Szanowne Koleżanki i Koledzy

w numerze Minister Jan Ryszard Kurylczyk na nadzwyczajnym posiedzeniu Rady...3 Gwiazdkowe posiedzenie Rady...4 Posiedzenie Rady przyjęcie sprawozdań na Zjazd...5 Program edukacyjny na najbliższe miesiące...5 Kalendarium...5 Sprawozdanie z działalności Rady POIIB.. 6 8 Sprawozdanie z działalności Komisji Legislacyjnej...8 9 Sprawozdanie Okręgowego Rzecznika Odpowiedzialności Zawodowej przy POIIB...9 Sprawozdanie Okręgowej Komisji Kwalifikacyjnej przy POIIB...10 Sprawozdanie z działalności Okręgowej Komisji Rewizyjnej POIIB...10 Stoję na straży prawa...11 Nowe liczniki z serii LEW...11 Śmiertelny upadek z dachu...12 Bliskie spotkanie żurawi...13 Laureaci konkursu Bezpieczna Budowa...14 Bezpieczna Budowa nowa edycja...14 Rewitalizacja Budowli Miejskich... 15-17 Szlakiem słupskich zabytków Ratusz...18 19 Słupski rynek budowlany...20 Sprawozdanie brokera ubezpieczeniowego Hanza Brokers...21 I ty zostaniesz indianinem...21 Zaproszenia...22 W Gdańsku wiosna budowlana...23 Forum Inwestycji Ochrony Środowiska...23 Lepsza energia za mniejsze pieniądze...23 Biuro POIIB...24 Władze POIIB...24 Adresy do korespondencji 85-950 Bydgoszcz skr. poczt. 507 e-mail twojfilar@bud-media.com.pl 80-840 Gdańsk ul. Świętojańska 43/44 e-mail: poiib@wp.pl Przewodniczący Rady Programowej: Piotr Korczak Redaguje zespół: Redaktor naczelna: Danuta Woźniak tel. 052 325-72-23 fax. 052 325-72-22 Redaktor prowadząca: Wanda Burakowska fax 058 301-44-98 tel. 058 347-60-57 e-mail: marciniak@multicon.pl Redaktor graficzny Anna Faleńczyk Wydawca: 85-030 Bydgoszcz ul. Rumińskiego 6 tel. 052 325-72-20 fax 052 325-72-22 e-mail: bud-media@bud-media.com.pl Prezes Zarządu: Danuta Woźniak Wiceprezes Zarządu: Bogusław Spica Dyrektor ds. wydawniczych: Krzysztof Błażewicz Dyrektor ds. marketingu: Waldemar Mülhstein Kwartalnik jest redagowany przy współpracy z Pomorską Okręgową Izbą Inżynierów Budownictwa w Gdańsku Nakład: 6500 egz. Szanowne Koleżanki i Koledzy Weszliśmy w ostatni rok pierwszej kadencji funkcjonowania naszego samorządu. 2 kwietnia br., podczas obrad III Zjazdu Sprawozdawczego POIIB, podsumujemy miniony rok i określimy kierunki pracy na kolejne miesiące. Z uchwał II Zjazdu pozostała nie załatwiona sprawa obniżenia składki członkowskiej. Niestety większość delegatów innych izb okręgowych nie podzielała naszego poglądu i w głosowaniu na Krajowym Zjeździe wniosek upadł. Jedynie zmniejszona została składka na ubezpieczenie i co bardzo cieszy - jest dodatkowe ubezpieczenie na życie. Nadal jesteśmy na etapie poszukiwania rozwiązania sprawy lokalu dla biura POIIB. We współczesnym świecie otwartej konkurencji liczy się wiedza i dlatego na pierwszy plan wysuwa się podnoszenie poziomu edukacyjnego naszego środowiska, przede wszystkim poprzez organizowane szkolenia. Mimo profesjonalnej, a co za tym idzie i kosztownej obsługi szkoleń, bogatej tematyki, frekwencja w Gdańsku była stanowczo za niska. Z satysfakcją muszę powiedzieć o aktywności kolegów ze Słupska i Starogardu Gd. Odbywające się tam szkolenia, będące powtórzeniem gdańskich, cieszą się zdecydowanie większym zainteresowaniem. Oczekujemy na podobne inicjatywy od kolegów z innych ośrodków województwa. Staramy się doskonalić system szkoleń, by formy i podejmowana tematyka były jak najbliżej potrzeb i oczekiwań słuchaczy, na ten temat oczekujemy Waszych opinii i propozycji. Zawarto porozumienia o stałej współpracy z Politechniką Gdańską, z Okręgowym Inspektoratem PIP; a w grudniu ubiegłego roku ze stowarzyszeniami naukowo technicznymi, o czym piszemy w tym wydaniu naszego kwartalnika. Coraz pilniejsza staje się potrzeba zorganizowania biblioteki POIIB. Do rozwiązania jest sprawa norm, by ułatwić dostęp do nich członkom izby. Z realizacją tych przedsięwzięć będą wiązały się poważne wydatki. Ich zaplanowanie musi uwzględniać bieżące potrzeby finansowe Izby. W 2006 r. czeka nas zjazd otwierający nową kadencję, a co za tym idzie wybór delegatów z grona 6 tys. członków. Oznacza to dziesiątki zebrań środowiskowych, a to wymaga nakładu pracy i pieniędzy. Funkcjonowanie izby z mocy ustawy niesie z sobą szereg obowiązków skutkujących prawnie zarówno w odniesieniu do organów izby, jak i jej członków. W ciągu minionych dwu lat dopracowaliśmy się form działania zgodnych z określonymi w ustawie. W sferze usług budowlanych następuje styk różnych interesów a to z kolei rodzi sytuacje konfliktowe. Mówią o tym sprawozdania Sądu Dyscyplinarnego i Rzecznika Odpowiedzialności Zawodowej. Chcąc ułatwić pracę naszym członkom wprowadziliśmy dyżur prawnika. Staraliśmy się by była sprawna informacja, czemu służy Twój Filar i strona internetowa, a w skali krajowej Inżynier Budownictwa. Aktywność naszych członków jest dostrzegana w Krajowej Izbie. Miniony rok przyniósł doświadczenia, które będą służyć dalszemu doskonaleniu naszej pracy. Wskazówek oczekujemy również od Szanownego Koleżeństwa podczas zjazdowej dyskusji. Ryszard Trykosko Przewodniczący Rady POIIB Copyright BUD-MEDIA l Redakcja nie ponosi od po wie dzial no ści za treść ogłoszeń oraz reklam i ma prawo odmówić publikacji bez podania przyczyny. l Wszystkie materiały są objęte prawem au tor skim. l Prze druk materiałów w ja kiej kol wiek formie i w jakimkolwiek języku bez wcze śniej szej pisemnej zgody jest za bro nio ny. l UWAGA! Nie wszystkie, publikowane na łamach pisma, opinie są zgodne z redakcyjnymi. l Skład i montaż komputerowy: Zakład Poligraficzny FORM-DRUK 85-654 Bydgoszcz, ul. Mierosławskiego 11-13, tel./fax 341-32-38. l Druk: Kubik & Krause s.c. 85-184 Bydgoszcz, ul. Cmentarna 84, tel./fax (0-52) 348-43-34. 1

z życia Izby Władysław Korczak pracowite i twórcze życie 1 marca 2005 roku zmarł mgr inż. Władysław Korczak, wpisany na trwałe w polskie i wybrzeżowe środowisko inżynierskie. Urodził się 19 lutego 1929 roku w Lublinie, gdzie spędził dzieciństwo i lata wczesnej młodości. W czasie wojny działał w Szarych Szeregach. Po wojnie ze względu na swoją przeszłość okupacyjną, jak i fakt, że był synem oficera zamordowanego w Ostaszkowie, znalazł się w kręgu zainteresowania UB. Został aresztowany i skazany na 10 lat więzienia. Z więzienia na Zamku w Lublinie został przeniesiony do Wronek, skąd udało mu się uciec. Dzięki otrzymanym dokumentom od przyjaciela ojca po jego synu, który zginął w Powstaniu Warszawskim, pod nazwiskiem Stanisław Boryga zdołał uciec od prześladowców z bezpieki do Ostródy. Tam w gimnazjum poznał swoją przyszłą żonę Zoję, repatriantkę z Wieleńszczyzny, gdzie przed wojną mieszkała z rodzicami w majątku w pow. oszmianskim. - Władysław wspomina pani Zoja Korczakowa_- a właściwie to Stanisław Boryga, bo pod tym nazwiskiem go poznałam, był moim kolegą ze szkolnej ławki w gimnazjum w Ostródzie. Dalej uczył się w Olsztynie w Państwowym Liceum Komunikacyjnym, gdzie w maju 1949 roku otrzymał świadectwo dojrzałości jako technik mechanik. Już w 1944 roku miał świadectwo czeladnicze ślusarskie. Całe życie męża to była praca i nauka. Jeszcze 23 lutego tego roku był na szkoleniu zorganizowanym przez Krajowe Forum Chłodnictwa, by pozyskać wiedzę po- trzebną do przekazania młodszym kolegom na kursach organizowanych przez stowarzyszenia naukowo techniczne. Studia inżynierskie Władysław Korczak ukończył w 1954 roku na Wydziałe Mechanicznym obecnej Politechniki Gdańskiej, a w 1958 uzyskał tytuł magistra. Mgr inż. Władysław Korczak był z natury człowiekiem Odrodzenia, o wielokierunkowych zainteresowaniach i ze skłonnością do podejmowania tematów prekursorskich. Jego autorstwa były projekty dziesięciu pierwszych w Polsce sztucznych lodowisk, m. in. w Warszawie, Toruniu, Gdańsku, Nowym Targu, Opolu, które robił jako pracownik Zakładu Chłodnictwa Politechniki Gdańskiej. Był współautorem planów i prac związanych z uciepłowieniem Gdańska, twórcą wielu nowatorskich rozwiązań wentylacyjnych w przemyśle, m. in. stanowiskowych pochłaniaczy pyłów i wyziewów. Wyedukował liczne grono fachowców z dziedziny chłodnictwa i wentylacji. Swoją wiedzą służył jako rzeczoznawca, a także jako członek komisji egzaminacyjnych na uprawnienia zawodowe, które funkcjonowały z ramienia stowarzyszeń naukowo technicznych NOT. Pasji inżynierskiej towarzyszyło zaangażowanie w pracę na rzecz środowiska. Był długoletnim aktywnym członkiem Polskiego Związku Inżynierów i Techników Sanitarnych, przewodniczył Gdańskiemu Oddziałowi. Organizował liczne sympozja, kursy i konferencje naukowo techniczne. W 2000 roku, kiedy zaczął się organizować samorząd zawodowy budowlanych zaangażował się w pracę na rzecz powołania Pomorskiej Okręgowej Izby Inżynierów Budownictwa. Ostatnio sprawował funkcję rzecznika odpowiedzialności zawodowej. Pracowite i twórcze życie mgr. inż. Władysława Korczaka zyskiwało uznanie, czego wyrazem są nadane odznaczenia, medale i odznaki. Zmarły posiadał Krzyż Armii Krajowej, Złoty Krzyż Zasługi, liczne odznaki honorowe, m. in.: Za Zasługi dla Gdańska, Zasłużony Ziemi Gdańskiej, srebrne i złote odznaki NOT i PZITS, odznaki zakładowe a także zaszczytną odznakę, przyznaną w 1995 roku Weteran Walk o Niepodległość: medale: m.in. brązowy za Zasługi w Realizacji Zadań Polskiego Łowiectwa, 60 Lat PZITS, 35 -lecie NOT, Akcja Burza Armii Krajowej, Zasłużonemu dla diecezji Chełmińskiej, Medal 1000 -lecia Gdańska. Odszedł od nas twórczy inżynier, prawy człowiek, dobry kolega. Cześć Jego Pamięci Z głębokim smutkiem żegnamy Ś.P. mgr. inż. Władysława Korczaka wybitnego fachowca, rzeczoznawcę w dziedzinie instalacji sanitarnych, cieplnych i wentylacyjnych, autora projektów pierwszych polskich sztucznych lodowisk, współautora planu uciepłownienia miasta Gdańska, wychowawcę wielu pokoleń inżynierów, członka i współorganizatora Pomorskiej Okręgowej Izby Inżynierów Budownictwa, jej rzecznika odpowiedzialności zawodowej, długoletniego przewodniczącego Oddziału Polskiego Zrzeszenia Inżynierów i Techników Sanitarnych. Pomorskie środowisko inżynierów budowlanych straciło światłego człowieka, wspaniałego kolegę, organizatora życia zawodowego. Łączymy się w bólu z Rodziną Rada Pomorskiej Okręgowej Izby Inżynierów Budownictwa Koledze Piotrowi Korczakowi serdeczne wyrazy współczucia z powodu śmierci Ojca składają koleżanki i koledzy z Pomorskiej Okręgowej Izby Inżynierów Budownictwa 2

Minister Jan Ryszard Kurylczyk na nadzwyczajnym posiedzeniu Rady z życia izby 29 stycznia 2005 r. odbyło się nadzwyczajne posiedzenie Rady POIIB, w którym uczestniczył członek naszej Izby Jan Ryszard Kurylczyk, sekretarz stanu Ministerstwa Infrastruktury, Pełnomocnik Rządu do Spraw Budowy Dróg Krajowych i Autostrad, Pełnomocnik Rządu do Spraw Rządowego Programu Rozwoju Zintegrowanego Systemu Informacji o Nieruchomościach. Merytoryczną część obrad poprzedziła uroczystość udekorowania Ryszarda Trykosko, przewodniczącego POIIB, Srebrnym Krzyżem Zasługi nadanym przez Prezydenta RP za długoletnią sumienna pracę w branży budowlanej oraz za zaangażowanie w tworzeniu Izby Inżynierów Budownictwa. Aktu dekoracji dokonał min. Jan Ryszard Kurylczyk. Ryszard Trykosko, dziękując za wysokie odznaczenie i wyrazy uznania przekazane przez Ministra i członków Rady, zaznaczył, że przyznane odznaczenie traktuje jako wyróżnienie dla wszystkich kolegów z POIIB uczestniczących w organizowaniu samorządu zawodowego budowlanych. Ze zrozumiałych względów tematyka posiedzenia została zdominowana przez sprawy związane przede wszystkim z budową autostrad a w szczególności z budową A-1. Minister Jan Ryszard Kurylczyk przedstawił w skrócie program rządowy dotyczący budownictwa drogowego w kontekście Narodowego Planu Rozwoju. W Polsce tylko 4 proc. z istniejących 370 tys. dróg odpowiada standardom europejskim. Problem poprawy stanu polskich dróg i budowy autostrad tkwi nie tylko w pieniądzach. Te, Rok 2004 Na 2004 r. zaplanowano oddanie do użytku 67 km autostrad; i tyle zostało wykonanych. Zgodnie z planem na koniec 2004 roku w budowie znajdowało się 284 km autostrad. W roku 2004 zakończono budowę 8,6 km dróg ekspresowych. Na założone 2004 roku na planowane odnowienie 1500 km nawierzchni istniejących dróg krajowych, odnowion1800 km, co stanowi 120 proc. planu. wbrew powszechnej opinii, są do uzyskania z kredytów i funduszy UE. Chodzi o stworzenie stabilnego, bez względu na zmiany rządów, programu, który pozwoli na jak najefektywniejsze wykorzystanie istniejących środków finansowych. Minister zwrócił uwagę na potrzebę położenia większego nacisku na przygotowanie terenów pod budowę dróg, na staranność przygotowania planów na szczeblu regionalnym, a przede wszystkim na unikanie konfliktów społecznych. Te bowiem blokują prace i automatycznie eliminują dopływ jakichkolwiek pieniędzy na planowane inwestycje. Dzisiaj, każdy, kto angażuje się finansowo w dane przedsięwzięcie, liczy na jak najszybszy efekt zainwestowanych środków. Polską racją stanu, podkreślił, jest odblokowanie polskich portów i stąd Rok 2005 W roku 2005 do eksploatacji przekazane zostanie 122 km autostrad;a-2; odcinek Konin-Stryków (103 ) i ; A-4 - odcinek Kleszczów-Sośnica (19 km). W budowie będzie znajdować się 547 km autostrad. W roku 2005 zostanie oddanych do ruchu 41,5 km dróg ekspresowych. W budowie będzie znajdować się 166 km dróg ekspresowych. Na rok 2005 zaplanowano odnowienie 1800 km nawierzchni na istniejącej sieci drogowej. Minister Jan Ryszard Kurylczyk przedstawił w skrócie program rządowy budownictwa drogowego w kontekście Narodowego Planu Rozwoju ogromne znaczenie A 1 i S 3 autostrady Świnoujście Szczecin Zielona Góra. Transport morski jest i będzie najtańszy, w związku z czym w planach rozwoju polskich dróg fakt ten musi być uwzględniony. W Gdańsku Anglicy budują bazę na 500 tys. kontenerów, która zgodnie z planem inwestycyjnym, rozpocznie pracę w 2008 roku. Tę ilość kontenerów może obsłużyć rocznie 250 tys. tirów, a bez A 1 będzie to niemożliwe. Min. Jan Ryszard Kurylczyk powiedział, że jego ambicją, zarówno z racji zajmowanego stanowiska, jak i tego, że był wojewodą pomorskim, jest by w maju tego roku prace na A1 ruszyły pełna parą. Nale - ży odejść od dotychczasowych praktyk, które powodowały, Kredyt na A 1 W chwili zamykania naszego numeru PAP podała informację dotyczącą finansowania Autostrady A 1. Gdańsk Transport Company (GTC) dostanie od Nordic Investment Bank (NIB) 140 mln euro kredytu na budowę autostrady A1 z Gdańska do Torunia poinformował 24 lutego br. rzecznik projektu autostrady A1 Tomasz Szymczak. Komitet kredytowy banku zarekomendował zarządowi przyznanie 140 mln euro kredytu na budowę A1 z Gdańska do Torunia. Będzie on mniejszym kredytodawcą. Pozostała kwota kredytu ma pochodzić z Europejskiego Banku Inwestycyjnego - powiedział PAP Szymczak. NIB, którego właścicielami są Dania, Estonia, Finlandia, Islandia, Litwa, Łotwa, Norwegia i Szwecja nie wymaga od Gdańsk Transport Company dodatkowych gwarancji Skarbu Państwa, a 30-letni kredyt ma być tańszy od rynkowego. Łączna długość odcinka autostrady A1, na który Gdańsk Transport Company otrzymała koncesję, wynosi około 152 km. Zostanie on zbudowany w dwóch fazach pierwsza obejmie budowę 90-km odcinka z Gdańska do Nowych Marz, a druga 62-km odcinek z Nowych Marz do Torunia. Koszt pierwszego odcinka Gdańsk-Nowe Marzy wyniesie 504 mln euro. Prace budowlane na pierwszym odcinku, do Nowych Marz, mają rozpocząć się w maju 2005 roku, a do ruchu ma on zostać oddany do listopada 2008 roku Według nieoficjalnych informacji wkrótce rekomendację w sprawie kredytu dla Gdańsk Transport Company podjąć ma komitet kredytowy EBI, a do zamknięcia finansowego budowy pierwszego odcinka powinno dojść w kwietniu. 3

z życia Izby Rok 2006 W 2006 roku zaplanowano oddanie do użytku 170 km autostrad. A-4 - odcinek Wrocław-Krzywa (92 km), A-6 - odcinek Klucz-Kijewo (8 km), A-1 odcinek Olszyna-Golnice (70 km). Nastąpi rozpoczęcie, bądź kontynuacja budowy 726 km autostrad oraz 326 km dróg ekspresowych. Rozpocznie się proces przygotowania budowy 632 km dróg ekspresowych. iż tych dróg budowano mniej. W pierwszym półroczu wykonywano z reguły około 15 proc. planu rzeczowego i finansowego całego roku. Wynikało to z faktu, że przetargi zaczynano w okolicach lutego i kończono najczęściej w maju, czerwcu. Dopiero w letnich miesiącach na polskich drogach ruszały roboty. Po negocjacjach z Bankiem Światowym i Ministerstwem Finansów resortowi udało się doprowadzić do tego, że większość przetargów rozpoczęła się w listopadzie minionego roku i będzie kończona do marca bieżącego roku. W konsekwencji roboty na drogach rozpoczną się z nastaniem korzystnych temperatur. W ten sposób zyskamy kilka miesięcy, co zwiększy zakres wykonanych robót. W tym roku zaplanowano znaczący przyrost nakładów finansowych na poszczególne rodzaje robót. Na autostradach będzie to 179 proc. w stosunku do 2004 r., na drogach ekspresowych 129 proc., na obwodnicach do 285 proc. Nakłady na wzmocnienia i pozostałe drogi pozostaną na dotychczasowym poziomie. Część obrad miała charakter rozmowy. Członkowie Rady zadali wiele pytań, wśród których znalazło się również dotyczące literackiej twórczości ministra, który pisze powieści o tematyce prehistorycznej. W rozmowie z dziennikarzem Jan Ryszard Kurylczyk powiedział, że historia była jego pasją od dzieciństwa, głównie za sprawą matki nauczycielki historii. Pewnie byłby historykiem, gdyby nie przymus zarobkowania w młodym wieku, który go rzucił na budowę. Tam zainteresował się budownictwem i postanowił kształcić się w tym kierunku. Teraz ma dwie pasje i w obydwu realizuje się. Ostatnio pisze powieść o początkach słowiańszczyzny, które za sprawą wyobraźni autora sięgają aż do terenów dzisiejszych Chin. Wanda Burakowska Fot. Antoni Filipkowski Gwiazdkowe posiedzenie Rady 22 grudnia odbyło się ostatnie w 2004 roku posiedzenie Rady POIIB z udziałem przewodniczących pozostałych organów statutowych Izby. Zgodnie z utartą już procedurą zebrani zatwierdzili protokół z poprzednich obrad oraz przyjęli nowych członków. Na dzień obrad do POIIB należało 6475 osób z czego 5562 miało opłacone składki. W dalszej części obrad zajęto się sprawami finansowymi izby, głównie przygotowaniem prowizorium budżetowego na 2005 rok do czasu przyjęcia budżetu przez Zjazd. Gościem obrad była Anna Studzińska, wiceprezes firmy Hanza Brokers, która zajmuje się sprawami ubezpieczeniowymi Izby. Prezes Anna Studzińska w imieniu swojej firmy i ubezpieczyciela przekazała członkom POIIB najlepsze życzenia Świąt Bożego Narodzenia i Nowego Roku. Mimo przedświątecznej pory obrady miały bardzo roboczy charakter, z końcem roku należało domknąć wiele spraw natury formalnej i określić najpilniejsze sprawy do załatwienia w styczniu. Posiedzenie Rady zakończyło podzielenie się opłatkiem i złożeniem życzeń świątecznych, co postaraliśmy się udokumentować na fotografiach. b. fot. W. Burakowska Mimo przedświątecznej pory obrady miały roboczy charakter...... Jednym z ważniejszych tematów było prowizorium budżetowe na 2005 r. Na zakończenie obrad życzenia świąteczne i łamanie się opłatkiem. 4

z życia poiib Posiedzenie Rady przyjęcie sprawozdań na Zjazd Członkowie Rady POIIB, podczas posiedzenia w dniu 23 lutego br., po zatwierdzeniu protokołu z poprzednich obrad, rozpatrzyli sprawy związane z finansami Izby i sprawy członkostwa. Stan osobowy POIIB w chwili rozpoczęcia obrad liczył 6076 członków, którzy opłacili składki, 218 zawieszonych z urzędu i 316 zawieszonych na własną prośbę. Podczas obrad przyjęto z dn. 1 stycznia 45 osób, z dn. 1 lutego 86 osób i z dn. 1 marca 19 osób, zawieszono członkostwo 66 osób z urzędu i 2 osób na własną prośbę. Skreślono 142 osoby z powodu nieopłacenia składek, 2 osoby na własną prośbę i 3 osoby z powodu zgonu. Przedtem Rada przy- Uchwałą z dnia 22 grudnia 2004 r, Rada Pomorskiej Okręgowej Izby Inżynierów Budownictwa podjęła decyzję o powołaniu Komisji do Spraw Szkoleń. Przewodniczącym komisji został kol. Andrzej Wawrzyński, a w jej skład weszli przedstawiciele wszystkich branż zrzeszonych w POIIB. Do podstawowych zadań komisji należy: Opracowywanie budżetów rocznych wydatków w zakresie szkoleń i podnoszenia kwalifikacji zawodowych, Opracowywanie planu szkoleń centralnych zakresie tematyki, terminów, miejsca szkolenia i wyboru podmiotów realizujących szkolenia, Zatwierdzenie tematyki szkoleń otwartych i zamkniętych proponowanych przez stowarzyszenia lub grupy zawodowe, Opracowanie zasad udokumentowania przeprowadzonych szkoleń pod względem formalnym, Opracowanie zasad rozliczeń finansowych z podmiotem realizującym szkolenia, Akceptacja propozycji zakupów literatury technicznej, czasopism, materiałów konferencyjnych, norm i komentarzy do nich zgłaszanych przez członków Izby w ramach utworzenia i wyposażenia biblioteki, Opracowanie zasad dofinansowania udziału członków POIIB w kursach i konferencjach organizowanych przez podmioty trzecie. Komisja zaproponowała następujące tematy szkoleń w najbliższych miesiącach: Wszystko o rusztowaniach - 08.03.2005 r (Gdańsk) - 17.03.2005 r (Słupsk) Wybrane zagadnienia w zakresie ochrony p. pożarowej w budynkach i budowlach - 12.04.2005 r,(gdańsk) - 21.04.2005 r (Słupsk) Norma betonowa w teorii i praktyce cz. 1-10.05. 2005 r (Gdańsk) - 19.05.2005 r (Słupsk) cz. 2-07.06. 2005 r (Gdańsk) - 16.06.2005 r (Słupsk) Zmiany w ustawie prawo budowlane - 06.09. 2005 r (Gdańsk) - 15.09.2005 r (Słupsk) Równocześnie pragnę poinformować, że w związku z umową o współpracy pomiędzy Politechniką Gdańską Wydziałem Inżynierii Lądowej i Środowiska a Pomorską Okręgową Izbą Inżynierów Budownictwa, członkowie POIIB mają prawo do 10% zniżki w opłacie udziału w konferencji Naukowo Technicznej Budownictwo polskie w rok po wstąpieniu do jęła sprawozdanie z badania bilansu za 2004 rok, które przeprowadziła profesjonalna firma audytorsko- konsultingowa. W sprawozdaniu znalazło się stwierdzenie, że księgi rachunkowe Izby były prowadzone rzetelnie i zgodnie z obowiązującym prawem podatkowym, ustawą o rachunkowości i statutem Izby. Rada podjęła uchwałę w sprawie przesunięć w pozycjach budżetu na 2004 rok, a następnie przyjęła prowizorium budżetowe na 2005 rok. Referował Zbigniew Wrzesiński skarbnik Rady. Omówione zostały najpilniejsze wydatki, do których należy zorganizowanie archiwum Izby i przeprowadzenie zebrań wyborczych Komisja do Spraw Szkoleń Program edukacyjny na najbliższe miesiące Unii Europejskiej. Wybrane problemy technologiczne i organizacyjne. Konferencja odbędzie się w dniach 9 11 czerwca 2005 r. Tematyka konferencji obejmuje: 1. Stan i perspektywy polskiego budownictwa po akcesji do UE. 2. Organizacja i kierowanie procesem inwestycyjnym. 3. Zarządzanie w przedsiębiorstwie budowlanym. 4. Technologia materiałów budowlanych. 5. Realizacja procesów budowlanych. 6. Ekonomika działalności budowlanej. Informacje organizacyjne i warunki uczestnictwa pod numerem tel. 347 18 65. Jak wspomniano wyżej istnieje możliwość zgłaszania tematyki szkoleń przez grupy zawodowe członków POIIB do czego gorąco zachęcam! Na swoim najbliższym posiedzeniu rada PO- IIB podejmie także decyzję co do zasad i wysokości dofinansowania udziału naszych członków w konferencjach i seminariach organizowanych przez podmioty trzecie a także uczestnictwa w kursach językowych. Stosowna informacja zostanie przekazana do wiadomości członków POIIB niezwłocznie poprzez umieszczenie jej na naszej stronie internetowej! Wychodząc także naprzeciw propozycjom naszych członków informuję, że każdy zainteresowany otrzymywaniem informacji o szkoleniach organizowanych przez POIIB może je otrzymywać bezpośrednio na swój adres e-mailowy pod warunkiem przekazania go do wiadomości POIIB. Nasz adres e-mailowy do kontaktów w sprawie szkoleń: poiib.slupsk@xl.wp.pl Zachęcam do aktywnego udziału w organizowanych przez POIIB szkoleniach (wraz z proponowaniem tematyki szkoleń, którymi bylibyście Państwo zainteresowani)! Ewa Zielińska Sekretarz POIIB Terminy szkoleń Gdańsk: Dom Technika, godz. 14.00 12 kwietnia 10 maja 7 czerwca 6 września 11 października 8 listopada 6 grudnia delegatów na zjazd sprawozdawczo-wyborczy POIIB w 2006 roku. W dalszej części obrad zatwierdzony został termin ( 2 kwietnia br. o godz.9.30 w Domu Technika w Gdańsku) i porządek obrad Zjazdu oraz sprawozdanie Rady, które przedstawiła Ewa Zielińska sekretarz POIIB. Materiały sprawozdawcze na Zjazd drukujemy na dalszych stronach naszego kwartalnika. Kolejnymi tematami posiedzenia było zatwierdzenie składu Komisji Legislacyjnej, rozpatrzenie wniosków Komisji Samopomocy Koleżeńskiej oraz organizacyjnych spraw bieżących. b. Kalendarium 8 grudnia 2004 roku w siedzibie Pomorskiej Izby Małych i Średnich Przedsiębiorstw w Domu Rzemiosła w Gdańsku odbyło się podsumowanie Konkursu PIP pod hasłem Bezpieczna Budowa, którego lauretami zostali członkowie naszej Izby 22 grudnia obradowała Rada POIIB na ostatnim w 2004 roku posiedzeniu, które zostało zakończone złożeniem życzeń świątecznych i noworocznych z tradycyjnym opłatkiem. 22 grudnia 2004 r podjęto na posiedzeniu Rady decyzję o powołaniu do życia Komisji d/s Szkoleń, której przewodniczącym został Andrzej Wawrzyński 29 stycznia 2005 r. odbyło się nadzwyczajne posiedzenie Rady z udziałem Jana Ryszarda Kurylczyka, Sekretarza Stanu Ministerstwa Infrastruktury, Pełnomocnika Rządu do Spraw Budowy Dróg Krajowych i autostrad, członka naszej Izby. Podczas posiedzenia Ryszard Trykosko, przewodniczący POIIB udekorowany został Srebrnym Krzyżem Zasługi. 23 lutego 2005 r. na posiedzeniu Rady zatwierdzono materiały sprawozdawcze na Zjazd Izby, który odbędzie się 2 kwietnia br. Słupsk: Starostwo Powiatowe, godz. 10.00 21 kwietnia 19 maja 16 czerwca 15 września 20 października 17 listopada 15 grudnia 5

III zjazd POIIB sprawozdania Sprawozdanie z działalności Rady Pomorskiej Okręgowej Izby Inżynierów Budownictwa za okres od 1 stycznia 2004 r. do 31 grudnia 2004 r. W okresie od 01 stycznia 2004 r. do 31 grudnia 2004 r. Rada POIIB działała w swoim pełnym składzie. W tym czasie odbyło się 7 posiedzeń, na których podjęto 34 uchwały. Uchwały Rady POIIB W Roku 2004 11. Uchwała nr 1/R/2004 w sprawie członków Okręgowej Izby przyjętych z dniem 01 lutego 2004 r. 12. Uchwała nr 2 /R/2004 w sprawie przyjęcia nowych członków przeniesionych z innej okręgowej izby. 13. Uchwała nr 3 /R/2004 w sprawie wznowienia członkostwa w Okręgowej Izbie z dniem 01 stycznia 2004 r. 14. Uchwała nr 4 /R/2004 w sprawie skreślenia członka Okręgowej Izby z dniem 01 stycznia 2004 r. 15. Uchwała nr 5 /R/2004 w sprawie uchwalenia prowizorium budżetowego Okręgowej Izby na 2004 r. 16. Uchwała nr 6 /R/2004 w sprawie zwołania II zjazdu sprawozdawczego Pomorskiej Okręgowej Izby Inżynierów Budownictwa. 17. Uchwała nr 7 /R/2004 w sprawie członków Okręgowej Izby przyjętych z dniem 01 marca 2004 r. 18. Uchwała nr 8 /R/2004 w sprawie przyjęcia nowych członków przeniesionych z innej okręgowej izby. 19. Uchwała nr 9 /R/2004 w sprawie wznowienia członkostwa w Okręgowej Izbie z dniem 01 lutego 2004 r 10. Uchwała nr 10 /R/2004 w sprawie skreślenia członka Pomorskiej Okręgowej Izby Inżynierów Budownictwa. 11. Uchwała nr 11 /R/2004 w sprawie członków Okręgowej Izby przyjętych z dniem 01 kwietnia 2004 r. 12. Uchwała nr 12 /R/2004 w sprawie wznowienia członkostwa w Okręgowej Izbie z dniem 01 marca 2004 r. 13. Uchwała nr 13 /R/2004 w sprawie zatwierdzenia bilansu Pomorskiej Okręgowej Izby Inżynierów Budownictwa za 2004 r. 14. Uchwała nr 14 /R/2004 w sprawie skreślenia członka Pomorskiej Okręgowej Izby Inżynierów Budownictwa. 15. Uchwała nr 15 /R/2004 w sprawie nowych członków Okręgowej Izby. 16. Uchwała nr 16 /R/2004 w sprawie zawieszenia członkostwa w Pomorskiej Okręgowej Izbie Inżynierów Budownictwa. 17. Uchwała nr 17 /R/2004 w sprawie nowych członków Okręgowej Izby. 18. Uchwała nr 18 /R/2004 w sprawie zawieszenia członkostwa w Pomorskiej Okręgowej Izbie Inżynierów Budownictwa. 19. Uchwała nr 19 /R/2004 w sprawie skreślenia członka Pomorskiej Okręgowej Izby Inżynierów Budownictwa. 20. Uchwała nr 20 /R/2004 w sprawie deklaracji współpracy. 21. Uchwała nr 21 /R/2004 w sprawie umowy o współpracy. 22. Uchwała nr 22 /R/2004 w sprawie ubezpieczenia na życie członków Okręgowej Izby. 23. Uchwała nr 23 /R/2004 w sprawie zmiany budżetu Okręgowej Izby. 24. Uchwała nr 24 /R/2004 w sprawie nowych członków Okręgowej Izby. 25. Uchwała nr 25 /R/2004 w sprawie zawieszenia członkostwa w Pomorskiej Okręgowej izbie Inżynierów Budownictwa. 26. Uchwała nr 26 /R/2004 w sprawie skreślenia członka Pomorskiej Okręgowej Izby Inżynierów Budownictwa. 27. Uchwała nr 27 /R/2004 w sprawie wznowienia członkostwa w Okręgowej Izbie. 28. Uchwała nr 28 /R/2004 w sprawie badania bilansu w Okręgowej Izbie. 29. Uchwała nr 29 /R/2004 w sprawie członków Okręgowej Izby przyjętych z dniem 01 grudnia 2004 r i 01 stycznia 2005 r. 30. Uchwała nr 30 /R/2004 w sprawie zawieszenia członkostwa w Pomorskiej Okręgowej Izbie Inżynierów Budownictwa. 31. Uchwała nr 31 /R/2004 w sprawie skreślenia członka Pomorskiej Okręgowej Izby Inżynierów Budownictwa. 32. Uchwała nr 32 /R/2004 w sprawie wznowienia członkostwa w Okręgowej Izbie. 33. Uchwała nr 33 /R/2004 w sprawie przesunięć w pozycjach budżetu Pomorskiej Okręgowej Izby Inżynierów Budownictwa. 34. Uchwała nr 34 /R/2004 w sprawie powołania komisji ds. szkoleń w Pomorskiej Okręgowej Izbie Inżynierów Budownictwa. W dniu 27 marca 2004 r. odbył się II gi Zjazd Sprawozdawczy POIIB, który podjął siedem uchwał: uchwała nr 1 w sprawie przyjęcia regulaminu Zjazdu, uchwała nr 2 w sprawie przyjęcia sprawozdań z działalności rady POIIB i jej organów, uchwała nr 3 w sprawie udzielenia absolutorium Radzie POIIB za okres od 01.01.2003 do 31.12. 2003 r, uchwała nr 4 w sprawie uchwalenia budżetu POIIB na rok 2004, uchwała nr 5 w sprawie zobowiązania delegatów na Zjazd Krajowy do dalszych działań celem obniżenia składki członkowskiej na okręgową izbę, uchwała nr 6 w sprawie upoważnienia Rady POIIB do podjęcia działań celem wykorzystania środków finansowych stanowiących rezerwę budżetową na pozyskanie docelowej siedziby POIIB, uchwała nr 7 w sprawie zobowiązania Rady POIIB do rozpatrzenia wniosków skierowanych przez Komisję Uchwał i Wniosków Zjazdu oraz do skierowania ich do dalszej realizacji przez kompetentne organy. Na Zjeździe zgłoszono 25 wniosków (24 pisemnie i 1 ustnie), które po uporządkowaniu i przedstawieniu Zjazdowi znalazły swoje odbicie w uchwałach nr 5,6 i 7 Zjazdu Wszystkie uchwały wraz z protokołem ze Zjazdu oraz zgłoszonymi wnioskami zostały przesłane do Polskiej Izby Inżynierów Budownictwa w dniu 2 kwietnia 2004r. Wnioski zgłoszone w czasie obrad II Zjazdu POIIB były następujące: 11. propozycje zmiany ustawy z dnia 15.12.2000r o samorządach zawodowych architektów, inżynierów budownictwa i urbanistów (12 propozycji zmian) 12. umożliwienie podejmowania decyzji przez Przewodniczącego składu sędziowskiego o zwolnieniu winnego z kosztów postępowania sądowego, 13. o obniżenie składki członkowskiej o 50% dla emerytów i rencistów, którzy nie są zatrudnieni na pełnych etatach a tylko dorabiają do swojej emerytury czy renty na podstawie umowy o dzieło lub umowy zlecenia. Składka na ubezpieczenie OC powinna pozostać w pełnej wysokości. 14. o wprowadzenie do statutu Izby o zapisu o wprowadzeniu tytułu Członka Honorowego dla najbardziej zasłużonych ludzi budownictwa i Izby. 15. koszty wydawnictwa i wysyłki miesięcznika PIIB pokrywać w całości z funduszu Krajowej Izby. 16. o zaliczenie wykazanych w projekcie budżetu w poz. 2.12 środków na opłacenie składek członkowskich na 2005 r, 17. o przekazanie wyprzedzająco do PIIB akceptowanych wniosków II Zjazdu POIIB celem załączenia ich do materiałów przedzjazdowych II Zjazdu Krajowego PIIB, 18. o przyjęcie zasady zgłaszania wniosków w okresach międzyzjazdowych do Rady Izby celem ich porządkowania, grupowania i załączenia do materiałów przedzjazdowych Zjazdu Okręgowego, 19. jakiej odpowiedzialności zawodowej dyscyplinarnej podlega inspektor nadzoru powołany przez inwestora, a który nie jest wymagany wg prawa budowlanego? 10. w celu sensownego wydatkowania nadwyżki finansowej z lat ubiegłych zaproponowanej w projekcie budżetu w poz. 2.12 na kwotę 1 649,2 tys. zł proponuje się przeznaczyć ją zgodnie z wola Rady POIIB na zakup lub budowę siedziby, 11. zobowiązać delegatów POIIB na Zjazd Krajowy do ponownego zgłoszenia obniżenia składki na rzecz okręgowych izb a jeśli wniosek nie uzyska poparcia większości to uprawnienie izb okręgowych do bonifikaty tej składki zależnie od możliwości finansowych izby lub w innej formie na rzecz swoich członków, 6

III zjazd POIIB sprawozdania Rada POIIB zorganizowała w roku 2004 dla swoich członków następujące szkolenia: 12. o zmniejszenie składek dla emerytów z tytułu znacznie mniejszych dochodów tej grupy. Rodzaj szkolenia Termin szkolenia Temat szkolenia Kurs 13. I. 2004 Zasady realizacji przedsięwzięć wg procedur FIDI Kurs 10. II. 2004 Źródła prawa europejskiego Kurs 11. II. 2004 Warunki techniczne i przepisy pożarowe (Słupsk) Kurs 9. III.2004 Funkcjonowanie i budowa rynku wew. Unii Europejskiej Kurs 18. III. 2004 Umowy FIDIC w świetle prawa polskiego cz. I (Słupsk) Kurs 31. III. 2004 Ustawa o drogach publicznych (Słupsk) Kurs 6. IV. 2004 Zabezpieczenie wykonania umów, w tym roboty o umowy budowlane w świetle polskiego prawa Kurs 22. IV. 2004 Umowy FIDIC w świetle prawa polskiego cz. II (Słupsk) Kurs 13. V. 2004 Ustawa prawo zamówień publicznych cz. I Kurs 13. V. 2004 Źródła prawa europejskiego (Słupsk) Kurs 8. VI. 2004 Ustawa prawo zamówień publicznych cz. II Kurs 17. VI. 2004 Zabezpieczenie wykonania umów w świetle prawa polskiego (Słupsk) Kurs 7. IX. 2004 Zmiany w ustawie prawo budowlane Kurs 16. IX. 2004 Zmiany w ustawie prawo budowlane (w Słupsku) Kurs 7. X. 2004 Odpowiedzialność cywilna i karna kadry inżynierskiej w procesie budowlanym Wybrane zagadnienia z BHP Kurs 14. X. 2004 Odpowiedzialność cywilna i karna kadry inżynierskiej w procesie budowlanym Wybrane zagadnienia z BHP (Słupsk) Kurs. XI. 2004 Odpowiedzialność cywilna i karna kadry inżynierskiej w procesie budowlanym Wybrane zagadnienia z BHP (Starogard Gd.) Kurs 9. XI. 2004 Rachunkowość zarządcza kontraktów budowlanyc Kurs 18. XI. 2004 Ustawa prawo zamówień publicznych (Słupsk) Kurs 7. XII. 2004 Zarządzanie projektami unijnymi Kurs 16.XII.2004 Zarządzanie projektami unijnymi (Słupsk) Liczba godzin 4 68 4 60 4 75 4 50 4 93 4 62 4 48 4 72 4 62 4 60 4 84 4 68 4 90 4 125 4 73 4 95 4 42 4 48 4 75 4 62 4 80 Liczba uczestników Pomorscy delegaci na zjazd krajowy (17 18 czerwca 2004 r) podnieśli w.w. wnioski (uchwała nr 7) w trakcie obrad Krajowego Zjazdu lecz nie znalazły one uznania u większości delegatów a tym samym nie zostały uchwalone. Ponadto pomorscy delegaci na zjazd krajowy byli inicjatorami uchwały w sprawie obniżenia składek członkowskich w PIIB (uchwała nr 5). Również w tym przypadku wniosek nie został przegłosowany głównie za sprawą delegatów z mniej licznych izb okręgowych. Szczegółowa informacja w sprawie działań podjętych przez Radę w celu pozyskania siedziby POIIB (uchwała nr 6) została przekazana Przewodniczącemu Komisji Rewizyjnej POIIB. W roku 2004 odbyło się 12 posiedzeń Prezydium i 7 posiedzeń Rady POIIB. Terminy posiedzeń Prezydium i Rady POIIB oraz dyżurów członków organów POIIB były podawane do wiadomości członków Izby zarówno na stronie internetowej POIIB jak też w wydawanym biuletynie Twój Filar. Ogółem w szkoleniach zorganizowanych przez POIIB wzięło udział 1492 osoby. POIIB podpisała w dniu 19 lipca Deklarację o współpracy z Inspektorem Okręgowym Państwowej Inspekcji Pracy w Gdańsku celem podjęcia działań dla poprawy stanu BHP na budowach. Deklarację o współpracy ze strony PIP podpisała Inspektor Okręgowy Pani Bożena Walczak Siwek Podpisano także umowę o współpracy z Wydziałem Budownictwa i Inżynierii Środowiska Politechniki Gdańskiej celem zwiększenia udziału członków POIIB w seminariach prowadzonych przez Politechnikę Gdańską. W dniu 25 sierpnia 2004 r Rada POIIB podjęła uchwałę w sprawie ubezpieczenia na życie członków Okręgowej Izby w Towarzystwie Ubezpieczeniowym Finlife. Członkowie Prezydium POIIB uczestniczyli każdorazowo w spotkaniach organizowanych przez Wojewodę Pomorskiego oraz przez inne samorządy zawodowe. Pracowały wszystkie organy POIIB. Okręgowy Sąd Dyscyplinarny działał do lipca 2004 r w składzie 14 osobowym a od sierpnia 2004 r w składzie 13 osobowym. W okresie sprawozdawczym wpłynęło 7 wniosków. Sąd rozpatrzył łącznie 7 wniosków (w tym 3 z 2003 r i 4 z 2004 r). Wszystkie wnioski dotyczyły odpowiedzialności zawodowej. Do Rzecznika Odpowiedzialności Zawodowej wpłynęło w 2004 r 29 spraw w tym 17 dyscyplinarnych i 12 zawodowych. Komisja Kwalifikacyjna przeprowadziła 2 postępowania egzaminacyjne: w sesji majowej egzamin zdało 109 osób (82%), w sesji listopadowej egzamin zdało 107 osób (96%). Trzy osoby złożyły odwołanie od decyzji OKK POIIB i ponownie złożyły egzamin z wynikiem pozytywnym. Komisja legislacyjna pracowała w 13 osobowym składzie. Najważniejsze tematy, którymi się zajmowała to ustawy: prawo budowlane, o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, o samorządach zawodowych architektów, inżynierów budownictwa i urbanistów, rozporządzenie w sprawie samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie, regulamin postępowania w sprawie uznania kwalifikacji zawodowych w budownictwie w Polsce osób z państw członkowskich Unii Europejskiej, bieżące śledzenie zmian w innych aktach prawnych obowiązujących w budownictwie. Szczegółowe sprawozdania z pracy poszczególnych organów POIIB stanowią załączniki do niniejszego sprawozdania. Wśród powołanych przez Radę POIIB Komisji Problemowych intensywnie pracowała także Komisja Ochrony Interesów Zawodowych. Od stycznia do grudnia 2004 roku, łącznie wpłynęło 31 wniosków z tego: 2 wnioski o pomoc finansową ze względu na trudne warunki materialne członków Izby, związane z pogorszeniem się stanu zdrowia, z tego 1 wniosek ze względów formalnych nie mógł być uwzględniony. Łącznie przyznano pomoc na kwotę 1000 PLN. 1 wniosek dotyczył pokrycia kosztu postępowania przed Okręgowym Sądem Dyscyplinarnym Pomorskiej Izby Inżynierów Budownictwa. Wina ukaranego Kolegi została potwierdzona, dlatego Komisja nie widziała podstawy do udzielenia pomocy finansowej. 26 wniosków dotyczyło zwolnienia z zaległych składek członkowskich i ubezpieczenia OC za rok 2003 i 2004. W tej grupie 25 wniosków załatwiono pozytywnie, natomiast 1 wniosek oddalono jako nieuzasadniony. Wnioski załatwione pozytywnie dotyczyły osób, które ze względu na chorobę nie pracowały zawodowo na samodzielnych stanowiskach w budownictwie lub które utraciły swoje miejsca pracy w roku 2003 i 2004. 7

III zjazd POIIB sprawozdania 1 wniosek dotyczył pomocy finansowej od osoby, która nie jest członkiem Izby i ze względów formalnych nie mógł być rozpatrywany. 1 wniosek jest w trakcie rozpatrywania. Obsługę finansowo księgową POIIB sprawowało Biuro Rachunkowo Księgowe reprezentowane przez Teresę Grzegorczyk na podstawie umowy nr 1/2003 z dnia 06 stycznia 2003 r. Uchwałą nr 4, II Sprawozdawczy Zjazd POIIB ustanowił budżet POIIB na rok 2004. Po stronie planowanych wpływów i wydatków przedstawiał się on następująco: (tys zł) 1. Wpływy przychody 3 012,0 1.1. Bilans otwarcia 1 781,497 1.2. Przewidywane wpisowe a 100 zł 30,0 1.3. Przychód Komisji Kwalifikacyjnej 230,0 1.4. Przewidywane składki członkowskie 900,0 1.5. Wpływy z orzeczeń Sądu Dyscyplinarnego 10,5 1.6. Wpływy z lokat 60,0 2. Wydatki koszty 3 012,0 2.1. Czynsze i utrzymanie biura, wynajem sal 99,7 2.2. Wyposażenie biura, zakupy, utrzymanie 83,0 2.3. Usługi pocztowe, telefon, internet 99,0 2.4. Materiały biurowe, prasa, książki 52,5 2.5. Płace, ryczałty 589,6 2.6. Delegacje i koszty transportu 16,0 2.7. Biuletyn Informacyjny, ogłoszenia w mediach 139,0 2.8. Koszt Zjazdu Sprawozdawczego 13,0 2.9. Koszty szkoleń i konferencji 94,0 2.10. Koszt obsługi prawnej i ekspertyz 107,0 2.11. Koszt pomocy koleżeńskiej i działań Promocyjnych 70,0 2.12 Rezerwa 1 649,2 Realizacja budżetu 2004 r przebiegła następująco: 1. Wpływy przychody 4 094 941,02 zł (136%) 1.1. Bilans otwarcia 1 781 496,78 zł (100%) 1.2. Wpisowe a 100 zł 74 500,00 zł (248,3%) 1.3. Przychód Komisji Kwalifikacyjnej 252 065,00 zł (109,6%) 1.4. Składki członkowskie 1 878 352,00 zł (208,7%) 1.5. Wpływy z orzeczeń Sądu Dyscyplinarnego 3 480,34 zł (33,1%) 1.6. Wpływy z lokat 105 046,90 zł (175,1%) 2. Wydatki koszty 4 094 941,02 zł 2.1. Czynsze i utrzymanie biura, wynajem sal 101 984,68 zł (100%) 2.2. Wyposażenie biura, zakupy, utrzymanie 48 148,60 zł (58,0%) 2.3. Usługi pocztowe, telefon, internet 116 633,26 zł (99,9%) 2.4. Materiały biurowe, prasa, książki 46 966,15 zł (89,5%) 2.5. Płace, ryczałty 534 824,70 zł (90,7%) 2.6. Delegacje i koszty transportu 7 972,63 zł (49,8%) 2.7. Biuletyn Informacyjny, ogłoszenia w mediach 144 943,63 zł (100%) 2.8. Koszt Zjazdu Sprawozdawczego 9 788,12 zł (75,3%) 2.9. Koszty szkoleń i konferencji 57 457,30 zł (61,1%) 2.10.Koszt obsługi prawnej i ekspertyz 71 156,00 zł (66,5%) 2.11. Koszt pomocy koleżeńskiej i działań promocyjnych 74 957,55 zł (46,8%) 2.12 Rezerwa 2 880 108,40 zł (187,8%) Budżet POIIB w roku 2004 po stronie wpływów zrealizowano w 112,4% natomiast po stronie wydatków w 89,1% (bez uwzględniania rezerwy). Przekroczenia w wydatkach wystąpiły w czterech pozycjach budżetu: poz. 2.1. o 2 284,68 zł, poz. 2.3. o 17 633,26 zł, poz. 2.7. o 5 943,63 zł poz. 2.11. o 4 957,55 zł Razem 30 819,12 zł Środki finansowe na pokrycie zwiększonych wydatków w pozycjach j.w. uzyskano z rezerwy budżetowej. Realizacja budżetu w 2004 r obejmuje wpływy z tytułu wpłaty składek na 2005 r w wysokości 708 150,00 zł Równocześnie na podstawie podjętej uchwały nr 28/R/2004 r z 27 października 2004 r Rada POIIB zleciła zbadanie bilansu (sprawozdania finansowego) za 2004 r do Biura Audytorsko Konsultingowego Krystyna Daroszewska. Z Opinią Biegłego Rewidenta, Sprawozdaniem finansowym oraz z Raportem z badania Sprawozdania Finansowego POIIB za rok obrotowy od 01. I. 2004 do 31. XII. 2004 można się zapoznać w biurze POIIB. W roku 2004 zatrudnionych na etatach w POIIB było 6 osób (stan na dzień 31.12.2004 r). Według stanu na dzień 31 grudnia 2004 r POIIB liczyła 6 498 członków w tym: 241 osoby, których członkostwo zostało zawieszone z urzędu, 293 osoby, które zawiesiły członkostwo w Izbie na własną prośbę oraz 5 964 osób z aktualnie opłaconymi składkami. Sekretarz Rady POIIB Ewa Zielińska Załączniki: Przewodniczący Rady POIIB Ryszard Trykosko 1. Załącznik nr 1 sprawozdanie Komisji Kwalifikacyjnej, 2. Załącznik nr 2 sprawozdanie Okręgowego Sądu Dyscyplinarnego 3. Załącznik nr 3 sprawozdanie Rzecznika Odpowiedzialności Zawodowej 4. Załącznik nr 4 sprawozdanie Komisji Rewizyjnej 5. Załącznik nr 5 sprawozdanie komisji Legislacyjnej 6. Załącznik nr 6 skład Rady POIIB Sprawozdanie z działalności Komisji Legislacyjnej Komisja Legislacyjna w 2004 roku pracowała w składzie 13 osobowym, w którym 5 osób to członkowie Rady POIIB. W skład Komisji wchodzą specjaliści z wszystkich dziedzin budownictwa, legitymujący się szeroką wiedzą teoretyczną i dużym doświadczeniem praktycznym, nabytymi zarówno przy projektowaniu, jak i realizacji robót budowlanych. W okresie sprawozdawczym Komisja odbyła 9 posiedzeń protokołowanych, w których uczestniczyło 8 do 11 osób w każdym posiedzeniu. Najważniejsze tematy, którymi zajmowała się Komisja Legislacyjna to: ustawa Prawo budowlane ustawa O planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, ustawa O samorządach zawodowych architektów, inżynierów budownictwa oraz urbanistów, rozporządzenie w sprawie samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie, regulamin postępowania w sprawie uznawania kwalifikacji zawodowych w budownictwie w Polsce osób z państw członkowskich Unii Europejskiej, Europejskiego Obszaru Gospodarczego oraz Konfederacji Szwajcarskiej, bieżące śledzenie zmian w innych aktach prawnych, obowiązujących w budownictwie. Uwagi do w/w aktów prawnych zawsze było opracowywane w formie pisemnej i przekazywane do organów wyższego szczebla celem wykorzystania. Podkreślić należy, że np. na zgłoszonych przez komisję propozycje 51 zmian w ustawie Prawo budowlane w nowelizacji uwzględniono 14 propozycji i 3 propozycje częściowo, co stanowi odpowiednio 37,2 proc. I 5,9 proc. W stosunku do całości zaproponowanych zmian. 29 propozycji (56,9 proc.) nie uwzględniono, chociaż ( zdaniem Komisji) były one celowe i uzasadnione., w związku z czym będą ponowione przy kolejnych nowelizacjach tej ustawy. Odnośnie zmiany ustawy o samorządach zawodowych architektów, inżynierów budownictwa oraz urbanistów Komisja opracowała tekst apelu do wszystkich organów POIIB i do internetu o zgłoszenie swoich uwag i propozycji zmian w tym zakresie. Komisja ze swego grona desygnowała przedstawicieli POIIB do Rad: Trójmiejskiego Parku Krajobrazowego w Gdańsku, Nadmorskiego Parku Krajobrazowego, Wdzydzkiego Parku Krajobrazowego, Parku Krajobrazowego Mierzeja Wiślana Oraz w zespole do monitorowania ustawy Prawo zamówień publicznych, powołanego przez Okręgową Mazowiecką Izbę Inżynierów Budownictwa. Komisja legislacyjna przygotowała m. in. projekty wystąpień: POIIB do Polskiej Izby Inżynierów Budownictwa w sprawie ustawy o podatku VAT. Wojewody Pomorskiego do Głównego Urzędu Nadzoru Budowlanego w sprawie statusu majstra budowlanego. 8

III zjazd POIIB sprawozdanie Realizując Uchwałę 21/R/04 Krajowej Rady Polskiej Izby Inżynierów Budownictwa z dnia 15 grudnia 2004 roku w sprawie wystąpienia organów izby do władz administracyjno rządowych, w skład Komisji Prawno Regulaminacyjnej na szczeblu centralnym wszedł Przewodniczący Komisji Legislacyjnej z Gdańska. Materiały będące przedmiotem działalności Komisji są zgromadzone w odrębnym segregatorze p.n. : POIIB Komisja Legislacyjna, które prowadzi i przechowuje sekretarz Komisji. Reasumując należy podkreślić, że działalność Komisji Legislacyjnej spotkała się z pozytywną oceną Izby Krajowej w Warszawie oraz Rady POIIB, która tę komisję powołała. Dzięki aktywności członków Komisji oraz współpracy z całym środowiskiem technicznym województwa, miniony rok należy uznać jako owocny, a działania jako celowe i pożyteczne. Przewodniczący Komisji Legislacyjnej mgr inż. arch. Kazimierz Normant Sprawozdanie Okręgowego Sądu Dyscyplinarnego POIIB za okres od 1 stycznia 2004 r. do 31 grudnia 2004 r. 1. Okręgowy Sąd Dyscyplinarny przy POIIB w Gdańsku działa od lipca 2004 roku w składzie 14 osobowym, a od sierpnia 2004 r. W składzie 13 osobowym. 2. W okresie sprawozdawczym do Okręgowego Sądu Dyscyplinarnego wpłynęło 7 wniosków. Wszystkie wnioski dotyczyły odpowiedzialności zawodowej. 3. Okręgowy Sąd Dyscyplinarny przy POIIB w Gdańsku rozpatrzył łącznie 7 wniosków, z czego 3, które wpłynęły w roku 2003, 4 złożone w 2004 roku, pozostałe 3 wnioski z 2004 roku zostaną rozpatrzone w roku bieżącym. 4. Sprawy rozpoznawane były przez trój osobowe składy orzekające powoływane przez Przewodniczącego Okręgowego Sądu Dyscyplinarnego. W wyniku ich działania wydano: 6 rozstrzygnięć, w których orzeczono w 4 przypadkach karę upomnienia, jednocześnie sąd obciążył ukaranych kosztami postępowania sądowego w wysokości po 500 zł. W 1 przypadku postępowanie umorzono. 3 wnioski zostały do rozpatrzenia w 2005 r. 5. Składane przez Rzecznika Odpowiedzialności Zawodowej wnioski dotyczyły przede wszystkim naruszania przez osoby wykonujące samodzielne funkcje techniczne w budownictwie zasad postępowania związanych z prowadzeniem prac budowlanych. Głównie były to naruszenia dotyczące: realizacji robót budowlanych w sposób odmienny niż to określono w projekcie budowlanym i pozwoleniu na budowę. Wydane orzeczenia zgodnie z trybem postępowania przed Sądem Dyscyplinarnym w ciągu 14 dni po uprawomocnieniu przekazywane są do Krajowego Sądu Dyscyplinarnego. 6. Stosownie do zakreślonych przez Krajowy Sąd Dyscyplinarny zasad funkcjonowania sądów dyscyplinarnych, organizowano spotkania członków Okręgowego Sądu Dyscyplinarnego, celem zapoznania z bieżącymi sprawami oraz wytycznymi Krajowego Sądu Dyscyplinarnego. Przewodniczący Sądu Dyscyplinarnego POIIB Franciszek Rogowicz Sprawozdanie Okręgowego Rzecznika Odpowiedzialności Zawodowej przy Pomorskiej Okręgowej Izbie Inżynierów Budownictwa za okres od 01.01.2004 r. do 31.12.2004 r. Etap w postępowaniu Rodzaj odpowiedzialności Dyscyplinarna Zawodowa Razem 1. Sprawy wniesione w 2003 r. i pozostawione na 2004 r. 3 0 3 2. Z poz. 1. odwołanie OROZ do KROZ 1 0 1 3. Sprawy wniesione w 2004 r. 17 12 29 4. Razem na 2004 r. (poz. 1+3) 20 12 32 5. Z poz. 4. wniesiono do Sądu Dyscyplinarnego 0 7 7 6. Z poz. 4. umorzono postępowanie 5 0 5 7. Z poz. 6. odwołanie do KROZ 2 0 2 8. Z poz. 7. KROZ oddalił odwołanie (37/OROZ- 23/03/WK) 1 0 1 9. Z poz. 4. nie podjęto postępowania 6 0 6 10. Z poz. 9. w kompetencji prokuratury (pośw. nieprawdy) 1 0 11. Z poz. 9. w kompetencji sądów cywilnych (o kosztorys) 1 0 12. Z poz. 9. obwiniony nie jest członkiem izby 1 0 13. Z poz. 9. poza jurysdykcją izby (ocena urzędnika i biegłego) 2 0 14. Z poz. 9. nie wiadomo o co chodzi 1 0 15. Z poz. 4. w trakcie postępowania (przechodzi na 2006 r.) 9 (7) 5 14 (12) Sprawy przeniesione na rok 2005 1. 83/OROZ-35/04/JK w postępowaniu karnym czekamy na wyrok 2. 92/OROZ-40/04/JK wyłączenie rzecznika (prowadzi A. Adamski) 3. 94/OROZ-42/04/WK pismo o uzupełnienie dokumentów 4. 101/OROZ-43/04/JK 5. poz. 55 sprawy połączono pismo do KKK o interpretację zakresu uprawnień 6. poz. 52 7. 106/OROZ-45/04/JK rozmowa wyjaśniająca 3.01.05 8. 116/OROZ-50/04/JK rozmowa wyjaśniająca 13.12.05 9. 119/OROZ-53/04/TS rozmowa wyjaśniająca 6.12.05 10. 120/OROZ-54/04/AA o uzupełnienie dokumentów uzupełniono w styczniu 05 11. 128/OROZ-57/04/FS rozmowa wyjaśniająca 13.12.05 12. 133/OROZ-61/04/JK rozmowa wyjaśniająca 24.01.05 13. 138/OROZ-62/04/JK rozmowa wyjaśniająca 31/01.05 14. 162/OROZ-62/04/JK pismo o dodatkowe wyjaśnienia Uwagi 1. Połączono trzy sprawy dotyczące jednego obwinionego i tej samej kategorii sprawy przekroczenie zakresu uprawnień przez rzeczoznawcę budowlanego. 2. Stosunkowo dużo spraw przeniesiono na rok 2005 z powodu nasilenia zgłoszeń w końcówce roku z 29 spraw wniesionych 24 wniesiono w drugim półroczu. Okręgowy Rzecznik Odpowiedzialności Zawodowej Jarosław Kroplewski 9

III zjazd POIIB sprawozdania Sprawozdanie Okręgowej Komisji Kwalifikacyjnej przy Pomorskiej Okręgowej Izbie Inżynierów Budownictwa za 2004 r. W roku sprawozdawczym: 1. odbyło się 8 spotkań Okręgowej Komisji Kwalifikacyjnej POIIB o charakterze informacyjno - instruktażowym w dniach: 6 i 22 stycznia, 29 marca, 7 maja, 13 września, 4 i 18 października, 9 grudnia. 4. wpłynęło 88 pism, na które udzielono odpowiedzi osobom zainteresowanym, większość pytań dotyczyła prośby o interpretacje uprawnień, lub o możliwość dopuszczenia do egzaminu w związku z posiadanym przez kandydata rodzajem wykształcenia lub praktyki. 5. w toku jest jedno postępowanie odwoławcze (od wyniku egzaminu), skierowane do KKK PIIB. 2. przeprowadzono dwa postępowania kwalifikacyjne: w sesji majowej 133 osób w sesji listopadowej 118 osób 3. przeprowadzono dwa postępowania egzaminacyjne: sesja majowej 132 osób złożyło wnioski i podeszło do egzaminu, 109 zdało egzamin (82%), sesja listopadowa: 113 osób złożyło wnioski i podeszło do egzaminu, 107 zdały egzamin (96%), 3 osoby złożyły odwołanie od decyzji OKK POIIB i ponownie złożyły egzamin z wynikiem pozytywnym (2 osoby między sesjami, 1 osoba w sesji listopadowej) Razem: 218 osób otrzymało uprawnienia budowlane Sprawozdanie Okręgowej Komisji Rewizyjnej przy POIIB za okres od 1.01.2004 do 31.12.2004 r. 6. zarejestrowano i wydano Książki praktyki zawodowej : 614 sztuk 7. przeprowadzono sześć postępowań na rzeczoznawcę budowlanego (specjalność konstrukcyjno-budowlana), dokumenty pięciu kandydatów przesłano do KKK PIIB, jedno postępowanie w toku, kandydat uzupełnia dokumenty. 8. przewodniczący Komisji Kwalifikacyjnej brał udział w spotkaniach organizowanych w przez Krajową Komisję Kwalifikacyjną. 9. członkowie Okręgowej Komisji Kwalifikacyjnej biorą udział w cotygodniowych dyżurach, które cieszą się dużym zainteresowaniem. Przewodniczacy Okręgowej Komisji Kwalifikacyjnej Ryszard Kolasa I. Okręgowa Komisja Rewizyjna Okręgowa Komisja Rewizyjna wybrana na I Zjeździe Okresowej Izby Inżynierów Budownictwa pracowała w 2004 r., w niezmienionym siedmioosobowym składzie. ii. Działalność Okręgowej Komisji Rewizyjnej W okresie sprawozdawczym Komisja Rewizyjna odbyła 7 posiedzeń i podjęła 2 uchwały. Uchwała nr 1 w sprawie udzielenia absolutorium Radzie Izby, za 2003 rok. Uchwała nr 2 w sprawie kontroli Okręgowego Rzecznika Odpowiedzialności Zawodowej i Sądu Dyscyplinarnego Komisji Kwalifikacyjnej. Problematyka posiedzeń poświęcona była: omówieniu i przyjęciu prac z równoczesnym określeniem zadań dla każdego z członków, rodzaju działalności merytorycznej bądź finansowo-gospodarczej Pomorskiej Izby Inżynierów Budownictwa podlegającej śledzeniu, nadzorowi i kontroli, analizie podjętych uchwał od nr 1 do nr 34 przez Radę POIIB, informacji i ocenie bieżącej działalności Rady POIIB, szczegółowej analizie sprawozdań kwartalnych z realizacji budżetu POIIB. Przewodniczący Okręgowej Komisji Rewizyjnej na zaproszenie Przewodniczącego Rady POIIB brał czynny udział w posiedzeniach Rady. W okresie sprawozdawczym Przewodniczący Komisji brał udział w szkoleniu, które odbyło się w Gródku nad Zalewem Rożnowskim i zostało zorganizowane przez Krajową Komisję Rewizyjną na temat: Praktyczna wiedza organizacji w prowadzeniu kontroli przez Okręgowe Komisje Rewizyjne i Krajową Komisję Rewizyjną Polskiej Izby Inżynierów Budownictwa w świetle obowiązujących przepisów. Przewodniczący Komisji brał udział w posiedzeniach plenarnych Krajowej Komisji Rewizyjnej w Warszawie. III. Ocena całokształtu działalności merytoryczno-finansowej POIIB W okresie sprawozdawczym Komisja Rewizyjna analizowała: uchwały podjęte przez Radę POIIB, realizację uchwał II Zjazdu Sprawozdawczego, przestrzeganie Statutu Polskiej Izby Inżynierów Budownictwa, Regulaminu Okręgowych Rad i Zasad Gospodarki Finansowej, kwartalne realizacje wykonania budżetu za 2004 r., sprawozdania z wykonania budżetu za 2004 r. oraz rozpoczęła kontrolę organów Pomorskiej Okręgowej Izby Inżynierów Budownictwa w Gdańsku. Kontrola Okręgowego Rzecznika Odpowiedzialności Zawodowej i Sądu Dyscyplinarnego została zakończona w dniu 28.02.2005 r. Kontrola Komisji Kwalifikacyjnej została przerwana w 2004 r. i przeniesiona na 2005 r. z uwagi na brak Regulaminu Kontroli Organów Izby. Kontrola Komisji została rozpoczęta w dniu 23.02.2004 r. W okresie sprawozdawczym gospodarowanie funduszami i majątkiem samorządu zawodowego na terenie objętym działalnością POIIB prowadzone było w oparciu o: Prowizorium budżetowe od dnia 1.01.2004 r. do dnia 27.04.2004 r. Budżet na 2004 r., uchwalony na II Zjeździe Sprawozdawczym Uchwała nr 4. IV. Ocena sprawozdania finansowego za 2004 r. Komisja Rewizyjna akceptuje przedstawione przez Skarbnika sprawozdanie finansowe za 2004 r. i przyjmuje do wiadomości wyjaśnienia dotyczące zarówno przekroczeń jak i niewykonania finansowego zamierzeń ujętych w budżecie. V. Ocena bilansu za 2004 r. Komisja Rewizyjna w uzgodnieniu z Przewodniczącym Rady POIIB zaproponowała zbadanie bilansu za 2004 r. przez rzeczoznawcę. W drodze konkursu ofert została wybrana firma: Biuro Audytorsko-Konsultingowe Krystyna Doroszewska. Komisja nie wnosi zastrzeżeń, co do sposobu i metody zbadania bilansu oraz wyników. VI. Wnioski Okręgowa Komisja Rewizyjna na podstawie Regulaminu OKR 2 ustęp 1 pkt. 3 wystąpi z wnioskiem do III Zjazdu Sprawozdawczego Pomorskiej Okręgowej Izby Inżynierów Budownictwa w Gdańsku o udzielenie absolutorium Okręgowej Radzie Izby Pomorskiej Okręgowej Izby Inżynierów Budownictwa w Gdańsku za okres sprawozdawczy od 1.01.2004 r. do 31.12.2004 r. Przewodniczący Okręgowej Komisji Rewizyjnej Maciej Daniszewski 10

wywiad Stoję na straży prawa... Rozmowa z Jarosławem Kroplewskim, Okręgowym Rzecznikiem Odpowiedzialności Zawodowej POIIB Ma Pan za sobą dwa lata urzędowania. Czy był to czas pracowity? Podobno miałem najwięcej spraw ze wszystkich okręgów w całej Polsce. W ciągu dwóch lat zarejestrowałem 63 sprawy, z czego 31 umorzyłem lub nie podjąłem postępowania, 19 skierowałem do Sądu Dyscyplinarnego, a resztę jeszcze badam. Oczywiście nie robię tego wszystkiego sam mam zastępców, choć osobiście załatwiam większość. Dużo tych umorzeń i oddaleń. Najpierw wyjaśnię z 63 spraw 22 dotyczyły odpowiedzialności zawodowej. Zostały skierowane do rzecznika przez inspektorów nadzoru budowlanego, z tych oddaliłem tylko 2,a więc niewiele, bo są to sprawy już po fachowej weryfikacji, natomiast 41 spraw dotyczyło odpowiedzialności dyscyplinarnej i z tych większość umorzyłem, lub nie podjąłem postępowania. W tej kategorii jest sporo zwykłego pieniactwa, choć i ciekawych też jest trochę. W takim razie poproszę o przykłady tych ciekawych. Najbardziej zaskoczyły mnie skargi na rzeczoznawców budowlanych, i to nie tylko od osób prywatnych, czy developerów co nie dziwi, ale i od organów administracji państwowej oraz samorządów. Tu jest jakiś feler w prawie budowlanym o tym piszę odrębnie w tym numerze Filara. Wśród oddalonych było kilka intrygujących skarg na zwykłych naciągaczy, ale nie mogłem nic zrobić, bo obwinieni nie należą do izby. Natomiast w sprawach odpowiedzialności zawodowej dominuje jeden typ spraw: kierownik budowy dopuścił się zmian istotnych, czyli naruszył słynny artykuł 56 a. Wśród tych spraw są takie, w których kierownik jest zwykłym dostarczyciel pieczęci, co czasami nawet nie widział budowy, którą firmuje. Bywają też sprawy mnie bulwersujące, pozwalające, w mojej ocenie, zbyt formalne, traktowanie prawa, co wskazuje również na jego ułomność. Ponieważ jestem organem administracji, moje prywatne poglądy się nie liczą. Muszę trzymać się litery prawa, jakie by ono nie było. Zrozumiałam, że zaszło coś, co Pana szczególnie zirytowało. - Wbrew swoim przekonaniom postawiłem przed sądem kolegę w zawodzie, który podjął się kierowania budową domku letniskowego dla teściowej i dobudował drewutnię 1,2 metra na 1,5, wysoką na 1,8 m z desek nie obrzynanych. Powiatowy inspektor uznał dobudowę drewutni za zmianę istotnego parametru obiektu. Jego opinia jest wiążąca, ponieważ o tym czy coś jest istotnym odstępstwem, czy nie, decyduje wyłącznie właściwy organ, jak w tym wypadku. Moim zdaniem prawo zostało sprowadzone do granic śmieszności. Niestety, ale takie jest prawo. Irytuje mnie znikomy wpływ Izby na tworzenie ostatecznego prawa. Podsumowując pierwszy rok swojej działalności użył pan określenia wrzody na budownictwie mówiąc o niektórych prawnych rozwiązaniach. Ile z tych wrzodów usunięto? - Niewiele. Proszę sobie wyobrazić, że po tamtym wywiadzie wpłynęła na mnie skarga do Krajowego Rzecznika Odpowiedzialności Zawodowej z powodu moich poglądów. Było normalne postępowanie, które ostatecznie umorzono. Otóż nadal jestem przeciw uprawnieniom budowlanym Moim zdaniem powinna jedynie istnieć odpowiedzialność cywilna za popełnione czyny, zabezpieczana systemem ubezpieczeń. Weryfikacji umiejętności dokonywałby ubezpieczyciel, bo to on by ryzykował swoimi pieniędzmi, gdyby inżynier coś sknocił. Proszę sobie wyobrazić, że aby się posłużyć dwoma prostymi przyrządami pomiarowymi: manometrem i zegarem mam na myśli badanie szczelności instalacji trzeba mieć uprawnienia sanitarne. Dla mnie to absurd. Prawo trzeba doskonalić. Drugi wrzód, w zeszłym roku przeze mnie wymieniony, to urzędnik wykonujący samodzielną funkcję w sąsiednim powiecie tu widzę poprawę, miałem tylko dwie takie sprawy i to dawno. Natomiast odnotować muszę eskalację szarogęszenia się w decyzjach technicznych inwestora, zwłaszcza jednorazowego, nieprofesjonalnego. Zasadzie ja płacę i żądam ulega zbyt wielu inżynierów podejmujących się kierowania budowami. Niejeden drobny inwestor traktuje projekt budowlany jak jazzman partyturę - ogólny zarys dzieła jest, a my to sobie rozwiniemy: dorobimy piwnicę, dwa balkony, okna poprzesuwamy i całą chałupę obrócimy. To jest karane surowo. Kierownik budowy musi być kierownikiem budowy, a nie pieczątką wynajętą przez inwestora. I nie ma nic do rzeczy, że o robotę niejednemu ciężko. A drewutnia, o której mówiłem stoi mi ością w gardle. Dziękuję za rozmowę Rys. jamate Nowe liczniki z serii LEW Licznik LEW 301-S jest kredytowym licznikiem do pomiarów bezpośrednich energii czynnej i biernej. Cechą wyróżniającą jest fakt wyposażenia go w ogranicznik mocy. Programowanie mocy maksymalnej (progowej) odbywa się za pomocą kodów technicznych na wzór liczników przedpłatowych. W kodzie technicznym zawarta jest informacja o wartości ograniczenia mocy (w kw) i o czasie wyłączenia (w minutach). Czas wyłączenia to czas, na jaki licznik wyłączy odbiorcę po przekroczeniu zadanej wartości ograniczenia mocy. Licznik mierzy moc średnią 15-minutową, zatem po przekroczeniu mocy średniej 15-minutowej o zadanej wartości ograniczenia nastąpi rozłączenie dopływu energii na czas wyłączenia. Ustawiania ogranicznika mocy dokonuje pracownik zakładu energetycznego. Z kolei licznik LEW 33 jest półpośrednim, elektronicznym licznikiem przedpłatowym rozliczającym odbiorców w pieniądzu. Zgodnie z tą metodą rozliczenia, odbiorca wprowadza do licznika 20 cyfrowy kod, który zawiera wartość przedpłaty w złotówkach na opłaty taryfowe. Licznik rozliczający w pieniądzu ma wgrane do pamięci wszelkie informacje, dotyczące opłat za: energię czynną z podziałem na strefy, energię bierną o charakterze pojemnościowym i indukcyjnym, przekroczenia tg (fi), przekroczenia mocy umownej, straty U2h, I2h, abonament oraz składnik stały stawki sieciowej. Odbiorca jest stale informowany na wyświetlaczu licznika o kwocie jaka pozostała do wykorzystania. Gdy wartość posiadanego kredytu zostanie wyczerpana, licznik wyśle impuls do wyłącznika, powodując odłączenie zasilania odbiorcy. W przypadku zmiany cen energii elektrycznej, do licznika odbiorcy można wprowadzić nowy cennik, jeszcze przed datą obowiązywania nowych cen za energię elektryczną. 11

bezpieczeństwo na budowach Śmiertelny upadek z dachu Właściciel niewielkiej firmy, zajmującej się remontami, był zaniepokojony spóźnianiem się pracownika Janusza M. Jego nieobecnośc burzyła plan robót. Nic dziwnego, że bardzo ucieszył się, kiedy odebrał od niego telefon z przeprosinami i prośbą by podjechał po niego samochodem. Na umówionym miejscu pracownika nie było. Po około 10 minutach oczekiwania pojawił się i siadł na miejscu pasażera, od strony okna. Obok właściciela firmy siedział znajomy. Nic nie wskazywało, że pracownik może być pod wpływem alkoholu. Był czysty, ogolony. W samochodzie nie było czuć woni alkoholu, pomimo tego, że było bardzo ciepło. Około godziny 9.00 pracodawca dojechał na miejsce budowy. Drugi pracownik już czekał. Omówiono zakres pracy. Należało wykonać rusztowania drewniane przy dwóch kominach, by zbić stary tynk i położyć nowy. Szef firmy zostawił pracowników na budowie i pojechał ze znajomym do Gdańska, gdzie starał się uzyskać inne zlecenia na remonty budynków. Około godziny 11.00 pracownicy zakończyli budowę drewnianych podestów przy kominach i Janusz M. telefonicznie zawiadomił o tym pracodawcę. Otrzymali polecenie sprzątnięcia budowy, po czym mieli wejść na strych i poczekać na właściciela firmy. Około godziny 11.10 11.20 pracownicy transportowali na dach budynku Z dachu tej kamienicy nastąpił śmiertelny upadek pracownika podczas transportu desek potrzebnych do remontu. Leżąca papa i deski utrudniały poruszanie się po wąskim fragmencie dachu. Na zdjęciu widoczne wygięcie rynny, której chwycił się spadający pracownik. dwie ostatnie deski z zeznań drugiego pracownika wynika, że były one jeszcze potrzebne do dokończenia rusztowań przy kominach. Deski potrzebne na rusztowanie pracownicy transportowali na dach przy pomocy prowizorycznej wciągarki ręcznej (składającej się z trójkąta zbitego z desek, jednokrążkowego zblocza i liny zawieszonej na zbloczu do podciągania obciążenia) wykonanej przez pracowników we własnym zakresie i praktycznie nie umocowanej do elementów konstrukcyjnych dachu. Na dole pracował Henryk W., który przywiązał deski do liny i wciągnął je do góry. Janusz M. stojąc w pobliżu krawędzi dachu wychylił się aby deski odebrać. Po odebraniu desek pracownik położył je na dachu i chciał odczepić od liny. Nie zdążył wykonać tej operacji, gdyż w tym samym momencie, jak zeznał kolega, zachwiał się i broniąc się przed upadkim z dachu, próbował utrzymać się urządzenia do wciągania desek, które niestety zsunęło się, następnie uchwycił się jedną ręką rynny. Nie utrzymał jednak ciężaru ciała i spadł. Pracownik upadł na plecy na wybetonowany placyk przy budynku. Po kilku minutach przyjechała karetka pogotowia i przystąpiono do reanimacji poszkodowanego. Nieprzytomnego pracownika zabrano do szpitala, gdzie po około 6 godzinach zmarł nie odzyskując przytomności. Badanie krwi wykazało, że poszkodowany pracownik był pod wpływem alkoholu stwierdzono 2,49 o/oo etanolu w surowicy. Bezpośrednie przyczyny wypadku są oczywiste. Na przebieg zdarzenia miały Pozostałość po wciągarce ręcznej nie mocowanej do elementów konstrukcyjnych dachu. również wpływ takie nieprawidłowości, jak brak nadzoru ze strony pracodawcy nad pracami wykonywanymi przez pracowników, objawiające się: tolerowaniem przez pracodawcę nieprawidłowej organizacji pracy na stanowisku pracy; stosowania przez pracowników prowizorycznej wciągarki do transportu pionowego materiałów, dopuszczaniem pracowników do pracy na dachu bez wyposażenia ich w środki ochrony indywidualnej zabezpieczające przed upadkiem z wysokości; pracownicy posiadali na budowie jeden niepełny komplet szelek bezpieczeństwa, posiadający atest Centralnego Instytutu Ochrony Pracy; brak było odpowiedniej linki bezpieczeństwa oraz amortyzatora lub urządzenia samohamownego. W dniu zdarzenia pracodawca pokazał Inspektorowi Pracy linę nie posiadającą wymaganego atestu i o nieodpowiedniej długości. dopuszczaniem do pracy Janusza M. pomimo braku orzeczenia lekarskiego stwierdzającego predyspozycje do pracy na stanowisku dekarza (w tym do pracy na wysokości). Ponadto Inspektor Pracy stwierdził: brak ogólnej instrukcji bezpiecznego wykonywania robót remontowych na wysokości i w konsekwencji nie zapoznanie z nią pracowników, tzn. nie zapoznanie pracowników z zagrożeniami wystepującymi przy pracy na wysokości zgodnie z 2 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 6 lutego 2003 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy podczas wykonywania robót budowlanych (Dz. U. Nr 47, poz. 401). Zgodnie z 1 pkt 4 w/w rozporządzenia instrukcja powinna określać sposób zapobiegania zagrożeniom związanym z wykonywaniem robót budowlanych, o których mowa w art. 21a ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2003 r. Nr 207, poz. 2016 ze zmianami oraz z 2004 r. Nr 96, poz. 959), gdzie w pkt 1 wymienione są prace powodujące zagrożenie upadkiem z wysokości. Pośrednią przyczyną wypadku była również niewłaściwa organizacja stanowiska pracy pracownik nie usunął zbędnych przedmiotów. Leżąca papa i deski w znacznym stopniu utrudniały poruszanie się po płaskim fragmencie dachu, bałagan taki stwarzał potencjalne zagrożenie potknięcia się pracownika. Wejście na dach w stanie nietrzeźwości było absolutną bezmyślnością, ta niestety stanowi pochodną spożycia alkoholu. Wypadku by nie było gdyby nietrzeźwy pracownik został od pracy odsunięty. Niby proste ale jak upilnować człowieka, który wcześniej nie zdradził się ze swoimi alkoholowymi inklinacjami? Konkluzja ostateczna niewielka budowa wcale nie oznacza budowy bezpiecznej. Każdy kierujacy robotami i pracujący nie powinien o tym zapominać. Imiona i inicjały nazwisk uczestników zdarzenia zostały zmienione b. Fot. zbiory PIP 12

bezpieczeństwo na budowie Bliskie spotkanie żurawi Zdarzenie miało miejsce jesienią ubiegłego roku na budowie obiektu, którego realizacja wymagała skorzystania z żurawi kołowych. Na placu montażowym doszło do przechylenia się żurawia Grove RT 640 C (nieobciążonego ciężarem) na żuraw ŻSH-6, który przewrócił się. W konsekwencji doszło do obrażeń ciała operatora żurawia ŻSH-6 oraz montera konstrukcji stalowych, który znajdował się w strefie pracy tego dźwigu. Zarówno obsługę dźwigów jak i roboty montażowe prowadzili doświadczeni fachowcy. Zgodnie z wcześniejszymi ustaleniami kierownika budowy, który w feralnym dniu był w delegacji, pracami kierował mistrz budowy. Opisany wypadek ilustruje jak ważna jest staranność i koncentracja uwagi przy obsłudze urządzeń sterowanych elektronicznie oraz jak tragiczne mogą być skutki niedopatrzeń. Operatorzy posiadali uprawnienia do obsługiwanych przez siebie dźwigów. Urządzenia były sprawne technicznie, co potwierdzały decyzje uprawnionych inspektorów dozoru technicznego zawarte w książkach eksploatacji żurawi. Mniejszy z żurawi na placu montażowym zorganizowanym po wschodniej stronie zbiornika współpracował z monterami. Praca monterów polegała na zwymiarowaniu blach, cięciu blach na żądane odcinki oraz fazowaniu ich krawędzi frezarką typu BM-20 zasilaną elektrycznie. Do sfazowania żądanej krawędzi blachy należało unieść jej końcowy odcinek na wysokość około 0,5 metra, co umożliwiało wsunięcie fazowarki (ważącej około 20 kg). Podnoszenie poszczególnych blach wykonywano żurawiem ŻSH-6 o udźwigu 6,3 T, przy pomocy dwóch jednocięgnowych zawiesi z lin stalowych wyposażonych z jednej strony w uchwyty samozaciskowe do blach i podczepione drugostronnie do haka żurawia.. Około godziny 11 operator ustawił żuraw Grove równolegle do stojącego żurawia ŻSH-6 w odległości około 5 metrów od niego. Monterzy ze względu na duży hałas panujący przy fazowaniu nie słyszeli pracy żurawia Grove, który rozpoczął manewrowanie na placu montażowym. Według zeznań operatora, popełnił on wówczas zasadniczy błąd powodujący wypadek. Zaprogramował żuraw zapominając o poleceniu wysunięcia podpór, co pokazują zdjęcia z wypadku. Jednocześnie zaprogramował ogranicznik udźwigu tak jak gdyby dźwig miał wysunięte podpory, co oczywiście spowodowało utratę stabilności dźwigu. Operator będąc przekonanym, że dźwig jest stabilny wykonał obrót nadwoziem ze złożonym wysięgnikiem teleskopowym o 90 nakierowując go w stronę wysięgnika kratowego żurawia ŻSH-6. Operator popełnił kolejny błąd gdy znalazł się w kolizji z wysięgnikiem kratowym dźwigu ŻSH, nie powiadomił o zagrożeniu pracujących monterów i operatora ŻSH. W chwili, gdy żuraw Grove stracił stateczność, jego wysięgnik opadł na wysięgnik ŻSH-6, powodując przewrócenie całego żurawia ŻSH na bok. W wyniku tego zdarzenia operator ze swego stanowiska w kabinie opadł głową do dołu, uderzając nią o jakiś element. Wysięgnik kratowy ŻSH opadając wraz z żurawiem na bok uderzył w plecy jednego z monterów. Poszkodowani zostali przewiezieni do szpitala. U operatora dźwigu stwierdzono rozcięcie czoła. Chirurg założył 6 szwów na ranę. Natomiast u montera stwierdzono złamanie kompresyjne kręgu piersiowego. Poszkodowanemu zalecono leżenie w łóżku w gorsecie przez 6 tygodni. Zespół powypadkowy na podstawie ustaleń Komisji Technicznej stwierdził, że przyczyną techniczną, a jednocześnie przyczyną ludzką wypadku był błędnie wprowadzony przez operatora żurawia Grove RT 640 C program do ogranicznika udźwigu, co spowodowało wyłączenie systemu sygnalizującego zagrożenie. Przyczyną organizacyjną wypadku było teleskopowanie wysięgnika żurawia Grove przez operatora B. L. nad pracującym w jego obrębie żurawiem ŻSH-6, który ustawiony był prawidłowo i zgodnie z projektem organizacji montażu nr 22/2004. Operator żurawia decydując się na teleskopowanie wysięgnika nad wysięgnikiem drugiego żurawia powinien: powiadomić pracujących ludzi oraz operatora dźwigu ŻSH-6 o zamiarze wykonania tego manewru, co powinno skutkować wyjściem pracowników ze strefy niebezpiecznej. Tym bardziej wtedy, gdy monterzy obsługiwali urządzenie techniczne i nie mieli możliwości ucieczki w sytuacji niebezpiecznej. Reasumując zespół powypadkowy stwierdza, że operator żurawia, mając stosowne uprawnienia państwowe i doświadczenie zawodowe w obsłudze żurawia Grove RT 640 C, złamał obowiązujące zasady bezpieczeństwa określone dla tego typu żurawia oraz podjął manewrowanie żurawiem w strefie kolizyjnej lokalizacji, czym doprowadził do powstania wypadku. Zespół powypadkowy na podstawie przeprowadzonego dochodzenia powypadkowego nie dopatrzył się błędów w organizacji pracy zespołu monterów, współpracujących z operatorem dźwigu ŻSH-6. b. Fot. zbiory PIP 13

bezpieczeństwo na budowie Laureaci konkursu Bezpieczna Budowa 8 grudnia 2004 roku w siedzibie Pomorskiej Izby Małych i Średnich Przedsiębiorstw w Domu Rzemiosła w Gdańsku odbyło się bardzo interesujące i kształcące spotkanie. Okręgowy Inspektorat Pracy PIP zaprosił pracodawców branży budowlanej na podsumowanie konkursu Bezpieczna Budowa, połączone z zakończeniem akcji prewencyjnej pod hasłem Rok bezpieczeństwa i ochrony zdrowia w budownictwie. Zebranych powitała Bożenna Walczak -Siwek, Okręgowy Inspektor Pracy i przedstawiła założenia programowe pracy Inspektoratu w mijającym roku na rzecz bhp. Jeden z elementów tej działalności to konkurs Bezpieczna Budowa, którego celem było zachęcenie przedsiębiorców budowlanych do stałej troski o przestrzeganie wymogów bhp na prowadzonych budowach. Firmy, które zgłosiły się do konkursu, poddały się dobrowolnie monitorowaniu stanu bezpieczeństwa i warunków pracy. Podkreśliła, że do pracy nad podnoszeniem wiedzy z dziedziny bhp włączyła się nasza Izba, która podpisała umowę o współpracy z Okręgowym Inspektoratem PIP. Pracownicy PIP mają wykłady na comiesięcznych bezpłatnych szkoleniach, organizowanych przez Izbę. Jury konkursu w tym roku nie przyznało pierwszego miejsca. Drugie zajęło Przedsiębiorstwo Robót Inżynieryjno-Drogowych Krężel sp. z o.o. z Kobylnicy koło Słupska, którego prezesem i właścicielem jest Stanisław Krężel, członek naszej Izby. Trzecie miejsce jury przyznało Przedsiębiorstwu Usług Budowlanych Budmark ze Słupska, którego właścicielem i szefem jest Laureaci konkursu: Stanisław Krężel (z prawej) i Marek Schilft w towarzystwie Bożenny Walczak- Siwek Okręgowego Inspektora Pracy PIP w Gdańsku Marek Schilft, również członek naszej Izby. Obaj laureaci zgodnie twierdzą, że nakłady na bhp to dobra inwestycja. W ich firmach, dbających o wysoką jakość usług, pracowników traktuje się jako najcenniejszy dorobek i troski o ich warunki pracy nigdy za wiele. Funkcjonowanie firmy bez chorób zawodowych i poważnych wypadków daje również wymierne korzyści ekonomiczne podkreślali wyróżnieni pracodawcy. Gratulacje organizatorom konkursu za cenną inicjatywę i nagrodzonym w imieniu Izby przekazał obecny na spotkaniu Ryszard Trykosko, przewodniczący POIIB. b. Fot. A. Filipkowski Bezpieczna Budowa nowa edycja Okręgowy Inspektorat Pracy PIP w Gdańsku zachęca do udziału w Konkursie Bezpieczna Budowa, w którym mogą uczestniczyć pracodawcy wykonawcy robót budowlanych, pełniący rolę generalnego wykonawcy obiektów budowlanych. Do konkursu można zgłosić budowę, która w trakcie jego trwania będzie znajdowała się w stanie zaawansowania od zagospodarowania placu budowy do zakończenia stanu surowego zamkniętego. Zgłoszenie do konkursu mogą składać: inwestorzy i zainteresowani pracodawcy (wykonawcy), organizacje i stowarzyszenia pracodawców oraz organizacje związkowe, inspektorzy pracy. Wypełniony formularz karty zgłoszenia wraz z uzasadnieniem należy składać w okręgowym inspektoracie pracy. Formularz karty zgłoszenia stanowi załącznik do regulaminu. Ocena pracodawców wykonujących roboty budowlane będzie dokonywana w trakcie realizacji budowy w czasie trwania konkursu. Podstawą do dokonania oceny będą udokumentowane wyniki z co najmniej dwóch kontroli przeprowadzonych na zgłoszonych do konkursu budowach. Dokumentację pokontrolną budowy można uzupełnić o materiały fotograficzne, bądź w formie elektronicznej na płytach CD lub wideo. Ocenie komisji podlegają w szczególności następujące zagadnienia: 1. Sposób opracowania i realizacji planu bezpieczeństwa i ochrony zdrowia, od 0 do 10. 2. Sposób zagospodarowania placu budowy (0 20). 3. Ocena ryzyka zawodowego i informowanie o nim pracowników, a także podejmowanie działań mających na celu zapobieganie zagrożeniom wypadkowym na zgłoszonej budowie (0 30 pkt.). 4. Koordynacja i skuteczność nadzoru nad przestrzeganiem zasad i przepisów bhp przez wszystkie podmioty działające na budowie (0 20 pkt.). 5. Przestrzeganie przepisów i zasad bhp na budowie (0 30 pkt.). 6. Ocena stanu wypadkowości w okresie trwania konkursu (0 20 pkt.). UWAGA: Wypadek ciężki, zbiorowy lub śmiertelny eliminuje z udziału w konkursie. Łącznie można uzyskać 130 pkt. Dodatkowo będzie punktowane dostarczenie przez uczestnika konkursu prezentacji osiągnięć w dziedzinie bhp (0 10 pkt.). Okręgowi inspektorzy pracy po zapoznaniu się z wynikami pracy komisji konkursowych przyznają pierwszą, drugą i trzecią nagrodę. Laureatem konkursu może zostać wykonawca realizujący budowę, którą oceniono na co najmniej 90 punktów. Nagrody mają charakter honorowy i są nimi pamiątkowe grawerowane plakietki. Termin składania kart zgłoszeń wraz z uzasadnieniem upływa 15 czerwca br. Laureatów I, II i III miejsca organizator wyłoni do 30 listopada br. Regulamin konkursu oraz wzór karty zgłoszenia można pobrać w Okręgowym Inspektoracie Pracy, są dostępne również na stronie internetowej Państwowej Inspekcji Pracy. 14

konferencje Rewitalizacja Budowli Miejskich Kontynuujemy cykl referatów wygłoszonych podczas ubiegłorocznej Konferencji CURE Rewitalizacja Budowli Miejskich., którą zorganizowano na Politechnice Gdańskiej. Tym razem zamieszczamy referat Wiesława Kujawskiego z PEWIK Gdynia na temat renowacji kanalizacji ściekowej. Serdecznie przepraszamy dr. Macieja Niedostatkiewicza, za brak nazwiska autora pod artykułem Balkony stan zagrożenia zamieszczonym w nr 4/7 2004 r. Twojego Filara, który powstał w oparciu o referat wygłoszony na Konferencji CURE. Renowacja bezwykopowa kanalizacji ściekowej w systemie eksploatowanym przez pewik gdynia doświadczenia i uwarunkowania eksploatacyjne 1. Ogólna charakterystyka systemu kanalizacyjnego eksploatowanego przez pewik Gdynia Dostępność i poziom usług wodociągowych i kanalizacyjnych tworzy podstawowe warunki rozwoju miast. Dla gmin: Gdynia, Rumia, Reda, Wejherowo i Kasakowo usługi te świadczy Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji Spółka z o.o. w Gdyni. Zakład powstał w 1929 r., a od roku 1992 działa w oparciu o przepisy prawa handlowego, jako spółka z ograniczoną odpowiedzialnością. Przedmiot działalności stanowi produkcja i dystrybucja wody, odbiór i oczyszczanie ścieków i odpadów płynnych, eksploatacja i konserwacja urządzeń wodno-kanalizacyjnych (z wyłączeniem kanalizacji deszczowej) oraz obsługa inwestycji w zakresie branży wodociągowej i kanalizacyjnej, badanie wody, ścieków i osadów ściekowych, naprawy i legalizacje urządzeń do pomiarów i kontroli przepływów wody. Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji Spółka z o.o. w Gdyni realizując zadania z zakresu zaopatrzenia w wodę, odbioru i utylizacji ścieków eksploatuje bardzo zróżnicowany i rozproszony na terenie Gdyni, Rumi, Redy, Wejherowa i Kosakowa majątek, obsługujący zlewnię podłużną o zróżnicowanej topografii. Ścieki transportowane są do oczyszczalni poprzez system kanalizacyjny o charakterze grawitacyjno - ciśnieniowym, na który składa się ogółem ok. 800 km sieci kanalizacyjnych wraz z przyłączami oraz 45 przepompowni ścieków. 2. Omówienie zagadnień renowacji bezwykopowej. System kanalizacyjny eksploatowany przez PEWIK Gdynia nie należy do najstarszych, wiek kanałów nie przekracza 100 lat. Jednak wzrastający popyt na wysokiej jakości usługi w zakresie zbiorowego odprowadzania ścieków wymusza konieczność wprowadza- Wyszczególnienie Gdynia Rumia Reda Ogólna charakterystyka systemu kanalizacyjnego pewik nia i stosowania nowoczesnych technologii eksploatacji i remontów oraz podejmowania działań w zakresie podnoszenia niezawodności funkcjonowania systemu kanalizacyjnego. Oczekuje się przy tym, że poddawane modernizacji elementy infrastruktury nie będą powodowały przerw w świadczeniu usług a jednocześnie nie wpłyną negatywnie na funkcjonowanie życia miasta, jego szeroko rozumianej komunikacji i bezpieczeństwa ruchu. Obserwowany na przełomie ostatnich lat proces degradacji kanałów ściekowych spowodowany: oddziaływaniem zwiększonego ruchu kołowego, agresywnym charakterem ścieków, błędami na etapie wykonawstwa, ujawniającymi się niejednokrotnie po wielu latach eksploatacji, wrastaniem korzeni drzew, szczególnie topoli, uszkodzeniami spowodowanymi w trakcie realizacji robót drogowych rurociągów układaniem innych elementów infrastruktury, wymusił zwiększenie intensywności prac remontowych. Nie ulega wątpliwości, że zastosowanie do diagnostyki i eksploatacji kanałów nowoczesnego sprzętu jak kamera TV czy też wielofunkcyjny wóz ciśnieniowy, zwiększyło dokładność i precyzję określania rzeczywistego stanu technicznego rurociągów. Jednakże realizacja prac remontowych i modernizacyjnych w mocno zurbanizowanych terenach tradycyjna metodą w otwartym wykopie jest bardzo kosztowna a w wielu wypadkach wręcz niemożliwa. Dlatego też coraz popularniejsza staje się modernizacja rurociągów metodami bezwy- Wejherowo Dębo- górze- Wybu- Razem 1. Sieć kanalizacyjna wraz z przyłącza- 440,97 179,34 62,38 114,86 1,8 799,35 2. Pompownie ścieków ilość 17 7 7 13 1 45 kopowymi jako sposób przywracania sprawności starym przewodom, przywracającym im ich drożność, szczelność i odpowiednią wytrzymałość, w zależności od metody zastosowanej dla danego przypadku. Metody te umożliwiają wykonanie niezbędnych napraw bez lub z niewielką dewastacją środowiska naturalnego, przy znacznej redukcji kosztów przedsięwzięcia. Różnorodność metod pozwala na modernizację sieci infrastruktury podziemnej występującej w pełnej gamie typów instalacji, materiałów, z jakich jest wykonana, transportowanego medium i możliwości finansowych inwestora. Podstawą wyboru optymalnej metody modernizacji jest zgromadzenie możliwie pełnej informacji na temat rurociągu i wykonanie analiz dotyczących pożądanych parametrów pracy odnowionego przewodu w sieci. W pierwszej kolejności należy jednak ustalić (patrz rys. 1), czy mamy do czynienia z uszkodzeniem punktowym. Jeżeli uszkodzenie punktowe nie powstało na skutek procesów starzeniowych i ma charakter incydentalny (nie cykliczny) a naprawa jest technicznie możliwa i ekonomicznie uzasadniona, to optymalną metodą rehabilitacji rurociągu jest dokonanie naprawy w wykopie punktowym lub metodą bezwykopową. Jeżeli uszkodzenie punktowe powstało w wyniku procesów starzeniowych, to należy rozważyć celowość stosowania naprawy w aspekcie trwałości i rzeczywistej skuteczności takiego rozwiązania oraz prawdopodobieństwa pojawiania się podobnych uszkodzeń w najbliższej przyszłości. Należy przy tym uwzględnić fakt, że w przeciwieństwie do naprawy zastosowanie renowacji lub wymiany zapewnia dodatkowe 15

konferencje korzyści polegające na poprawie hydrauliki przewodu, obniżeniu kosztów eksploatacyjnych i skutecznym rozwiązaniu problemu wytrzymałości przewodu na co najmniej 50 lat. Ekonomicznie uzasadnione jest [2] stosowanie napraw punktowych w tych przypadkach, kiedy szacowany efektywny czas skuteczności napraw punktowych będzie przekraczał 15 lat (typowe wartości to 10-20 lat) a stosunek kosztu wykonania tych napraw do kosztu renowacji całego odcinka nie przekracza 30%. Dla przypadku zdiagnozowanych pojedynczych uszkodzeń punktowych celowe jest wykonanie naprawy miejscowej. W Polsce najpopularniejsze są naprawy punktowe wykorzystujące maty nasączane żywicą, które transportowane są na miejsce instalacji i dociskane do powierzchni naprawianych rur przy pomocy tzw. pakerów. Drugim często stosowanym sposobem jest naprawa poprzez zainstalowanie rozprężnej opaski ze stali nierdzewnej z założoną elastomerową powłoką uszczelniającą lub warstwą żywicy chemoutwardzalnej (dwuskładnikowej). W przypadku, gdy mamy do czynienia z powtarzającymi się uszkodzeniami punktowymi (np. w wyniku korozji, wzrostu obciążeń rurociągu itp.) lub uszkodzenia rurociągu są rozległe, to należy przeanalizować, czy konieczne jest zwiększenie wydajności hydraulicznej rurociągu poprzez zwiększenie jego średnicy. W sytuacji, gdy nie zachodzi konieczność znacznego zwiększenia wydajności rurociągu a opcja napraw punktowych została wykluczona, to optymalną metodą rehabilitacji rurociągu może być jego renowacja. W zależności od tego, czy dopuszczalna jest redukcja wydajności rurociągu, czy powinna pozostać na dotychczasowym poziomie, może być zaprojektowana renowacja wykładziną luźno pasowaną lub ciasno pasowaną. Należy tutaj zauważyć, że w przypadku renowacji rurociągu wykładziną ciasno pasowaną, w zależności od grubości zastosowanej wykładziny, wydajność odnowionego rurociągu może się nieznacznie zmniejszyć (grubsza ścianka wykładzina niezależna) lub zwiększyć (cienka ścianka wykładzina interaktywna). Dla określenia możliwości technicznej realizacji renowacji konieczne jest zgromadzenie jak największej informacji na temat odnawianego rurociągu. Istotne są tutaj: minimalna średnica rurociągu i jego drożność a także ilość koniecznych wykopów pośrednich (w miejscach występowania łuków, trójników, przyłączy domowych itp.). Należy też sprawdzić możliwość organizacji placu budowy stosowanie do wymagań wybranej technologii. Całkowity koszt renowacji lub wymiany rurociągu zawsze uzależniony jest od średnicy i długości odnawianego odcinka a także lokalizacji i stanu technicznego rurociągu. Proponowane jest [2] przyjęcie kryterium wyboru renowacji w tych przypadkach, gdzie stosunek kosztu renowacji do kosztu wymiany rurociągu nie przekracza 50% (typowe uzyskiwane wartości wynoszą 40% - 70%). 3. Kryteria wyboru technik renowacyjnych Norma pren 13689:2000 Guidance on the classification and design of plastics piping systems used for renovation (Przewodnik po klasyfikacji i projektowaniu systemów rurowych z tworzyw sztucznych stosowanych w renowacji) [3]. techniki renowacyjne grupuje w następujące rodziny technik: renowacja rurą ciągłą (tzw. sliplining, długi relining); techniki wykorzystywane do renowacji rurociągów ciśnieniowych i bezciśnieniowych, renowacja rurą ciasno pasowaną (np. Compact Pipe, Omega Liner, Compact SlimLiner, Swagelining itd.); techniki wykorzystywane do renowacji rurociągów ciśnieniowych i/lub bezciśnieniowych, renowacja rurą utwardzaną na miejscu (tzw. rękawem ); techniki wykorzystywane do renowacji rurociągów ciśnieniowych i/lub bezciśnieniowych, renowacja modułami rurowymi (tzw. shortlining, krótki relining); techniki wykorzystywane tylko do renowacji rurociągów bezciśnieniowych, renowacja poprzez wprowadzenie węża (np. Thermopipe); techniki wykorzystywane tylko do renowacji rurociągów ciśnieniowych, renowacja rurą spiralnie zwijaną (np. Rib- Lock); techniki wykorzystywane tylko do renowacji rurociągów bezciśnieniowych, renowacja segmentami rurowymi (np. Channeline); techniki wykorzystywane tylko do renowacji rurociągów bezciśnieniowych metoda poza zakresem normy z powodu braku informacji technicznej. Należy zwrócić uwagę na fakt, że norma ta nie obejmuje takich metod renowacji rurociągów jak natryskowe nakładanie powłoki ochronnej (cementowej lub żywicznej) lub zalewowe wypełnianie pęknięć i nieszczelności wraz z otaczającym je fragmentem gruntu. Wynika to z faktu, że nanoszone w ten sposób powłoki nie są samodzielnymi systemami rurowymi, których dotyczy przedmiotowa norma. 3.1. Funkcje wykładziny i kryteria doboru Przed ostatecznym wyborem techniki renowacyjnej należy określić funkcje, jakie winna spełniać wykładzina w eksploatowanym rurociągu. Powinno to być wykonane zgodnie z odpowiednimi normami (pren 752-5 w przypadku przewodów kanalizacyjnych, pren 805 w przypadku wodociągów lub pren 12007-4 w przypadku gazociągów). Wykładzina lub powłoka spełnia co najmniej jedną z poniższych funkcji: oddziela wewnętrzną powierzchnię istniejącego rurociągu od transportowanego medium zapobiegając ich wzajemnemu, niekorzystnemu oddziaływaniu (np. korozji rurociągu wskutek agresywnych właściwości wody), uszczelnia istniejący rurociąg zabezpieczając przed infiltracją wód gruntowych lub eksfiltracją transportowanego medium przez nieszczelne połączenia, pęknięcia lub dziury, stabilizuje lub wzmacnia strukturę istniejącego rurociągu (np. gdy efektem korozji jest utrata wytrzymałości lub istnieje potrzeba zwiększenia ciśnienia roboczego), zapewnia odpowiednią wydajność hydrauliczną (np. zapewnienie większej gładkości powierzchni wewnętrznej). Wybór techniki renowacyjnej będzie zależał od : ogólnych informacji na temat istniejącego rurociągu, stanu rurociągu, wpływającego na jego właściwości funkcjonalne, warunków terenowych (placu budowy), które mają wpływ na prace instalacyjne, cech funkcjonalnych danej techniki (np. trwałość i odporność wykładziny, naprawialność, łatwość wykonywania włączeń, możliwość prowadzenia prac na czynnym rurociągu, wymagany stopień wyczyszczenia rurociągu itp.). 4. Aspekty związane z techniką renowacyjną Główne korzyści wynikające ze stosowania technik renowacyjnych w stosunku do wymiany rurociągu w otwartym wykopie to niewielka ilość niezbędnych prac ziemnych i krótszy czas trwania prac renowacyjnych. W mniejszym stopniu negatywnie wpływają na środowisko, niosą ze sobą mniejsze utrudnienia w działalności komercyjnej i codziennym życiu ludzi. Rury wykładzinowe z tworzyw sztucznych wykorzystywane w renowacji generalnie powinny wytrzymywać wszelkie obciążenia wewnętrzne i zewnętrzne występujące podczas eksploatacji rurociągu i przy uwzględnieniu takich warunków winne być projektowane. Ogólne wymagania i zalecenia dla zapewnienia odpowiedniej wydajności hydraulicznej zostały określone w normie EN 752-5 dla przewodów kanalizacyjnych, pren 805 dla wodociągów i pren 12007-4 dla gazociągów. Aby dokonać wyboru ekonomicznie optymalnej techniki renowa- 16

konferencje cyjnej konieczne jest określenie rzeczywiście potrzebnej wydajności hydraulicznej systemu. Wymagana wydajność określa minimalną średnicę wewnętrzną rury wykładzinowej, podczas gdy maksymalna średnica zewnętrzna jest określona przez istniejący rurociąg, (który może mieć lub nie przekrój kołowy). 5. Zagadnienia związane z technologią renowacji Różne techniki renowacyjne mają różne wymagania w zakresie potrzebnej przestrzeni roboczej i aspektów ekologicznych. W zależności od warunków lokalnych może to mieć wpływ na wybór techniki. Istotnymi elementami warunkującymi wybór techniki renowacji są: Dostęp do placu budowy. Dostęp do istniejącego rurociągu: przez istniejące studnie, przez wykop punktowy, poprzez wykorzystanie robotów (np. przykanaliki). Dostęp do istniejących przykanalików / przyłączy dla ich przyłączenia z zewnątrz. Powierzchnia robocza potrzebna dla: sprzętu (do czyszczenia, inspekcji, montażowego), przygotowania i wprowadzenia rury wykładzinowej, czasowego składowania (rur wykładzinowych, materiałów technologicznych, odpadów). Stopień oddziaływania na środowisko, zależny od: lokalnych prac ziemnych (częstotliwość, zakres itd.), sprzętu roboczego (hałas, spaliny, kurz, zniszczenia upraw itp.), zagospodarowania odpadów (powstałych podczas czyszczenia, prac ziemnych, materiałów technologicznych, ścinków itp.), wpływu na ruch drogowy, doboru materiałów technologicznych (środki smarne, oleje hydrauliczne, żywice, kleje itp.) W praktyce eksploatacyjnej PEWIK Gdynia do renowacji kanałów ściekowych stosuje następujące technologie: renowacja rurą utwardzaną na miejscu (tzw. rękawem ), renowacja modułami rurowymi (tzw. shortlining, krótki relining); naprawy punktowe; Pierwsze naprawy bezwykopowe w systemie kanalizacyjnym PEWIK zrealizowane zostały w roku 1998 i od tego momentu stały jedną z zasadniczych technologii stosowaną przy naprawie i modernizacji grawitacyjnych kanałów ściekowych. Uzyskiwane pozytywne efekty, eksploatacyjne i ekonomiczne, spowodowały, że jedna z metod renowacja modułami rurowymi system WIR została zaadaptowana do stosowania przez służby eksploatacyjne PEWIK. W systemie WIR moduły są wciągane za pomocą liny zaczepianej za pośrednictwem tzw. zabieraka za ostatnio dołożony moduł przechodzącej przez wnętrze zmontowanych już modułów. Do dnia dzisiejszego tutejsze przedsiębiorstwo zrealizowało następujący zakres napraw w technologii bezwykopowej: 6. Podsumowanie Wybór metody modernizacji rurociągu powinien być poprzedzony analizą rzeczywistych potrzeb. Najważniejszymi elementami tej analizy winna być hydraulika systemu (nie pojedynczego odcinka), kondycja wytrzymałościowa modernizowanego odcinka i oczekiwania w zakresie trwałości i niezawodności rozwiązania. W analizie winne być uwzględnione kryteria ekonomiczne, np. zaproponowane w [2]. Na podstawie wyniku tej analizy można zawęzić pole optymalnych rozwiązań do kilku technik w zakresie jednej opcji (tj. napraw punktowych, renowacji lub wymiany). Przy wyborze optymalnej techniki oprócz ceny należy wziąć też pod uwagę inne wymagania funkcjonalne. Wśród nich mogą być takie jak np. łatwość wykonywania dodatkowych podłaczeń, usuwania ewentualnych uszkodzeń, odporność na czynności eksploatacyjne (ważne w przypadku kanalizacji) itp. Wiesław Kujawski BIBLIOGRAFIA: [1] PN-EN 752-5: Zewnętrzne systemy kanalizacyjne modernizacja [2] Hochstrate K.: Sewer Status Assessment by Rehabilitation Priority, Intrinsic Value and Functionality as Basis for Forecast Supported Inspections and Predictive Rehabilitation Planing, 6th International Pipeline Construction Show 2000, [3] pren 13689: Guidance on the classification and design of plastics piping systems used for renovation [4] Roszkowski A. Kryteria wyboru metod modernizacji rurociągów Schemat ideowy renowacji kanału w systemie WIR. 17

prezentacje Szlakiem słupskich zabytków (2) Ratusz 4 lipca 1901 roku o godzinie 17.00 zaczęło się pierwsze posiedzenie Rady Miejskiej w nowym słupskim ratuszu. Wcześniej trębacze z Regimentu Huzarów Bluchera zagrali z ratuszowej wieży chorał Chwalcie Pana oraz fanfary. Burmistrz Hans Matthes i mieszkańcy Słupska z dumą spoglądali na nowy, wspaniały gmach A jeszcze niewiele ponad pół wieku wcześniej na miejscu dzisiejszego Placu Zwycięstwa było bagniste jezioro, zwane Quebbe. Sercem miasta był wówczas Stary Rynek. Słupsk potrzebował jednak nowego placu targowego, szczególnie do handlu wełną. W 1847 roku miejscy rajcy ogłosili, że najlepszym miejscem pod nowy targ jest teren Quebbe, wobec tego jezioro należy zasypać. Niestety, nie udało się namówić mieszkańców na prace społeczne. Rozpisano więc przetarg ujemny wygra ten, kto zasypie jezioro najtaniej. Cech furmanów przedstawił swoją ofertę za 5000 talarów, inni propoponowali 2000 talarów, ale ostatecznie przetarg wygrał mistrz piekarski Wienandt, który zobowiązał się zasypać bajoro za 1100 talarów. W sierpniu 1852 roku sześć tęgich koni zaczęło ciągać wozy z piaskiem ze Wzgórza św. Piotra. Wienandt przecenił jednak swoje możliwości i całe przedsięwzięcie. Nie podejrzewał, że praca będzie tak trudna, tak kosztowna i zakończy się po wielu perypetiach dopiero w czerwcu 1855 roku. Quebbe pochłonęła 26.000 wozów z piaskiem a Wzgórze św. Piotra zamieniło się w nieckę dzisiejszego Stadionu 650-lecia. Słupski ratusz Listopadowe szkolenie dla członków Izby w ubiegłym roku w Słupsku odbyło się w sali konferencyjnej ratusza. Na zdjęciu widoczne są malowidła ścienne. W 1893 roku burmistrzem Słupska został Hans Matthes, który bardzo chciał, żeby Słupsk stał się prężnym, nowoczesnym miastem. Kiedy przekonał zarząd miasta do budowy sieci wodociągowej, kanalizacji i nowej szkoły, rozpoczął starania o budowę nowego ratusza. Tym bardziej, że stary ratusz, wówczas już prawie stuletni, po prostu pękał w szwach. Burmistrz marzył o wspaniałym, dużym gmachu I udało się! 31 marca 1897 roku zapadła decyzja o zakupie przez miasto za 100 tysięcy marek terenów należących do likwidowanego szpitala św. Ducha (róg Placu Zwycięstwa i ul. Tuwima). W 1898 roku ogłoszono konkurs na projekt ratusza, przeznaczając na ten cel 7000 marek i wysłano zaproszenia do 486 architektów. Do 16 maja 1898 r. wpłynęło 87 prac. Komisja konkursowa debatowała 2 dni i ostatecznie wybrała projekt Format staroniemieckiego gotyku prof. Karla Zaara z Kolonii, autora między innymi kościoła w Heilbronn oraz szkół w Berlinie. Projekt zyskał uznanie dzięki rozwiązaniom opartym na najlepszych przykładach północnoniemieckiej architektury z cegły ceramicznej i symetrycznemu porządko- 18

prezentacje W gabinecie prezydenta miasta zachowały się m.in. dawne meble, rzeźbiona boazeria i niespotykana tapeta imitująca kurdyban Na ścianach i na witrażach zachowały się malowidła obrazujace ważne wydarzenia wi w fasadach. Według projektu Zaara ratusz miał mieć 23176 m sześciennych kubatury i kosztować miasto 300.000 marek. W czerwcu tego samego roku Rudolf Vahl, współpracownik Zaara, przystąpił do opracowywania projektu konstrukcyjnego a na dużych, niebieskich kartonach rozrysowywał drobiazgowo wszystkie detale wystroju ścian, mebli, okien, schodów - rozety na sufitach, arabeski na schodach, boazerie, kształt lamp a nawet kształt biurka burmistrza Wszystkie bardzo cenne niebieskie kartony zostały odkryte podczas remontu Archiwum Państwowego w Słupsku w 2000 r. Wszystkie miały identyczny tytuł: Ratusz dla miasta Słupska na Pomorzu. Prace budowlane rozpoczęto w 1899 roku. Największe problemy związane były ze słabą nośnością gruntów i wysokim poziomem wód gruntowych. Pod 1,5 m warstwą gleby zalegało w tym miejscu 3,5 m gruboziarnistego piasku i 0,5 m gruntu bagnistego, dlatego gmach posadowiono na 18 wierconych do głębokości 7 m palach. Pod sama wieżę wykonano pomiędzy palami betonowe szczelne ściany. Mimo tych trudności tempo budowy było imponujące i już 22 września 1900 roku na wieży ratuszowej zawieszono wiechę. Z tej okazji wydano bankiet dla budowniczych ratusza. W budowę zaangażowani byli głównie miejscowi rzemieślnicy mistrzowie budowlani, cieśle i stolarze. Słupska cegielnia wyprodukowała 1.200.000 cegieł na same mury. 4 lipca 1901 uroczyście przekazano gotowy ratusz władzom miasta. Niestety, koszt budowy pięknego gmachu został dwukrotnie przekroczony i ostatecznie wyniósł 600.000 marek. Burmistrzowi Matthesowi bardzo zależało, żeby ratusz był wyjątkowo okazały i to się udało, ale sam przypłacił to utratą stanowiska. wnętrza. Na ścianach w hallu i w salach posiedzeń oraz na witrażach zachowały się malowidła, obrazujące ważne wydarzenia i dawne tradycje. W gabinecie prezydenta zachwycają do dziś misternie wykonane meble, rzeźbione boazerie i niespotykana zielonkawo brązowa papierowa tapeta, malowana w secesyjne wzory, imitująca kurdyban (wytłaczaną skórę). Już sam 12-ścienny (!) gabinet, z uwagi na niezwykły kształt pomieszczenia, należy do rzadkości w Europie. W gabinecie wiceprezydenta wisi cenny obraz Friedricha Klien-Chewalier, profesora Akademii Sztuk Pięknych w Berlinie, przedstawiający połów łososi. Obraz, zanim trafił do słupskiego ratusza, prezentowany był w salonie paryskim, który stanowił wówczas wyrocznię dla artystów. W 2001 roku słupski ratusz obchodził swoje 100-lecie. Mimo upływu kolejnych lat jest w dalszym ciągu prawdziwą ozdobą miasta a niebieskie kartony Rudolfa Vahla, odkryte dopiero pięć lat temu, na pewno nie są jego ostatnią zagadką. Ale czy nie w tym również tkwi urok starych budowli Maryla Pacholczyk Fot. Bartosz Arszyński Bibliografia: 1. Jolanta Nitkowska Węglarz Słupsk miasto niezwykłe 2. Elżbieta Szalewska Słupsk. Podstawy kształtowania ładu przestrzennego 3. Małgorzata Budnik-Żabicka Ratusz na bagnach Głos Pomorza z 18.05.2004 r. Dzisiaj nasz stuletni ratusz należy do nielicznych zabytków w Polsce, w których zachowało się tak wiele autentycznych, bardzo oryginalnych elementów wystroju Ratusz należy do nielicznych zabytków w Polsce, w których zachowało się tak wiele autentycznych, bardzo oryginalnych elementów wystroju wnętrza 19