Sygn. akt XVII AmE126/10 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 25 lipca 2012 roku Sąd Okręgowy w Warszawie Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów w składzie: Przewodniczący: SSO Jolanta de Heij - Kaplińska Protokolant: sekretarz sądowy Katarzyna Dawejnis po rozpoznaniu w dniu 25 lipca 2012 roku w Warszawie na rozprawie sprawy z odwołania W. z udziałem Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki o odmowę wznowienia postępowania w sprawie dotyczącej zawarcia umowy o przyłączenie do sieci na skutek odwołania od decyzji Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki z dnia 22 czerwca 2010 r. Nr OŁO /2010/KK/ oddala odwołanie. XVII AmE 126/10 SSO Jolanta de Heij - Kaplińska UZASADNIENIE 1
Decyzją z dnia 22 czerwca 2010 roku Nr OŁO /KK/ Prezes Urzędu Regulacji Energetyki (dalej: Prezes URE) odmówił wznowienia postępowania w sprawie dotyczącej odmowy zawarcia przez E Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w P. (dalej: E ) umowy o przyłączenie do sieci ciepłowniczej nieruchomości stanowiącej własność W. (dalej: Wnioskodawca) położonej w P. przy ul., zakończonego decyzją ostateczną Prezesa URE z dnia 20 stycznia 2009 roku, Nr OŁO-2008/GK/. W uzasadnieniu swego stanowiska Prezes URE zwrócił uwagę, że stosownie do treści przepisu zawartego w art. 148 1 k.p.a. podanie o wznowienie postępowania wnosi się do organu, który wydał w sprawie decyzję w pierwszej instancji, w terminie 1 miesiąca od dnia, w którym strona dowiedziała się o okoliczności stanowiącej podstawę do wznowienia postępowania. Natomiast, jak wskazał Prezes URE, termin do złożenia podania o wznowienie postępowania z przyczyny określonej w art. 145 1 pkt 4 k.p.a. biegnie od dnia, w którym strona dowiedziała się o decyzji. Jednocześnie, Prezes URE podniósł, że wykazanie okoliczności świadczących o dotrzymaniu terminu spoczywa na stronie ubiegającej się o wznowienie postępowania. Przesłanki wznowienia zostały określone w art. 145 1 i 145 a 1 k.p.a. Zdaniem Prezesa URE wniosek z dnia 29 (winno być 26) kwietnia 2010 roku o wznowienie postępowania został wniesiony z uchybieniem ustawowego terminu. Prezes URE wskazał również, że Sąd Okręgowy w Warszawie Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów (dalej: SOKiK), po wniesieniu przez W. odwołania od decyzji Prezesa URE z dnia 20 stycznia 2009 roku, Nr OŁO-/2008/GK/, postanowieniem z dnia 24 marca 2009 roku odrzucił odwołanie, a postanowieniem z dnia 5 sierpnia 2009 roku odrzucił wniosek o przywrócenie terminu do złożenia odwołania. W ocenie Prezesa URE termin do złożenia wniosku upłynął z dniem 5 września 2009 roku. Prezes URE podkreślił, iż wszczęcie postępowania w sprawie wznowienia postępowania na wniosek, pomimo uchybienia terminu, stanowi rażące naruszenie prawa, gdyż godzi w zasadę ogólnej trwałości decyzji administracyjnych, o której mowa w art. 16 ust. 1 k.p.a. Ponadto, Prezes URE nadmienił, że wnioskodawca w swoim wniosku o wznowienie postępowania nie wskazał żadnej z wymienionych przesłanek 2
uzasadniających wznowienie postępowania, co uniemożliwiło rozpoznanie żądania co do istoty. (decyzja Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki Nr OŁO /KK/ z dnia 22 czerwca 2010 roku, k. 3-5). Odwołujący W. w odwołaniu wniesionym w dniu 8 lipca 2010 roku podniósł, że w dniu 27 stycznia 1997 roku wystąpił do Elektrociepłowni Spółki akcyjnej (dalej: Elektrociepłownia ) o warunki podłączenia ciepła. Jednocześnie, odwołujący wskazał, iż w dniu 2 września 1997 roku otrzymał od Elektrociepłowni warunki przyłączenia węzła cieplnego. W. podkreślił, że czekał na przyłączenie ciepła, którego ostatecznie nie podłączono. Odwołujący nadmienił, że podobna sytuacja miała miejsce, tj. nie przyłączono ciepła do jego domu, gdy powstała spółka z ograniczoną odpowiedzialnością E w wyniku restrukturyzacji Elektrociepłowni S.A. Zdaniem odwołującego nie przyłączono ciepła tylko do jego posesji, bowiem z ogólnej wiedzy wynika, że przyłączono do innych domów. W tej sytuacji postanowił się odwołać jednocześnie twierdząc, że termin odwołania upłynął bez jego winy. W ocenie odwołującego zgodnie z postanowieniem Zarządu Województwa nr 3891/04 z dnia 14 lipca 2004 roku, E powinien dostarczać ciepło wszystkim mieszkańcom miasta P.. Odwołujący wskazał również, że w dniu 28 sierpnia 2009 roku złożył kolejny wniosek do E o przyłączenie węzła cieplnego do sieci ciepłowniczej, równocześnie twierdząc że otrzymał warunki przyłączenia węzła cieplnego w dniu 30 grudnia 2009 roku. W związku z powyższym odwołujący podniósł, że najważniejszą sprawą nie jest przywrócenie terminu lecz dostarczenie ciepła i kontynuacja postępowania przez Prezesa URE. (odwołanie od decyzji Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki Nr OŁO /KK/ wydanej dnia 22 czerwca 2010 roku, z dnia 8 lipca 2010 roku, k. 7-10). Prezes URE w odpowiedzi na odwołanie wniósł o oddalenie odwołania. W uzasadnieniu Prezes URE podtrzymał swoje dotychczasowe stanowisko zawarte w zaskarżonej decyzji, stwierdzając że brak jest podstaw do uchylenia zaskarżonej decyzji. Prezes URE podniósł, że odwołujący wnosząc o wznowienie postępowania administracyjnego, nie wskazał żadnej przesłanki uzasadniającej jego wznowienie, zawartej w art. 145 1 czy 145a 1 k.p.a. 3
(odpowiedź na odwołanie Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki, k. 62-64). Pismem z dnia 1 grudnia 2010 roku odwołujący wniósł o oddalenie odwołania Prezesa URE z dnia 3 listopada 2010 roku i kontynuację postępowania w sprawie dostarczania ciepła przez E a mianowicie: - wykonanie koniecznej sieci ciepłowniczej (lub dysponowanie siecią ciepłowniczą) rozbudowa tj. przedłużenie istniejącej sieci ciepłowniczej o około 100 mb. - przedłużenie sieci ciepłowniczej do mojego domu ( ). - wykonanie przyłączenia węzła cieplnego w domu do sieci ciepłowniczej. - podpisanie właściwej umowy. Ponadto, W. podniósł, iż ( ) to postępowanie nie jest wznowieniem postępowania jak pisze Prezes URE, tylko nowym, kolejnym postępowaniem w sprawie. Zdaniem odwołującego złożył on nowy wniosek do E w dniu 28 sierpnia 2009 roku i oczekuje jego załatwienia. (Pismo odwołującego z dnia 1 grudnia 2010 roku, k. 69-70). Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny: W dniu 27 stycznia 1997 roku W. wystąpił do Elektrociepłowni Spółki akcyjnej o podanie warunków do podłączenia do sieci cieplnej domu wolnostojącego na działce nr ewidencyjny 6459 położonej w P.. W piśmie z dnia 2 września 1997 roku Elektrociepłownia przekazała warunki przyłączenia węzła cieplnego. (dowody: pismo W. z dnia 27 stycznia 1997 roku, k. 16; pismo Elektrociepłowni datowane 2 września 1997 roku, k. 17). W ewidencji przedsiębiorców prowadzonej przez Sąd Rejonowy w Kielcach X Wydział Gospodarczy Krajowego Rejestru Sądowego pod numerem figuruje spółka E Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w miejscowości P. utworzona 13 grudnia 2002 roku. Elektrociepłownia P. Spółka akcyjna grupa EI jest wspólnikiem spółki E. E świadczy w ramach prowadzonej działalności gospodarczej usługi polegające m. in. na dystrybucji ciepła. (dowód: odpis z Rejestru Przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego z dnia 8 października 2008 roku, nr k. 75-77 akt administracyjnych). 4
W. wystąpił do E z podaniami o doprowadzenie ciepła do domów wybudowanych w P. przy ul.,, i w dniach: 25 maja 2006 roku, 31 maja 2006 roku, 19 czerwca 2006 roku oraz 14 września 2006 roku. W dniu 10 sierpnia 2006 roku W. złożył wniosek do E o podanie warunków podłączenia ciepła do domów wyszczególnionych we wcześniejszych pismach. (dowody: pisma W. z dnia: 25 maja 2006 roku, 31 maja 2006 roku, 19 czerwca 2006 roku, 10 sierpnia 2006 roku oraz 14 września 2006 roku, k. 78-82 akt administracyjnych). E w dniu 15 kwietnia 2007 roku przekazał Warunki przyłączenia węzła cieplnego do sieci ciepłowniczej. (dowód: Warunki przyłączenia węzła cieplnego do sieci ciepłowniczej z dnia 15 kwietnia 2007 roku, k. 18) Spór pomiędzy W. a E w sprawie odmowy doprowadzenia ciepła do przedmiotowej nieruchomości był przedmiotem postępowania administracyjnego wszczętego na wniosek W. z dnia 30 września 2008 roku, które zostało zakończone decyzją Prezesa URE dnia 20 stycznia 2009 roku, Nr OŁO-/GK/. Prezes URE stwierdził zasadność odmowy zawarcia przez E umowy o przyłączenie do sieci ciepłowniczej nieruchomości Wnioskodawcy, tj. W. wobec nieistnienia takiego obowiązku z powodu braku sieci ciepłowniczej i braku ekonomicznych warunków jej budowy. (dowody: Wniosek W. z dnia 30 września 2008 roku, k. 6-7 akt administracyjnych, Zawiadomienie o wszczęciu postępowania z dnia 3 października 2008 roku, k. 15-18 akt administracyjnych, decyzja Prezesa URE z dnia 20 stycznia 2009 roku, Nr OŁO-/GK/, k. 326-334 akt administracyjnych). Od decyzji Prezesa URE z dnia 20 stycznia 2009 roku W. wniósł odwołanie do SOKiKu, które wpłynęło do Urzędu Regulacji Energetyki w dniu 9 lutego 2009 roku. Postanowieniem z dnia 24 marca 2009 roku SOKiK odrzucił odwołanie jako wniesione po upływie ustawowego terminu. (dowody: Odwołanie W., Postanowienie SOKiK z dnia 24 marca 2009 roku, w aktach administracyjnych). Pismem z dnia 28 sierpnia 2009 roku W. ponownie zwrócił się do E o przyłączenie węzła cieplnego do sieci ciepłowniczej. (dowód: Wniosek W. z dnia 28 sierpnia 2009 roku, k. 27). 5
E w dniu 30 grudnia 2009 roku przekazał W. Warunki przyłączenia węzła cieplnego do sieci ciepłowniczej takiej jak warunki z dnia 15 kwietnia 2007 roku. (dowód: Warunki przyłączenia węzła cieplnego do sieci ciepłowniczej, k. 28). Pismem z dnia 21 grudnia 2009 roku W. zwrócił się do Prezesa URE z prośbą o wszczęcie postępowania w sprawie doprowadzenia ciepła do domu na działce nr 6459 przy ulicy na Osiedlu w P.. Kolejnym pismem z dnia 12 lutego 2010 roku wniósł o wszczęcie postępowania w przedmiotowej sprawie. Pismem z dnia 25 marca 2010 roku W. ponownie złożył wniosek o wszczęcie postępowania w sprawie doprowadzenia ciepła przez E do domu na działce nr 6459. Po zwrocie pisma z dnia 25 marca 2010 roku, w dniu 26 kwietnia 2010 roku W. złożył wniosek do Prezesa URE w przedmiocie wznowienia postępowania w sprawie odmowy doprowadzenia ciepła przez E do jego domu przy ul. na Osiedlu w P.. W uzasadnieniu wniosku podano, iż na Osiedlu są domy wybudowane i w budowie, więc sprawa nie dotyczy tylko domu na działce nr 6459 D.W. przy ul., dlatego zasadnym jest wznowienie postępowania w sprawie doprowadzenia ciepła przez E do domu na działce nr 6459 D.W. przy ul. na Osiedlu w P.. (dowody: pisma W. z dnia: 21 grudnia 2009 roku, 12 lutego 2010 roku, 25 marca 2010 roku, k. 6, k. 8, k.3 akt administracyjnych zawartych w dodatkowej teczce, wniosek W. z dnia 26 kwietnia 2010 roku, k. 1 akt administracyjnych zawartych w dodatkowej teczce). W dniu 22 czerwca 2010 roku Prezes URE wydał decyzję Nr OŁO /2010/KK/, w której postanowił odmówić wznowienia postępowania w sprawie dotyczącej odmowy zawarcia przez E umowy o przyłączenie do sieci ciepłowniczej nieruchomości stanowiącej własność W., położonej w P. przy ul., zakończonego decyzją ostateczną Prezesa URE dnia 20 stycznia 2009 roku, Nr OŁO-/GK/. (dowód: decyzja Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki Nr OŁO /2010/KK/ z dnia 22 czerwca 2010 roku, k. 3-5). Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie niekwestionowanych wzajemnie twierdzeń Stron oraz dokumentów zgromadzonych w toku postępowania administracyjnego i sądowego. Powyższy materiał dowodowy z uwagi na wzajemną spójność i logiczność uznano za wiarygodny. 6
Sąd Okręgowy w Warszawie zważył co następuje: Odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie. Przedmiotem oceny Sądu jest zagadnienie, czy istniały przesłanki do wydania w dniu 22 czerwca 2010 roku decyzji Nr OŁO /2010/KK/, mocą której odmówiono wznowienia postępowania w sprawie dotyczącej braku zgody zawarcia przez E umowy o przyłączenie do sieci ciepłowniczej nieruchomości stanowiącej własność W. położonej w P. przy ul., zakończonego decyzją ostateczną Prezesa URE z dnia 20 stycznia 2009 roku, Nr OŁO-/GK/. Odmawiając wszczęcia postępowania na podstawie art. 149 3 k.p.a. w związku z art. 145 1 k.p.a. w dniu 22 czerwca 2010 roku, Prezes UKE powołał się na uchybienie ustawowego terminu do złożenia odwołania oraz brak wskazania przez stronę przesłanek wznowienia postępowania, co uniemożliwiło rozpoznanie żądania. Należy wskazać, że przedmiotem postępowania o wznowienie jest ustalenie, czy postępowanie zwykłe było dotknięte jedną z wad wymienionych w art. 145 1 i art. 145a k.p.a., a także przeprowadzenie postępowania wyjaśniającego w celu rozpoznania i rozstrzygnięcia sprawy administracyjnej rozstrzygniętej decyzją ostateczną lub postanowieniem (Komentarz do art. 149 k.p.a., Małgorzata Jaśkowska, stan prawny: 31 marca 2009 roku). Zatem przed wydaniem postanowienia o wznowieniu postępowania organ administracji bada wyłącznie, czy wniosek o wznowienie postępowania oparty jest o ustawowe przesłanki wznowienia, enumeratywnie wymienione w art. 145 1 k.p.a. oraz czy podanie o wznowienie postępowania zostało wniesione z zachowaniem terminów przewidzianych w art. 148 k.p.a. Tylko w przypadku ujawnienia, iż podanie o wznowienie nie wskazuje przesłanek przewidzianych w art. 145 1 k.p.a. bądź nie zachowany został termin do jego złożenia przewidziany w art. 148 k.p.a. organ administracji może na podstawie art. 149 3 k.p.a. wydać decyzję odmawiającą wznowienia postępowania (tak wyrok NSA z dnia 14 czerwca 1999 roku, IV SA 2397/98, LEX nr 47857). Zgodnie z art. 145 1 k.p.a. w sprawie zakończonej decyzją ostateczną wznawia się postępowanie, jeżeli: 7
1) dowody, na których podstawie ustalono istotne dla sprawy okoliczności faktyczne, okazały się fałszywe, 2) decyzja wydana została w wyniku przestępstwa, 3) decyzja wydana została przez pracownika lub organ administracji publicznej, który podlega wyłączeniu stosownie do art. 24, 25 i 27, 4) strona bez własnej winy nie brała udziału w postępowaniu, 5) wyjdą na jaw istotne dla sprawy nowe okoliczności faktyczne lub nowe dowody istniejące w dniu wydania decyzji, nie znane organowi, który wydał decyzję, 6) decyzja wydana została bez uzyskania wymaganego prawem stanowiska innego organu, 7) zagadnienie wstępne zostało rozstrzygnięte przez właściwy organ lub sąd odmiennie od oceny przyjętej przy wydaniu decyzji (art. 100 2), 8) decyzja została wydana w oparciu o inną decyzję lub orzeczenie sądu, które zostało następnie uchylone lub zmienione. Można również żądać wznowienia postępowania powołując się na art. 145 a 1 k.p.a., tj. w przypadku, gdy Trybunał Konstytucyjny orzekł o niezgodności aktu normatywnego z Konstytucją, umową międzynarodową lub z ustawą, na podstawie którego została wydana decyzja. Z kolei według przepisu art. 148 k.p.a. podanie o wznowienie postępowania wnosi się do organu administracji publicznej, który wydał w sprawie decyzję w pierwszej instancji, w terminie jednego miesiąca od dnia, w którym strona dowiedziała się o okoliczności stanowiącej podstawę do wznowienia postępowania. Natomiast 2 tego artykułu stanowi, że termin do złożenia podania o wznowienie postępowania z przyczyny określonej w art. 145 1 pkt 4 biegnie od dnia, w którym strona dowiedziała się o decyzji. Na podstawie zgromadzonego materiału dowodowego należy uznać, że brak jest podstaw do wznowienia postępowania, albowiem nie została wskazana żadna z przesłanek wznowienia. Brak podania przyczyny wznowienia czyni niezasadnym powoływanie się przez Prezesa URE na okoliczność uchybienia terminu na wniesienie przedmiotowego wniosku, bowiem termin jest liczony od momentu dowiedzenia się przez stronę o okoliczności stanowiącej podstawę do wznowienia.. Ponadto, w oparciu o pismo procesowe odwołującego z dnia 1 grudnia 2010 roku należy przyjąć, że odwołujący faktycznie nie chciał wznawiania postępowania już 8
zakończonego, tylko domagał się wszczęcia nowego, kolejnego postępowania w sprawie dotyczącego nierozpatrzonego wniosku przez E z dnia 28 sierpnia 2009 roku. Z zebranego w sprawie materiału dowodowego wynika natomiast, że odwołujący nie podał informacji, której sprawy dotyczy złożony wniosek. Tym bardziej błędnie określił go wznowieniem postępowania. Słuszne jest zatem stanowisko Prezesa URE, że twierdzenia podnoszone przez odwołującego nie przystają do żadnej z przesłanek wymienionych zarówno w art. 145 1, jak i art. 145 a 1 k.p.a. Zaskutkowało to odmową wznowienia postępowania przez Prezesa URE. Odwołujący w odwołaniu nie podał nowych okoliczności odnośnie niniejszej sprawy. Tym samym w ocenie Sądu brak jest podstaw do uchylenia zaskarżonej decyzji. Mając na względzie powyższe Sąd działając na podstawie art. 479 53 1 k.p.c., nie znajdując zasadności uznania decyzji Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki za nieprawidłową, postanowił oddalić odwołanie. SSO Jolanta de Heij-Kaplińska 9