Jezioro Mead 2016 Minęły już dwa lata odkąd zwróciłem uwagę na wyjątkowo niskie stany jeziora Mead. Od tamtej pory sytuacja nie uległa zmianie, lustro wody znajduje się coraz niżej. Na wykresie, który wówczas wstawiłem, wysokość lustra wody właśnie spadała do około 1081 stóp. Sytuacja ta zmusiła wtedy władze do wprowadzenia pewnych obostrzeń dotyczących zużycia wody. Jeśli poprawiło to sytuację, to niewiele, bowiem w chwili obecnej poziom wody jest w jeziorze Mead o około 9 stóp niższy, niż w chwili gdy umieściłem tamten wpis. Źródło: http://graphs.water-data.com/lakemead/ Wieloletnia susza, która ogarnęła Kalifornię, wpływa na poziom
jeziora Mead nie tylko poprzez zwiększone parowanie połączone ze zmniejszonym dopływem. Dodatkowo jest to główny rezerwuar wody dla farm oraz dużych miast, a susza skutkuje zwiększonym jej poborem. Istnieje niewielka (10%) szansa, że w 2021 roku poziom wody w jeziorze obniży się do 1025 stóp. A to będzie już sytuacja skrajna, w której zbiornik ten przestanie wystarczać jako źródło wody dla regionu. Warto zwrócić uwagę, że nie wygląda na to, żeby bardzo silne El Niño poprawiło sytuację, na co z pewnością bardzo tam liczono. W rzeczywistości miniony sezon (od czerwca 2015 do czerwca 2016) był w Kalifornii pod względem opadów co najwyżej normalny (co jednak przy wyższej niż normalnie temperaturze skutkowało zwiększonym parowaniem), mimo to wystarczyło to władzom na zniesienie wprowadzonych w ubiegłym roku restrykcji dotyczących zużycia wody. Może się to okazać poważnym błędem, ponieważ nie wygląda na to, by trwająca już 16 lat susza miała się ku końcowi. Powyżej: Zmodyfikowany Indeks Suszy Palmera (PMDI) w Kalifornii. Źródło: NOAA. Czerwiec 2016 był w regionie również rekordowo ciepły, średnie
miesięczne temperatury były tam obserwacji (od początków XX w.). najwyższe w historii Zima w USA Tegoroczna zima, podobnie jak poprzednia, podzieliła Stany Zjednoczone na dwie części. W zachodniej części USA zima 2014/15 była rekordowo ciepła, we wschodniej połowie było poniżej normy. Wbrew temu, co mogą sądzić niektórzy, zima nie należała tu do najmroźniejszych, głównie za sprawą ciepłego grudnia i raczej przeciętnego/lekko chłodnego stycznia.
Zi ma była zimna w pojedynczych lokalizacjach, np. w Nowym Jorku: Źródło: ClimateCentral.
Jeszcze zimniej było w Buffalo: Źródło: ClimateCentral. Z drugiej strony, na w zachodniej części było rekordowo ciepło, a rekordy zostały pobite znacznie. Źródło: ClimateCentral.
Rekordowo zimny okazał się jedynie luty 2015 w północnowschodniej części USA i tylko, jeśli za wskaźnik weźmiemy średnią temperaturę maksymalną. W tym samym czasie w zachodniej części mieliśmy rekord ciepła. Śr ednia temperatura miesięczna była tam z kolei druga najniższa w historii obserwacji:
W skali całego kraju zima była znacznie cieplejsza od poprzedniej:
Przy czym w stanie Nowy Jork było to niespełna 2 C poniżej normy: A w Kalifornii ponad 3 C powyżej normy. Sytuacja w Kalifornii sprzyja dalszemu rozwojowi suszy. Poziom
wody w wspominanym przeze mnie w zeszłym roku jeziorze Mead wskazuje na kolejne rekordy. W lutym był on o 19 stóp niższy, niż w roku ubiegłym. PDSI dla Kalifornii za ostatnie 12 miesięcy do lutego:
W najbliższych dniach zima nieco ustąpi z wschodniej części USA. W dalszym ciągu wyjątkowo ciepło na pozostałym obszarze.
Również globalnie nadal bardzo ciepło. Wg wstępnych oszacowań, luty 2015 mógł być zbliżony do rekordu ciepła. Tym razem zimno się zrobi na Alasce.
Reasumując. W skali całego kraju zima w USA była zimą ciepłą. Temperatury znacznie poniżej normy wieloletniej panowały głównie w lutym i tylko we wschodniej części USA, gdzie w niektórych stanach był to drugi najzimniejszy luty w historii obserwacji. W części zachodniej było rekordowo ciepło, szczególnie w Kalifornii, gdzie anomalia temperatury osiągnęła ponad 3 C. Lake Mead W ostatnim wpisie na swoim blogu Hubert Bułgajewski wspomina poziom wody w sztucznym jeziorze Mead.
W istocie w ostatnich latach poziom wody w Mead jest bardzo niski. W tym roku wyjątkowo oto wykres z ostatnich 3 lat: Źródło: http://graphs.water-data.com. Jak bardzo obniżony jest to poziom, widać na poniższym zdjęciu.
Jes zcze dwa lata temu o tej porze poziom wody był tu o ponad 30 stóp (około 10 metrów) wyższy, niż obecnie. Głównym źródłem wody dla Jeziora Mead są opady śniegu w Górach Skalistych na obszarze stanów Colorado, Wyoming i Utah. Zanim wypełniono sztuczne jezioro Powell, Mead było znacznie wrażliwsze na susze. Od roku 1953 do 1956 poziom wody w Mead obniżył się o 35 metrów (z 366 do 331 metrów), następnie w czasie wypełniania Powell, między 1963 a 1966 poziom wody również obniżył się o podobną wartość (z 367 do 332 metrów). Wilgotne lata pomiędzy 1970 a 1990 pozwoliły wypełnić oba jeziora. Wartości rekordowo wysokie notowano w 1983 (powódź w zlewni rzeki Colorado). Od początku XXI w. obszar ten jest jednak dotknięty trwałą suszą, która powoduje ciągłe obniżanie się stanów wody w jeziorze. W dniu 10 lipca 2014 poziom wody obniżył się do wartości rekordowo niskiej (1081.82 stóp, 329.74 metrów). Winą za to należy obarczyć głównie panującą od wielu lat w tym regionie suszę i wyższą temperaturę, która nie dość, że powoduje zwiększone parowanie, to jednocześnie powoduje zwiększenie zużycia wody.
Wyżej: Panorama Jeziora Mead z Tamy Hoovera (źródło: wiki). Wyżej:
zmiana linii brzegowej jeziora w czasie suszy między 2000 a 2003. Źródło: http://earthobservatory.nasa.gov. Prognozy optymistyczne nie są. Przynajmniej do październikalistopada poziom wody w jeziorze będzie się obniżał dalej. Jeśli zima nie będzie śnieżna, należy oczekiwać kolejnych rekordów w przyszłym roku. Już w chwili obecnej niskie poziomy wody wymusiły na władzach wprowadzenie pewnych restrykcji co do jej wykorzystania. Przedłużenie się obecnej suszy może spowodować większe problemy.