WOJEWODA DOLNOŚLĄSKI Wrocław, dnia 23 czerwca 2014 r. NK-KS.431.1.7.2014.MGS Pan Igor Bandrowicz Burmistrz Miasta i Gminy Prusice Wystąpienie pokontrolne W dniach od 14 do 30 kwietnia 2014 r. na podstawie art. 28 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 23 stycznia 2009 r. o wojewodzie i administracji rządowej w województwie (Dz. U. Nr 31, poz. 206 ze zm.) w związku z art. 76 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 672 ze zm.) i art. 16 ustawy z dnia 15 lipca 2011 r. o kontroli w administracji rządowej (Dz.U. Nr 185, poz. 1092) oraz imiennych upoważnień Wojewody Dolnośląskiego z dnia 31 marca 2014 r. numer: NK-KS.0030.28.2013.MGS, NK-KS.0030.29.2013.MGS zespół kontrolny w składzie: Monika Grzywalska Świątek starszy inspektor wojewódzki (przewodnicząca zespołu) oraz Magdalena Kremienowska starszy inspektor wojewódzki (członek zespołu) z Wydziału Nadzoru i Kontroli Dolnośląskiego Urzędu Wojewódzkiego we Wrocławiu przeprowadził kontrolę problemową w trybie zwykłym w Urzędzie Miasta i Gminy w Prusicach z siedzibą Rynek 1, 55-100 Prusice. Czynności kontrolne w siedzibie Urzędu Miasta i Gminy w Prusicach przeprowadzono w dniach: 14-15 kwietnia 2014 r. Kontrola została odnotowana w książce kontroli pod poz. 4 w 2014 r. Tematem kontroli była realizacja przez jednostkę samorządu terytorialnego szczebla gminnego zadań z zakresu administracji rządowej dotyczących wydawania, cofania i wygaszania zezwoleń na sprzedaż napojów alkoholowych, o których mowa w ustawie z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (t. j. Dz.U. z 2012 r. poz. 1356) zwanej dalej w.t.p.a. Kontrolę przeprowadzono w oparciu o zatwierdzony w dniu 20 grudnia 2013 r. przez Wojewodę Dolnośląskiego Plan kontroli na I półrocze 2014 r. Przedmiotem kontroli było wydawanie, odmowa wydania, wygaszanie, cofanie zezwoleń na sprzedaż napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia w miejscu lub poza miejscem sprzedaży; wydawanie zezwoleń jednorazowych na sprzedaż napojów alkoholowych; wydawanie zezwoleń na wyprzedaż posiadanych zinwentaryzowanych zapasów napojów alkoholowych, określonych w ustawie w.t.p.a., w okresie od 1 stycznia 2013 r. do dnia 14 kwietnia 2014 r. (dnia rozpoczęcia kontroli). 1
W okresie objętym kontrolą funkcję kierownika urzędu sprawował Pan Igor Bandrowicz - Burmistrz Miasta i Gminy Prusice. Osobą odpowiedzialną za wykonywanie zadań w zakresie zezwoleń na sprzedaż napojów alkoholowych jest Pani Alicja Woźniak - Kierownik Urzędu Stanu Cywilnego, co wynika z zakresu obowiązków i uprawnień pracownika podpisanych w dniu 2 lutego 2011 r. Podczas kontroli dokumenty udostępniała oraz składała wyjaśnienia Pani Alicja Woźniak. Wykonywanie zadań w zakresie objętym kontrolą przez Burmistrza Miasta i Gminy Prusice oceniam pozytywnie z nieprawidłowościami. Powyższą ocenę uzasadniam następująco: W okresie od dnia 1 stycznia 2013 r. do dnia kontroli Burmistrz Miasta i Gminy Prusice wydał w przedmiotowym zakresie 147 decyzji administracyjnych. [dowód: akta kontroli str. 3] Z uwagi na ilość wydanych decyzji, badaniem kontrolnym objęto reprezentatywną próbę 48 decyzji wydanych na podstawie przepisów ustawy w.t.p.a., co stanowi 33 % wszystkich wydanych decyzji w powyższym zakresie, wyłonioną metodą statystyczną z wykorzystaniem techniki losowania warstwowego polegającej na podziale populacji na grupy o podobnej charakterystyce, a następnie losowaniu elementów z każdej grupy. W podziale na grupy, ilość skontrolowanych zezwoleń przedstawia się następująco: - 3 z 3 zezwoleń wydanych na sprzedaż napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia w miejscu sprzedaży, - 24 z 83 zezwoleń wydanych na sprzedaż napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży, - 7 z 22 jednorazowych zezwoleń na sprzedaż napojów alkoholowych, - 14 z 39 decyzji podjętych w przedmiocie wygaszenia udzielonego zezwolenia [dowód: akta kontroli: str. 11-17]. Ustalono, iż w okresie objętym kontrolą organ nie wydał zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych przedsiębiorcom, których działalność polega na organizacji przyjęć, jak również nie wydał zezwolenia na sprzedaż zinwentaryzowanych zapasów napojów alkoholowych oraz w żadnym przypadku nie odmówił wydania zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych. Ponadto w okresie objętym kontrolą Burmistrz Miasta i Gminy Prusice nie cofnął żadnego zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych. Stwierdzono również, iż żaden wniosek nie został pozostawiony bez rozpoznania. [dowód: akta kontroli: str. 18] W toku kontroli ustalono, iż przestrzeganie zasad i warunków korzystania z zezwoleń (dyspozycja art. 18 ust. 8 ustawy w.t.p.a.) kontrolują na podstawie upoważnienia Burmistrza dwie bądź trzy osoby wytypowane z Gminnej Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych. [dowód: wyjaśnienia z dnia 15 kwietnia 2014 r. - akta kontroli str. 19] 2
W zakresie wydawania zezwoleń na sprzedaż napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia w miejscu lub poza miejscem sprzedaży, o których mowa w art. 18 ust. 1 ustawy w.t.p.a. stwierdzono, iż wydawano je oddzielnie na każdy rodzaj napojów alkoholowych. Kontrolowane zezwolenia określały podmiot, któremu go udzielono, rodzaj napoju alkoholowego oraz okres ważności zezwolenia. W toku kontroli ustalono, iż kontrolowany organ wydając następujące zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych: Nr IB.5.2014, Nr IB.2.2014, Nr IB.2.2013, Nr IB.5.2013, Nr IB.7.2013, Nr IB.11.2013, Nr IB.15.2013, Nr IB.19.2013, Nr IIB.1.2014 rodzaj zezwolenia określał: zezwolenie na sprzedaż napojów alkoholowych od 4,5% do 18% alkoholu mimo, iż ustawa w.t.p.a. w art. 18 ust. 3 pkt 2 określa powyższy rodzaj napojów alkoholowych: powyżej 4,5% do 18% zawartości alkoholu (z wyjątkiem piwa) [dowód: akta kontroli str. 27-77]. Osoba odpowiedzialna za wydawanie zezwoleń na sprzedaż napojów alkoholowych w piśmie z dnia 12 maja 2014 r. nr PA.7340.54.2014 [dowód: akta kontroli str. 20-26] wyjaśniła, iż cyt.: ( ) nastąpiła omyłka pisarska przy tworzeniu wzoru zezwolenia określanego zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych od 4,5% do 18% alkoholu, zwrot (z wyjątkiem piwa) został omyłkowo pominięty, dlatego przy wydaniu zezwoleń nie zostało to zaznaczone. Omyłka pisarska została usunięta z szablonu zezwolenia przez dodanie zapisu właściwego (z wyjątkiem piwa) i poprawnego stosowania zapisu ustawowego określającego rodzaj zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych powyżej 4,5% do 18% zawartości alkoholu (z wyjątkiem piwa). W trakcie kontroli ustalono, że zezwolenia wydawano na czas oznaczony zgodnie z art. 18 ust. 9 ustawy, niemniej jednak w zakresie określania ważności powyższych zezwoleń stwierdzono nieprawidłowości. W myśl art. 18 ust. 9 ustawy w.t.p.a. zezwolenie na sprzedaż napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży wydaje się na czas oznaczony nie krótszy niż 2 lata. Analiza objętych kontrolą zezwoleń wykazała, że na początku 2013 r. organ wydawał zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży na czas krótszy niż 2 lata (dotyczy zezwoleń nr: IA.2.2013, IB.2.2013, IC.2.2013, IA.6.2013, IB.5.2013, IC.5.2013). Ustalono, iż organ upływ ostatniego dnia obowiązywania zezwolenia w każdym z wymienionych wyżej przypadków określał na dzień poprzedzający dzień, który odpowiada początkowemu dniowi terminu [dowód: akta kontroli str. 35-51]. Dla przykładu, w zezwoleniu nr IA.6.2013 termin ważności określono od dnia 21.03.2013 r. do dnia 20.03.2015 r., mimo że minimalny termin 2 lat liczony od dnia 21.03.2013 r. upłynie w dniu 21.03.2015 r., a nie jak wskazano w dniu 20.03.2015 r. Zauważyć należy, iż przepisy kodeksu postępowania administracyjnego nie określają sposobu obliczania terminu określonego w latach, jednak ze stanowiska doktryny (B.Adamiak, J.Borkowski. KPA. Komentarz, Warszawa 2012 str. 279] wynika, iż przez analogię stosuje się zasadę liczenia terminów wskazanych w miesiącach, określoną w art. 57 3 k.p.a. W myśl tej zasady przyjmuje się, że terminy określone w latach kończą się z upływem tego dnia w ostatnim roku, który odpowiada początkowemu dniowi terminu, a gdyby takiego dnia w ostatnim roku nie było - w dniu, który poprzedzałby bezpośrednio ten dzień. Podkreślenia wymaga fakt, że ustawodawca analogicznie ustalił zasadę liczenia terminów określonych w latach w innych gałęziach prawa np. w prawie cywilnym (zob. art. 112 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny t. j. Dz. U. z 2014 r. poz. 121), w prawie podatkowym (zob. art. 12 4 ustawy z dnia z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa - t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) czy w postępowaniu karnym (zob. art. 123 2 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego - Dz. U. Nr 89, poz. 555 ze zm.). W wyjaśnieniach złożonych w toku kontroli pismo z dnia 12 maja 2014 r., osoba odpowiedzialna za wydawanie zezwoleń na sprzedaż napojów 3
alkoholowych wskazała, że cyt.: Sposób naliczania ważności zezwoleń na sprzedaż napojów alkoholowych wynikał z określenia użytego w ustawie w.t.p.a. pełny rok kalendarzowy licząc od 01 stycznia do 31 grudnia, (np. od 15.01.2013 r. do 14.01.2015 r.). W związku z tym data ważności obowiązywania zezwolenia i jego ważności w terminie obliczania wynikała ze sposób liczenia okresu roku kalendarzowego. Od dnia 01.02.2013 r. stosowane są analogicznie ogólne zasady obliczania terminów w odniesieniu do terminu ważności wydawanych zezwoleń na sprzedaż napojów alkoholowych, liczone w sposób następujący: (np. od 18 czerwca 2013 r. do 18 czerwca 2015 r). [dowód: akta kontroli str. 20-26] Zgodnie z art. 18¹ ust. 1 ustawy w.t.p.a. jednorazowe zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych mogą być wydawane przedsiębiorcom posiadającym zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych oraz jednostkom Ochotniczych Straży Pożarnych. W oparciu o skontrolowane postępowania (7 z 22) ustalono, iż zezwolenia jednorazowe wydawano na wniosek przedsiębiorcy posiadającego zezwolenie na sprzedaż napojów alkoholowych bądź na wniosek jednostek Ochotniczych Straży Pożarnych. We wszystkich przypadkach zezwolenia udzielano na okres do 2 dni, zgodnie z dyspozycją art. 18¹ ust. 2 ustawy w.t.p.a. Jednakże w dwóch przypadkach (sprawa PA.7340.52.2013, PA.7340.56.2013) ustalono, iż organ wydał cztery decyzje zezwalające na sprzedaż napojów alkoholowych (zezwolenia jednorazowe) na skutek złożenia dwóch wniosków o wydanie przedmiotowych zezwoleń. W ww. przypadkach wydano następujące zezwolenia: - zezwolenie jednorazowe na sprzedaż napojów alkoholowych do 4,5 % oraz piwo do spożycia w miejscu sprzedaży (nr IA.1.2013) na okres: od dnia 02.05.2013 r. do dnia 03.05.2013 r. oraz zezwolenie jednorazowe na sprzedaż napojów alkoholowych do 4,5 % oraz piwo do spożycia w miejscu sprzedaży (nr IA.2.2013), na okres od dnia 04.05.2013 r. do dnia 05.05.2013 r.) - sprawa PA.7340.52.2013. We wniosku jako okres ważności zezwolenia wnioskodawca wskazał: 2-4.05.2013 r. ; [dowód: akta kontroli str. 78-81] - zezwolenie jednorazowe na sprzedaż napojów alkoholowych do 4,5 % oraz piwo do spożycia w miejscu sprzedaży (nr IA.4.2013) na okres: od dnia 30.05.2013 r. do dnia 31.05.2013 r. oraz zezwolenie jednorazowe na sprzedaż napojów alkoholowych do 4,5 % oraz piwo do spożycia w miejscu sprzedaży (nr IA.5.2013), na okres: od dnia 02.06.2013r. do dnia 03.06.2013 r.) sprawa PA.7340.56.2013. We wniosku jako okres ważności zezwolenia wnioskodawca wskazał 30.05.2013 r. oraz 02.06.2013 r. [dowód: akta kontroli str. 82-85] W wyjaśnieniach z dnia 21 maja 2014 r. [dowód: akta kontroli str. 108-133] Zastępca Burmistrza Miasta i Gminy Prusice stwierdził, iż cyt. organ wydający zezwolenia nie widzi przeciwskazań aby dany przedsiębiorca złożył prośbę o wydanie kilku zezwoleń jednorazowych posługując się jednym wnioskiem skoro np. dana cykliczna impreza terytorialna obejmuje kilka dni czasu jej trwania, a zezwolenia jednorazowe organ ten może wydać na okres do 2 dni. Odnosząc się do złożonych wyjaśnień należy zgodzić się z tym, iż nie ma przeszkód aby wnioskodawca w jednym piśmie złożył kilka odrębnych wniosków. Niemniej jednak z treści złożonych wniosków, w omawianych przypadkach, wynika iż każdy z wnioskodawców zażądał wydania jednego zezwolenia, natomiast organ kontrolowany wydał każdemu z wnioskodawców dwa zezwolenia. Ponadto w przypadku wydanych zezwoleń (4 zezwolenia) ustalono, iż organ kontrolowany prowadził postępowania pod dwoma numerami (sprawa PA.7340.52.2013, PA.7340.56.2013), co świadczyłoby o prowadzeniu dwóch postępowań administracyjnych, które powinny zakończyć się wydaniem dwóch decyzji, zgodnie z art. 104 k.p.a. 4
Podkreślenia wymaga, iż w piśmie z dnia 21 maja 2014 r. Zastępca Burmistrza Miasta i Gminy Prusice, jako przyczynę wydania dwóch decyzji w przypadku sprawy PA.7340.52.2013, wskazał brak możliwości uwzględnienia w jednym zezwoleniu terminu 03.05.2013 r., o który wnioskował przedsiębiorca w cyt. wniosku [dowód: akta kontroli str. 108-133]. Wskazania wymaga, iż zgodnie z zasadą ogólną wyrażoną w przepisie art. 9 k.p.a. organ administracji publicznej powinien poinformować stronę o okolicznościach faktycznych i prawych mających wpływ na ustalenie ich praw i obowiązków, udzielając stronie niezbędnych wyjaśnień i wskazówek. Z udostępnionej dokumentacji nie wynika, aby organ kontrolowany postąpił zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 9 k.p.a. Należy pamiętać, iż wszelka modyfikacja żądania musi nastąpić za zgodą strony. Zauważyć należy, iż w myśl art. 104 k.p.a. organ administracji publicznej załatwia sprawę przez wydanie decyzji, chyba że przepisy kodeksu stanowią inaczej. Sprawa administracyjna to sprawa o charakterze niespornym, która dotyczy ustalenia w drodze stosowania normy materialnej, o powszechnej mocy obowiązującej, sytuacji prawnej podmiotu na jego żądanie lub z urzędu. Na sprawę składają się elementy przedmiotowe (treść żądania uprawnienia lub treść obowiązku, a także podstawa prawna oraz faktyczna) oraz podmiotowe (podmioty mające w danej sprawie interes lub obowiązek prawny). O tym, czy mamy do czynienia z jedną sprawą, decyduje tożsamość tychże elementów [zob. komentarz do art. 62 kodeksu postępowania administracyjnego, w: Kodeks postępowania administracyjnego, B. Adamiak, B. Borkowski, 12 wydanie, Wydawnictwo C.H.BECK, Warszawa 2012, str. 300]. W wyroku z dnia 20 grudnia 2001 r. sygn. akt II Sa/Po 3578/01 Naczelny Sąd Administracyjny w Poznaniu wskazał iż cyt. odmienne rozstrzygnięcie, co do terminu ważności decyzji ( ) pozbawiają te decyzje cechy tożsamości sprawy, niezbędnej przy orzekaniu o stwierdzeniu nieważności decyzji na podstawie art. 156 par. 1 pkt 3 kpa.. Przy czym podkreślenia wymaga, iż rozpoznanie jednej sprawy administracyjnej w kilku odrębnych postępowaniach jest rażącym naruszeniem prawa (art. 104 k.p.a.), dającym podstawę do stwierdzenia nieważności wydanych decyzji (art. 156 1 pkt 2 k.p.a.) i powrotu do rozpoznania i rozstrzygnięcia sprawy w jednym postępowaniu przed organem I instancji [vide wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 21 października 1992 r. V SA 86/92]. Natomiast rozstrzygnięcie sprawy PA.7340.52.2013 zgodnie z żądaniem wnioskodawcy, który określił termin ważności zezwolenia: 2-4.05.2013 r. termin przekraczający dwa dni, rażąco naruszyłoby przepis art. 18¹ ust. 2 ustawy w.t.p.a., zgodnie z którym jednorazowe zezwolenia wydawane są na okres do dwóch dni. W świetle powyższego uwzględniono wniesione wyjaśnienia. Kontrola wykazała ponadto, iż w przypadku 5 zezwoleń jednorazowych (Nr: IA.2.2013, IA.4.2013, IA.5.2013, IA.20.2013, IA.10.2013) organ kontrolowany określając termin ważności wydanych zezwoleń każdorazowo wydłużał o jeden dzień wnioskowany przez podmiot występujący o wydanie zezwolenia okres ważności zezwolenia (np. w zezwoleniu Nr IA.20.2013 wskazano następujący okres ważności zezwolenia: od dnia 24.08.2013 r. do dnia 25.08.2013 r., mimo iż podmiot występujący o wydanie zezwolenia jednorazowego we wniosku wskazał jedynie cyt. 24.08.2013 ). W wyjaśnieniach z dnia 21 maja 2014 r. [dowód: akta kontroli str. 108-133] Zastępca Burmistrza Miasta i Gminy Prusice wskazał, iż powyższe działanie wynikało z dbałości o to, że cyt.: imprezy plenerowe, festyny nigdy się nie kończą przed godziną 24.00 danego dnia bo najczęściej jak sami przedsiębiorcy wskazują i wynika to z lokalnych plakatów ogłoszeniowych są to imprezy taneczne i czas ich trwania podczas festynów przekracza godzinę 24.00 danego dnia. Powyższe wyjaśnienia zostały uwzględnione. 5
W toku kontroli ustalono, iż zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych w miejscu sprzedaży i poza miejscem sprzedaży, jak również zezwolenia jednorazowe doręczano w sposób wskazany w art. 42 k.p.a. Kontrola wykazała, iż w każdym ze skontrolowanych postępowań, zezwoleń udzielano na pisemny wniosek. Wnioski o wydanie zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych są dostępne na stronie Biuletynu Informacji Publicznej Urzędu: http://bip.prusice.pl/#z2v0q29udgvudcg0ote1kq==. Formularze wniosków o wydanie zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych zawierały wszystkie elementy określone w art. 18 ust. 5 ustawy w.t.p.a. Niemniej jednak w następujących postępowaniach: PA.7340.30.2013, PA.7340.48.2013, PA.7340.70.2013, PA.7340.81.2013, PA.7340.89.2013, PA.7340.92.2013, przedsiębiorca występujący o wydanie zezwolenia posługiwał się drukiem wniosku, w którym zamiast zapisu dotyczącego numeru w rejestrze przedsiębiorców lub ewidencji działalności gospodarczej (wymóg art. 18 ust. 5 pkt 3 ustawy w.t.p.a.) wprowadzono w pkt 4 wniosku wpis: Numer identyfikacji podatkowej przedsiębiorcy. Osoba odpowiedzialna za wydawanie zezwoleń na sprzedaż napojów alkoholowych wskazała w wyjaśnieniach z dnia 12 maja 2014 r. [dowód: akta kontroli str. 20-26], że cyt.: ( ) Organem ewidencyjnym został Minister Gospodarki, który nie stosuje numerologii w prowadzonym rejestrze CEIDG, a zastępuje dotychczasowe nr z rejestru przedsiębiorców numerem identyfikacji podatkowej NIP ( ). Odzwierciedleniem takiego stanu prawnego jest odniesienie do art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz.U.2013.672 j.t.) Przedsiębiorca wpisany do rejestru przedsiębiorców albo ewidencji jest obowiązany umieszczać w oświadczeniach pisemnych, skierowanych w zakresie swojej działalności do oznaczonych osób i organów, numer identyfikacji podatkowej (NIP) oraz posługiwać się tym numerem w obrocie prawnym i gospodarczym. Wobec powyższego na wniosku o wydanie zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych w pkt 4 figuruje zapis: Numer identyfikacji podatkowej przedsiębiorcy. Złożone wyjaśnienia zostały uwzględnione przy ocenie kontrolowanych postępowań z uwagi na niespójność ustawy w.t.p.a. z ustawą o swobodzie działalności gospodarczej. Wszystkie objęte kontrolą zezwolenia zostały udzielone po uzyskaniu pozytywnej opinii Gminnej Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych w Prusicach wyrażonej w formie postanowienia (dyspozycja art. 18 ust. 3a ustawy w.t.p.a.). Niemniej jednak podkreślenia wymaga, iż zgodnie z powołanym wyżej art. 18 ust. 3a ustawy w.t.p.a. gminna komisja rozwiązywania problemów alkoholowych opiniuje zgodność lokalizacji punktu sprzedaży z uchwałami rady gminy, o których mowa w art. 12 ust. 1 i 2 ustawy w.t.p.a. Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy w.t.p.a. rada gminy ustala, w drodze uchwały, dla terenu gminy (miasta) liczbę punktów sprzedaży napojów zawierających powyżej 4,5% alkoholu (z wyjątkiem piwa), przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży jak i w miejscu sprzedaży. Natomiast w myśl art. 12 ust. 2 ww. ustawy rada gminy ustala, w drodze uchwały, zasady usytuowania na terenie gminy miejsc sprzedaż i podawania napojów alkoholowych. W toku kontroli ustalono, iż Rada Miasta i Gminy Prusice podjęła w dniu 29 maja 2002 r. uchwałę Nr XL/353/02 w sprawie zasad usytuowania na terenie gminy miejsc sprzedaży napojów alkoholowych i warunków sprzedaży tych napojów i została ona ogłoszona w Dz. Urz. Woj. Doln. z dnia 24 lipca 2002 r. nr 159, poz. 2160. Natomiast uchwała Rady Miasta i Gminy Prusice Nr XXX/291/01 z dnia 4 września 2001 r. w sprawie ustalenia liczby punktów sprzedaży napojów zawierających powyżej 4,5% alkoholu, przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży jak i w miejscu sprzedaży nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym Województwa Dolnośląskiego. Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 9 listopada 2001 r. sygn. akt III SA 1170/01 stwierdził: według 6
art. 88 ust. 1 Konstytucji RP - warunkiem wejścia w życie ustaw, rozporządzeń oraz aktów prawa miejscowego jest ich ogłoszenie. Oznacza to, że przepis prawa nieogłoszony nie wchodzi w życie, a data ogłoszenia przepisu jest datą początkową, od której może on wejść w życie (sygn. akt III SA 1170/01, OSS z 2002 r. Nr 1, poz. 23). Z uwagi na powyższe stwierdzić należy, iż realizacja dyspozycji art. 18 ust. 3a ustawy w.t.p.a. nie jest możliwa w sytuacji gdy uchwała określająca liczbę punktów sprzedaży napojów zawierających powyżej 4,5% alkoholu (z wyjątkiem piwa), przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży jak i w miejscu sprzedaży nie jest aktem prawa miejscowego, albowiem nie została opublikowana. Kontrola wykazała ponadto, że wszystkie objęte analizą decyzje administracyjne zostały wydane zgodnie z właściwością miejscową i rzeczową organu zezwalającego, właściwego ze względu na lokalizację punktu sprzedaży (art. 18 ust. 1 ustawy w.t.p.a.) oraz zostały podpisane przez Burmistrza Miasta i Gminy Prusice lub przez działających z upoważnienia Burmistrza: Zastępcę Burmistrza Panią Kazimierę Rusin bądź Sekretarza Miasta i Gminy Prusice Pana Grzegorza Terebuna. W wyniku kontroli stwierdzono, że przed wydaniem zezwolenia przedsiębiorcy uiszczali opłatę za korzystnie z zezwoleń, o której mowa w art. 11 1 oraz 18 1 ust. 3 ustawy w.t.p.a. Ponadto, organ zezwalający weryfikował czy ww. opłata jest wnoszona na rachunek gminy w każdym roku kalendarzowym objętym zezwoleniem w trzech równych ratach w terminach do 31 stycznia, 31 maja i 30 września danego roku kalendarzowego. Zgodnie z art. 11 1 ust. 4 ustawy w.t.p.a. Przedsiębiorcy, prowadzący sprzedaż napojów alkoholowych w roku poprzednim, są obowiązani do złożenia, do dnia 31 stycznia, pisemnego oświadczenia o wartości sprzedaży poszczególnych rodzajów napojów alkoholowych w punkcie sprzedaży w roku poprzednim, a przypadku niezłożenia powyższego oświadczenia we wskazanym wyżej terminie zezwolenie na sprzedaż napojów alkoholowych wygasa (art. 18 ust. 12 pkt 5 ustawy w.t.p.a.). W toku kontroli stwierdzono, w oparciu o akta kontrolowanych spraw, iż przedsiębiorcy składali oświadczenie, o którym mowa wyżej w ustawowym terminie. W wyniku kontroli ustalono, iż Burmistrz Miasta i Gminy Prusice wydał 39 decyzji wygaszających wcześniej wydane przedsiębiorcom zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych. Do kontroli wzięto próbę 14 decyzji (7340.WZ.21.2013, 7340.WZ.20.2013, 7340.WZ.19.2013, 7340.WZ.7.2013, 7340.WZ.6.2013, 7340.WZ.12.2013, 7340.WZ.11.2013, 7340.WZ.10.2013,7340.WZ.18.2014,7340.WZ.17.2014,7340.WZ.16.2014,7340.WZ.15.2014, 7340.WZ.14.2014, 7340.WZ.13.2014). Kontrola wykazała, iż w 9 przypadkach (decyzje Nr: 7340.WZ.21.2013, 7340.WZ.20.2013, 7340.WZ.19.2013, 7340.WZ.7.2013, 7340.WZ.6.2013, 7340.WZ.12.2013, 7340.WZ.11.2013, 7340.WZ.10.2013,7340.WZ.18.2014) [dowód: akta kontroli: str. 90-107] w podstawie prawnej wydanych decyzji wygaszających wcześniejsze zezwolenia błędnie wskazano przepis art. 18 ust. 12 pkt 5 ustawy w.t.p.a., zamiast art. 18 ust. 12 pkt 1 ustawy w.t.p.a. (przesłanką wydania ww. decyzji była likwidacja punktu sprzedaży) czym naruszono przepis art. 107 k.p.a. Powołanie w podstawie prawnej wydanej decyzji przepisu art. 18 ust. 12 pkt 5 ustawy w.t.p.a sugerowałoby, iż organ wydał decyzję wygaszającą wcześniej wydane zezwolenia w wyniku niezłożenia przez przedsiębiorcę oświadczenia, o którym mowa w art. 11¹ ust. 4, lub niedokonania opłaty w wysokości określonej w art. 11¹ ust. 2 i 5 w terminach, o których mowa w art. 11¹ ust. 7 ustawy w.t.p.a. 7
Jednocześnie ustalono, iż w uzasadnieniu wydanych decyzji prawidłowo wskazano przepis art. 18 ust. 12 pkt 1 ustawy w.t.p.a. jako podstawę prawną wydania przedmiotowych decyzji. W złożonych w dniu 21 maja 2014 r. wyjaśnieniach [dowód: akta kontroli str. 108-133] wskazano cyt.: Zapis w podstawie prawnej podanego art. 18 ust. 12 pkt 5 ustawy w.t.p.a. w przywołanych przypadkach został błędnie przepisany w podstawie prawnej z niewłaściwego wzoru takiej decyzji. Nadmieniam, iż błąd ten figurował w podstawie prawnej decyzji wygaszających typu zezwoleń powyżej 18% zawartości alkoholu z poprawnym zapisem właściwie przywołanego zapisu art. 18 ust. 12 pkt 1 w uzasadnieniach tych decyzji. Po zasadnych wskazaniach kontrolnych zapis w podstawie prawnej pkt 5 został poprawiony na zapis pkt 1, który poprawnie widnieje w uzasadnieniu decyzji. Podkreślenia wymaga, iż fakt powołania się przez organy administracji w decyzji na przepisy niewłaściwe w sprawie, jakkolwiek wskazuje na wadliwość działania tych organów, nie stanowi jednak przesłanki do uznania, że nastąpiło naruszenie prawa w stopniu istotnym dla rozstrzygnięcia, jeżeli z okoliczności sprawy wynika, że organ administracji mógł wydać decyzję (wyrok NSA w Warszawie z dnia 8 lutego 1983 r., I SA 1294/82). Mając na uwadze powyższe uwzględniono złożone przez Zastępcę Burmistrza Miasta i Gminy Prusice wyjaśnienia. W wyniku kontroli ustalono, iż w jednym przypadku (sprawa PA.7340.36.2013) decyzje wygaszające doręczano w sposób wskazany w art. 42 k.p.a., w dwóch przypadkach (sprawy PA.7340.2.2013, PA.7340.86.2013) uznano, iż doręczenie nastąpiło w sposób, o jakim mowa w art. 43 k.p.a., także w dwóch przypadkach (sprawy PA.7340.50.2014, PA.7340.44.2014) uznano, iż doręczenie nastąpiło w sposób, o jakim mowa w art. 44 k.p.a. Ustalono, iż decyzje stwierdzające wygaśnięcie zezwolenia zostały wydane z uwagi na zaistnienie przesłanki określonej w art. 18 ust. 12 pkt 1 ustawy w.t.p.a., tj. z uwagi na likwidację punktu sprzedaży. Jednakże w dokumentacji ww. spraw nie było dokumentu potwierdzającego o zawiadomieniu o wszczęciu postępowania, przy czym we wszystkich omawianych sprawach: przedsiębiorcy informowali Burmistrza Miasta i Gminy Prusice o rezygnacji z zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych w związku z likwidacją punktu sprzedaży oraz odesłali wydane zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych. W wyjaśnieniach z dnia 12 maja 2014 r. [dowód: akta kontroli str. 20-26] Pani Alicja Woźniak Kierownik Urzędu Stanu Cywilnego wskazała, iż cyt. przepis art. 61 1 Kodeksu postępowania administracyjnego przewiduje dwa sposoby wszczęcia ogólnego postepowania administracyjnego, tj. na żądanie strony lub z urzędu. W związku z zawiadomieniem o rezygnacji z posiadanych zezwoleń na sprzedaż napojów alkoholowych złożonym przez przedsiębiorców i informacji o likwidacji punktów sprzedaży napojów alkoholowych organ uznał, iż zbędne byłoby dodatkowe wszczynanie postępowań administracyjnych skoro wydanie decyzji o wygaszeniu posiadanych zezwoleń jest zgodne z żądaniem strony. Należy zgodzić się, iż zgodnie z art. 61 1 k.p.a. postępowanie administracyjne wszczyna się na żądanie strony lub z urzędu. Przy czym o wszczęciu postępowania z urzędu lub na żądanie jednej ze stron należy zawiadomić wszystkie osoby będące stronami w sprawie (art. 61 4 k.p.a.). Treść żądania wyznacza stosowną normę prawa materialnego lub normę prawa procesowego, która ma znaczenie dla ustalenia zakresu postępowania (art. 61 1 w zw. z art. 63 2 k.p.a.). Natomiast, w przypadku, kiedy powstają jakiekolwiek wątpliwości co do treści wniosku, w szczególności co do zawartych w nim żądań, organ ma obowiązek zwrócenia się do wnioskodawcy, aby ten sprecyzował swoje żądania [vide Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 24 stycznia 2008 r., II SA/Gd 560/07]. Postępowaniu temu towarzyszy należyte i wyczerpujące poinformowanie strony o okolicznościach faktycznych i prawnych mogących mieć wpływ na ustalenie jej praw 8
i obowiązków będących przedmiotem postępowania administracyjnego. W przeciwnym razie mamy do czynienia z naruszeniem art. 7 i art. 9 k.p.a. w stopniu mogącym mieć wpływ na istotę rozstrzygnięcia [vide Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 26 lipca 2006 r., sygn. akt. II OSK 1004/05]. Podkreślenia wymaga, iż od wydanych decyzji wygaszających strony nie wniosły odwołań. W świetle powyższego należy uznać, iż działania organu polegające na zaniechaniu zawiadomienia przedsiębiorcy o wszczęciu postępowania w sprawie wygaśnięcia zezwolenia nie naruszają przepisu art. 61 4 k.p.a. Z uwagi na fakt, iż kontrolowany organ w złożonych w dniu 12 maja 2014 r. wyjaśnieniach potwierdził, iż nie miał wątpliwości co do treści żądania powyższe wyjaśnienia zostały uwzględnione. Niemniej jednak organ winien mieć na uwadze, iż w przypadku jakichkolwiek wątpliwości co do żądania zawartego we wniosku, należy wystąpić do wnioskodawcy o sprecyzowanie tego żądania. Wydane decyzje wygaszające wcześniej wydane przedsiębiorcom zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych zawierały wszystkie elementy, o jakich mowa w art. 107 k.p.a. Decyzje wygaszające doręczano na podany przez podmioty adres, stosownie do takiej możliwości wynikającej z przepisu art. 39 k.p.a. Przy czym kontrola wykazała, iż 14 decyzji wygaszających zezwolenie wydane zostało na rzecz 5 przedsiębiorców i doręczone zostały w 5 przesyłkach zbiorczych (w 4 przypadkach w jednej kopercie wysłano 3 wydane zezwolenia, w 1 przepadku 2 wydane zezwolenia). Należy wskazać, iż wysyłanie kilku decyzji w jednej kopercie nie stanowi naruszenia prawa, bowiem wymóg odrębnego doręczania stronie każdej z decyzji wydanych postępowaniu administracyjnym nie został ustalony w przepisach rozdziału 8, Działu I k.p.a. (art. 39-49), zatytułowanego Doręczenia [podobne stanowisko wyraził Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 8 lipca 2010 r., sygn. akt II FSK 372/09, w którym wskazano, iż cyt. oparcia w przepisach Działu IV, rozdziału 5 (art. 144-154) Ordynacji podatkowej nie znajduje również argumentacja strony skarżącej o konieczności odrębnego doręczania stronie każdej z decyzji wydanych w postępowaniu podatkowym. Wymóg taki nie został ustalony we wskazanych przepisach ]. Z tym, że w przypadku 8 wydanych decyzji wygaszających, na podstawie udostępnionych w toku kontroli potwierdzeń odbioru z poczty wysłanych przesyłek, nie można obiektywnie stwierdzić, iż każdy z adresatów przesyłki, otrzymał wszystkie wydane na jego rzecz decyzje, bowiem przedmiotowe zezwolenia zostały wysłane w przesyłkach oznaczonych następującymi numerami spraw: - PA.7340.36.2013; (zezwolenia: 7340.WZ.12.2013, 7340.WZ.11.2013, 7340.WZ.10.2013), - PA.7340.86.2013;(zezwolenia: 7340.WZ.21.2013, 7340.WZ.20.2013, 7340.WZ.19.2013), - PA.7340.2.2013 (zezwolenia: 7340.WZ.7.2013,7340.WZ.6.2013). Do wyjaśnień z dnia 21 maja 2014 r. Zastępca Burmistrza Miasta i Gminy Prusice jako dokumentację potwierdzającą doręczenie decyzji przedsiębiorcom w przypadku spraw: PA.7340.36.2013, PA.7340.86.2013, PA.7340.2.2013, dołączył m.in. wydruki z elektronicznego obiegu dokumentów wysłanej korespondencji. Ponadto w ww. wyjaśnieniach wskazano, iż cyt. dodatkowym potwierdzeniem zawartości przekazywanej korespondencji do wskazanego adresata jest zawartość teczki akt sprawy, która widnieje w systemie elektronicznym obiegu dokumentów tut. Urzędu [dowód: akta kontroli str. 108-133]. Powyższe wyjaśnienia zostały uwzględnione, bowiem nie ma dowodu, iż organ kontrolowanych w przesyłkach oznaczonych ww. numerami spraw nie wysłał ww. 8 zezwoleń. 9
W wyniku kontroli ustalono, iż wszystkie sprawy objęte kontrolą zostały załatwione bez zbędnej zwłoki tzn. w terminie, o który mowa w art. 35 k.p.a. oraz art. 11 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej (w przypadku wydanych zezwoleń na rzecz przedsiębiorców). Kontrola wykazała ponadto następujące nieprawidłowości i uchybienia w zakresie objętym kontrolą: W toku kontroli ustalono, iż w następujących postępowaniach: PA.7340.3.2013, PA.7340.48.2013, PA.7340.51.2013, PA.7340.70.2013, PA.7340.81.2013, PA.7340.89.2013, PA.7340.92.2013 przedsiębiorcy w pkt 1 wniosku o udzielenie zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych Oznaczenie rodzaju zezwolenia, wskazanie na rodzaj alkoholu wskazywali: piwo/wino/wódka. Natomiast w przypadku postępowania o nr PA.7340.88.2013 przedsiębiorca we wniosku o wydanie zezwolenia w rubryce: Oznaczenie rodzaju zezwolenia, wskazanie na rodzaj alkoholu wskazał A,B,C. W myśl art. 18 ust. 3 ustawy w.t.p.a. zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych wydaje się na następujące rodzaje napojów alkoholowych: - do 4,5% zawartości alkoholu oraz na piwo; - powyżej 4,5% do 18% zawartości alkoholu (z wyjątkiem piwa); - powyżej 18% zawartości alkoholu. W piśmie z dnia 12 maja 2014 r. nr PA.7340.54.2014 osoba odpowiedzialna za wykonywanie zadań w zakresie zezwoleń na sprzedaż napojów alkoholowych wyjaśniła, iż cyt.: ( ) organ nie ma wpływu na język jakiego używa dany przedsiębiorca określając potocznie rodzaj alkoholu o jaki mu chodzi w odniesieniu do danego rodzaju zezwolenia. ( ) w ogólnokrajowym przyjętym obrocie wydawania zezwoleń na sprzedaż napojów alkoholowych funkcjonuje umowna symbolika stosowania oznaczenia zezwoleń literami przypisanymi do wartości alkoholu tj. - do 4,5% zawartości alkoholu oraz na piwo: A; - powyżej 4,5% do 18% zawartości alkoholu (z wyjątkiem piwa): B; - powyżej 18% zawartości alkoholu: C. Ta symbolika funkcjonowała już w latach 80-tych, została zaczerpnięta z lat ubiegłych, nadal jest podtrzymywana i do dziś umownie funkcjonuje zwyczajowo przyjęta przez organy wydające zezwolenia. W związku z powyższym organ zmienił i uszczegółowił wzór wniosku o wydanie zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych uściślając formę określenia rodzaju alkoholu w zezwoleniu o jaki ubiegać będzie się dany przedsiębiorca poprzez zaznaczenie właściwego pola na wniosku [dowód: akta kontroli str. 20-26]. Mając na uwadze powyższe wyjaśnienia zostały uwzględnione. Zgodnie z art. 18 ust. 6 pkt 4 ustawy w.t.p.a., do wniosku o wydanie zezwolenia należy dołączyć decyzję właściwego państwowego inspektora sanitarnego o zatwierdzeniu zakładu, o której mowa w art. 65 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia (Dz. U. z 2010 r. Nr 136, poz. 914, z późn. zm.). Kontrola wykazała, iż w 2 przypadkach wnioskodawca dołączył do wniosku o wydanie zezwolenia decyzję Powiatowego Inspektora Sanitarnego w Trzebnicy w przedmiocie stwierdzenia spełnienia wymagań koniecznych do zapewnienia higieny w obrocie oraz właściwej jakości artykułów spożywczych (do postępowania o nr PA.7340.3.2013 załączona została decyzja z dnia 16 stycznia 2003 r. nr 22/2003, a w postępowaniu o nr PA.7340.89.2013 - decyzja z dnia 3 grudnia 2003 r. nr 1580/2003). Powyższe decyzje Powiatowy Inspektor Sanitarny w Trzebnicy wydał w 2003 r. na podstawie przepisów ustawy z dnia 11 maja 2001r. o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia (Dz. U. Nr 63, poz. 634 z późn zm.), a na ww. decyzjach widnieje wpis decyzja obowiązująca dokonany przez pracownika Inspekcji Sanitarnej wraz z podpisem i datą odpowiednio: 10
04.01.2013r./03.12.2013 r. W myśl art. 122 ust. 1 ww. ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia (Dz. U. Nr 171, poz. 1225), podmioty działające na rynku spożywczym w celu spełnienia nowych określonych ustawą wymogów były zobowiązane w ciągu 6 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy, tj. 28 października 2006 r., złożyć wnioski o wpis do rejestru zakładów lub o zatwierdzenie zakładu, jak wymaga tego ustawa. Niemniej jednak w myśl art. 122 ust. 2 wskazanej ustawy wnioski, o których mowa w art. 64 ust. 1 ustawy, nie były wymagane, jeżeli zakłady produkujące lub wprowadzające żywność do obrotu były objęte rejestrami prowadzonymi na podstawie art. 27a ustawy z dnia 11 maja 2001 r. o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia, lub na podstawie przepisów wcześniej obowiązujących, i spełniają wymagania określone w niniejszej ustawie. W powyższych przypadkach właściwy państwowy powiatowy inspektor sanitarny dokonuje wpisu zakładu do rejestru zakładów z urzędu, chyba że w terminie, o którym mowa w ust. 1, podmiot działający na rynku spożywczym zostanie wezwany do złożenia wniosku lub uzupełnienia danych objętych wnioskiem albo podmiot ten złoży wniosek o dokonanie zmian w rejestrze lub o wykreślenie zakładu z rejestru (art. 122 ust. 3 ustawy o bezpieczeństwie żywności i żywienia). W wyjaśnieniach złożonych w dniu 12 maja 2014 r. [dowód: akta kontroli str. 20-26] pracownik odpowiedzialny za wykonywanie zadań w zakresie zezwoleń na sprzedaż napojów alkoholowych wskazał cyt.: Z dniem 28 listopada 2006 r. weszła w życie ustawa z dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia (Dz. U. Nr 171, poz. 1225) której art. 105 wprowadził zmianę do przepisu art. 18 ust. 6 pkt 4 ustawy, zgodnie z którą przedsiębiorcy występujący o wydanie zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych obowiązany jest załączyć do wniosku wspomnianego zezwolenia decyzję właściwego państwowego inspektora sanitarnego o zatwierdzeniu zakładu, o której mowa w art. 65 ust. 1 pkt 2 ustawy o bezpieczeństwie żywności i żywienia. Wspomniana wyżej ustawa nie zawiera przepisów przejściowych, co oznacza, że nowe wymogi stosuje się w odniesieniu do wszystkich przedsiębiorców występujących o wydanie zezwolenia po dniu jej wejścia w życie tj. 28 października 2006 r. ( ). Zgodnie ze stanowiskiem Głównego Inspektora Sanitarnego, w oparciu o przepis art. 122 ustawy o bezpieczeństwie żywności i żywienia, jako podstawę dokonania przez organ inspekcji sanitarnej niejako automatycznego wpisu do rejestru zakładów zatwierdzonych przedsiębiorców legitymujących się decyzją wydaną w oparciu o wcześniej obowiązujące regulacje, uznając w konsekwencji ważność tych decyzji. Mając na uwadze powyższe złożone wyjaśnienia zostały uwzględnione. W toku kontroli stwierdzono, iż decyzje udzielające zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych zawierały większość elementów określonych w art. 107 1 k.p.a., tj: oznaczenie organu, datę wydania, oznaczenie strony lub stron, powołanie podstawy prawnej, rozstrzygnięcie, pouczenie, czy i w jakim trybie służy od niej odwołanie, podpis z podaniem imienia i nazwiska oraz stanowiska służbowego osoby upoważnionej do wydania decyzji. Stwierdzono, iż w podstawie prawnej wszystkich skontrolowanych zezwoleń na sprzedaż napojów alkoholowych poza miejscem sprzedaży wskazywano art. 18¹ ustawy w.t.p.a. W wyjaśnieniach z dnia 12 maja 2014 r. wskazano, iż powyższy przepis dotyczy wydania zezwoleń jednorazowych i zapis art. 18¹ ustawy został usunięty z wzoru zezwolenia [dowód: akta kontroli str. 20-26]. Należy podkreślić, iż powołanie podstawy prawnej to przytoczenie przepisów prawa materialnego, na których organ administracji publicznej oparł swoje rozstrzygnięcie. Zgodnie z przywołanym wyżej art. 107 1 k.p.a. decyzja powinna zawierać uzasadnienie faktyczne i prawne, przy czym organ może odstąpić od uzasadnienia decyzji (art. 107 4 k.p.a.), gdy uwzględnia ona w całości żądanie strony. Na podstawie analizy 11
wytypowanych do badania kontrolnego dokumentów stwierdzono, że decyzje administracyjne w sprawie udzielenia zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych nie zawierają uzasadnienia faktycznego i prawnego, ani adnotacji o odstąpieniu od uzasadnienia decyzji w oparciu o art. 107 4 k.p.a. [dowód: akta kontroli str. 27-89]. Ustalono, iż ww. decyzje zawierały w swej treści wymagania jakie musi spełnić przedsiębiorca by mógł prowadzić działalność określoną w zezwoleniu niemniej jednak powyższych zapisów nie można traktować jako uzasadnienia faktycznego i prawnego decyzji. Wskazać bowiem należy, iż uzasadnienie faktyczne decyzji powinno w szczególności zawierać wskazanie faktów, które organ uznał za udowodnione, dowodów, na których się oparł, oraz przyczyn, z powodu których innym dowodom odmówił wiarygodności i mocy dowodowej natomiast uzasadnienie prawne decyzji polega na wyjaśnieniu podstawy prawnej decyzji z przytoczeniem przepisów prawa (komentarz do Kodeksu postępowania administracyjnego, Jaśkowska M., Wróbel A. wyd. 2013 r.). W toku kontroli pracownik odpowiedzialny za wykonywanie zadań w zakresie zezwoleń na sprzedaż napojów alkoholowych wskazał, iż cyt. ( ) organ zmienił formę treści zezwoleń uwzględniając przestrzeganie przepisów kodeksu postępowania administracyjnego [dowód: akta kontroli str. 20-26]. Mając na uwadze powyższe ustalenia kontroli, należy podjąć następujące działania celem wyeliminowania stwierdzonych nieprawidłowości i uchybień w ramach kontrolowanych zadań: 1) Zwrócić szczególną uwagę na prawidłowe i zgodne ze stanem prawnym formułowanie treści zezwolenia tj. w przypadku zezwoleń na sprzedaż napojów alkoholowych od 4,5% do 18% alkoholu wskazywać: z wyjątkiem piwa zgodnie z dyspozycją art. 18 ust. 3 pkt 2 ustawy w.t.p.a. 2) W podstawie prawnej wydawanych zezwoleń oraz decyzji wygaszających zezwolenie prawidłowo powoływać przepisy prawa stanowiące podstawę prawną rozstrzygnięcia sprawy co do jej istoty. 3) Wskazywać w zezwoleniach na sprzedaż napojów alkoholowych uzasadnienie faktyczne i prawne - zgodnie z wymogiem określonym w art. 107 1 k.p.a. bądź wynikającą z dyspozycji art. 107 4 k.p.a. informację o odstąpieniu od uzasadnienia decyzji, gdy uwzględnia ona w całości żądanie strony. 4) Przestrzegać ogólnej zasady wyrażonej w art. 9 k.p.a., zgodnie z którą organy administracji publicznej obowiązane są do należytego i wyczerpującego informowania stron o okolicznościach faktycznych i prawnych, które mogą mieć wpływ na ustalenie ich praw i obowiązków będących przedmiotem postępowania administracyjnego. Mieć przy tym na uwadze, iż w przypadku jakichkolwiek wątpliwości co do żądania zawartego we wniosku, należy wystąpić do wnioskodawcy o sprecyzowanie tego żądania. 5) W przypadku nieuwzględnienia w całości żądania strony zawartego we wniosku, w uzasadnieniu decyzji wskazywać motywy określenia w decyzji innej daty ważności zezwolenia niż deklarowana we wniosku przez przedsiębiorcę. 6) Czynność polegającą na doręczaniu stronie kilku decyzji w jednej przesyłce (kopercie) dokumentować w taki sposób, aby nie było wątpliwości, co do skuteczności doręczenia którejkolwiek z wydanych decyzji. Na podstawie art. 49 ustawy o kontroli w administracji rządowej wnoszę o poinformowanie o sposobie wykonania zaleceń, a także o podjętych działaniach lub przyczynach niepodjęcia działań, w terminie do dnia 18 lipca 2014 r. WOJEWODA DOLNOŚLĄSKI / - / Tomasz Smolarz 12