PROGRAM POPRAWY FREKWENCJI UCZNIÓW GIMNAZJUM W KSIĄŻKACH 1. Wprowadzenie Przeprowadzona w szkole analiza frekwencji uczniów, skłania do stwierdzenia, że skala nieusprawiedliwionych dni oraz pojedynczych godzin nieobecności na zajęciach lekcyjnych stanowi problem wymagający podjęcia zdecydowanych działań przeciwdziałających temu zjawisku i jego konsekwencjom. Frekwencja uczniów jest czynnikiem wpływającym na wyniki w nauce oraz jakość pracy szkoły. Regularne uczęszczanie na zajęcia edukacyjne, punktualność, obowiązkowość, samodyscyplina to cechy, które będą procentować w przyszłości. Wagary i ucieczki z pojedynczych lekcji będą traktowane przez uczniów jako sposób unikania konsekwencji nie przygotowywania się do zajęć, do zapowiedzianego sprawdzianu, itp. Są ucieczką przed obawą uzyskania oceny niedostatecznej. Obawa przed skutkiem nieobecności na zajęciach edukacyjnych bywa powodem kolejnych wagarów i ucieczek. Przyczyną absencji uczniów bywają czasem rodzice, którzy zaszczepiają w dziecku niewłaściwe postawy wobec obowiązków szkolnych, nie okazują zainteresowania sytuacją szkolną córki czy syna czym ułatwiają uczniom wagary i ucieczki z lekcji. W związku ze zdiagnozowanym w naszej szkole problemem niskiej frekwencji uczniów na zajęciach edukacyjnych, opracowany został program działań zmierzający do poprawy frekwencji. 2. Skutki absencji na zajęciach lekcyjnych Z uwagi na absencję narastają trudności w nauce, które prowadzą do niepowodzeń szkolnych i braku promocji do klasy programowo wyższej. Uczeń, który wagaruje i doświadcza niepowodzeń szkolnych, bywa odrzucany przez zespół klasowy, może mieć poczucie wyizolowania i niską samoocenę. Taki stan pośrednio lub bezpośrednio bywa powodem zaprzestania realizacji obowiązku szkolnego, braku minimum wykształcenia i kwalifikacji zawodowych. 3. Cel programu: poprawa frekwencji uczniów na zajęciach 1
4. Cele ogólne: zwiększenie frekwencji w stosunku do roku ubiegłego, poznanie czynników wpływających na niską frekwencję uczniów, rozważenie strategii postępowania wobec uczniów opuszczających zajęcia, wypracowanie metod kształcenia właściwego zachowania uczniów, kształtowanie umiejętności nauczycieli w radzeniu sobie z problemami wynikającymi z dyscyplinowania i motywowania uczniów, stworzenie możliwości współpracy pomiędzy różnymi grupami nauczycieli na terenie szkoły, nauczycielami i rodzicami, nauczycielami rodzicami i uczniami. 5. Cele operacyjne: w szkole istnieje jednolity, spójny system usprawiedliwień, w szkole monitorowana jest frekwencja uczniów (raz w miesiącu), uczniowie znają korzyści płynące z uczenia się, uczniowie, rodzice i nauczyciele znają system usprawiedliwień, nauczyciele prowadzą lekcje metodami aktywizującymi, szkoła posiada środki na nagrody dla uczniów, szkoła jest miejscem bezpiecznym, uczniowie otoczeni są opieką. 6. Przewidywane efekty: poprawa frekwencji i sytuacji szkolnej uczniów zagrożonych niepowodzeniem szkolnym 7. Działania ukierunkowane na poprawę frekwencji uczniów: a) zadania wychowawcy: systematycznie monitorować frekwencję uczniów swojej klasy, sporządzać miesięczne zestawienia frekwencji uczniów w klasie z dokonaniem wpisu do dziennika lekcyjnego do tabel dotyczących zestawienia miesięcznego frekwencji do 10 dnia kolejnego miesiąca, poinformowanie rodziców o Programie Poprawy Frekwencji, współpracować z nauczycielami, pedagogiem i rodzicami ucznia, b) zadania nauczycieli: współdziałanie i komunikowanie się ze sobą we wszystkich sprawach dotyczących uczniów, 2
prowadzenie zajęć w sposób atrakcyjny z użyciem różnorodnych metod aktywizujących ucznia, c) zadania rodziców: współpraca ze szkołą, informowanie na bieżąco wychowawcę o przyczynach nieobecności dziecka w szkole, Rada Rodziców wspiera w miarę możliwości finansowych szkołę w zakresie nagradzania uczniów, d) zadania uczniów: przebudowanie swojej hierarchii wartości i potrzeb, poznanie związku miedzy absencją a wynikami w nauce, uczenie się odpowiedzialności za nieobecność na zajęciach, wspieranie osób nieobecnych na zajęciach z powodu choroby poprzez pomoc w uzupełnieniu braków, reagowanie na niewłaściwe zachowanie kolegów, poszukiwanie akceptacji, poczucia przynależności do grupy i chcą osiągnąć sukces. 8. Opracowanie i wdrożenie jednolitych zasad usprawiedliwiania Opuszczone pojedyncze godziny i nieobecności przez jeden do trzech dni usprawiedliwić może osobiście rodzic lub opiekun prawny w terminie do 7 dni po powrocie ucznia do szkoły po nieobecności, lub w sytuacjach wyjątkowych w innym dogodnym terminie. Rodzice lub opiekunowie prawni mają prawo zwolnić ucznia z zajęć na pisemne wcześniej przedstawienie przyczyny zwolnienia, lub osobiście (fakt ten zostaje zapisany w dzienniku lekcyjnym z podpisem rodzica lub w zeszycie wychowawcy). Nieobecność dłuższa niż trzy dni pod rząd może być usprawiedliwiona tylko pisemnie przez rodziców lub prawnych opiekunów w terminie do 7 dni po powrocie ucznia do szkoły po nieobecności. Jeżeli nieobecność ucznia jest dłuższa niż trzy dni pod rząd spowodowana jest chorobą rodzice lub prawni opiekunowie powinni przedstawić zwolnienie lub zaświadczenie lekarskie. Jeżeli nieobecność ucznia jest dłuższa niż jeden tydzień, rodzice lub prawni opiekunowie powinni zawiadomić o przyczynie wychowawcę w czasie trwania nieobecności i usprawiedliwić ją w terminie do 7 dni po powrocie ucznia do szkoły po nieobecności. Jeżeli nieobecność nie zostanie usprawiedliwiona w wyznaczonym terminie, wychowawca powiadamia natychmiast rodziców lub opiekunów prawnych o absencji. 3
O nieobecności ucznia rodzice lub prawni opiekunowie ucznia powiadamiani są telefonicznie, listownie bądź przez wywiad środowiskowy. Mogą również być wzywani do szkoły w celu wyjaśnienia absencji ich dzieci. W przypadku niewyjaśnionych przyczyn nieobecności uczniów trwających powyżej jednego tygodnia wychowawca kontaktuje się z rodzicami lub opiekunami prawnymi w celu poinformowania o absencji i wyjaśnieniu jej przyczyn. W sytuacji gdy przyczyną nieobecności ucznia w szkole są wagary, informacja taka przez wychowawcę kierowana jest do pedagoga szkolnego. Wszystkie nieobecności, które nie zostaną usprawiedliwione w wyznaczonym terminie będą traktowane jako nieusprawiedliwione. Nie ma możliwości usprawiedliwiania nieobecności po upływie wyżej wyznaczonego terminu. W przypadku braku współpracy rodzica z wychowawcą poprzez nie uczestniczenie na zebraniach zbiorowych, braku chęci na spotkania indywidualne z wychowawcą i innymi nauczycielami, zostaje on powiadomiony przez sekretariat gimnazjum listem poleconym o absencji z prośbą o przybycie do szkoły. W przypadku braku reakcji ze strony rodzica pedagog szkolny wraz z wychowawcą lub dyrektorem odwiedza dom rodzinny ucznia. Rodzice zostają poinformowani o dalszych krokach jakie zostaną podjęte przez szkołę wobec ucznia oraz o prawnych konsekwencjach nie realizowania obowiązku szkolnego przez dziecko. Uczeń, który ukończył 18 rok życia ma możliwość usprawiedliwiania własnych nieobecności, po wcześniejszej pisemnej zgodzie rodziców lub prawnych opiekunów, którzy dostarczą wyżej wymienioną zgodę osobiście do Dyrektora Gimnazjum. 9. Formy usprawiedliwiania Kartki od rodziców lub prawnych opiekunów oraz pełnoletnich uczniów. Zwolnienia lekarskie. Rozmowy z rodzicami lub prawnymi opiekunami oraz pełnoletnimi uczniami. 10. Zasady nagradzania Nagrody przyznawane są na koniec pierwszego półrocza i na zakończenie roku szkolnego Sposób nagradzania i rodzaj nagród ustalać się będzie na posiedzeniu Rady Pedagogicznej Nagroda może mieć formę listu pochwalnego, dyplomu lub może to być nagroda rzeczowa Dofinansowanie dla najlepszej klasy i najlepszych uczniów pod względem frekwencji wycieczek, biwaków itp. 4
Na gazetce szkolnej do 15 dnia kolejnego miesiąca będzie wywieszona graficzna analiza porównawcza frekwencji poszczególnych klas z uwzględnieniem uczniów którzy mają 100% frekwencję w danym miesiącu. 11. Zasady karania Zasady karania oraz rodzaje kar regulują odrębne przepisy 12. Bibliografia Statut Gimnazjum w Książkach. Analiza frekwencji w roku szkolnym 2006/2007. O przymusie i dyscyplinie w klasie S. Mieszalski, WSiP Warszawa 1997. Motywowanie uczniów do nauki J. Brobhy, Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 2002. Uczeń trudny. Jak skłonić go do nauki B. L. McCombs, J.E. Pope, WSiP Warszawa 1997. 5