PRZEDMIOTOWY SYSTEM OCENIANIA Z MATEMATYKI

PRZEDMIOTOWY SYSTEM OCENIANIA Z MATEMATYKI KONTRAKT Z UCZNIAMI 1. Każdy uczeń jest oceniany zgodnie z zasadami sprawiedliwości. 2. Ocenie podlegają wszystkie wymienione formy aktywności ucznia. 3. Prace klasowe, kartkówki i odpowiedzi są obowiązkowe. 4. Jeżeli uczeń opuścił pracę klasową z przyczyn losowych, to powinien napisać ją w ciągu dwóch tygodni od dnia powrotu do szkoły. 5. Uczeń może poprawić ocenę z pracy klasowej w ciągu dwóch tygodni od dnia oddania sprawdzonych prac. 6. Przy poprawianiu pracy klasowej i pisaniu w drugim terminie kryteria ocen nie zmieniają się, a ocena zostaje wpisana do dziennika. 7. Uczeń który nie poprawi oceny niedostatecznej z pracy klasowej w terminie traci prawo do kolejnej poprawy tej pracy klasowej. 8. Kartkówki mogą obejmować materiał z ostatnich trzech lekcji. 9. Kartkówki nie podlegają poprawie. 10. Nie ocenia się ucznia do trzech dni po dłuższej usprawiedliwionej nieobecności w szkole (5 dni i więcej). 11. Uczeń ma prawo do jednorazowego w ciągu semestru zgłoszenia nie przygotowania się do lekcji. Przez nie przygotowanie się do lekcji rozumiemy: brak zeszytu, brak pracy domowej, niegotowości do odpowiedzi, brak pomocy potrzebnych do lekcji. 12. Po wykorzystaniu limitu określonego powyżej uczeń otrzymuję za każde nieprzygotowanie ocenę niedostateczną. 13. Aktywność na lekcji nagradzana jest plusami. Za 5 zgromadzonych plusów uczeń otrzymuje ocenę bardzo dobrą. Przez aktywność na lekcji rozumiemy: częste zgłaszanie się na lekcjach i udzielanie poprawnych odpowiedzi, rozwiązywanie zadań dodatkowych w czasie lekcji, aktywną pracą w grupach. OBSZARY AKTYWNOŚCI Na lekcjach matematyki ocenianiu podlegać będą następujące obszary aktywności uczniów: 1. Kształtowanie pojęć matematycznych - uczeń zna oraz rozumie podstawowe pojęcia i definicje omawiane w szkole 2. Prowadzenie rozumowań oraz kształtowanie języka matematycznego - uczeń zna i stosuje twierdzenia opisujące własności poznanych pojęć, posługuje się językiem matematyki i jej symboliką oraz korzysta z reguł i wnioskowania w prostych rozumowaniach. 3. Poszukiwanie, porządkowanie i wykorzystywanie informacji z różnych źródeł - uczeń, umie korzystać z tekstów matematycznych, redagować treści z użyciem symboli, rysunków, schematów oraz wykresów, potrafi zaplanować i wykonać obliczenia z wykorzystaniem kalkulatora 4. Znajomość i stosowanie algorytmów 5. Stosowanie wiedzy przedmiotowej w sytuacjach praktycznych

6. Aktywność na lekcjach i poza lekcjami 7. Praca w grupach 8. Samodzielna praca na lekcjach i w domu FORMY SPRAWDZANIA WIEDZY I UMIEJĘTNOŚCI Formy aktywności (co będzie oceniane) Kryteria oceniania Ocena Współczy nnik 1.Prace klasowe Kryteria zgodne z wymaganiami dla poszczególnych klas. Skala oceniania prac klasowych: 3 Praca klasowa jest zapowiadana co najmniej z tygodniowym wyprzedzniem, obejmują co najmniej trzy jednostki lekcyjne. 0-32%- ndst. 33%+1p-50%-dop 51%+1p-74%-dst 75%+1p-90%-db 90%+1p-100%-bdb 100%+ zadanie dodatkowe- celujący 2.Kartkówki Kryteria oceniania zgodne z wymaganiami dla poszczególnych klas. Najczęściej punktowane. Mogą obejmować nie więcej niż trzy ostatnie jednostki lekcyjne, mogą być zapowiadane lub nie. Skala oceniania kartkówek: 0-32%- ndst. 33%+1p-50%-dop 2 51%+1p-74%-dst 75%+1p-90%-db 90%+1p-100%-bdb 3.Praca domowa Może być ustna (np. powtórz, przygotuj) lub pisemna (np. w zeszycie), zgodna i wyczerpująca temat, staranna, estetyczna, samodzielna. Skala 1-5 1 Nie każda praca domowa musi być oceniona na ocenę. 4.Zadania i ćwiczenia wykonywane podczas lekcji indywidualnie Wykonywanie zadań, ćwiczeń przygotowanych przez nauczyciela podczas lekcji Skala 1-5 1

lub w grupie 5. Formy ustne odpowiedzi, także kartkówki z ostatniej lekcji - aktywność na lekcjach 6. Formy praktyczne - modele brył Skala 1-5 1 Skala 1-5 1 - wyszukiwanie danych statystycznych - inne POZIOMY WYMAGAŃ Poziomy wymagań stanowią załącznik do Przedmiotowego Systemu Oceniania (dla każdej klasy osobno, zgodny ze standardami egzaminacyjnymi i wybranym programem nauczania) rozkłady materiału KRYTERIA OCENY SEMESTRALNEJ I ROCZNEJ Ocenę semestralną (roczną) nauczyciel wystawia najpóźniej na tydzień przed klasyfikacją, uzasadniając ją. Ocena ta nie jest średnią arytmetyczną ocen cząstkowych, ale przy jej wystawianiu pod uwagę będą brane również: Postępy ucznia Aktywność Systematyczność i pilność Samodzielność pracy Frekwencja Rozwój języka matematycznego Ustalona przez nauczyciela ocena semestralna (roczna) może być zmieniona tylko w wyniku egzaminu poprawkowego. Szczegółowe zasady klasyfikacji semestralnej i rocznej określone są w WSO. KRYTERIA OCENY POSZCZEGÓLNYCH FORM AKTYWNOŚCI 1. Ocena prac pisemnych a) W pracach klasowych, kartkówkach, sprawdzianach, samodzielnej pracy na lekcjach i w pracach domowych oceniane są trzy elementy: Metoda (wybór prawidłowej drogi postępowania, analiza zadania, wybór wzoru) Wykonanie (podstawienie do wzoru, obliczenie) Rezultat (wynik zgodny z warunkami zadania) ocena bardzo dobra + zadanie dodatkowe ocena celująca b) W testach zadanie zaliczone jest jako rozwiązane poprawnie, jeżeli podana jest właściwa odpowiedź

2. Ocena odpowiedzi ustnych W odpowiedzi ustnej oceniane są odpowiednie elementy: Zawartość rzeczowa Argumentacja Stosowanie języka matematycznego Sposób prezentacji umiejętność formułowania myśli Poziom wymagań (wymagania poziomu podstawowego maksimum na ocenę dostateczną, poziomu ponad podstawowego na ocenę bardzo dobrą, wiadomości wykraczające ponad program na ocenę celującą) 3. Ocena pracy w grupie W pracy grupowej uczniów podlega ocenie: akceptowanie powierzonych ról i przydzielonych prac udział w rozwiązywaniu ewentualnych konfliktów akceptowanie zasad pracy w grupie planowanie wspólnych działań współudział w podejmowaniu decyzji udział w dyskusji umiejętność słuchania innych zadawanie pytań i udzielanie odpowiedzi uzasadnienie swojego zdania prezentowanie rezultatów pracy grupy 4. Aktywność matematyczna a) na lekcjach częste zgłaszanie się na lekcji i udzielenie prawidłowych odpowiedzi w ocenianiu stopniowym premiowane jest + (5 + ocena bardzo dobra) b) poza lekcjami: udział i bardzo dobre wyniki w konkursach matematycznych awans do następnego etapu lub osiągnięcie tytułu laureata ocena celująca wyniki wyższe niż przeciętne SZCZEGÓŁOWE KRYTERIA OCENIANIA celujący otrzymuje uczeń, który: a) posiada wiedzę i umiejętności znacznie wykraczające poza program nauczania matematyki w danej klasie, samodzielnie i twórczo rozwija własne uzdolnienia b) biegle posługuje się zdobytymi wiadomościami w rozwijaniu problemów teoretycznych lub praktycznych z programu nauczania danej klasy, proponuje rozwiązania nietypowe, rozwiązuje także zadania wykraczające poza programem nauczania tej klasy c) osiąga sukcesy w konkursach i olimpiadach przedmiotowych: 1) jest laureatem szkolnych konkursów matematycznych 2) w konkursach typu: Kangur, Alfik, itp. uzyskał powyżej 80% możliwych do zdobycia punktów 3) jest laureatem minimum szczebla powiatowego konkursu matematycznego

bardzo dobry otrzymuje uczeń, który: a) opanował pełen zakres wiedzy i umiejętności, określony programem nauczania w danej klasie b) sprawnie posługuje się zdobytymi wiadomościami, rozwiązuje samodzielne problemy teoretyczne i praktyczne ujęte programem nauczania, potrafi zastosować dobry otrzymuje uczeń, który: a) nie opanował w pełni wiadomości i umiejętności, określony programem nauczania w danej klasie, ale opanował je na poziomie przekraczającym wymagania zawarte w podstawach programowych oraz dobrze stosuje wiadomości, samodzielnie rozwiązuje typowe zadania teoretyczne i praktyczne dostateczny otrzymuje uczeń, który: a) opanował umiejętności i wiadomości, określone programem nauczania w danej klasie na poziomie nie przekraczającym wymagań zawartych w podstawach programowych oraz dobrze rozwiązuje typowe zadania teoretyczne i praktyczne o średnim stopniu trudności dopuszczający otrzymuje uczeń, który: a) ma braki w opanowaniu podstaw programowych, ale braki te nie przekreślają możliwości uzyskania przez ucznia podstawowej wiedzy z danego przedmiotu w ciągu dalszej nauki niedostateczną otrzymuje uczeń, który: a) nie opanował umiejętności i wiadomości określonych w podstawach programowych danego przedmiotu w danej klasie i jego braki uniemożliwiają dalsze zdobywanie wiedzy z tego przedmiotu Ocena dopuszczająca powinna uwzględniać aspekty społeczno wychowawczy. WYMAGANIA DLA UCZNIÓW Z DYSFUNKCJAMI: - uczniowie z dysleksją wydłużenie czasu wykonywania pracy pisemnej - uczniów z dysgrafią w większym stopniu oceniam na podstawie wypowiedzi ustnej, w pracach pisemnych oceniam przede wszystkim ich treść (strona merytoryczna) - innego typu schorzenia zgodnie z zaleceniami poradni NARZĘDZIA POMIARU Na lekcjach matematyki oceniane będą następujące formy aktywności uczniów: 1. Prace pisemne (45 min) 2. Kartkówki (15 min) 3. Odpowiedź ustna 4. Praca domowa 5. Pisemne indywidualne prace na lekcjach 6. Praca w grupach 7. Przygotowanie do lekcji 8. Aktywność na lekcjach 9. Prace projektowe (prace długoterminowe)

10. Aktywność poza lekcjami matematyki: a) udział w konkursach matematycznych b) udział w olimpiadach matematycznych INFORMACJA ZWROTNA Nauczyciel Rodzice Podczas wywiadówek, indywidualnych konsultacji, a także rozmów interwencyjnych nauczyciel: - przekazuje rodzicom informacje o aktualnym stanie rozwoju i postępach ucznia w nauce - dostarcza rodzicom informacji o uzdolnieniach ucznia lub jego trudnościach w nauce - przekazuje wskazówki do pracy z uczniem - oceny, jakie otrzymuje uczeń są wpisane do dzienniczka ucznia Dziennik elektroniczny. Nauczyciel uczeń nauczyciel przekazuje uczniowi komentarze do każdej wystawionej oceny uczeń ma możliwość otrzymania dodatkowych wyjaśnień i uzasadnień do wystawionej oceny nauczyciel pomaga w samodzielnym planowaniu rozwoju ucznia motywuje do dalszej pracy Nauczyciel wychowawca klasy pedagog szkolny oceny, jakie otrzymuje uczeń są wpisywane do dziennika lekcyjnego nauczyciel informuje wychowawcę klasy o aktualnych osiągnięciach i zachowaniu ucznia nauczyciel informuje pedagoga o sytuacjach wymagających interwencji Uwagi końcowe Ustalone przez nauczyciela na koniec roku ocena niedostateczna może zostać zmieniona tylko w wyniku egzaminu poprawkowego. Wszystkie sprawy nie ujęte w Przedmiotowym Systemie Oceniania będą rozstrzygane zgodnie ze Szkolnym Systemem Oceniania i Rozporządzeniem MEN. Nauczyciel jest zobowiązany na podstawie pisemnej opinii Poradni Psychologiczno Pedagogicznej (do tego upoważnionej) obniżyć wymagania edukacyjne w stosunku do ucznia, u którego stwierdzono deficyty rozwojowe.

KATALOG WYMAGAŃ PROGRAMOWYCH NA POSZCZEGÓLNE STOPNIE SZKOLNE klasa 2 I. LICZBY I DZIAŁANIA Zapisuje liczby z systemu dziesiętnego w zakresie 3000 w systemie rzymskim i odwrotnie. Zaznacza na osi liczbowej liczby o danej wartości bezwzględnej. Wskazuje podstawę i wykładnik potęgi. Wskazuje potęgi o tym samym wykładniku lub podstawie. Oblicza w pamięci potęgę o wykładniku naturalnym - potęgi liczb całkowitych i podstawowych ułamków. Oblicza wartość dwuargumentowego wyrażenia arytmetycznego, zawierającego potęgi o wykładniku naturalnym. Stosuje regułę mnożenia lub dzielenia potęg o tym samym wykładniku. Stosuje regułę mnożenia lub dzielenia potęg o tej samej podstawie. Stosuje regułę potęgowania potęgi. Przedstawia iloczyn i iloraz potęg o wykładniku naturalnym w postaci potęgi. Przedstawia potęgę potęgi za pomocą potęgi. Stosuje notację wykładniczą do przedstawiania bardzo dużych liczb. Przekształca proste wyrażenia algebraiczne, np. z jedną zmienną, z zastosowaniem potęgowania. Oblicza pierwiastek kwadratowy i sześcienny z danej liczby. Określa przybliżoną wartość liczby, przedstawionej za pomocą pierwiastka drugiego lub trzeciego stopnia. Podnosi do potęgi pierwiastek tego samego stopnia, co wykładnik potęgi. Wykorzystuje kalkulator do potęgowania i pierwiastkowania. Porównuje liczby, zapisane w systemie rzymskim. Oblicza wartość bezwzględną, potęgę i pierwiastek kwadratowy i sześcienny dowolnej liczby wymiernej. Stosuje łącznie wzory, dotyczące mnożenia, dzielenia, potęgowania potęg i pierwiastków do obliczania wartości prostego wyrażenia. Przedstawia potęgę w postaci iloczynu potęg lub ilorazu potęg, lub w postaci potęgi. Wyraża za pomocą notacji wykładniczej podstawowe jednostki długości, pola, masy, objętości. Wyłącza czynnik przed znak pierwiastka i włącza czynnik pod znak pierwiastka. Oblicza pierwiastek z iloczynu i ilorazu. Wskazuje liczbę najmniejszą i największą w zbiorze liczb, zawierającym pierwiastki. Podaje definicję potęgi i pierwiastka. Stosuje łącznie wszystkie twierdzenia, dotyczące potęgowania i pierwiastkowania, obliczając wartości złożonych wyrażeń. Rozwiązuje zadania tekstowe z zastosowaniem notacji wykładniczej. Szacuje wartość pierwiastka lub potęgi. Porównuje wartości potęg lub pierwiastków. Porządkuje w ciąg, np. rosnący, zbiór potęg lub pierwiastków.

II. WŁASNOŚCI FIGUR PŁASKICH Stosuje łącznie wszystkie twierdzenia, dotyczące potęgowania i pierwiastkowania, obliczając wartości złożonych wyrażeń. Usuwa niewymierność z mianownika. Rozwiązuje zadania tekstowe z zastosowaniem potęg i pierwiastków. Zapisuje wszystkie wzory z działu Liczby i działania oraz opisuje je poprawnym językiem matematycznym. Oblicza wartości złożonych wyrażeń, wymagających usuwania niewymierności z mianownika. Oszacowuje bez użycia kalkulatora wartości złożonych wyrażeń, zawierających działania na potęgach i pierwiastkach. Rozwiązuje zadania-problemy, np. dotyczące znajdowania ostatniej cyfry liczby, przedstawionej w postaci potęgi. III. RACHUNEK ALGEBRAICZNY Dzieli konstrukcyjnie odcinek i kąt na dwie równe części. Wskazuje na rysunku kąty środkowe oraz łuki, na których są one oparte. Rysuje kąt środkowy. Wskazuje na rysunku proste styczne do okręgu i sieczne okręgu. Rysuje styczną do okręgu oraz sieczną. Wskazuje na rysunku okrąg opisany na trójkącie i wpisany w trójkąt. Rozróżnia i nazywa wielokąty foremne. Dzieli konstrukcyjnie odcinek i kąt na parzystą liczbę części. Oblicza miarę kąta środkowego w zależności od długości łuku, na którym jest oparty. Wykorzystuje własności kąta środkowego do rozwiązywania prostych zadań. Określa wzajemne położenie prostej i okręgu. Wymienia własności stycznej i siecznej na podstawie danego rysunku. Opisuje okrąg na trójkącie i wpisuje okrąg w trójkąt. Oblicza pole pierścienia kołowego i wycinka kołowego. Rysuje wielokąty foremne i określa ich własności. Rozwiązuje zadania z zastosowaniem własności symetralnej odcinka i dwusiecznej kąta. Definiuje kąt środkowy. Konstruuje okrąg opisany na trójkącie oraz wpisany w trójkąt i opisuje te konstrukcje. Stosuje zależność między wysokością trójkąta równobocznego a promieniami okręgów wpisanego w trójkąt i opisanego na trójkącie. Stosuje własności wielokątów foremnych do rozwiązywania zadań. Konstruuje styczną do okręgu i opisuje tę konstrukcję. Rozwiązuje złożone zadania, dotyczące: symetralnej odcinka, dwusiecznej kąta, stycznej do okręgu, okręgu opisanego na trójkącie i wpisanego w trójkąt, kąta środkowego oraz wielokątów foremnych. Stosuje w sytuacjach problemowych poznane wiadomości i umiejętności, związane z pojęciami koła i okręgu. Rozpoznaje podstawowe wyrażenia algebraiczne.

IV. RÓWNANIA, UKŁADY RÓWNAŃ Zapisuje elementarne wyrażenia algebraiczne. Oblicza wartość liczbową prostych wyrażeń algebraicznych. Rozróżnia wyrazy podobne i przeprowadza ich redukcję. Wskazuje wyrazy sumy algebraicznej. Dodaje i odejmuje sumy algebraiczne. Mnoży jednomian przez sumę algebraiczną - proste przypadki. Wyznacza wspólny czynnik wyrazów sumy algebraicznej. Nazywa i buduje wyrażenia algebraiczne. Zapisuje treść zadania w postaci wyrażenia algebraicznego proste przypadki. Przekształca proste wyrażenia algebraiczne. Stosuje prawo rozdzielności mnożenia względem dodawania do wyłączania wspólnego czynnika przed nawias. Nazywa i buduje złożone wyrażenia algebraiczne. Doprowadza wyrażenie algebraiczne do najprostszej postaci. Oblicza wartość liczbową złożonych wyrażeń algebraicznych. Dodaje i odejmuje złożone sumy algebraiczne. Przekształca złożone wyrażenia algebraiczne z zastosowaniem mnożenia sumy przez jednomian. Wyłącza przed nawias największy wspólny czynnik wyrazów sumy algebraicznej. Rozwiązuje złożone zadania tekstowe z zastosowaniem poznanych przekształceń wyrażeń algebraicznych. Mnoży dwie sumy algebraiczne. Stosuje w sytuacjach problemowych poznane wiadomości i umiejętności, związane z rachunkiem algebraicznym. Rozpoznaje równania pierwszego stopnia z jedną niewiadomą. Sprawdza, czy dana liczba spełnia równanie. Rozwiązuje proste równania. Sprawdza, czy dana para liczb jest rozwiązaniem układu dwóch równań z dwiema niewiadomymi. Rozwiązuje proste układy równań metodą podstawiania i metodą przeciwnych współczynników. Układa równanie lub układ równań do elementarnego zadania tekstowego. Rozwiązuje równania i układy równań, zawierające współczynniki całkowite i nawiasy okrągłe oraz sprawdza poprawność otrzymanego rozwiązania. Rozwiązuje równania w postaci proporcji. Przekształca nieskomplikowane wzory. Rozpoznaje wielkości wprost i odwrotnie proporcjonalne. Układa równanie lub układ równań, prowadzące do rozwiązania typowego zadania praktycznego i rozwiązuje je. Rozwiązuje równania i układy równań, zawierające współczynniki ułamkowe i nawiasy kwadratowe oraz sprawdza poprawność otrzymanego rozwiązania. Przekształca wzory, stosując twierdzenia o równaniach równoważnych. Stosuje własności wielkości wprost i odwrotnie proporcjonalnych w zadaniach tekstowych.

Określa zbiór rozwiązań układu równań. Rozwiązuje zadania tekstowe o podwyższonym stopniu trudności z zastosowaniem równań i układów równań. Rozwiązuje złożone równania i układy równań, zawierające m.in. potęgi i pierwiastki oraz sprawdza poprawność otrzymanego rozwiązania. Rozwiązuje nietypowe zadania tekstowe z zastosowaniem równań i układów równań. Dobiera równanie do danego równania w celu otrzymania układu równań o określonym zbiorze rozwiązań. V. SYMETRIE Stosuje w sytuacjach problemowych poznane wiadomości i umiejętności, związane z rozwiązywaniem równań, nierówności i układów równań. Rozpoznaje figury symetryczne względem prostej i względem punktu. Znajduje punkty symetryczne względem prostej i względem punktu. Rozpoznaje figury osiowosymetryczne i środkowosymetryczne. Stosuje własności figur symetrycznych w elementarnych zadaniach. Podaje przykłady figur symetrycznych względem prostej i względem punktu. Rysuje figurę symetryczną do danej względem prostej, która nie ma punktów wspólnych z tą figurą. Rysuje figurę symetryczną do danej względem punktu, który nie należy do tej figury. Podaje przykłady figur osiowosymetrycznych i środkowosymetrycznych. Rysuje oś (osie) symetrii figury osiowosymetrycznej i wskazuje środek symetrii figury środkowosymetrycznej. Odczytuje współrzędne punktów symetrycznych względem osi układu współrzędnych i początku układu współrzędnych. Stosuje własności figur symetrycznych w prostych zadaniach. Znajduje prostą (punkt), względem której (którego) punkty są symetryczne. Rysuje figurę symetryczną do danej względem prostej, która ma punkty wspólne z tą figurą. Rysuje figurę symetryczną do danej względem punktu, który należy do tej figury. Zapisuje współrzędne punktów symetrycznych względem osi i początku układu współrzędnych. Określa własności figur symetrycznych względem prostej i punktu. Określa liczbę osi symetrii figury i rozstrzyga, czy figura ma środek symetrii. Stosuje własności figur symetrycznych w zadaniach o podwyższonym stopniu trudności. Uzasadnia, że punkty są lub nie są symetryczne względem prostej (punktu). Rysuje figury, mające określoną liczbę osi symetrii lub środek symetrii. Wykorzystuje własności symetrii w złożonych zadaniach. Wykonuje konstrukcje figur symetrycznych względem prostej i względem punktu. Wykorzystuje równania do wyznaczenia współrzędnych punktów symetrycznych (symetria osiowa i środkowa). Wykorzystuje własności symetrii w zadaniach problemowych.

VI. FUNKCJE Rozpoznaje funkcje wśród przyporządkowań określonych: grafem, tabelką, słownie, wykresem. Funkcję opisaną słownie przedstawia za pomocą grafu lub tabelki. Rozróżnia argument i wartość funkcji oraz dziedzinę i zbiór wartości funkcji. Sporządza wykres funkcji liczbowej na podstawie tabelki. Interpretuje proste zależności funkcyjne, występujące w sytuacjach praktycznych, przedstawione w postaci wykresów, np. między drogą a prędkością. Podaje przykłady przyporządkowań, które są lub nie są funkcjami. Funkcję liczbową, opisaną słownie, przedstawia za pomocą wzoru proste przypadki. Wyznacza wartość funkcji dla danego argumentu oraz dziedzinę i zbiór wartości funkcji. Sporządza wykres funkcji liczbowej, opisanej za pomocą wzoru. Interpretuje proste zależności funkcyjne, występujące w przyrodzie, gospodarce i życiu codziennym, przedstawione w postaci wykresów. Opisuje słownie funkcję, opisaną za pomocą grafu, tabelki, wzoru, wykresu. Uzasadnia, dlaczego przyporządkowanie określone grafem, tabelką lub opisane słownie jest lub nie jest funkcją. Przedstawia za pomocą wzoru funkcję liczbową, opisaną słownie, za pomocą grafu, tabelki lub wykresu i określa jej dziedzinę. Określa monotoniczność funkcji na podstawie jej wykresu. Interpretuje różne zależności funkcyjne, występujące w przyrodzie, gospodarce i życiu codziennym, przedstawione w postaci wykresów. Odczytuje z wykresu funkcji przedziały liczbowe, w których funkcja przyjmuje wartości dodatnie (ujemne). Odczytuje z wykresu funkcji: miejsca zerowe, dziedzinę, zbiór wartości oraz określa, w jakich przedziałach liczbowych funkcja rośnie, maleje lub jest stała. Interpretuje złożone zależności funkcyjne, występujące w przyrodzie, gospodarce i życiu codziennym, przedstawione w postaci wykresów. Ustala na podstawie wzoru funkcji jej dziedzinę. Wykonuje wykres funkcji na podstawie jej własności. Wykorzystuje własności funkcji w zadaniach problemowych. VII. GRANIASTOSŁUPY I OSTROSŁUPY Wskazuje wśród wielościanów graniastosłupy proste i pochyłe. Wskazuje na modelu lub rysunku krawędzie, wierzchołki, ściany, wysokość i przekątne graniastosłupa. Rysuje odręcznie graniastosłup. Oblicza pole powierzchni i objętość graniastosłupa proste przypadki. Wskazuje wśród wielościanów ostrosłupy. Wskazuje na modelu lub rysunku krawędzie, wierzchołki, ściany i wysokość ostrosłupa.

Rysuje odręcznie ostrosłup trójkątny i czworokątny. Wyróżnia ostrosłupy prawidłowe, w tym czworościan. Rysuje siatkę ostrosłupa trójkątnego i czworokątnego. Oblicza pole powierzchni i objętość ostrosłupa proste przypadki. Definiuje czworościan foremny. Rysuje siatkę graniastosłupa i ostrosłupa prawidłowego w skali. Oblicza pole powierzchni oraz objętość graniastosłupa oraz ostrosłupa prawidłowego. Definiuje graniastosłup i ostrosłup prawidłowy. Rysuje siatkę dowolnego graniastosłupa i ostrosłupa. Zamienia jednostki pola powierzchni i objętości. Rozwiązuje zadania, wymagające przekształcania wzorów na pole powierzchni i objętość graniastosłupa i ostrosłupa. Zaznacza na rysunku lub modelu przekroje graniastosłupów i ostrosłupów. Oblicza pole powierzchni oraz objętość graniastosłupa i ostrosłupa z zastosowaniem twierdzenia Pitagorasa w sytuacjach praktycznych. Wyprowadza wzór na pole powierzchni lub objętość czworościanu foremnego. Wykorzystuje własności graniastosłupów i ostrosłupów w sytuacjach nietypowych Rozwiązuje zadania, dotyczące obliczania pól oraz objętości graniastosłupów i ostrosłupów w zadaniach problemowych. VIII. ELEMENTY STATYSTYKI OPISOWEJ Odczytuje dane z tabel i diagramów proste przypadki. Odczytuje dane, przedstawione za pomocą prostych wykresów. Porównuje dane, przedstawione w tabelach, na diagramach i wykresach. Wyszukuje w prasie wyniki opinii publicznej, przedstawiane za pomocą tabel, diagramów lub wykresów. Oblicza średnią arytmetyczną proste przypadki. Odczytuje dane z tabel i diagramów oraz sporządza diagramy słupkowe. Odczytuje dane, przedstawione za pomocą pojedynczych wykresów. Wykonuje proste obliczenia, korzystając z danych, zawartych w tabelach, na diagramach i wykresach. Odczytuje i porównuje dane z tablic rozkładu liczebności i tablic częstości. Oblicza średnią arytmetyczną i medianę danych. Interpretuje dane, przedstawione za pomocą tabel, diagramów i wykresów oraz sporządza diagramy kołowe i wykresy.

Odróżnia zmienne jakościowe od ilościowych. Analizuje wyniki dane za pomocą tablic rozkładu liczebności i tablic częstości i przedstawia je na diagramach. Sporządza tablice rozkładu liczebności i tablice częstości. Analizuje wyniki, przedstawione na złożonych wykresach, diagramach lub w tabelach. Sprawnie korzysta z danych, zawartych w roczniku statystycznym. Oblicza średnią ważoną, rozstęp i modę. Zbiera, opracowuje, analizuje i prezentuje dane, np. za pomocą histogramu, wykresu. Projektuje narzędzie zbierania informacji, przeprowadza badanie, opracowuje wyniki i prezentuje je w czytelny sposób. Planuje, przeprowadza badanie na dowolny temat, opracowuje i prezentuje wyniki w dowolny sposób, np. wykorzystując komputer oraz analizuje i wyciąga wnioski. Ewaluacja przedmiotowego systemu oceniania PSO podlega ewaluacji na koniec roku szkolnego oraz na zakończenie każdego cyklu edukacyjnego.