PŁYTY PROSTOKĄ TNE O JEDNOKIERUNKOWO ZMIENNEJ SZTYWNOŚ CI

Podobne dokumenty
ZASTOSOWANIE RÓŻ NIC SKOŃ CZONYCH DO TWORZENIA MACIERZY SZTYWNOŚ CI W METODZIE ELEMENTÓW SKOŃ CZONYCH NA PRZYKŁADZIE ZGINANEJ PŁYTY. 1.

DYNAMIKA SZTYWNEJ PŁYTY SPOCZYWAJĄ CEJ NA SPRĘ Ż YSTO- PLĄ STYCZNY M PODŁOŻU ZE ZMIENNĄ GRANICĄ PLASTYCZNOŚ CI CZĘ ŚĆ II. SPRĘ Ż YSTE ODCIĄ Ż ENI E

WYZNACZANIE NAPRĘ ŻŃ ENA PODSTAWIE POMIARÓW TYLKO JEDNEJ SKŁ ADOWEJ ODKSZTAŁ CENIA

O PEWNYM UOGÓLNIENIU METODY ORTOGONALIZACYJNEJ. 1, Uwagi wstę pne

ZASTOSOWANIE RACHUNKU ZABURZEŃ W PROBLEMACH STATECZNOŚ CI PŁYT PROSTOKĄ TNYCH O ZMIENNEJ GRUBOŚ CI. 1. Uwagi wstę pne

POWŁOKI PROSTOKREŚ LNE OPARTE NA OKRĘ GU PRACUJĄ CE W STANIE ZGIĘ CIOWYM STANISŁAW BIELAK, ANDRZEJ DUDA. 1. Wstę p

ANALIZA WYTRZYMAŁOŚ CIOWA PIONOWEJ PRZEPŁYWOWEJ WYTWORNICY PARY ELEKTROWNI JĄ DROWYCH MICHAŁ N I E Z G O D Z I Ń S K I, WACŁAW ZWOLIŃ SKI (ŁÓDŹ)

ć ć ż ć ź ż ż ź ź ŚĆ Ź ź ć Ź ź ź ź ź Ś Ą Ć Ć ć Ź ź

STATECZNOŚĆ EULEROWSKA PRĘ TÓW PRZEKŁADKOWYCH Z RDZEN IEM O ZMIENNEJ CHARAKTERYSTYCE. 1. Wstę p

ROZWIĄ ZANIA OSOBLIWE W OGÓLNEJ TEORII PŁYT. 1. Wstę p

ć Ś ŚĆ

Ą Ź Ź Ź Ł ż Ą ż ż

ż Ł Ł Ł Ł

ć Ć Ś ć Ć ć ć ć Ć

ź Ś ź


Ł Ś

Wykład 3. Ruch w obecno ś ci wię zów

Scenariusz lekcji. Wojciech Dindorf Elżbieta Krawczyk

OPTYMALIZACJA POŁOŻ ENIA PODPÓR BELKI SZTYWNO- PLASTYCZNEJ OBCIĄ Ż ONEJ IMPULSEM PRĘ DKOŚ CI. 1, Wstę p

STATECZNOŚĆ DYNAMICZNA Ś MIGŁOWCA Z WIRNIKIEM PRZEGUBOWYM

i- i.a... (i) 1. Wstę p

3. 4 n a k r ę t k i M k o r p u s m i s a n a w o d ę m i s a n a w ę g i e l 6. 4 n o g i

Ł Ś Ś Ń Ń

Ł ź ź ź

Ż ż ó ó ż ż ó Ż ż óź ż ó ó ó

Zawód: stolarz meblowy I. Etap teoretyczny (część pisemna i ustna) egzaminu obejmuje: Z ak res wi ad omoś c i i u mi ej ę tn oś c i wł aś c i wyc h d

Rozwi zanie równania ró»niczkowego metod operatorow (zastosowanie transformaty Laplace'a).

PŁYNIĘ CIE KOŁNIERZA PRZY KSZTAŁTOWANIU WYTŁOCZKI Z NIEJEDNORODNEJ BLACHY ANIZOTROPOWEJ. 1. Wstę p



X=cf...fxflpiyddcpi, " i

ś ść ść ś ść ść ś ś ś ś ść ś ś ś ść ść

WGŁĘ BIANIE NARZĘ DZIA Z PERIODYCZNYM ZARYSEM KLINOWYM W OŚ RODEK PLASTYCZNY. 1. Wprowadzenie

Ż ź Ł

ą Ł ż ż Ś

Ą ŚĆ Ś Ś Ę ć

Ę

Ą ź Ą

ś ś ś ś ś ś ś ś ś ś ć ś Ż Ż ć ś ś Ż ć

Ę Ż ż Ł ź ż ż ż ż

ź Ź Ź ć ć ć ź ć ć ć ć ć Ź

Ż Ć ż Ś ć ż ć ć ź ż Ś ż ź ż ć ż ć ż ż ż ć Ż ż ż ć ż Ś ż Ś

Ó ż ż Ść ż ż ć ż ż Ś Ść Ó

Ą ć ź ć

Ą Ę Ł Ą Ż

Ź ź Ą Ą Ż Ą Ą

ś ś ś ź ć ś ś

ź Ć Ż

Ł

ź ź Ń Ł Ł ć ć ź


Ż Ż ć Ż Ż ć Ż Ż Ó ć Ż Ś

ć ć ć


ż ć ż ć ż ź Ł ć ż ż ć ż Ń ż Ś ć

ż ń ż ż Ż ż ż Ś ż ź ć Ś ć


ź ź ź Ą Ą Ł Ś Ń Ą

ŚĆ ć Ń

Ł Ń Ń Ń

ć Ę ć Ę ź Ę

ż Ś ż Ą ż ć ż

Ż ń ń ń ń ń ń Ż Ć


RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE WYKŁAD 2


Całkowanie numeryczne

ANALIZA PASMA PŁYTOWEGO JAKO CIAŁA Z WIĘ ZAMI. Wstę p

M10. Własności funkcji liniowej

Ż ć

Ź Ć Ż Ż Ź Ź ż ż Ć Ć

ć ż ż ć ż Ł ć ż ć

Ż ć Ż ż ć ż Ż Ż Ż ć ż Ż Ż ć

Ą

STABILNOŚĆ UKŁADU WIBRO- UDERZENIOWEGO O WYMUSZENIU KINEMATYCZNYM BOHDAN KOWALCZYK (GDAŃ

Metoda Różnic Skończonych (MRS)



Ę Ź ś ś ść ś ść ś ś ś ś Ż ż Ś ś Ę Ś ś śś Ł

ODPOWIEDZI I SCHEMAT PUNKTOWANIA ZESTAW NR 2 POZIOM ROZSZERZONY. S x 3x y. 1.5 Podanie odpowiedzi: Poszukiwane liczby to : 2, 6, 5.

Zawód: z d u n I. Etap teoretyczny (część pisemna i ustna) egzaminu obejmuje: Z a k r e s w i a d o m o ś c i i u m i e j ę t n o ś c i w ł a ś c i w

ź

Wykład z równań różnicowych

EKSPERYMENTALNY SPOSÓB WYZNACZANIA WSPÓŁCZYNNIKA RESTYTUCJI PRACUJĄ CEJ MASZYNY WIBROUDERZENIOWEJ MICHAŁ TALL (GDAŃ. 1. Wstę p

3. FUNKCJA LINIOWA. gdzie ; ół,.

ANALIZA KONWEKCYJNEGO REKUPERATORA PĘ TLICOWEGO Z KRZYŻ OWYM PRZEPŁYWEM CZYNNIKÓW JAN SKŁADZIEŃ (GLIWICE) 1. Wstę p

Ą ć ć ć ć Ł

Wprowadzenie do informatyki - ć wiczenia

REDUKCJA STOPNI SWOBODY UKŁADÓW DYSKRETNYCH JANUSZ BARAN, KRZYSZTOF MARCHELEK

Kurs wyrównawczy dla kandydatów i studentów UTP

I Pracownia fizyczna ćwiczenie nr 16 (elektrycznoś ć)

Równania różniczkowe cząstkowe drugiego rzędu

Ę ź ó ż ż ó ó ć Ę ż ć ż ó ó ó Ą ż ó ó ó ó ó ó ó ó ó


Ruch w potencjale U(r)=-α/r. Zagadnienie Keplera Przybli Ŝ enie małych drgań. Wykład 7 i 8

LABORATORIUM ELEKTROAKUSTYKI. ĆWICZENIE NR 1 Drgania układów mechanicznych

5 Równania różniczkowe zwyczajne rzędu drugiego

ć Ę ó ż ć

OPTYMALNE KSZTAŁTOWANIE BELKI WSPORNIKOWEJ, OBCIĄ Ż ONEJ SIŁAMI ZEWNĘ TRZNYMI I CIĘ Ż AREM WŁASNYM, W WARUNKACH PEŁZANIA*

Transkrypt:

MECHANIKA TEORETYCZNA I STOSOWANA 3, 10 (1972) PŁYTY PROSTOKĄ TNE O JEDNOKIERUNKOWO ZMIENNEJ SZTYWNOŚ CI KAROL H. BOJDA (GLIWICE) W pracy wykorzystano wł asnoś ci operacji T a [1] do rozwią zania równania róż niczkowego płyty prostoką tnej izotropowej o jednokierunkowo zmiennej sztywnoś ci. Rozważ ania ograniczono do pł yt o dwóch przeciwległ ych krawę dziach x = 0 i x = a swobodnie y- Rys. 1 podpartych, krawę dzi y = 0 sztywno utwierdzonej i o dowolnych warunkach brzegowych na krawę dzi y = b (rys. 1). Płyty o innych warunkach brzegowych na krawę dzi y = 0 rozwią zuje się tak samo. 1. Równanie wyjś ciowe Równanie róż niczkowe powierzchni ugię cia pł yty niejednorodnej w swej płaszczyź nie ma kształt [2] (1.1) V*(DV a w)- (l- )»)X(D l w) - q, gdzie 8 2 D d 2 w 8 2 D d 2 w JPD^ d 2 w L{D,w) - - ^- - - ąr - ~ 2 ~dxdy'~dxdy + '~df r "dx ir ' W wielu przypadkach zmienność sztywnoś ci pł yty może być wyraż ona z dostateczną dokł adnoś cią równaniem (1.2) D(y) = DoÓ"*,

404 K. BOJDA w którym d stała, którą w każ dym poszczególnym przypadku należy tak dobrać, by równanie (1.2) odtwarzało moż liwie najwierniej rzeczywistą zmienność sztywnoś ci płyty. Podstawiają c wyraż enie (1.2) do równania (1.1) znajdujemy 2. Rozwią zanie równania (1.3) Wprowadź my operację T a zdefiniowaną równoś cią [1] gdzieś jest pewną klasą funkcji okreś loną w [1]. Ponieważ d k+l w dx k dy l wię c równanie (1.3) z warunkami brzegowymi sprowadza się do postaci operatorowej tf dtek + 1 w(0, y) w(a, y) w(x, 0) w, 2 (0, y) w xl (a, y) w y (x, 0) = 0 r 2 i 1 (2.1) r(i/ i- )in«( w W+ 25 2 w"+ 5*n')+ - r- ln8(sw"+s 3 w) + - TT(Ind) 2 (vw"+s 2 w)\ = o b ] 1 \ 2! = - ln3 I Wj,2(^c, 0) + Wy 3 (pc, 0)+ - j- lndwy 3 (x, 0), gdzie j jest operatorem róż niczkowym, z operatorowymi warunkami Przyjmują c ve(o) w"(0) w(a) w" (o) = 0. z (2.1) otrzymujemy (2.2) w = Jj w m sma m x, a,,, =

PŁYTY PROSTOKĄ TNE O JEDNOKIERUNKOWO ZMIENNEJ SZTYWNOŚ CI 405 Przedstawiają c operatory w, w postaci (2.3) "' = ^C»m- ;ir i uwzglę dniają c, że jeż el i (p(s) jest dowolnym wyraż eniem wymiernym operatora s B k s k Ą -... +B (2.4) <P(s) = r- to oraz że każ dy wyraz szeregu (2.3) jest postaci (2.4), wartoś ci C, moż na wyznaczyć metodą współ czynników nieoznaczonych. Należy w tym celu porównać współczynniki przy tych samych potę gach wyraż enia I J - = ln<5. Po wyznaczeniu współ czynników C, rozwią zanie dane jest wzorem V V y" 2J C '"" T\ sin am x Stałe A m i B, wyznacza się z warunków brzegowych na krawę dzi y = b. Jeż el i obcią ż eni e niecią głe ze wzglę du na zmienną y dane jest funkcją operatorową ł= 0 m>l gdzie h y ' jest operatorem przesunię cia, to operatory w m należy przyją ć w postaci (2.5) j Po podstawieniu (2.5) do (2.2) należy porównać współ czynniki przy tych samych operatorach przesunię cia i tych samych potę gach wyraż enia (JT j- lnó. Otrzymujemy wtedy j niezależ nych zwią zków rekurencyjnych dla C. Należy zwrócić uwagę, że teraz współ czynniki C m h y * nie są już operatorami liczbowymi, zatem _ _ c /, (r (1/ 6)li " 5 / i 3 ' t ' Ponieważ [1] gdzie X jest dowolną liczbą rzeczywistą, a <f dowolnym operatorem, to

406 K. BOJDA Wobec tego (2.6) Po wyznaczeniu współ czynników C tm operatorowe rozwią zanie przyjmuje postać (2.7) w ~ ^ t= 0 i 3. Przykł ad Jako przykł ad zastosowania przedstawionego sposobu rozpatrzmy pł ytę dowolnie obcią ż on ą wzdł uż prostej y m y t, Ponieważ to zgodnie z (2.5) operatory w m przyjmujemy w postaci (3.1) Podstawiając (3.1) do (2.2) otrzymujemy s s j- b + _ 3 Z (3.2) znajdujemy natychmiast ComO = "> C Oml ^*lmo = = OJ W, I 0m3 = B m, im3 ~ T)~l oraz dwa zwią zki rekurencyjne dla n > 4, C, mn = - - 0,1).

PŁYTY PROSTOKĄ TNE O JEDNOKIERUNKOWO ZMIENNEJ SZTYWNOŚ CI 407 Rozwią zanie w rozpatrywanym przypadku ma postać dla 0 < j; < J2J Comn «T + Clm " «^ sin "-* d ] a Wprowadzają c oznaczenia (3.3) va. zwią zki rekurencyjne moż na przedstawić w postaci równań róż nicowych rzę du czwartego (3.4) C( mr+ 4.+ A 1 z warunkami począ tkowymi if 1) = = - "mi Cno = "J C. lml Po wprowadzeniu operatora [1] (3.5) r o otrzymamy równoś ci r>0 Stą d na podstawie (3.4) ~~h ~ / i ^Omr+ l" ) ~ffi ~ / i Comr+2' 1 > 0 0 - ±- c Offlr+ 3 / * r, - L = o i ostatecznie (B m +X x A^h*+A m h 2 Po wprowadzeniu operatora (3.7)

408 K. BOJDA w ten sam sposób znajdujemy Wyraż enia (3.6) i (3.8) należy rozbić na uł amki proste, które z kolei należy rozwinąć w szeregi potę gowe operatora przesunię cia. Otrzymane szeregi należy porównać odpowiednio z (3.5) i (3.7) i w ten sposób znaleźć niewiadome C Omr, C lmr. W obliczeniach praktycznych wygodniej jest jednak wyznaczyć kilka pierwszych współ - czynników szeregu (2.7) ze zwią zków rekurencyjnych, nie szukając ogólnej postaci tych współ czynników. Przedstawiony sposób może być z korzyś cią stosowany, gdyż niezależ nie od warunków brzegowych na krawę dziach y = 0 i y b oraz charakteru obcią ż enia, do wyznaczenia pozostają zawsze tylko dwie stał e. Poza tym wyznaczanie współ czynników z prostych zwią zków rekurencyjnych nie sprawia kł opotów rachunkowych. Metodę tę moż na natychmiast rozszerzyć na szereg innych przypadków, np. na pł yty o zmiennej sztywnoś ci spoczywają ce na sprę ż ysty m podł oż. u 4. Uwagi o alternatywnych rozwią zaniach równania (2.2) Przyjmując operatory w, w postaci wartoś ci G tmn moż na także wyznaczyć metodą współ czynników nieoznaczonych. W tym celu należy porównać wyraż enia przy tych samych operatorach przesunię cia i tych samych potę gach operatora róż niczkowego. Po wyznaczeniu współ czynników (? rozwią zanie przyjmuje postać J w = ^ y G <5- ^/ >"tsma, x. m>l n>l (= 0 Rozwią zanie to jest mniej przydatne do praktycznych obliczeń od rozwią zania (2.7) z powodu czynnika d~ ylb. Poza tym zwią zki rekurencyjne dla G m są bardziej zł oż one od zwią zków dla C, m. Operatory w, moż na także otrzymać w postaci zamknię tej. Istotnie, z (2.2) wynika l (4.1) Wm = Wielkoś ci X k (k = 1, 2, 3, 4) okreś lone są wzorami (3.3). Rozwią zanie operatorowe dane jest pojedynczym szeregiem sinusowym (42) w = 2'

PŁYTY PROSTOKĄ TNE O JEDNOKIERUNKOWO ZMIENNEJ SZTYWNOŚ CI 409 Aby otrzymać rozwią zanie w zwykł ej, nieoperatorowej postaci należy wyraż enie (4.1) rozł oż yć na uł amki proste, a nastę pnie, korzystają c ze znanych wzorów rachunku operatorów [1], otrzymane wyraż enia przedstawić w postaci funkcji zmiennej y. W tym przypadku trudnoś ci rachunkowe są wię c takie same, jak przy wyznaczaniu ogólnej postaci współczynników C. Literatura cytowana w tekś cie 1. J. MIKUSIŃ SKI, Rachunek operatorów, PWN, Warszawa 1957. 2. Z. KĄ CZKOWSKI, Płyty, PWN, Warszawa 1968. P e 3 io M e nphmoyrojibhbie ITJIACTHHKH C OflHOCTOPOHHEH nepemehhoh >KfiCTKOCTBIO PaSoTa coflepwht Toraoe peineime SHebcpepefmKraji&Horo ypabhemro iwotponnoh njtacthhkh c nepemeilhoh H<e'CTKOCTbK). HcciieflOBaHbi npawoyrojithbie rraacrahkh c HeKOTopbisw KpaesbiMH YCJIOBHHMH. c flpyrhmh KpaeBŁiMH ycjrobhfimn pemaiotch noflo6hhm o6pa30m. Pememie nonyqeho npii onepatopob Mm<ycHHCKoro B BHfle flbohhoro CTeneHHO- TpHroHOMeTpn^iecKoro pn^a. 3Toro pnfla BhiqncJiaioTCH no npoctwm pekkypehthbim 4>opMyjiam. Summary RECTANGULAR PLATES WITH UNIDIRECTIONALLY VARIABLE RIGIDITY The paper discusses a formally accurate solution of a differential equation of bending of an isotropic plate with variable rigidity. The considerations concern rectangular plates with certain prescribed boundary conditions. Plates with other boundary conditions are to be solved in a similar way. The solution in the form of a double trigonometric exponential series has been obtained on the basis on Mikusinski's operators. The coefficients of the series are calculated by means of simple recurrent relations. POLITECHNIKA Ś LĄ SKA Praca została złoż onaw Redakcji dnia 17 maja 1971 r.