KOMISJA EUROPEJSKA Bruksela, dnia 4.4.2017 r. COM(2017) 164 final 2017/0075 (NLE) Wniosek DECYZJA RADY w sprawie zawarcia w imieniu Unii Europejskiej Umowy dwustronnej pomiędzy Unią Europejską a Stanami Zjednoczonymi Ameryki w sprawie środków ostrożnościowych odnoszących się do ubezpieczeń i reasekuracji PL PL
1. KONTEKST WNIOSKU Przyczyny i cele wniosku UZASADNIENIE Niniejszy wniosek przedstawiany jest w oparciu o decyzję Rady z dnia 21 kwietnia 2015 r. 1, zgodnie z którą Komisja została upoważniona do rozpoczęcia negocjacji ze Stanami Zjednoczonymi Ameryki (USA) dotyczących zawarcia umowy w sprawie ubezpieczeń i reasekuracji. Zgodnie z tą decyzją i wytycznymi negocjacyjnymi Komisja Europejska wynegocjowała w 2016 r. umowę dwustronną z USA w sprawie środków ostrożnościowych odnoszących się do ubezpieczeń i reasekuracji. Ta umowa dwustronna obejmuje trzy obszary, tj. nadzór nad grupą, reasekurację oraz wymianę informacji między organami nadzoru: określono w niej warunki dotyczące nadzoru nad grupą na terytorium obu stron umowy w odniesieniu do ich grup ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych. Grupy ubezpieczeniowe i reasekuracyjne z UE i USA prowadzące działalność w obu jurysdykcjach nie będą podlegały niektórym wymogom dotyczącym nadzoru nad grupą w odniesieniu do ich działalności na poziomie światowym, ale organy nadzoru zachowają możliwość wymagania i otrzymywania informacji na temat ich działalności na poziomie światowym, która mogłaby zaszkodzić ubezpieczającym lub stabilności finansowej; określono w niej warunki ostrożnościowe mające zastosowanie do zniesienia wymogu obecności na rynku lokalnym i wymogów dotyczących zabezpieczenia dla zakładów reasekuracji, których działalność jest uregulowana i podlega nadzorowi na terytorium drugiej ze stron; określono w niej postanowienia oraz w załączniku wzór protokołu ustaleń w sprawie wymiany informacji pomiędzy organami nadzoru w UE i USA. Organy nadzoru będą zachęcane do wykorzystywania tych postanowień w celu zapewnienia wysokiego poziomu tajemnicy służbowej podczas wszelkiej wymiany poufnych informacji niezbędnej do prowadzenia ich ogólnej działalności nadzorczej. W umowie ustanowiono zatem właściwe ramy ostrożnościowe, które mają mieć zastosowanie do zakładów ubezpieczeń i zakładów reasekuracji na terytorium obu stron. Niniejszy wniosek dotyczący decyzji Rady stanowi instrument prawny umożliwiający zawarcie umowy dwustronnej z USA w imieniu UE. Spójność z przepisami obowiązującymi w tej dziedzinie polityki W prawodawstwie UE w dziedzinie ubezpieczeń ustanowiono ramy ostrożnościowe w celu ochrony ubezpieczających i utrzymania stabilności finansowej. Przedmiotowa umowa ma przyczynić się do zapewnienia wysokiego poziomu ochrony ubezpieczających w UE, zwłaszcza poprzez intensywniejszą współpracę i wymianę informacji między organami nadzoru, przy jednoczesnym zapewnieniu, by podlegające odpowiednim regulacjom i 1 Decyzja Rady w sprawie upoważnienia do rozpoczęcia negocjacji w imieniu Unii Europejskiej ze Stanami Zjednoczonymi Ameryki w celu zawarcia umowy w sprawie reasekuracji, z dnia 31 marca 2015 r., ST 7320 2015 INIT. PL 2 PL
nadzorowi zakłady ubezpieczeń i zakłady reasekuracji na terytorium obu stron nie były narażone na nadmierne obciążenia. Spójność z innymi politykami Unii Zgodnie z celami planu inwestycyjnego dla Europy i unii rynków kapitałowych przedmiotowa umowa ułatwi przeprowadzanie inwestycji przez zakłady reasekuracji 2. Przedmiotowa umowa pozostaje bez uszczerbku dla negocjacji w sprawie transatlantyckiego partnerstwa handlowo-inwestycyjnego z USA. 2. PODSTAWA PRAWNA, POMOCNICZOŚĆ I PROPORCJONALNOŚĆ Podstawa prawna Podstawę prawną do działania Unii stanowią art. 207 TFUE w związku z art. 218 ust. 6 lit. a) TFUE. Pomocniczość (w przypadku kompetencji niewyłącznych) Niniejsza inicjatywa wchodzi w zakres wyłącznych kompetencji Unii. Zasada pomocniczości nie ma zatem zastosowania. Proporcjonalność Niniejsze działanie na poziomie UE polegające na ustanowieniu zasad ostrożnościowych dla zakładów ubezpieczeń i zakładów reasekuracji jest zgodnie z zasadami określonymi w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/138/WE 3 ( Wypłacalność II ) i nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia określonych w niej celów. 3. KONSULTACJE Z ZAINTERESOWANYMI STRONAMI Konsultacje z zainteresowanymi stronami Negocjacje były prowadzone w konsultacji z państwami członkowskimi w ramach odpowiedniego specjalnego komitetu Rady (Grupy Roboczej ds. Usług Finansowych) 4, a państwa członkowskie były regularnie informowane o postępach w negocjacjach. Parlament Europejski również był informowany na temat postępów w negocjacjach 5. Zainteresowane strony z branży działające na terytorium obu stron wyraziły swoje poparcie dla przedmiotowej umowy, w szczególności w odniesieniu do nadzoru nad transgranicznymi grupami ubezpieczeniowymi i reasekuracyjnymi oraz zniesienia wymogów dotyczących zabezpieczenia dla zakładów reasekuracji. 2 3 4 5 Zakłady reasekuracji z UE szacują, że złożyły w USA zabezpieczenia w wysokości około 40 mld USD, które mogłyby zostać wykorzystane bardziej efektywnie, jeżeli zostałyby zainwestowane w inny sposób. Szacunkowy koszt utraconych możliwości wynosi około 400 mln USD rocznie. Dz.U. L 335 z 17.12.2009, s. 1. Ze specjalnym komitetem Rady konsultowano się w dniach 14 marca, 13 czerwca, 29 czerwca, 7 września, 30 września, 18 października, 9 listopada, 29 listopada, 9 grudnia, 16 grudnia i 19 grudnia 2016 r., a także w dniu 10 stycznia 2017 r. Przewodniczący i członkowie komisji ECON Parlamentu Europejskiego zostali poinformowaniu o przebiegu negocjacji na posiedzeniach niejawnych w dniach 29 czerwca, 11 października, 16 listopada i 30 listopada 2016 r. PL 3 PL
Gromadzenie i wykorzystanie wiedzy eksperckiej Przed rozpoczęciem negocjacji UE i USA uważnie śledziły rozwój sytuacji w jurysdykcji drugiej strony, wymieniały informacje na temat rozwoju sytuacji regulacyjnej oraz zidentyfikowały konkretne aspekty systemów regulacyjnych drugiej strony, które mogą być problematyczne dla zakładów ubezpieczeń lub zakładów reasekuracji prowadzących działalność na terytorium drugiej strony. Działania te w szczególności prowadzono w ramach dialogu pomiędzy UE a USA umożliwiającego współpracę urzędników i organów nadzoru z UE i USA. Europejski Urząd Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych uczestniczył w negocjacjach w charakterze obserwatora. 4. WPŁYW NA BUDŻET Brak wpływu na budżet UE. 5. ELEMENTY FAKULTATYWNE Plany wdrożenia i monitorowanie, ocena i sprawozdania W umowie przewidziano ustanowienie Wspólnego Komitetu, który będzie stanowił dla UE i USA forum konsultacji i wymiany informacji na temat zarządzania umową i jej prawidłowego wdrażania. Państwa członkowskie będą również musiały podjąć działania niezbędne do zapewnienia realizacji przedmiotowej umowy. Szczegółowe objaśnienia poszczególnych przepisów wniosku W art. 1 ustanowiono cele umowy w sprawie środków ostrożnościowych pomiędzy UE i USA w dziedzinach objętych umową. W art. 2 ustanowiono definicje obowiązujące w umowie. Art. 3 i 4 dotyczą odpowiednio reasekuracji oraz nadzoru nad grupą. Po rozpoczęciu pełnego stosowania przedmiotowej umowy zakłady reasekuracji pochodzące z terytorium jednej strony i prowadzące działalność na terytorium drugiej strony nie będą podlegać żadnemu wymogowi wniesienia zabezpieczenia lub ustanowienia oddziału lub spółki zależnej, jeżeli będą spełniały warunki ostrożnościowe ustanowione w niniejszej umowie, a grupy ubezpieczeniowe pochodzące z terytorium jednej strony i prowadzące działalność na terytorium drugiej strony, które będą spełniały wspomniane warunki, nie będą podlegać wymogowi obliczania wypłacalności grupy w odniesieniu do swojej działalności na poziomie światowym ani w odniesieniu do innych aspektów nadzoru nad grupą do ich działalności na poziomie światowym. Organy nadzoru mogą sprawować nadzór nad grupami ustanowionymi na terytorium strony będącej ich jurysdykcją oraz mogą wymagać informacji na temat działalności na poziomie światowym, która może spowodować poważne szkody dla ubezpieczających w ich jurysdykcji lub zagrozić stabilności finansowej, bądź też poważnie zaszkodzić zdolności do wypłaty odszkodowań. Art. 5 i 6 oraz załącznik dotyczą wymiany informacji między organami nadzoru oraz wprowadzają zobowiązanie obu stron do zachęcania organów nadzoru do współpracy w zakresie wymiany informacji do celów bezpośrednio związanych z wypełnianiem ich funkcji nadzorczych. PL 4 PL
Ponadto w art. 7 umowy przewidziano ustanowienie Wspólnego Komitetu w celu omówienia zastosowania i wdrożenia umowy, a w art. 11 i 12 przewidziano, że strony mogą zmienić lub wypowiedzieć umowę, jeżeli spełnione zostaną warunki i procedury przewidziane w tych artykułach, w tym obowiązkowe konsultacje w przypadku rozwiązania umowy. W art. 8, 9 i 10 ustanowiono, kiedy umowa wejdzie w życie i zacznie być stosowana, a także przewidziano w nich tymczasowe stosowanie niektórych artykułów umowy. W umowie przewidziano zasadniczo trzy sposoby jej stosowania przez strony: 1. pełne stosowanie każdego artykułu umowy, które rozpocznie się po upływie 60 miesięcy od daty podpisania umowy albo w dniu wejścia w życie umowy, w zależności od tego, która z tych dat jest późniejsza, oraz w odniesieniu do art. 3, 4 i 9 pod warunkiem że warunki ustanowione w art. 10 ust. 2 lit. b) zostaną spełnione. Umowa pozostaje w pełni stosowana, chyba że zostanie rozwiązana zgodnie z art. 11. 2. Jeżeli data wejścia w życie umowy jest wcześniejsza niż 60 miesięcy od daty podpisania umowy, niektóre części umowy zaczynają mieć zastosowanie wcześniej: art. 7 [Wspólny Komitet], art. 11 [Rozwiązanie Umowy i obowiązkowe konsultacje] oraz art. 12 [Zmiany] stosuje się od daty wejścia w życie umowy. Art. 4 ma być również stosowany od tej daty zgodnie z art. 10 ust. 2 lit. a) przez UE oraz na zasadzie dołożenia wszelkich starań przez USA. Art. 3 ust. 1 i 2 stosuje się w odniesieniu do unijnych zakładów reasekuracji w danym stanie USA od daty przyjęcia przez tenże stan USA środka zgodnego z tymi postanowieniami albo od daty, od której stosowane będzie jakiekolwiek ustalenie dotyczące unieważnienia zgodnie z art. 10 ust. 2 lit. d). Art. 3 ust. 3 zostaje wdrożony i jest stosowany w UE po upływie 24 miesięcy od daty podpisania, zgodnie z art. 10 ust. 2 lit. g). 3. Przed wejściem umowy w życie pewne jej części będą również tymczasowo stosowane. To tymczasowe stosowanie dotyczy następujących artykułów: art. 4, zgodnie z art. 10 ust. 2 lit. a), oraz art. 7. Tymczasowe stosowanie rozpoczyna się siódmego dnia miesiąca następującego po dniu, w którym strony powiadomiły się nawzajem, że dopełniły wymogów i procedur wewnętrznych niezbędnych do celów tymczasowego stosowania. Tymczasowe stosowanie trwa do daty wejścia w życie umowy (lub do momentu powiadomienia przez jedną ze stron drugiej strony o zamiarze niedopełnienia wymogów i procedur wewnętrznych niezbędnych do celów tymczasowego stosowania umowy). Załącznik I do umowy zawiera szczegółowe postanowienia dotyczące protokołu ustaleń w odniesieniu do wymiany informacji pomiędzy organami nadzoru, do której to wymiany informacji strony zachęcają organy nadzoru obu stron zgodnie z art. 6 umowy. PL 5 PL
2017/0075 (NLE) Wniosek DECYZJA RADY w sprawie zawarcia w imieniu Unii Europejskiej Umowy dwustronnej pomiędzy Unią Europejską a Stanami Zjednoczonymi Ameryki w sprawie środków ostrożnościowych odnoszących się do ubezpieczeń i reasekuracji RADA UNII EUROPEJSKIEJ, uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 207 w związku z jego art. 218 ust. 6, uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej, uwzględniając zgodę Parlamentu Europejskiego, a także mając na uwadze, co następuje: (1) Zgodnie z decyzją Rady [XXX] z dnia [...] r. 6 Umowa dwustronna pomiędzy Unią Europejską a Stanami Zjednoczonymi Ameryki w sprawie środków ostrożnościowych odnoszących się do ubezpieczeń i reasekuracji została podpisana dnia [...] r., z zastrzeżeniem jej zawarcia w późniejszym terminie. (2) Zawarcie umowy doprowadzi do zwiększenia pewności regulacyjnej przy stosowaniu ram regulacyjnych ubezpieczeń i reasekuracji dla zakładów ubezpieczeń i zakładów reasekuracji prowadzących działalność w Unii Europejskiej i Stanach Zjednoczonych Ameryki oraz poprawi ochronę ubezpieczających i innych konsumentów poprzez współpracę między organami nadzoru w zakresie wymiany informacji. (3) Umowę należy zatwierdzić w imieniu Unii Europejskiej, PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ: Artykuł 1 Umowa dwustronna pomiędzy Unią Europejską a Stanami Zjednoczonymi Ameryki w sprawie środków ostrożnościowych odnoszących się do ubezpieczeń i reasekuracji zostaje niniejszym zatwierdzona w imieniu Unii. Tekst umowy dołącza się do niniejszej decyzji. Artykuł 2 Przewodniczący Rady wyznacza osobę uprawnioną do dokonania w imieniu Unii Europejskiej powiadomienia przewidzianego w art. 8 umowy w celu wyrażenia zgody Unii Europejskiej na to, aby umowa stała się dla niej wiążąca. 6 Dz.U. L z, s.. PL 6 PL
Artykuł 3 Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia. Sporządzono w Brukseli dnia r. W imieniu Rady Przewodniczący PL 7 PL