Wniosek dotyczący nadania Profesorowi Fransowi Willekensowi tytułu doktora honoris causa Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie

Podobne dokumenty
STUDIA DEMOGRAFICZNE

STUDIA DEMOGRAFICZNE

Recenzja dorobku naukowego Profesora Fransa Willekensa, kandydata do nagrody Doktora honoris causa Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie

STUDIA DEMOGRAFICZNE

STUDIA DEMOGRAFICZNE

Komitet Nauk Demograficznych PAN

Model MULTIPOLES - narzędzie do prognozowania, projekcji i symulacji stanu i struktury ludności

Profesor Janina Jóźwiak Dyrektor Instytutu Statystyki i Demografii Rektor SGH Lata

Propozycje wykorzystania finansowania nauki

Szkoły doktorskie i nadawanie stopnia naukowego doktora

dyrektor Instytutu Statystyki i Demografii SGH (od 1999 r.) Rektor Szkoły Głównej Handlowej ( )

Founding the Siberian Centre of European Education (SCEE)

I rok (13.5 punktów ECTS)

DOCTOR HONORIS CAUSA OF THE WARSAW SCHOOL OF ECONOMICS FRANS WILLEKENS

Aktywność naukowa i dydaktyczna Zakładu Demografii ISD, SGH

Karta osiągnięć doktoranta w roku akademickim 2015/2016

KARTA KANDYDATA NA STANOWISKO PROFESORA/PROFESORA INSTYTUTU. Stopień/tytuł Rok Uczelnia Wydział

Czy kierownik projektu spełnia kryteria doświadczonego naukowca 3? 1 - tak - nie jeżeli nie, to proszę uzasadnić:

Instytut Kultury Fizycznej

REGULAMIN postępowania konkursowego przy zatrudnianiu na stanowiska naukowe w Instytucie Genetyki i Hodowli Zwierząt PAN asystenta adiunkta

REGULAMIN PRZYZNAWANIA NAGRÓD REKTORA NAUCZYCIELOM AKADEMICKIM ZE SPECJALNEGO FUNDUSZU NAGRÓD

DR HAB. AGNIESZKA PAWŁOWSKA, PROF. NADZW.

40-lecie Instytutu Statystki i Demografii dr hab. Agnieszka Chłoń-Domińczak, prof. SGH prof. dr hab. Tomasz Panek

Program kształcenia na studiach doktoranckich Wydziału Fizyki

INFORMACJE OGÓLNE O PROGRAMIE KSZTAŁCENIA. Na Studiach Doktoranckich Psychologii prowadzonych przez Instytut Psychologii UG

Miejsce pracy Okres pracy Stanowisko

Program studiów doktoranckich

Ryszard Stachowski Curriculum Vitae

Program studiów doktoranckich

II - EFEKTY KSZTAŁCENIA

Krzysztof Jajuga Katedra Inwestycji Finansowych i Zarządzania Ryzykiem Uniwersytet Ekonomiczny we Wrocławiu NAUKI EKONOMICZNE - HABILITACJA

ZASADY PRZYZNAWANIA ŚRODKÓW FINANSOWYCH

Potencjał naukowy Wydziału Ekonomii. Poznań, 16 maja 2017 roku

FORMULARZ oceny Nauczyciela Akademickiego UJ za okres (1 stycznia grudnia 2013)

Publicznej na Wydziale Stosowanych Nauk Społecznych i Resocjalizacji

stronie internetowej Wydziału:

E W A M E N D E C K A T A R Z Y N A D U D E K BIURO OBSŁUGI PROJEKTÓW KRAJOWYCH

PROF. DR HAB. IRENA E. KOTOWSKA NAUKOWIEC, DYDAKTYK I WYCHOWAWCA

SYTUACJA PRAWNO-SPOŁECZNA DOKTORANTA

dr hab. inż. Krystyna Macek-Kamińska, profesor PO

REGULAMIN postępowania o nadanie tytułu profesora na Wydziale Budownictwa, Inżynierii Środowiska i Architektury Politechniki Rzeszowskiej

PAŃSTWOWA WYŻSZA SZKOŁA ZAWODOWA IM. PROF. STANISŁAWA TARNOWSKIEGO W TARNOBRZEGU. Arkusz okresowej oceny nauczyciela akademickiego

Podstawa opracowania. Ustawa z dnia 27 lipca 2005 r. Prawo o szkolnictwie wyższym (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 572 z późn. zm.)

Szczegółowy program kształcenia na studiach doktoranckich Wydziału Fizyki UW

Projekty badawcze finansowane przez Narodowe Centrum Nauki

Publikacja w czasopiśmie naukowym nieposiadającym współczynnika wpływu Impact Factor(IF) - lista B wykazu czasopism MNiSW

Ustawa z dnia 14 marca 2003 roku o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki

EMERALD: Wspierają Badania

Rozdział I Postanowienia ogólne

MAESTRO 7 załącznik nr 6

TRYB PRZEPROWADZANIA POSTĘPOWANIA O NADANIE TYTUŁU PROFESORA

Dlaczego warto studiować w Instytucie Polityki Społecznej

ZASADY PUNKTACJI WNIOSKÓW O PRZYZNANIE STYPENDIUM DOKTORANCKIEGO UCZESTNIKOM DRUGIEGO I KOLEJNYCH LAT DOKTORANCKICH STUDIÓW STACJONARNYCH

Sporządzanie wykazów: wydawnictw monografii naukowych, czasopism naukowych i recenzowanych materiałów z konferencji międzynarodowych

Tak było - Wigilia 2010 ;-) KOłO NAUKOWE ANALIZ EKONOMICZNYCH 2011/2012

Informacje o sposobach dokumentowania aktywności naukowo-badawczej, dydaktycznej i organizacyjnej uwzględnionej w kwestionariuszu oceny

Matematyka Stosowana na Politechnice Wrocławskiej. Komitet Matematyki PAN, luty 2017 r.

Joint Master of Science in International Business and Management (JMSCIBM)

Joint Master of Science in International Business and Management (JMSCIBM)

Międzywydziałowe Interdyscyplinarne Studia Doktoranckie w zakresie nauk Matematyczno - Przyrodniczych (MISDoMP) SZCZEGÓŁOWE ZASADY

Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Płocku Instytut Nauk Ekonomicznych i Informatyki KARTA PRZEDMIOTU. Część A

Perspektywy rozwoju nauki w Polsce i na świecie. Quo vadis science? Dr n. med. Izabela Młynarczuk-Biały

Uchwała Rady Wydziału Nauk Społecznych nr 50/2011/2012 z dnia 25 czerwca 2012 roku

FORMULARZ oceny Nauczyciela Akademickiego UJ za okres 4 lat (1 stycznia grudnia 2011)

KRYTERIA PRZYZNAWANIA STYPENDIUM DLA NAJLEPSZYCH DOKTORANTÓW STUDIÓW DOKTORANCKICH WYDZIAŁU FILOLOGICZNEGO W ROKU AKADEMICKIM 2015/2016

SZCZEGÓŁOWE ZASADY OCENY WNIOSKÓW O PRZYZNANIE STYPENDIUM DOKTORANCKIEGO NA WYDZIALE PRAWA I ADMINISTRAJI. Przepisy ogólne

Czy projekt spełnia kryterium badań podstawowych 9? Czy kierownik projektu spełnia kryteria doświadczonego naukowca 10?

Procesy demograficzne -

I. Regulamin przyznawania stypendiów naukowych dla młodych naukowców w projektach badawczych finansowanych ze środków Narodowego Centrum Nauki

Program kształcenia we WSPÓLNEJ SZKOLE DOKTORSKIEJ o profilu

Osiągnięcie Warunki uznania i sposób punktowania Maksymalna liczba punktów

Uniwersytet Łódzki Wydział Matematyki i Informatyki PROGRAM KSZTAŁCENIA kierunek Informatyka Środowiskowe Studia Doktoranckie (studia III stopnia)

INFORMACJA O STOPNIACH I TYTULE NAUKOWYM W ŚWIETLE USTAWY PRAWO O SZKOLNICTWIE WYŻSZYM I NAUCE (DZ.U POZ. 1668) 8 października 2018 r.

Ocena osiągnięć Dr. Adama Sieradzana w związku z ubieganiem się o nadanie stopnia naukowego doktora habilitowanego.

Rodzaj zajęć Przedmiot L. godz. ECTS Zaliczenie Rok. 1. Zajęcia obowiązkowe a. seminaria Seminarium doktoranckie 30 rocznie 2 Zaliczenie na ocenę

FORMULARZ DOROBKU NA STANOWISKU PROFESORA W WARSZAWSKIM UNIWERSYTECIE MEDYCZNYM

UCHWAŁA. Wniosek o wszczęcie przewodu doktorskiego

SZCZEGÓŁOWE ZASADY OCENY WNIOSKÓW O PRZYZNANIE ZWIĘKSZENIA STYPENDIUM DOKTORANCKIEGO NA WYDZIALE MATEMATYKI, INFORMATYKI I MECHANIKI.

UCHWAŁA NR 51/2013. Senatu Akademii Marynarki Wojennej im. Bohaterów Westerplatte z dnia 21 listopada 2013 roku

FORMULARZ oceny Nauczyciela Akademickiego UJ za okres (1 stycznia grudnia 2015)

UNIWERSYTET KARDYNAŁA STEFANA WYSZYŃSKIEGO w WARSZAWIE Biuro ds. Badań Naukowych

Karta przedmiotu. Kod przedmiotu: Rok studiów: Semestr: Język:

ZASADY, KRYTERIA I TRYB DOKONYWANIA OCEN NAUCZYCIELI AKADEMICKICH W WARSZAWSKIM UNIWERSYTECIE MEDYCZNYM

Zarządzenie Nr 66/2014/2015 Rektora Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego z dnia 28 sierpnia 2015r.

Program Doskonalenia Nauczycieli Akademickich Uniwersytetu Warszawskiego

ZARZĄDZENIE Nr 21/2015 z dnia 1 lipca 2015 roku w sprawie określenia trybu przyznawania zwiększenia stypendium doktoranckiego w UMFC

6. Ogłoszenie wyników konkursu nastąpi do 3 tygodni od czasu jego zamknięcia.

KRYTERIA STOSOWANE PODCZAS UBIEGANIA SIĘ O STOPNIE I TYTUŁY NAUKOWE... NA WYDZIAŁACH WARSZAWSKIEGO UNIWERSYTETU MEDYCZNEGO

WZÓR SPRAWOZDANIA Z OCENY OKRESOWEJ PRACOWNIKA NAUKOWO-DYDAKTYCZNEGO ORAZ PRACOWNIKA DYDAKTYCZNEGO NA WYDZIALE.UKSW W ROKU AKADEMICKIM..

REGULAMIN PRZYZNAWANIA ZWIĘKSZENIA STYPENDIUM DOKTORANCKIEGO Z DOTACJI PROJAKOŚCIOWEJ W UNIWERSYTECIE MUZYCZNYM FRYDERYKA CHOPINA

Warunki uznania i sposób punktowania

3. Pracownik zatrudniony w trakcie roku kalendarzowego podlega ocenie po upływie pierwszego pełnego roku zatrudnienia.

Prof. dr hab. inż. Mikołaj Busłowicz ( )

WYBORY. POLITECHNIKA WARSZAWSKA Wydział Samochodów i Maszyn Roboczych. Wybory prodziekanów: na kadencję

Minimum programowe dla studentów MIĘDZYWYDZIAŁOWYCH INDYWIDUALNYCH STUDIÓW SPOŁECZNO-HUMANISTYCZNYCH - studia magisterskie II stopnia

Standardy kształcenia dla studiów doktoranckich- stacjonarnych w dyscyplinie naukowej inżynieria rolnicza

Krajowe i międzynarodowe granty badawcze. Poznań, r.

(część dla doktoranta)

Uchwała Nr 56 Rady Wydziału Teologii Uniwersytetu Warmiosko-Mazurskiego w Olsztynie z dnia 10 stycznia 2013 r.


Transkrypt:

Wniosek dotyczący nadania Profesorowi Fransowi Willekensowi tytułu doktora honoris causa Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie Zwracamy się z prośbą o uhoronowanie Profesora Fransa Willekensa tytułem doktora honoris causa Szkoły Głównej Handlowej, przedstawiając poniżej jej uzasadnienie. Frans Willekens jest emerytowanym profesorem University of Groningen, the Netherlands, gdzie pracował od 1989 r. Założył tam Population Research Centre, jednostkę prowadzącą badania procesów ludnościowych i jednocześnie oferującą międzynarodowy program kształcenia z demografii na poziomie magisterskim i doktorskim. Wcześniej w latach 1980 1993 był wicedyrektorem Netherlands Interdisciplinary Demographic Institute (NIDI), czołowego instytutu demograficznego w Europie, a następnie w latach 2003 2011 jego dyrektorem do osiągnięcia wieku emerytalnego (65 lat). Po osiągnięciu wieku emerytalnego nadal był czynny zawodowo w latach 2013 2016 kierował w Max Planck Institute for Demographic Research zespołem badawczym, który zajmował się migracjami międzynarodowymi (Research Group on International Migration) i pełnił funkcję koordynatora badań w Instytucie (2014 2016). Jest członkiem honorowym w NIDI oraz członkiem Royal Netherlands Academy of Arts and Sciences (KNAW). W 2011 r. został uhonorowany królewskim odznaczeniem Officer in the Order of Orange-Nassau. We wczesnych etapach swojej biografii zawodowej Frans Willekens był zatrudniony w Technological Institute, Northwestern University, USA, pracując u prof. Andreia Rogersa, któremu zawdzięczamy rozwój modelowania procesów ludnościowych (w tym modeli wielostanowych) (1973 1975). Następnie prowadził badania w zespole prof. A. Rogersa w International Institute for Applied Systems Analysis (IIASA), Laxenburg (1975 1978). Prof.A.Rogers był promotorem jego pracy doktorskiej Analytics od regional population distribution policy, obronionej w 1976 r. Wiedzę zdobytą tam wykorzystał w kierowaniu badaniami w zakresie planowania rozwoju regionalnego i rozwoju miast w instytucie Mens en Ruimte oraz European Research Institute for Regional and Urban Planning w Brukseli (1978 1980). Profesor Frans Willekens wykazywał wielostronne zainteresowania już w czasie studiów studiował ekonomię i socjologię na University of Leuven, a magisterium ukończył na kierunku Agricultural Engineering w tym uniwersytecie, specjalność Tropical Agriculture. Profesor Frans Willekens jest wybitnym uczonym, którego prace naukowe wpłynęły na rozwój zarówno narzędzi analitycznych w badaniach procesów ludnościowych jak i reorientacji perspektywy badawczej, co łącznie wpłynęło na zakres problemów podejmowanych w tych badaniach. Główne obszary zainteresowań Profesora dotyczą modelowania demograficznego i prognozowania, w tym modeli wielostanowych dynamiki ludności oraz analizy historii zdarzeń, modeli symulacyjnych, a także badań migracji międzynarodowych. Jego prace dotyczące modeli wielostanowych, w tym modeli wieloregionalnych, stanowiły podwaliny rozwoju modeli demografii wielostanowej. Był także pionierem szacowania parametrów modeli demograficznych na podstawie niepełnych danych oraz formułowania modeli projekcyjnych, które łączą perspektywę indywidualną ze skalą makro. Monografia Spatial 1

Population Analysis: Methods and Computer Programs (1978), którą napisał razem z Andreiem Rogersem, jest uznawana za przełomowe dzieło w rozwoju modeli wielostanowych. Podobnie postrzegane są jego artykuły Multistate demography (2003) and Biographic forecasting: Bridging the micro-macro gap in population forecasting (2005). Współczesne modele migracyjne korzystają z ujęć zaproponowanych w jego publikacjach, a jego wskazania dotyczące monitorowania migracji zagranicznych w Europie formułowane ponad 20 lat temu pozostają aktualne ( Monitoring international migration in Europe. Towards a statistical data base combining data from different sources", 1994). Nic zatem dziwnego, że Profesor jest zapraszany jako ekspert przez instytucje zajmujące się migracjami (Eurostat, Global Migration Data Analysis Centre International Organisation of Migration). Profesor był jednym z prekursorów stosowania perspektywy przebiegu życia (life-course perspective) w badaniach procesów ludnościowych w celu zrozumienia zachowań demograficznych The life course: models and analysis (1999). Jego wpływ na zmianę paradygmatu badań demograficznych określaną jako przejście od badań struktur do badań procesów jest niepodważalny. W swych pracach podkreśla stale znaczenie stosowania właściwych technik statystycznych w celu estymacji współczynników demograficznych Chronological objects in demographic research (2013). Od 1978 roku nieustannie tworzył różne programy obliczeniowe, które niewątpliwie przyczyniły się do wzrostu zainteresowania ujęciami modelowymi ostatni pakiet komputerowy Biograph, powstały w 2011 r. i stale udoskonalany (kolejne wersje z lat 2012, 2013, 2016) służy estymacji współczynników przejścia między stanami i innymi wskaźnikami stosowanymi w analizach modelowych przebiegu życia. Profesor kieruje panelem Microsimulation and Agent-based Modeling, powołanym przez International Union for the Scientific Study of Population (2015 2018). Inną cechą wyróżniającą aktywność naukową Profesora Fransa Willekensa jest promowanie interdyscyplinarnego podejścia do badań procesów ludnościowych. Sam współpracował z naukowcami reprezentującymi różne dyscypliny czy grupy dyscyplin (geografia, urbanistyka, nauki ekonomiczne, socjologia, psychologia, nauki o życiu) oraz wpływał na rozwój takiej współpracy, pełniąc funkcje kierownicze w wiodących jednostkach naukowych oraz będąc członkiem różnych ciał doradczych. Dorobek naukowy Profesora Fransa Willekensa jest imponujący nie tylko ze względu na rangę i sposób podejmowania problemów naukowych. Jest on także imponujący ilościowo: dorobek publikacyjny obejmuje 225 pozycji, przy czym są to: 5 książek, 61 artykułów, 76 rozdziałów w książkach, 18 raportów na zaproszenie dotyczących polityki naukowej, pozostałe 65 publikacji to raporty z badań. Jest także współredaktorem dwóch książek, syntetyzujących dorobek badawczy w wybranych obszarach: The Science of Choice (2017), Interdisciplinary Research on Healthy Ageing in China (2016) oraz zbioru Special Collection of Demographic Research pod tytułem Multistate Event History Analysis (2014). Profesor jest jednym z redaktorów czasopisma Population Studies, będącego w pierwszej dziesiątce czasopism demograficznych na świecie, jest członkiem komitetu redakcyjnego European Journal of Population oraz China Population and Development Studies. 2

Jego pasja działania na rzecz rozwoju badań nad procesami ludnościowymi przejawia się nie tylko poprzez własną aktywność badawczą, ale także poprzez kształcenie, przy czym nie ogranicza się do Europy. Oprócz regularnych wykładów prowadzonych na studiach magisterskich i doktoranckich na różnych uczelniach (University of Groningen, Utrecht University, Interuniversity Programme in Demography, Brussels) z przedmiotów świadczących o jego głębokiej znajomości demografii i jej powiązań z innymi dyscyplinami (Introduction to stochastic processes for agent-based modeling and simulation; Population Geography, Migration, Population and Planning, Social Demography, Statistical Demography, Life History Analysis, Multistate Demography, Business Demography, Model Specification in Demography, Multiregional Demography), wygłaszał też liczne wykłady na zaproszenie uniwersytetów z całego świata (w tym z Chin, Korei Płn., Indii, Pakistanu, czy Meksyku) oraz prowadził seminaria szkoleniowe/kursy pod auspicjami organizacji międzynarodowych (UNFPA, IIASA). Jest promotorem 39 prac doktorskich, przygotowanych przez doktorantów z całego świata. Profesorowi zawdzięczamy fundamentalną zmianę w kształceniu demografów w Europie. Kierował przez wiele lat (2003 2016) grupą demografów, powołaną przez European Association of Population Studies, która zajmowała się kształceniem specjalistów z demografii na poziomie magisterskim i doktoranckim w Europie (Committee on Education). Był inicjatorem utworzenia European Doctoral School of Demography w 2005 roku i kieruje Radą Naukową tej szkoły. Szkoła ta nie tylko przyczyniła się do ujednolicenia standardów kształcenia i podniesienia jakości kształcenia młodych badaczy procesów ludnościowych z uniwersytetów i instytutów naukowych krajów europejskich. Rośnie też zainteresowanie tym kształceniem wśród młodych naukowców spoza Europy. To dzięki autorytetowi i aktywności Fransa Willekensa przedsięwzięcie to uzyskało wsparcie od 11 uniwersytetów (Groningen, Lund, Rome, Rostock, Tallinn, SGH, London School of Economics, London School of Hygiene and Tropical Medicine, Université catholique de Louvain-la-Neuve, University of Southampton, University of Southern Denmark) oraz 5 instytutów badawczych w Europie (CED, INED, MPIDR, NIDI, VID). Frans Willekens niestrudzenie działał na rzecz integracji środowiska demograficznego w Europie, nie tylko pełniąc funkcje kierownicze, ale także będąc czynnym członkiem międzynarodowych stowarzyszeń demograficznych (EAPS, IUSSP). Ukoronowaniem tych działań było powołanie w czerwcu 2009 r. Population Europe European Population Partnership, instytucji zajmującej się integracją badań demograficznych w Europie oraz ich upowszechnianiem. Był współzałożycielem tej instytucji powstałej jako sieci 20 jednostek prowadzących badania procesów ludnościowych, do której ISiD należy od początku. Wraz z profesor Graciellą Caselli oraz Jimem Vaupelem tworzą Board of Trustees, najwyższe forum decyzyjne. Obecnie liczba instytutów badawczych z różnych krajów europejskich tworzących Population Europe wzrosła do 38, a pozycja tego forum stale się umacnia. Kontakty Fransa Willekensa z demografami polskimi nawiązane zostały w latach 1980-tych. Profesor Jerzy Z.Holzer uczestniczył aktywnie w utworzeniu w 1983 r. European Association for Population Studies (EAPS), a Netherlands Interdisciplinary Demographic Institute (NIDI) w Hadze oferował młodym demografom stypendia na pobyty naukowe. W tych latach także w polskim środowisku rosło zainteresowanie modelowaniem demograficznym, w tym modelami prognostycznymi. Bezpośrednie kontakty ISiD z Profesorem Fransem Willekensem zacieśniły się dzięki jego pobytom jako wykładowcy w ramach organizowanego kilkakrotnie 3

przez ISiD International Training Workshop on the Use of Population Projections for Socio- Economic Planning, programu United Nations Fund for Population Activities skierowanego do uczestników z krajów rozwijających się. Frans interesował się nie tylko badaniami prowadzonymi w Instytucie, prowadząc długie dysputy i służąc radą w naszych rozterkach naukowych, ale także życzliwie wspierał naszą obecność w środowisku międzynarodowym. Np. zaproponował wydanie pracy habilitacyjnej profesor Janiny Jóźwiak ( Matematyczne modele ludności, 1985, Monografie i Opracowania nr 176, SGPiS) w NIDI. W 1992 r. ukazała się w NIDI monografia Mathematical Models of Population, powstała na podstawie habilitacji. Lata 1990-te przyniosły oprócz tradycyjnej współpracy naukowej nowe formy kontaktów zarówno poprzez EAPS i współpracę związaną z regularnymi konferencjami ludnościowymi (dwie były zorganizowane w Polsce 1997 i 2003), a także z Population Research Centre na uniwersytecie w Groningen. W tym okresie przebudowy systemu szkolnictwa wyższego nasze dyskusje dotyczyły także funkcjonowania uniwersytetów i organizacji badań. Był dla nas źródłem wiedzy o najlepszych wzorcach zarządzania nauką. Z kolei następna dekada to przede wszystkim współpraca dotycząca kształcenia demografów, choć nadal utrzymywaliśmy kontakty naukowe. ISiD brał udział w tworzeniu European Doctoral School of Demography w 2005 roku, nad którą do dziś czuwa profesor Frans Willekens, i jest trwale jest zaangażowany w jej funkcjonowanie. SGH prowadziła dwie edycje tego programu doktorskiego w latach 2013 2015. Młodzi badacze z SGH i innych uczelni ukończyli ten program doktorancki w trakcie prac nad swoim przewodem doktorskim. Ponadto doktoranci specjalizujący się w prognozowaniu demograficznym z ISiD nadal korzystali z możliwości konsultowania swych prac z Profesorem i jego współpracownikami. W 2015 r. Profesor przyjął zaproszenie KND PAN, by wygłosić referat plenarny na w konferencji młodych demografów w Poznaniu i uczestniczyć w dyskusjach nad ich prezentacjami. Dzięki tej współpracy ze środowiskiem międzynarodowym, w którym Profesor Frans Willekens odgrywa tak znaczącą rolę, badania procesów ludnościowych są bardzo istotnym elementem aktywności naukowej SGH. Integracja i wzajemne wspieranie demografii i ekonomii wydaje się ważną cechą naszych badań, szczególnie w czasach istotnych zmian ludnościowych, które wpływają na funkcjonowanie gospodarek i społeczeństw w XXI wieku silniej, a na pewno inaczej niż miało to miejsce w przeszłości. Profesor Frans Willekens wspierał nasze wysiłki budowania w SGH silnej demografii i zespołu, który teraz wspiera zintegrowany rozwój nauk ekonomicznych. W 2014 r. Profesor Frans Willekens otrzymał nagrodę EAPS Award for Population Studies, przyznawaną for groundbreaking original contributions to the study of population with far reaching implications for the discipline and our understanding of population dynamics and their consequences. W laudacji nazwano Profesora an inquisitive, open, supportive, creatively pragmatic, unassuming, problem-solving, productive and immensely hospitable scholar, teacher and research administrator. He has made seminal research contributions to multistate modeling including multiregional demography: he has pioneered mathematical models, methods of parameter estimation from incomplete or defective data, and strategies for forecasting. W uznaniu osiągnięć naukowych Profesora Fransa Willekensa oraz jego wkładu w rozwój i wzmocnienie demografii w Europie, a także jego zasług dla rozwoju demografii w Polsce, 4

w tym wspieranie silnej pozycji ISiD SGH na forum międzynarodowym, a także integrację środowiska demografów w Europie, wnosimy o nadanie mu tytułu doktora honoris causa Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie. Prof. Irena E. Kotowska Prof. Marek Góra Prof. Tomasz Szapiro 5