PANEL DYSKUSYJNY 18.02.2013 rok - Hotel Mercure w Częstochowie
Prezentacja dotycząca wyników badań ankietowych przeprowadzonych wśród terapeutów i pacjentów uzależnionych od alkoholu na terenie województwa śląskiego.
CHARAKTERYSTYKA BADANEJ GRUPY TERAPEUTÓW Łącznie zbadano 64 terapeutów, co stanowi zdecydowaną większość terapeutów pracujących w zamkniętych ośrodkach lecznictwa odwykowego na terenie województwa śląskiego. Można więc stwierdzić, że próba niemalże pokrywa się z populacją, co pozwala na uogólnianie wniosków na całą populację.
ZRÓŻNICOWANIE ZE WZGLĘDU NA PŁEĆ W badaniu wzięło odział łącznie 37 kobiet, które stanowiły 57% badanej populacji terapeutów oraz 27 mężczyzn, którzy stanowili 43% badanej populacji terapeutów. Czyli tak jak ma to miejsce w przypadku całej populacji terapeutów, przewagę stanowią kobiety.
Rys. 1 Płeć Mężczyzna 43% Kobieta 57%
ZRÓŻNICOWANIE W ZALEŻNOŚCI OD WIEKU Blisko 60% stanowią osoby w przedziale wiekowym 31 50 lat. Drugą w kolejności pod względem liczebności jest grupa w wieku 51 65 lat, nieco ponad 1/5 wszystkich badanych. Uwagę zwraca niewielka ilość osób młodych do 30 roku życia - zaledwie 14%.
Rys. 2 Wiek nieoznaczony 1% 51-65 21% >65 5% <30 14% 31-50 59%
POZIOM KOMPETENCJI TERAPEUTYCZNYCH Terapeuci mają wysokie kwalifikacje fachowe blisko 4/5 spośród nich posiada stopień specjalisty terapii uzależnień. Oznacza to, że respondenci dbają o poziom swoich kwalifikacji, co skłaniać może do wniosku, że będą otwarci na zdobywanie wiedzy także w zakresie metody BSFT.
Rys. 4 Poziom kompetencji terapeutycznych? brak odpowiedzi 2% instruktor terapii uzależnień 20% specjalista terapii uzależnień 78%
MIEJSCE PRACY a) subregion północny (Częstochowa) 52% b) subregion południowy (Bielsko-Biała) c) subregion centralny (Katowice) 24% d) subregion zachodni (Rybnik) 24%
subregion zachodni (Rybnik) 24% Rys. 5 Miejsce pracy subregion północny (Częstochowa) 52% subregion centralny (Katowice) 24%
WIELKOŚĆ PLACÓWKI 54% badanych terapeutów pracuje w placówkach o wielkości do 21-30 osób, 24% badanych terapeutów pracuje w placówkach o wielkości 11-20 osób, 21% terapeutów pracuje w ośrodkach poniżej 10 osób, a tylko 1% badanych terapeutów pracuje w ośrodkach, które zatrudniają powyżej 30 osób.
Rys. 6 Wielkość placówki >30 0s. 1% <10 os. 21% 21-30 os. 54% 11-20 os. 24%
STAŻ PRACY Większość terapeutów posiada stosunkowo krótki staż pracy (do 10 lat), co w zestawieniu z ich wiekiem większości z nich to osoby w średnim wieku pozwala sądzić, iż przynajmniej niektórzy zostali terapeutami w wyniku zmiany zawodu.
Rys. 7 Staż pracy terapeutów 5-10 lat 11-15 lat >15 lat
KWALIFIKACJE ZAWODOWE Prawie wszyscy terapeuci albo ukończyli Studium Terapii Uzależnień (75%), albo są w trakcie szkolenia w tym studium (kolejne 17%). Świadczy to, iż respondenci korzystają prawie wyłącznie z jednego typu szkoleń podnoszących ich kwalifikacje.
Rys. 8 Kwalifikacje zawodowe brak odpowiedzi ukończony inny kurs doskonalący dotyczący terapii uzależnień jest Pani/Pan w trakcie szkolenia STU ukończone Studium Terapii Uzależnień 0 5 10 15 20 25 30 35 40 45 50
PRZYNALEŻNOŚĆ DO TOWARZYSTW ZAWODOWYCH Niestety zdecydowana większość (prawie 80%) terapeutów nie należy do żadnych stowarzyszeń zawodowych. Terapeuci z powodu nadmiaru obowiązków mogą nie mieć czasu na udzielanie w stowarzyszeniach, albo/i stowarzyszenia nie mają wiele do zaoferowania (w zakresie np. szkoleń).
Rys. 9 Przynależność do towarzystw zawodowych związanych z terapią uzależnień brak odpowiedzi nie tak 0 5 10 15 20 25 30 35 40 45 50
UCZESTNICTWO W KONFERENCJACH Blisko 2/3 terapeutów czynnie uczestniczy w specjalistycznych konferencjach dotyczących terapii uzależnień. Wydaje się więc, że są to wartościowe źródła fachowej wiedzy, przydatnej w pracy terapeutycznej, mimo iż jest to wiedza bardziej o charakterze teoretycznym niż praktycznym.
Rys. 11 Uczestnictwo wkonferencjach specjalistycznych dotyczących terapii uzależnień brak odpowiedzi 1 nie 23 tak 40
ZASPOKOJENIE POTRZEB KADROWYCH Większość badanych terapeutów (2/3) twierdzi, że ilość terapeutów w ich ośrodkach jest wystarczająca, jednak pewien niepokój powinien budzić fakt, że około 1/3 badanych udzieliło odpowiedzi negatywnej.
Rys. 13 Stopień zaspokojenia potrzeb kadrowych w placówkach terapeutycznych trudno powiedzieć 8% brak odpowiedzi 2% nie 28% tak 62%
MODELE TERAPII Metodami najczęściej stosowanymi w terapii pacjentów uzależnionych w województwie śląskim są: integracyjna koncepcja psychoterapii uzależnienia (ponad 27% wskazań) oraz strukturalno-strategiczna psychoterapia uzależnień (1/4 wskazań). Pozostałe modele terapeutyczne to: terapia uzależnienia wg modelu Minnesota oraz modele terapii uzależnienia oparte na teorii uczenia wskazało w pierwszym przypadku nieco ponad 16%, a w drugim ponad 15%. Metoda krótkoterminowa uzyskała jedynie niespełna 6% wskazań.
Rys. 14 Modele terapii stosowane w pracy z pacjentami inne modele terapia uzależnienia wg modelu Minnesota modele terapii uzależnienia oparte na teorii uczenia koncepcja uzależnienia w ujęciu psychologii Ja liczba osób strukturalno-strategiczna psychoterpia uzależnienia krótkoterminowa terapia leczenia uzależnienia od alkoholu integracyjna koncepcja psychologii uzależnienia 0 5 10 15 20 25 30 35 40 45
FORMY PODNOSZENIA KOMPETENCJI Najczęściej wybieraną formą podnoszenia kwalifikacji przez terapeutów były szkolenia oraz czytanie literatury fachowej. Obie formy uzyskały po około 1/3 wskazań. Prawdopodobnie szkolenia są krótszą formą niż, na przykład kursy, które wiążą się najczęściej z większą ilością czasu, którą należy na podnoszenie kwalifikacji przy ich pomocy.
60 Tab. 15 Formy podnoszenia kompetencji terapeutycznych 50 40 30 Liczba osób 20 10 0 szkolenia kursy udział w konferencjach specjalistycznych czytanie literatury fachowej inne
ŹRÓDŁA FINANSOWANIA SZKOLEŃ Ważnych informacji dostarcza rozkład odpowiedzi na pytanie o to, kto ponosi koszty podnoszenia kwalifikacji. Okazuje się, że ponad połowa terapeutów kształci się na własny koszt. Być może to jest przyczyną stosunkowo rzadkiego uczestnictwa w szkoleniach. Pracodawcy pokrywają koszty kształcenia w nieco ponad 42 %. Prawie nieobecne są zewnętrzne źródła finansowania.
Rys. 16 Źródła finansowania szkoleń 45 40 35 30 25 20 Liczba osób 15 10 5 0 środki własne pracodawca zewnętrzne instytucje (granty, stypendia) śrdoki zagraniczne (Unia europejksa) inne
Rys. 17 Bariery w dostępie do wiedzy o nowoczesnych metodach terapeutycznych inne niedostatki lokalowe brak terapeutów z odpowiednimi kwalifikacjami niewystarczajace srodki finansowe Liczba osób brak odpowiednich szkoleń brak odpowiednich publikacji tradycja terapeutyczna w naszym kraju 0 5 10 15 20 25 30 35 40 45
CZYNNIKI WPŁYWAJĄCE NA FORMĘ TERAPII Jak się okazuje rodzaj wykształcenia i umiejętności terapeutów dotyczące danego modelu terapii to główne czynniki decydujące o wyborze formy terapii. Wskazuje to na fakt, że bardzo istotne dla wprowadzania nowoczesnych metod terapii jest odpowiednie kształcenie terapeutów. Także tradycja ośrodka byłą często wskazywana jako czynnik determinujący wybór form terapii.
40 Rys. 18 Czynniki wpływające na wybór formy terap 35 30 25 20 15 Liczba osób 10 5 0 tradycja ośrodka rodzaj wykształcenia i umiejętności terapeutów dotyczących danego modelu względy finansowe brak dostępu do wiedzy na temat innych metod inne
WIEDZA NA TEMAT METODY BSFT Jeśli chodzi o wiedzę na temat metody BSFT, to ponad 2/3 badanych terapeutów słyszało o metodzie BSFT ale nie zna jej szczegółowych założeń. Jest to więc wiedza powierzchowna i niepozwalająca na wykorzystanie w praktyce.
Rys. 19 Wiedza na temat metody BSFT 45 11 5 3 w ogóle jej nie znam słyszałem o tej metodzie, ale nie znam jej szczegółowych założeń dobrze znam te metodę, ale tylko od strony teoretycznej dobrze znam tę metodę w aspekcie teoretycznym i praktycznym
ŹRÓDŁA WIEDZY NA TEMAT METODY BSFT Na uwagę zasługuje fakt, iż podstawowymi źródłami wiedzy na temat metody BSFT są inni terapeuci (prawie 38%). Oznacza to, że terapeuci wymieniają się wiedzą i są dla siebie cennym jej źródłem. Podkreślić należy także fakt, iż badani wykazują też dużą inicjatywę w zakresie samokształcenia, ponieważ drugim z kolei źródłem wiedzy na temat metody BSFT są czasopisma fachowe.
Rys. 20 Jakie sa podstawowe źródła wiedzy na temat metody BSFT? inne kursy, szkolenia literatura fachowa inni terapeuci środki masowego przekazu 0 5 10 15 20 25 30 35
GOTOWOŚĆ DO PODNOSZENIA KWALIFIKACJI NA TEMAT BSFT Gotowość do podniesienie swoich kwalifikacji w tym zakresie deklaruje ¾ badanych. Jest to ważna, wysoko zmotywowana i otwarta na nową wiedzę grupa, do której można adresować planowane szkolenia. Nie należy też zapominać o 17% respondentów, którzy nie mają zdania na ten temat.
Rys. 21 Gotowość do podniesienia swojej wiedzy na temat BSFT brak odpoiwedzi nie wiem nie tak 0 5 10 15 20 25 30 35 40 45 50
PREFEROWANE FORMY PODNOSZENIA WIEDZY NA TEMAT BSFT Spośród różnych form podnoszenia kwalifikacji respondenci najczęściej wskazywali na kursy i szkolenia (blisko 60% wskazań). Duże znaczenie dla terapeutów jako źródło wiedzy o nowych metodach terapeutycznych posiadają też staże specjalistyczne (1/5 wskazań) oraz samokształcenie (również 1/5 wskazań).
Rys. 22 Preferowane formy podnoszenia wiedzy na temat BSFT brak odpowiedzi inne staże specjalistyczne kursy i szkolenia samokształcenie (lektura fachowej literatury, rozmowy z kolegami 0 10 20 30 40 50 60
BARIERY W DOSTĘPIE DO TERAPII UZALEŻNIEŃ Jeśli chodzi o bariery w dostępie do terapii uzależnień od alkoholu, to terapeuci najczęściej wskazywali na bariery kulturowe, np. wstyd przed przyznaniem się do uzależnienia czy lęk przed napiętnowaniem. Drugą często wskazywaną barierą był niski poziom wiedzy na temat profilaktyki i terapii uzależnień, jaki zaobserwować można w społeczeństwie polskim.
Rys. 23 Bariery w dostępie do terapii uzależnień alkoholowych brak odpowiedzi inne brak odpowiednio wykwalifikowanych terapeutów bariery kulturowe, np. wstyd, lęk przed napietnowaniem niska wiedza na temat profilaktyki w społeczeństwie czas oczekiwania na dostęp do terapeuty duża odległość od ośrodków, które zajmują się ta formą terapii 0 5 10 15 20 25 30 35 40 45
CHARAKTERYSTYKA BADANEJ GRUPY PACJENTÓW/PACJENTEK Badania zostały zrealizowane metodą sondażową. Do zebrania materiału została wykorzystana ankieta audytoryjna. W badaniu uczestniczyło 191 pacjentów/pacjentek uzależnionych od alkoholu z województwa śląskiego.
ZRÓŻNICOWANIE ZE WZGLĘDU NA PŁEĆ W badaniu wzięło udział 191 pacjentów, w tym 160 mężczyzn (83,77%) oraz 31 kobiet (16,23%). Według danych ogólnopolskich pacjenci lecznictwa odwykowego to głównie mężczyźni (81%). Rozkład tej zmiennej w prezentowanych badaniach jest więc zbliżony do jej rozkładu w populacji ogólnopolskiej.
Rys. 24 Płeć 16% Kobiety Mężczyźni 84%
ZRÓŻNICOWANIE ZE WZGLĘDU NA WIEK Wśród badanych grup wiekowych najwięcej osób znalazło się w zakresie 31-50 lat (56,54%), kolejną co do wielkości grupę stanowiły osoby z zakresu 50-65 lat (32,46%), trzecia co wielkości grupa wiekowa to zakres 21-30 lat (9,95%), najmniej osób badanych skończyło 65 lat (1,05%).
60,00 Rys. 25 Wiek 56,54 50,00 40,00 32,46 30,00 Wiek 20,00 10,00 9,95 0,00 0,00 <20 21-30 31-50 50-65 >65 1,05
ZRÓŻNICOWANIE ZE WZGLĘDU NA PŁEĆ i WIEK Spośród badanych kobiet, najwięcej mieściło się w grupie wiekowej 31-50 lat (67,74%), 19,35% badanych kobiet mieściło się w przedziale wiekowym 50-65%, 9,68% w grupie wiekowej 21-30 lat, 3,23% badanych kobiet miało więcej niż 65 lat. Spośród badanych mężczyzn 54,38% mieściło się w grupie wiekowej 31-50 lat, 35% badanych kobiet mieściło się w zakresie 50-65 lat, 10% badanych w grupie wiekowej 21-30 lat. 0,63% badanych mężczyzn miało powyżej 65 lat.
Rys. 26 Tytuł wykresu >65 0,63 3,23 50-65 19,35 35,00 31-50 54,38 67,74 Mężczyźni Kobiety 21-30 10,00 9,68 <20 0,00 0,00 0,00 10,00 20,00 30,00 40,00 50,00 60,00 70,00 80,00
MIEJSCE WCZEŚNIEJSZEGO LECZENIA Ponieważ niniejsze badanie prowadzone było wśród pacjentów rekrutowanych z ośrodków stacjonarnych, godnym uwagi jest fakt, że prawie 1/3 osób, które odpowiedziały na to pytanie, była wcześniej leczona również w ośrodku stacjonarnym, podczas gdy pacjenci leczący się wcześniej w poradniach uzależnień to jedynie 25%. Należy również podkreślić, że prawie 1/3 respondentów nie odpowiedziała na to pytanie.
Tab. Miejsce wcześniejszego leczenia. częstość procent procent ważnych poradnia uzależnień ośrodek stacjonarny 46 17,62% 25,99% 59 22,61% 33,33% ważne oddział dzienny 30 11,49% 16,95% oddział detoksykacji 34 13,03% 19,21% inny rodzaj 8 placówki 3,07% 4,52% brak danych 84 32,18% ogółem 261 100,00% 100,00%
SKUTECZNOŚĆ TERAPII W przypadku dużej grupy, ponad 60% pacjentów stosowane dotychczas formy terapii odwykowej okazały się skuteczne, jednak istnieje dość znaczna grupa pacjentów, którzy wymagają innych, bardziej nowatorskich form oddziaływania terapeutycznego.
Tab. Nawroty uzależnienia od czasu rozpoczęcia terapii częstość procent procent ważnych nie miałem 116 60,73% 65,91% ważne miałem jeden nawrót 25 13,09% 14,20% miałem więcej niż jeden nawrót 35 18,32% 19,89% brak danych 15 7,85% ogółem 191 100,00% 100,00%
STATUS NA RYNKU PRACY Z punktu widzenia aktywności zawodowej uzależnionych ważny jest ich status na runku pracy. Na szczególne podkreślenie zasługuje fakt, że największą grupę wśród badanych stanowią bezrobotni, łącznie ponad 38%, w tym długotrwale bezrobotnych ponad 1/5.
Tab. 32 Status na rynku pracy częstość procent procent ważnych pracownik najemny 40 20,94% 21,51% samozatrudniony (własne przedsiębiorstwo) 14 7,33% 7,53% ważne uczeń/osoba kształcąca się 1 0,52% 0,54% bezrobotny krótkookresowy (do 12 miesięcy) 33 17,28% 17,74% długotrwale bezrobotny (powyżej 12 miesięcy) 41 21,47% 22,04% inna 57 29,84% 30,65% brak danych 5 2,62% ogółem 191 100,00% 100,00%
WYKSZTAŁCENIE Jeśli chodzi o wykształcenie, to najliczniejszą grupę stanowią osoby legitymujące się wykształceniem średnim. Stanowią one aż 70% badanych, podczas gdy osoby z wykształceniem wyższym to zaledwie 9,5% ogółu badanych. Obecnie w kraju w grupie 25 64 lata osoby z wyższym wykształceniem stanowią 23%.
80,00 Rys. 27 Wykształcenie 70,00 60,00 50,00 40,00 Wykształcenie 30,00 20,00 10,00 0,00 podst. średnie wyższe
CZAS TRWANIA UZALEŻNIENIA W badaniu wzięły udział osoby o różnym czasie trwania problemu alkoholowego. Przyjęto podział na następujące podgrupy: od 0 do 5 lat, od 6-10 lat oraz powyżej 10 lat. Największą grupę stanowiły osoby o pośrednim czasie trwania problemu. 60,73% badanych pacjentów ma problem z alkoholem od 6-10 lat. 23,56% badanych ma problem z alkoholem powyżej 10 lat. Najmniejsza grupa- stanowiąca 15,71% badanych- miała opisywany problem w czasie poniżej 5 lat.
70,00 Rys. 28 Czas trwania uzależnienia 60,00 50,00 40,00 30,00 Ogółem 20,00 10,00 0,00 1-5l 6-10l >10l
CZAS TRWANIA UZALEŻNIENIA A PŁEĆ Wśród badanych mężczyzn największą grupą okazały się osoby o pośrednim czasie trwania problemu. 67,5% badanych mężczyzn ma problem z alkoholem od 6-10 lat. Dane te wskazują na szczególną konieczność dostosowania metod terapeutycznych do tej właśnie grupy. Są to też najczęściej osoby w wieku produkcyjnym, którym choroba alkoholowa może najbardziej przeszkadzać w funkcjonowaniu na rynku pracy. Ważne jest też to, że w grupie tej mężczyźni przeważają liczebnie nad kobietami.
80,00 Rys. 29 Czas trwania uzależnienia a płeć 70,00 60,00 50,00 40,00 Kobiety Mężczyźni 30,00 20,00 10,00 0,00 1-5l 6-10l >10l
PRZYCZYNA PODJĘCIA LECZENIA Wszystkim badanym pacjentom zadano pytanie o to, jaki był ich główny powód zgłoszenia się na leczenie odwykowe. Na tak postawione pytanie można było udzielić więcej niż jednej odpowiedzi. W sumie uzyskano 234 odpowiedzi i dokonano analizy procentowej ich częstotliwości. Uzyskane wyniki są następujące: 52,67% udzielonych odpowiedzi wskazywało na to, że pacjenci sami podjęli decyzje o leczeniu. 21,81% wskazywało na rozpoczęcie leczenia za namową rodziny, 16,46% odpowiedzi dotyczyło skierowania na leczenie przez sąd. 2,88% badanych wskazało przełożonego lub pracodawcę jako inicjatorów decyzji o leczeniu.
Tab. 35 Przyczyna podjęcia leczenia częstoś ć procent procent ważnych sam podjąłem 128 decyzję 52,67% 52,67% ważne namówiła mnie 53 21,81% 21,81% rodzina Pracodawca/ 7 2,88% 2,88% przełożony sąd 40 16,46% 16,46% inne 15 6,17% 6,17% brak danych 0 0,00% 0,00% ogółem 243 100,00% 100,00%
OCZEKIWANIA WOBEC TERAPII Bardzo ważnym, bo dotyczącym prawie 1/3, tj. 30,29% odpowiedzi udzielonych przez badanych oczekiwanym skutkiem badania jest poprawa swoich relacji w rodzinie. Inne istotne oczekiwania wiążą się z możliwością dalszej pracy 12,35%, rozwiązaniem swoich problemów z przeszłości 8,53%, a także innych kwestii 2,36%.
Tab. 45 Oczekiwania wobec terapii częst ość procent procent ważnych ważne chciałem móc dalej 42 pracować 12,35% 12,35% poprawić relacje w 103 rodzinie 30,29% 30,29% rozwiązać problemy z 29 przeszłości 8,53% 8,53% mieć kontrolę nad 158 własnym życiem 46,47% 46,47% inne 8 2,36% 2,36% brak danych 0 0% 0% ogółem 340 100 100
OCENA DOSTĘPNOŚCI TERAPII TERAPII Interesujące jest, że 85,34% badanych uważa że terapia przeciwalkoholowa jest dostępna dla każdego, kto chce się jej podjąć. Tylko 3,66% badanych uznało, że są poważne bariery w dostępności do terapii. 10,47% respondentów nie miało jednoznacznego zdania w tej kwestii.
Tab. Ocena dostępność terapii przeciwalkoholowej częstość procent procent ważnych jest dostępna dla każdego 163 85,34% 85,34% ważne trudno powiedzieć 20 10,47% 10,47% są poważne bariery 7 3,66% 3,66% brak danych 1 0,52% 0,52% ogółem 191 100,00% 100,00%
INFORMOWANIE PACJENTÓW O MOŻLIWYCH FORMACH LECZENIA Interesującą obserwacją jest fakt, że 84,66% respondentów odpowiedziało, że byli oni informowani o tym, jakie są możliwe formy terapii uzależnienia od alkoholu. 15,34% udzieliło odpowiedzi negatywnej.
Tab. 58 Informowanie przez terapeutów o różnych formach leczenia częstość procent procent ważnych ważne TAK 160 83,77% 84,66% NIE 29 15,18% 15,34% brak danych 2 1,05% ogółem 191 100,00%
WIEDZA PACJENTÓW NA TEMAT TERAPII Ponad 2/3 tj. 68,42 osób badanych wiedziało, jak nazywa się metoda terapii, która była zastosowana w trakcie ich leczenia odwykowego. 31,58% udzieliło odpowiedzi negatywnej.
Tab. 59 Wiedza pacjentów na temat metod terapii częstość procent procent ważnych ważne TAK 130 68,06% 68,42% NIE 60 31,41% 31,58% brak danych 1 0,52% ogółem 191 100,00% 100,00%
OCENA SKUTECZNOŚCI TERAPII 44,74% badanych osób uznało, że forma terapii, w której brali udział była właściwa dla rozwiązania ich problemów związanych z uzależnieniem od alkoholu, ale ponad 1/3, tj. 36,32% uznała, że forma ta pozwalała rozwiązać tylko część problemów. Bardzo mały odsetek badanych 0,53% uznał że ta forma w ogóle nie nadawała się do rozwiązania ich problemów, a 18,42% nie udzieliło jednoznacznej odpowiedzi.
Tab. 61 Ocena skuteczności terapii częstość procent procent ważnych w pełni właściwa 85 44,50% 44,74% ważne pozwalała rozwiązać tylko część 69 36,13% 36,32% problemów trudno powiedzieć 35 18,32% 18,42% w ogóle nie nadawała się do rozwiązania moich problemów 1 0,52% 0,53% brak danych 1 0,52% ogółem 191 100,00% 100,00%
POTRZEBY W ZAKRESIE NOWYCH FORM TERAPII Prawie 2/3, tj. 66,49% pacjentów uznało, że po zakończeniu ich dotychczasowej terapii powinno się zaproponować im jeszcze jakieś inne metody terapeutyczne, niż te stosowane dotychczas. Tylko 12,04% uznało, ze stosowane dotychczas metody są całkowicie wystarczające. 21,47% badanych nie udzieliło jednoznacznej odpowiedzi.
Tab. 64 Potrzeby w zakresie nowych form terapii częstość procent procent ważnych TAK 127 66,49% 66,49% ważne NIE 23 12,04% 12,04% NIE MAM ZDANIA 41 21,47% 21,47% brak danych 0 0,00% ogółem 191 100,00% 100,00%
WIEDZA NA TEMAT BSFT 90,58% badanych pacjentów nigdy nie słyszało o terapii krótkoterminowej zwanej BSFT. Istnieje więc bardzo duża potrzeba dostarczenia informacji na temat terapii krótkoterminowej skoncentrowanej na rozwiązaniach.
Tab. 67 Wiedza na temat BSFT częstość procent procent ważnych ważne TAK 18 9,42% 9,42% NIE 173 90,58% 90,58% brak danych 0 0,00% ogółem 191 100,00% 100,00%
GOTOWOŚĆ DO PODJĘCIA TERAPII BSFT 19,44% uczestników badania, którzy udzielili odpowiedzi na powyższe pytanie zadeklarowało chęć poddania się leczeniu w oparciu o metodę BSFT, 22,92% udzieliło odpowiedzi negatywnej, 57,64% pacjentów nie miało jednoznacznego zdania. Pomimo małej wiedzy na temat terapii BSFT istnieje grupa pacjentów, którzy już teraz deklarują chęć poddania się leczeniu według założeń tej metody.
Tab. 68 Gotowość do podjęcia terapii BSFT częstość procent procent ważnych TAK 28 14,66% 19,44% ważne NIE 33 17,28% 22,92% NIE MAM 83 43,46% 57,64% ZDANIA brak danych 47 24,61% ogółem 191 100,00% 100,00%
Dziękuję za uwagę: dr Krzysztof Krysta- kierownik Zespołu badawczego