Pozasłoneczne układy planetarne. Janusz Typek

Podobne dokumenty
Pozasłoneczne układy planetarne. Janusz Typek

W poszukiwaniu nowej Ziemi. Andrzej Udalski Obserwatorium Astronomiczne Uniwersytetu Warszawskiego

3. Planety odległych gwiazd; powstawanie układów planetarnych. Chronometraż Ruchy gwiazdy Tranzyty Soczewkowanie grawitacyjne Hipotezy powstawania

Ewolucja Wszechświata Wykład 14

Planety odległych gwiazd

Planety w układach podwójnych i wielokrotnych. Krzysztof Hełminiak


Układ Słoneczny. Powstanie Układu Słonecznego. Dysk protoplanetarny

5 POZASŁONECZNE UKŁADY PLANETARNE

Pierwsze nadzieje astrometryczne

Planety poza Układem Słonecznym

Metody poszukiwania egzoplanet (planet pozasłonecznych) Autor tekstu: Bartosz Oszańca

Grawitacja - powtórka

Wstęp do astrofizyki I

Granice Układu Słonecznego. Marek Stęślicki IA UWr

Analiza spektralna widma gwiezdnego

Konkurs Astronomiczny Astrolabium IV Edycja 26 kwietnia 2017 roku Klasy I III Gimnazjum Test Konkursowy

ASTROBIOLOGIA. Wykład 3

1. Obserwacje nieba 2. Gwiazdozbiór na północnej strefie niebieskiej 3. Gwiazdozbiór na południowej strefie niebieskiej 4. Ruch gwiazd 5.

Niebo usiane planetami...

Plan wykładu. Mechanika układów planetarnych (Ukł. Słonecznego)

Ciała drobne w Układzie Słonecznym

Pozasłoneczne układy planetarne

Układ Słoneczny. Pokaz

Synteza jądrowa (fuzja) FIZYKA 3 MICHAŁ MARZANTOWICZ

Ruchy planet. Wykład 29 listopada 2005 roku

To ciała niebieskie o średnicach większych niż 1000 km, obiegające gwiazdę i nie mające własnych źródeł energii promienistej, widoczne dzięki

Plan wykładu. Mechanika układów planetarnych (Ukł. Słonecznego)

Mikrosoczewkowanie grawitacyjne. Dr Tomasz Mrozek Instytut Astronomiczny Uniwersytet Wrocławski

ETAP II. Astronomia to nauka. pochodzeniem i ewolucją. planet i gwiazd. na wydarzenia na Ziemi.

Rusza konkurs na nazwy planet pozasłonecznych wymyśl polską nazwę dla egzoplanety!

Astronomiczny elementarz

Pozasłoneczne układy planetarne. Tomasz Mrozek Instytut Astronomiczny UWr Zakład Fizyki Słooca CBK PAN

Ekosfery. Gimnazjum Klasy I III Doświadczenie konkursowe nr 5

Liceum dla Dorosłych semestr 1 FIZYKA MAŁGORZATA OLĘDZKA

Zimna Ziemia w układzie podwójnym gwiazd

Konkurs Astronomiczny Astrolabium III Edycja 25 marca 2015 roku Klasy I III Liceum Ogólnokształcącego Test Konkursowy

Od Wielkiego Wybuchu do Gór Izerskich. Tomasz Mrozek Instytut Astronomiczny UWr Zakład Fizyki Słońca CBK PAN

W poszukiwaniu życia pozaziemskiego

Plan wykładu. Mechanika Układu Słonecznego

Precyzyjna astrometria układów podwójnych za pomocą optyki adaptywnej.

Tytuł: Podróż w kosmos Autor: Aleksandra Fudali

Uogólniony model układu planetarnego

Układ słoneczny, jego planety, księżyce i planetoidy

Astronomia. Znając przyspieszenie grawitacyjne planety (ciała), obliczyć możemy ciężar ciała drugiego.

Powstanie i ewolucja Układu Słonecznego II

Fizyka i Chemia Ziemi

14 POLE GRAWITACYJNE. Włodzimierz Wolczyński. Wzór Newtona. G- stała grawitacji 6, Natężenie pola grawitacyjnego.

Nasza Galaktyka

Plan wykładu i ćwiczeń.

Soczewkowanie grawitacyjne

Sprawdzian Na rysunku przedstawiono siłę, którą kula o masie m przyciąga kulę o masie 2m.

ALMA. Atacama Large (sub)millimeter Array

Powstanie i ewolucja Układu Słonecznego I

OPIS MODUŁ KSZTAŁCENIA (SYLABUS)

FIZYKA KLASA I LO LICEUM OGÓLNOKSZTAŁCĄCEGO wymagania edukacyjne

Konkurs Astronomiczny Astrolabium V Edycja 29 kwietnia 2019 roku Klasy IV VI Szkoły Podstawowej Odpowiedzi

Politechnika Warszawska Wydział Samochodów i Maszyn Roboczych

Elementy astronomii w nauczaniu przyrody. dr Krzysztof Rochowicz Zakład Dydaktyki Fizyki UMK 2011

ASTRONOMIA Klasa Ia Rok szkolny 2012/2013

Co to jest promieniowanie grawitacyjne? Szymon Charzyński KMMF UW

OPIS MODUŁ KSZTAŁCENIA (SYLABUS)

Sejsmologia gwiazd. Andrzej Pigulski Instytut Astronomiczny Uniwersytetu Wrocławskiego

Wszechświat w mojej kieszeni. Układ Słoneczny. Gloria Delgado Inglada. 4 No. 4. Instytut Astronomii UNAM, Meksyk

Wszechświat w mojej kieszeni. Układ Słoneczny. Gloria Delgado Inglada. 4 No. 4. Instytut Astronomii UNAM, Meksyk

Układ Słoneczny Układ Słoneczny

fizyka w zakresie podstawowym

Egzamin maturalny z fizyki i astronomii 5 Poziom podstawowy

I etap ewolucji :od ciągu głównego do olbrzyma

Dyfrakcja to zdolność fali do uginania się na krawędziach przeszkód. Dyfrakcja światła stanowi dowód na to, że światło ma charakter falowy.

Gwiazdy neutronowe. Michał Bejger,

Wprowadzenie. Skoro Słońce jest taką samą gwiazdą jak inne, to

Grawitacja + Astronomia

Obraz Ziemi widzianej z Księżyca

Prezentacja. Układ Słoneczny

WSZECHŚWIAT = KOSMOS

Budowa i ewolucja gwiazd I. Skale czasowe Równania budowy wewnętrznej Modele Diagram H-R Ewolucja gwiazd

fizyka w zakresie podstawowym

Diagram Hertzsprunga Russela. Barwa gwiazdy a jasność bezwzględna

Układ Słoneczny. Szkoła Podstawowa Klasy IV VI Doświadczenie konkursowe nr 2

Wykres Herzsprunga-Russela (H-R) Reakcje termojądrowe - B.Kamys 1

Wirtualny Hogwart im. Syriusza Croucha

( W.Ogłoza, Uniwersytet Pedagogiczny w Krakowie, Pracownia Astronomiczna)

Następnie powstały trwały izotop - azot-14 - reaguje z trzecim protonem, przekształcając się w nietrwały tlen-15:

Fizyka. Kurs przygotowawczy. na studia inżynierskie. mgr Kamila Haule

WYKRYWANIE PLANET POZASŁONECZNYCH METODĄ TRANZYTÓW

Spełnienie wymagań poziomu oznacza, że uczeń ponadto:

Ewolucja w układach podwójnych

Ewolucja Wszechświata Wykład 8

Budowa i ewolucja gwiazd I. Skale czasowe Równania budowy wewnętrznej Modele Diagram H-R Ewolucja gwiazd

Fizyka. Kurs przygotowawczy. na studia inżynierskie. mgr Kamila Haule

Jak zmieni się wartość siły oddziaływania między dwoma ciałami o masie m każde, jeżeli odległość między ich środkami zmniejszy się dwa razy.

Super-jowisze (ang. Super- Jupiters ): obiekty o wielkości i składzie atmosfery podobnym jak planety olbrzymy, które powstały tak jak gwiazdy.

Siedem kroków w kierunku karła Od efektu Dopplera do pozasłonecznych układów planetarnych

Budowa Galaktyki. Materia rozproszona Rozkład przestrzenny materii Krzywa rotacji i ramiona spiralne

CASSINI-HUYGENS NA TYTANIE Najnowsze wyniki...

Wędrówki między układami współrzędnych

Galaktyka. Rysunek: Pas Drogi Mlecznej

Grawitacja. Wykład 7. Wrocław University of Technology

Sztuczny satelita Ziemi. Ruch w polu grawitacyjnym

Transkrypt:

Pozasłoneczne układy planetarne Janusz Typek

Plan Historia odkrywania planet pozasłonecznych Metody wykrywania egzoplanet Charakterystyka odkrytych planet i układów planetarnych Przyszłość planetologii pozasłonecznej

Układ Słoneczny Planety skaliste Planety gazowe Definicja planety w Układzie Słonecznym (IAU 2005) Znajduje się na orbicie wokół Słońca. Posiada wystarczającą masę, by własną grawitacją pokonać siły ciała sztywnego tak, aby wytworzyć kształt odpowiadający równowadze hydrostatycznej (prawie kulisty). Oczyściło sąsiedztwo swojej orbity z innych względnie dużych obiektów.

Planety pozasłoneczne (egzoplanety) Definicja: obiekt krążący wokół gwiazdy i mający masę M nie wystarczającą do rozpoczęcia termojądrowej syntezę deuteru (M 13MJ). Obiekty o większej masie to brązowe karły (13 80 MJ). Encyklopedia Pozasłonecznych Układów Planetarnych (http://exoplanet.eu/catalog.php) Stan na dzień 12. stycznia 2010 Ogólna liczba planet: 424 Układy planetarne: 358

Zakryte odkrycia W.S. Jacob (Madras Observatory, 1855) i T.J.J. See (US Naval Observatory, 1899) wnioskowali na podstawie anomalii orbitalnych o istnieniu planety w układzie podwójnym 70 Oph Peter van de Kamp (Swarthmore College, 1960) donosił o wykryciu planety krążącej wokół Gwiazdy Barnarda M. Bailes, A. Line, S.L. Shemar (1991) opublikowali w Nature artykuł o wykryciu planety wokół pulsara PSR1829-10

Pierwsze potwierdzone odkrycia egzoplanet Campbell, B.; Walker, G. A. H.; Yang, S. (1988). "A search for substellar companions to solar-type stars". Astrophysical Journal, Part 1 331: 902 921 Gamma Cephei (A subgigant, B czerwony karzeł) W 1992 wycofali się z odkrycia W 2002 niezależne badanie potwierdziło istnienie planety wokół gwiazdy A (M=1.6 MJ, a=2 au) Wolszczan, A.; Frail, D. A. (1992). "A planetary system around the millisecond pulsar PSR1257+12" Nature 355: 145 147

Pulsar PSR B1257+12 Odległość pulsara: 980 ly w gwiazdozbiorze Panny. Okres obrotu: T= 6,2 ms. 4 planety (jedna mała planeta nie potwierdzona, może jest to kometa)

Metoda prędkości radialnych (spektroskopia doplerowska)

Metoda prędkości radialnych 6. października 1995 Michel Mayor i Didier Queloz (Observatoire de Genève) ogłosili odkrycie planety krążącej wokół gwiazdy 51 Peg. Teleskop D=193 cm (1958 r)

Metoda prędkości radialnych spektrograf ELODIE (1993-2006) Widmo gwiazdy 51 Peg

Metoda prędkości radialnych HARPS - High Accuracy Radial velocity Planet Searcher W sumie odkryto z jego pomocą 75 planet, 32 nowe planety ogłoszono 20 października 2009. La Silla Observatory (Chile) HARPS przy 3,6 m teleskopie

Metoda prędkości radialnych 51 Peg b, e 0, M=0.44 MJ, a=0.05 au 70 Virg b, e 0.4, M=7.4 MJ, a=0.48 au 16 Cyg b, e 0.69, M=1.7 MJ, a=1.7 au

Układ Gl 581 - najmniejsza planeta? Gl 581 e: 1,9 MZ Gl 581 b: 16 MZ Gl 581 c: 5 MZ Gl 581 d: 7 MZ

Tranzyt: Pierwsza planeta HD209458b Henry et al. 2000, ApJ 529, L41 Charbonneau et al. 2000, ApJ 529, L45 M=0.7 MJ, a=0.05 au, R=1.3 RJ HST Brown et al. 2001, ApJ 529, L41

Tranzyt

Metoda tranzytów (optical) Hubble Space Telescope (IR) Spitzer Space Telescope Efekt Rossiter-McLaughlin

Tranzyt sonda COROT ESA COROT ('Convection Rotation and Planetary Transits') Wystrzelony 27XII2007, śr. teles. 30 cm Odkrył 7 egzoplanet Luty 2009 M=11 MZ R=1.8 RZ a=0.017 au T=20 h Temp~1300 K

Tranzyt sonda KEPLER Wystrzelony 7III2009 Lustro D=1.4 m 100 000 gwiazd co 30 min Dokładność 20 ppm

Pierwsze 5 planet odkrytych przez sondę Kepler (4.1.2010)

Metoda astrometryczna detekcji egzoplanet Słońce w tej samej skali M, m masa gwiazdy i planety P okres obiegu planety, d odległość gwiazdy od Ziemi Ruch Słońca wokół środka masy Układu Słonecznego (linia ciągła) widziany z odległości 30 lat świetlnych

Astrometria interferencyjna

Astrometria Gwiazda Gliese 876 znajduje się w odległości 15 lat świetlnych, masa 0,32 Ms. Ma trzy znane planety. Planeta Gl 876 b (odkryta w 2000 r.) ma masę 2MJ i półoś orbity 0,2 ua. W 2002 za pomocą HST zmierzono ruch gwiazdy wywołany obecnością planety.

Układ planetarny Gliese 876 Gl 876 b,c,d: T=60, 30, 2 dni; M= 2, 0.5, 0.02 MJ a=0.21, 0.13, 0.02 ua

Pierwsza planeta odkryta metodą astrometryczną (2009) VB 10b Planeta tak duża jak macierzysta gwiazda?

Astrometria: przyszłe misje kosmiczne Space Interferometry Mission (SIM) 2015 Wykrywanie planet wielkości Ziemi wokół gwiazd do 30 lat świetlnych Interferometr Michelsona o bazie 7 m Zdolność rozdzielcza 1 μas Terrestrial Planet Finder 2020? Interferometr działający w IR

Astrometria: przyszłe misje kosmiczne Misja DARWIN ESA (2016) 4(5) teleskopów o D=3m działających jako interferometr w IR wykrycie planety typu Ziemi z odl. 25 ps

Obrazowanie pierwsza planeta 8.2-m VLT Yepun telescope at the ESO Paranal Observatory 2004 2M1207 b M=4 MJ a=46 au

Obrazowanie Gemini observatory, UScoCTIO 108 b M=14 MJ, a=670 au ESO, beta Pic b, M=8MJ, a=8 au HST, Fomalhaut b, M=3MJ, a=115 au

Obrazowanie: HR 8799 b,c,d HR 8799 d: M=10 MJ, a=24 au HR 8799 c: M=10 MJ, a=38 au HR 8799 b: M=7 MJ, a=68 au

Soczewkowanie grawitacyjne Obraz 1 Obiekt do Ziemii Obraz 2

Mikrosoczewkowanie grawitacyjne Θ promień [rad] pierścienia Einsteina (~0.1 mas) D- odległość do gwiazdy tła d odległość do gwiazdy soczewkującej Zaleta metody: bardzo czuła dla dowolnych mas i orbit. Wada: Konieczny dedykowany układ teleskopów.

Mikrosoczewkowanie pierwsza planeta 7 układów planetarnych, 8 planet 2004 OGLE: The optical gravitational lensing experiment OGLE235-MOA53 b M=2.6 MJ a=5.1 au

Mikrosoczewkowanie najmniejsza planeta? MOA-2007-BLG-192Lb M=1.4 MZ, a=0.6 au

Co można wyznaczyć poszczególnymi metodami? Masa Obrazowanie Tranzyt Astrometria Prędkości radialne Mikrosoczewkowanie + - + + + + + + + + + + + (z orbity gwiazdy) Promień Półoś orbity Okres obiegu Mimośród orbity + (ze znajomości okresu) + - (minimalna wartość) - + (ze znajomości okresu) + + -

Brązowe karły - planety

Zestawienie parametrów orbit planet Ciasne orbity koliste Efekt oddziaływania Silne ekscentryczne pływowego orbity efekt gwiazdy i planety oddziaływania dwu dużych planet Gorące Jowisze Ta pustka to efekt aparaturowy

Zestawienie charakterystyk planet

Planety wokół jakich gwiazd? 20% gwiazd FGK ma duże planety Im większa metaliczność gwiazdy tym większa szansa na planety Im większa masa gwiazdy tym większa szansa na planety

Układy planetarne 30% wszystkich układów planetarnych to układy z kilkoma planetami 5% wielokrotnych układów planetarnych posiada rezonansowe orbity. 5 planet w układzie 55 Cnc

Badanie atmosfery egzoplanety (2007) Planeta 6% większa w linii sodu niż na innych długościach Hobby-Eberly Telescope (HET) at McDonald Observatory Odkryta w 2004, l=63 ly, masa 20% większa od Jowisza

Ewolucja układów planetarnych 1. Gwiazdy (zwykle ich grupa licząca ok. 100 lub więcej) tworzą się w obłokach gazowopyłowych jak ten w gwiazdozbiorze Oriona 2. 80% młodych gwiazd otoczonych jest dyskami protoplanetarnymi (proplidy) 3. Wirujący dysk spłaszcza się i centralna gwiazda zaczyna świecić. Zewnętrzne warstwy gazu kondensują się w lód.

Ewolucja układów planetarnych 4. W dysku protoplanetarnym tworzą się planetozymale kamienno-lodowe osiągając rozmiary kilometrowe 5. Zderzenia planetozymali tworzą ciała o masie kilku MZ, które szybko akumulują otaczający gaz i powodują powstanie szczelin w mgławicy 6. Większość gazu i pyłu oraz drobnych ciał w mgławicy zostaje pochłonięta lub wyrzucona z układu, pozostają resztki jedynie w pasie planetoid i Kuipera

Ewolucja układów planetarnych 7. Powstaje stabilny układ planetarny, którego trwałość (od kilkuset mln do kilkudziesięciu mld lat) zależy od masy gwiazdy 8. Gwiazda taka jak Słońce po wypaleniu wodoru staje się czerwonym olbrzymem 9. Po wypaleniu paliwa jądrowego gwiazda wybucha i staje się białym karłem

Ewolucja Słońca

Ewolucja układów planetarnych Migracja planet Typu I (nieduże planety) fale gęstości w dysku powodują migrację w stronę gwiazdy Typu II (duże planety) powodują powstanie szczelin w dysku. Gaz wpadający do szczeliny powoduje migrację planety do gwiazdy Rozpraszanie planety przez duże planety

Tempo wykrywania planet pozasłonecznych będzie rosło, odkrycie drugiej Ziemi jest kwestią czasu Odkryte układy planetarne pozwolą lepiej zrozumieć ewolucję Układu Słonecznego Astrobiologia zdobędzie wkrótce nowe dane doświadczalne

iota Horologii b i jej księżyce Młody układ planetarny, księżyc jeszcze nie wystygł

Epsilon Eridani b i księżyce Gwiazda odległa o 10,5 ly ma jedną planetę podobną do Jowisza.

Kanibalizm planetarny w układzie HD82943 Dwie planety, w gwieździe podobnej do Słońca dużo litu

Lalande 21185 Czerwony karzeł (8,25 ly) ma dwie planety typu Jowisza

THE END