WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Transkrypt

1 Sygn. akt III K 3545/07 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Rejonowy w Białymstoku w III Wydziale Karnym w składzie: Przewodniczący SSO Szczęsny Szymański del. Dnia 30 kwietnia 2013 r. Protokolant Elżbieta Charuj w obecności Prokuratora Andrzeja Śliwskiego po rozpoznaniu na rozprawie głównej w dniach 20 lipca, 27 lipca, 30 lipca, 3 sierpnia, 17 września, 21 września, 24 września, 1 października, 5 października, 15 października, 19 października, 22 października, 26 października, 29 października, 5 listopada, 19 listopada, 23 listopada, 3 grudnia, 14 grudnia 2010r, 8 marca, 10 marca, 11 marca, 15 kwietnia, 22 kwietnia, 5 lipca, 29 lipca, 23 września, 26 października, 27 października, 28 października 2011r., 24 lutego, 27 marca, 18 czerwca, 22 czerwca, 17 lipca, 14 września, 18 października, 15 listopada, 14 grudnia, 21 grudnia 2012r. oraz 25 kwietnia 2013r. w Białymstoku sprawy: Andrzeja L., wcześniej Ż I. w marcu 1994 r. w M. (Republika Białoruś), jako dyrektor, a jednocześnie udziałowiec Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością T. z siedzibą w M., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, posługując się podrobionymi dokumentami w postaci kontraktu numer 5 z dnia 11 marca 1994 r. na dostawę urządzeń i materiałów do produkcji reklamowych urządzeń techniki świetlnej zawartego rzekomo z przedstawicielstwem Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością G. z siedzibą w R. (Łotwa), deklaracji celnej przewozu ładunków TD+1, faktury (invoice) numer 096

2 oraz międzynarodowego listu przewozowego CMR 121, oznakowanych rzekomo w ramach kontroli celnej przez funkcjonariuszy Urzędu Celnego w B. i potwierdzających dostarczenie materiałów i wyposażenia na obszar celny B., wprowadził pracowników Banku B. w M. w błąd i w następstwie czego w dniu 30 marca 1994 r. doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia stanowiącymi mienie znacznej wartości środkami dewizowymi o wartości ,70 USD ( ,23 zł), czym działał na szkodę Banku B. w M. (obecnie Jawna Spółka Akcyjna B. w M.), t.j. o popełnienie czynu z art kk w zw. z art kk w zb. z art kk w zw. z art kk w zw. z art kk, II. w listopadzie 1994 r. w M. (Republika Białoruś), jako dyrektor, a jednocześnie udziałowiec Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością T. z siedzibą w M., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, posługując się podrobionymi dokumentami w postaci deklaracji celnej numer 06516/ z dnia 14 listopada 1994 r. przewozu ładunków i arkuszy dodatkowych do tej deklaracji oznakowanych rzekomo w ramach kontroli celnej przez funkcjonariuszy Mińskiego Regionalnego Urzędu Celnego w Mińsku i potwierdzających dostarczenie przez przedstawicielstwo firmy R. z Łotwy materiałów i wyposażenia na obszar celny Białorusi, wprowadził pracowników Banku B. w M. w błąd i w następstwie czego doprowadził w dniu 17 listopada 1994 r. do niekorzystnego rozporządzenia stanowiącymi mienie znacznej wartości środkami dewizowymi o wartości ,50 USD ( ,60 zł) na szkodę Banku. B. w M. (obecnie. Bank. B. w M.), t.j. o popełnienie czynu z art kk w zw. z art kk w zb. z art kk w zw. z art kk w zw. z art kk. 1. W ramach czynu opisanego w pkt. I oskarżonego Andrzeja L.uznaje za winnego tego, że w marcu 1994 r. w M. na terytorium Republiki Białoruś, jako dyrektor, a jednocześnie udziałowiec Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością T. z

3 siedzibą w M., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie ,70 USD Bank B., w ten sposób, że w trakcie negocjacji związanych z zawarciem i realizacją umowy kredytowej posługując się podrobionymi dokumentami w postaci kontraktu numer 5 z dnia 11 marca 1994 r. na dostawę urządzeń i materiałów do produkcji reklamowych urządzeń techniki świetlnej zawartego rzekomo z przedstawicielstwem Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością G. z siedzibą w R. (Łotwa), deklaracji celnej przewozu ładunków TD+1, faktury (invoice) numer 096 oraz międzynarodowego listu przewozowego CMR 121, oznakowanych rzekomo w ramach kontroli celnej przez funkcjonariuszy Urzędu Celnego w Brasławiu i potwierdzających dostarczenie materiałów i wyposażenia na obszar celny Białorusi, wprowadził pracowników B. B. w M. w błąd co do tego, że zawarł umowę ze spółką G. w R., mocą której zakupił od tej spółki urządzenia i materiały służące do wytwarzania reklam świetlnych o wartości ,70 USD, które to zostały rzekomo dostarczone spółce z ograniczoną odpowiedzialnością T. w M., w następstwie czego doprowadził ich do udzielenia w dniu 23 marca 1994 r. i wypłacenia w dniu 30 marca 1994 r. przez Bank B. spółce z ograniczoną odpowiedzialnością T. w M. kredytu w kwocie ,70 USD, z którego to kredytu spółka nie spłaciła kwoty stanowiącej jego kapitał, czym działał na szkodę Banku B. w M., tj. czynu z art d.k.k. w zb. z art k.k. i za to na mocy art d.k.k. w zb. z art d.k.k. w zw. z art k.k. skazuje go, zaś na mocy art d.k.k. w zw. z art d.k.k. w zw. z art d.k.k. w zw. z art d.k.k. w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 7 stycznia

4 1 k.k. wymierza mu karę 2 (dwóch) lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności i zł (dwunastu tysięcy złotych) grzywny z zamianą w wypadku nieuiszczenia jej w terminie na karę zastępczą 60 (sześćdziesięciu) dni pozbawienia wolności, przyjmując jeden dzień pozbawienia wolności za 2. W ramach czynu opisanego w pkt. II oskarżonego Andrzeja L. uznaje za winnego tego, że w listopadzie 1994 r. w M. na terytorium Republiki Białoruś, jako dyrektor, a jednocześnie udziałowiec Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością T. z siedzibą w M., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem kwocie ,50 USD Bank B. w M., w ten sposób, że posługując się w trakcie negocjacji związanych z zawarciem i realizacją umowy kredytowej podrobionymi dokumentami w postaci deklaracji celnej przewozu ładunków numer 06516/ z dnia 14 listopada 1994 r. i arkuszy dodatkowych do tej deklaracji oznakowanych rzekomo w ramach kontroli celnej przez funkcjonariuszy Mińskiego Regionalnego Urzędu Celnego w Mińsku i potwierdzających dostarczenie przez przedstawicielstwo firmy R. z Łotwy materiałów i wyposażenia na obszar celny Białorusi, wprowadził pracowników Banku B. w M. w błąd co do tego, że zawarł umowę ze spółką R., mocą której zakupił od tej spółki urządzenia i materiały służące do wytwarzania reklam świetlnych o wartości ,50 USD, które to zostały rzekomo dostarczone przez łotewskie przedstawicielstwo spółki R. w R. spółce z ograniczoną odpowiedzialnością T. w M., w następstwie czego w dniu 17 listopada 1994 r. doprowadził ich do udzielenia i wypłacenia przez Bank B. w M. spółce z ograniczoną odpowiedzialnością T. w M. kredytu w kwocie ,50 USD, z którego to kredytu spółka nie spłaciła kwoty stanowiącej jego kapitał czym działał na szkodę Banku B. w M., tj. czynu z art d.k.k. w zb. z art d.k.k. w zw. z art d.k.k. w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 7 stycznia 1993 r. o planowaniu rodziny, ochronie płodu ludzkiego i warunkach dopuszczalności przerywania ciąży (Dz.U. z 1993 r., Nr 17, poz. 78) i za to na mocy art d.k.k. w zb. z art d.k.k. w zw. z art d.k.k. w zw. z art d.k.k. w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 7 stycznia 1993 r. o

5 planowaniu rodziny, ochronie płodu ludzkiego i warunkach dopuszczalności przerywania ciąży (Dz.U. z 1993 r., Nr 17, poz. 78) w zw. z art. 4 1 k.k. skazuje go, zaś na mocy art d.k.k. w zw. z art d.k.k. w zw. z art k.k. wymierza mu karę 2 (dwóch) lat i 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności i zł (czternastu tysięcy złotych) grzywny z zamianą w wypadku nieuiszczenia jej w terminie na karę zastępczą 70 (siedemdziesięciu) dni pozbawienia wolności, przyjmując jeden dzień pozbawienia wolności za 3. Na mocy art. 66 d.k.k. i art d.k.k. w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 7 stycznia k.k. orzeka wobec oskarżonego Andrzeja L. karę łączną 3 (trzech) lat pozbawienia wolności i zł (piętnastu tysięcy złotych) grzywny z zamianą w wypadku nieuiszczenia jej w terminie na karę zastępczą 75 (siedemdziesięciu pięciu) dni pozbawienia wolności przyjmując jeden dzień pozbawienia wolności za 4. Na mocy art d.k.k. w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 7 stycznia 1993 r. o planowaniu rodziny, ochronie płodu ludzkiego i warunkach dopuszczalności przerywania ciąży (Dz.U. z 1993 r., Nr 17, poz. 78) zalicza na poczet orzeczonej wobec oskarżonego Andrzeja L. kary pozbawienia wolności okres tymczasowego aresztowania w sprawie od 7 lutego 2001 r. do 2 maja 2001 r. 5. Zasądza od oskarżonego Andrzeja L. na rzecz Skarbu Państwa kwotę 3400 zł (trzech tysięcy czterystu) tytułem opłaty i obciąża go pozostałymi kosztami sądowymi w kwocie 5000 zł (pięciu tysięcy złotych), w pozostałej części zwalnia oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych.