EGZEMPLARZ ARCHIWALNY RZECZPOSPOLITA POLSKA Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej d2)opis OCHRONNY WZORU UŻYTKOWEGO (21) Numer zgłoszenia: 114315 (22) Data zgłoszenia: 01.09.2003 (19) PL (11)62170 (13) Y1 (51) InŁCI. F16L 59/02 (2006.01) (54) Otulina termoizolacyjna (43) Zgłoszenie ogłoszono: 07.03.2005 BUP 05/05 (73) Uprawniony z prawa ochronnego: Kosowski Tomasz Stanisław, Olsztyn, PL (45) O udzieleniu prawa ochronnego ogłoszono: 28.04.2006 WUP 04/06 (72) Twórca(y) wzoru użytkowego: Tomasz Stanisław Kosowski, Olsztyn, PL CM CO
1U3 15 Otulina termoizolacyjna Przedmiotem wzoru użytkowego jest otulina termoizolacyjna rurociągów ciepłowniczych, rurociągów chłodniczych, kanałów wentylacyjnych, zwłaszcza ciągów rurowych napowietrznych, ciągów rurowych umieszczonych w kanałach i instalacji przemysłowych. Obecnie znane są i powszechnie stosowane metody izolacji termicznej ciągów rurowych poprzez pokrywanie rurociągów otuliną termoizolacyjna z wełny mineralnej lub pianki poliuretanowej następnie zabezpieczanej płaszczem z blachy, folii PCV, papy lub specjalnie nakładanego tynku". Z opisu polskiego patentu nr 179226 znana jest kompaktowa, segmentowa otulina termoizolacyjna składająca się z osłonowego płaszcza wypełnionego trwale materiałem termoizolacyjnym, w postaci spienionego poliuretanu, przylegającego do powierzchni izolowanego rurociągu. Każdy z segmentów osłonowego płaszcza składa się z dwóch łupin: górnej i dolnej. Podłużne krawędzie metalowego płaszcza górnej łupiny izolacji zachodzą na takie same krawędzie dolnej łupiny i są trwale połączone ze sobą Osłonowy, metalowy płaszcz trwale połączony jest z warstwą teraioizolacyjną, przy pomocy metalowych występów zatopionych w warstwie poliuretanu. Wzdłużnie, poszczególne segmenty otuliny połączone są ze sobą zabezpieczająco-połączeniowymi bolcami, wchodzącymi w czołowe powierzchnie przylegających do siebie segmentów. Natomiast poszczególne segmenty metalowego pł^zcza osłonowego połączone są ze sobą zabezpieczającymi nakładkami. Ponadto na połączenia stykających się ze sobą segmentów otuliny nałożone są opaski osłonowo-zabezpiecząjące. W otulinie tej bezpośrednia styczność powierzchni izolowanych rurociągów z warstwą izolacyjną powoduje jednak duże straty ciepła, a różnice w rozszerzalności cieplnej rurociągu i materiału warstwy izolacyjnej powodują uszkadzanie izolacji.
-2- Znana jest także, opisana w polskim zgłoszeniu patentowym nrf,343806, otulina termoizolacyjna rurociągów w której pomiędzy zewnętrzną powierzchnią zabezpieczanego rurociągu, a wewnętrzną powierzchnią izolacyjnej warstwy ukształtowana jest poduszka powietrzną, W poduszce powietrznej osadzone są osiowo na obwodzie, z rozmieszczeniem na całej długości - dystansowe podporowe elementy. Na wewnętrznej powierzchni izolacyjnej warstwy znajduje się usztywniająca warstwa, trwale z nią połączona Dylatacyjna przerwa, utworzona w płaszczyźnie doczołowej sąsiednich segmentów otuliny term izolacyjnej, zostaje wypełniona materiałem izolacyjnym. Rozwiązanie tojestjednak bardzo pracochłonne, zwłaszcza na etapie prac montażowych i trudne jest w nim prawidłowe rozmieszczenie elementów podporowych warstwy izolacyjnej. Celem wzoru użytkowego jest opracowanie nowej konstrukcji otuliny termoizolacyjnej dwu-połówkowej, na ciągi rurowe, minimalizującej nakłady pracy podczas prac montażowych, minimalizującej materiałochłonność środków chemicznych w procesie wytwarzania (działania pro ekologiczne) i maksymalizującej efekty izolacyjności termicznej. Zadanie zostało zrealizowane w rozwiązaniu według wzoru użytkowego, przez stworzenie dwu-połówkowej, segmentowej otuliny termoizolacyjnej. Każdy segment tej otuliny składa się ze sztywnego płaszcza osłonowego i z dwu-połówkowej termoizolacji, na którą składa się warstwa materiału termoizolacyjnego i poduszka powietrzna. Poszczególne segmenty płaszcza osłonowego składają się z dwóch połówek: górnej i dolnej, pokrytych od wewnątrz powłoką o właściwościach adhezyjnych, która powoduje trwałe zespolenie warstwy termoizolacyjnej z płaszczem osłonowym. W segmentach otuliny, w każdej połówce warstwy materiału termoizolacyjnego, będącego korzystnie twardą pianką poliuretanową, zostały ukształtowane występy dystansowe utrzymujące większą część wewnętrzną warstwy materiału termoizolacyjnego w znacznym oddaleniu od osłanianego rurociągu i tworząc dodatkową warstwę izolacyjną w postaci poduszki powietiznej. Występy dystansowe, w punktach styku z izolowaną rurą, dodatkowo wzmocniono zatopioną, w materiale termoizolacyjnym, warstwą wykładziny z materiału o zwiększonej wytrzymałości termicznej. Płaszcz osłonowy górnej połówki każdego segmentu otuliny termoizolacyjnej, wystając poza warstwę materiału termoizolacyjnego na obwodzie, zachodzi obustronnie na płaszcz osłonowy dolnej połówki i po połączeniu z nim tworzy wzdłużnie nierozłączną konstrukcję segmentu otuliny termoizolacyjnej. Poprzecznie nierozłączne ukształtowanie otuliny termoizolacyjnej zostało utworzona poprzez wysunięcie płaszcza osłonowego z jednej strony segmentu poza czoło warstwy termoizolacyjnej i przez połączenie go z
-3- kolejnym segmentem otuliny. Zachodzące na siebie elementy płaszcza uniemożliwiają dostawanie się wody pod płaszcz. Dodatkowym elementem wzmacniającym wzdłużne i poprzeczne połączenia otuliny termoizolacyjnej jest konstrukcja zamków utworzonych w warstwie materiału termoizolacyjnego. Na powierzchniach czołowych poszczególnych segmentów otuliny term izolacyjnej ukształtowano nowy rodzaj poprzecznego zamka ciepłowniczego, mającego na celu zminimalizowanie zjawiska mostków termicznych na połączeniach jej segmentów. Poprzeczne zamki ciepłownicze składają się z rowków i z wypustów zatrzaskowych, położonych w występach mających grubości po Vi grubości warstwy termoizolacyjnej. Rowki zatrzaskowe zamków ciepłowniczych znajdują się w występie położonym od strony płaszcza ochronnego, zaś wypusty zatrzaskowe znajdują się w występie położonym od strony izolowanej rury. Wzdłużne zamki otuliny uformowano w warstwie termoizolacyjnej przez wykonanie rowków w części środkowej krawędzi wzdłużnej jednej połówki termoizolacji, oraz przez wykonanie występu w części środkowej krawędzi wzdłużnej drugiej połówki termoizolacji każdego segmentu otuliny. Ukształtowanie otuliny termoizolacyjnej według wzoni użytkowego w sposób istotny upraszcza jej montaż na rurociągach, eliminując konieczność stosowania agregatu spieniającego na placu budowy i wykonania dodatkowych czynności przy nakładaniu opasek z blachy. Daje to oszczędność czasu i poprawia komfort prac montażowych oraz chroni środowisko naturalne, przez wyeliminowanie rozprysków piany powstających podczas spieniania materiału termoizolacyjnego.. Ukształtowanie zamków czołowych łączących segmenty otuliny pozwala zrezygnować z bolców połączeniowych i z wypełniania przerw dylatacyjnych podczas montażu izolacji na placu budowy, oraz z opasek zakrywających przerwę dylatacyjną. Pozwala na to uszczelnianie się składanych zamków na krawędziach i płaszczyznach spasowanych z sobą. Dodatkowo elementy zatrzaskowe wzmacniają wytrzymałość zamków czołowych na rozciąganie, co w znacznym stopniu utrudnia próby wandalizmu, lub kradzieży izolacji. Kształt nadany segmentom otuliny zapewnia szczególnie dużą wytrzymałość termiczną uzyskana^ przez pozbawienie warstwy termoizolacyjnej wykonanej z poliuretanu bezpośredniego kontaktu z gorącą rurą. Dodatkowo odporność termiczną można zwiększyć przez zatopienie wewnątrz materiału termoizolacyjnego maty szklanej lub cienkiej folii aluminiowej oraz zatopienie w występach dystansowych materiału termoizolacyjnego, tworzących poduszkę powietrzną, elementów z materiału o zwiększonej wytrzymałości termicznej. Warstwa termoizolacji wraz z uformowanymi występami dystansowymi, stanowiącymi konstrukcję monolityczną z jednorodnego materiału
-4- termoizolacyjnego, poprzez swój charakter monolityczny pozwalają stworzyć niespotykanej wielkości (w dotychczasowych konstrukcjach otulin ciepłowniczych) przestrzeń izolacji termicznej wypełnionej powietrzem co poza walorami termoizolacyjnymi uniezależnia nas od wpływu zmian wymiaiów mrociągów spowodowanych zmianami temperatury. Otulina termoizolacyjna według wzoru użytkowego posiada także cechy szczególnie przydatne w okresie eksploatacji i konserwacji ciągów rurowych. Możliwy jest w sposób stosunkowo prosty, przy użyciu odpowiednich narzędzi, demontaż izolacji w całości lub częściowo przez tak zwane "okienkowanie" i ponowny jej montaż bez utraty właściwości termoizolacyjnych i estetycznych. Pozwala to na dokonywanie przeglądów stanu rurociągów, napraw punktowych lub wymiany izolowanych rur z ponownym użyciem tej samej termoizolacji. Ukształtowanie zamkówt poprzecznych, trwałe zespolenie płaszcza z warstwą tennoizolacyjną oraz wypuszczone poza obrys termoizolacji fragmenty płaszcza, łączone z sąsiednimi elementami otuliny termoizolacyjnej według wzoru użytkowego, skutecznie utrudniają ewentualne próby wandalizmu, bądź kradzieży blach z termoizolacji. Otulina termoizolacyjna według wzoru użytkowego może być wykorzystane do termoizolacji rurociągów i ich elementów (kolana, łuki, zawory, zasuwy) o różnych średnicach, do termoizolacji zbiorników, zasobników, odmulaczy, naczyń zbiorczych, bojlerów i innych nietypowych powierzchni w takich dziedzinach jak ciepłownictwo, chłodnictwo i instalacje przemysłowe. Otulinę tennoizolacyjną według wzoru użytkowego uwidoczniono na rysunku,, na którym przedstawiają fig. 1 przekrój podłużny przez segment otuliny termoizolacyjnej, fig. 2, widok od czoła segmentu otuliny termoizolacyjnej, fig. 3 widok aksonometryczny dolnej połówki segmentu otuliny termoizolacyjnej i pokazuje wysunięcie płaszcza osłonowego od strony zamka czołowego, fig. 4 widok aksonometryczny górnej połówki otuliny termoizolacyjnej, gdzie uwidoczniono wysunięcie płaszcza zarówno na zamku czołowym, jak i na zamkach wzdłużnych, fig. 5 widok aksonometryczny dwóch dolnych połówek otuliny termoizolacyjnej i jedną część górną wfazie nakładania izolacji na rurociąg. Otulina termoizolacyjna według wzoru użytkowego składa się z połówkowych segmentów. Każdy segment tej otuliny składa się ze sztywnego płaszcza osłonowego i z termoizolacji, na którą składa się warstwa materiału termoizolacyjnego i poduszka powietrzna Wykonany z ocynkowanej blachy stalowej płaszcz osłonowy, w każdym segmencie otuliny, składa się z dwóch połówek: górnej 1 i dolnej 2, pokrytych od wewnątrz powłoką 3 o właściwościach adhezyjnych. Połówkowe elementy płaszcza osłonowego, po umieszczeniu w formach, wypełnione są przy pomocy wysokociśnieniowego agregatu
-5- spieniąjącego poliuretanem tworząc warstwę termoizolacyjną 4 z uformowanymi występami dystansowymi 5 tworzącymi niespotykanej wielkości (w znanych konstrukcjach otulin ciepłowniczych) poduszkę powietrzną 6. Występy 5 warstwy termoizolacyjnej 4, w punktach styku z izolowaną mrą 7, dodatkowo wzmocniono, zatopioną w materiale termoizolacyjnym, warstwą wykładziny 8 wykonaną z włókna szklanego. Płaszcz osłonowy górnej połówki 1 każdego segmentu otuliny termoizolacyjnej, wystając poza warstwę 4 materiału termoizolacyjnego na obwodzie, zachodzi obustronnie na płaszcz osłonowy dolnej połówki 2 i po połączeniu z nim tworzy wzdłużnie nierozłączną konstrukcję segmentu otuliny termoizolacyjnej. Poprzecznie nierozłączne ukształtowanie otuliny termoizolacyjnej zostało utworzona poprzez wysunięcie płaszcza osłonowego z jednej strony segmentu poza czoło warstwy 4 temioizolacyjnej i połączenie go z kolejnym segmentem otuliny. Zachodzące na siebie elementy uniemożliwiają dostawanie się wody pod płaszcz osłonowy. Dodatkowym elementem wzmacniającym wzdłużne i poprzeczne połączenia otuliny termoizolacyjnej jest konstrukcja zamków utworzonych w warstwie 4 materiału termoizolacyjnego. Na powierzchniach czołowych poszczególnych segmentów otulina ma poprzeczne zamki 9 ciepłownicze, składające się z rowków 10 i z wypustów H zatrzaskowych, położonych w występach mających grubości po la grubości warstwy 4 termoizolacyjnej. Rowki 10 zatrzaskowe zamków ciepłowniczych znajdują się w występie położonym od strony płaszcza ochronnego 1 i 2, zaś wypusty LI zatrzaskowe znajdują się w występie położonym od strony izolowanej rury 7. Otuliną, w części środkowej wzdłużnych krawędzi termoizolacyjnej warstwy 4 każdego jej segmentu, mawzdłużne zamki 12 składające się z rowków 13 w części środkowej krawędzi wzdłużnej jednej połówki i z wypustów 14 w części środkowej krawędzi wzdłużnej drugiej połówki każdego segmentu. Ś>S?«-0
1 U3 1 5 Zastrzeżenia ochronne 1. Otulina termoizolacyjna składająca się z połówkowych segmentów w której każdy segment ma sztywny płaszcz osłonowy i termoizolację, na którą składa się warstwa materiału termoizolacyjnego i poduszka powietrzna, znamienna tym, że płaszcz osłonowy pokryty jest od wewnątrz powłoką (3) o właściwościach adhezyjnych a połówkowe elementy (i i 2j płaszcza osłonowego wypełnione są materiałem termoizolacyjnym tworzącym warstwę (4) termoizolacyjną, która ma uformowane dystansowe występy (5).tworzące powietrzną poduszkę (6), położoną pomiędzy warstwą (4) termoizolacyjną i izolowaną rurą (7). 2. Otulina termoizolacyjna według zastrz. 1 znamienna tym, że dystansowe występy (5) termoizolacyjnej warstwy (4), w punktach styku z izolowaną rurą, mąj^ zatopioną w materiale termoizolacyjnym warstwę wykładziny (8) z włókna szklanego. 3. Otulina termoizolacyjna według zastrz. 1 znamienna tym, że na powierzchniach czołowych poszczególnych segmentów ma poprzeczne zamki (9) ciepłownicze, składające się z rowków (10) i z wypustów (JJ.) zatrzaskowych, położonych w występach mających grubości po Vi grubości warstwy (4) termoizolacyjnej, przy czym rowki Q0) zatrzaskowe znajdują się w występie położonym od strony płaszcza ochronnego, zaś wypusty (11) zalrzrakowe znajdują się w występie położonym od strony izolowanej rury. 4. Otulina termoizolacyjna według zastrz. 1 znanienna tym, że w części środkowej wzdłużnych krawędzi warstwy (4) termoizolacyjnej każdegojej segmentu, ma wzdłużne
-2- zamki (12) składające się z rowków (13) w części środkowej wzdłużnej krawędzi jednej połówki warstwy (4) tennoizolacyjnej i z wypustów (14) w części środkowej wzdłużnej krawędzi drugiej połówki warstwy (4) tennoizolacyjnej każdego segmentu.
1U315 1 10 8 Fig.1 Fig.2 tp L &C**L
1U315 Fig.3 <DX CCO
1U3 15 'ł Fig. 4 I CpdD C
1U3 15 Fig.5 &L &C& ć