Sztuczna inteligencja

Podobne dokumenty
Wprowadzenie do teorii systemów ekspertowych

SZTUCZNA INTELIGENCJA

Stefan Sokołowski SZTUCZNAINTELIGENCJA. Inst. Informatyki UG, Gdańsk, 2009/2010

Sztuczna inteligencja stan wiedzy, perspektywy rozwoju i problemy etyczne. Piotr Bilski Instytut Radioelektroniki i Technik Multimedialnych

O badaniach nad SZTUCZNĄ INTELIGENCJĄ

O badaniach nad SZTUCZNĄ INTELIGENCJĄ

Historia sztucznej inteligencji. Przygotował: Konrad Słoniewski

Technologie Informacyjne

Systemy Informatyki Przemysłowej

O badaniach nad SZTUCZNĄ INTELIGENCJĄ

Inteligencja. Władysław Kopaliśki, Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych

Informatyka Studia II stopnia

Sztuczna inteligencja

Praca dyplomowa magisterska

Elementy kognitywistyki II: Sztuczna inteligencja

Algorytmy i Struktury Danych

Wstęp do Informatyki dla bioinformatyków

PODSTAWY BAZ DANYCH. 19. Perspektywy baz danych. 2009/2010 Notatki do wykładu "Podstawy baz danych"

KARTA MODUŁU KSZTAŁCENIA

Festiwal Myśli Abstrakcyjnej, Warszawa, Czy SZTUCZNA INTELIGENCJA potrzebuje FILOZOFII?

Metody i techniki sztucznej inteligencji / Leszek Rutkowski. wyd. 2, 3 dodr. Warszawa, Spis treści

Plan studiów dla kierunku:

Kierunek:Informatyka- - inż., rok I specjalność: Grafika komputerowa

Nazwa przedmiotu. 1 Matematyka. 2 Fizyka. 3 Informatyka. 4 Rysunek techniczny. 12 Język angielski. 14 Podstawy elektroniki. 15 Architektura komputerów

Projektowanie i Analiza Algorytmów

Nazwa przedmiotu. Załącznik nr 1 do Uchwały nr 70/2016/2017 Rady Wydziału Elektrycznego Politechniki Częstochowskiej z dnia r.

Architektura mikroprocesorów TEO 2009/2010

INFORMATYKA Pytania ogólne na egzamin dyplomowy

Zagadnienia egzaminacyjne AUTOMATYKA I ROBOTYKA. Stacjonarne I-go stopnia TYP STUDIÓW STOPIEŃ STUDIÓW SPECJALNOŚĆ

Informatyka w zarządzaniu. Wstęp do informatyki. Dr inż. Andrzej Czerepicki WSM, 2015

Metody Programowania

2012/2013. PLANY STUDIÓW stacjonarnych i niestacjonarnych I-go stopnia prowadzonych na Wydziale Elektrotechniki, Automatyki i Informatyki

w tym laborat. Razem semin. konwer. wykłady ćwicz. w tym laborat. Razem ECTS Razem semin. konwer.

Grupy pytań na egzamin inżynierski na kierunku Informatyka

PLAN NIESTACJONARNYCH STUDIÓW PIERWSZEGO STOPNIA (INŻYNIERSKICH) NA KIERUNKU INFORMATYKA

Liczba godzin w semestrze Ogółem Semestr 1 Semestr 2 Semestr 3 E Z Sh W C L S P W C L S P ECTS W C L S P ECTS W C L S P ECTS W C L S P ECTS

Alan M. TURING. Matematyk u progu współczesnej informatyki

O ALGORYTMACH I MASZYNACH TURINGA

Zagadnienia na egzamin dyplomowy. Studia jednolite magisterskie WFMiI rok akad. 2010/11

Zapoznanie z technikami i narzędziami programistycznymi służącymi do tworzenia programów współbieżnych i obsługi współbieżności przez system.

Kierunek:Informatyka- - inż., rok I specjalność: Grafika komputerowa, Inżynieria oprogramowania, Technologie internetowe

Zastosowanie sztucznej inteligencji w testowaniu oprogramowania

Transformacja wiedzy w budowie i eksploatacji maszyn

Sztuczna inteligencja i logika. Podsumowanie przedsięwzięcia naukowego Kisielewicz Andrzej WNT 20011

Plan studiów dla kierunku:

K.Pieńkosz Badania Operacyjne Wprowadzenie 1. Badania Operacyjne. dr inż. Krzysztof Pieńkosz

Wymiar godzin Pkt Kod Nazwa przedmiotu Egz.

Metody Sztucznej Inteligencji Methods of Artificial Intelligence. Elektrotechnika II stopień ogólno akademicki. niestacjonarne. przedmiot kierunkowy

Wyższa Szkoła Technologii Teleinformatycznych w Świdnicy. Dokumentacja specjalności. Technologie internetowe

Sztuczna inteligencja - wprowadzenie

Katedra Systemów Decyzyjnych. Kierownik: prof. dr hab. inż. Zdzisław Kowalczuk

Systemy uczące się wykład 1

Kierunek:Informatyka- - inż., rok I specjalność: Grafika komputerowa i multimedia

Wstęp do kognitywistyki. Wykład 3: Logiczny neuron. Rachunek sieci neuronowych

Metody optymalizacji soft-procesorów NIOS

Razem godzin w semestrze: Plan obowiązuje od roku akademickiego 2014/15 - zatwierdzono na Radzie Wydziału w dniu r.

rodzaj zajęć semestr 1 semestr 2 semestr 3 Razem Lp. Nazwa modułu E/Z Razem W I

5 Moduył do wyboru II *[zobacz opis poniżej] 4 Projektowanie i konfiguracja sieci komputerowych Z

POLITECHNIKA LUBELSKA Wydział Elektrotechniki Kierunek: INFORMATYKA II stopień niestacjonarne i Informatyki. Część wspólna dla kierunku

Technologie Informacyjne

Kierunek: Informatyka rev rev jrn Niestacjonarny 1 / 5

STUDIA I MONOGRAFIE NR

Kierunek: Informatyka rev rev jrn Stacjonarny 1 / 6

Kierunek:Informatyka- - inż., rok I specjalność: Grafika komputerowa i multimedia

ECTS - program studiów kierunku Automatyka i robotyka, Studia I stopnia, rok akademicki 2015/2016

Wstęp do teorii sztucznej inteligencji Wykład II. Uczenie sztucznych neuronów.

INŻYNIERIA OPROGRAMOWANIA

Kierunek: Informatyka Poziom studiów: Studia I stopnia Forma i tryb studiów: Stacjonarne. Wykład Ćwiczenia

AUTOMATYKA INFORMATYKA

Informatyka. Prowadzący: Dr inż. Sławomir Samolej D102 C, tel: , WWW: ssamolej.prz-rzeszow.

Elementy historii INFORMATYKI

PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE

II. MODUŁY KSZTAŁCENIA

Projekt wykonania zadania informatycznego specyfikacja zadania

Algorytm. Krótka historia algorytmów

Wykład I. Podstawowe pojęcia. Studia Podyplomowe INFORMATYKA Architektura komputerów

SI w procesach przepływu i porządkowania informacji. Paweł Buchwald Wyższa Szkoła Biznesu

zakładane efekty kształcenia

WYKAZ PRZEDMIOTÓW I PLAN REALIZACJI

PLAN STUDÓW NIESTACJONARNYCH II-GO STOPNIA dla kierunku Mechanika i Budowa Maszyn Etap podstawowy. Uniwersytet Zielonogórski Wydział Mechaniczny

HARMONOGRAM EGZAMINÓW

Kierunek: Automatyka i Robotyka Poziom studiów: Studia I stopnia Forma i tryb studiów: Niestacjonarne. laboratoryjne projektowe.

Repetytorium z matematyki 3,0 1,0 3,0 3,0. Analiza matematyczna 1 4,0 2,0 4,0 2,0. Analiza matematyczna 2 6,0 2,0 6,0 2,0

Teoretyczne podstawy informatyki

Razem godzin w semestrze: Plan obowiązuje od roku akademickiego 2016/17 - zatwierdzono na Radzie Wydziału w dniu r.

POLITECHNIKA WARSZAWSKA Wydział Elektroniki i Technik Informacyjnych. Instytut Telekomunikacji Zakład Podstaw Telekomunikacji

Lokalizacja Oprogramowania

Zbigniew Talaga Konsultacja: Janusz Mazur. Rozkład materiału propozycja

Architektura komputerów

Zakres rozmów kwalifikacyjnych obowiązujących kandydatów na studia drugiego stopnia w roku akademickim 2018/2019 WYDZIAŁ MECHANICZNY

I. KARTA PRZEDMIOTU CEL PRZEDMIOTU

Kierownik Katedry: Prof. dr hab. inż. Tadeusz BURCZYŃSKI

PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE

POLITECHNIKA LUBELSKA Wydział Elektrotechniki Kierunek: INFORMATYKA II stopień niestacjonarne i Informatyki. Część wspólna dla kierunku

270 RAZEM PUNKTY ECTS 90

PLAN STUDÓW STACJONARNYCH II-GO STOPNIA dla kierunku Mechanika i Budowa Maszyn Etap podstawowy 18 RAZEM PUNKTY ECTS 90

Narzędzia AI. Jakub Wróblewski Pokój SZTUCZNA INTELIGENCJA (ARTIFICIAL INTELLIGENCE)

PROGRAM KSZTAŁCENIA dla kierunku automatyka i robotyka studiów pierwszego stopnia o profilu ogólnoakademickim

INFORMATYKA, TECHNOLOGIA INFORMACYJNA ORAZ INFORMATYKA W LOGISTYCE

Politechnika Krakowska im. Tadeusza Kościuszki. Karta przedmiotu. obowiązuje w roku akademickim 2012/2013. Projektowanie i analiza algorytmów

Transkrypt:

POLITECHNIKA KRAKOWSKA WIEiK KATEDRA AUTOMATYKI I TECHNIK INFORMACYJNYCH Sztuczna inteligencja www.pk.edu.pl/~zk/si_hp.html Wykładowca: dr inż. Zbigniew Kokosiński zk@pk.edu.pl

Wykład 1: Wprowadzenie do sztucznej inteligencji Definicje inteligencji i sztucznej inteligencji Inteligentne programy komputerowe Test Turinga Systemy sztucznej inteligencji - Systemy ekspertowe - Robotyka - Przetwarzanie mowy i języka naturalnego - Przetwarzanie obrazów - Wyszukiwanie wzorców i strategie wyszukiwani - Gry (szachy, go) - Optymalizacja i metaheurystyki - Kognitywistyka - Sztuczne życie

Definicja inteligencji

System autonomiczny

Definicja sztucznej inteligencji

Komputery w służbie sztucznej inteligencji Charles Babbage (1791-1871) koncepcja komputera mechanicznego - maszyny analitycznej Ada Lovelace (1815-1852) pierwszy program komputerowy - obliczanie liczb Bernoulliego w maszynie Babbage a

Model komputera von Neumanna John von Neumann (1903-1957) W modelu komputera von Neumanna komunikacja pomiędzy pamiecią danych a wejściem i wyjściem komputera zachodzi przy pomocy (wąskie gardło). Tymczasem w systemach sztucznej inteligencji wiele obliczeń może mieć charakter równoległy lub współbieżny, np. w sieciach neuronowych, przetwarzaniu obrazów, równoległych metaheurystykach itp.

Dualizm programowo-sprzętowy Systemy komputerowe składają się ze sprzętu (hardware) i oprogramowania (software). Komputery ogólnego przeznaczenia posiadają procesory z ustaloną listą rozkazów. W procesorach RISC (Reduced Instruction Set) lista rozkazów jest uproszczona do minimum. Powoduje to w konsekwencji konieczność budowy bardziej złożonych programów. W procesorach CISC (Complex Instruction Set) lista rozkazów jest rozbudowana. Powoduje to w konsekwencji skrócenie i uproszczenie programów. To, co w komputerach ogólnego przeznaczenia może być zrealizowane programowo, może też być zrealizowane sprzętowo (np. przez szybkie procesory grafiki, procesory równoległe, akceleratory sprzętowe itp.). Dotyczy to również SI, np. sztucznych sieci neuronowych implementowanych programowo i w układach FPGA.

Test Turinga i krytyka Searla Alan Turing zaproponował w 1950 r. test, polegający na serii pytań zadawanych komputerowi i innemu człowiekowi. Jeżeli w tej komunikacji za pomocą klawiatury i monitora udzielone odpowiedzi nie pozwolą na rozróżnienie partnerów rozmowy, to znaczy, że program komputerowy jest inteligentny. Komentarz: podejście Turinga jest naiwne w tym sensie, że inteligentny człowiek ma nieporównanie większy bagaż kulturowy niż jakikolwiek komputer i możliwość nieprzewidywalnych skojarzeń posiadanych informacji, które może przetwarzać w sposób niepowtarzalny (poczucie humoru, ironia, gry słów, zdrobnienia, archaizmy, synonimy, przedrzeźnianie, cytowanie, przysłowia, półsłówka, wzorce językowe dominujące w danym okresie czasu). John Searl stwierdził, że komputery nie mogą być inteligentne, bo przetwarzając słowa (symbole) według pewnych zasad nie rozumieją ich znaczenia (przykład: chiński pokój). Istnieje zatem różnica między myśleniem a symulowaniem procesów myślowych.

Systemy sztucznej inteligencji Systemy ekspertowe (systemy z niepełną lub niepewną informacją) Robotyka (imitacja zachowania) Przetwarzanie mowy i języka naturalnego Przetwarzanie obrazów Wyszukiwanie wzorców i strategie wyszukiwań Gry (szachy, go) Optymalizacja i metaheurystyki Kognitywistyka Sztuczne życie

Systemy ekspertowe systemy z niepełną lub niepewną informacją wspierają proces decyzyjny wskazują najbardziej prawdopodobne rozwiązanie/ rozwiązania (diagnozę, prognozę, zalecenie itp.) w oparciu o dostępną wiedzę i reguły wnioskowania umożliwiają pozyskanie nowej wiedzy system ekspertowy = baza wiedzy (fakty i reguły) + maszyna wnioskująca + interfejs użytkownika szkieletowy system ekspertowy : pusta baza wiedzy + interfejs z edytorem reguł konstruowanie s.e. należy do inżynierii wiedzy problem minimalnego zbioru atrybutów

Robotyka manipulatory, roboty autonomiczne, roboty humanoidalne itp. systemy robotów : automatyzacja produkcji samochodów (automotive), elektroniki, montaż z części, obróbka mechaniczna, paletyzacja, gry kolektywne turniej RoboCup itp. roboty humanoidalne (Asimo f-my Honda) - złożone zagadnienia komunikacji, kinematyki, ekspresji (wyrażanie uczuć ) serwis, konsultacje, pomoc w domu, opieka nad chorymi/starszymi osobami roboty specjalistyczne: nanorobotyka, wykonywanie operacji medycznych itp.

Przetwarzanie mowy i języka naturalnego synteza mowy (tekst -> mowa) rozumienie słowa mówionego (np. zapis mowy, przyjmowanie poleceń, rozpoznawanie nadawcy) przykład : Dragon Dictate, Angora rozumienie języka naturalnego (analiza tekstu, rozkład zdań, badanie części mowy i relacji pomiędzy nimi, wydobywanie wiedzy z danej dziadziny nauki/techniki) tłumaczenie maszynowe tekstów i mowy T. Higuchi, 1994 komputer IMX2 do translacji rozmów telefonicznych on-line (równoległa architektura asocjacyjna)

Optymalizacja problemy decyzyjne klasy złożoności P i NP teorie NP-zupełności i P-zupełności problemy optymalizacyjne i ich rozwiązywanie dokładne i przybliżone teoria aproksymowalności kompromis : dokładność czas obliczeń klasy złożoności PO, NPO, APX, PTAS, FPTAS nieaproksymowalność problemów dowodzenie za pomocą techniki szczeliny problem komiwojażera (TSP) jako najtrudniejszy w klasie NPO

Metaheurystyki klasa algorytmów iteracyjnych ogólne metody dokładnego lub przybliżonego rozwiązywania problemów Podstawowe metody: Genetic Programming (EA) (Smith 1980, Koza 1988) SA (Kickpatrick 1983), TS (Glover 1986, użycie słowa metaheurystyka), ACO (Dorigo 1995) GA (Holland 1995) PSO (Kennedy, Eberhardt 1995) https://en.m.wikipedia.org/wiki/ Talk:Metaheuristic/List_of_MetaheuristicsKennedy

Literatura