INSTRUKCJA DO ĆWICZEŃ INSTALOWANIE, KONFIGUROWANIE I OPTYMALIZOWANIE SYSTEMU OPERACYJNEGO WINDOWS VISTA
WSTĘP System operacyjny Windows Vista przedstawiono światu 22 lipca 2005 roku wcześniej znany był wyłącznie pod nazwą kodową Longhorn. Został on ukończony 8 listopada 2006 roku i wydany klientom biznesowym 30 listopada 2006 roku. Zwykli śmiertelnicy musieli czekać na niego do 30 stycznia 2007 roku. Od czasu premiery jego poprzednika, którym był Windows XP, minęło aż pięć lat to najdłuższy okres pomiędzy wydaniem desktopowych systemów z rodziny Windows. Nie uchroniło to jednak nowego OS-u od fali krytyki. Vista zawiera wiele zmian i nowych funkcjonalności, w porównaniu do swojego poprzednika. Jedną z nich jest Windows Aero nowy, graficzny interfejs użytkownika, wraz z domyślnym, estetycznym motywem. Przebudowano funkcję wyszukiwania, dodano narzędzia multimedialne, jak Windows DVD Maker, czy gry Szachy, Mahjong i Purble Place. Jedną z najbardziej rzucających się w oczy zmian jest brak oryginalnego przycisku startu, który obecny był we wszystkich edycjach Windows, począwszy od wersji 95, a w Viście zastąpiono go przyciskiem z logiem Windows. Rozbudowano zaporę systemu, znaną z XP SP2, która teraz potrafi obsługiwać ruch wchodzący i wychodzący, zaś może być zarządzana zarówno poprzez graficzny interfejs użytkownika, jak i wiersz poleceń oraz Group Policy. Ważną dla użytkowników nowością jest zmieniony proces aktualizowania systemu większość niezbędnych aktualizacji odbywa się w tle i nie wymaga restartowania systemu, co we znaki dawało się użytkownikom XP. Ogromną zaletą systemu w wersji 64-bitowej, jest możliwość wykorzystania więcej niż 4 GB pamięci operacyjnej. Użytkownicy jednak nie przyjęli ciepło systemu Vista. Choć opinie są podzielone, to krytyka daje się we znaki firmie z Redmond, ujawniając się głównie przy statystykach sprzedaży systemu. W sierpniu 2009 roku, procentowy udział Windows Vista w światowym rynku systemów wynosił 18,8 procenta, podczas gdy w Polsce we wrześniu 2009 toku, odsetek komputerów z zainstalowanym systemem Windows Vista wynosił 18,51 procenta. Podstawowym argumentem krytykujących system Vista, jest jego ociężałość w porównaniu z XP. Przy minimalnych wymaganiach systemu (512 MB RAM-u i procesor z zegarem 800 MHz) nie można nawet marzyć o płynnej pracy. Przy konfiguracji zalecanej (procesor 1 GHz, 1 GB pamięci RAM) sytuacja nie jest o wiele lepsza. Niedawno sam Steve Ballmer przyznał, że Windows Vista nie był zbyt udanym systemem, gdyż główny nacisk położono na zwiększenie bezpieczeństwa, kosztem wstecznej kompatybilności. Ciekawostka: W lipcu 2008 roku, w odpowiedzi na powszechna krytykę systemu, Microsoft postanowił przeprowadzić kampanię reklamową o nazwie Mojave Experiment. Najpierw gigant z Redmond zebrał krytyczne opinie dotyczące Visty od 120 użytkowników systemów Windows XP, Windows 2000, Linux oraz Mac OS X, a następnie przedstawiono tym użytkownikom nowy system o nazwie Mojave, który ostatecznie zebrał ponad 90 procent pozytywnych opinii. Po eksperymencie Microsoft ujawnił, że pod tajemniczą nazwą Mojave kryje się nic innego, jak Vista skonfigurowana i zoptymalizowana do konkretnych potrzeb i upodobań tych (niezadowolonych) użytkowników.
INSTALACJA SYSTEMU WINDOWS VISTA Instalacja systemu Windows VISTA wykonujemy w następujący sposób: Konfiguracja Biosu (jeśli zachodzi potrzeba) Jedną z pierwszych czynności jakie wykonuje komputer przy uruchomieniu jest proces bootowania tzn. komputer szuka nośnika na którym znajduje się system operacyjny. W tym celu przeszukuje urządzenia do niego podłączone, takie jak dysk twardy, stacja CD lub DVD, dyskietka, zewnętrzna pamięć flash (np. pendrive) lub sieć( jeżeli komputer jest częścią jakiejś sieci lokalnej). Kolejność takiego wyszukiwania zależna jest od ustawień Biosu. Jeżeli system operacyjny zostanie znaleziony, to nastąpi jego uruchomienie. W przeciwnym wypadku na ekranie zostanie wyświetlony napis Disk BOOT failure. Opisywana tutaj instalacja VISTY odbywa się z płyty CD. W związku z tym, pierwszy krok instalacji polega na zmianie ustawień Biosu, w taki sposób, by komputer zaczynał poszukiwania od napędu CD. Jak wejść do Biosu? W zależności od płyty głównej komputery posiadają różne rodzaje Biosu, jednak informacja jak wejść do Biosu, jest widoczna zaraz po uruchomieniu komputera. Zazwyczaj jest to klawisz F2 lub DELETE. Choć różne rodzaje Biosu mają inne nazwy opcji, które można zmieniać, to idea pozostaje taka sama. Trzeba ustawić opcję FIRST BOOT DEVICE/(1st BOOT), tak by komputer szukał w pierwszej kolejności systemu operacyjnego na płycie CD. W tym celu będąc w Biosie, należy poszukać opcji, BOOT SEQUENCE, BOOT lub ADVANCED BIOS FEATURES. Następnie należy zmienić opcję wyboru kolejności napędów tzn. ustawić FIRST BOOT DEVICE na CD/DVD. Po odpowiednim ustawieniu Biosu należy zapisać ustawienia, wciśnij klawisz ESC i zapisz wybierając opcję Save & Exit Setup. Potwierdź chęć zapisu klawiszem Y. Instalacja WINDOWS VISTA Gdy już wszystko zostanie ustawione, to komputer po zrestartowaniu ruszy z płyty instalacyjnej WINDOWSA. Na ekranie na kilka sekund pojawi się komunikat: Dowolny klawisz spowoduje rozruch z dysku CD wtedy należy kliknąć cokolwiek na klawiaturze. Instalator ruszy Komputer rozpocznie wczytywanie potrzebnych plików z płyty instalatora. Gdy pasek postępu na czarnym ekranie dojdzie do końca pojawi się ekran wyboru języka i klawiatury. Należy wtedy wybrać język Polski, format godziny Polski (Polska) oraz klawiaturę Polski (programisty). Następnie klikamy dalej. Pojawi się kolejny ekran w którym należy kliknąć na opcję Zainstaluj teraz. Po kliknięciu pojawi się ekran, na którym zostaniemy poproszeni o podanie klucza instalacji. W przypadku Windows Vista możemy podać go od razu lub później w Windows. o wpisaniu klucza wybieramy zakupioną kopię Windows. Tak jak w przypadku innych systemów operacyjnych tak i w Vista musimy zaakceptować licencję systemu. Zaznaczamy kratkę Akceptuję postanowienia licencyjne i klikamy dalej.
W kolejnym oknie wybieramy rodzaj instalacji jeden to Uaktualnij, a drugi (ten który nas interesuje) to Niestandardowa (zaawansowane). Instalacja niestandardowa pozwala na zainstalowanie czystej kopii systemu, a także modyfikację partycji oraz wybór lokalizacji instalacji. Klikamy Niestandardowa (zaawansowane). Teraz do wyboru mamy partycje dysku. Jeżeli posiadamy nowy dysk będziemy musieli stworzyć nowe partycje klikając w Opcje dysku (zaawansowane). Jeżeli natomiast instalujemy system na wcześniej używanym dysku, który w dalszym ciągu zawiera nasze ważne dane musimy się skupić i uważać. W zależności od komputera będziemy mieli do wyboru nawet kilka partycji. Ważne jest by wybrać tą systemową, a nie ważną partycję z naszymi plikami. Tutaj będziemy musieli znać rozmiar partycji, na której wcześniej był Windows. Po ustaleniu, która partycja jest systemową i po jej zaznaczeniu na niebiesko kursorem myszy klikamy Opcje dysku (zaawansowane) i wybieramy Formatuj. Formatowanie potrwa nie dłużej jak kilkanaście sekund, gdy dobiegnie końca klikamy dalej. Teraz komputer wreszcie weźmie się za instalację. Kopiowanie plików i instalacja może potrwać nawet 30minut. Po czym komputer samoczynnie się zrestartuje. Pierwszym ekranem jaki ujrzymy zaraz po restarcie komputera będzie przygotowywanie systemu Windows do pierwszego uruchomienia, które może potrwać nawet 5minut. Następnie pojawi się ponownie Instalacja Windows. Tym razem komputer zajmie się ostatnim punktem czyli kończenie instalacji. Po czym po chwili pojawi się okno, w którym zostaniemy poproszenie o wpisanie nazwy użytkownika, który będzie korzystał z komputera. Hasło nie jest wymagane. Teraz możemy przypisać jakąś nazwę do naszego komputera. Może to być dowolna nazwa np. Mój nowy komputerek. Aby być na bieżąco z łatkami i aktualizacjami wybierzmy Użyj ustawień zalecanych. Dzięki aktualizacjom nasz komputer będzie pobierał ważne poprawki dla systemu usprawniające jego pracę. Ustawienie daty i godziny. Wybieramy aktualną datę i ustawiamy bieżąca godzinę. Klikamy Dalej. Na kolejnym ekranie wybieramy opcję, która pasuje do naszego komputera. Jeżeli korzystamy z komputera w Domu wybieramy Dom. Mobilni użytkownicy laptopów mogą wybrać Lokalizacja publiczna. Instalacja dobiegła prawie do końca. Teraz pozostaje nam kilknąć Rozpocznij. Jeszcze chwila podczas, której Windows przetestuje wydajność naszego komputera. Po zainstalowaniu systemu w pierwszej kolejności radzę zabrać się za instalację sterowników. Zalecana kolejność jest taka jak przy innych systemach operacyjnych. W pierwszej kolejności instalujemy sterowniki do płyty głównej i wykonujemy restart maszyny. Później karta graficzna, restart PC, karta dźwiękowa, restart PC, karty sieciowe, restart PC. Po zainstalowaniu wszystkich sterowników możemy rozpocząć personalizowanie systemu.
CZYNNOŚCI DO WYKONANIA NA STANOWISKU LABORATORYJNYM WINDOWS VISTA (punkty sprawozdania) 1) Sformatuj partycję C: dysku twardego z płyty instalacyjnej WINDOWS VISTA (system plików FAT). 2) Zainstaluj system operacyjny WINDOWS VISTA. 3) Zainstaluj kartę sieciową i skonfiguruj ustawienia sieci oraz udostępnij katalog Moje dokumenty (identyfikacja komputera w sieci lokalnej: grupa robocza PTK, nazwa komputera uczeń numer stanowiska np.: uczeń 10, adres IP automatyczny, protokół internetowy TCP/IP). 4) Zainstaluj karty rozszerzeń korzystając z dostarczonych sterowników (pudełko przy stanowisku lub wersja sieciowa komputer Nauczyciel, udostępniony katalog Sterowniki ). 5) Rozwiąż konflikty i dokonaj koniecznych ustawień systemowych. 6) Stwórz konto użytkownika Student oraz zainstaluj drukarkę sieciową HP LaserJet 1320 (która jest zainstalowana na komputerze Nauczyciel ) i wydrukuj stronę testową. 7) Zainstaluj urządzenia peryferyjne podłączone do komputera na Twoim stanowisku (pudełko przy stanowisku lub wersja sieciowa komputer Nauczyciel, udostępniony katalog Sterowniki ). 8) Zainstaluj dostępne na stanowisku oprogramowanie (opcjonalnie). 9) Wykonaj diagnostykę systemu operacyjnego. SPRAWOZDANIE W sprawozdaniu z wykonanego ćwiczenia laboratoryjnego oprócz teoretycznego komentarza na powyższe punkty zamieść uwagi i wnioski z przeprowadzonych praktycznie czynności oraz opisz funkcję Przywracanie systemu.