PRZEDMIOTOWY SYSTEM OCENIANIA Z PLASTYKI DLA KLASY VII Elżbieta Tomaszczyk
DOKUMENTY OKREŚLAJĄCE PRZEDMIOTOWY SYSTEM OCENIANIA 1. Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 14 lutego 2017 r. w sprawie podstawy programowej wychowania przedszkolnego oraz podstawy programowej kształcenia ogólnego dla szkoły podstawowej, w tym dla uczniów z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu umiarkowanym lub znacznym, kształcenia ogólnego dla branżowej szkoły I stopnia, kształcenia ogólnego dla szkoły specjalnej przysposabiającej do pracy oraz kształcenia ogólnego dla szkoły policealnej. 2. Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 25 sierpnia 2017 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie szczegółowych warunków i sposobu oceniania, klasyfikowania i promowania uczniów i słuchaczy w szkołach publicznych. 3. Plastyka. Program nauczania plastyki w klasach 4 7 w szkole podstawowej autorstwa Marzeny Kwiecień. 4. PSO opiera się na postanowieniach Wewnątrzszkolnego System Oceniania obowiązującego w Szkole Podstawowej im. Księcia Barnima I w Żabnicy. SPECYFIKA OCENIANIA Z PRZEDMIOTU PLASTYKA Plastyka jest przedmiotem artystycznym, w którym o umiejętnościach decydują uzdolnienia, jednak same zdolności plastyczne nie mogą stanowić podstawy do oceny ucznia. Zawsze jest brane pod uwagę zaangażowanie, wkład pracy oraz indywidualne postępy ucznia. Zadaniem nauczyciela jest angażowanie wszystkich uczniów do aktywnego udziału w zajęciach i uwzględnienia ich indywidualnych możliwości. Każdy uczeń ma szansę wykazania się umiejętnościami praktycznymi oraz opanowaniem wiedzy z wybranych dziedzin sztuki. Przedmiot kontroli i oceniania na lekcjach plastyki jest złożony i trudno wymierny, obejmuje, bowiem szeroko rozumiane wyniki edukacji plastycznej, tzw. osiągnięcia plastyczne, w skład, których wchodzą: umiejętność odbierania, przeżywania, rozumienia jakości wizualnych, treści i znaczeń zawartych w wybranych elementach środowiska przyrodniczo kulturowego,
umiejętność projektowania, twórczego działania, konkretyzowania pomysłów za pomocą środków wyrazu plastyki, wiadomości z teorii i historii sztuk plastycznych, cechy osobowości, czyli indywidualne właściwości psychiczne poszczególnych uczniów. Jednym słowem przedmiot kontroli i oceniania osiągnięć plastycznych obejmuje poziom uczestnictwa uczniów w wartościach estetycznych, poznawczych, osobowych, etycznych przejawiających się zarówno w działalności plastycznej, jak i w percepcji udostępnianych dzieł sztuki. Do tego dochodzą zmiany w osobowości ucznia powstające w wyniku oddziaływań plastyki. Ocenianie to dynamiczny proces obejmujący czynności określania poziomu osiągnięć plastycznych uczniów pod względem wymagań programowych, wytyczania celów, wartościowania. ZASADY OCENIANIA UCZNIÓW 1) W trakcie procesu nauczania nauczyciel ocenia poziom wiedzy, umiejętności i postaw ucznia, określa jego postępy w opanowaniu wymagań edukacyjnych poszczególnych poziomów przewidzianych w podstawie programowej. 2) W pierwszym tygodniu roku szkolnego uczniowie zostają zapoznani z zasadami i kryteriami oceniania na lekcjach plastyki. Fakt ten jest odnotowany w dzienniku lekcyjnym. 3) Ocena wiedzy i umiejętności stanowi proces złożony oraz wymaga indywidualnej analizy możliwości twórczych każdego ucznia. Nauczyciel, dokonując oceny, zwraca uwagę przede wszystkim na: poziom uzdolnień i predyspozycji plastycznych ucznia, jego indywidualny wkład pracy potrzebny do realizacji określonych zadań plastycznych, zaangażowanie ucznia w działania plastyczne, uzyskany przez niego poziom wiedzy i umiejętności w zakresie różnych form aktywności plastycznej (ćwiczenia praktyczne, warsztat twórczy ucznia) i wiadomości z teorii plastyki (elementy wiedzy o sztuce, zagadnienia plastyczne), postawę ucznia wobec dóbr kultury i wytworów sztuki,
podejmowanie przez ucznia dodatkowych zadań plastycznych, włączanie się w życie artystyczne szkoły i środowiska, uczestnictwo ucznia w zajęciach, przygotowanie ucznia do zajęć, umiejętność formułowania problemów, wyciągania wniosków oraz poszukiwania własnych rozwiązań. OBSZARY AKTYWNOŚCI UCZNIÓW PODLEGAJĄCE OCENIE Na ocenę z plastyki składają się oceny różnych form aktywności ucznia: 1) działalność plastyczna: przygotowanie ucznia do zajęć, ćwiczenia praktyczne, współpraca w grupie, jakość pracy, aktywność, zaangażowanie w działania plastyczne; 2) wiedza przedmiotowa i jej rozumienie w zakresie wyznaczonym programem nauczania: odpowiedź ustna, kartkówki (bieżąca odpowiedź), 3) prace domowe: bieżące - utrwalające lub przygotowujące do opracowania nowej lekcji, długoterminowe (praca nad projektem), prace nieobowiązkowe, dodatkowe (własna aktywność plastyczna, prowadzenie notatek, recenzje z wystaw, referaty, wykonywanie prezentacji itp., jako samodzielna uczniowska propozycja poszerzenia wiadomości i umiejętności); 4) osiągnięcia w konkursach plastycznych.
ZASADY USTALANIA OCENY BIEŻĄCEJ 1) Obszar wiadomości i umiejętności: Prace pisemne; kartkówki z ostatnich trzech lekcji nie muszą być zapowiadane. Prace plastyczne oceniane są wg ustalonych każdorazowo zasad podanych przez nauczyciela przed rozpoczęciem pracy. W szczególności prace ucznia oceniane są za: zgodność z tematem, bogactwo treści, wartości formalne (kompozycja, kolorystyka, wykorzystanie właściwości tworzywa, techniki), trafność obserwacji, pomysłowość (oryginalność), wrażliwość, samodzielność. Odpowiedzi ustne oraz prace domowe, za które stawia się stopnie, oceniane są w zależności od obszerności i poziomu prezentowanych wiadomości i umiejętności. Odpowiedzi ustne obejmują wiedzę z 3 ostatnich tematów. 2) Obszar postawy w stosunku do przedmiotu plastyka: Przygotowanie do zajęć: uczniowi przysługują 2 zgłoszenia nie przygotowania do lekcji w półroczu. O nie przygotowaniu uczeń informuje nauczyciela zaraz po wejściu do klasy. Zgłoszenia mogą dotyczyć: braku zeszytu, braku gotowości do odpowiedzi ustnej brak materiałów i pomocy plastycznych na lekcji. Nieprzygotowanie zostaje odnotowane znakiem "N". Jeżeli z powodu braku materiałów plastycznych uczeń nie może wykonać swojej pracy na zajęciach, nauczyciel prowadzący wyznacza inne (podobne) ćwiczenie dla ucznia na lekcji. Za nieodrobioną pracę domową (o ile ten fakt nie został usprawiedliwiony przez rodziców lub prawnych opiekunów i wcześniej zgłoszony przez ucznia) uczeń otrzymuje minus ("-"). Brak zadania należy uzupełnić do następnej lekcji. Suma trzech "-" daje ocenę niedostateczną.
Aktywność i zaangażowanie na lekcji dotyczy samodzielnego rozwiązywania zadań, problemów stosowanie odpowiednich metod w oparciu o poznane prawa; udział w dyskusji, umiejętna obserwacja oraz interpretacja, posiadanie zeszytu, innych pomocy. Za aktywną postawę na zajęciach uczeń może zdobyć +. Trzykrotne otrzymanie + równoznaczne jest uzyskaniu oceny bardzo dobrej. Praca pozalekcyjna (angażowanie się w prace dekoratorskie na potrzeby klasy, szkoły). Współpraca w grupie (wywiązywanie się ze swojej roli). Tempo pracy: Nauczyciel każdorazowo informuje o przewidywanym czasie na wykonanie ćwiczenia (ilość jednostek lekcyjnych) oraz terminie oddania prac. W uzasadnionych przypadkach (nieobecność usprawiedliwiona, szukanie odpowiednich materiałów, zaangażowanie w proces tworzenia, opinia PP) może przedłużyć termin oddania poprawionej pracy do 2 tygodni. Udział w konkursach i uzyskiwane w nich osiągnięcia. 3). Uczeń może uzyskać wyższą od przewidywanej ocenę roczną z zajęć obowiązkowych i dodatkowych jeżeli: - spełni określone przez prowadzącego zajęcia obowiązkowe lub dodatkowe wymagania, przekazane rodzicom ( prawnym opiekunom) dziecka na ich pisemny umotywowany wniosek złożony do dyrektora szkoły w okresie od otrzymania informacji o przewidywanej ocenie do 7 dni przed klasyfikacyjnym posiedzeniem rady pedagogicznej. Szczegółowe wymagania wynikają z przedmiotowego systemu oceniania z plastyki w którym są zawarte warunki uzyskiwania poszczególnych ocen. ZASADY OCENIANIA UCZNIÓW ZE SPECYFICZNYMI TRUDNOSCIAMI W NAUCE Uczniami szkół poza dziećmi zdrowymi są także dzieci z różnymi dysfunkcjami. Dysfunkcje te są przyczyną trudności szkolnych. Należą do nich: Dysleksja: zaburzenia funkcji percepcji słuchowej
zaburzenia funkcji percepcji wzrokowej zaburzenia orientacji przestrzennej i lateralizacji zaburzenia ruchowe i manualne Mózgowe porażenie dziecięce Upośledzenia umysłowe Zespół nadpobudliwości ruchowej ADHD Uczniowie z tych grup należą do uczniów o specjalnych potrzebach edukacyjnych. Uczniowie z odchyleniami rozwojowymi i specyficznymi trudnościami w uczeniu się otrzymują z poradni opinie w sprawie dostosowania wymagań edukacyjnych. Podstawowym celem dostosowania wymagań jest wyrównanie szans edukacyjnych uczniów oraz zapobieganie wtórnym zaburzeniom sfery emocjonalno- motywacyjnej. Dostosowanie polega na modyfikacji procesu edukacyjnego, umożliwiającej uczniom sprostanie wymaganiom. Obszary dostosowania obejmują: warunki procesu edukacyjnego tj. zasady, metody, formy, środki dydaktyczne, zewnętrzną organizację nauczania ( np. posadzenie ucznia słabosłyszącego w pierwszej ławce), warunki sprawdzania poziomu wiedzy i umiejętności ( metody i formy sprawdzania i kryteria oceniania ). Wobec uczniów posiadających specyficzne trudności w nauce stosuję następujące zasady oceniania zgodne z zaleceniami poradni zawartymi w orzeczeniu: podczas stawiania wymagań uwzględnianie trudności ucznia, w miarę możliwości pomaganie, wspieranie, dodatkowo instruowanie, naprowadzanie, pokazywanie na przykładzie, dzielenie dane zadanie na etapy i zachęcanie do wykonywania malutkimi kroczkami, dawanie więcej czasu na opanowanie danej umiejętności, cierpliwe udzielanie instruktażu, podczas oceniania branie przede wszystkim pod uwagę stosunek ucznia do przedmiotu, jego chęci, wysiłek, przygotowanie do zajęć w materiały, niezbędne pomoce itp., każdej ocenie towarzyszy wyjaśniający komentarz słowny.
SPOSOBY DOSTOSOWANIA WYMAGAŃ EDUKACYJNYCH NA LEKCJACH PLASTYKI Lp. PROBLEM PROPOZYCJA ROZWIĄZANIA 1. Niepełne rozumienie treści tekstów i poleceń. dawać więcej czasu na czytanie tekstów, poleceń, instrukcji, szczególnie podczas samodzielnej pracy lub sprawdzianów, w miarę potrzeby pomagać w ich odczytaniu 2. Trudności w formułowaniu wypowiedzi pisemnych na określony temat. 3. Problemy z zapamiętywaniem reguł, definicji. 4. Problemy z opanowaniem terminologii. uwzględniać trudności w rozumieniu treści, szczególnie podczas samodzielnej pracy z tekstem, dawać więcej czasu, instruować lub zalecać przeczytanie tekstu wcześniej w domu naukę definicji, reguł wzorów rozłożyć w czasie, często przypominać i utrwalać, sprawdzać, czy uczeń przeczytał treść zadania i czy prawidłowo je zrozumiał, w razie potrzeby udzielać dodatkowych wskazówek wprowadzać w nauczaniu metody aktywne, angażujące jak najwięcej zmysłów (ruch, dotyk, wzrok, słuch), używać wielu pomocy dydaktycznych, urozmaicać proces nauczania w czasie odpowiedzi ustnych dyskretnie wspomagać, dawać więcej czasu na przypomnienie, wydobycie z pamięci nazw, terminów, dyskretnie naprowadzać 5. Obniżony poziom prac plastycznych (słabsza własna inwencja twórcza, wyobraźnia). podpowiadanie tematu pracy technicznej, częste podchodzenie do ucznia, ukierunkowywanie w działaniu, 6. Nieczytelne pismo. dać uczniowi więcej czasu na pisanie, zezwolić na odrabianie części prac domowych na komputerze 7. Trudności z koncentracją na lekcji. 8. Niskie poczucie własnej wartości spowodowane częstymi niepowodzeniami. uczeń nie powinien siedzieć w ostatnich ławkach urozmaicać zajęcia poprzez stosowanie metod aktywizujących stale obserwować ucznia i w razie potrzeby pobudzać do działania stwarzać sytuacje, w których uczeń ma okazję otrzymania wzmocnienia (unikać tworzenia niezdrowych przywilejów)
WYMAGANIA EDUKACYJNE DLA KLASY VII Ocena dopuszczająca Ocena dostateczna Ocena dobra Ocena bardzo dobra Ocena celująca GRAFIKA definiuje grafikę artystyczną jako dyscyplinę sztuki wskazane ćwiczenie z zakresu grafiki artystycznej. prosty opis grafiki. potrafi wyjaśnić praktyczny charakter grafiki użytkowej, wyjaśnia proces tworzenia grafiki: projekt, wykonanie matrycy, drukowanie, ćwiczenie z zakresu grafiki artystycznej, stosując wskazane narzędzia. podejmuje próbę wyrażenia własnego zdania na temat oglądanych grafik, tworzy opis wskazanej grafiki. potrafi wyjaśnić praktyczny charakter grafiki użytkowej, definiuje znak graficzny jako obraz wyjaśnia proces tworzenia grafiki: projekt, wykonanie matrycy, drukowanie, ćwiczenie z zakresu grafiki artystycznej, stosując wskazane narzędzia. podejmuje próbę wyrażenia własnego zdania na temat oglądanych grafik, tworzy opis wskazanej grafiki. wyjaśnia praktyczny charakter grafiki użytkowej, definiuje znak graficzny, logo i rozróżnia techniki graficzne: druk wklęsły (miedzioryt), wypukły (linoryt, drzeworyt) i płaski (litografia) oraz serigrafia; wyjaśnia proces tworzenia grafiki: projekt, wykonanie matrycy, drukowanie, ćwiczenie z zakresu grafiki artystycznej, stosując adekwatne narzędzia. ogląda reprodukcje dzieł sztuki zamieszczone w podręczniku dla klasy 7 przy tematach Grafika na tle epok i Opis grafiki oraz wyraża własną opinię na temat oglądanych grafik, opisuje grafikę, stosując język sztuki. wyjaśnia praktyczny charakter grafiki użytkowej, definiuje znak graficzny, logo i uważnie ogląda reprodukcje dzieł sztuki zamieszczone w podręczniku dla klasy 7 przy temacie Grafika i wyraża własną opinię na temat grafiki artystycznej, rozróżnia techniki graficzne: druk wklęsły (miedzioryt), wypukły (linoryt, drzeworyt) i płaski (litografia) oraz serigrafia; wyjaśnia proces tworzenia grafiki: projekt, wykonanie matrycy, drukowanie, twórczo i starannie realizuje ćwiczenia plastyczne, stosując narzędzia, materiały i techniki adekwatnie do tematu, dodatkowe ćwiczenia. uważnie ogląda reprodukcje dzieł sztuki zamieszczone w podręczniku dla klasy 7 przy tematach Grafika w dziejach sztuki i Opis grafiki oraz wyraża własną opinię na temat oglądanych grafik, analizuje i opisuje grafikę, stosując język sztuki. wyjaśnia praktyczny charakter grafiki użytkowej, definiuje znak graficzny, logo i logotyp jako obraz pojęcia, informację,
wskazane ćwiczenia plastyczne z zakresu grafiki użytkowej. pojęcia, informację, wskazane ćwiczenia plastyczne z zakresu grafiki użytkowej. logotyp jako obraz pojęcia, informację, opisuje plakat jako kompozycję obrazu i słowa, stosuje różnorodne techniki i narzędzia we własnych pracach z zakresu grafiki użytkowej adekwatnie do tematu. logotyp jako obraz pojęcia, informację, opisuje plakat jako kompozycję obrazu i słowa, omawia różne funkcje billboardów, stosuje różnorodne techniki i narzędzia we własnych pracach z zakresu grafiki użytkowej adekwatnie do tematu. opisuje plakat jako kompozycję obrazu i słowa, omawia różne funkcje billboardów, twórczo i starannie realizuje ćwiczenia plastyczne, stosując narzędzia, materiały i techniki adekwatnie do tematu, dodatkowe ćwiczenia. FOTOGRAFIA fotografię na zadany temat, tworzy kolaż fotograficzny. fotografie, wykonuje reportaż fotograficzny, pracując w zespole, tworzy prosty opis wskazanej fotografii, tworzy kolaż fotograficzny. wyjaśnia funkcje różnych rodzajów fotografii: artystycznej, reportażu, naukowej, reklamowej, formułuje własną opinię na temat oglądanych fotografii, wyjaśnia funkcje różnych rodzajów fotografii: artystycznej, reportażu, naukowej, reklamowej, fotografie, reportaż fotograficzny, pracując w zespole, opisuje fotografię, stosując elementy języka sztuki, tworzy kolaż fotograficzny. wskazuje elementy świadczące o tym, że fotografia artystyczna jest dziedziną sztuki, wyjaśnia funkcje różnych rodzajów fotografii: artystycznej, reportażu, naukowej, reklamowej, wyraża własne zdanie na temat oglądanych fotografii, opisuje fotografię, stosując elementy języka sztuki, fotografie, reportaż fotograficzny, pracując w zespole, tworzy kolaż fotograficzny. wyjaśnia funkcje różnych rodzajów fotografii: artystycznej, reportażu, naukowej, reklamowej, wyjaśnia podstawowe różnice między różnymi rodzajami aparatów fotograficznych, wskazuje elementy świadczące o tym, że fotografia artystyczna jest dziedziną sztuki, wyraża własne zdanie na temat oglądanych fotografii, analizuje i opisuje fotografię, stosując język sztuki, reportaż fotograficzny, pracując w zespole, fotografie, stosując w sposób oryginalny i twórczy elementy języka sztuki, twórczo wykorzystuje graficzne programy komputerowe do opracowywania fotografii, omawia wykonane przez siebie fotografie. FILM rozróżnia gatunki filmowe, plakat do wybranego filmu, rozróżnia gatunki filmowe, filmu, rozróżnia gatunki filmowe, filmu, rozróżnia gatunki filmowe, filmu, rozróżnia gatunki filmowe, opisuje funkcje kamery i
filmu. plakat do wybranego filmu. opisuje czynności, które podczas pracy nad filmem wykonują: scenograf, scenarzysta, operator, reżyser, kostiumolog, charakteryzator, kompozytor muzyki, plakat do filmu ze świadomością roli obrazu i tekstu, stosując wskazane techniki i narzędzia adekwatnie do tematu. opisuje funkcje kamery i projektora, opisuje czynności, które podczas pracy nad filmem wykonują: scenograf, scenarzysta, operator, reżyser, kostiumolog, charakteryzator, kompozytor muzyki, starannie wykonuje plakat do filmu ze świadomością roli obrazu i tekstu, stosując wskazane techniki i narzędzia adekwatnie do tematu. projektora, opisuje czynności, które podczas pracy nad filmem wykonują: scenograf, scenarzysta, operator, reżyser, kostiumolog, charakteryzator, kompozytor muzyki, plakat do filmu ze świadomością roli obrazu i tekstu, stosując wskazane techniki i narzędzia adekwatnie do tematu, animację lub prezentację na temat ulubionego filmu, twórczo i starannie wykonuje plakat do filmu ze świadomością roli obrazu i tekstu, stosując wskazane techniki i narzędzia adekwatnie do tematu, omawia własny projekt plakatu, uwzględniając zastosowane w niej elementy przekazu, dodatkowe ćwiczenia. SZTUKA UŻYTKOWA potrafi wyjaśnić pojęcie funkcjonalności, projekty przedmiotów użytkowych, pracując w zespole. potrafi wyjaśnić pojęcie funkcjonalności, rozróżnia na ilustracjach wytwory wzornictwa przemysłowego od wyrobów rzemiosła artystycznego, projekty przedmiotów użytkowych, pracując w zespole. funkcjonalności, rozróżnia na ilustracjach wytwory wzornictwa przemysłowego od wyrobów rzemiosła artystycznego, wskazuje komputer jako narzędzie do projektowania przedmiotów, opisuje praktyczne i estetyczne funkcje sztuki użytkowej, realizuje projekty przedmiotów użytkowych, stosując narzędzia, materiały i techniki adekwatnie do tematu. funkcjonalności, rozróżnia na ilustracjach wytwory wzornictwa przemysłowego od wyrobów rzemiosła artystycznego, wskazuje komputer jako narzędzie do projektowania przedmiotów, opisuje praktyczne i estetyczne funkcje sztuki użytkowej, designu, potrafi wytłumaczyć, na czym polega nurt ekologiczny w designie, funkcjonalności, rozróżnia na ilustracjach wytwory wzornictwa przemysłowego od wyrobów rzemiosła artystycznego, wskazuje komputer jako narzędzie do projektowania przedmiotów, opisuje praktyczne i estetyczne funkcje sztuki użytkowej, designu, potrafi wytłumaczyć, na czym polega nurt ekologiczny w designie, interpretuje modę jako popularny element kultury, uważnie ogląda i wyraża własne refleksje dotyczące wyglądu i funkcjonalności
interpretuje modę jako popularny element kultury, starannie wykonuje ćwiczenia z zakresu projektowania przedmiotów, stosując różnorodne techniki i narzędzia. przedmiotów użytkowych na zdjęciach zamieszczonych w podręczniku dla klasy 7 przy temacie Sztuka użytkowa, wyszukuje informacje na temat designu oraz przykłady designu w internecie, twórczo i starannie wykonuje projekty przedmiotów, stosując różnorodne techniki i materiały, w tym materiały ekologiczne i programy komputerowe, omawia własną pracę plastyczną, uwzględniając zastosowane w niej rozwiązania plastyczne. NOWE OBLICZA SZTUKI oglądając reprodukcje w podręczniku do klasy 7 zamieszczone przy temacie Nowe oblicza sztuki, wyjaśnia pojęcie asamblaż, instalacja, przedmiot gotowy (ready made), land art, realizuje własne prace plastyczne, inspirując się poznanymi nurtami. rozróżnia na ilustracjach prace wykonane w technice graffiti, szablonu, wlepki, projekt graffiti, pracując w wyjaśnia pojęcia: asamblaż, instalacja, przedmiot gotowy (ready made), land art, realizuje własne prace plastyczne, inspirując się poznanymi nurtami. rozróżnia na ilustracjach prace wykonane w technice graffiti, szablonu, wlepki, sztuki ulicy, wyjaśnia pojęcia: asamblaż, instalacja, przedmiot gotowy (ready made), land art, potrafi wskazać różnice pomiędzy happeningiem a performance em, realizuje własne prace plastyczne, inspirując się poznanymi nurtami. rozróżnia na ilustracjach prace wykonane w technice graffiti, szablonu, wlepki, sztuki ulicy, wyjaśnia pojęcia: asamblaż, instalacja, przedmiot gotowy (ready made), land art, wyraża własne opinie dotyczące zjawisk w sztuce współczesnej, potrafi wskazać różnice pomiędzy happeningiem a performance em, starannie realizuje własne prace plastyczne, inspirując się poznanymi nurtami. charakteryzuje prace wykonane w technice graffiti, szablonu, wlepki, sztuki ulicy, starannie realizuje uważnie ogląda i wyraża własne refleksje dotyczące instalacji, land artu, asamblażu, przedmiotu gotowego (ready made), zamieszczonych na reprodukcjach dzieł sztuki w podręczniku dla klasy 7 przy temacie Nowe oblicza sztuki, potrafi wskazać różnice pomiędzy happeningiem a performance em, twórczo i starannie realizuje własne prace plastyczne, inspirując się poznanymi nurtami, omawia własne prace plastyczne, uwzględniając zastosowane w nich symbole i środki wyrazu plastycznego, dodatkowe ćwiczenia. charakteryzuje prace wykonane w technice graffiti, szablonu, wlepki, sztuki ulicy, uważnie ogląda, wyraża własne refleksje dotyczące
zespole. potrafi zastosować we własnych pracach plastycznych techniki szablonu, graffiti i wlepki. potrafi zastosować we własnych pracach plastycznych techniki szablonu, graffiti i wlepki. własne prace plastyczne, stosując techniki szablonu, graffiti i wlepki. sztuki ulicy na reprodukcjach dzieł sztuki i zdjęciach zamieszczonych w podręczniku dla klasy 7 przy temacie Sztuka ulicy, twórczo i starannie realizuje własne prace plastyczne, stosując techniki szablonu, graffiti i wlepki, omawia własne prace plastyczne. SZTUKA I KOMPUTER wymienia korzyści i zagrożenia płynące z korzystania z internetu, ćwiczenia na zadany temat. wymienia korzyści i zagrożenia płynące z korzystania z internetu, wyjaśnia, jak można wykorzystać komputer jako narzędzie do tworzenia sztuki, do tworzenia własnych projektów potrafi wykorzystać komputerowe programy graficzne i programy do tworzenia prezentacji multimedialnych. wymienia korzyści i zagrożenia płynące z korzystania z internetu, wyjaśnia, jak można wykorzystać komputer jako narzędzie do tworzenia sztuki, rozpoznaje dzieło artystycznej grafiki komputerowej, wymienia funkcje graficznych programów komputerowych, do tworzenia własnych projektów wykorzystuje komputerowe programy graficzne i programy do tworzenia prezentacji multimedialnych. wymienia korzyści i zagrożenia płynące z korzystania z internetu, opisuje rolę, funkcję i wygląd stron internetowych, wyjaśnia, w jaki sposób można wykorzystać komputer jako narzędzie do tworzenia sztuki, opisuje dzieło artystycznej grafiki komputerowej, wymienia funkcje graficznych programów komputerowych, wykorzystuje w swoich projektach komputerowe programy graficzne i programy do tworzenia prezentacji multimedialnych. wymienia korzyści i zagrożenia płynące z korzystania z internetu, opisuje rolę, funkcję i wygląd stron internetowych, wyjaśnia, w jaki sposób można wykorzystać komputer jako narzędzie do tworzenia sztuki, analizuje i opisuje dzieło artystycznej grafiki komputerowej, wymienia funkcje graficznych programów komputerowych, twórczo wykorzystuje w swoich projektach komputerowe programy graficzne i programy do tworzenia prezentacji multimedialnych, omawia własne projekty, dodatkowe ćwiczenia. MEDIA W SZTUCE wymienia narzędzia do tworzenia sztuki jedno z ćwiczeń składających się na sztuki nowych mediów, wymienia narzędzia do tworzenia sztuki sztuki nowych mediów, wymienia narzędzia do tworzenia sztuki sztuki nowych mediów, sztuki wymienia sztuki nowych mediów, sztuki wymienia narzędzia do tworzenia sztuki
projekt Moja szkoła, pracując w zespole. elementy ćwiczeń składających się na zespołowy projekt Moja szkoła. wskazuje w podręczniku do klasy 7 przykłady sztuki projekt Moja szkoła, pracując w zespole oraz stosując wskazane techniki, narzędzia i materiały, tworzy krótkie filmy za pomocą telefonu. narzędzia do tworzenia sztuki wskazuje w podręczniku do klasy 7 przykłady sztuki starannie wykonuje projekt Moja szkoła, pracując w zespole oraz stosując techniki, narzędzia i materiały adekwatnie do tematu, tworzy krótkie filmy za pomocą telefonu. uważnie ogląda w podręczniku do klasy 7 przykłady sztuki multimedialnej i wyraża własne refleksje na temat oglądanych działań multimedialnych, twórczo i starannie wykonuje projekt Moja szkoła, pracując w zespole oraz stosując techniki, narzędzia i materiały adekwatnie do tematu. tworzy krótkie filmy za pomocą telefonu, omawia wykonane projekty. Ocenę niedostateczną otrzymuje uczeń, który nie spełnia wymagań koniecznych tzn.: nie opanował wiadomości i umiejętności określonych programem, odmawia wykonywania zadań praktycznych i teoretycznych, odrzuca pomoc innych uczniów oraz nauczyciela, nie szanuje poglądów ani pracy kolegów i koleżanek, przeszkadza w prowadzeniu lekcji, ostentacyjnie wyraża lekceważący stosunek do przedmiotu, nauczyciela, nie wykazuje chęci poprawy, a więc nie rokuje możliwości uzyskania przez niego podstawowej wiedzy z przedmiotu w ciągu dalszej nauki.