WŁOSKIE OBRAZY PROJEKT EDUKACYJNY KLASA I OSSP 2015/2016 OPIEKA: K.KUBIK, M.BITKA JR.
PROJEKT PROJEKT REALIZOWANY W KLASIE I OSSP W RAMACH ZAJĘĆ Z HISTORII SZTUKI I ZAJĘĆ KREATYWNYCH. ZADANIEM UCZNIÓW BYŁO ZESTAWIENIE DAWNYCH WŁOSKICH OBRAZÓW Z ICH WSPÓŁCZESNĄ INTERPRETACJĄ. Projekt rozwijał kreatywne myślenie oraz umiejętność współdziałania i pracy w grupie. Wartością projektu jest świeżość myślenia i szukania rozwiązań, a także przeszukiwanie źródeł i zdobywanie informacji na temat dzieł, które uczniowie widzieli po raz pierwszy. Interpretacje obrazów pokazały, iż młodzież stara się poszukiwać poprzez wrażliwość estetyczną, ale też interpretację opartą na wiedzy i obserwacji.
CELE Zapoznanie młodzieży z dorobkiem artystycznym i historią kultury i sztuki włoskiej, Przybliżenie wiedzy o dziełach sztuki związanych z Włochami, Prowadzenie pracy łączącej różne dziedziny sztuk, Rozwijanie kreatywności i wyobraźni uczniów, Kształcenie umiejętności analizowania i interpretowania obrazów, Rozwijanie umiejętności pracy w grupie, Rozwijanie umiejętności zdobywania wiedzy, jej selekcjonowania oraz opracowania, Kształtowanie postawy poszukującej oraz umiejętności przekładania wiedzy teoretycznej na praktyczną.
Narcyz Michelangelo Merisi da Caravaggio ZOSIA LICHTENBERG-KOKOSZKA VIVIEN KRYNIEWSKA ADAM KOZDRAŚ
Opis obrazu Tematem obrazu jest postać Narcyza, bohatera mitu opowiedzianego przez Owidiusza w Metamorfozach. Artysta namalował młodzieńca, który klęcząc pochyla się nad spokojnym lustrem wody. Narcyz przedstawiony został w niewygodnej pozycji, wspiera się na rękach, a jego ciało jest mocno pochylone do przodu. Strój i uczesanie są typowe dla epoki, w której żył autor obrazu. Narcyz zapatrzony jest we własne odbicie, nie może oderwać wzroku i robi wrażenie zahipnotyzowanego. Jego twarz sprawia wrażenie smutnej. Odbicie w wodzie, chociaż wyraźne, jest nieco zamglone, bardziej wyeksponowane są części ciała i ubioru, które mocniej odbijają światło. Obraz ma ciemne tło i jest prawie monochromatyczny, dominują odcienie brązu. Postać wyłania się z mroku, oświetlona ze źródła ostrego światła padającego z lewej strony. Ręce, twarz, jedno kolano i koszula są silnie oświetlone i nadają całości głębi Kompozycja jest ciasna, sylwetka Narcyza i jej odbicie wypełniają niemal całą przestrzeń płótna.
Autor Michelangelo Merisi da Caravaggio Urodził się 29 września 1571r,a zmarł 18 lipca 1610r. Tworzył w Rzymie, Neapolu, na Malcie i Sycylii. Włoski malarz tworzący na przełomie XVI i XVII wieku. Miał niełatwy charakter i wiódł awanturnicze życie w różnych włoskich miastach. Pracował dla wielu bogatych mecenasów i miał wielu naśladowców. Caravaggio zrewolucjonizował malarstwo.
Chłopiec obierający owoce Chory Bachus Chłopiec z koszykiem owoców Maria Magdalena pokutująca Ekstaza św. Franciszkó Wróżenie z ręki Niewierny Tomasz Inne obrazy W swoich obrazach wyrzekł się piękna ludzkiego ciała, idealizowanego przez malarzy renesansowych. W celu ukazania realizmu wprowadził do swych dzieł ostry światłocień. Malowidła Caravaggia cechuje połączenie fizycznej formy i psychologicznej treści. Jego styl stał się wzorem dla malarzy epoki baroku. Został zapomniany w wiekach XVIII i XIX. A dopiero w XX wieku został odkryty nowo. Obecnie jest uznawany za pierwszego wielkiego artystę barokowego.
Miejsce ekspozycji Czas powstania Przyjmuje się, że obraz powstał w latach 1597-1599 w czasie, gdy malarz znajdował się pod opieką swojego pierwszego wielkiego protektora, kardynała Francesca Marii Bourbona del Montego, jednego z czołowych rzymskich koneserów sztuki. Obecnie płótno znajduje się w zbiorach Galleria Nazionale d'arte Antica w Rzymie.
Interpretacja Nicolas Poussin John William Waterhouse Salvador Dali Mit o Narcyzie jest mocno zakorzeniony w kulturze. Jego postać znajduje się na freskach odkrytych w Pompejach, malowali go m.in. Nicolas Poussin, Claude, John William Waterhouse i Salvador Dali, pisali o nim także polscy twórcy, tacy jak Zbigniew Herbert i Maria Jasnorzewska-Pawlikowska. Jest on symbolem własnej miłości, odwrócenia się od świata, egotyzmu i egoizmu. Autor obrazu posunął się nawet dalej, według Owidiusza, Narcyz ujrzał swoje odbicie w zdroju lub potoku w pięknym i spokojnym otoczeniu. Na obrazie widzimy natomiast burą kałużę, a nachylanie się nad nią może symbolizować zahipnotyzowanie lub nawet obłęd.
Sklepienie w Camera degli Sposi w Mantui Andrea Mantegna DAGMARA DALEKA WIKTORIA JANIK LUKAS GOGOL
Sklepienie w Camera degli Sposi w Pałacu Książęcym w Mantui Fresk powstał w latach1465-1474. Znajduje się w najbardziej znanej sali pałacowej Camera degli Sposi, czyli tzw. Sali małżeńskiej. Na ścianach znajdują się sceny, których tematem są polityczne dzieje rodu. Sala pełniła początkowo dwie funkcje: była salą audiencyjną oraz reprezentacyjną sypialnią, w której Lodovico Gonzaga spotykał się z rodziną.
Autorem fresku jest Andrea Mantegna. Fresk powstał na zlecenie Ludovico III Gonzaga w Pałacu Książęcym w Mantui we Włoszech.
Fresk malowany jest iluzjonistycznie, przez co zaciera fizyczną granicę między wnętrzem a światem zewnętrznym
Mantegna zaczął od wykonania na sucho tła sklepienia, pokrył freskami sufit imitujący oculus (okrągły lub owalny otwór w szczytowej ścianie budynku), następnie namalował otaczającą go girlandę i wieńce. Jeśli chodzi o inne ściany w pokoju, artysta użył tajemniczej tłustej tempery oraz typowej techniki fresku.
Fresk przedstawia grupę osób wraz z amorami, spoglądających zza balustrady w dół ( najprawdopodobniej na osoby znajdujące się w pokoju). Na fresku znajduje się również paw- symbol małżeństwa, mirt symbolizujący wierność małżeńską oraz kilka panienek, które mogą symbolizować czystość i oczekiwanie na miłość.
Kilka informacji o autorze... ANDREA MANTEGNA - grafik i malarz, działał początkowo w Padwie,a później na dworze markizów de Gonzaga w Mantui. Fascynował się sztuką starożytną. Postacie, przez niego przedstawianie, są surowe, patetyczne, monumentalne. Był on jednym z pierwszych renesansowych twórców, którzy podejmowali tematykę antyczną i mitologiczną, między innymi w licznych rycinach, w obrazach "Parnas" czy "Triumf Scypiona" czy cyklu dziewięciu obrazów "Triumf Cezara"
"Martwy Chrystus" Jako pierwszy w nowożytnej sztuce malował iluzjonistyczne dzieła, jak na freskach z Camera degli Sposi, gdzie przedstawił na sklepieniu motyw realnej otwartej przestrzeni nieba. Jego styl charakteryzuje się kubicznością i plastycznością figur, rzeźbiarskim, ostrym modelunkiem kształtów, który przywodzi na myśl starożytne reliefy, a nad którymi artysta prowadził swe badania, zimną, a niekiedy nawet monochromatyczną kolorystyką, jak w obrazach en grisaille, czyli namalowanych tylko kolorem szarym, które miały imitować płaskorzeźby. Swe studia z zakresu anatomii i perspektywy doskonale przedstawił w najsłynniejszym swym obrazie "Martwy Chrystus", który został ujęty w skrajnie skróconej perspektywie.
Madonna della Victoria" Prócz tematów starożytnych oraz tradycyjnie religijnych, jak Madonna della Viktoria czy ołtarz w kościele San Zeno w Weronie, przedstawiał też ówczesną tematykę świecką, jak chociażby sceny z dworskiego życia na mantuańskich freskach w Camera degli Sposi w Palazzo Ducale. Twórczość malarza miała ogromne znaczenie dla ukształtowania się repertuaru form we włoskim Odrodzeniu, wpłynęła też znacząco na sztukę niemiecką oraz malarstwo weneckie i florenckie przełomu XV i XVI wieku.
Fresk był naprawdę trudny do zinterpretowania. Początkowo zaczęliśmy się powoli poddawać, gdyż zrobienie zdjęcia z takiej perspektywy sprawiało nam ogromny problem. Pierwszym zdjęciem, jakie wykonaliśmy było- a przynajmniej miało być- odbicie w studni. Chcieliśmy zatrzeć granicę pomiędzy ziemią, a niebem, jednak kraty w owej studni nie pozwoliły, aby nasz pomysł został zrealizowany. Kolejne zdjęcia wykonane były na placu zabaw. Początkowo robiliśmy je, na "pajęczynie", jednak słup po środku niszczył całą kompozycję. Ostatnimi zdjęciami, i udanymi okazały się te, które zrobiliśmy na okrągłej siatce do wspinania. Odwzorowaliśmy ułożenie postaci. Uznaliśmy, że drzewa, które rozchodzą się tuż nad głowami, mogą symbolizować chmury. Pomimo trudności sprostaliśmy zadaniu.
Malarz w pracowni Pietro Longhi MAJA CZARNECKA HANNA KOZA NATALIA KRAJEWSKA
O Autorze Pietro Longhi ( Pietro Falca) (Pietro longi, Pietro Falka)- był weneckim malarzem i rysownikiem okresu rokoka. Żył w latach 1702-1785. Był synem złotnika. Jego nauczycielami byli Antonio Balestra oraz Giuseppe Maria Crespi. W 1756 został członkiem Akademii w Wenecji. Początkowo malował obrazy religijne i freski, znany jest jednak przede wszystkim jako malarz niewielkich scen rodzajowych, przedstawiających życie arystokracji i mieszczaństwa weneckiego.
Wenecja w XVIII wieku Wenecja, w której żył i tworzył Pietro Longhi była miastem o gasnącej sławie i znaczeniu. Powoli traciła dominacje na morzu, wiodącą rolę w handlu. Jednak jeszcze w XVIII wieku trał jej czar i urok jako miejsca wspaniałych zabaw i przyjemnego życia.
Inne prace Pietro Longhi Malował obrazy niewielkich rozmiarów ukazujące życie osiemnastowiecznego eleganckiego towarzystwa. Ukazywał życie wyższych sfer w Wenecji upływające na rozrywkach, świętowaniu, zabawach, z których najważniejszy był hucznie obchodzony karnawał. Tworzył także portrety.
Inne Prace Pietra Aptekarz (1752) Wizyta u lorda (1754) Szarlatan (1757)
,,Malarz w pracowni" Obraz malowany był w latach 1741-1744 techniką farb olejnych na płótnie. Obecnie znajduje się w Muzeum Sztuki Weneckiej XVIII wieku w budynku pałacu barokowego Ca' Rezzonico w Wenecji. Obraz przedstawia elegancką parę w typowych dla epoki strojach pozujących malarzowi w jego pracowni. Kobieta ma typową poszerzaną suknię w pastelowych barwach, mężczyzna czarny tkany złoty kaftan, kapelusz i pelerynę. Stroje świadczą o tym, że portretowani są ludźmi zamożnymi. Malarz siedzi tyłem i maluje na podkładzie portret. W tle widzimy kontrabas.
W naszej wersji,,malarza w pracowni" chciałyśmy pokazać połączenie tamtych czasów z dzisiejszymi. Zestawić wiek XVIII i XXI. Ma o tym świadczyć użycie telefonu zamiast płótna i farb, wyrazy twarzy pozujących do zdjęcia oraz gitara elektryczna w tle.
Nawiedzenie Jacoppo Pontormo ELWIRA CZERNYCH GABRIELA CZERNECKA MAX KALISTA
Jacoppo Pontormo właśc. Jacopo Carrucci 1494-1556 Włoski malarz i rysownik, przedstawiciel manieryzmu florenckiego.
TWÓRCZOŚĆ Był uczniem m.in. Andrei del Sarto. Tworzył pod wpływem Leonarda da Vinci, później Michała Anioła. Malował obrazy religijne, mitologiczne oraz portrety. Przez całe życie korzystał z patronatu Medyceuszów. Od ok. 1518 rozwijał styl charakteryzujący się ekspresyjną, dynamiczną kompozycją, wyrafinowanym rysunkiem i jasnym kolorytem.
ŻYŁ I TWORZYŁ W XVI WIEKU WE FLORENCJI
INNE OBRAZY: Zdjęcie z Krzyża
INNE OBRAZY: PORTRET KOBIETY W CZERWIENI
O obrazie Obraz stworzony w 1515 roku w technice olejnej na desce. Znajduje się w Kościele św.michała we Florencji. Na obrazie widać cztery kobiety Marię, Elżbietę, Teresę i Magdalenę. Stoją one boso na ulicy pośród kamienic. Maria odwiedziła Elżbietę, aby podzielić się nowiną, ze urodzi Bożego Syna. Atmosfera jest i radosna i melancholijna zarazem. Zaskakujące w tym obrazie jest ustawienie postaci, gdzie dwie najważniejsze stoją tyłem, a także ich wydłużone proporcje. Światło pada frontalnie. Ostro modelując szaty.
Fotografia