SCENARIUSZ ZABAWY ANDRZEJKOWEJ DLA DZIECI 6- LETNICH I CH RODZICÓW. TEMAT: ZABAWA ANDRZEJKOWA. Cele ogólne: - potrafi wyrażać uczucia i przeżywać radość z zabawy z rodzicami; - podejmuje rolę współgospodarza placówki. Cele szczegółowe: - zna zwyczaje i tradycje andrzejkowe, - odczuwa radość z własnej działalności, - potrafi się kulturalnie zachować, - przedstawia treść inscenizacji, - śpiewa piosenki o tematyce jesiennej. Środki dydaktyczne: cienkie worki, duży klucz, kostium,,pana Listopada, Peleryny z bibuły, świece do oświetlenia Sali, wosk, miska z wodą, kartki z nazwami zawodów, butelka, symbole wróżb. PRZEBIEG: Sala przygotowana na przyjęcie gości: dekoracje na ścianach, podwieszone do lamp srebrne klucze, papierowe klucze i świece na firankach. Sala oświetlona świecami. I Część. 1. Inscenizacja jesienna pt. Pada deszcz : Piosenka,, jesienny deszcz, Wiersz,, Spacer, Listopada nie lubią starsi ani dzieci. O listopadzie nie piszą wierszy poeci. W listopadzie któż chodzi Na spacery w pole? Listopad człapie smętnie W kaloszach Z parasolem.
A my właśnie na przekór Lubimy listopad. Lubimy miękką ziemię W której grzęźnie stopa, Lubimy wiatr, Co z nagła Wyskakuje skądś z nikąd Zakręci, zakołuje, Świśnie, gwizdnie i znika. Mgły duże, mgiełki małe, Których jest tyle, tyle I słońca skrawek maluchny, Gdy się zza chmur przeziera Mrugając do nas: - no zuchy, Na spacer idziemy teraz! Tylko wziąć proszę Szalik, wiatrówkę, kalosze, Bo chyba, chyba, Oj, na deszcz się zbiera! Wiersz Jesień Szumiał las, śpiewał las gubił złote liście. Świeciło się jasne słonko chłodno, a złociście Rano mgła w pole szła wiatr ją rwał i ziębił. Opadały ciężkie grona
Kalin i jarzębin Każdy zmierzch moczył deszcz, płakał, drżał na szybkach i tak ładnie mówił tatuś: jesień gra na skrzypkach. I tak mijają chwile cichutki wiatr przewiewa nad lotnym tańcem liści szumią i skrzypią drzewa. Listki śpiewają cicho tańcząc każdy szeleszcze jeszcze daleko słoty jesień wesoła jeszcze. Wiersz Lecą liscie Lecą liście Liść za liściem Liść przy liściu W dół faliście Liść liść goni Wiatr je zrywa Tańczą liście niby fryga. Liść liść trącił I szeleści W ciasny kącik Liść się wkręcił
Ale jak ten Kąt pomieści Liści jeszcze Sto czterdzieści? Gdzie się liście Tak ciśniecie? Stąd się zmiecie Was jak śmiecie! Na trawniku Rozłożyście, Układajcie się Wzorzyście. Lecą liście Liść za liściem Jak deszcz liści Tak rzęsiście Ten się złoci, Ten rumieni - kiedyż wy to widzieliście? - oczywiście na jesieni! Piosenka Szedł listopad Wiersz Leśna jesień Płyną ciężkie obłoki Szarugę niosą, Deszcze. Ale słonko potrafi Spojrzeć wesoło jeszcze. Gdy na las rzuci Pęk promieni
Możesz się przyjrzeć Leśnej jesieni. Wiersz Klucz żurawi Kto Na niebie Klucz żurawi zawiesił Jesień A co jesień tym kluczem otworzy Nieba przestworze Najdalszy błękit nieba Żeby ptaki mogły odlecieć Gdzie im potrzeba. Potem Wiosna weźmie klucz Klucz żurawi do ręki, Żeby ptaki mogły powrócić Przez nieba otwarty błękit. Wiersz Listki tańczące śpiewają Wieje ze wschodu Wieje ze wschodu Listki się boją Wczesnego chłodu Wieje z północy Wieje z północy Listki się boją Śniegowej mocy Wieje z zachodu Wieje z zachodu Jeszcze daleko Do pierwszych chłodów Wieje z południa Wieje z południa Nie będzie śnieżycy Do końca grudnia Wiersz Jesienią
Żółte listki brzóz Dygocą dygocą Bo je dzisiaj nocą Zwarzył siwy mróz I padają z drzew jak ulewa złota po ziemi je miota wiatru zimny wiew A te liście brzóz co zleciały z drzewa wicher je rozwiewa na deszczu, mgle. Lecą z ostrym tchem W zawieję okrutną Jak tym liściom smutno Ja najlepiej wiem. Piosenka Pada deszcz na dworze Wiersz Czerń Jesień wszystko w czerni zanurza Poczerniały jałowce i wzgórza Drzewa nagle potraciły barwy: Obok czarnej olchy Dąb czarny. Liść opadły na ziemi się czerni Choć tak pięknie Złocił go październik. Trzeba, Widać, Żeby wszystko poczerniało Nim będzie biało. II Część. 1. Przekazanie wiadomości o tradycji wróż andrzejkowych. Andrzejki to tradycja ludowa wieczoru wróż, pielęgnowana od najdawniejszych czasów i przekazywana z pokolenia na pokolenie. Symboliczne znaczenie ma tutaj wosk. Kiedyś wosk pochodził z kitu pszczelego. Podczas podgrzewania wosku unosił się piękny zapach, dlatego był wykorzystywany do wykonania świec i wróżenia. Poza tym pszczoły były od
zawsze symbolem pracowitości, dlatego wosk produkt ich pracy, również był traktowany jako symbol. Symbol szczęścia i wszelkiej obfitości. 2. Wróżby: z butelką dzieci siedzą w kręgu, jedno z nich zakręca butelką umieszczoną w środku koła i odczytuje symbol, który wskazuje butelka: - korona w przyszłości będziesz ważną osobą, - książka przed tobą kariera naukowa, - serce czeka cię miłość i szczęście rodzinne, - pieniądz będziesz bogatym człowiekiem, - gwiazda przed tobą kariera aktorska, - palma czekają cię wspaniałe przygody, - różaniec będziesz księdzem lub zakonnicą, itp. z butami wszyscy ustawiają buty w kierunku drzwi. wróżby z kartkami na których napisane są nazwy różnych zawodów. wróżba z serca. Każde dziecko nakłuwa serce, z którego drugiej strony wypisane są imiona żeńskie lub męskie. Serce trzyma nauczyciel i odczytuje wybrane imię. A teraz wosku lanie Co ma się stać niech się stanie Lanie wosku przez klucz do miski z wodą. Odczytywanie wróżb. III Część. Zabawy i tańce przy muzyce. IV Część. Zakończenie zabawy andrzejkowej. Przekazanie sobie pożegnalnej iskierki: Iskierkę przyjaźni puszczam w krąg, Niech wróci do moich rąk.