UNIA CELNA ROSJI, BIAŁORUSI I KAZACHSTANU I JEJ SKUTKI DLA POLSKICH PRZEDSIĘBIORCÓW PRAKTYCZNE ASPEKTY KODEKSU CELNEGO UNII CELNEJ (ROSJA, BIAŁORUŚ, KAZACHSTAN) Czesław Cierech - adwokat
Kodeksy celne, które ewentualnie będą obowiązywały po 1 lipca 2010 r. w Unii Celnej (Rosja, Białoruś, Kazachstan) Kodeks celny Unii Celnej (dalej k.c. UC ) obowiązuje z dniem 1 lipca 2009 r. Kodeks celny Rosji (dalej k.c. FR ) obowiązuje z dniem 1 stycznia 2004 r. Kodeks celny Białorusi (dalej k.c. RB ) obowiązuje z dniem 1 lipca 2007 r. Kodeks celny Kazachstanu (dalej k.c. RK ) obowiązuje z dniem 1 maja 2003 r.
Odwołanie od decyzji urzędu celnego (art. 9 k.c. UC) KaŜda osoba moŝe odwołać się od decyzj i organów celnych, ale w terminie i wg trybu określonego przez przepisy państwa uczestnika Unii Celnej, którego urząd celny wydał decyzję.
Odwołanie od decyzji urzędu celnego w świetle przepisów kodeksów celnych Rosji, Białorusi, Kazachstanu (Rozdział 7 k.c. FR, rozdział 5 k.c. RB, rozdział 15 k.c. RK ) KaŜda osoba moŝe złoŝyć zaŝalenie na decyzję, czynność (bezczynność) urzędu celnego albo jego pracownika słuŝbowego, jeśli uwaŝa, Ŝe zostało naruszone jej prawo. Na decyzję, czynność (bezczynność) urzędu celnego moŝna złoŝyć zaŝalenie do nadrzędnego urzęd u celnego i(lub) do sądu. Na decyzję, czynność (bezczynność) pracownika słuŝbowego urzędu celnego moŝna złoŝyć zaŝalenie do jego przełoŝonego i(lub) do sądu. Termin, w którym moŝna się odwołać o d decyzji urzędu celnego : w Rosji - trzy miesiące, na Białorusi i w Kazachstanie - jeden rok.
Terminy rozpatrzenia zaŝalenia (art. 55 k.c. FR, art. 41 k.c. RB, art. 501 k.c. RK) W Rosji jeden miesiąc, a w uzasadnionych przypadkach kierownik urzędu moŝe przedłuŝyć ten termin do dwóch miesięcy z zawiadomi eniem osoby zainteresowanej. Na Białorusi - jeden miesiąc, a w uzasadnionych przypadkach kierownik urzędu moŝe przedłuŝyć ten termin do dwóch miesięcy z zawiadomieniem osoby zainteresowanej, a w przypadkach konieczności uzyskania informacji z zagranicy do sześciu miesięcy. W Kazachstanie 15 dni, a w razie gdyby rozpatrzenie zaŝalenia wymagało uzyskania dodatkowych informacji do jednego miesiąca.
Przypadki odwołania się od decyzji organu celnego w trybie uproszczonym (art. 57 k.c. FR, art. 43 k.c. RB, art. 503 k.c. RK) W uproszczonym trybie moŝna odwołać się od decyzji urzędu celnego w przypadkach: w Rosji w związku z przemieszczeniem przez granicę towarów, których wartość nie przekracza 1,5 mln rubli (ok. 150 tys. PLN), i (lub) jednego środku transportowego, na Białorusi - w związku z przemieszczeniem przez granicę towarów, których wartość nie przekracza 40 kwot bazowych (ok. 1,4 tys. PLN). W Kazachstanie - w związku z przemieszczeniem przez granicę towarów, których wartość nie przekracza 100 kwot w skaźnika miesięcznego (ok. 2,4 tys. PLN).
Procedura odwołania się od decyzji organu celnego w trybie uproszczonym (art. 57 k.c. FR, art. 43 k.c. RB, art. 504 k.c. RK) W Rosji i na Białorusi osoba zainteresowana w ustnej formie zwraca się do przełoŝonego osoby słuŝbowej urzędu celnego, na której działanie, czynność (bezczynność) składa zaŝalenie osoba zainteresowana. Rozpatrzenie zaŝalenia i wydanie odpowiedniej decyzji powinno nastąpić natychmiast. Na Ŝądanie osoby zainteresowanej osoba słuŝbowa urzędu celnego powinna sporządzić odpowiedni protokół, który zawiera okoliczności rozpatrzenia zaŝalenia w trybie uproszczonym i powinien być podpisany przez urzędnika celnego i osobę zainteresowaną. Kopia protokołu powinna być wręczona osobie zainteresowanej. W Kazachstanie osoba zainteresowana zwraca się na piśmie do kierownika urzędu celnego, który w tym samym dniu podejmuje decyzję w sprawie zaŝalenia ze sporządzeniem odpowiedniego protokołu, który powinien być podpisany przez urzędnika celnego i osobę zainte resowaną. Kopia protokołu powinna być wręczona osobie zainteresowanej. Odwołanie się od decyzji urzędu celnego w trybie uproszczonym nie u włacza prawu osoby zainteresowanej odwołać się od tejŝe decyzji w trybie ogólnym.
Odwołanie się od decyzji organu celnego do sądu Odwołanie się od decyzji organu celnego do sądu odbywa się według przepisów krajów unijnych, a mianowicie: ustawa z dnia 24.07.2002 r. kodeks postępowania arbitraŝowego Federacji Rosyjskiej (w sprawach w związku z wykonywaniem działalności gospodarczej), ustawa z dnia 17.1.2002 r. kodeks postępowania cywilnego Federacji Rosyjskiej (w sprawach nie w związku z wykonywaniem działa lności gospodarczej), ustawa z dnia 11.01.1999 r. kodeks postępowania cywilnego Republiki Białoruś, ustawa z dnia 13.07.1999 r. kodeks postępowania cywilnego Republiki Kazachstan.
Odpowiedzialność z tytułu wykroczeń celnych Odpowiedzialność z tytułu wykroczeń celnych następuje na podstawie przepisów kodeksu o wykroczeniach administracyjnych kraju unijnego na którego terenie zostało popełnione wykroczenie, a mianowicie: Ustawa z dnia 30.12.2001 r. kodeks Federacji Rosyjskiej o wykroczeniach administracyjnych (rozdział 16). Ustawa z dnia 21.04.2003 r. kodeks Republiki Białoruś o wykroczeniach administracyjnych (rozdział 14). Ustawa z dnia 30. 01.2001 r. kodeks Republiki Kazachstan o wykroczeniach administracyjnych (rozdział 2 6).
Informacje udzielane przez urząd celny (art. 11 k.c. UC) Urzędy celne zobowiązane są do udzielenia osobom zainteresowanym konsultacji w zakresie przepisów celnych. W odróŝnieniu od dotychczasowych przepisów nowy kodeks celny nie przewiduje odpowiedzialności organów celn ych w przypadku, jeśli następstwem udzielonej konsultacji będzie wyrządzenie szkody osobie, która dokonała czynności zgodnie z poradą udzielona nietrafnie przez urząd celny. Dotychczasowe przepisy przewidywały taka odpowiedzialność. Ustęp 4, 6 artykułu 25 kodeksu celnego Rosji stanowi, Ŝe jeśli informacja, która stanowi przedmiot zapytania osoby, została udzielona z naruszeniem terminów (jeden miesiąc) albo ta informacja zawierała błędy, co spowodowało szkodę dla osoby, która wystąpiła z zapytanie m, państwo zobowiązane jest do naprawienia wyrządzonej wskutek tego szkody.
Czynności celne poprzedzające złoŝenie deklaracji celnej (art. 158 k.c. UC) Przewoźnik zobowiązany jest do zawiadomienia urzędu celnego o przybyciu na obszar celny Unii Celnej poprzez złoŝenie dokumentów i dostarczenie informacji określonych w artykule 159 kodeksu celnego w zaleŝności od rodzaju transportu. W imieniu przewoźnika dokumenty moŝe złoŝyć równieŝ pełnomocnik przewoźnika, jeśli tak stanowi prawo kraju unijnego. Ustęp 1 artykułu 55 obowiązującego kodeksu celnego Białorusi stanowi, Ŝe w imieniu przewoźnika dokumenty moŝe złoŝyć agent celny (pełnomocnik). Ustęp 5 artykułu 72 kodeksu celnego Rosji stanowi, Ŝe w imieniu przewoźnika dokumenty moŝe złoŝyć kaŝda inna oso ba działająca na zlecenie przewoźnika. Przewoźnik moŝe dostarczyć urzędowi celnemu wstępne informacje o towarach zanim one przybędą na obszar celny Unii, chyba Ŝe inaczej stanowi prawo i (lub) umowy międzynarodowe państw unijnych.
Dokumenty, które przewoźnik powinien dostarczyć urzędowi celnemu po dostarczeniu towarów na obszar celny Unii transportem samochodowym (art. 159 k.c. UC) I. dokumenty dotyczące środka transportu, II. III. dokumenty przewozowe (CMR), dokumenty handlowe dotyczące towarów (invoice, specyfikacje oraz inne dokumenty, potwierdzające transakcje w związku z przemieszczeniem towarów przez granicę), IV. w przypadku przewozu międzynarodowych przesyłek dokumenty przewidziane przez światowy związek pocztowy.
Informacje, które przewoźnik powinien dos tarczyć urzędowi celnemu po dostarczeniu towarów na obszar celny Unii transportem samochodowym (art. 159 k.c. UC) I. o rejestracji środka transportu, II. III. IV. nazwę i adres przewoźnika, nazwę kraju wysyłki oraz kraju odbioru towarów, nazwę i adres nadawcy i odbio rcy towarów, V. o sprzedawcy i odbiorcy towarow zgodnie z dokumentami handlowymi posiadanymi przez przewoźnika, VI. o ilości miejsc ładunku (sztuk) oraz o ich oznakowaniu i o rodzaju opakowania, VII. nazwę i kody towarów według Jednolitego Systemu Opisu i Kodowania Towarów lub Jednolitej Nomenklatury Towarowej w Handlu Zagranicznym w zakresie co najmniej czterech znaków pierwszych, VIII. wagę brutto towarów (w kilogramach) lub objętość towarów (w metrach sześciennych), z wyjątkiem ładunków o duŝych gabarytach, IX. o przemieszczeniu towarów, których wwóz na obszar celny Unii Celnej jest zakazany lub ograniczony, X. o miejscu i dacie wystawienia międzynarodowego listu przewozowego.
Dokumenty, które przewoźnik powinien dostarczyć urzędowi celnemu po dostarczeniu towarów na obsza r celny Unii transportem kolejowym (art. 159 k.c. UC) I. list kolejowy, II. dokumenty dotyczące środka transportu, III. IV. dokumenty handlowe dotyczące towarów (invoice, specyfikacje oraz inne dokumenty, potwierdzające transakcje w związku z przemieszczeniem towarów przez granicę), dokument zawierający informacje o zapasach towarów przeznaczonych dla zapewnienia normalnej eksploatacji pociągu w trakcie przejazdu lub w miejscach postoju oraz dla skonsumowania przez załogę pociągu, w przypadku przewozu międzynarodo wych przesyłek dokumenty przewidziane przez światowy związek pocztowy.
Informacje, które przewoźnik powinien dostarczyć urzędowi celnemu po dostarczeniu towarów na obszar celny Unii transportem kolejowym (art. 159 k.c. UC) I. nazwę i adres nadawcy towar ów, II. III. IV. nazwę i adres odbiorcy towarów, nazwę stacji wysyłki oraz stacji przeznaczenia towarów, o ilości miejsc ładunku (sztuk) oraz o ich oznakowaniu i o rodzaju opakowania, V. nazwę i kody towarów według Jednolitego Systemu Opisu i Kodowania Towarów lub Jed nolitej Nomenklatury Towarowej w Handlu Zagranicznym w zakresie co najmniej czterech znaków pierwszych, VI. wagę brutto towarów (w kilogramach), VII. numery identyfikacyjne konte nerów.
Dodatkowe dokumenty przy dokonaniu odprawy celnej (art. 98, 111, 176 k.c. UC) Urząd celny moŝe zaŝądać dokumentów i informacji niezbędnych dla dokon ania odprawy celnej oraz określić terminy ich dostarczenia, uzasadniając swoje Ŝądanie. Osoby przemieszczające towary przez granicę mają za obowiązek dostarczać urzędowi celnemu dok umenty niezbędne do objęcia towarów określoną procedurą celną. Urząd celny moŝe Ŝądać od tych osób dostarczenia tylko tych dokumentów, które są niezbędne względem unijnych przepisów celnych.
Dokumenty, które naleŝy załączyć do deklaracji celnej (art. 183 k.c. UC) - potwierdzający rejestrację państwową pojazdu w przypadku przewozu transportem samochodowym przy objęciu towarów procedurą celn ą tranzytu. - potwierdzające pełnomocnictwa osoby składającej deklarację, - potwierdzające dokonanie transakcji handlowej w zakresie handlu zagranicznego albo inne dokum enty potwierdzające tytuł do towaru, - przewozowe, - handlowe posiadane przez deklaranta, - potwierdzające przestrzeganie zakazów i ograniczeń, - potwierdzające przestrzeganie ograniczeń w związku z zastosowaniem środków antydumpingowych i in., - potwierdzające kraj pochodzenia towarów - w przypadkach określonych w kodeksie celnym, - potwierdzające zgłoszony kod towaru według Jednolitej Nomenklatury Towarowej w Handlu Zagranicznym, - potwierdzające uiszczenie i (lub) zabezpieczenie zapłaty naleŝnoś ci celnych, - potwierdzające prawo do ulg w zakresie zapłaty naleŝności celnych (całkowitego lub częściowego zwolnienia z obowiązku zapłaty), - potwierdzające zmianę terminów zapłaty naleŝności celnych, - potwierdzające zgłoszoną wartość celną towarów o raz wybraną metodę ustalenia wartości celnej towarów, - potwierdzający przestrzeganie przepisów dewizowych kraju unijnego,
Dodatkowe dokumenty prz y złoŝeniu deklaracji celnej (art. 98, 111, 176, 183 k.c. UC) Jeśli złoŝone dokumenty nie zawierają wszystkich informacji, które naleŝy wykazać przy wypełnieniu deklaracji celnej, naleŝy zło Ŝyć w urzędzie celnym inne dokumenty, które stanowią źródło informacji podanych w deklaracji. W drodze ustawodawczej wykaz ww. dokumentów moŝe być skrócony w zaleŝności od formy złoŝenia deklaracji (na piśmie lub w drodze elektronicznej), kategorii towaró w i osób. W zaleŝności od wybranej procedury celnej dodatkowo do ww. dokumentów naleŝy takŝe złoŝyć i inne dokumenty (nie dotyczy procedury eksportu, importu, tranzytu, magazynu celnego, tymczasowego wwozu / wywozu).
Objęcie towarów kontrolą celną (art. 190 k.c. UC) W ciągu dwóch godzin od momentu złoŝenia przez przewoźnika lub przez jego pełnomocnika dokumentów w urzędzie celnym ten dokonuje rejestracji dokumentów. Od momentu dokonania rejestracji deklaracji celnej towary zostają objęte kontrolą celną nabywają status t owarów objętych tymczasowym przechowaniem. Termin tymczasowego przechowania nie moŝe przekroczyć dwóch miesięcy, chyba Ŝe na wniosek przewoźnika lub jego pełnomocnika urząd celny przedłuŝy ten termin o kolejne dwa miesiące.
Wartość celna towarów (art. 64-65 k.c. UC) Wartość celna określa się zgodnie z międzynarodową umową krajów unijnych, czyli ta kwestia znajduje się w gestii umowy międzynarodowej. W razie ustalenia okoliczn ości, które świadczą, Ŝe zgłoszona przez deklaranta wartość celna towarów nie jest wiarygodna, urząd celny moŝe zaŝądać od deklaranta złoŝenia deklaracji wartości celnej, a w kosekwencji wydać decyzję o dokonanie korekcji wartości celnej. Zgodnie z obowiązującymi przepisami celnymi krajów unijnych wartością celną towarów jest wartość transakcyjna, czyli cena faktycznie zapłacona lub naleŝna za towar sprzedany w celu przywozu na obszar celny konkretnego kraju w chwili przekroczenia granicy. W cel u określenia wartości celnej do ceny faktycznie zapłaconej lub naleŝnej za przywoŝone towary według faktury dodaje się równieŝ kwoty nie uwzględnione w fakturze, które stanowią koszty faktyczne: transportu, załadunku, wyładunku, przeładunku oraz ubezpiecz enia do chwili przekroczenia granicy; prowizji komisyjnej i brokerskiej; opłaty za wykorzystanie obiektów własności intelektualnej w związku z tymi towarami, które powinny być zapłacone przez importera bezpośrednio lub pośrednio jako warunek wwozu towaró w.
Odprawa celna (art. 185, 190 k.c. UC) Deklaracja celna, czyli odpowiednik polskiego SAD -u, na towary wwiezione na unijny obszar celny powinna być złoŝona przed upływem terminu tymczasowego przechowania, chyba Ŝe inaczej stanowią przepisy kodeksu celnego. Deklarację składa deklarant (odbiorca towarów) lub jego pełnomocnik w urzędzie celnym uprawnionym do dokonania rejestracji deklaracji. Kodeks nie odpowiada na pytanie czy deklarant moŝe według własnego uznania wybrać urząd celny czy jednak nie.
Deklarant (art. 186 k.c. UC) Deklarantem moŝe być: 1) osoba mająca miejsce zamieszkania lub miejsce siedziby w jednym z krajów unijnych, 2) osoba zagraniczna: - osoba fizyczna wwoŝąca / wywoŝąca towary na uŝytek osobisty, - osoba prawna, która ma zarejstrowane przedstawicielstwo na terytorium państwa unijnego, w przypadku zgłoszenia towarów do objęcia procedurą celną wwozu tymczasowego, reeksportu, dopuszczenia do obrotu (tylko na uŝytek własny przedstawicielstwa), - osoba uprawniona do rozporządzenia towarami nie w ramach umowy, której stroną występuje osoba rezydent państwa unijnego, 3) kaŝda osoba zgłaszająca towary do objęcia procedurą celną tranzytu celnego.
Terminy dokonania odprawy celnej (art. 196 k.c. UC) Urząd celny powinien dokonać odprawy towa rów najpóźniej w terminie dwóch dni roboczych od dnia złoŝenia deklaracji celnej, chyba Ŝe inaczej stanowi kodeks cywilny. Na podstawie pisemnej zgody kierownika urzędu celnego termin dokonania odprawy moŝe być przedłuŝony, ale nie moŝe przekroczyć 10 dni roboczych.
Wstępna deklaracja celna (art. 193 k.c. UC) Deklaracja celna moŝe b yć złoŝona w urzędzie celnym zanim towary zostaną wwieziony na unij ny obszar celny. W razie rozbieŝn ości danych umieszczonych we wstępnej deklaracji celnej ze stanem faktycznym przy wwozie towarów na unijny obszar celny dekla rant moŝe wycofać wstępna deklarację i złoŝyć aktualną deklarację celną.
Procedury celne (art. 202 k.c. UC) I. Dopuszczenie do obrotu, II. Eksport, III. IV. Tranzyt celny, Skład celny, V. Uszlachetnianie czynne, VI. Uszlachetnianie bierne, VII. Przetwarzanie na uŝytek konsumpcji krajowej, VIII. Wwóz tymczasowy, IX. Wywóz tymczasowy, X. Reimport, XI. Reeksport, XII. Handel bezcłowy, XIII. Zniszczenie, XIV. Rezygnacja na rzecz państwa, XV. Wolna strefa celna, XVI. Skład wolny, XVII. Specjalna procedu ra celna. Ze względów praktycznych na szczególną uwagę zasługują procedury tranzytu celnego, dopuszczenia do obrotu, wwozu tymczasowego oraz reeksportu.
Procedura celna tranzytu (rozdział 32 k.c. UC) Przez tranzyt celny rozumie się procedura celna, zgodnie z którą towary są objęte kontrolą celną i są przewoŝone przez terytorium Unii Celnej, w tym przez terytorium kraju, który nie naleŝy do Unii Celnej, od urzędu celnego, który objął towary kontrolą celna do urzędu celnego w miejscu przeznaczenia bez zapłaty cła i podatków. Przewoźnik wykonujący przewóz towarów objętych procedurą celną tranzytu celnego, niezaleŝnie od tego kto jest deklarantem towarów, zobowiązany jest do: - dostarczenia towarów i dokumentów do nich w terminach określonych prze urząd celny w miejsce przeznacze nia zgodnie z trasą określona przez urząd celny, - zapewnienia bezpieczeństwa towarów, nienaruszalności plomb i innych środków identyfikacji, - niedopuszczenia rozładowania, przeładowania i innych czynności z załadowanymi towarami, zamiany środków transpor tu bez uzyskania pozwolenia urzędu celnego. W celu zamknięcia procedury celnej tranzytu celnego przewoźnik zobowiązany jest w terminie jednej godziny od dnia przybycia środku transportowego w miejsce przeznaczenia towarów (w ciągu jednej godziny od godzi ny otwarcia urzędu celnego) złoŝyć w urzędzie celnym deklar ację celną wraz z posiadanymi dokumentami. Z kolei urząd celny powinien w ciągu jednej godziny od chwili przyjęcia deklar wraz z dokumentami dokonać ich rejestracji i w maksymalnie krótkim cz asie, najpóźniej w ciągu 24 godzin zamknąć procedurę celną tranzytu celnego odnotowując ten fakt w deklaracji celnej. acji
Procedura celna dopuszczenia do obrotu (rozdział 30 k.c. UC) Procedura celna dopuszczenia do obrotu oznacza dopuszczenie towarów do obrotu bez jakichkolwiek o graniczeń, chyba Ŝe inaczej stanowi kodeks celny (art. 209 k.c.). Podstawowym warunkiem dopuszczenia towarów do obrotu jest uregulowanie naleŝności celnych, czyli uiszczenie cła i podatków, chyba Ŝe konkretny przypadek objęty jest zwolnieniem z opłat. Obowiązek uiszczenia naleŝności celnych powstaje z chwilą dokonania rejestracji deklaracji celnej przez urząd celny, a ustaje z reguły z chwilą dopuszczenia towarów do obrotu, chyba Ŝe inaczej stanowi kodeks celny. Zatem z reguły naleŝności celne naleŝy ure gulować przed dopuszczeniem towarów do obrotu.
Procedura celna wwozu tymczasowego (rozdział 37 k.c. UC) Procedura wwozu tymczasowego oznacza, Ŝe towary zagraniczne objęte tą procedurą są wykorzystywane w określonym czasie na obszarze celnym Unii z zastosowaniem warunkowego zw olnienia, pełnym lub częściowym, z obowiązku zapłaty cła i podatków, a w następstwie podlegają objęciu procedurą celną reeksportu. Warunkiem objęcia towarów procedurą celną wwozu tymczasowego jest istnienie moŝliwości zidentyfikowania towarów objętych tą procedurą przy wywozie z powrotem poza granice krajów Unii Celnej, chyba Ŝe umowa międzynarodowa dopuszcza zastąpienie towarów wwiezionych tymczasowo innymi towarami.
Towary, które nie podlegają objęciu procedurą celną wwozu tymczasowego I. artykuły Ŝywnościowe, w tym n apoje, alkohole, papierosy, półwyroby oraz inne materiały i wzorce eksploatacyjne, chyba Ŝe są wwoŝone w pojedynczych egzemplarzach w charakterze eksponatów lub wzorców przemysłowych, II. III. odpady, w tym przemysłowe, towary, których wwóz jest zakazany.
Przekazanie towarów objętych procedura celną tymczasowego innym osobom Towary objęte procedurą celną wwozu tymczasowego mogą być przekazane innym osobom w następujących przypadkach: I. W celu ich serwisowania, remontu (z wyjątkiem kapitalnego remontu lub modernizacji), przechowania, transportowania oraz w innym celu w przypadkach określonych w ustawodawstwie lub umowach międzynarodowych bez uzyskania pozwolenia urzędu celnego, II. W innych przypadkach po uzyskaniu pozwolenia urzędu celnego. W celu uzyskania pozwolenia urzędu celnego na przekazanie towarów objętych procedurą celną wwoz u tymczasowego innym osobom deklarant składa wniosek w urzędzie celnym który objął towary procedurą celną wwozu tymczasowego. W e wniosku deklarant podaje przyczyny przekazania towarów innej osobie oraz dane o tej osobie. Przekazanie towarów innej osobie w Ŝadnej mierze nie zwalnia deklaranta z jego obowiązków w związku z procedurą celną tymczasowego wwozu tych towarów oraz nie zawiesza i nie wydłuŝa terminów objęcia towarów tą procedurą celną.
Wykorzystanie środków trans portowych objętych procedurą celną wwozu tymczasowego Ustęp 5 artykułu 279 k.c. UC dopuszcza wykorzystanie ś rodków transportowych objętych procedurą celną tymczasowego wwozu poza granicami Unii Celnej w charakterze środków międzynarodowych przewozów.
Zwolnienie z opłaty cła i podatków towarów objętych procedurą celną wwozu tymczasowego Wykaz towarów, które przy objęciu procedurą celną tymczasowego wwozu zwolnione są warunkowo z opłaty cła i podatków, określa ustawodawstwo państwa unijnego, na którego terenie urząd celny obejmuje towary tą procedurą celną. Towary zwolnione z opłat celnych mogą być jednak wykorzystywane tylko na terytorium tego kraju, gdzie zostały objęte tą procedurą.
Częściowe zwolnienie z opłaty cła i podatków towarów objętych procedurą celną wwozu tymcz asowego Przy wwozie tymczasowo na unijny obszar celny towarów, które nie znalazły się w wykazie towarów warunkowo zwolnionych z zapłaty cła i podatków, towary te zwalnia się częściowo z zapłaty cła i podatków. Za kaŝdy rozpoczęty miesiąc kalendarzowy pobytu t owarów na unijnym obszarze celnym wpłaca się kwotę w wysokości trzech procent od wysokości długu celnego, obowiązującego przy ewentualnym dopuszczeniu tych towarów do obrotu. Łączna kwota podlegająca zapłacie tytułem tymczasowego wwozu towarów na unijny obszar celny nie moŝe przekroczyć wysokości długu celnego podlegającego zapłacie przy ewentualnym dopuszczeniu tych towarów do obrotu.
Terminy Termin, w którym towary mogą być objęte procedurą celną odprawy czasowej, wyznacza organ celny, ale nie moŝe on p rzekroczyć 2 lat, chyba Ŝe państwo unijne dla poszczególnych kategorii towarów określi inne terminy. Na wniosek deklaranta urząd celny moŝe przedłuŝyć termin procedury celnej wwozu tymczasowego towarów na kolejne dwa laty (art. 280 ust. 1 k.c. UC).
Procedura celna reeksportu (rozdział 40 k.c. UC) Przy reeksporcie towary wwiezione wcześniej na unijny obszar celny wywoŝone są z powrotem poza granice unijne bez zapłaty lub ze zwrotem uiszczonego cła i podatków. W przypadku wywozu poza granicę unii celnej towarów dopuszczonych do obrotu, jeśli podlegają zwrotowi za przyczyną niewykonania umowy w zak resie handlu zagranicznego, w tym w zakresie ilości, jakości, opisu lub opakowania, cło i podatki, uiszczone przy dopuszczeniu tych towarów do obrotu podlegają zwrotowi.
Towary, które mogą być objęte procedurą celną reeksportu I. Towary zagraniczne znajdujące się na unijnym obszarze celnym, II. Towary dopuszczone do obrotu, jeśli podlegają zwrotowi za przyczyną niewykonania umowy w zakresie handlu zagranicznego, w tym w zakresie ilości, jakości, opisu lub opakowania pod warunkiem, Ŝe: - nie upłynął rok od dnia dopuszczenia towarów do obrotu, - deklarant złoŝył w urzędzie celnym dokumenty zawierające informacje o okolicznościach wwozu towarów na unijny obszar celny, niewykonania umowy handlowej w zakresie handlu zagranicznego, objęcia towarów procedurą celną dopuszczenia do obrotu, wykorzystywania towarów po dopuszczeniu do obrotu, - towary nie były uŝywane i nie były remontowane na unijnym obszarze celnym, za wyjątkiem przypadków, kiedy uŝywanie towarów było konieczne w celu wykrycia wad lub u stalenia innych okoliczności, które spowodowały zwrot towarów, - towary mogą być zidentyfikowane przez urząd celny.