PARLAMENT EUROPEJSKI 2014-2019 Komisja Gospodarcza i Monetarna 2014/0020(COD) 4.2.2015 POPRAWKI 91-299a Projekt sprawozdania Gunnar Hökmark (PE546.551v02-00) w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie środków strukturalnych zwiększających odporność instytucji kredytowych UE (COM(2014)0043 C7-0024/2014 2014/0020(COD)) AM\1049002.doc PE546.884v02-00 Zjednoczona w różnorodności
AM_Com_LegReport PE546.884v02-00 2/153 AM\1049002.doc
91 Pervenche Berès Motyw 1 (1) System finansowy Unii obejmuje ponad 8 000 banków, które różnią się rozmiarami, strukturami korporacyjnymi i modelami biznesowymi; pewna liczba tych banków działa w formie dużych grup bankowych prowadzących bardzo szeroką działalność. Grupy te obejmują złożoną sieć podmiotów prawnych i powiązań wewnątrzgrupowych. Ich wzajemne powiązania poprzez pożyczki międzybankowe i rynki instrumentów pochodnych są bardzo silne. Skutki ewentualnego upadku takiego dużego banku mogą być bardzo poważne i mieć daleki zasięg. (1) System finansowy Unii obejmuje ponad 8 000 banków, które różnią się rozmiarami, strukturami korporacyjnymi i modelami biznesowymi; pewna liczba tych banków działa w formie dużych grup bankowych prowadzących bardzo szeroką działalność. Grupy te obejmują złożoną sieć podmiotów prawnych i powiązań wewnątrzgrupowych. Ich wzajemne powiązania poprzez pożyczki międzybankowe i rynki instrumentów pochodnych są bardzo silne. Skutki ewentualnego upadku takiego dużego banku mogą być bardzo poważne i mieć daleki zasięg. Ponadto kryzys finansowy ujawnił, że poważne ryzyko mogą stwarzać banki średniej wielkości. Z tego względu niniejsze rozporządzenie powinno mieć szeroki zakres obejmujący znaczną liczbę instytucji kredytowych. Powinno także uzupełniać rozporządzenie (UE) nr 575/2013 (CRR), dyrektywę 2013/36/UE (CRD4) i dyrektywę 2014/59/UE(BRRD), ograniczając ryzyko jednostek handlowych, które nie zostało wystarczająco uwzględnione w obowiązujących przepisach, oraz powinno zostać dodatkowo uzupełnione przyszłą normą TLAC, którą opracuje Rada Stabilności Finansowej. 92 Jonás Fernández AM\1049002.doc 3/153 PE546.884v02-00
Motyw 1 a (nowy) (1a) Bankowość to usługa gospodarcza świadczona w interesie ogólnym. Gospodarka realna opiera się na kredytowaniu, by móc zwiększać produkcję towarów i podaż usług, tym samym podnosząc dochód na osobę, a zatem dobrobyt obywateli. W związku z tym celem banków przyjmujących depozyty od osób fizycznych i przedsiębiorstw musi być finansowanie działalności produkcyjnej, a nie działalności spekulacyjnej, która nie przyczynia się do wzrostu gospodarki realnej, ale zwiększa ryzyko wystąpienia kryzysów finansowych, jak to miało miejsce w przypadku kryzysu zapoczątkowanego w USA w lecie 2007 r. Or. es 93 Philippe Lamberts w imieniu grupy Verts/ALE Motyw 1 a (nowy) (1a) Jednym z głównych czynników odpowiedzialnych za kryzys, który rozpoczął się w 2007 r., były wzajemne zależności między podstawowymi usługami bankowymi a działalnością inwestycyjną banków. Rynki sekuratyzacji propagowane przez bankowość inwestycyjną doprowadziły nie tylko do obniżenia standardów zawierania umów kredytowych przez kredytodawców chcących wykorzystać szybkość przepływu kapitału i przeniesienie ryzyka oferowane PE546.884v02-00 4/153 AM\1049002.doc
przez rynki kapitałowe, ale także do nadmiaru płynności na tych rynkach, czego skutkiem były egzotyczne i niebezpieczne typy sekuratyzacji, które zastąpiły wysokiej jakości rządowe papiery wartościowe w pulach inwestycji i zabezpieczeń banków detalicznych. Różne rodzaje ryzyka, na jakie narażone są banki skoncentrowane na gospodarce realnej i na rynkach kapitałowych mogą być źródłem dywersyfikacji systemu finansowego. W przypadku jednak, gdy taka działalność jest połączona w dużych podmiotach posiadających wspólny kapitał i finansowanie, systemowy efekt dywersyfikacji jest znacznie pomniejszony, gdyż problemy pojawiające się na jednym rynku mogą zostać szybko przeniesione na drugi rynek. Zapewniając, aby działalność na rynkach kapitałowych, która nie jest niezbędna do ostrożnego zarządzania ryzykiem, kapitałem, finansowaniem i płynnością podstawowej instytucji kredytowej, była prowadzona przez prawnie i operacyjnie odrębną jednostkę handlową, niniejsze rozporządzenie dąży do stworzenia bardziej odpornego systemu bankowego, w którym istnieje dużo mniejsze prawdopodobieństwo, że takie podstawowe instytucje kredytowe będą zasilać bańki na rynku kapitałowym lub że wybuch takiej bańki będzie miał na nie poważny negatywny wpływ. 94 Philippe Lamberts w imieniu grupy Verts/ALE Motyw 1 b (nowy) AM\1049002.doc 5/153 PE546.884v02-00
(1b) Niektóre usługi oferowane przez banki mają żywotne znaczenie dla osób prywatnych, a także MŚP, które stanowią filar gospodarki europejskiej. Obowiązkiem prawodawcy i organów nadzoru jest zapewnienie, aby system bankowy nadal świadczył takie usługi dóbr publicznych w całym cyklu ekonomicznym. Usługi te obejmują przechowywanie depozytów i aktywów, usługi płatnicze i udzielanie pożyczek. Bank utrzymujący ścisłe kontakty z klientem może być również odpowiednią instytucją do udzielania takim klientom porad dotyczących produktów stosownych do wyzwań dla zarządzania ryzykiem, jakie chcą podjąć, przy czym sam bank nie musi ponosić ryzyka rynkowego lub ryzyka kontrahenta. Ponadto, aby spełnić wymogi regulacyjne, zgromadzić kapitał i zabezpieczyć się przed ryzykiem rynkowym i kredytowym, które nieuchronnie wiąże się z usługami podstawowymi, podstawowa instytucja kredytowa może korzystać z instrumentów pochodnych, sekuratyzacji lub innych emisji papierów wartościowych itp. w celu zmniejszenia zmienności swoich dochodów lub wartości aktywów. 95 Philippe Lamberts w imieniu grupy Verts/ALE Motyw 1 c (nowy) (1c) Powszechnie uznaje się, że finansowanie na rynkach kapitałowych, PE546.884v02-00 6/153 AM\1049002.doc
obecnie uzależnione od banków, nie jest w Unii dostatecznie rozwinięte. Ogłoszony program na rzecz unii rynków kapitałowych ma na celu znaczącą poprawę finansowania gospodarki realnej ze źródeł pozabankowych. Każdy krótkoterminowy wpływ na finansowanie na rynkach kapitałowych w którym obecnie, w sposób niewystarczający, pośredniczą banki jaki może wywrzeć niniejsze rozporządzenie, jest zatem w ogromnej mierze kompensowany korzyściami polegającymi na większej systemowej odporności sektora bankowego i efektem równoważenia wywołanym przez unię rynków kapitałowych. 96 Jonás Fernández Motyw 2 (2) Kryzys finansowy unaocznił silne powiązania pomiędzy bankami Unii i związane z tym ryzyko dla systemu finansowego. W związku z tym dotychczas przeprowadzane restrukturyzacje i likwidacje były bardzo skomplikowane, obejmowały całe grupy bankowe (a nie tylko jednostki, które utraciły wypłacalność) i były finansowane głównie ze środków publicznych. (2) Kryzys finansowy unaocznił silne powiązania pomiędzy bankami Unii i związane z tym ryzyko dla systemu finansowego. W związku z tym dotychczas przeprowadzane restrukturyzacje i likwidacje były bardzo skomplikowane, obejmowały całe grupy bankowe (a nie tylko jednostki, które utraciły wypłacalność) i były finansowane głównie ze środków publicznych. Stabilność finansowa jest ponadnarodowym dobrem publicznym, którego zabezpieczenie wymaga odpowiedniej regulacji oraz nadzoru sektora finansowego w gospodarce i bez którego nie może być mowy o trwałym i przyjaznym dla środowiska wzroście gospodarczym. Niniejsze rozporządzenie ma na celu AM\1049002.doc 7/153 PE546.884v02-00
pomoc w zapewnieniu stabilności finansowej Unii i w uniknięciu ryzyka systemowego. Or. es 97 Philippe Lamberts w imieniu grupy Verts/ALE Motyw 2 (2) Kryzys finansowy unaocznił silne powiązania pomiędzy bankami Unii i związane z tym ryzyko dla systemu finansowego. W związku z tym dotychczas przeprowadzane restrukturyzacje i likwidacje były bardzo skomplikowane, obejmowały całe grupy bankowe (a nie tylko jednostki, które utraciły wypłacalność) i były finansowane głównie ze środków publicznych. (2) Kryzys finansowy unaocznił złożone i silne powiązania pomiędzy bankami Unii i związaną z tym kruchość systemu finansowego. W związku z tym dotychczas przeprowadzane restrukturyzacje i likwidacje były bardzo skomplikowane, obejmowały całe grupy bankowe (a nie tylko jednostki, które utraciły wypłacalność), przy czym organy nie były w stanie ukierunkować swoich interwencji na kluczowe funkcje i polegały głównie na finansowaniu ze środków publicznych, co stwarzało ryzyko, że państwa członkowskie, dążąc do uniknięcia skutków budżetowych dla swoich podatników, obciążą nimi innych. 98 Markus Ferber Motyw 2 a (nowy) (2a) Kryzys finansowy i jego skutki doprowadziły do poważnego braku inwestycji w gospodarce europejskiej. PE546.884v02-00 8/153 AM\1049002.doc
Brak ten szacuje się na kwotę między 400 a 700 mld EUR. Wszelkie nowe przepisy w sektorze finansowym muszą należycie uwzględniać ten brak inwestycji i nie mogą dodatkowo osłabiać zdolności sektora finansowego do inwestowania w gospodarkę realną. 99 Fabio De Masi Motyw 2 a (nowy) (2a) Obecny kryzys gospodarczy został w znacznym stopniu spowodowany przez branżę finansową, w której wiele podmiotów stało się zbyt dużymi, by upaść, i musiało uzyskać dofinansowanie ze środków publicznych. Wbrew logice gospodarki rynkowej straty poniosło społeczeństwo, a korzyści uzyskały podmioty prywatne. Należy przypomnieć, że kluczowa rola instytucji finansowych polega na przeznaczaniu oszczędności na produktywne inwestycje. Wraz z wynalezieniem różnych toksycznych instrumentów finansowych i wątpliwych praktyk biznesowych, które polegały na przykład na przyjęciu bardzo wygórowanych celów w zakresie zysków, taka rola została wyparta przez krótkoterminową maksymalizację zysku, przy ograniczonej wartości dodanej dla społeczeństwa. Konieczne jest zatem ograniczenie sektora finansowego do jego podstawowych funkcji. A zatem instytucje, które osiągnęły wielkość i poziom wzajemnego powiązania mogący stanowić zagrożenie systemowe dla funkcjonowania gospodarki jednego z państw członkowskich lub całej Unii, powinny AM\1049002.doc 9/153 PE546.884v02-00
zostać rozdzielone, gdyż w perspektywie długookresowej doprowadzi to do bardziej zrównoważonego i trwałego wzrostu. 100 Fabio De Masi Motyw 2 b (nowy) (2b) Stabilność rynku finansowego należy postrzegać w kontekście ogólnego trwałego i zrównoważonego wzrostu gospodarczego. Nie może ona być celem samym w sobie, ale musi być rozpatrywana w szerszej perspektywie makroekonomicznej. 101 Bernd Lucke, Syed Kamall Motyw 3 a (nowy) (3a) Od momentu publikacji przedstawionej przez grupę ekspertów wysokiego szczebla Unia i jej państwa członkowskie przyjęły wiele różnorodnych aktów prawnych mających na celu zerwanie powiązań między państwem a bankami, aby uniknąć w przyszłości ich ratowania. W związku z tym zasadnicze znaczenie ma przywrócenie możliwości restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji instytucji kredytowych. W drodze strukturalnej reformy sektora PE546.884v02-00 10/153 AM\1049002.doc
bankowego można wprowadzić zasady przejrzystości i wyeliminować subsydiowanie skrośne działalności handlowej za pomocą depozytów kwalifikujących się do objęcia systemem gwarancji depozytów zgodnie z dyrektywą 2014/49/UE 1a. Aby zapewnić wiarygodną konwersję długu na kapitał, a tym samym odpowiedzialność za ryzyko i straty, niezbędne są o wiele wyższe wymogi kapitałowe niż obowiązujące na mocy obecnych regulacji. Propozycja Rady Stabilności Finansowej w sprawie całkowitej zdolności do pokrywania strat (TLAC) stanowi pierwszy krok w tym kierunku. 1a Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/49/UE z dnia 16 kwietnia 2014 r. w sprawie systemów gwarancji depozytów. Dz.U. L 173 z 12.6.2014, s. 149. 102 Sylvie Goulard, Norica Nicolai, Nils Torvalds, Philippe De Backer Motyw 3 a (nowy) (3a) Od momentu przedstawienia przez grupę ekspertów wysokiego szczebla propozycji w sprawie reformy struktury unijnego sektora bankowego Unia przyjęła wiele aktów prawnych (między innymi EMIR, MiFID2, CRR, CRD4, DGS i BRRD) mających na celu zmniejszenie ryzyka systemowego, zwiększenie wymogów kapitałowych, zapewnienie bezpieczeństwa deponentom oraz ulepszenie narzędzi radzenia sobie z kryzysami bankowymi w Unii. W wyniku AM\1049002.doc 11/153 PE546.884v02-00
tych nowych przepisów oraz nowych struktur nadzoru ramy prawne uległy wzmocnieniu, a jednolity zbiór przepisów w obszarze bankowości stworzył nową podstawę dla rynków finansowych w Unii, ułatwiając tworzenie jednolitego rynku finansowego i sprawnie funkcjonującej unii rynków kapitałowych. Uzasadnienie Motyw mający na celu ustalenie ram, których nie było jeszcze w momencie działania grupy Liikanena czy przyjęcia przez Komisję wniosku. 103 Markus Ferber Motyw 4 (4) Wdrażany obecnie program reformy regulacyjnej sektora bankowego znacząco zwiększy odporność zarówno poszczególnych banków, jak i całego sektora bankowego. Pomimo to, pewna liczba największych i najbardziej złożonych unijnych grup bankowych nadal pozostaje zbyt duża, by upaść i jednocześnie zbyt duża, aby można je było uratować, oraz zbyt złożona z punktu widzenia zarządzania, nadzoru, a także restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji. Reforma strukturalna stanowi zatem ważne uzupełnienie pozostałych inicjatyw i środków regulacyjnych, ponieważ umożliwia bardziej bezpośrednie zajęcie się problemami złożonych struktur wewnątrzgrupowych, dotacji udzielanych wewnątrz grupy i zachęt do podejmowania nadmiernego ryzyka. Szereg państw członkowskich już przyjęło środki w celu (4) Wdrażany obecnie program reformy regulacyjnej sektora bankowego znacząco zwiększy odporność zarówno poszczególnych banków, jak i całego sektora bankowego dzięki wprowadzeniu szeregu dyrektyw i rozporządzeń, takich jak EMIR, CRDIV, MiFID, BRRD, oraz unii bankowej, które mają na celu rozwiązanie problemu banków zbyt dużych, by upaść. PE546.884v02-00 12/153 AM\1049002.doc
wprowadzenia reform strukturalnych swoich systemów bankowych albo rozważa ich przyjęcie. 104 Jakob von Weizsäcker, Paul Tang, Renato Soru Motyw 4 (4) Wdrażany obecnie program reformy regulacyjnej sektora bankowego znacząco zwiększy odporność zarówno poszczególnych banków, jak i całego sektora bankowego. Pomimo to, pewna liczba największych i najbardziej złożonych unijnych grup bankowych nadal pozostaje zbyt duża, by upaść i jednocześnie zbyt duża, aby można je było uratować, oraz zbyt złożona z punktu widzenia zarządzania, nadzoru, a także restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji. Reforma strukturalna stanowi zatem ważne uzupełnienie pozostałych inicjatyw i środków regulacyjnych, ponieważ umożliwia bardziej bezpośrednie zajęcie się problemami złożonych struktur wewnątrzgrupowych, dotacji udzielanych wewnątrz grupy i zachęt do podejmowania nadmiernego ryzyka. Szereg państw członkowskich już przyjęło środki w celu wprowadzenia reform strukturalnych swoich systemów bankowych albo rozważa ich przyjęcie. (4) Wdrażany obecnie program reformy regulacyjnej sektora bankowego zwiększy odporność zarówno poszczególnych banków, jak i całego sektora bankowego. Pomimo to, pewna liczba największych i najbardziej złożonych unijnych grup bankowych nadal pozostaje zbyt duża, by upaść i jednocześnie zbyt duża, aby można je było uratować, oraz zbyt złożona z punktu widzenia zarządzania, nadzoru, a także restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji. Reforma strukturalna stanowi zatem ważne uzupełnienie pozostałych inicjatyw i środków regulacyjnych, ponieważ umożliwia bardziej bezpośrednie zajęcie się problemami złożonych struktur wewnątrzgrupowych, dotacji udzielanych wewnątrz grupy i przez rząd, zachęt do podejmowania nadmiernego ryzyka, złej wyceny kapitału, zakłóconych warunków konkurencji wewnątrz sektora finansowego oraz zagrożeń powodowanych przez instytucje działające w jurysdykcjach posiadających wiele systemów regulacyjnych i organów nadzoru. Szereg państw członkowskich już przyjęło środki w celu wprowadzenia reform strukturalnych swoich systemów bankowych albo rozważa ich przyjęcie. Reforma strukturalna stwarza jedyną w swoim rodzaju okazję do wzmocnienia AM\1049002.doc 13/153 PE546.884v02-00
unii bankowej. 105 Esther de Lange, Tom Vandenkendelaere Motyw 4 a (nowy) (4a) Banki muszą mieć możliwość oferowania pełnego pakietu usług dla oszczędzających, małych i średnich przedsiębiorstw oraz środowiska biznesowego, ale nie mogą już wykorzystywać oszczędności do handlu z myślą o własnych korzyściach i do działań handlowych obarczonych wysokim ryzykiem. Wewnętrzne wyodrębnienie lub oddzielenie działań banku jako spółki od usług biznesowych może zapobiec wykorzystywaniu oszczędności do prowadzenia tych działań. Or. nl 106 Jakob von Weizsäcker Motyw 7 (7) Niespójne przepisy krajowe, które nie dążą do tych samych celów politycznych w sposób zgodny i równoważny z mechanizmami przewidzianymi w niniejszym rozporządzeniu, mogą mieć niekorzystny wpływ na decyzje uczestników rynku dotyczące przepływu kapitału, w przypadku gdy obowiązujące (7) Niespójne przepisy krajowe, które nie dążą do tych samych celów politycznych w sposób zgodny i równoważny z mechanizmami przewidzianymi w niniejszym rozporządzeniu, mogą mieć niekorzystny wpływ na decyzje uczestników rynku dotyczące przepływu kapitału, w przypadku gdy obowiązujące PE546.884v02-00 14/153 AM\1049002.doc
rozbieżne zasady i praktyki poważnie zwiększą koszty operacyjne dla instytucji kredytowych prowadzących działalność transgraniczną, zmniejszając w ten sposób efektywność alokacji zasobów i kapitału w porównaniu z sytuacją, gdy przepływ kapitału podlega zbliżonym i spójnym przepisom. Z tych samych względów brak jednorodności i spójności przepisów będzie wpływać niekorzystnie również na decyzje uczestników rynku dotyczące tego, gdzie i w jaki sposób będą świadczyć transgraniczne usługi finansowe. Rozbieżne i niespójne przepisy mogą także w niezamierzony sposób zachęcać do arbitrażu geograficznego. Przepływ kapitału i świadczenie usług transgranicznych mają kluczowe znaczenie dla prawidłowego funkcjonowania unijnego rynku wewnętrznego. W przypadku braku ogólnounijnego podejścia instytucje kredytowe zostaną zmuszone do dostosowywania swoich struktur i działalności do rynków krajowych, co zwiększy jeszcze bardziej ich złożoność oraz nasili rozdrobnienie rynku wewnętrznego. rozbieżne zasady i praktyki poważnie zwiększą koszty operacyjne dla instytucji kredytowych prowadzących działalność transgraniczną, zmniejszając w ten sposób efektywność alokacji zasobów i kapitału w porównaniu z sytuacją, gdy przepływ kapitału podlega zbliżonym i spójnym przepisom. Z tych samych względów brak jednorodności i spójności przepisów będzie wpływać niekorzystnie również na decyzje uczestników rynku dotyczące tego, gdzie i w jaki sposób będą świadczyć transgraniczne usługi finansowe. Rozbieżne i niespójne przepisy mogą także w niezamierzony sposób zachęcać do arbitrażu geograficznego. Przepływ kapitału i świadczenie usług transgranicznych mają kluczowe znaczenie dla prawidłowego funkcjonowania unijnego rynku wewnętrznego. Zharmonizowane podejście jest szczególnie ważne w unii bankowej, aby uniknąć rozdrobnienia nadzoru. 107 Markus Ferber Motyw 9 (9) Harmonizacja na poziomie unijnym może zapewnić podleganie przez unijne grupy bankowe działające w kilku państwach członkowskich wspólnym ramom regulującym wymogi strukturalne, co pozwoli uniknąć zakłóceń konkurencji, zmniejszy złożoność regulacji, zapobiegnie nieuzasadnionym kosztom przestrzegania (9) Harmonizacja na poziomie unijnym może zapewnić podleganie przez unijne grupy bankowe działające w kilku państwach członkowskich wspólnym ramom regulującym wymogi strukturalne, co pozwoli uniknąć zakłóceń konkurencji, zmniejszy złożoność regulacji, zapobiegnie nieuzasadnionym kosztom przestrzegania AM\1049002.doc 15/153 PE546.884v02-00
przepisów w przypadku działalności transgranicznej, wesprze dalszą integrację rynku w Unii oraz przyczyni się do wyeliminowania arbitrażu regulacyjnego. przepisów w przypadku działalności transgranicznej, wesprze dalszą integrację rynku w Unii oraz przyczyni się do wyeliminowania arbitrażu regulacyjnego. W związku z tym jednak wszelkie działania harmonizacyjne na szczeblu Unii muszą uwzględniać, gdy tylko jest to możliwe, specyfikę krajowych systemów bankowych i być z nimi zgodne. 108 Eva Paunova Motyw 9 (9) Harmonizacja na poziomie unijnym może zapewnić podleganie przez unijne grupy bankowe działające w kilku państwach członkowskich wspólnym ramom regulującym wymogi strukturalne, co pozwoli uniknąć zakłóceń konkurencji, zmniejszy złożoność regulacji, zapobiegnie nieuzasadnionym kosztom przestrzegania przepisów w przypadku działalności transgranicznej, wesprze dalszą integrację rynku w Unii oraz przyczyni się do wyeliminowania arbitrażu regulacyjnego. (9) Harmonizacja na poziomie unijnym może zapewnić podleganie przez unijne grupy bankowe działające w kilku państwach członkowskich wspólnym ramom regulującym wymogi strukturalne, co pozwoli uniknąć zakłóceń konkurencji, zmniejszy złożoność regulacji, zapobiegnie nieuzasadnionym kosztom przestrzegania przepisów w przypadku działalności transgranicznej, wesprze dalszą integrację rynku w Unii oraz przyczyni się do wyeliminowania arbitrażu regulacyjnego. Jednolite przepisy dotyczące struktury banków mogą stymulować wzrost gospodarczy, pomagając w udzielaniu kredytów gospodarce, zwłaszcza MŚP i przedsiębiorstwom rozpoczynającym działalność, zapewniając tym samym większą odporność na potencjalne kryzysy finansowe, przywracając wiarygodność i zaufanie do banków oraz likwidując zagrożenia dla finansów publicznych. PE546.884v02-00 16/153 AM\1049002.doc
109 Morten Messerschmidt Motyw 9 (9) Harmonizacja na poziomie unijnym może zapewnić podleganie przez unijne grupy bankowe działające w kilku państwach członkowskich wspólnym ramom regulującym wymogi strukturalne, co pozwoli uniknąć zakłóceń konkurencji, zmniejszy złożoność regulacji, zapobiegnie nieuzasadnionym kosztom przestrzegania przepisów w przypadku działalności transgranicznej, wesprze dalszą integrację rynku w Unii oraz przyczyni się do wyeliminowania arbitrażu regulacyjnego. (9) Harmonizacja na poziomie unijnym może zapewnić podleganie przez unijne grupy bankowe działające w kilku państwach członkowskich wspólnym ramom regulującym wymogi strukturalne, co pozwoli uniknąć zakłóceń konkurencji, zmniejszy złożoność regulacji, zapobiegnie nieuzasadnionym kosztom przestrzegania przepisów w przypadku działalności transgranicznej, wesprze dalszą integrację rynku w Unii oraz przyczyni się do wyeliminowania arbitrażu regulacyjnego. W przypadku pojawienia się ryzyk systemowych należy im zaradzić w jednakowy sposób w całej Unii, tak by zapewnić każdej instytucji możliwość restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji bez stwarzania zagrożenia dla stabilności finansowej Unii. Uzasadnienie Należy zadbać o większe ujednolicenie z BRRD oraz zapewnienie procesu oceny możliwości restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji. 110 Eva Paunova Motyw 9 a (nowy) (9a) Ponieważ instytucje kredytowe UE odgrywają istotną rolę, jeśli chodzi o AM\1049002.doc 17/153 PE546.884v02-00
dostęp MŚP do bazy inwestorów zewnętrznych oraz ponieważ małe przedsiębiorstwa są jedną z głównych sił napędowych europejskiej gospodarki, niniejszy wniosek opiera się na kodeksie postępowania między instytucjami kredytowymi a MŚP SEC(2004)0484. 111 Sylvie Goulard, Norica Nicolai, Philippe De Backer, Cora van Nieuwenhuizen Motyw 10 (10) Zgodne z celami dotyczącymi przyczynienia się do funkcjonowania rynku wewnętrznego, należy umożliwić przyznanie na rzecz instytucji kredytowej odstępstwa od przepisów dotyczących wyodrębnienia niektórych rodzajów działalności handlowej w przypadku, gdy państwo członkowskie przyjęło przed dniem 29 stycznia 2014 r. krajowe prawo pierwotne (w tym przyjęte później prawo wtórne) zakazujące instytucjom kredytowym, które przyjmują depozyty od osób fizycznych oraz małych i średnich przedsiębiorstw (MŚP), dokonywania inwestycji na własny rachunek i utrzymywania aktywów przeznaczonych do obrotu. Państwo członkowskie powinno mieć w związku z tym prawo do zwrócenia się do Komisji z wnioskiem o udzielenie odstępstwa od przepisów dotyczących wyodrębnienia niektórych rodzajów działalności handlowej wobec instytucji kredytowej, która podlega prawu krajowemu zgodnemu z tymi przepisami. Pozwoliłoby to państwom członkowskim, które posiadają już istniejące prawo pierwotne zapewniające skutki równoważne i zgodne z niniejszym skreślony PE546.884v02-00 18/153 AM\1049002.doc
rozporządzeniem, uniknąć konieczności dostosowania obowiązujących, skutecznych przepisów. Aby wpływ tych przepisów krajowych oraz późniejszych środków wykonawczych nie zagrażał celowi rynku wewnętrznego lub jego funkcjonowaniu, cele tego prawa krajowego i powiązanych z nim rozwiązań nadzorczych i wykonawczych muszą być w stanie zapewnić przestrzeganie przez instytucje kredytowe, które przyjmują kwalifikujące się depozyty od osób fizycznych i od MŚP, prawnie wiążących wymogów, które są równoważne i zgodne z przepisami określonymi w niniejszym rozporządzeniu. Właściwy organ nadzorujący instytucję kredytową podlegającą prawu krajowemu, o którym mowa, powinien przedstawić opinię, która zostanie załączona do wniosku o udzielenie odstępstwa. Uzasadnienie (EBC) takie odstępstwo jest nie do pogodzenia z celem polegającym na stworzeniu równych warunków działania. Ponadto taki przepis może stworzyć precedens dla przyszłych klauzul derogacyjnych w innych obszarach legislacyjnych, tym samym niekorzystnie wpływając ogólnie na integrację jednolitego rynku. 112 Tom Vandenkendelaere, Esther de Lange Motyw 10 (10) Zgodne z celami dotyczącymi przyczynienia się do funkcjonowania rynku wewnętrznego, należy umożliwić przyznanie na rzecz instytucji kredytowej odstępstwa od przepisów dotyczących wyodrębnienia niektórych rodzajów skreślony AM\1049002.doc 19/153 PE546.884v02-00
działalności handlowej w przypadku, gdy państwo członkowskie przyjęło przed dniem 29 stycznia 2014 r. krajowe prawo pierwotne (w tym przyjęte później prawo wtórne) zakazujące instytucjom kredytowym, które przyjmują depozyty od osób fizycznych oraz małych i średnich przedsiębiorstw (MŚP), dokonywania inwestycji na własny rachunek i utrzymywania aktywów przeznaczonych do obrotu. Państwo członkowskie powinno mieć w związku z tym prawo do zwrócenia się do Komisji z wnioskiem o udzielenie odstępstwa od przepisów dotyczących wyodrębnienia niektórych rodzajów działalności handlowej wobec instytucji kredytowej, która podlega prawu krajowemu zgodnemu z tymi przepisami. Pozwoliłoby to państwom członkowskim, które posiadają już istniejące prawo pierwotne zapewniające skutki równoważne i zgodne z niniejszym rozporządzeniem, uniknąć konieczności dostosowania obowiązujących, skutecznych przepisów. Aby wpływ tych przepisów krajowych oraz późniejszych środków wykonawczych nie zagrażał celowi rynku wewnętrznego lub jego funkcjonowaniu, cele tego prawa krajowego i powiązanych z nim rozwiązań nadzorczych i wykonawczych muszą być w stanie zapewnić przestrzeganie przez instytucje kredytowe, które przyjmują kwalifikujące się depozyty od osób fizycznych i od MŚP, prawnie wiążących wymogów, które są równoważne i zgodne z przepisami określonymi w niniejszym rozporządzeniu. Właściwy organ nadzorujący instytucję kredytową podlegającą prawu krajowemu, o którym mowa, powinien przedstawić opinię, która zostanie załączona do wniosku o udzielenie odstępstwa. Or. nl PE546.884v02-00 20/153 AM\1049002.doc
113 Jakob von Weizsäcker Motyw 10 (10) Zgodne z celami dotyczącymi przyczynienia się do funkcjonowania rynku wewnętrznego, należy umożliwić przyznanie na rzecz instytucji kredytowej odstępstwa od przepisów dotyczących wyodrębnienia niektórych rodzajów działalności handlowej w przypadku, gdy państwo członkowskie przyjęło przed dniem 29 stycznia 2014 r. krajowe prawo pierwotne (w tym przyjęte później prawo wtórne) zakazujące instytucjom kredytowym, które przyjmują depozyty od osób fizycznych oraz małych i średnich przedsiębiorstw (MŚP), dokonywania inwestycji na własny rachunek i utrzymywania aktywów przeznaczonych do obrotu. Państwo członkowskie powinno mieć w związku z tym prawo do zwrócenia się do Komisji z wnioskiem o udzielenie odstępstwa od przepisów dotyczących wyodrębnienia niektórych rodzajów działalności handlowej wobec instytucji kredytowej, która podlega prawu krajowemu zgodnemu z tymi przepisami. Pozwoliłoby to państwom członkowskim, które posiadają już istniejące prawo pierwotne zapewniające skutki równoważne i zgodne z niniejszym rozporządzeniem, uniknąć konieczności dostosowania obowiązujących, skutecznych przepisów. Aby wpływ tych przepisów krajowych oraz późniejszych środków wykonawczych nie zagrażał celowi rynku wewnętrznego lub jego funkcjonowaniu, cele tego prawa krajowego i powiązanych z nim rozwiązań nadzorczych i wykonawczych muszą być w stanie zapewnić przestrzeganie przez instytucje kredytowe, które przyjmują kwalifikujące się depozyty od osób (10) Zgodnie z celami dotyczącymi przyczynienia się do funkcjonowania rynku wewnętrznego, można uznać, że instytucja kredytowa spełnia przepisy dotyczące wyodrębnienia działalności handlowej lub niektórych rodzajów działalności handlowej w przypadku, gdy na podstawie krajowego prawa pierwotnego przyjętego przez państwo członkowskie przed dniem 29 stycznia 2014 r. (w tym przyjętego później prawa wtórnego) w strukturze tej instytucji kredytowej przewidziano zakazanie instytucjom kredytowym, które przyjmują depozyty od osób fizycznych oraz małych i średnich przedsiębiorstw (MŚP), dokonywania inwestycji na własny rachunek i utrzymywania aktywów przeznaczonych do obrotu. Pozwoliłoby to instytucjom kredytowym, które spełniają już wymogi obowiązującego prawa pierwotnego i których struktura jest zgodna z niniejszym rozporządzeniem, uniknięcie dodatkowych kosztów przestrzegania przepisów. Ograniczenie wyłączenia do instytucji kredytowych spełniających przepisy prawa krajowego przyjętego przez państwo członkowskie przed dniem 29 stycznia 2014 r. zapewnia objęcie nim tylko tych instytucji kredytowych, które nie mogły przewidzieć dodatkowych wymogów na szczeblu europejskim w momencie, gdy były już w trakcie dostosowywania się do przepisów krajowych. Aby wyłączenie to nie zagrażało celowi rynku wewnętrznego lub jego funkcjonowaniu ani nie prowadziło do niesłusznej dyskryminacji, struktura instytucji kredytowej musi być zgodna z celem przepisów niniejszego AM\1049002.doc 21/153 PE546.884v02-00
fizycznych i od MŚP, prawnie wiążących wymogów, które są równoważne i zgodne z przepisami określonymi w niniejszym rozporządzeniu. Właściwy organ nadzorujący instytucję kredytową podlegającą prawu krajowemu, o którym mowa, powinien przedstawić opinię, która zostanie załączona do wniosku o udzielenie odstępstwa. rozporządzenia. Aby zwiększyć pewność prawa i zdolność planowania instytucji kredytowej, może ona zażądać wiążącego potwierdzenia, że spełnia przepisy dotyczące wyodrębnienia. Do takiego wniosku załącza się opinię potwierdzającą wydaną przez właściwy organ nadzorujący instytucję kredytową, powołującą się na już obowiązujące przepisy krajowe. 114 Gunnar Hökmark Motyw 10 (10) Zgodne z celami dotyczącymi przyczynienia się do funkcjonowania rynku wewnętrznego, należy umożliwić przyznanie na rzecz instytucji kredytowej odstępstwa od przepisów dotyczących wyodrębnienia niektórych rodzajów działalności handlowej w przypadku, gdy państwo członkowskie przyjęło przed dniem 29 stycznia 2014 r. krajowe prawo pierwotne (w tym przyjęte później prawo wtórne) zakazujące instytucjom kredytowym, które przyjmują depozyty od osób fizycznych oraz małych i średnich przedsiębiorstw (MŚP), dokonywania inwestycji na własny rachunek i utrzymywania aktywów przeznaczonych do obrotu. Państwo członkowskie powinno mieć w związku z tym prawo do zwrócenia się do Komisji z wnioskiem o udzielenie odstępstwa od przepisów dotyczących wyodrębnienia niektórych rodzajów działalności handlowej wobec instytucji kredytowej, która podlega prawu krajowemu zgodnemu z tymi przepisami. Pozwoliłoby to państwom członkowskim, które posiadają już istniejące prawo (10) Zgodnie z celami dotyczącymi przyczynienia się do funkcjonowania rynku wewnętrznego, należy zapewnić podstawowej instytucji kredytowej, która nie dokonuje inwestycji na własny rachunek ani nie utrzymuje aktywów przeznaczonych do obrotu, oraz każdej podstawowej instytucji kredytowej w ramach grupy spółek, która jest prawnie odrębna od podmiotów grupy angażujących się w regulowaną działalność polegającą na dokonywaniu inwestycji na własny rachunek lub utrzymujących aktywa przeznaczone do obrotu, i która spełnia również określone inne warunki, możliwość wyłączenia z procedury oceny przewidzianej w niniejszym rozporządzeniu. Oprócz stworzenia bezpiecznej przystani dla instytucji, które podejmują odpowiednie kroki w celu osiągnięcia celów niniejszego rozporządzenia, pozwoliłoby to instytucjom w państwach członkowskich, które posiadają już istniejące prawo pierwotne zapewniające skutki równoważne i zgodne z niniejszym PE546.884v02-00 22/153 AM\1049002.doc
pierwotne zapewniające skutki równoważne i zgodne z niniejszym rozporządzeniem, uniknąć konieczności dostosowania obowiązujących, skutecznych przepisów. Aby wpływ tych przepisów krajowych oraz późniejszych środków wykonawczych nie zagrażał celowi rynku wewnętrznego lub jego funkcjonowaniu, cele tego prawa krajowego i powiązanych z nim rozwiązań nadzorczych i wykonawczych muszą być w stanie zapewnić przestrzeganie przez instytucje kredytowe, które przyjmują kwalifikujące się depozyty od osób fizycznych i od MŚP, prawnie wiążących wymogów, które są równoważne i zgodne z przepisami określonymi w niniejszym rozporządzeniu. Właściwy organ nadzorujący instytucję kredytową podlegającą prawu krajowemu, o którym mowa, powinien przedstawić opinię, która zostanie załączona do wniosku o udzielenie odstępstwa. rozporządzeniem, uniknąć kolejnej oceny oraz konieczności spełnienia kolejnego wymogu w celu wyodrębnienia działalności. Państwo członkowskie lub jurysdykcja posiadająca wspólny organ nadzorczy, które uważają, że sektor bankowy i instytucje kredytowe znajdujące się na ich terytorium i podlegające ich właściwym organom są tak duże w porównaniu z ich całą gospodarką, że klienci detaliczni i deponenci byliby z powodu udziału działalności handlowej i działalności animatora rynku w ich całym sektorze finansowym narażeni na poważne ryzyko w przypadku braku zapewnienia publicznego wsparcia finansowego dla restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji, miałyby tym samym możliwość przyjęcia na odpowiednim szczeblu prawodawstwa w celu wyodrębnienia tego rodzaju działalności w sposób zgodny z niniejszym rozporządzeniem. Właściwy organ nadzorujący daną instytucję kredytową powinien odpowiadać za sprawdzenie, czy warunki wyłączenia zostały spełnione. Uzasadnienie Niniejsza poprawka aktualizuje i zastępuje poprzednią poprawkę złożoną przez sprawozdawcę. 115 Jakob von Weizsäcker Motyw 10 a (nowy) (10a) Niniejsze rozporządzenie określa minimalne normy w odniesieniu do AM\1049002.doc 23/153 PE546.884v02-00
zapewnienia skuteczności wyodrębnienia. Państwa członkowskie wspólnie w ramach unii bankowej lub indywidualnie poza unią bankową mogą przyznać właściwym organom dodatkowe uprawnienia obejmujące, ale nie wyłącznie, nakładanie dodatkowych wymogów kapitałowych i płynnościowych, wymaganie niższych progów maksymalnej ekspozycji poza grupą lub wewnątrz grupy oraz ograniczenie transakcji między jednostką handlową a podstawową instytucją kredytową. 116 Jakob von Weizsäcker Motyw 12 (12) Niniejsze rozporządzenie ma na celu ograniczenie następujących problemów: podejmowania nadmiernego ryzyka, niekontrolowanego wzrostu sumy bilansowej, trudności z restrukturyzacją i uporządkowaną likwidacją oraz z monitorowaniem, konfliktów interesów, zakłóceń konkurencji oraz niewłaściwej alokacji kapitału. Ma ono również na celu ochronę instytucji, które prowadzą działalność wartą objęcia jej publiczną siecią bezpieczeństwa, przed stratami netto ponoszonymi w wyniku innego rodzaju działalności. Niezbędne przepisy powinny zatem przyczyniać się do tego, aby banki ponownie skupiły się na swojej podstawowej funkcji, którą jest działalność na rzecz gospodarki realnej, i powinny zapobiegać alokacji nadmiernej ilości kapitału banków na cele działalności handlowej, kosztem akcji kredytowej na (12) Niniejsze rozporządzenie ma na celu ograniczenie następujących problemów: podejmowania nadmiernego ryzyka, niekontrolowanego wzrostu sumy bilansowej, trudności z restrukturyzacją i uporządkowaną likwidacją oraz z monitorowaniem, konfliktów interesów, zakłóceń konkurencji oraz niewłaściwej alokacji kapitału. Ma ono również na celu ochronę instytucji, które prowadzą działalność wartą objęcia jej publiczną siecią bezpieczeństwa, przed stratami netto ponoszonymi w wyniku innego rodzaju działalności. Niezbędne przepisy powinny zatem przyczyniać się do tego, aby banki ponownie skupiły się na swojej podstawowej funkcji, którą jest działalność na rzecz gospodarki realnej, i powinny zapobiegać alokacji nadmiernej ilości kapitału banków na cele działalności handlowej, kosztem akcji kredytowej na rzecz gospodarki niefinansowej. Niniejsze PE546.884v02-00 24/153 AM\1049002.doc
rzecz gospodarki niefinansowej. rozporządzenie ma również na celu ograniczenie ryzyka powodowanego przez konglomeraty finansowe działające ponad granicami jurysdykcji organów nadzoru. Aby osiągnąć te cele niniejsze rozporządzenie nie ogranicza uprawnień przyznanych odpowiednim organom na mocy innych przepisów, między innymi, rozporządzenia (UE) nr 575/2013, rozporządzenia (UE) nr 1024/2013, dyrektywy 2014/59/UE i dyrektywy 2013/36/UE. 117 Fabio De Masi Motyw 12 (12) Niniejsze rozporządzenie ma na celu ograniczenie następujących problemów: podejmowania nadmiernego ryzyka, niekontrolowanego wzrostu sumy bilansowej, trudności z restrukturyzacją i uporządkowaną likwidacją oraz z monitorowaniem, konfliktów interesów, zakłóceń konkurencji oraz niewłaściwej alokacji kapitału. Ma ono również na celu ochronę instytucji, które prowadzą działalność wartą objęcia jej publiczną siecią bezpieczeństwa, przed stratami netto ponoszonymi w wyniku innego rodzaju działalności. Niezbędne przepisy powinny zatem przyczyniać się do tego, aby banki ponownie skupiły się na swojej podstawowej funkcji, którą jest działalność na rzecz gospodarki realnej, i powinny zapobiegać alokacji nadmiernej ilości kapitału banków na cele działalności handlowej, kosztem akcji kredytowej na rzecz gospodarki niefinansowej. (12) Niniejsze rozporządzenie ma na celu zminimalizowanie następujących problemów: podejmowania nadmiernego ryzyka, niekontrolowanego wzrostu sumy bilansowej, trudności z restrukturyzacją i uporządkowaną likwidacją oraz z monitorowaniem, konfliktów interesów, zakłóceń konkurencji, w tym wszelkich ukrytych lub jawnych dotacji publicznych na rzecz dużych, nastawionych na zysk instytucji prywatnych, oraz niewłaściwej alokacji kapitału. Ma ono również na celu ochronę instytucji, które prowadzą działalność wartą objęcia jej publiczną siecią bezpieczeństwa, przed stratami netto ponoszonymi w wyniku innego rodzaju działalności. Niezbędne przepisy powinny zatem przyczyniać się do tego, aby banki ponownie skupiły się na swojej podstawowej funkcji, którą jest działalność na rzecz gospodarki realnej, i powinny zapobiegać alokacji nadmiernej ilości kapitału banków na cele działalności AM\1049002.doc 25/153 PE546.884v02-00
handlowej, kosztem akcji kredytowej na rzecz gospodarki niefinansowej. 118 Philippe Lamberts w imieniu grupy Verts/ALE Motyw 12 (12) Niniejsze rozporządzenie ma na celu ograniczenie następujących problemów: podejmowania nadmiernego ryzyka, niekontrolowanego wzrostu sumy bilansowej, trudności z restrukturyzacją i uporządkowaną likwidacją oraz z monitorowaniem, konfliktów interesów, zakłóceń konkurencji oraz niewłaściwej alokacji kapitału. Ma ono również na celu ochronę instytucji, które prowadzą działalność wartą objęcia jej publiczną siecią bezpieczeństwa, przed stratami netto ponoszonymi w wyniku innego rodzaju działalności. Niezbędne przepisy powinny zatem przyczyniać się do tego, aby banki ponownie skupiły się na swojej podstawowej funkcji, którą jest działalność na rzecz gospodarki realnej, i powinny zapobiegać alokacji nadmiernej ilości kapitału banków na cele działalności handlowej, kosztem akcji kredytowej na rzecz gospodarki niefinansowej. (12) Niniejsze rozporządzenie ma na celu ograniczenie następujących problemów: wpływu nadmiernego ryzyka podejmowanego w działalności handlowej na usługi podstawowych instytucji kredytowych na rzecz gospodarki realnej, a także ograniczenie niekontrolowanego wzrostu sumy bilansowej, trudności z restrukturyzacją i uporządkowaną likwidacją oraz z monitorowaniem, konfliktów interesów, zakłóceń konkurencji, zwłaszcza w formie ukrytych lub jawnych dotacji publicznych, oraz niewłaściwej alokacji kapitału. Ma ono również na celu ochronę instytucji, które prowadzą działalność wartą objęcia jej publiczną siecią bezpieczeństwa, przed stratami netto ponoszonymi w wyniku innego rodzaju działalności. Niezbędne przepisy powinny zatem przyczyniać się do tego, aby banki ponownie skupiły się na swojej podstawowej funkcji, którą jest działalność na rzecz gospodarki realnej, i powinny zapobiegać alokacji nadmiernej ilości kapitału banków na cele działalności handlowej, kosztem akcji kredytowej na rzecz gospodarki niefinansowej. PE546.884v02-00 26/153 AM\1049002.doc
119 Esther de Lange, Tom Vandenkendelaere Motyw 12 (12) Niniejsze rozporządzenie ma na celu ograniczenie następujących problemów: podejmowania nadmiernego ryzyka, niekontrolowanego wzrostu sumy bilansowej, trudności z restrukturyzacją i uporządkowaną likwidacją oraz z monitorowaniem, konfliktów interesów, zakłóceń konkurencji oraz niewłaściwej alokacji kapitału. Ma ono również na celu ochronę instytucji, które prowadzą działalność wartą objęcia jej publiczną siecią bezpieczeństwa, przed stratami netto ponoszonymi w wyniku innego rodzaju działalności. Niezbędne przepisy powinny zatem przyczyniać się do tego, aby banki ponownie skupiły się na swojej podstawowej funkcji, którą jest działalność na rzecz gospodarki realnej, i powinny zapobiegać alokacji nadmiernej ilości kapitału banków na cele działalności handlowej, kosztem akcji kredytowej na rzecz gospodarki niefinansowej. (12) Niniejsze rozporządzenie ma na celu ograniczenie następujących problemów: podejmowania nadmiernego ryzyka, niekontrolowanego wzrostu sumy bilansowej, trudności z restrukturyzacją i uporządkowaną likwidacją oraz z monitorowaniem, konfliktów interesów, zakłóceń konkurencji oraz niewłaściwej alokacji kapitału. Możliwość restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji banku może być wskazówką, czy określone działania banków prowadzą do podejmowania nadmiernego ryzyka i zagrażają stabilności finansowej, ale z pewnością nie jedynym kryterium. Ma ono również na celu ochronę instytucji, które prowadzą działalność wartą objęcia jej publiczną siecią bezpieczeństwa, przed stratami netto ponoszonymi w wyniku innego rodzaju działalności. Niezbędne przepisy powinny zatem przyczyniać się do tego, aby banki ponownie skupiły się na swojej podstawowej funkcji, którą jest działalność na rzecz gospodarki realnej, i powinny zapobiegać alokacji nadmiernej ilości kapitału banków na cele działalności handlowej, kosztem akcji kredytowej na rzecz gospodarki niefinansowej. Or. nl 120 Sylvie Goulard, Norica Nicolai, Nils Torvalds, Philippe De Backer Motyw 12 a (nowy) AM\1049002.doc 27/153 PE546.884v02-00
(12a) Za pomocą podejścia opartego na ryzyku niniejsze rozporządzenie powinno mieć na celu zapewnienie stabilności finansowej, ograniczenie ryzyka systemowego i utrzymanie konkurencyjnego europejskiego sektora bankowego zdolnego do finansowania gospodarki. Uzasadnienie Warto przypomnieć cele, w tym cel strategiczny. 121 Markus Ferber Motyw 13 (13) Niniejsze rozporządzenie będzie miało zastosowanie tylko do instytucji kredytowych i grup prowadzących działalność handlową, która osiąga progi określone w rozporządzeniu. Jest to zgodne z przyjętym wyraźnie założeniem, że przepisy niniejszego rozporządzenia skupiają się na ograniczonej liczbie największych i najbardziej złożonych instytucji kredytowych i grup, które pomimo obowiązujących innych przepisów są nadal zbyt duże, by upaść i jednocześnie zbyt duże, aby można je było uratować, oraz zbyt złożone z punktu widzenia zarządzania, nadzoru, a także restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji. Przepisy niniejszego rozporządzenia powinny zatem mieć zastosowanie jedynie do tych unijnych (13) Niniejsze rozporządzenie będzie miało zastosowanie tylko do instytucji kredytowych i grup prowadzących działalność handlową, która osiąga progi określone w rozporządzeniu. Jest to zgodne z przyjętym wyraźnie założeniem, że przepisy niniejszego rozporządzenia skupiają się na ograniczonej liczbie największych i najbardziej złożonych instytucji kredytowych i grup, które pomimo obowiązujących innych przepisów są nadal zbyt duże, by upaść i jednocześnie zbyt duże, aby można je było uratować, oraz zbyt złożone z punktu widzenia zarządzania, nadzoru, a także restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji. Przepisy niniejszego rozporządzenia powinny zatem mieć zastosowanie jedynie do tych unijnych PE546.884v02-00 28/153 AM\1049002.doc
instytucji kredytowych i grup, którym przypisuje się globalne znaczenie systemowe albo które przekraczają określone, względne i bezwzględne progi w kategoriach rachunkowości, dotyczące działalności handlowej lub wielkości bezwzględnej. Państwa członkowskie lub właściwe organy mogą decydować o nałożeniu podobnych środków także na mniejsze instytucje kredytowe. instytucji kredytowych i grup, którym przypisuje się globalne znaczenie systemowe albo które przekraczają określone, względne i bezwzględne progi w kategoriach rachunkowości, dotyczące działalności handlowej lub wielkości bezwzględnej. Państwa członkowskie lub właściwe organy mogą decydować o nałożeniu podobnych środków na mniejsze instytucje kredytowe w ramach dyrektywy 2014/59/UE (BRRD), aby zagwarantować możliwość ich ewentualnej restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji. 122 Jakob von Weizsäcker Motyw 13 (13) Niniejsze rozporządzenie będzie miało zastosowanie tylko do instytucji kredytowych i grup prowadzących działalność handlową, która osiąga progi określone w rozporządzeniu. Jest to zgodne z przyjętym wyraźnie założeniem, że przepisy niniejszego rozporządzenia skupiają się na ograniczonej liczbie największych i najbardziej złożonych instytucji kredytowych i grup, które pomimo obowiązujących innych przepisów są nadal zbyt duże, by upaść i jednocześnie zbyt duże, aby można je było uratować, oraz zbyt złożone z punktu widzenia zarządzania, nadzoru, a także restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji. Przepisy niniejszego rozporządzenia powinny zatem mieć zastosowanie jedynie do tych unijnych instytucji kredytowych i grup, którym przypisuje się globalne znaczenie (13) Niniejsze rozporządzenie będzie miało zastosowanie tylko do instytucji kredytowych i grup prowadzących działalność handlową, która osiąga progi określone w rozporządzeniu. Jest to zgodne z przyjętym wyraźnie założeniem, że przepisy niniejszego rozporządzenia skupiają się na ograniczonej liczbie największych i najbardziej złożonych instytucji kredytowych i grup, które pomimo obowiązujących innych przepisów są nadal zbyt duże, by upaść i jednocześnie zbyt duże, aby można je było uratować, oraz zbyt złożone z punktu widzenia zarządzania, nadzoru, a także restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji. Przepisy niniejszego rozporządzenia powinny zatem mieć zastosowanie jedynie do tych unijnych instytucji kredytowych i grup, którym przypisuje się globalne znaczenie AM\1049002.doc 29/153 PE546.884v02-00
systemowe albo które przekraczają określone, względne i bezwzględne progi w kategoriach rachunkowości, dotyczące działalności handlowej lub wielkości bezwzględnej. Państwa członkowskie lub właściwe organy mogą decydować o nałożeniu podobnych środków także na mniejsze instytucje kredytowe. systemowe albo które przekraczają określone, względne i bezwzględne progi w kategoriach rachunkowości, dotyczące działalności handlowej lub wielkości bezwzględnej. Przepisy obejmują odpowiednio jednostki zależne instytucji zagranicznych, które w ujęciu zbiorczym na terytorium Unii, osiągają ustalone progi. Aby wyrównać warunki działania, niniejsze rozporządzenie z wyjątkiem rozdziału III ma również zastosowanie do jednostek zależnych zagranicznych globalnych instytucji o znaczeniu systemowym oraz zagranicznych jednostek, które osiągają progi, o których mowa powyżej. Państwa członkowskie lub właściwe organy mogą decydować o nałożeniu podobnych środków także na mniejsze instytucje kredytowe. 123 Fabio De Masi Motyw 13 (13) Niniejsze rozporządzenie będzie miało zastosowanie tylko do instytucji kredytowych i grup prowadzących działalność handlową, która osiąga progi określone w rozporządzeniu. Jest to zgodne z przyjętym wyraźnie założeniem, że przepisy niniejszego rozporządzenia skupiają się na ograniczonej liczbie największych i najbardziej złożonych instytucji kredytowych i grup, które pomimo obowiązujących innych przepisów są nadal zbyt duże, by upaść i jednocześnie zbyt duże, aby można je było uratować, oraz zbyt złożone z punktu widzenia zarządzania, nadzoru, a także restrukturyzacji i uporządkowanej (13) Niniejsze rozporządzenie skupia się na kategorii największych i najbardziej złożonych instytucji kredytowych i grup, które pomimo obowiązujących innych przepisów są nadal zbyt duże, by upaść i jednocześnie zbyt duże, aby można je było uratować, oraz zbyt złożone z punktu widzenia zarządzania, nadzoru, a także restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji. Przepisy niniejszego rozporządzenia powinny zatem mieć zastosowanie jedynie do tych unijnych instytucji kredytowych i grup, którym przypisuje się globalne znaczenie systemowe albo które przekraczają określone, względne i bezwzględne progi PE546.884v02-00 30/153 AM\1049002.doc