprawnie posługuje się narzędziami i przyborami; cechuje się systematycznością, konsekwencją działania; systematycznie korzysta z różnych źródeł informacji; systematycznie, poprawnie i estetycznie prowadzi dokumentację; właściwie posługuje się urządzeniami w najbliższym otoczeniu; bierze udział w konkursach przedmiotowych. Ocenę dobrą uczeo otrzymuje, gdy: nie opanował w pełni zakresu wiedzy określonej w programie nauczania; rozwiązuje samodzielnie zadania teoretyczne; wykorzystuje czas zaplanowany przez nauczyciela; sporadycznie prezentuje swoje zainteresowania techniczne; zna i stosuje zasady bhp; poprawnie rozpoznaje materiały, określa ich cechy; poprawnie posługuje się narzędziami i przyborami; właściwie posługuje się urządzeniami w najbliższym otoczeniu; czasami korzysta z różnych źródeł informacji; systematycznie i poprawnie prowadzi dokumentację. Ocenę dostateczną uczeo otrzymuje, gdy: opanował minimum zakresu wiedzy określonej w programie nauczania; rozwiązuje zadania o średnim stopniu trudności; poprawnie posługuje się przyrządami i narzędziami; poprawnie rozpoznaje materiały, określa ich podstawowe cechy; stosuje zasady organizacji i bezpieczeństwa pracy; mało efektywnie wykorzystuje czas pracy; rzadko korzysta z różnych źródeł informacji; systematycznie prowadzi dokumentacje, jednak nie zawsze poprawnie. 4

16 Ocenę dopuszczającą uczeo otrzymuje, gdy: ma braki w opanowaniu minimum wiedzy określonej w programie nauczania; rozwiązuje zadania o niewielkim stopniu trudności; posługuje się prostymi przyrządami i narzędziami; w nieznacznym stopniu potrafi posługiwać się urządzeniami z najbliższego otoczenia; posługuje się urządzeniami w najbliższym otoczeniu; wykazuje trudności w organizowaniu pracy, wymaga kierowania; nie korzysta z żadnych źródeł informacji; prowadzi dokumentację niesystematycznie i niestarannie. Ocenę niedostateczną uczeo otrzymuje, gdy: nie opanował minimum wiedzy określonej w programie nauczania; nie jest w stanie rozwiązać podstawowych zadań; nieumiejętnie używa prostych narzędzi i przyborów; posługuje się niektórymi urządzeniami w najbliższym otoczeniu; nie potrafi organizować pracy; jest niesamodzielny; nie korzysta z żadnych źródeł informacji; nie prowadzi dokumentacji. Ważną rzeczą podczas realizacji programu zajęć technicznych jest rozbudzenie u uczniów zainteresowania techniką, twórczej aktywności oraz umiejętności rozwiązywania problemów technicznych. Niewątpliwie zajęcia techniczne w znacznej mierze przyczyniają się do określenia przez ucznia mocnych i słabych stron oraz wyboru dalszej drogi kształcenia, a co za tym idzie przyszłego zawodu. 5